Acellbia koncentrat do roztworu 10 mg / ml 10 ml N2
Condition: New product
1000 Items
More info
Aktywne składniki
Formularz zwolnienia
Efekt farmakologiczny
Aktywnym składnikiem Atselbium® jest rytuksymab, chimeryczne monoklonalne przeciwciało mysia / ludzka, które specyficznie wiąże się z antygenem przezbłonowym CD20. Antygen ten znajduje się na limfocytach B i dojrzałych limfocytach B, ale nie występuje w krwiotwórczych komórkach macierzystych, komórkach pro-B, prawidłowych komórkach plazmatycznych, komórkach innych tkanek i ulega ekspresji w ponad 95% przypadków chłoniaków nieziarniczych z limfocytów B. CD20 ulegający ekspresji na komórce po związaniu z przeciwciałem nie jest internalizowany i przestaje płynąć z błony komórkowej do przestrzeni pozakomórkowej. CD20 nie krąży w osoczu jako wolny antygen i dlatego nie konkuruje o wiązanie z przeciwciałem.
Rytuksymab wiąże się z antygenem CD20 na limfocytach B i inicjuje reakcje immunologiczne pośredniczące w lizie komórek B. Możliwe mechanizmy lizy komórek obejmują cytotoksyczność zależną od dopełniacza, zależną od przeciwciał cytotoksyczność komórkową i indukcję apoptozy.
Rytuksymab zwiększa wrażliwość ludzkich linii komórek chłoniaka z limfocytów B na działanie cytotoksyczne niektórych leków chemioterapeutycznych.in vitro.
Liczba limfocytów B we krwi obwodowej po pierwszym wstrzyknięciu leku staje się niższa niż normalnie i po 6 miesiącach zaczyna się poprawiać u pacjentów z hematologicznymi chorobami złośliwymi, osiągając prawidłową wartość 12 miesięcy po zakończeniu leczenia, jednakże okres powrotu do zdrowia dla limfocytów B może być dłuższy.
Przeciwciała chimeryczne wykryto u 1,1% badanych pacjentów z chłoniakiem nieziarniczym.
Nie zidentyfikowano przeciwciał anty-mysich u badanych pacjentów.
Farmakokinetyka
Chłoniak nieziarniczy
Zgodnie z populacyjną analizą farmakokinetyczną u pacjentów z chłoniakiem nieziarniczym po pojedynczym lub wielokrotnym podaniu rytuksymabu w monoterapii lub w skojarzeniu z chemioterapią zgodnie z planemCHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizon) niespecyficzny klirens (Cl 1), specyficzny klirens (Cl2) (prawdopodobnie związany z komórkami B lub obciążeniem guza) i Vd w osoczu (Vd1) wynoszą 0,14 l / dzień, 0,59 l / dzień i 2,7 litra, odpowiednio.
Mediana terminalu T1 / 2 wynosi 22 dni.Początkowy poziom komórek CD19-dodatnich i wielkość ogniska nowotworu wpływa na Cl2 rytuksymabu, podawanego dożylnie, w dawce 375 mg / m2 raz w tygodniu przez 4 tygodnie.
Cl2 jest wyższa u pacjentów z wyższymi poziomami komórek CD19-dodatnich lub większych zmian nowotworowych. Indywidualna zmienność Cl2 jest utrzymywana nawet po korekcie rozmiaru ogniska guza i poziomu komórek CD19-dodatnich. Relatywnie niewielkie zmiany w indeksie Vd1 zależą od wielkości powierzchni ciała (1,53-2,32 m2) i chemioterapii według schematuCHOP i stanowią odpowiednio 27,1 i 19%.
Wiek, płeć, rasa i stan ogólny w skali WHO nie wpływają na farmakokinetykę rytuksymabu. Zatem dostosowanie dawki rytuksymabu, w zależności od powyższych czynników, nie wpływa znacząco na zmienność farmakokinetyczną.
Średnie Cmax wzrasta po każdej infuzji: po pierwszej infuzji wynosi 243 μg / ml, po czwartym wlewie - 486 μg / ml, po ósmym - 550 μg / ml. Cmin i Cmax leku są odwrotnie skorelowane z początkową liczbą komórek B dodatnich pod względem CD19 i wielkością obciążenia nowotworem.
