Roztwór do infuzji albuminy 10% 100 ml
Condition: New product
997 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Albumina ludzka
Formularz zwolnienia
Rozwiązanie
Skład
1 ml roztworu do infuzji zawiera: albumina ludzka 200 mg. Substancje pomocnicze: kwas kaprylowy sodu, chlorek sodu, woda do wstrzykiwań
Efekt farmakologiczny
Substytucja osocza (nawadnianie) Albumina jest integralną częścią frakcji białkowej ludzkiej krwi. Lek jest produkowany z krwiopora-cji dawcy w badaniach na obecność przeciwciał przeciwko ludzkim wirusom niedoboru odporności (HIV-1, HIV-2), wirusowi zapalenia wątroby typu C i antygenowi powierzchniowemu wirusa zapalenia wątroby typu B. Albumina w organizmie pełni następujące główne funkcje: hemodynamiczną (utrzymywanie koloidowo-onkotycznego ciśnienia krwi ), transport sorpcji i funkcja głównej rezerwy białkowej organizmu. Roztwór 10% albuminy jest słabym roztworem hiperkonowym, który utrzymuje ciśnienie onkotyczne krwi krążącej. Po podaniu do krwiobiegu, płyn z przestrzeni śródmiąższowej jest przyciągany i zatrzymywany w niej, co zwiększa i stabilizuje ciśnienie krwi. Albumina wiąże i inaktywuje toksyny, transportuje pigmenty (bilirubiny) w organizmie, kwasy tłuszczowe, jony niektórych metali, substancje lecznicze, poprawia perfuzję tkankową w chorobach związanych z hipoproteinemią i ma pozytywny wpływ na funkcję syntezy białka w wątrobie
Farmakokinetyka
Prawidłowe osocze krwi zawiera 40-50 g / l albuminy, co stanowi 55-60% całkowitej zawartości białka. Po wewnętrznym podaniu albuminy całkowite wykroczenie wewnątrznaczyniowe zajmuje 10-15 minut. Podczas pierwszych 3 minut od momentu podania określa się wyższe stężenie albuminy w śledzionie, wątrobie i sercu. Roztwór albuminy wprowadzany do dużej ilości łożyska naczyniowego przesuwa się do przestrzeni śródmiąższowej. Biologiczny okres półtrwania albuminy w surowicy wynosi od 7 do 20 dni. Od 10 do 16 g albuminy jest spożywane codziennie w organizmie. Albumina jest głównym białkiem rezerwy organizmu, a jej rozpad umożliwia syntezę globulin i białek strukturalnych tkanek i narządów. Stosowanie albuminy do żywienia pozajelitowego jest niepraktyczne, ponieważ jej okres półtrwania w organizmie może osiągnąć 60 dni
Wskazania
Wstrząs (urazowy, operacyjny i toksyczny), oparzenia połączone z odwodnieniem i pogrubieniem krwi, hipoproteinemią i hipoalbuminemią, zmiany żołądkowo-jelitowe z zaburzeniami trawienia (wrzód trawienny, guzy, zatkanie zespolenia żołądkowo-jelitowego, itp.)
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na albuminę ludzką. Ciężkie formy niewydolności serca (ze względu na możliwe wystąpienie ostrej niewydolności serca). Zakrzepica. Ciężkie nadciśnienie. Ciągłe wewnętrzne krwawienie. Hiperwolemia. Obrzęk płuc. Ciężka niedokrwistość. Obrzęk mózgu. Ciąża Karmienie piersią. Ostrożność jest przewidziana dla: Niewydolności nerek. Astma oskrzelowa. Alergiczny nieżyt nosa. Obrzęk Quincke
Środki ostrożności
Przed użyciem leku lekarz rejestruje te etykiety (nazwę produktu, producenta, numer seryjny) w historii pacjenta. W starszym wieku należy unikać szybkiego wprowadzania 10% roztworu albuminy, ponieważ może to prowadzić do przeciążenia układu sercowo-naczyniowego. Przed rozpoczęciem infuzji roztwory albuminy należy ogrzać do temperatury pokojowej. Lek nie nadaje się do stosowania w pojemnikach o ograniczonej integralności lub oznakowaniu, ze zmianą właściwości fizycznych (odbarwienie, zmętnienie roztworu, zawiesiny, osady), z przeterminowanym terminem przydatności do spożycia, niewłaściwym przechowywaniem
Stosuj podczas ciąży i laktacji
W czasie ciąży stosowanie ludzkiej albuminy jest możliwe tylko w przypadkach skrajnej konieczności. Dane dotyczące bezpieczeństwa ludzkiej albuminy podczas laktacji nie są dostępne.
