Tabletki triplixam powlekane 5 mg + 1,25 mg + 5 mg N30
Condition: New product
997 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Opis
Triplixam jest lekiem złożonym, który zawiera trzy składniki przeciwnadciśnieniowe, z których każdy uzupełnia działanie innych w zakresie kontrolowania ciśnienia krwi u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Amlodypina blokuje "wolne" kanały wapniowe (BCCA), pochodną dihydropirydyny, indapamid jest diuretykiem sulfonamidowym, perindopril arginina jest inhibitorem enzymu, który przekształca angiotensynę I w angiotensynę II (inhibitor ACE).
Aktywne składniki
Amlodypina + Indapamid + Perindopril
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Indapamid, amlodypina, perindopril arginina, węglan wapnia, wstępnie żelowana skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, stearynian magnezu, koloidalny ditlenek krzemu, wstępnie żelowana skrobia.
Efekt farmakologiczny
Właściwości farmakologiczne leku Triplix łączą właściwości każdego z jego aktywnych składników. Ponadto połączenie amlodypiny, indapamidu i perindoprilu argininy zwiększa działanie przeciwnadciśnieniowe każdego ze składników. Amlodypina - BMCC, pochodna dihydropirydyny. Amlodypina hamuje przejście przezbłonowe jonów wapnia do kardiomiocytów i komórek mięśni gładkich ściany naczynia. Indapamid jest pochodną sulfonamidu z pierścieniem indolowym, a dzięki swoim właściwościom farmakologicznym jest zbliżony do diuretyków tiazydowych, które hamują reabsorpcję jonów sodu w odcinku korowym pętli nefronowej. W tym samym czasie nerki wydalają sód, chlor i, w mniejszym stopniu, jony potasu i magnezu, czemu towarzyszy wzrost diurezy i działanie przeciwnadciśnieniowe. Peryndopryl jest inhibitorem enzymu, który przekształca angiotensynę I w angiotensynę II (inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE)). ACE, lub kininaza II, jest egzopeptydazą, która przekształca angiotensynę I w angiotensynę II zwężającą naczynia. Ponadto enzym stymuluje wytwarzanie aldosteronu przez korę nadnerczy i zniszczenie bradykininy, która ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne, do nieaktywnego heptapeptydu. W rezultacie peryndopryl zmniejsza wydzielanie aldosteronu i, dzięki zasadzie negatywnego sprzężenia zwrotnego, zwiększa aktywność reniny w osoczu krwi.Przy długotrwałym stosowaniu peryndopryl zmniejsza całkowity obwodowy opór naczyniowy (OPSS), co jest głównie spowodowane działaniem na naczynia w mięśniach i nerkach. Efektom tym nie towarzyszy zatrzymanie jonów sodu lub płynu lub rozwój tachykardii odruchowej przy długotrwałym stosowaniu.
Farmakokinetyka
Łączne stosowanie perindoprilu / indapamidu i amlodypiny nie zmienia ich właściwości farmakokinetycznych w porównaniu z oddzielnym podawaniem tych leków. Po podaniu doustnym amlodypina jest dobrze wchłaniana z przewodu żołądkowo-jelitowego. Maksymalne stężenie amlodypiny w osoczu krwi osiąga 6-12 godzin po spożyciu. Całkowita biodostępność wynosi około 64-80%, objętość dystrybucji około 21 l / kg. Badania in vitro wykazały, że około 97,5% cyrkulującej amlodypiny jest związane z białkami osocza. Jednoczesne przyjmowanie pokarmu nie wpływa na biodostępność amlodypiny. Amlodypina jest metabolizowana w wątrobie z wytworzeniem nieaktywnych metabolitów, nerki wydalają 10% przyjętej dawki amlodypiny w postaci niezmienionej, a 60% w postaci metabolitów. Końcowy okres półtrwania amlodypiny z osocza krwi wynosi 35-50 godzin, co pozwala zażyć lek 1 raz dziennie. Po spożyciu peryndoprylu szybko wchłania się w przewodzie pokarmowym, maksymalne stężenie w osoczu krwi osiąga się po 1 godzinie (peryndopryl jest aktywnym metabolitem perindoprilu). Okres półtrwania peryndoprylu z osocza krwi wynosi 1 h. Jedzenie spowalnia konwersję perindoprilu na peryndoprylat, wpływając w ten sposób na biodostępność. Dlatego lek należy przyjmować 1 raz dziennie, rano, przed jedzeniem. Peryndoprylat jest wydalany przez nerki. Końcowy okres półtrwania wolnej frakcji wynosi około 17 godzin, więc stan równowagi osiąga się w ciągu 4 dni. Istnieje liniowa zależność stężenia peryndoprylu w osoczu od jego dawki.