Przy skutecznym leczeniu mediana Css leku jest wyższa. Mediana Css leku jest wyższa u pacjentów z histologicznymi podtypami guza B, C i D (klasyfikacjaIwf) niż z podtypem A. Ślady rytuksymabu można wykryć w organizmie w ciągu 3-6 miesięcy po ostatniej infuzji.
Profil farmakokinetyczny rytuksymabu (6 wlewów po 375 mg / m2) w połączeniu z 6 cyklami chemioterapiiCHOP był prawie taki sam jak w monoterapii.
Przewlekła białaczka limfatyczna
Średnie Cmax po piątym wlewie rytuksymabu w dawce 500 mg / m2 wynosi 408 μg / ml.
Farmakokinetyka w wybranych grupach pacjentów
Paul Vd i klirens rytuksymabu, dostosowany do powierzchni ciała u mężczyzn, jest nieco większy niż u kobiet i nie jest konieczne dostosowanie dawki rytuksymabu.
Pacjenci z niewydolnością nerek i wątroby. Dane farmakokinetyczne dotyczące pacjentów z niewydolnością nerek i wątroby są nieobecne.
Wskazania
chłoniak nieziarniczy:
- nawracające lub oporne chemicznie komórki B, CD20-dodatnie, o niskiej złośliwości lub pęcherzykowe;
- Etap III - chłoniak grudkowy typu IV w skojarzeniu z chemioterapią u wcześniej nieleczonych pacjentów;
- chłoniaka grudkowego jako leczenie podtrzymujące po reakcji na terapię indukcyjną;
- CD20-dodatnie, rozproszone, duże komórki B, w połączeniu z chemioterapią zgodnie ze schematemCHOP;
przewlekła białaczka limfatyczna:
- w skojarzeniu z chemioterapią u pacjentów, którzy wcześniej nie otrzymywali standardowej terapii;
- nawracająca lub chemicznie oporna, w połączeniu z chemioterapią.
Przeciwwskazania
nadwrażliwość na rytuksymab, jakikolwiek składnik Acellbium® lub białka mysie;
ostre choroby zakaźne, wyraźny pierwotny lub wtórny niedobór odporności;
ciąża;
okres karmienia piersią;
wiek dzieci do 18 lat (skuteczność i bezpieczeństwo nie zostały ustalone).
Ostrożnie: historia niewydolności oddechowej lub nacieku nowotworowego w płucach; liczba krążących złośliwych komórek wynosi> 25 000 / μl lub wysokie obciążenie nowotworem; neutropenia (<1500 / μl), trombocytopenia (<75000 / μl); przewlekłe infekcje.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Nie przeprowadzono badań dotyczących poziomu komórek B u noworodków w zakresie wyboru leku Acellbiya® u kobiet w okresie ciąży.
Niektóre noworodki, których matki otrzymywały rytuksymab w czasie ciąży, doświadczały czasowego zubożenia puli komórek B i limfocytopenii. W związku z tym rytuksymab nie powinien być przepisywany kobietom w ciąży, chyba że potencjalne korzyści z terapii nie przekraczają potencjalnego ryzyka.
W okresie leczenia i przez 12 miesięcy po zakończeniu leczenia lekiem Acellbiya® kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcyjne.
Nie wiadomo, czy Acellbium® przenika do mleka kobiecego. Lek Azellbiya® nie powinien być stosowany podczas karmienia piersią.
Zasady przygotowania i przechowywania rozwiązania
Wymaganą ilość Acellbia® zbiera się w warunkach aseptycznych i rozcieńcza do obliczonego stężenia (1-4 mg / ml) w fiolce infuzyjnej (woreczku) z 0,9% roztworem chlorku sodu do infuzji lub 5% dekstrozy (roztwory muszą być jałowe i wolne od pirogenów ). W celu wymieszania delikatnie odwróć butelkę (torebkę), aby uniknąć pienienia. Przed wprowadzeniem należy sprawdzić roztwór pod kątem braku zanieczyszczeń lub odbarwienia.
Lekarz jest odpowiedzialny za przygotowanie, warunki i czas przechowywania gotowego roztworu do jego użycia. Ponieważ Acelllbia® nie zawiera konserwantów, przygotowany roztwór należy natychmiast zużyć. Przygotowany roztwór do infuzji jest fizycznie i chemicznie stabilny przez 12 godzin w temperaturze pokojowej lub nie dłużej niż 24 godziny w temperaturze od 2 do 8 ° C.
