Tabletki Co-Perinev 8 mg + 2,5 mg N90
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Indapamid + Perindopril
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Substancja czynna: erbuminę perindoprilu, indapamid (indapamid) Stężenie aktywnego składnika (mg): 10,5
Efekt farmakologiczny
Lek rozszerzający naczynia krwionośne, moczopędny, hipotensyjny.
Farmakokinetyka
Łączne stosowanie perindoprilu i indapamidu nie zmienia ich parametrów farmakokinetycznych w porównaniu z oddzielnym przyjmowaniem tych leków, Peryndopryl po podaniu doustnym jest szybko wchłaniany z przewodu żołądkowo-jelitowego. Biodostępność wynosi 65-70%. Jedzenie zmniejsza konwersję perindoprilu na peryndoprylat. T1 / 2 peryndopryl z osocza krwi wynosi 1 h. Cmax w osoczu krwi osiąga się 3-4 godziny po spożyciu. Ponieważ przyjmowanie pokarmu zmniejsza konwersję perindoprilu na perindopril i biodostępność leku, perindopril powinien być przyjmowany 1 raz dziennie rano przed śniadaniem. Przyjmując peryndopryl raz na dobę, stężenie równowagi osiąga się w ciągu 4 dni W wątrobie metabolizowany jest w celu utworzenia aktywnego metabolitu, perindoprilatu. Oprócz aktywnego metabolitu peryndoprylat, peryndopryl tworzy 5 więcej nieaktywnych metabolitów. Wiązanie peryndoprylatu z białkami osocza jest zależne od dawki i wynosi 20%. Peryndoprylat łatwo przechodzi przez bariery histohematogenne, z wyłączeniem BBB, niewielka ilość przenika przez łożysko i do mleka matki. Wydalany przez nerki, peryndoprylat T1 / 2 wynosi około 17 h. Nie kumuluje się. U pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentów z niewydolnością nerek i niewydolnością serca wydalanie peryndoprylatu jest powolne. Dializa Cl peryndoprylatu wynosi 70 ml / min. Kinetyka peryndoprylu ulega zmianie u pacjentów z marskością wątroby: klirens wątrobowy zmniejsza się o połowę. Jednak ilość utworzonego peryndoprylatu nie zmniejsza się, co nie wymaga dostosowania dawki. Szybko i prawie całkowicie wchłaniany w przewodzie pokarmowym. Spożycie pokarmu nieco spowalnia wchłanianie, ale nie wpływa znacząco na wchłoniętą ilość indapamidu. Cmax w osoczu osiąga się 1 godzinę po przyjęciu pojedynczej dawki.Związany z białkami osocza o 79%. T1 / 2 wynosi od 14 do 24 godzin (średnio - 18 godzin). Nie kumuluje się, metabolizowany w wątrobie. Wydalany przez nerki (70%) głównie w postaci metabolitów (udział niezmienionego leku wynosi około 5%) i jelita z żółcią w postaci nieaktywnych metabolitów (22%). U pacjentów z niewydolnością nerek parametry farmakokinetyczne indapamidu nie zmieniają się znacząco.
Wskazania
Choroby układu mięśniowo-szkieletowego (reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywnienie-al zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie kości i stawów, osteochondroza z zespołem korzeniowym, rwą kulszową, bólu okolicy lędźwiowej, rwa kulszowa) reumatycznych chorób tkanek miękkich (zapalenie ścięgna, zapalenie kaletki, zapalenie okołostawowe uszkodzenia tkanki), pourazowe zapalenie tkanek miękkich i stawów, na przykład ze względu na zwichnięcia, skoki i siniaki, ból w plecach, dolnej części pleców.
