Tabletki powlekane Zanoqin 200 mg N10

Ofloksacyna

Pigułki

Ofloxacin 200 mg

Grupa środków przeciwbakteryjnych fluorochinolonów o szerokim spektrum działania. Działanie bakteriobójcze ofloksacyny jest związane z blokadą enzymu gyrazy DNA w komórkach bakteryjnych. Wysoce aktywny wobec większości bakterii Gram-ujemnych: Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Proteus spp., Morganella morganii, Klebsiella spp. (W tym Klebsiella pneumoniae), Enterobacter spp., Serratia spp., Citrobacter spp., Yersinia spp., Providencia spp., Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Mycoplasma sp., Legionella pneumophila, Acinetobacter spp., jak również Chlamydia spp.; Jest aktywny wobec niektórych drobnoustrojów Gram-dodatnich (w tym Staphylococcus spp., Streptococcus spp., Zwłaszcza paciorkowców beta-hemolitycznych); Do ofloksacyny jest umiarkowanie wrażliwa Enterococcus faecalis, Streptococcus pneumoniae, Pseudomonas spp .; Bakterie beztlenowe nie są wrażliwe na ofloksacynę (z wyjątkiem Bacteroides ureolyticus). Odporny na β-laktamazę.

Po spożyciu jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu żołądkowo-jelitowego. Jedzenie trochę wpływa na stopień wchłaniania, ale może spowolnić jego prędkość. Cmax w osoczu osiąga się po 2 godzinach; Wiązanie z białkami - 25%. Ofloksacyna jest szeroko rozpowszechniona w tkankach i płynach ustrojowych (narządy układu moczowego, narządy płciowe, gruczoł krokowy, płuca, narządy ENT, pęcherzyk żółciowy, kości, skóra); Wydalany z moczem w postaci niezmienionej (około 80% w ciągu 24 godzin). Stężenie ofloksacyny w moczu znacznie przekraczało MPK90 dla większości drobnoustrojów po ostatniej dawce (300 mg 2 razy / dobę przez 14 dni). Niewielka część substancji czynnej (około 4%) jest wydalana z kałem. T1 / 2 wynosi 6 godzin, u starszych pacjentów z CC średnio 50 ml / min, możliwe jest zwiększenie T1 / 2 do 13,3 godziny.

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na ofloksacynę, w tym: choroby dolnych dróg oddechowych, ucha, gardła, nosa, skóry, tkanek miękkich, kości, stawów, zakaźnych i zapalnych chorób narządów jamy brzusznej (z wyjątkiem bakteryjnego zapalenia jelit ) i małych miednicy, nerek i dróg moczowych infekcje, zapalenie gruczołu krokowego, rzeżączka.

Ciąża, laktacja, dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat, nadwrażliwość na ofloksacynę lub inne pochodne chinolonu.

Jest przeciwwskazany do stosowania w czasie ciąży i laktacji. W badaniach eksperymentalnych nie stwierdzono negatywnego wpływu na płodność u szczurów.

Dawkowanie i sposób podawania

Indywidualny Dzienna dawka wynosi 200-800 mg, częstość stosowania wynosi 2 razy / dobę.U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (CC 20-50 ml / min) pierwsza dawka wynosi 200 mg, następnie 100 mg co 24 godziny, przy czym CC mniej niż 20 ml / min pierwsza dawka wynosi 200 mg, a następnie 100 mg co 48 godzin.

