Crestor tabletki 20 mg 28 sztuk
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Rosuvastatin
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Rozuwastatyna (w postaci rozuwastatyny wapniowej) 20 mg adiuwantów: monohydrat laktozy - 179 mg, celuloza mikrokrystaliczna - 59,64 mg, fosforan wapnia - 21,8 mg, krospowidon - 15 mg, stearynian magnezu - 3,76 mg Skład filmu: monohydrat laktozy - 3,6 mg, hypromeloza - 2,52 mg, triacetyna (trioctan glicerolu) - 0,72 mg, dwutlenek tytanu - 2,11 mg, czerwony tlenek żelaza - 0,05 mg.
Efekt farmakologiczny
Leki obniżające stężenie lipidów, selektywny, konkurencyjny inhibitor reduktazy HMG-CoA, Crestor zmniejsza podwyższone stężenie cholesterolu LDL (LDL-C), cholesterolu całkowitego, trójglicerydów (TG), zwiększa stężenie lipoprotein cholesterolowych o wysokiej gęstości (LDL-C), a także obniża stężenie apolipoproteina B (ApoV), cholesterol-non-LPVP, cholesterol-VLDL, TG-VLDL i zwiększa stężenie apolipoproteiny AI (ApoA-I) (patrz tabele 1 i 2), zmniejsza stosunek cholesterol-LDL / cholesterol-HDL, cholesterol całkowity / cholesterol - stosunek LPVP i XC-non-LPVP / XC-HDL i ApoV / ApoA-1. azvivaetsya ciągu jednego tygodnia po rozpoczęciu leczenia preparatem Crestor, po 2 tygodniach leczenia do 90% maksymalnego możliwego efektu. Maksymalny efekt terapeutyczny zwykle osiąga się w 4. tygodniu leczenia i jest utrzymywany przy regularnym stosowaniu leku, Crestor jest skuteczny u dorosłych pacjentów z hipercholesterolemią z hipertrójglicerydemią lub bez hipertriglicerydemii; niezależnie od rasy, płci lub wieku, w tym u pacjentów z cukrzycą i rodzinną hipercholesterolemią. U 80% pacjentów z hipercholesterolemią IIa i IIb według Fredriksona (średnie początkowe stężenie LDL-C LDL wynosi około 4,8 mmol / l) podczas przyjmowania leku w dawce 10 mg, stężenie cholesterolu LDL-C osiąga mniej niż 3 mmol / l. hipercholesterolemia, przyjmująca Crestor w dawce 20-80 mg, wykazała dodatnią dynamikę profilu lipidowego (badanie z 435 pacjentami). Po miareczkowaniu do dobowej dawki 40 mg (12 tygodni terapii) odnotowano spadek stężenia LDL-C o 53%. U 33% pacjentów stężenie cholesterolu LDL jest mniejsze niż 3 mmol / l. U pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną, którzy przyjmują lek Crestor w dawce 20 mg i 40 mg, średni spadek stężenia cholesterolu-LDL wynosi 22% u pacjentów z hipertriglicerydemią z początkowym stężeniem TG od 273 do 817 mg / dl, leczonych produktem Crestor w dawce od 5 mg do 40 mg raz na dobę przez 6 tygodni, stężenie TG w osoczu znacząco spadło (patrztabela 2) Efekt addytywny obserwuje się w połączeniu z fenofibratem w odniesieniu do stężenia triglicerydów i kwasu nikotynowego w dawkach obniżających stężenie lipidów w zależności od stężenia HDL-C (patrz także rozdział "Instrukcje specjalne") W badaniu METEOR z udziałem 984 pacjentów w wieku 45-70 lat z niskim ryzykiem rozwoju choroby niedokrwiennej serca (10-letnie ryzyko w skali Framinghama poniżej 10%), średnie stężenie cholesterolu-LDL 4,0 mmol / l (154,5 mg / dl) i subkliniczna miażdżyca (mierzona jako grubość kompleksu intima-media tętnic szyjnych - TCIM) badano wpływ rosów statyna na grubości kompleksu intima-media. Pacjenci otrzymywali rozuwastatynę w dawce 40 mg / dobę lub placebo przez 2 lata. Leczenie rozuwastatyną znacząco spowolniło tempo progresji maksymalnego TCIM w 12 segmentach tętnic szyjnych w porównaniu z placebo z różnicą -0,0145 mm / rok [95% przedział