Przeciwwskazania
Historia obrzęk naczynioruchowy (dziedziczne, idiopatyczna lub obrzęk na skutek inhibitora ACE), niewydolności nerek, ciężka (CC mniej niż 30 ml / min); azotemią, bezmoczu, dwustronna zwężeniem tętnicy nerkowej, zwężenie tętnicy tylko nerek, przewlekła niewydolność serca etap dekompensacji ; hiperkaliemia oporny; dziedziczna galaktozemia, niedobór laktazy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, wiek 18 lat (skuteczność i bezpieczeństwo zostały ustalone), nie ciężka wątroby wystarczalność (w tym z encefalopatią), ciąża, okres laktacji, nadwrażliwość na składniki Co-Perinev.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Preparaty litu. Nie zaleca się równoczesnego stosowania leku Ko-Perinev z preparatami litu. Leczenie Co-perinev jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (Cl kreatyniny poniżej 30 ml / min). U niektórych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym bez uprzedniej dysfunkcji nerek podczas leczenia produktem Co-Perinev mogą wystąpić oznaki ostrej niewydolności nerek. W takim przypadku należy przerwać leczenie produktem Ko-Perinev. W przyszłości można wznowić terapię skojarzoną za pomocą niskich dawek Ko-Perineva lub zastosować perindopril i indapamid w monoterapii.Pacjenci tacy wymagają regularnego monitorowania stężenia potasu i kreatyniny w surowicy co 2 tygodnie po rozpoczęciu leczenia i co 2 miesiące leczenia produktem Ko-Perinev. Ostra niewydolność nerek często pojawia się u pacjentów z ciężką niewydolnością serca lub z niewydolnością nerek, w tym . w przypadku obustronnego zwężenia tętnic nerkowych lub zwężenia tętnic jedynej czynnej nerki. Przyjmowanie leku Ko-Perinev nie jest zalecane u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnic jedynej czynnej nerki, zmniejszającym ciśnienie krwi i zaburzoną równowagę wodno-elektrolitową. Hiponatremia wiąże się z ryzykiem nagłego spadku ciśnienia krwi (szczególnie u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki). Dlatego w dynamicznym monitorowaniu pacjentów należy zwrócić uwagę na możliwe objawy odwodnienia i zmniejszenie zawartości elektrolitów w osoczu krwi, na przykład po długotrwałej biegunce lub wymiotach. Tacy pacjenci wymagają regularnego monitorowania elektrolitów w osoczu krwi. Przy znacznym spadku ciśnienia krwi może być konieczne wprowadzenie / wprowadzenie 0,9% roztworu chlorku sodu, a przejściowe niedociśnienie nie jest przeciwwskazaniem do dalszej kontynuacji leczenia. Po przywróceniu BCC i ciśnieniu krwi można wznowić leczenie za pomocą Ko-Perineva, stosując niskie dawki leku lub stosując perindopril i indapamid w monoterapii. Połączone stosowanie perindoprilu i indapamidu nie zapobiega rozwojowi hipokaliemii, szczególnie u pacjentów z cukrzycą lub niewydolnością nerek. Podobnie jak w przypadku skojarzonego stosowania leków przeciwnadciśnieniowych i moczopędnych, konieczne jest regularne monitorowanie zawartości potasu w osoczu krwi Substancje pomocnicze. Należy pamiętać, że monohydrat laktozy jest zawarty w zaróbkach Ko-Perinev, dlatego lek jest przeciwwskazany u pacjentów z dziedziczną galaktozo-wą, niedoborem laktazy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy (patrz punkt "Przeciwwskazania") Perindopril Neutropenia / agranulocytoza. Pacjenci przyjmujący inhibitory ACE mogą rozwinąć się neutropenię / agranulocytozę, trombocytopenię i anemię.U pacjentów z prawidłową czynnością nerek w przypadku braku innych powikłań neutropenia rzadko rozwija się i zanika niezależnie po odstawieniu inhibitorów ACE Peryndopryl powinien być stosowany z dużą ostrożnością u pacjentów z chorobami tkanki łącznej, a jednocześnie otrzymywać leczenie immunosupresyjne, allopurinol lub prokainamid, zwłaszcza w istniejących zaburzeniach czynności nerek. Tacy pacjenci mogą rozwinąć ciężkie zakażenia, które nie są