Przygotowany roztwór leku Atselbiya® podaje się tylko w / in, kroplówka, przez oddzielny cewnik! Aby wprowadzić lek w / w strumieniu lub bolusie, nie może być!
Zalecana początkowa prędkość pierwszej infuzji wynosi 50 mg / h, w przyszłości może być zwiększona o 50 mg / h co 30 minut, przy maksymalnej szybkości 400 mg / h. Kolejne wlewy można rozpocząć z szybkością 100 mg / h i zwiększyć o 100 mg / h co 30 minut do maksymalnej prędkości 400 mg / h.
Dostosowanie dawki podczas terapii
Nie zaleca się zmniejszania dawki produktu Atsellbiya®. Jeśli Acellbium® podaje się w skojarzeniu z chemioterapią, zmniejszenie dawki leków chemioterapeutycznych przeprowadza się zgodnie ze standardowymi zaleceniami.
Standardowy schemat dawkowania
Chłoniak nieziarniczy o niskim stopniu złośliwości lub mieszek pęcherzykowy
Przed każdą infuzją Acellbium® konieczne jest wstępne leczenie (środek przeciwbólowy / środek przeciwgorączkowy, na przykład paracetamol, środek przeciwhistaminowy, na przykład difenhydramina). Jeśli Acellbia® nie jest stosowana w połączeniu z chemioterapią zawierającą GCS, GCS jest również objęty premedykacją.
Terapia początkowa:
- monoterapia u dorosłych pacjentów: 375 mg / m2 1 raz w tygodniu przez 4 tygodnie;
- w połączeniu z chemioterapią według dowolnego schematu: 375 mg / m2 pierwszego dnia cyklu chemioterapii po / c / podanie GKS jako składnika terapii, w celu:
a) 8 cykli (cykl 21 dni) w ramach programuR-CVP (rytuksymab, cyklofosfamid, winkrystyna, prednizon);
b) 8 cykli (cykl 28 dni) w ramach programuR-MCP (rytuksymab, mitoksantron, chlorambucil, prednizon);
c) 8 cykli (cykl 21 dni) w ramach programuR-CHOP (rytuksymab, cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizon); w przypadku osiągnięcia całkowitej remisji po 4. cyklu można ograniczyć do 6 cykli;
d) 6 cykli (cykl 21 dni) w ramach programuInterferon R-CHVP (rytuksymab, cyklofosfamid, doksorubicyna, tenipozyd, prednizon + interferon).
Ponowne użycie w przypadku nawrotu (u pacjentów, którzy zareagowali na pierwszy cykl leczenia): 375 mg / m2 1 raz w tygodniu przez 4 tygodnie.
Terapia podtrzymująca (po reakcji na terapię indukcyjną):
- u wcześniej nieleczonych pacjentów: 375 mg / m2 1 raz w ciągu 2 miesięcy, nie więcej niż 2 lata (12 wlewów). Jeśli istnieją dowody progresji choroby, leczenie rytuksymabem należy przerwać;
- z nawracającym lub chemicznie opornym chłoniakiem: 375 mg / m2 1 raz w ciągu 3 miesięcy, nie więcej niż 2 lata.W przypadku wystąpienia objawów postępu choroby należy przerwać leczenie produktem Acellbium®.
Rozprzestrzeniający się chłoniak z dużych ilości B-nie-Hodgkina
Przed każdą infuzją Acellbium® konieczne jest wstępne leczenie (środek przeciwbólowy / środek przeciwgorączkowy, na przykład paracetamol, środek przeciwhistaminowy, na przykład difenhydramina). Jeśli Acellbia® nie jest stosowana w połączeniu z chemioterapią zawierającą GCS, GCS jest również objęty premedykacją.
W połączeniu z chemioterapią zgodnie ze schematemSNOR: 375 mg / m2 pierwszego dnia każdego cyklu chemioterapii po dożylnym podaniu GCS, 8 cykli. Inne elementy obwoduSNOR (cyklofosfamid, doksorubicyna i winkrystyna) są podawane po podaniu leku Acellbiya®.