ufności od -0,0196 do -0,0093; mniejszy niż 0,001]. W porównaniu z wartościami wyjściowymi w grupie rozuwastatyny, nastąpił spadek maksymalnej wartości TKIM o 0,0014 mm / rok (0,12% / rok (niewiarygodna różnica)) w porównaniu ze wzrostem tego wskaźnika o 0,0131 mm / rok (1,12% / rok (mniej niż 0,001) ) w grupie placebo. Do chwili obecnej nie wykazano bezpośredniego związku pomiędzy zmniejszeniem TCIM a zmniejszeniem ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych. Badanie METEOR przeprowadzono u pacjentów z niskim ryzykiem choroby niedokrwiennej serca, u których nie zaleca się dawki leku Crestor 40 mg. Dawka 40 mg powinna być podawana pacjentom z ciężką hipercholesterolemią i wysokim ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych Wyniki badania JUPITER (Uznanie stosowania statyn w prewencji pierwotnej: badanie interwencyjne oceniające rozuwastatynę) u 17802 pacjentów wykazały, że rozuwastatyna znacznie zmniejszała ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych (252 w grupie placebo w porównaniu ze 142 w grupie rozuwastatyny) (p <0,001) przy 44% spadku ryzyka względnego. Skuteczność terapii odnotowano po 6 pierwszych miesiącach stosowania leku. Stwierdzono istotne statystycznie zmniejszenie 48% połączonego kryterium, w tym zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, udaru mózgu i zawału mięśnia sercowego (stosunek ryzyka 0,52, 95% przedział ufności 0,40-0,68, mniej niż 0,001), 54% spadek występowania zawału mięśnia sercowego z urazem lub bez zgonu (współczynnik ryzyka: 0,46, 95%, przedział ufności 0,30-0,70) i 48% w przypadku udaru śmiertelnego lub nieinwazyjnego.Całkowita śmiertelność zmniejszyła się o 20% w grupie rozuwastatyny (współczynnik ryzyka: 0,80, 95%, przedział ufności 0,67-0,97, p = 0,02). Profil bezpieczeństwa pacjentów przyjmujących rozuwastatynę w dawce 20 mg był zasadniczo podobny do profilu bezpieczeństwa w grupie placebo.
Farmakokinetyka
Wchłanianie i dystrybucja Cmax rozuwastatyny w osoczu krwi osiąga się około 5 godzin po przyjęciu. Całkowita biodostępność wynosi około 20% Rozuwastatyna jest metabolizowana głównie przez wątrobę, która jest głównym miejscem syntezy cholesterolu i metabolizmu XC-LDL. Rozuwastatyna Vd ma około 134 litrów. Około 90% rosuwastatyny wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminą, metabolizm z ograniczoną metabolizmem (około 10%). Rozuwastatyna jest substratem niezawierającym rdzenia metabolizmu przez enzymy cytochromu P450. Głównym izoenzymem biorącym udział w metabolizmie rozuwastatyny jest izoenzym CYP2C9. Izoenzymy CYP2C19, CYP3A4 i CYP2D6 są mniej zaangażowane w metabolizm, a głównymi zidentyfikowanymi metabolitami rozuwastatyny są metabolity N-demetyloglustatyny i laktonu. N-demetylrosuwastatyna jest około 50% mniej aktywna niż rozuwastatyna, a metabolity laktonowe są farmakologicznie nieaktywne. Ponad 90% aktywności farmakologicznej hamującej krążącej reduktazy HMG-CoA jest dostarczane przez rozuwastatynę, reszta jest zapewniana przez jej metabolity Wydalanie Około 90% dawki rozuwastatyny jest wydalane w postaci niezmienionej przez jelita (w tym zaabsorbowanej i niewchłoniętej rozuwastatyny). Reszta jest wydalana przez nerki. Osoczowe T1 / 2 wynosi około 19 godzin, T1 / 2 nie zmienia się wraz ze wzrostem dawki leku. Średni geometryczny klirens osoczowy wynosi około 50 l / h (współczynnik zmienności 21,7%). Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, błonowy transporter cholesterolu bierze udział w procesie wychwytu wątrobowego rozuwastatyny, która odgrywa ważną rolę w wątrobowej eliminacji rozuwastatyny Liniowość Ekspozycja ogólnoustrojowa rosuwastatyny wzrasta proporcjonalnie do dawki. Parametry farmakokinetyczne nie zmieniają się w przypadku codziennego podawania Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych Wiek i płeć nie mają klinicznie znaczącego wpływu na farmakokinetykę rozuwastatyny.Badania farmakokinetyczne wykazały około dwukrotny wzrost AUC i Cmax mediana rozuwastatyny u pacjentów azjatyckiego pochodzenia etnicznego (japoński, chiński, Filipin, Wietnamu i Koreańczycy) w porównaniu z Europejczykami; Indyjscy pacjenci wykazali wzrost mediany AUC i Cmax o współczynnik 1,3. Analiza farmakokinetyczna nie wykazała klinicznie istotnych różnic w farmakokinetyce wśród Europejczyków i przedstawicieli rasy Negroid. U pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek stężenie rosuwastatyny lub N-dezmetyloglustatyny w osoczu nie zmienia się znacząco. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny niższy niż 30 ml / min), rosuwastatynę stężenia w osoczu do 3 razy wyższe, a stężenie N-desmetilrozuvastatina 9 razy wyższy niż u zdrowych ochotników. Stężenie rozuwastatyny w osoczu krwi pacjentów poddawanych hemodializie było o około 50% większe niż u zdrowych ochotników Niewydolność wątroby. U pacjentów z różnymi stadiami niewydolności wątroby nie obserwowano zwiększenia stężenia Rosuvastatin T1 / 2 u pacjentów z wynikiem 7 lub mniejszym w skali Child-Pugh. Dwóch pacjentów z 8 i 9 punktami w skali Child-Pugh wykazało wzrost T1 / 2, co najmniej 2 razy. Nie ma doświadczenia dotyczącego rozuwastatyny u pacjentów z więcej niż 9 punktami w skali Child-Pugh, polimorfizm genetyczny. Inhibitory reduktazy HMG-CoA, w tym. Crestor wiążą transportu białka OATR1V1 (organiczne polipeptyd transportu anionu udział w wychwytywania statyny hepatocytów) i BCRP (wypływ transporterów). Nośniki genotypy SLCO1B1 (OATP1B1) c.521CC i ABCG2 (BCRP) c.421AA wyraźny wzrost ekspozycji (AUC) rosuwastatyny w 1,6 i 2,4-krotnie, w porównaniu z natywnym genotypów SLCO1B1 c.521TT c.421SS i ABCG2.
Wskazania
- hipercholesterolemią pierwotną według Fredrickson (typu II, w tym rodzinne heterozygotyczną hipercholesterolemią) lub mieszanych hipercholesterolemią (typ II b), jako uzupełnienie diety, gdy dieta i inne terapie nie farmakologiczne (na przykład ruch, utrata masy ciała) są niewystarczające, - homozygotycznych rodziny hipercholesterolemię jako dodatek do diety i innych terapii obniżających poziom lipidów (na przykład LDL-afereza) lub w przypadkachgdy taka terapia nie jest wystarczająco skuteczna - hipertrójglicerydemia (typ IV wg Fredriksona) jako suplement diety, spowolnienie progresji miażdżycy jako uzupełnienie diety u pacjentów, u których wykazano leczenie mające na celu zmniejszenie stężenia całkowitego cholesterolu i LDL-C; powikłania sercowo-naczyniowe (udar, zawał serca, rewaskularyzacja tętnic) u dorosłych pacjentów bez klinicznych objawów choroby wieńcowej, ale ze zwiększonym ryzykiem rozwoju (wiek powyżej 50 lat dla mężczyzn i ponad 60 lat dla tego samego zwiększone stężenie białka C-reaktywnego (≥ 2 mg / l) w obecności co najmniej jednego z dodatkowych czynników ryzyka, takich jak nadciśnienie tętnicze, niskie stężenie HDL-C, palenie tytoniu, rodzinne występowanie wczesnego wystąpienia choroby niedokrwiennej serca).