podatne na intensywną antybiotykoterapię. W przypadku peryndoprylu zaleca się okresowe monitorowanie liczby leukocytów we krwi. Należy ostrzec pacjenta, że w przypadku jakichkolwiek objawów choroby zakaźnej (ból gardła, gorączka) należy natychmiast skontaktować się z lekarzem Zwiększona wrażliwość / obrzęk naczynioruchowy (obrzęk naczynioruchowy). Podczas przyjmowania inhibitorów ACE, Włącznie. peryndopryl, w rzadkich przypadkach, może rozwinąć się obrzęk naczynioruchowy twarzy, warg, języka, języczka podniebienia i / lub krtani. Jeśli pojawią się te objawy, lek należy natychmiast przerwać, należy obserwować pacjenta do momentu całkowitego ustąpienia obrzęku.W przypadku obrzęku naczynioruchowego tylko twarz i wargi, zwykle ich objawy zanikają lub leki przeciwhistaminowe mogą być stosowane w leczeniu jego objawów. . Obrzęk naczynioruchowy, któremu towarzyszy obrzęk języka lub krtani, może prowadzić do niedrożności dróg oddechowych i śmierci, jeśli pojawią się te objawy, należy natychmiast wprowadzić adrenalinę (w stężeniu 1: 1000 (0,3 lub 0,5 ml) i / lub drożność dróg oddechowych Pacjenci z obrzękiem Quincke w wywiadzie niezwiązanym z przyjmowaniem inhibitorów ACE mogą zwiększać ryzyko rozwoju tego leku podczas przyjmowania leków z tej grupy W rzadkich przypadkach podczas leczenia inhibitorami ACE rozwijają się inhibitory ACE. obrzęk jelitowy. W tym samym czasie pacjenci mają ból brzucha jako izolowany objaw lub w połączeniu z nudnościami i wymiotami, w niektórych przypadkach bez wcześniejszego obrzęku naczynioruchowego twarzy i na prawidłowym poziomie C1-esterazy. Rozpoznanie ustala się za pomocą tomografii komputerowej jamy brzusznej, ultradźwięków lub moment operacji. Objawy ustępują po zaprzestaniu stosowania inhibitorów ACE.U pacjentów z bólem brzucha, przyjmujących inhibitory ACE, przy przeprowadzaniu diagnostyki różnicowej należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia obrzęku naczynioruchowego jelita, reakcje anafilaktoidalne podczas zabiegów odczulania. Istnieją odrębne doniesienia o rozwoju długotrwałych, zagrażających życiu reakcji anafilaktoidalnych u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE podczas odczulania terapii jadem błonkoskrzydłym (pszczoły, osy). Należy unikać stosowania inhibitora ACE u pacjentów otrzymujących immunoterapię z użyciem trucizny z rodziny Hymenoptera. Można uniknąć rozwoju reakcji anafilaktoidalnych poprzez czasowe usunięcie inhibitora ACE nie później niż na 24 godziny przed rozpoczęciem procedury odczulania reakcji anafilaktycznych podczas aferezy LDL. W rzadkich przypadkach u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE mogą wystąpić reakcje anafilaktoidalne zagrażające życiu podczas wykonywania aferezy LDL z użyciem siarczanu dekstranu. Aby zapobiec reakcji anafilaktycznej, należy przerwać leczenie inhibitorem ACE przed każdą procedurą aferezy LDL przy użyciu membran o wysokim przepływie Hemodializa. U pacjentów przyjmujących inhibitory ACE odnotowano reakcje rzekomoanolityczne podczas hemodializy z użyciem membran o wysokim przepływie (na przykład AN69). Dlatego pożądane jest stosowanie innego rodzaju błony lub stosowanie leku hipotensyjnego z innej grupy farmakoterapeutycznej (patrz punkt "Z ostrożnością"). Leki moczopędne oszczędzające potas i preparaty potasu. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania peryndoprylu i diuretyków oszczędzających potas, a także preparatów zawierających substytuty soli spożywczej zawierających potas i potas. Podczas leczenia inhibitorem ACE może wystąpić suchy kaszel, który znika po odstawieniu leków z tej grupy. Wraz z pojawieniem się suchego kaszlu, należy pamiętać o możliwym połączeniu tego objawu z przyjmowaniem inhibitora ACE. Jeśli lekarz uzna, że konieczne jest leczenie pacjenta za pomocą inhibitora ACE, można kontynuować stosowanie leku Co-Perinev Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat. Ko-Perinev jest przeciwwskazany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania Ryzyko niedociśnienia tętniczego i (lub) niewydolności nerek (u pacjentów z niewydolnością serca, zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej itp.).W przypadku marskości wątroby, której towarzyszą obrzęki i wodobrzusze, niedociśnienie tętnicze, CHF, można zaobserwować znaczącą aktywację układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAAS), szczególnie z ciężką hipowolemią i zmniejszeniem elektrolitów w osoczu (na tle diety bez soli lub długotrwałego podawania diuretyków). inhibitor ACE powoduje zablokowanie RAAS, dlatego też możliwe jest gwałtowne obniżenie ciśnienia krwi i / lub zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu, co wskazuje na rozwój ostrej niewydolności Jest bardziej obserwowany podczas przyjmowania pierwszej dawki Ko-Perineva lub podczas pierwszych 2 tygodni leczenia. Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ko-Perinev powinien ocenić czynność nerek i zawartość potasu w osoczu krwi. Początkowa dawka leku Ko-Perinev jest wybierana w zależności od stopnia obniżenia ciśnienia krwi, szczególnie przy spadku BCC i CHF (IV klasa funkcjonalna według klasyfikacji NYHA). Takie środki pomagają uniknąć gwałtownego spadku ciśnienia krwi. Ryzyko niedociśnienia tętniczego występuje u wszystkich pacjentów, jednak należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku Co-Perinev u pacjentów z chorobą wieńcową i niewydolnością naczyń mózgowych. U takich pacjentów leczenie należy rozpoczynać od dawki 0,625 / 2 mg leku Ko-Perinev (dawka początkowa) Pacjenci z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym. Leczenie Ko-Perineva pacjentami z rozpoznanym lub podejrzewanym zwężeniem tętnic nerkowych należy rozpocząć w warunkach szpitalnych z dawką Ko-Perineva 0,625 / 2 mg, kontrolującą czynność nerek i stężenie potasu w osoczu. U niektórych pacjentów może wystąpić ostra niewydolność nerek, która ustępuje po odstawieniu leku, inne grupy ryzyka. U pacjentów z CHF (klasa IVHA w klasie czynnościowej IV) iu pacjentów z cukrzycą typu 1 (ryzyko spontanicznego wzrostu potasu) leczenie należy rozpoczynać od dawki początkowej 0,625 / 2 mg Co-Perinev i pod nadzorem lekarza Pacjenci z cukrzycą. Podając Ko-Perinev pacjentom z cukrzycą otrzymujących hipoglikemię doustnie lub insulinę, stężenie glukozy we krwi musi być regularnie monitorowane podczas pierwszego miesiąca leczenia. Peryndopryl (podobnie jak inne inhibitory ACE) ma mniej nasilone działanie hipotensyjne u pacjentów rasy mudzielnej w porównaniu z innymi rasami interwencje chirurgiczne / znieczulenie ogólne.Stosowanie inhibitorów ACE u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym w znieczuleniu ogólnym może prowadzić do znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, szczególnie przy użyciu narzędzi do znieczulenia ogólnego, mają hipotensyjne deystvie.Rekomenduetsya przerywać inhibitory ACE, w tym peryndopryl, 12 godzin przed zabiegiem, ostrzegający anestezjologa o stosowaniu inhibitorów ACE Zwężenie aorty / zwężenie zastawki mitralnej / przerostowa kardiomiopatia zaporowa. Inhibitory ACE należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedrożnością przewodu odpływowego lewej komory i ze zwężeniem zastawki aortalnej i / lub mitralnej. W rzadkich przypadkach u pacjentów otrzymujących inhibitory ACE występuje żółtaczka cholestatyczna, z postępem którego rozwija się piorunująca wątroba, czasami zakończona zgonem. W przypadku pojawienia się żółtaczki lub znacznego zwiększenia aktywności aminotransferaz wątrobowych u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE, należy przerwać stosowanie leku Co-Perinev. Może rozwinąć się u pacjentów po przeszczepieniu