Przewlekła białaczka limfatyczna
Przed każdą infuzją Acellbium® konieczne jest wstępne leczenie (środek przeciwbólowy / środek przeciwgorączkowy, na przykład paracetamol, środek przeciwhistaminowy, na przykład difenhydramina). Jeśli rytuksymab nie jest stosowany w skojarzeniu z chemioterapią zawierającą GCS, GCS jest również objęty premedykacją.
W połączeniu z chemioterapią (u pacjentów, którzy wcześniej nie otrzymywali standardowej terapii iz nawrotową / chemicznie oporną białaczką limfatyczną): 375 mg / m2 pierwszego dnia pierwszego cyklu, następnie 500 mg / m2 pierwszego dnia każdego kolejnego cyklu, 6 cykli. Chemioterapię przeprowadza się po podaniu leku Acellbiya®.
Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia zespołu lizy guza zaleca się profilaktyczne utrzymanie odpowiedniego nawodnienia i wprowadzenie leków moczo-krążkowych na 48 godzin przed rozpoczęciem leczenia. U pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową i poziomami limfocytów> 25 000 / μL zaleca się dożylne podawanie prednizon / prednizolon w dawce 100 mg na 1 godzinę przed wlewem rytuksymabu w celu zmniejszenia częstości i nasilenia ostrych reakcji wlewu i (lub) zespołu uwalniania cytokin.
Dawkowanie w szczególnych przypadkach
Starość U pacjentów w wieku powyżej 65 lat dostosowanie dawki nie jest wymagane.
Efekty uboczne
Do oszacowania częstości występowania działań niepożądanych stosuje się następujące kryteria: bardzo często (≥10%); często (≥1% - <10%); rzadko (≥0,1% - <1%).
Rytuksymab w leczeniu chłoniaka nieziarniczego o niskim stopniu złośliwości lub grudkowym - monoterapia / terapia wspomagająca.
Zgłoszenia działań niepożądanych zgłaszano w ciągu 12 miesięcy po monoterapii i do 1 miesiąca po leczeniu podtrzymującym rytuksymabem.
Choroby zakaźne i pasożytnicze: bardzo często - infekcje bakteryjne i wirusowe; często - infekcje dróg oddechowych *, zapalenie płuc *, posocznica, półpasiec *, infekcje z gorączką *, infekcje grzybicze, infekcje o nieznanej etiologii.
Z krwi i układu limfatycznego: bardzo często - leukopenia, neutropenia; często - małopłytkowość, niedokrwistość; rzadko - powiększenie węzłów chłonnych, zaburzenia krzepnięcia, przejściowa częściowa niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna.
Ze strony układu oddechowego, narządów klatki piersiowej i śródpiersia: często - nieżyt nosa, skurcz oskrzeli, kaszel, choroby układu oddechowego, zadyszka, ból w klatce piersiowej; rzadko - niedotlenienie, dysfunkcja płuc, zarostowe zapalenie oskrzelików, astma oskrzelowa.
Ze strony układu odpornościowego: bardzo często - obrzęk naczynioruchowy; często - reakcje nadwrażliwości.
Metabolizm i żywienie: często - hiperglikemia, utrata masy ciała, obrzęki obwodowe, obrzęk twarzy, zwiększona aktywność LDH, hipokalcemia.
Ogólne zaburzenia i zaburzenia w miejscu podania: bardzo często - bóle głowy, gorączka, dreszcze, astenia; często - ból w ogniskach guza, zespół grypopodobny, uderzenia gorąca, osłabienie; rzadko - ból w miejscu wstrzyknięcia.
Z przewodu pokarmowego: bardzo często nudności; często - wymioty, biegunka, niestrawność, brak apetytu, dysfagia, zapalenie jamy ustnej, zaparcie, ból brzucha, ból gardła; nieczęsto - wzrost brzucha.
Z CCC: często - obniżenie ciśnienia krwi, zwiększenie ciśnienia krwi, niedociśnienie ortostatyczne, tachykardia, arytmia, migotanie przedsionków *, patologia serca *; sporadycznie - niewydolność serca lewej komory *, częstoskurcz komorowy i nadkomorowy *, bradykardia, niedokrwienie mięśnia sercowego *, dławica piersiowa *.
Od układu nerwowego: często - zawroty głowy, parestezje, niedotlenienie, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie, rozszerzenie naczyń krwionośnych; Rzadko - wypaczanie smaku.
Zaburzenia psychiczne: nieczęsto - nerwowość, depresja.
