Eliquis tabletki 5 mg 60 sztuk
Condition: New product
988 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Apixaban
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Składnik aktywny: Apiksaban (Apiksaban) Stężenie aktywnego składnika (mg): 5
Efekt farmakologiczny
Bezpośrednie działanie przeciwzakrzepowe, selektywny inhibitor czynnika krzepnięcia Xa (FXa). Apiksaban jest silnym bezpośrednim inhibitorem FXa, który odwracalnie i selektywnie blokuje aktywne centrum enzymu. Lek jest przeznaczony do podawania doustnego. Aby zaimplementować aktywność przeciwzakrzepową apiksabanu, antytrombina III nie jest wymagana. Apiksaban hamuje aktywność wolnej i związanej FXa, a także aktywność protrombinazy. Apiksaban nie wpływa bezpośrednio na agregację płytek krwi, ale pośrednio hamuje indukowaną trombiną agregację płytek. Poprzez hamowanie aktywności FXa, apiksaban zapobiega tworzeniu się trombiny i skrzepów krwi. W wyniku zahamowania FXa zmieniają się wartości parametrów układu krzepnięcia krwi: czas protrombinowy jest wydłużony, APTT jest zwiększany i następuje wzrost INR. Zmiany tych wskaźników przy użyciu leku w dawce terapeutycznej są nieistotne i w dużej mierze zmienne. Dlatego nie zaleca się ich stosowania do oceny farmakodynamicznej aktywności apiksabanu. Hamowanie aktywności FXa przy użyciu apiksabanu zostało potwierdzone za pomocą testu chromogennego z użyciem rotachromu heparyny. Zmiana aktywności przeciw-FXa jest wprost proporcjonalna do wzrostu stężenia apiksabanu w osoczu krwi, podczas gdy maksymalne wartości aktywności obserwuje się, gdy osiągnięte zostanie maksymalne stężenie apiksabanu w osoczu krwi. Liniowy związek między stężeniem a aktywnością apoksyabanu przeciw FXa jest rejestrowany w szerokim zakresie terapeutycznych dawek leku. Zmiany aktywności anty-FXa ze zmianami dawki i stężenia apiksabanu są bardziej wyraźne i mniej zmienne niż wskaźniki krzepnięcia krwi.
Farmakokinetyka
Wchłanianie Podczas stosowania apiksabanu w dawkach do 10 mg jego bezwzględna biodostępność sięga 50%. Apiksaban jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego, Cmax osiąga się w ciągu 3-4 godzin po podaniu doustnym. Jedzenie nie wpływa na wartości AUC lub Cmax apiksabanu. Farmakokinetyka apiksabanu w przypadku dawek do 10 mg jest liniowa.Przyjmując apiksaban w dawkach większych niż 25 mg, absorpcja leku jest ograniczona, czemu towarzyszy spadek jego biodostępności. Wskaźniki metabolizmu apiksabanu charakteryzują się niską lub umiarkowaną zmiennością międzyosobniczą i międzyosobniczą (odpowiednie wartości współczynnika zmienności wynoszą odpowiednio około 20% i 30%) Dystrybucja Wiązanie apiksabanu z białkami osocza ludzkiego wynosi w przybliżeniu 87%, Vss wynosi około 21 l. Podejmowana dawka jest wydalana w postaci metabolitów. Główną drogą eliminacji są jelita. Wydalanie nerkowe apiksabanu wynosi około 27% całkowitego klirensu Całkowity klirens apiksabanu wynosi około 3,3 l / h, T1 / 2 wynosi około 12 godzin O-demetylacja i hydroksylacja na równowadze 3-oksopiperydynylu są głównymi sposobami biotransformacji apiksabanu. Apiksaban jest metabolizowany głównie przez izoenzym CYP3A4 / 5, aw mniejszym stopniu przez izoenzymy CYP1A2, 2C8, 2C9, 2C19 i 2J2. Niezmieniony apiksaban jest główną substancją krążącą w osoczu krwi ludzkiej, nie ma aktywnych metabolitów krążących w krwioobiegu. Ponadto, apiksaban jest substratem białek transportowych, glikoproteiny P i białka oporności na raka piersi (BCRP) Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych Rozpad funkcji nerek nie wpływa na Cmax apiksabanu. Jednakże obserwowano wzrost stężenia apiksabanu, który korelował ze stopniem zmniejszenia czynności nerek, mierzonym wartościami CC. U osób z zaburzeniami czynności