nerki lub u pacjentów poddawanych hemodializie. Może rozwijać się podczas leczenia inhibitorami ACE, w tym. i perindopril. Czynniki ryzyka hiperkaliemii są niewydolność nerek, zaawansowany wiek, cukrzyca, niektóre choroby towarzyszące (zmniejszenie BCC, ostra niewydolność dekompensacji serca, kwasica metaboliczna) jednoczesnego odbioru oszczędzające potas diuretyki (takie jak spironolakton, eplerenon, triamteren, amiloryd), jak również jako leki substytuty potasu lub potasu zawierające sól jadalną oraz stosowanie innych leków zwiększających zawartość potasu w osoczu krwi (na przykład heparyna). Hiperkaliemia może prowadzić do poważnych zaburzeń rytmu serca, czasami do zgonu. Łączne stosowanie powyższych preparatów powinno być przeprowadzane z ostrożnością Indapamide światłoczułość. Istnieją doniesienia o przypadkach zwiększonej nadwrażliwości na światło u pacjentów otrzymujących tiazydy i diuretyki podobne do tiazydów. Wraz z rozwojem reakcji nadwrażliwości na światło w tle przyjmowania leku Ko-Perinevalechenie należy zatrzymać.Jeśli istnieje potrzeba wznowienia stosowania leku Ko-Perinev, należy chronić narażoną skórę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i sztucznych promieni UV. Zawartość sodu w osoczu krwi. Przed rozpoczęciem leczenia produktem Ko-Perinev konieczne jest określenie zawartości sodu w osoczu krwi, a podczas przyjmowania leku należy regularnie monitorować stężenie elektrolitów w osoczu krwi. Wszystkie leki moczopędne mogą powodować hiponatremię prowadzącą do poważnych powikłań: Zawartość potasu w osoczu krwi. Terapia tiazydowymi i tiazydowymi lekami moczopędnymi wiąże się z ryzykiem wystąpienia hipokaliemii (poniżej 3,4 mmol / l) u następujących pacjentów: pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z wyczerpaniem, pacjentów z marskością wątroby, pacjentów z obrzękiem obwodowym, wodobrzuszem, chorobą niedokrwienną serca, CHF. Hipokaliemia u tych pacjentów zwiększa toksyczne działanie glikozydów nasercowych i zwiększa ryzyko arytmii Pacjenci z podwyższonym odstępem QT na EKG są uważani za zwiększonego ryzyka. Hipokaliemia, podobnie jak bradykardia, przyczynia się do rozwoju ciężkich zaburzeń rytmu serca, zwłaszcza arytmii typu piruetowego, które mogą być śmiertelne. We wszystkich opisanych przypadkach konieczne jest regularne monitorowanie stężenia potasu w osoczu krwi. Pierwsze oznaczenie zawartości potasu w osoczu krwi musi zostać przeprowadzone w ciągu pierwszego tygodnia od rozpoczęcia leczenia lekiem Ko-Perinev. Zawartość wapnia w osoczu krwi. Tiazydowe i tiazydowe leki moczopędne zmniejszają wydzielanie wapnia przez nerki, co prowadzi do lekkiego i przejściowego wzrostu stężenia wapnia w osoczu. Ciężka hiperkalcemia może być spowodowana ukrytą nadczynnością przytarczyc. Przed badaniem funkcji gruczołów przytarczyc należy przerwać przyjmowanie leku Ko-Perinev. Stężenie glukozy w osoczu krwi. Należy monitorować stężenie glukozy u pacjentów z cukrzycą, kwas moczowy. U pacjentów ze zwiększonym stężeniem kwasu moczowego w osoczu krwi podczas leczenia lekiem Co-Perinev może wystąpić zwiększenie częstości zaostrzeń dny moczanowej. Diuretyki i czynność nerek. Hipowolemia w wyniku zmniejszenia wartości Bcc lub hiponatremii wywołanej przyjmowaniem leków moczopędnych na początku leczenia produktem Ko-Perinev może prowadzić do zmniejszenia szybkości filtracji kłębuszkowej i towarzyszyć temu wzrost stężenia kreatyniny i mocznika w osoczu krwi.Indapamid może dawać fałszywie dodatnią reakcję podczas kontroli antydopingowej, wpływ na zdolność prowadzenia samochodu lub wykonywania pracy wymagającej zwiększonego tempa reakcji fizycznych i psychicznych. Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i pracy z urządzeniami technicznymi wymagającymi zwiększonej uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.