Z układu mięśniowo-szkieletowego: często - bóle mięśni, bóle stawów, hipertonos mięśni, ból pleców, ból szyi, ból.
Tkanki skórne i podskórne: bardzo często - swędzenie, wysypka; często - pokrzywka, nadmierne pocenie się w nocy, pocenie się, łysienie *.
Ze strony narządu wzroku: często - naruszenia łzawienia, zapalenie spojówek.
Ze strony narządu słuchu i zaburzeń błędnika: często - ból i szum w uszach.
Dane laboratoryjne i instrumentalne: bardzo często - obniżenie poziomuIgg.
* Częstotliwość jest wskazana tylko dla działań niepożądanych stopnia ≥3 zgodnie z kryteriami toksyczności National Cancer Institute (NCI-JTS).
Rytuksymab w połączeniu z chemioterapią (R-CHOP, R-CVP, R-FC) z chłoniakiem nieziarniczym i przewlekłą białaczką limfatyczną
Następujące ciężkie działania niepożądane są ciężkie i obserwowane podczas monoterapii / leczenia podtrzymującego i / lub występują częściej.
Choroby zakaźne i pasożytnicze: bardzo często - zapalenie oskrzeli; często - ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok, zapalenie wątroby typu B * (zaostrzenie i pierwotne zakażenie).
Z krwi i układu limfatycznego: bardzo często - neutropenia **, neutropenia z gorączką, trombocytopenia; często - pancytopenia, granulocytopenia.
Tkanki skórne i podskórne: bardzo często - łysienie; często - choroby skóry.
Ogólne zaburzenia i zaburzenia w miejscu podania: często - zmęczenie, dreszcze.
* Częstotliwość jest wskazana na podstawie obserwacji w leczeniu nawracającej / chemicznie opornej przewlekłej białaczki limfatycznej zgodnie z planemR-FC.
** Po zakończeniu leczenia zgodnie z planem obserwowano neutropenię długotrwałą i (lub) opóźnionąR-FC wcześniej nieleczonych pacjentów lub pacjentów z nawrotową / chemicznie oporną przewlekłą białaczką limfatyczną.
Poniżej te zjawiska są niepożądane występujące podczas terapii rytuksymabem na tej samej częstotliwości (lub mniej) w porównaniu do grupy kontrolnej: hematotoxicity, neutropenia, zakażenia dróg oddechowych, wstrząs septyczny, nadkażenia płuc, implantu infekcji gronkowcowych posocznica śluzowej nosa, obrzęk płuc , niewydolność serca, zaburzenia wrażliwości, zakrzepica żylna, w tym zakrzepica żył głębokich kończyn, zapalenia błon śluzowych, obrzęk kończyn dolnych, zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory, wzrost temperatury, pogorszenie ogólnego stanu zdrowia, bakteriemii, niewydolności wielonarządowej, cukrzyca dekompensacji.
Profil bezpieczeństwa rytuksymabu w połączeniu ze schematami chemioterapiiMcp, CHVP-IFN nie różni się od tego w połączeniu z lekiemCVP, CHOP lubFC w odpowiednich populacjach
Reakcje związane z infuzją
Monoterapia rytuksymabem (przez 4 tygodnie)
U ponad 50% pacjentów obserwowano zjawiska przypominające reakcje związane z infuzją, najczęściej przy pierwszych wlewach.Reakcje związane z infuzją obejmują dreszcze, drżenie, osłabienie, duszność, nudności, wysypkę, uderzenia gorąca, obniżenie ciśnienia krwi, gorączkę, swędzenie, pokrzywkę, uczucie podrażnienia języka lub obrzęk krtani (nieżyt nosa), wymioty, ból w nowotworach, ból głowy, skurcz oskrzeli . Zgłaszano rozwój objawów zespołu lizy guza.