nerek w nerkach (CC - od 51 ml / min do 80 ml / min), pożywki (CC - od 30 ml / min do 50 ml / min) i ciężkiej (CC - od 15 ml / min do 29 ml / min), wartości AUC apiksabanu w osoczu krwi wzrosły odpowiednio o 16%, 29% i 44% w porównaniu z osobami, które miały normalne wartości CC. Jednocześnie niewydolność nerek nie miała oczywistego wpływu na zależność między stężeniem apiksabanu w osoczu a jego aktywnością anty-FXa. Nie przeprowadzono badań dotyczących apiksabanu u pacjentów z QA <15 ml / min lub podczas dializy. Nie przeprowadzono badań dotyczących apiksabanu w ciężkiej niewydolności wątroby i aktywnej patologii układu wątrobowo-żółciowego. Nie stwierdzono istotnych zmian parametrów farmakokinetycznych i farmakodynamicznych po podaniu pojedynczej dawki apiksabanu w dawce 5 mg u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby (odpowiednio klasy A i B w zależności od Child-Pugh) w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami.Zmiany aktywności przeciw-FXa i INR u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby i zdrowymi ochotnikami były porównywalne. Starsi pacjenci (powyżej 65 lat) mieli wyższe stężenia leku w osoczu niż młodsi: średnia AUC było około 32% wyższe. Ekspozycja na apiksaban u kobiet była o 18% wyższa niż u mężczyzn, rasy i pochodzenia etnicznego. Wyniki uzyskane w ramach badań fazy 1 wskazują na brak istotnych różnic w farmakokinetyce apiksabanu między przedstawicielami ras rasy kaukaskiej, mongoloidalnej i negroidalnej. Wyniki analiz farmakokinetycznych w różnych populacjach wykonanych w ramach badań obejmujących pacjentów, którzy otrzymali apiksaban po planowanej plastyki stawu biodrowego lub kolanowego, odpowiadają wynikom badań fazy 1. Masa ciała. U pacjentów o masie ciała powyżej 120 kg stężenie apiksabanu w osoczu krwi było około 30% niższe niż u pacjentów o masie ciała od 65 kg do 85 kg; u pacjentów ważących mniej niż 50 kg wskaźnik ten był o około 30% wyższy Zależność parametrów farmakokinetycznych i farmakodynamicznych Związek pomiędzy parametrami farmakokinetycznymi i farmakodynamicznymi (w tym aktywność anty-FXa, MHO, czas protrombiny, APTT) apiksabanu i jego stężenie w Osocze w osoczu badano dla szerokiego zakresu dawek leków (od 0,5 mg do 50 mg). Wykazano, że związek między stężeniem apiksabanu i aktywnością FXa najlepiej opisuje model liniowy. Zależność parametrów farmakokinetycznych i farmakodynamicznych apiksabanu, oceniana u pacjentów otrzymujących apiksaban w badaniach klinicznych fazy 2 i 3, była zgodna z tą u zdrowych ochotników.
Wskazania
Profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów po planowej alloplastyce stawu biodrowego lub kolanowego; zapobieganie udarowi i ogólnoustrojowej chorobie zakrzepowo-zatorowej u dorosłych pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków z jednym lub kilkoma czynnikami ryzyka (takimi jak udar lub przejściowy atak niedokrwienny w wywiadzie, wiek 75 lat i starszy, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, któremu towarzyszą objawy przewlekłej niewydolności klasa II i klasyfikacja NYHA)).Wyjątek stanowią pacjenci z ciężkim i umiarkowanie nasilonym zwężeniem zastawki mitralnej lub ze sztucznymi zastawkami serca; leczenie zakrzepicy żył głębokich (THV), płucnej choroby zakrzepowo-zatorowej (PE) i zapobieganie nawrotowej DVT i PE.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku; klinicznie znaczące krwawienie; ciężka nieprawidłowa czynność wątroby; zaburzona czynność nerek z kreatyniną Cl mniejszą niż 15 ml / min, jak również stosowanie u pacjentów dializowanych; ciąża; karmienie piersią; wiek do 18 lat Nie zaleca się jednoczesnego stosowania apiksabanu z lekami, których działanie może być związane z wystąpieniem ciężkiego krwawienia.
