More info
Aktywne składniki
Betahistine
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Karta Tablets 1. dihydrochlorek betahistyny 24 mg, substancje pomocnicze: powidon K90, MCC, monohydrat laktozy, koloidalny ditlenek krzemu, krospowidon, kwas stearynowy, woda oczyszczona (nie zawarte w gotowym preparacie)
Efekt farmakologiczny
Syntetyczny analog histaminy. Jest on słabym agonisty antagonisty receptora histaminowego H1 i dość silny histaminowego receptora H3. Ma działanie histaminopodobne i rozszerzające naczynia krwionośne. Wpływa na przepływ krwi ślimakowej i centralny aparat przedsionkowy. Wpływ leku obejmuje rozszerzenie naczyń krwionośnych w uchu (pośrednio poprzez histaminy H3 i receptorów H1), hamujący wpływ na przedsionkowego jąder (histaminy H3), a aktywność receptorów impuls ampullar receptorów. Przez bezpośredni wpływ agonistyczny na histaminowych receptorów H1 zbiorników ucha wewnętrznego i przedwłosowatych zwieraczy mikrokrążeniu umieszczony w naczyń taśmy (prążek naczyniowy), jak i pośrednio poprzez histaminy H3 receptory poprawia mikrokrążenie i przepuszczalność wewnętrznej kapilar ucha normalizuje ciśnienie endolimfy w labiryncie i ślimak, zwiększa przepływ krwi w tętnicy podstawnej. Ma on wyraźną ośrodkowe działanie jako antagonisty receptorów histaminowych H3 przedsionkowej jąder nerwowych. Normalizuje to neurony przewodność polisynaptyczny w przedsionkowego jąder poziomie pnia. Pośrednio działające na receptory histaminy H3, zwiększa się zawartość pnia serotoniny aktywność redukującą przedsionkowej jąder. Wspomaga eliminację naruszeń zarówno z układu przedsionkowego i ślimakowego: zmniejsza częstotliwość i intensywność zawrotów głowy, zmniejsza szumy w uszach, przyczynia się do poprawy słuchu w przypadku utraty. Betahistyna stymuluje receptory histaminowe H1 jednak żadnego efektu uspokajającego i nie powoduje senność.
Farmakokinetyka
Wchłanianie i dystrybucja Po podaniu doustnym dichlorowodorku betahistyny jest szybko absorbowany z przewodu żołądkowo-jelitowego. Cmax w osoczu występuje po 3 h. Wiązanie z białkami osocza jest niskie. Wypłata: T1 / 2 wynosi 3-4 godziny.Prawie całkowicie wydalane z moczem jako metabolit kwasu (2-pirydylooctowego) przez 24 godzin.
Wskazania
Rzadko w labiryncie ucha wewnętrznego. Zaburzenia przedsionkowe i błędne: zawroty głowy, hałas i ból w uszach, bóle głowy, nudności, wymioty, utrata słuchu. Zapalenie nerwu przedsionkowego, zapalenie błędnika, łagodne pozycyjne zawroty głowy (w tym po operacjach neurochirurgicznych), choroba Menera W ramach kompleksowej terapii: niewydolność kręgosłupa, pourazowa encefalopatia, miażdżyca naczyń mózgowych.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość. Pheochromocytoma. Astma oskrzelowa. Wrzód trawienny i wrzód dwunastnicy w ostrej fazie. Ciąża (i trymestr). Ostrożnie: Wrzód trawienny żołądka lub dwunastnicy (w historii). Ciąża (ii - III trymestr). Wiek dzieci.
Środki ostrożności
Na części układu pokarmowego: niestrawność (nudności, wymioty).
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Lek jest przeciwwskazany do stosowania w pierwszym trymestrze ciąży. Należy zachować środki ostrożności w drugim i trzecim trymestrze ciąży.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz, podczas posiłku, bez żucia, wyciskanego niewielką ilością płynu. Tabletki o dawce 24 mg: na zakładce 1 / 2-1. 2 razy dziennie. Maksymalna dawka dobowa wynosi 48 mg.
Efekty uboczne
Niestrawność (nudności, wymioty), wysypka skórna, obrzęk naczynioruchowy.
Przedawkowanie
Objawy: bóle głowy, uderzenia gorąca skóry twarzy, zawroty głowy, tachykardia, obniżone ciśnienie krwi, skurcz oskrzeli.
Interakcje z innymi lekami
Leki przeciwhistaminowe podczas odbierania Vestibo zmniejszać działanie leku.
Instrukcje specjalne
Efekt terapeutyczny leku pojawia się w niektórych przypadkach dopiero po kilku miesiącach od rozpoczęcia leczenia.
Recepta
Tak