Rytuksymab w połączeniu z chemioterapią według następujących schematów:R-CVP - z chłoniakiem nieziarniczym;R-CHOP - z rozlanym rozlanym chłoniakiem B-ziarnistym;R-FC - z przewlekłą białaczką limfatyczną
Reakcje związane z wlewem 3. i 4. ciężkości podczas infuzji lub w ciągu 24 godzin po infuzji rytuksymabu obserwowano podczas pierwszego cyklu chemioterapii u 12% pacjentów. Częstotliwość reakcji na wlew zmniejszała się w każdym kolejnym cyklu, a po 8-tym cyklu chemioterapii częstotliwość reakcji na infuzję spadła do mniej niż 1%. Reakcje związane z wlewem oprócz powyższego (z monoterapią rytuksymabem) obejmowały: niestrawność, wysypkę, podwyższone ciśnienie krwi, tachykardię, objawy zespołu lizy guza, w niektórych przypadkach - zawał mięśnia sercowego, migotanie przedsionków, obrzęk płuc i ostrą, odwracalną małopłytkowość.
Infekcje
Monoterapia rytuksymabem (przez 4 tygodnie)
Rytuksymab powoduje obniżenie puli komórek B u 70-80% pacjentów i zmniejszenie stężenia immunoglobulin w surowicy u niewielkiej liczby pacjentów. Infekcje bakteryjne, wirusowe, grzybicze i infekcje bez określonej etiologii (wszystkie, niezależnie od przyczyny) rozwijają się u 30,3% pacjentów. Ciężkie zakażenia (3. i 4. ciężkość), w tym sepsa, odnotowano u 3,9% pacjentów.
Leczenie podtrzymujące (chłoniak nieziarniczy) do 2 lat
Podczas leczenia rituksymabem obserwowano wzrost ogólnej częstości zakażeń, w tym: infekcje 3 - 4. ciężkość. Nie obserwowano wzrostu liczby powikłań zakaźnych, a terapia podtrzymująca trwała 2 lata.
Zgłaszano przypadki postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii.(PML) śmiertelne u pacjentów z chłoniakiem nieziarniczym po progresji choroby i ponownym leczeniu.
Rytuksymab w połączeniu z chemioterapią według następujących schematów:R-CVP - z chłoniakiem nieziarniczym;R-CHOP - z rozlanym rozlanym chłoniakiem B-ziarnistym;R-FC - z przewlekłą białaczką limfatyczną
W przypadku leczenia rytuksymabem zgodnie z planemR-CVP nie zaobserwowano zwiększenia częstotliwości infekcji lub inwazji.
Najczęstsze infekcje dotyczyły górnych dróg oddechowych (12,3% w grupieR-CVP). Poważne zakażenia obserwowano u 4,3% pacjentów otrzymujących chemioterapię zgodnie z programemR-CVP; nie zgłoszono żadnych zagrażających życiu infekcji. Odsetek pacjentów z zakażeniami stopnia 2-4 i / lub neutropenią z gorączką w grupieR-SNOR wyniosła 55,4%. Skumulowane wskaźniki infekcji na poziomie 2-4 w grupieR-CHOP wyniosła 45,5%. Częstość występowania zakażeń grzybiczych 2-4-go stopnia w grupieR-SNORbył wyższy niż w grupieSNOR, ze względu na wyższą częstotliwość występowania lokalnej kandydozy i wyniosła 4,5%. Częstość występowania infekcji herpetic 2-4 stopnia nasilenia była wyższa w grupieR-SNORniż w grupieSNOR i wynosiło 4,5%.
U pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową, częstość występowania zapalenia wątroby typu B (zaostrzenie i pierwotne zakażenie) o 3-4 stopniach nasilenia w grupieR-FC wyniosła 2%.
Z układu krwi
Monoterapia rytuksymabem (przez 4 tygodnie)
Ciężką trombocytopenię (3. i 4. ciężkość) obserwowano u 1,7% pacjentów, ciężką neutropenię - u 4,2% pacjentów i ciężką anemię (3. i 4. ciężkość) - u 1, 1% pacjentów.
Leczenie podtrzymujące (chłoniak nieziarniczy) do 2 lat
Leukopenia (3. i 4. ciężkość) obserwowano u 5% pacjentów, a neutropenię (3. i 4. ciężkość) obserwowano u 10% pacjentów otrzymujących rytuksymab. Częstość występowania małopłytkowości (3-4 stopnie ciężkości) była niska i wyniosła <1%.
Około 50% pacjentów, u których dane były dostępne w celu przywrócenia liczby komórek B, po zakończeniu terapii indukcyjnej rytuksymabem, zajęło 12 miesięcy lub więcej, aby przywrócić liczbę komórek B do normalnego poziomu.