Dawkowanie i sposób podawania
Przypisywanie w środku 1 raz dziennie, najlepiej rano przed śniadaniem, popijając dużą ilością płynów. Dawki podano dla stosunku perindopril / indapamid. Początkowa dawka leku Ko-Perinev - 2 mg / 625 mg (1 tab.) 1 raz dziennie. Jeśli po 1 miesiącu stosowania leku nie uda się uzyskać odpowiedniej kontroli ciśnienia krwi, wówczas dawkę leku należy zwiększyć do 4 mg / 1,25 mg (1 tab.) 1 raz / dobę. W przypadku pacjentów w podeszłym wieku początkowa dawka leku Ko-Perinev wynosi 2 mg / 625 mg (1 tab.) 1 raz / dobę. Pacjenci z niewydolnością nerek (CC 60 ml / min lub więcej) nie wymagają dostosowania dawki. W przypadku pacjentów z CC 30-60 ml / min, maksymalna dawka Ko-Perinev wynosi 2 mg / 625 mg (1 tab.) 1 raz / dobę. Gdy CC wynosi mniej niż 30 ml / min, lek Ko-Perinev jest przeciwwskazany. Pacjenci z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie wymagają dostosowania dawki.
Efekty uboczne
Jednoczesne stosowanie nie jest zalecane. Przy jednoczesnym stosowaniu preparatów litu i inhibitorów ACE, wystąpiły przypadki odwracalnego wzrostu stężenia litu w surowicy. Jednoczesne podawanie diuretyków tiazydowych może zwiększać stężenie litu w osoczu i ryzyko jego działania toksycznego w obecności inhibitora ACE, jednak nie zaleca się równoczesnego stosowania produktu Co-Perinev z litem. Jeśli to konieczne, jednoczesne stosowanie powinno być starannie monitorowane stężenia litu w surowicy. Jednoczesne stosowanie wymaga szczególnej ostrożności Baclofen - nasilenie efektu hipotensyjnego. Konieczne jest kontrolowanie ciśnienia krwi, czynności nerek i, jeśli to konieczne, dostosowanie dawki leków przeciwnadciśnieniowych. wysokie dawki kwasu acetylosalicylowego (ponad 3 g / dzień). Jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE z NLPZ (w tym kwasu acetylosalicylowego w dawkach o działaniu przeciwzapalnym,Inhibitory COX-2 i nieselektywne NLPZ) zmniejszają hipotensyjne działanie inhibitorów ACE, zwiększają ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek, aż do wystąpienia rozwoju ostrej niewydolności nerek, zwiększają stężenie potasu w surowicy, szczególnie u pacjentów z już istniejącymi zaburzeniami czynności nerek. ostrożność, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Przed rozpoczęciem leczenia pacjenci muszą zrekompensować utratę płynów, a także regularnie monitorować czynność nerek, zarówno na początku leczenia, jak i podczas leczenia. Jednoczesne stosowanie wymaga ostrożności Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki). Wzmocnij działanie hipotensyjne i zwiększ ryzyko niedociśnienia ortostatycznego (efekt addytywny) GKS, tetrakozaktyd. Zmniejszenie działania hipotensyjnego (zatrzymanie płynów i jonów sodu w wyniku GCS) Inne leki przeciwnadciśnieniowe: działanie hipotensyjne Co-Perinev może być nasilone Perindopril Jednoczesne stosowanie nie jest zalecane. potas przez nerki spowodowane przez moczopędne. W połączeniu z ich użyciem inhibitorów ACE, możliwe jest zwiększenie zawartości potasu w surowicy krwi do skutku śmiertelnego. Jeśli konieczne jest równoczesne stosowanie inhibitora ACE i powyższych leków (w przypadku potwierdzonej hipokaliemii), należy zachować ostrożność i należy regularnie kontrolować stężenie potasu w osoczu krwi oraz parametry EKG. Jednoczesne stosowanie wymaga szczególnej ostrożności Inhibitory ACE (opisane dla kaptoprilu i enalaprylu) w bardzo rzadkich przypadkach mogą nasilać działanie hipoglikemiczne pochodnych sulfonylomocznika i insuliny u chorych na cukrzycę; jednoczesne stosowanie może zwiększać tolerancję