Przeciwwskazania
W przypadku tabletek 10 mg i 20 mg: - nadwrażliwość na rozuwastatynę lub którykolwiek składnik leku, - chorobę wątroby w fazie aktywnej, w tym utrzymujący się wzrost aktywności transaminazowej w surowicy i każdy wzrost aktywności transaminazowej w surowicy (ponad 3 razy w porównaniu z VGN - wyraźna niewydolność nerek (CC poniżej 30 ml / min), - miopatia, - jednoczesne stosowanie cyklosporyny, - u kobiet: ciąża, laktacja, brak odpowiednich metod antykoncepcji, - pacjenci podatni na rozwój miotoksyn powikłania, - nietolerancja laktozy, niedobór laktazy lub nieprawidłowe wchłanianie glukozy-galaktozy (lek zawiera laktozę) W przypadku tabletek 40 mg: - nadwrażliwość na rozuwastatynę lub którykolwiek składnik leku, - jednoczesne stosowanie cyklosporyny, - u kobiet: ciąża, laktacja, brak odpowiednich metod antykoncepcji, - choroba wątroby w fazie aktywnej, w tym utrzymujący się wzrost aktywności transaminazowej w surowicy i każdy wzrost aktywności transaminazowej w surowicy (ponad 3 razy w porównaniu z B GN) - pacjenci z czynnikami ryzyka rozwoju miopatii / rabdomiolizy, mianowicie: umiarkowana niewydolność nerek (CC poniżej 60 ml / min), niedoczynność tarczycy, osobiste lub rodzinne choroby mięśni, miotoksyczność podczas przyjmowania innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA lub historia fibratów, - nadmierne spożycie alkoholu, - warunkico może prowadzić do zwiększenia stężenia rozuwastatyny w osoczu, jednoczesnego podawania fibratów, pacjentów rasy azjatyckiej, nietolerancji laktozy, niedoboru laktazy lub nieprawidłowego wchłaniania glukozy-galaktozy (preparat zawiera laktozę). rabdomioliza - niewydolność nerek, niedoczynność tarczycy, osobiste lub rodzinne schorzenia dziedziczne chorób mięśni i poprzednia historia toksyczności mięśniowej przy użyciu innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA lub bracia; nadmierne picie; wiek powyżej 65 lat; warunki, w których występuje wzrost stężenia rosuwastatyny w osoczu; wyścig (wyścig azjatycki); jednoczesne podawanie z fibratami (patrz Farmakokinetyka, historia choroby wątroby, posocznica, niedociśnienie tętnicze, intensywne interwencje chirurgiczne, urazy, poważne zaburzenia metaboliczne, endokrynologiczne lub elektrolitowe, niekontrolowane napady drgawkowe, w przypadku tabletek 40 mg: niewydolność nerek o niskim nasileniu (KK) więcej niż 60 ml / min), ponad 65 lat, historia choroby wątroby, sepsa, niedociśnienie, rozległe interwencje chirurgiczne, urazy, ciężki metabolizm, wydzielanie wewnętrzne lub elek krolitnye naruszenia, niekontrolowane drgawki konwulsyjne. Zastosowanie w praktyce pediatrycznej Wydajność i bezpieczeństwo leku u dzieci poniżej 18 lat. Nie ustalono Doświadczenie z lekiem w praktyce pediatrycznej jest ograniczone do niewielkiej liczby dzieci (w wieku 8 lat i starszych) z rodzinną homozygotyczną hipercholesterolemią. stosować Crestor u dzieci poniżej 18 lat. Pacjenci z niewydolnością wątroby Brak danych lub doświadczeń dotyczących stosowania leku u pacjentów z oceną powyżej 9 w skali Child-Pugh. ,
Środki ostrożności
Wniosek o naruszenie funkcji wątroby Z ostrożnością, należy przepisać lek na naruszenie wątroby.Nie jest konieczna zmiana dawki w przypadku niewydolności nerek. Stężenie amplodypiny w osoczu krwi nie zależy od stopnia zmniejszenia czynności nerek. Stosowanie u dzieci Jest przeciwwskazane u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku Z ostrożnością u pacjentów w podeszłym wieku.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Preparat Crestor jest przeciwwskazany w okresie ciąży i laktacji (karmienie piersią) Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować odpowiednie metody antykoncepcji Ponieważ cholesterol i inne produkty biosyntezy cholesterolu są ważne dla rozwoju płodu, potencjalne ryzyko zahamowania reduktazy HMG-CoA przewyższa korzyści wynikające z zastosowania leku u kobiet w ciąży. W przypadku ciąży w trakcie leczenia należy natychmiast przerwać podawanie leku Brak danych dotyczących uwalniania rozuwastatyny z mleka matki. dlatego w okresie karmienia piersią lek należy odstawić.