Rytuksymab w połączeniu z chemioterapią według następujących schematów:R-CVP - z chłoniakiem nieziarniczym;R-CHOP - z rozlanym rozlanym chłoniakiem B-ziarnistym;R-FC - z przewlekłą białaczką limfatyczną
Ciężka neutropenia i leukopenia: u pacjentów, którzy otrzymywali rytuksymab w skojarzeniu z chemioterapią, leukopenię w 3. i 4. ciężkości obserwowano częściej w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymywali tylko chemioterapię. Częstość występowania ciężkiej leukopenii wynosiła 88% u pacjentów, którzy ją otrzymaliR-CHOPi 23% u pacjentów, którzy otrzymaliR-FC. Częstość występowania ciężkiej neutropenii wynosiła 24% w grupieR-CVP, 97% - w grupieR-CHOP i 30% w grupieR-FC z wcześniej nieleczoną przewlekłą białaczką limfocytową.Większa częstość występowania neutropenii u pacjentów otrzymujących rituksymab i chemioterapię nie wiązała się ze wzrostem częstości zakażeń i inwazji w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymywali tylko chemioterapię. U pacjentów z nawracającą lub chemicznie oporną przewlekłą białaczką limfatyczną po leczeniu zgodnie ze schematemR-FC w niektórych przypadkach neutropenia charakteryzowała się długim przebiegiem i późniejszymi okresami manifestacji.
Ciężka niedokrwistość i trombocytopenia (3. i 4. ciężkość): Nie stwierdzono istotnej różnicy w częstości 3. i 4. ciężkości niedokrwistości w grupach. W grupieR-FC w pierwszej linii leczenia przewlekłej białaczki limfatycznej niedokrwistość 3. i 4. ciężkości wystąpiła u 4% pacjentów, małopłytkowość 3. i 4. ciężkości - u 7% pacjentów. W grupieR-FC w nawrotowej lub przewlekłej białaczce limfatycznej niedokrwistość 3. i 4. ciężkości wystąpiła u 12% pacjentów, trombocytopenia 3. i 4. ciężkości - u 11% pacjentów.
Z CCC
Monoterapia rytuksymabem (przez 4 tygodnie)
Skutki uboczne CAS stwierdzono w 18,8%. Najczęstszy wzrost i spadek ciśnienia krwi. W pojedynczych przypadkach obserwowano naruszenie rytmu serca 3. i 4. ciężkości (w tym częstoskurcz komorowy i nadkomorowy) oraz dławicę piersiową.
Leczenie podtrzymujące (chłoniak nieziarniczy) do 2 lat
Częstość występowania zaburzeń sercowo-naczyniowych o nasileniu 3. i 4. była podobna u pacjentów, którzy otrzymywali rituksymab i go nie otrzymywali. Poważne zaburzenia sercowo-naczyniowe występowały u mniej niż 1% pacjentów, którzy nie otrzymywali rituksymabu, a 3% pacjentów otrzymywało lek (migotanie przedsionków w 1%, zawał mięśnia sercowego w 1%, niewydolność lewej komory w <1%, niedokrwienie mięśnia sercowego y <1%).
Rytuksymab w połączeniu z chemioterapią według następujących schematów:R-CVP - z chłoniakiem nieziarniczym;R-CHOP - z rozlanym rozlanym chłoniakiem B-ziarnistym;R-FC - z przewlekłą białaczką limfatyczną
Częstotliwość zaburzeń rytmu serca w 3. i 4. ciężkości, głównie arytmie nadkomorowe (tachykardia, trzepotanie i migotanie przedsionków), w grupieR-SNOR był wyższy i wyniósł 6,9%. Wszystkie arytmie rozwinęły się w związku z infuzją rytuksymabu lub były związane z predysponującymi stanami takimi jak gorączka, infekcja, ostry zawał mięśnia sercowego lub współistniejące choroby układu oddechowego i układu sercowo-naczyniowego.GrupyR-SNOR iSNOR nie różniły się częstością występowania innych kardiologicznych zdarzeń niepożądanych o 3. i 4. ciężkości, w tym niewydolności serca, chorób mięśnia sercowego i objawów choroby wieńcowej.
Ogólna częstość występowania zaburzeń sercowo-naczyniowych w 3. i 4. ciężkości była niska, jak w leczeniu pierwszego rzutu przewlekłej białaczki limfatycznej (4% w grupieR-FC) oraz w leczeniu nawracającej / chemicznie opornej przewlekłej białaczki limfatycznej (4% w grupieR-FC).