glukozy i zmniejszać zapotrzebowanie na insulinę, co może wymagać korekcji dawek środków hipoglikemizujących do podawania doustnego i insuliny. Jednoczesne stosowanie wymaga ostrożności Allopurinol, cytostatyczne leki immunosupresyjne,Kortykosteroidy (do stosowania układowego) i prokainamid Jednoczesne stosowanie tych leków z inhibitorów ACE, może zwiększyć ryzyko leykopenii.Sredstva aby schować Znieczulenie: Inhibitory ACE mogą zwiększać działanie hipotensyjne niektórych środków do przeprowadzania ogólnych anestezii.Diuretiki (diuretyk, a pętla): użycie moczopędnych wysokie dawki mogą prowadzić do hipowolemii (redukuje CBV) i dodanie do terapii peryndoprylu - wyraźny spadek stosowania AD.IndapamidOdnovremennoe wymagającą ostorozhnostiPreparaty, zdolne do powodowania częstoskurczu polimorficznego komorowego, takiego jak "piruet": występuje ryzyko, hipokaliemii, indapamid, należy stosować ostrożnie, w połączeniu z lekami, które mogą powodować komory typu częstoskurcz „pirueta”, takie jako środków przeciwarytmicznych (chinidyna gidrohinidin, dizopiramid, amiodaron, dofetylid, ibutylid, bretylium tosylan, sotalol); Niektóre środki neuroleptyczne (chlorpromazyna, tsiamemazin, lewomepromazyna, tiorydazyna, trifluoperazyna) benzamidów (amisulpryd, sulpiryd, sultopride, tiapryd), butyrofenony (droperidol, Haloperidol), inne neuroleptyki (pimozyd); inne leki, takie jak beprydyl, cyzapryd, difemanil metylu, erytromycyna w / w użyciu, halofantryna, mizolastyna, moksifloksacynę, pentamidyna, sparfloksacyny, winkaminy w / w zgłoszeniu, metadon, astemizol, terfenadyna. Konieczne jest unikanie jednoczesnego stosowania z powyższymi preparatami. Konieczne jest kontrolowanie zawartości potasu w surowicy, aby uniknąć hipokalemii, gdy opracowanie jest niezbędne w celu przeprowadzenia jego korekty, kontrolować odstęp QT w EKG.Lekarstvennye środki zdolne do spowodowania hipokaliemię: amfoterycyna B w / na wstępie, gluko i mineralokortykoidów (w oznaczeniu systemu) środki przeczyszczające, które stymulują motorykę jelitową (należy stosować środki przeczyszczające, które nie stymulują motoryki jelit), tetrakosaktyd - zwiększone ryzyko hipokaliemii (efekt addytywny). Konieczne jest kontrolowanie zawartości potasu w osoczu krwi, jeśli to konieczne, jego korekta. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów otrzymujących jednocześnie glikozydy nasercowe: glikozydy nasercowe: hipokaliemia zwiększa toksyczne działanie glikozydów nasercowych.Przy jednoczesnym stosowaniu indapamidu i glikozydów nasercowych należy monitorować potas w osoczu krwi, wskaźniki EKG i, jeśli to konieczne, dostosowywać dawkę glikozydów nasercowych. Jednoczesne stosowanie wymaga ostrożnościMetformina: funkcjonalna niewydolność nerek podczas przyjmowania leków moczopędnych, zwłaszcza sprzężenie zwrotne, podczas stosowania metforminy wzrasta ryzyko rozwoju kwasicy mleczanowej. Metforminy nie należy stosować, jeśli stężenie kreatyniny w osoczu krwi przekracza 15 mg / l (135 μmol / l) u mężczyzn i 12 mg / l (110 μmol / l) u kobiet, środki kontrastowe zawierające jod: u pacjentów z hipowolemią w tle stosowanie diuretyków wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia ostrej niewydolności nerek, szczególnie w przypadku stosowania środków kontrastowych zawierających duże dawki jodu. Przed zastosowaniem środków kontrastowych zawierających jod powinieneś uzupełnić BCC Preparaty zawierające sole wapnia: przy jednoczesnym stosowaniu hiperkalcemia może rozwinąć się z powodu zmniejszenia wydalania wapnia przez nerki. sód i odwodnienie.