Na części układu trawiennego: nudności, wymioty, biegunka, ból i skurcze w jamie brzusznej, utrata apetytu, suchość w ustach, wzdęcia, zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, zaparcia; rzadko, zaburzenia czynności wątroby, martwica wątroby, żółtaczka, zapalenie wątroby, perforacja jelitowa, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, krwawienie z przewodu pokarmowego, zaburzenia w obrębie błony śluzowej jamy ustnej, zgaga, zwiększone aktywności enzymów wątrobowych, w tym GGT i LDH, zwiększały stężenie bilirubiny w surowicy; Ze strony układu nerwowego: bezsenność, zawroty głowy, zmęczenie, senność, nerwowość; rzadko - drgawki, lęk, zmiany poznawcze, depresja, patologiczne sny, euforia, halucynacje, parestezje, omdlenia, drżenie, dezorientacja, oczopląs, myśli lub próby samobójcze, dezorientacja, reakcje psychotyczne, paranoja, fobia, pobudzenie, agresja, labilność emocjonalna, obwodowa neuropatia, ataksja, zaburzona koordynacja, zaostrzenie zaburzeń pozapiramidowych, upośledzenie mowy; Reakcje alergiczne: wysypka skórna, swędzenie; rzadko - obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, zapalenie naczyń, alergiczne zapalenie płuc, wstrząs anafilaktyczny, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, rumień guzowaty, złuszczające zapalenie skóry, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zapalenie spojówek; Na części układu rozrodczego: swędzenie zewnętrznych narządów płciowych u kobiet, zapalenie pochwy, upławy; rzadko - pieczenie, podrażnienie, ból i wysypka w okolicy narządów płciowych kobiet, bolesne miesiączkowanie, krwotok miesiączkowy, krwotok, kandydoza pochwy; Ponieważ układ sercowo-naczyniowy: rzadko - zatrzymanie akcji serca, obrzęk, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze, kołatanie serca, rozszerzenie naczyń krwionośnych, zakrzepica w mózgu, obrzęk płuc, tachykardia. Ze strony układu moczowego: rzadko - bolesne oddawanie moczu, zwiększone oddawanie moczu, zatrzymanie moczu, bezmocz, wielomocz, tworzenie kamieni nerkowych, niewydolność nerek, zapalenie nerek, krwiomocz, albuminurię, błonomocz.; Na części układu mięśniowo-szkieletowego: rzadko - bóle stawów, bóle mięśni, ścięgna, osłabienie mięśni, zaostrzenie miastenii.; Z metabolizmu: rzadko - pragnienie,utrata masy ciała, hiper- lub hipoglikemia (szczególnie u pacjentów z cukrzycą, przyjmujących insulinę lub doustne leki hipoglikemizujące), kwasica, zwiększenie stężenia TG w surowicy, cholesterolu, potasu; Ze strony układu oddechowego: rzadko - kaszel, wyciek z nosa, bezdech, duszność, skurcz oskrzeli, stridor.; Od zmysłów: rzadko - upośledzenie słuchu, szum w uszach, podwójne widzenie, oczopląs, upośledzona percepcja wzrokowa, smak, zapach, światłowstręt.; Reakcje skórne: rzadko - fotosensybilizacja, przebarwienia, erupcje pęcherzykowe. Z układu krwiotwórczego: rzadko - niedokrwistość, krwawienie, pancytopenia, agranulocytoza, leukopenia, odwracalne hamowanie hematopoezy w szpiku kostnym, małopłytkowość, plamica małopłytkowa, wybroczyny, wybroczyny, wydłużenie czasu protrombinowego; Inne: bóle w klatce piersiowej, zapalenie gardła, gorączka, ból ciała; rzadko - astenia, dreszcze, ogólne złe samopoczucie, krwawienie z nosa, zwiększone pocenie się.

Objawy: dezorientacja, senność, ospałość, dezorientacja, zawroty głowy, wymioty, nudności. Leczenie: nie ma konkretnego antidotum. Terapia jest objawowa. Zaleca się hemodializę i dializę otrzewnową.

W przypadku jednoczesnego stosowania ze środkami zobojętniającymi, zawierającymi wapń, magnez lub glin, sukralfat, preparaty zawierające kationy dwuwartościowe lub trójwartościowe, takie jak żelazo lub multiwitaminy zawierające cynk, możliwe jest osłabienie wchłaniania chinolonu, co prowadzi do zmniejszenia ich stężenia w organizmie. Leki te nie powinny być stosowane w ciągu 2 godzin przed lub w ciągu 2 godzin po przyjęciu ofloksacyny. Przy jednoczesnym stosowaniu ofloksacyny i NLPZ zwiększa ryzyko działania stymulującego na ośrodkowy układ nerwowy i drgawki. Przy równoczesnym stosowaniu z teofiliną można zwiększyć jej stężenie w osoczu krwi (w tym w równowadze), co zwiększa T1 / 2. Zwiększa to ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z działaniem teofiliny. Przy jednoczesnym stosowaniu ofloksacyny z antybiotykami beta-laktamowymi, aminoglikozydami i metronidazolem obserwowano interakcję addytywną.

Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wątroby. W okresie leczenia jest wymagane, aby monitorować poziom glukozy we krwi. W przypadku terapii długoterminowej jest niezbędna do okresowego monitorowania nerki, wątroby, obraz krwi obwodowej.; Przy stosowaniu ofloksacyny należy zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu, pacjent nie powinien być narażony na działanie promieniowania UV.; W badaniach eksperymentalnych nie wykryto potencjału mutagennego. Nie przeprowadzono długotrwałych badań w celu ustalenia rakotwórczości ofloksacyny. Młodzi badania na zwierzętach kilku rodzajów ofloksacyna przyczyna artropatii i osteochondroza.; Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie zostały ustalone. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów zarządzania; Aby zastosować ostrożność u pacjentów, których działalność jest związana z koniecznością dużej koncentracji i szybkość reakcji psychomotorycznych.

Tak