Dawkowanie i sposób podawania
Reżim dawkowania Indywidualny, w zależności od dowodów i sytuacji klinicznej. Roztwór albuminy 10% podaje się do kroplówki lub sprayu dożylnie. Pojedyncza dawka leku zależy od stężenia roztworu albuminy, stanu początkowego i wieku pacjenta. Roztwór albuminy 10% jest podawany w dawce 200-300 ml. Tempo wprowadzania 10% roztworu albuminy wynosi nie więcej niż 40 kropli na minutę. Wtryskiwanie strumieniowe roztworów albuminy jest dopuszczalne w przypadku wstrząsów o różnym pochodzeniu w przypadku gwałtownego wzrostu ciśnienia krwi. W praktyce pediatrycznej dawkowanie roztworów albuminy oblicza się na podstawie stężenia w mililitrach na kilogram masy ciała (nie więcej niż 3 ml / kg masy ciała dziecka)
Efekty uboczne
Na części układu pokarmowego: nudności, wymioty hypersalivation są możliwe. Od układu sercowo-naczyniowego: niedociśnienie tętnicze, tachykardia. Reakcje alergiczne: możliwa pokrzywka. Rzadko - wstrząs anafilaktyczny. Inne: możliwy wzrost temperatury ciała, ból w okolicy lędźwiowej
Przedawkowanie
Objawy: w przypadkach, gdy dawka i szybkość infuzji są zbyt wysokie lub nie odpowiadają parametrom dotyczącym krążenia krwi pacjenta, może wystąpić hiperwolemia i jej charakterystyczne objawy przeciążenia sercowo-naczyniowego (duszność, obrzęk żyły szyjnej, ból głowy). Możliwe jest również zwiększenie tętniczego i / lub centralnego ciśnienia żylnego, rozwój obrzęku płuc. Leczenie: przy pierwszych przejawach objawów przeciążenia układu sercowo-naczyniowego konieczne jest natychmiastowe przerwanie wprowadzania leku i stałe monitorowanie parametrów krążenia krwi. Według wskazań - prowadzenie terapii objawowej. Brak specyficznych antidotum
Interakcje z innymi lekami
Równoczesne stosowanie ludzkiej albuminy z inhibitorami ACE zwiększa ryzyko niedociśnienia tętniczego
Instrukcje specjalne
Reakcje alergiczne / wstrząs anafilaktyczny Każde podejrzenie reakcji alergicznej lub anafilaktycznej wymaga natychmiastowego przerwania podawania leku. Jeśli pojawi się wstrząs, należy zastosować standardową terapię przeciwwstrząsową. Ponieważ lek ten wytwarza się z osocza krwi ludzkiej, może on przenosić patogeny, takie jak wirusy i, teoretycznie, czynnik sprawczy choroby Creutzfeldta-Jakoba. Dotyczy to również nieznanych lub nowych wirusów i innych patogenów. Ryzyko przeniesienia czynników zakaźnych jest zmniejszone poprzez przeszukanie dawców osocza przed możliwą infekcją niektórymi wirusami w przeszłości, poprzez testowanie obecności niektórych infekcji wirusowych teraz oraz przez dezaktywację i / lub usunięcie pewnych wirusów. Podjęte środki są uważane za skuteczne w przypadku wirusów otoczkowych, takich jak HIV, wirus zapalenia wątroby typu B, wirus zapalenia wątroby typu C, jak również w przypadku wirusów bez powłoki, takich jak wirus zapalenia wątroby typu A i parwowirus B19. Zaleca się, aby przy każdym podaniu produktu Albumen ludzkiemu pacjentowi zarejestrować nazwę i numer seryjny leku, aby ustalić związek między pacjentem a serią leków.Hemodynamika Nie należy wchodzić bez dokładnego monitorowania parametrów hemodynamicznych, monitorować rozwój