Układ nerwowy
Rytuksymab w połączeniu z chemioterapią według następujących schematów:R-CVP z chłoniakiem nieziarniczym;R-CHOP z rozlanym chłoniakiem B-Hodgkina;R-FC przewlekła białaczka limfatyczna
U pacjentów (2%) z grupyR-CHOP z czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego rozwinęły się zakrzepowo-zatorowe zaburzenia krążenia mózgowego podczas pierwszego cyklu terapii, w przeciwieństwie do pacjentów w grupieCHOP, w którym zaburzenia krążenia mózgowego rozwinęły się podczas okresu obserwacji bez leczenia. Nie było różnicy między grupami pod względem częstotliwości występowania innych zakrzepów z zatorami.
Ogólna częstość występowania zaburzeń neurologicznych w 3. i 4. ciężkości była niska, jak w leczeniu pierwszego rzutu przewlekłej białaczki limfatycznej (4% w grupieR-FC) oraz w leczeniu nawracającej / chemicznie opornej przewlekłej białaczki limfatycznej (3% w grupieR-FC).
Koncentracja IgG
Leczenie podtrzymujące (chłoniak nieziarniczy) do 2 lat
Po koncentracji terapii indukcyjnejIgg znajdował się poniżej dolnej granicy normy (<7 g / l) w grupie leczonej rytuksymabem i w grupie nieleczonej lekiem. W grupie, która nie otrzymała rytuksymabu, mediana poziomuIgg konsekwentnie zwiększał i przekraczał dolną granicę normy, podczas gdy poziom medianyIgg nie uległy zmianie w grupie rytuksymabu. U 60% pacjentów, którzy otrzymywali rytuksymab przez 2 lata, poziomIgg pozostało poniżej dolnej granicy. W grupie bez terapii rituksymabem po 2 latachIgg utrzymywał się poniżej dolnej granicy u 36% pacjentów.
Specjalne kategorie pacjentów
Monoterapia rytuksymabem (przez 4 tygodnie)
Zaawansowany wiek (≥ 65 lat): Częstość i ciężkość wszystkich działań niepożądanych i działań niepożądanych o nasileniu 3. i 4. nie różnią się od częstości u młodszych pacjentów.
Terapia skojarzona
Zaawansowany wiek (od 65 lat i starszych): w pierwszej linii leczenia, jak również w leczeniu nawracającej / chemicznie opornej przewlekłej białaczki limfatycznej, częstość występowania skutków ubocznych 3. i 4. ciężkości z układu krwionośnego i układu limfatycznego była wyższa w porównaniu z młodszymi pacjentami.
Duże obciążenie guza (średnica pojedynczych ognisk ponad 10 cm): zwiększona częstość występowania działań niepożądanych o 3 i 4 nasileniu.
Powtórna terapia: częstość i ciężkość reakcji niepożądanych nie różnią się od częstości i częstości występowania w trakcie początkowej terapii.
Informacje na temat stosowania po ponownej rejestracji rytuksymabu w chłoniaku nieziarniczym i przewlekłej białaczce limfatycznej
Z CCC: ciężkie zdarzenia sercowo-naczyniowe związane z reakcjami na wlew, takimi jak niewydolność serca i zawał mięśnia sercowego, głównie u pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi w wywiadzie i / lub otrzymujących chemioterapię cytotoksyczną; bardzo rzadko - zapalenie naczyń, głównie skórne (leukocytoklastyczne).
Ze strony układu oddechowego: niewydolność oddechowa i nacieki płucne wywołane reakcjami na wlew; oprócz działań niepożądanych z płuc, ze względu na reakcje związane z infuzją, obserwowano śródmiąższową chorobę płuc, w niektórych przypadkach zakończoną zgonem.
Z układu krążenia i limfatycznego: odwracalna ostra małopłytkowość związana z reakcjami na wlew.
Ze skóry i jej przydatków: rzadko, ciężkie reakcje pęcherzowe, martwica toksyczno-rozpływna naskórka i zespół Stevensa-Johnsona, w niektórych przypadkach śmiertelne.
Od układu nerwowego: rzadko, neuropatia nerwu czaszkowego w połączeniu z lub bez neuropatii obwodowej (znaczne zmniej