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz nie należy żuć ani kruszyć pigułki, połykać w całości, popijając wodą. Lek można przepisać o dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłku Przed rozpoczęciem leczenia produktem Crestor pacjent powinien zacząć przestrzegać standardowej diety obniżającej poziom cholesterolu i kontynuować leczenie w trakcie leczenia. Dawka leku powinna być dobierana indywidualnie w zależności od celów leczenia i odpowiedzi terapeutycznej na leczenie, z uwzględnieniem aktualnych zaleceń dotyczących docelowych stężeń lipidów Zalecana dawka początkowa dla pacjentów rozpoczynających leczenie lub dla pacjentów otrzymujących inne inhibitory reduktazy HMG-CoA powinien wynosić 5 lub 10 mg leku Crestor 1 raz na dobę. Wybierając dawkę początkową, należy kierować się indywidualnym stężeniem cholesterolu i brać pod uwagę potencjalne ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych, a także potencjalne ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Jeśli to konieczne, dawkę można zwiększyć do większej po 4 tygodniach (patrz część dotycząca farmakodynamiki) Z uwagi na możliwość wystąpienia działań niepożądanych po przyjęciu dawki 40 mg, w porównaniu z niższymi dawkami leku (patrz punkt "Skutki uboczne"), należy zwiększyć dawkę leku. dawki do 40 mg, po dodatkowej dawce powyżej zalecanej dawki początkowej w ciągu 4 tygodni leczenia, można wykonać tylko u pacjentów z ciężką hipercholesterolemią i z wysokim ryzykiem powikłań sercowo-naczyniowych (szczególnie u pacjentów z rodzinną hipercholesterolemią erinemia), w której pożądany wynik leczenia nie został osiągnięty podczas przyjmowania dawki 20 mg, i który będzie pod nadzorem specjalisty (patrz rozdział Instrukcje specjalne).Zaleca się szczególnie staranne monitorowanie pacjentów otrzymujących lek w dawce 40 mg. Nie zaleca się przepisywania leku w dawce 40 mg pacjentom, którzy wcześniej nie odwiedzili lekarza. Po 2-4 tygodniach leczenia i (lub) zwiększeniu dawki leku Crestor konieczne jest monitorowanie wskaźników metabolizmu lipidów (w razie potrzeby konieczne jest dostosowanie dawki). wymagane. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CC poniżej 30 ml / min) stosowanie leku Crestor jest przeciwwskazane. Stosowanie leku w dawce 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z umiarkowanie upośledzoną czynnością nerek (CC 30-60 ml / min) (patrz rozdział Szczegółowe instrukcje i farmakodynamika). U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek zaleca się początkową dawkę 5 mg Pacjenci z niewydolnością wątroby: Crestor jest przeciwwskazany u pacjentów z chorobą wątroby w fazie aktywnej (patrz Przeciwwskazania). Podczas badania parametrów farmakokinetycznych rozuwastatyny u pacjentów należących do różnych grup etnicznych zaobserwowano wzrost stężenia układowego rozuwastatyny u Japończyków i Chińczyków (patrz rozdział "Instrukcje szczegółowe"). Fakt ten należy wziąć pod uwagę podczas podawania produktu Crestor tym grupom pacjentów. Przy przepisywaniu dawek 10 i 20 mg zalecana dawka początkowa dla pacjentów rasy Mongoloidów wynosi 5 mg. Cel leku w dawce 40 mg jest przeciwwskazany u pacjentów rasy mongoloidalnej (patrz punkt Przeciwwskazania) polimorfizm genetyczny. U nosicieli genotypów SLCO1B1 (OATP1B1) C.521CC i ABCG2 (BCRP) p.421AA nastąpił wzrost ekspozycji (AUC) na rozuwastatynę w porównaniu z nosicielami genotypów SLCO1B1 p.521TT i ABCG2 p.421CC. U pacjentów z genotypem p.521CC lub p.421AA zalecana maksymalna dawka leku Crestor wynosi 20 mg 1 raz na dobę (patrz Farmakokinetyka, specjalne instrukcje i interakcje z innymi lekami) Pacjenci z predyspozycją do miopatii. Receptja leku w dawce 40 mg jest przeciwwskazana u pacjentów z czynnikami, które mogą wskazywać na predyspozycję do rozwoju miopatii (patrz punkt Przeciwwskazania). Przy przepisywaniu dawek 10 i 20 mg zalecana dawka początkowa dla tej grupy pacjentów wynosi 5 mg (patrz punkt Przeciwwskazania). Rozuwastatyna wiąże się z różnymi białkami transportowymi (w szczególności z OATP1B1 i BCRP).Gdy wspólne stosowanie leku Crestor leki (takie jak cyklosporyny, niektóre inhibitory proteazy HIV, w tym połączenie ritonawiru atazanawir, lopinawir i / lub tipranawir), zwiększenie stężenia rosuwastatyny w osoczu z powodu jego interakcji z białek transportowych, może zwiększyć ryzyko miopatii (w tym rabdomiolizy ) (patrz sekcje Instrukcje specjalne i Interakcje z innymi lekami). Powinieneś przeczytać instrukcję użycia tych leków przed ich powołaniem w połączeniu z lekiem Crestor. W takich przypadkach należy ocenić możliwość przepisania alternatywnej terapii lub tymczasowego zaprzestania przyjmowania leku Crestor. Jeśli korzystanie z powyższych preparatów musi powinien ważyć korzyści i ryzyko leczenia skojarzonego z Crestor i rozważyć możliwość zmniejszenia dawki (patrz. Rozdział Interakcje z innymi lekami).