objawów niewydolności serca lub układu oddechowego, niewydolności nerek lub zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Hiperwolemia / hemodylucja Należy zachować ostrożność podczas stosowania albuminy ludzkiej w warunkach, w których hiperwolemia i jej konsekwencje lub hemodilucja mogą stanowić szczególne ryzyko dla pacjenta. Przykładami takich stanów są: niewyrównana niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, żylaki, obrzęk płuc, skaza krwotoczna, ciężka niedokrwistość, niewydolność nerek i nerek. Szybkość podawania należy wybrać zgodnie ze stężeniem roztworu i parametrami hemodynamicznymi pacjenta. Szybkie podanie może spowodować przeciążenie krążenia i obrzęk płuc. Przy pierwszych klinicznych objawach przeciążenia układu sercowo-naczyniowego (ból głowy, zadyszka, zablokowanie żył szyjnych) lub wzrostu ciśnienia krwi, wzrostu ciśnienia w żyle centralnej i obrzęku płucnym, podawanie leku należy natychmiast przerwać. Stosowanie w praktyce pediatrycznej Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności roztworu albuminy ludzkiej u pacjentów pediatrycznych, jednak nie zidentyfikowano żadnego dodatkowego ryzyka związanego z używaniem tego leku u dzieci, poza ryzykiem związanym z jego stosowaniem u dorosłych. Duże objętości Podczas wymiany stosunkowo dużych objętości konieczne jest monitorowanie wskaźników układu krzepnięcia i poziomu hematokrytu. Konieczne jest zapewnienie odpowiedniego zastąpienia innych składników krwi (czynników krzepnięcia, elektrolitów, płytek krwi i czerwonych krwinek). Konieczne jest ścisłe monitorowanie parametrów hemodynamicznych. Stan elektrolitu Kiedy podaje się albuminy ludzkie, należy monitorować stan elektrolitu pacjenta i podjąć niezbędne środki w celu przywrócenia i utrzymania równowagi elektrolitowej. Ciśnienie krwi Zwiększenie ciśnienia krwi po infuzji ludzkiej albuminy wymaga dokładnego monitorowania pacjenta po urazie lub po operacji w celu wykrycia i leczenia uszkodzonych naczyń krwionośnych, które mogą nie krwawić przy niższym ciśnieniu krwi.Stosowanie, posługiwanie się i usuwanie Roztwór ludzki produktu Albumen nie powinien być mieszany z innymi lekami, w tym z pełną krwią i składnikami krwi może być jednak stosowany jako współśrodek, jeśli jest to medycznie właściwe. Nie używać, jeśli roztwór jest mętny lub butelka jest szczelna. Preparaty do podawania pozajelitowego przed użyciem powinny być wizualnie zbadane pod kątem obecności zanieczyszczeń mechanicznych i odbarwień, jeśli pozwala na to roztwór i pojemnik. W przypadku wykrycia wycieku lek należy wyrzucić. Istnieje ryzyko hemolizy z potencjalnie śmiertelnymi konsekwencjami, a także ryzyko ostrej niewydolności nerek podczas stosowania jałowej wody do wstrzykiwań w rozcieńczonej albuminie ludzkiej o stężeniu 20% lub wyższym. Zalecane rozpuszczalniki obejmują 0,9% roztwór chlorku sodu lub 5% dekstrozę w wodzie. Wpływ na zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi i mechanizmy kontrolne Dane dotyczące wpływu albuminy ludzkiej na zdolność prowadzenia samochodu i pracę z innymi maszynami i mechanizmami nie są dostępne.
Recepta
Tak