Wskazania
Jako terapia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym przy jednoczesnym obniżaniu ciśnienia krwi podczas przyjmowania amlodypiny, indapamidu i perindoprilu w tych samych dawkach.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne i pomocnicze wchodzące w skład leku, pochodna sulfonamidowa, pochodna dihydropirydyny,inne inhibitory ACE, wszelkie inne substancje, które tworzą leku, pacjenci poddawani hemodializie, nieleczona niewydolność serca krok dekompensacji, ciężką niewydolnością nerek, niewydolność nerek, umiarkowany, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk Quinckego) u pacjentów otrzymujących inhibitor ACE w historii dziedzicznej / idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy, ciąża, karmienie piersią, encefalopatia wątrobowa, ciężka niewydolność wątroby, hipokaliemia, ciężka choroba tętnicza otenziya (skurczowe ciśnienie krwi poniżej 90 mm Hg), wstrząs (w tym kardiogenny) blokowanie drogi odpływu lewej komory serca (na przykład, istotne klinicznie zwężeniem aorty) hemodynamicznie niestabilna niewydolność serca po ostrym zawale mięśnia sercowego, dwustronny zwężeniem tętnicy nerkowej, zwężenie tętnic pojedyncza nerka, wiek do 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa).
Środki ostrożności
Musi być następnie ostrożnie chorób: posiadanie tylko jednego funkcjonowanie nerek, zaburzenia wodno-elektrolitu układowych chorób tkanki łącznej, leków immunosupresyjnych, allopurynolu, prokainamid (ryzyko neutropenii, agranulocytoza), ostrego zawału mięśnia sercowego (i przez 1 miesiąc po zawale mięśnia sercowego ), zespół chorej zatoki (oznaczony tachią i bradykardią), z równoczesnym mianowaniem inhibitorami lub induktorami izoenzymu CYP3A4, niewydolnością wątroby łagodną do umiarkowanej Nasilenie hamowanie hematopoezę szpiku kostnego zmniejszyła się objętość krwi (leki moczopędne, na diecie sól, wymioty, biegunkę, hemodializa) gnperurikemiya (zwłaszcza wraz dny moczanowej i kamica nerkowa), jednoczesne stosowanie dantrolen, estramustyna, labilne ciśnienie krwi przed zabiegiem afereza lipoprotein niskiej gęstości (LDL) z użyciem siarczanu dekstranu, stan po transplantacji nerki, pacjenci z Negroidem, choroba niedokrwienna serca, cerebrovas choroby pendicular nadciśnienie nerkowo-naczyniowe, cukrzycę, przewlekłą niewydolność serca, preparaty potasu (III lub IV wg NYHA funkcjonalny klasyfikacji klasa), jednoczesne stosowanie oszczędzające potas diuretykisól zawierająca potas i substytuty litu, zabieg chirurgiczny / znieczulenie ogólne, hemodializa z użyciem membran o wysokim przepływie (na przykład AN69), jednoczesna kuracja odczulająca z alergenami (np. błonkoskrzydłych), zwężenie zastawki aortalnej / zwężenie zastawki dwudzielnej / przerostowa kardiomiopatia miopatyczna.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Stosowanie leku Triplixam w czasie ciąży jest przeciwwskazane. Planując ciążę lub gdy pojawia się podczas przyjmowania leku, Triplix powinien natychmiast przerwać przyjmowanie leku i przepisać alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe o sprawdzonym profilu bezpieczeństwa. Triplixam jest przeciwwskazany podczas karmienia piersią. Konieczna jest ocena znaczenia terapii dla matki i podjęcie decyzji, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać przyjmowanie leku.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz, na 1 tabletce raz dziennie, najlepiej rano przed posiłkami. Dawkę leku Triplixam wybiera się po uprzednio przeprowadzonym miareczkowaniu dawek poszczególnych składników. Maksymalna dawka dobowa to 1 tabletka w dawce 10,0 mg + 2,5 mg + 10,0 mg.