Efekty uboczne
Efekty uboczne obserwowane podczas przyjmowania leku Crestor, zwykle wyrażone nieznacznie i przechodzą same. Podobnie jak w przypadku stosowania innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, częstość występowania działań niepożądanych zależy głównie od dawki Częstość występowania działań niepożądanych: często (ponad 1/100, mniej niż 1/10); nieczęsto (więcej niż 1/1000, mniej niż 1/100); rzadko (więcej niż 1/10 000, mniej niż 1/1000); Bardzo rzadko (mniej niż 1/10 000), nie określona częstotliwość (nie może być obliczone na podstawie dostępnych danych) na część układu immunologicznego rzadko - reakcje nadwrażliwości, takie naczynioruchowy otek.So układu hormonalnego: często - 2 cukrzycy tipa.So Strony OUN: często - bóle głowy, zawroty głowy, z układu pokarmowego: często - zaparcia, nudności, bóle brzucha; rzadko - zapalenie trzustki Od strony skóry: rzadko - świąd, wysypka, pokrzywka, od strony układu mięśniowo-szkieletowego: często - bóle mięśni; rzadko - miopatia (w tym zapalenie mięśni), rabdomioliza, inne: często - zespół asteniczny Z układu moczowego: białkomocz można wykryć u pacjentów, którzy otrzymali Crestor. Zmiany w ilości białka w moczu (od braku lub śladowych ilościach do ++ lub więcej) występują w mniej niż 1% pacjentów leczonych 10-20 mg leku, do około 3% pacjentów otrzymujących 40 mg leku.Podczas przyjmowania dawki 20 mg odnotowano niewielką zmianę w ilości białka w moczu. W większości przypadków białkomocz zmniejsza się lub zanika w trakcie terapii i nie oznacza wystąpienia lub postępu istniejącej choroby nerek.Z układu mięśniowo-szkieletowego: gdy stosowano lek Crestor we wszystkich dawkach, zwłaszcza gdy przyjmowano go w dawkach większych niż 20 mg, zgłaszano następujące działania na układ mięśniowo-szkieletowy: bóle mięśni, miopatia (w tym zapalenie mięśni); w rzadkich przypadkach rabdomioliza z ostrą niewydolnością nerek lub bez niej Zależne zwiększenie aktywności CPK obserwuje się u nieistotnej liczby pacjentów przyjmujących rozuwastatynę. W większości przypadków było to niewielkie, bezobjawowe i tymczasowe. W przypadku zwiększonej aktywności CPK (ponad 5-krotnie w porównaniu do VGN) należy przerwać terapię Wątroba: gdy stosuje się rozuwastatynę, obserwuje się zależny od dawki wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych u niewielkiej liczby pacjentów. W większości przypadków jest to mało znaczące, bezobjawowe i przejściowe Wskaźniki laboratoryjne: podczas stosowania leku Crestor zaobserwowano również następujące zmiany parametrów laboratoryjnych: wzrost stężenia glukozy, bilirubiny, GGT, fosforu alkalicznego, dysfunkcji gruczołu tarczycy.
Przedawkowanie
W przypadku równoczesnego przyjmowania kilku dawek dobowych, parametry farmakokinetyczne rozuwastatyny nie zmieniają się. Nie ma swoistego leczenia przedawkowania rozuwastatyny. W przypadku przedawkowania zaleca się leczenie objawowe i środki mające na celu utrzymanie funkcji ważnych narządów i układów. Konieczna jest kontrola czynności wątroby i poziomu CPK. Jest mało prawdopodobne, że hemodializa będzie skuteczna.