Przedawkowanie
Klasyfikacja częstości występowania działań niepożądanych: bardzo często -> 1/10; często od> 1/100 do 1/1000 do 1/10 000 do. Od strony układu krwiotwórczego i układu limfatycznego: bardzo rzadko - krwotocznego zapalenia naczyń, niedokrwistości hemolitycznej; z długotrwałym stosowaniem w dużych dawkach - trombocytopenia, leukopenia / neutropenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, która została zarejestrowana podczas przyjmowania inhibitorów ACE (pacjenci poddawani hemodializie lub dializie otrzewnowej) Z centralnego i obwodowego układu nerwowego: często - parestezje, ból głowy zawroty głowy, zawroty głowy, astenia; rzadko - niestabilność nastroju, zaburzenia snu, zwiększone pocenie się; bardzo rzadko - dezorientacja świadomości, z narządów zmysłów: często - zaburzenia widzenia, szum w uszach, od strony układu sercowo-naczyniowego: często - wyraźne obniżenie ciśnienia krwi, niedociśnienie ortostatyczne; bardzo rzadko - arytmie, w tym. i bradykardia, tachykardia komorowa, trzepotanie przedsionków, dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego lub udar,być może wtórne, z powodu ciężkiego niedociśnienia tętniczego u pacjentów wysokiego ryzyka, z układu oddechowego: często - suchy, drażniący, uporczywy charakter kaszlu, który mija po odstawieniu leku, duszność; nieczęsto - skurcz oskrzeli; bardzo rzadko - eozynofilowe zapalenie płuc, katar, z układu pokarmowego: często - zaparcie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zmniejszony apetyt, nudności, ból w nadbrzuszu, ból brzucha, zmiana smaku, wymioty, niestrawność, biegunka; bardzo rzadko - zapalenie trzustki, żółtaczka (cytolityczne lub cholestatyczne); Częstość nie została ustalona: w przypadku niewydolności wątroby istnieje prawdopodobieństwo rozwoju encefalopatii wątrobowej; obrzęk jelitowy - ze skóry i podskórnej tkanki tłuszczowej: często - świąd, grudkowo-grudkowa wysypka; rzadko - obrzęk naczynioruchowy twarzy, błony śluzowej jamy ustnej, język, języczek i / lub krtani, pokrzywka; reakcje nadwrażliwości indywidualnej, głównie dermatologicznej, u pacjentów z obciążonym wywiadem alergologicznym; plamica; możliwe zaostrzenie przebiegu SLE; bardzo rzadko - rumień wielopostaciowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevensa-Johnsona; pojedyncze przypadki reakcji nadwrażliwości na światło.Z układu mięśniowo-szkieletowego: często - skurcze mięśni, z układu moczowego: rzadko - niewydolność nerek; bardzo rzadko - ostra niewydolność nerek Z układu rozrodczego i gruczołów mlecznych: rzadko - impotencja Parametry laboratoryjne: hipokaliemia; hiponatremia z hipowolemią prowadząca do obniżenia BCC i niedociśnienia ortostatycznego; zwiększenie stężenia kwasu moczowego i glukozy w surowicy; niewielki wzrost stężeń kreatyniny i mocznika w surowicy, odwracalny po zaprzestaniu leczenia, który często rozwija się na tle zwężenia tętnicy nerkowej lub zwężenia tętniczego pojedynczej nerki, na tle leczenia nadciśnienia tętniczego za pomocą diuretyków, w niewydolności nerek; przejściowy wzrost sodu w osoczu krwi; hipochloraemia; białkomocz; rzadko - hiperkalcemia.
Interakcje z innymi lekami
Środki ostrożności
Instrukcje specjalne
Objawy: wyraźny spadek ciśnienia krwi, nudności, wymioty, skurcze mięśni, zawroty głowy, senność, dezorientacja, skąpomocz, aż do bezmoczu (z powodu spadku BCC); możliwe naruszenie równowagi wody i elektrolitów (niski poziom sodu i potasu w osoczu krwi) Leczenie: mycie żołądka i / lub wyznaczenie węgla aktywowanego, przywrócenie równowagi wody i elektrolitów w szpitalu. Przy wyraźnym spadku ciśnienia krwi konieczne jest przeniesienie pacjenta do pozycji leżącej z podniesionymi nogami; wówczas konieczne jest podjęcie działań mających na celu zwiększenie wartości Bcc (wprowadzenie 0,9% roztworu chlorku sodu w / w). Peryndoprylat, czynny metabolit perindoprilu, można usunąć z organizmu poprzez dializę.
Recepta
Tak