Efekty uboczne
Najczęstsze działania niepożądane zgłaszane w leczeniu peryndoprylu, indapamidu i amlodypiny w monoterapii to: zawroty głowy, ból głowy, parestezje, zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, szum w uszach, kołatanie serca, uderzenia krwi w skórę twarzy, obniżone ciśnienie krwi (i skutki związane z niedociśnieniem), kaszel, duszność, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (bóle brzucha, zaparcia, biegunka, perwersja smaku, nudności, niestrawność, wymioty), świąd, wysypka, grudkowo-grudkowa wysypka, skurcze mięśni, obrzęk w okolicy kostki, ac eniya, obrzęki i zmęczenie.
Przedawkowanie
W przypadku połączenia peryndoprylu / indapamidu najbardziej prawdopodobnym objawem przedawkowania jest niedociśnienie tętnicze, czasami w połączeniu z nudnościami, wymiotami, drgawkami, zawrotami głowy, sennością, dezorientacją i skąpomoczem, które mogą przekształcić się w bezmocz (w wyniku hipowolemii). Mogą również wystąpić zaburzenia elektrolitowe (hiponatremia, hipokaliemia). Działania ratunkowe są zredukowane do usunięcia leku z organizmu: płukanie żołądka i / lub odbiór węgla aktywowanego, a następnie przywrócenie równowagi wodno-elektrolitowej.Z znaczny spadek ciśnienia krwi powinny być przesyłane do pacjenta w pozycji „leżącego” z tyłu z podniesionym stopy hipowolemii postępowania korekty, w przypadku potrzeby (na przykład, dożylnie 0,9% roztwór chlorku sodu). Peryndoprylat, czynny metabolit perindoprilu, można usunąć z organizmu poprzez dializę.
Interakcje z innymi lekami
Niektóre leki mogą zwiększać ryzyko hiperkaliemii: aliskiren, sole potasowe, oszczędzające potas diuretyki, inhibitory konwertazy angiotensyny, antagonistów receptora angiotensyny II (ARA II), niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), heparyna, środki immunosupresyjne, takie jak cyklosporyna lub takrolimus, trimetoprym. Jednoczesne stosowanie leku Triplix z tymi środkami zwiększa ryzyko hiperkaliemii. W przypadku pacjentów z cukrzycą lub niewydolności nerek (szybkości przesączania kłębuszkowego (GFR) <60 ml / min / 1,73 m2 powierzchni ciała) zwiększa ryzyko hiperkaliemii, niewydolność nerek, zwiększa częstość związanych z układem sercowo-naczyniowym niepożądanych i śmiertelność z powodu chorób sercowo-naczyniowych.
Instrukcje specjalne
Podczas stosowania amlodypiny u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca III i IV zgodnie z klasyfikacją NYHA może rozwinąć się obrzęk płuc. Powolne blokery kanału wapniowego, w tym amlodypinę, należy stosować ostrożnie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, ze względu na możliwy wzrost ryzyka wystąpienia zdarzeń niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego i śmiertelności. U pacjentów z ciężką przewlekłą niewydolnością serca (klasyfikacja IV według NYHA) leczenie należy rozpoczynać od niższych dawek i pod ścisłym nadzorem lekarza. Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym i chorobą niedokrwienną serca nie powinni zaprzestać przyjmowania beta-blokerów: inhibitor ACE powinien być stosowany w połączeniu z beta-blokerami. U pacjentów ze zwiększonym stężeniem kwasu moczowego w osoczu krwi podczas leczenia częstość występowania ataków dny moczanowej może się zwiększyć.