Interakcje z innymi lekami
Wpływ stosowania innych leków na rosuwastatynę Inhibitory białka transportowego: Rozuwastatyna wiąże się z pewnymi białkami transportowymi, w szczególności z OATP1B1 i BCRP. Jednoczesnemu stosowaniu leków będących inhibitorami tych białek transportowych może towarzyszyć wzrost stężenia rosuwastatyny w osoczu i zwiększone ryzyko miopatii (patrztabela 3 i rozdziały Układ dawkowania i specjalne instrukcje) Cyklosporyna: przy jednoczesnym stosowaniu rozuwastatyny i cyklosporyny, AUC rozuwastatyny było średnio 7 razy większe niż wartość obserwowana u zdrowych ochotników (patrz tabela 3). Nie wpływa na stężenie cyklosporyny w osoczu. Crestor jest przeciwwskazane u pacjentów otrzymujących cyklosporynę (patrz przeciwwskazań.) .Ingibitory proteazy HIV: Chociaż dokładny mechanizm tego działania jest nieznany, jednoczesne podawanie inhibitorów proteazy HIV, może spowodować znaczny wzrost ekspozycji rosuwastatynę (patrz tabela 3). Badania farmakokinetyczne na jednoczesnym stosowaniu 20 mg rosuwastatyny za pomocą kombinowanego preparatu zawierającego dwa inhibitory proteazy HIV (400 mg lopinawiru / rytonawiru 100 mg) u zdrowych ochotników w przybliżeniu dwukrotny i pięciokrotny wzrost AUC0-24 i Cmax rosuwastatyny odpowiednio. Zatem, jednoczesne przyjmowanie rozuwastatyna oraz inhibitory proteazy HIV, nie jest zalecane (patrz punkt Dawkowanie ostrzega, tabela 3) .Gemfibrozil i inne środki obniżające poziom lipidów. Łączne stosowanie gemfibrozil i rosuwastatyny prowadzi do wzrostu 2 razy rosuwastatynę Cmax w osoczu i AUC rosuwastatynę ( patrz rozdział Instrukcje specjalne). W oparciu o dane dotyczące specyficznego oddziaływania, nie należy oczekiwać istotnych interakcji farmakokinetycznych fenofibratem możliwe farmakodynamicznych vzaimodeystvie.Gemfibrozil, fenofibrat, fibraty oraz innych dawkach hipolipemizujących kwasu nikotynowego zwiększone ryzyko miopatii z jednoczesnym wykorzystaniem inhibitorów reduktazy HMG-CoA reduktazy, ewentualnie w połączeniu z mogą powodować miopatię podczas stosowania w monoterapii (patrz punkt Instrukcje specjalne). Podczas przyjmowania leku z gemfibrozylem, fibratami, kwasem nikotynowym w dawkach obniżających stężenie lipidów (ponad 1 g / dobę), zaleca się początkową dawkę 5 mg u pacjentów, 40 mg jest przeciwwskazane, gdy jest podawane razem z fibratami (patrz punkty Przeciwwskazania, schemat dawkowania, specjalne Ezetimib: jednoczesne stosowanie leku Crestor w dawce 10 mg i ezetymib w dawce 10 mg towarzyszył wzrost wartości AUC rozuwastatyny u pacjentów z hipercholesterolemią (patrz Tabela 3).Nie można wykluczyć, zwiększone ryzyko efektów ubocznych spowodowanych farmakodynamicznej oddziaływania między lekiem i Crestor ezetimibom.Antatsidy: równoczesne stosowanie rozuwastatyny i środka zobojętniającego kwasy zawiesin zawierających magnezu i wodorotlenek glinu, prowadzi do obniżenia stężenia rosuwastatyny w osoczu o około 50%. Efekt ten jest mniej wyraźny, jeśli leki zobojętniające są podawane 2 godziny po przyjęciu rozuwastatyny. Kliniczne znaczenie tej interakcji nie izuchalos.Eritromitsin: jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i erytromycyny zmniejsza wartości AUC rosuwastatyny o 20% Cmax i rosuwastatyny o 30%. Takie oddziaływanie może wystąpić ze względu na zwiększoną ruchliwość jelit wywołanego przez cytochrom P450 odbioru eritromitsina.Izofermenty: Wyniki badań in vivo i in vitro wykazały, że rosuwastatynę nie jest inhibitorem induktorem izoenzymów cytochromu P450. Ponadto rozuwastatyna jest słabym substratem dla tych izoenzymów. Dlatego nie oczekuje się interakcji rosuwastatyny z innymi lekami na poziomie metabolicznym z udziałem izoenzymów cytochromu P450. Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji z flukonazolem rosuwastatynę (inhibitor izoenzym CYP3A4 i CYP2C9) i ketokonazol (inhibitora CYP2A6 i CYP3A4) izozymów kwasu .Fuzidovaya: Badania na oddziaływanie rozuwastatyny i kwasu fusydowego była prowadzona. Podobnie jak w przypadku innych statyn, po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki rabdomiolizy z rozuwastatyną i kwasem fusydowym. Konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjentów. Jeśli to konieczne, można czasowo przerwać stosowanie rozuwastatyny. Interakcje z lekami, które wymagają dostosowania dawki rozuwastatyny (patrz tabela 3) Powinieneś przeczytać instrukcję użycia tych leków przed ich powołaniem w połączeniu z lekiem Crestor. Jeśli oczekiwane jest zwiększenie ekspozycji o 2 lub więcej razy, początkowa dawka leku Crestor powinna wynosić 5 mg 1 raz na dobę.Należy również dostosować maksymalną dawkę dobową preparatu Crestor, aby oczekiwana ekspozycja na rozuwastatynę nie przekraczała dawki 40 mg przyjmowanej bez jednoczesnego przepisywania leków wchodzących w interakcje z rozuwastatyną. Na przykład, maksymalna dawka dobowa preparatu Crestor przy jednoczesnym stosowaniu z gemfibrozylem wynosi 20 mg (wzrost o 1,9 raza), z rytonawirem / atazanawirem - 10 mg (3,1-krotny wzrost) Antagoniści witaminy K: rozpoczęcie leczenia rosuwastatyną lub zwiększenie dawki leku pacjenci otrzymujący jednocześnie antagonistów witaminy K (na przykład warfaryna) mogą prowadzić do wzrostu międzynarodowego związku znormalizowanego (MHO). Anulowanie rozuwastatyny lub zmniejszenie dawki leku może prowadzić do zmniejszenia stężenia MHO. W takich przypadkach zaleca się kontrolę MHO Doustne środki antykoncepcyjne / hormonalna terapia zastępcza: jednoczesne stosowanie rozuwastatyny i doustnych środków antykoncepcyjnych zwiększa AUC etynyloestradiolu i Aestronestagu o 26% i 34%. Tego rodzaju zwiększenie stężenia w osoczu należy wziąć pod uwagę przy wyborze dawki doustnego środka antykoncepcyjnego. Dane farmakokinetyczne dotyczące jednoczesnego stosowania leku Crestor i hormonalnej terapii zastępczej nie są dostępne, dlatego nie można wykluczyć podobnego działania podczas stosowania tego połączenia. Jednak ta kombinacja była szeroko stosowana podczas badań klinicznych i była dobrze tolerowana przez pacjentów Inne leki: nie oczekuje się klinicznie istotnych interakcji rosuwastatyny z digoksyną.
Instrukcje specjalne
Zaobserwowano wpływ na nerki pacjentów otrzymujących duże dawki leku Crestor (głównie 40 mg), białkomocz rurkowy, który w większości przypadków był przejściowy. Takie białkomocz nie wykazał ostrej choroby nerek ani progresji choroby nerek. Pacjenci przyjmujący lek w dawce 40 mg są zalecani do monitorowania czynności nerek podczas leczenia.Z układu mięśniowo-szkieletowego Podczas stosowania leku Crestor we wszystkich dawkach, zwłaszcza w dawkach większych niż 20 mg, zgłaszano następujące działania na układ mięśniowo-szkieletowy: bóle mięśni ,miopatię, w rzadkich przypadkach - rabdomiolizę Oznaczanie aktywności KFC Aktywności CPK nie należy wykonywać po intensywnym wysiłku fizycznym lub jeśli istnieją inne możliwe przyczyny zwiększenia aktywności CPK, co może prowadzić do nieprawidłowej interpretacji wyników. Jeśli początkowa aktywność CPK jest znacznie zwiększona (5 razy wyższa niż VGN), to w ciągu 5-7 dni konieczne jest ponowne zmierzenie. Nie należy rozpoczynać leczenia, jeżeli powtarzany test potwierdza początkową aktywność CPK (ponad 5-krotnie większą niż VGN) Przed rozpoczęciem leczenia, zalecając lek Crestor, a także przepisując inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, należy zachować ostrożność u pacjentów z czynniki ryzyka miopatii / rabdomiolizy (patrz punkt z ostrożnością), należy wziąć pod uwagę stosunek