Środki ostrożności
Doświadczenie związane ze stosowaniem leku z lekami trombolitycznymi w celu złagodzenia ostrego udaru niedokrwiennego jest ograniczone Należy zachować ostrożność podczas stosowania Apiksabanu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o umiarkowanym i łagodnym nasileniu (klasy A lub B zgodnie z klasyfikacją Child-Pugh) Apiksaban należy stosować z zachowaniem ostrożności podczas wykonywania czynności kręgosłupa / znieczulenie zewnątrzoponowe lub rdzeniowe / zewnątrzoponowe, a także u pacjentów otrzymujących ogólnoustrojowe leczenie silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 i glikoproteiną P, takich jak azole przeciwko środki przeciwgrzybicze (na przykład, ketokonazol, itrakonazol, worikonazol i pozakonazolu), inhibitory proteazy HIV (takiego jak rytonawir). Ponadto, należy zachować ostrożność przy stosowaniu silne induktory apiksaban CYP3A4 izoenzymu i P-glikoproteiny (konkretnie, ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital lub leków Hypericum perforatum) .ne Zaleca się stosowanie leku w leczeniu chorób wątroby towarzyszą zaburzenia w układ krzepnięcia krwi i klinicznie znaczące ryzyko krwawienia. Konieczne jest przerwanie stosowania leku w przypadku silnego krwawienia.W przypadku powikłań w postaci krwawienia, należy przerwać leczenie farmakologiczne; konieczne jest również ustalenie źródła krwawienia. Wśród możliwych opcji zatrzymania krwawienia można rozważyć chirurgiczną hemostazę lub transfuzję świeżo mrożonego osocza w stanach zagrożenia życia, których nie można kontrolować za pomocą powyższych metod,Można rozważyć możliwość wprowadzenia rekombinowanego czynnika krzepnięcia VIIa, chociaż obecnie nie ma doświadczenia dotyczącego tego czynnika krzepnięcia u pacjentów otrzymujących leczenie apiksabanem Należy zachować ostrożność podczas stosowania apiksabanu z NLPZ (w tym kwasu acetylosalicylowego), ze względu na fakt, że leki te zwiększają ryzyko krwawienia.W badaniach klinicznych, Eliquis nie był stosowany u pacjentów poddawanych operacjom nagłym w przypadku złamań szyjki biodra, więc jego skuteczność i bezpieczeństwo w tej kategorii pacjentów nie były badane.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Podczas badań przedklinicznych nie stwierdzono toksyczności leku w odniesieniu do funkcji rozrodczych. Istnieją ograniczone informacje na temat stosowania leku Eliquis w czasie ciąży. Nie zaleca się stosowania apiksabanu w czasie ciąży W badaniach na szczurach stężenie leku w mleku było wielokrotnie wyższe niż stężenie w osoczu (Cmax jest około 8 razy większe, AUC jest około 30 razy większe), co może wskazywać na aktywny transport leku w mleko z piersi. Nie można wykluczyć ryzyka dla dzieci karmionych piersią. Brak informacji na temat usuwania apiksabanu lub jego metabolitów z ludzkiego mleka matki. Jeśli konieczne jest stosowanie leku Eliquis w okresie laktacji, należy przerwać karmienie piersią Wpływ na płodność Apiksaban nie wpływał na płodność w badaniach na zwierzętach.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz, niezależnie od posiłku, w przypadku pominięcia leku należy przyjąć tak szybko, jak to możliwe, a następnie nadal otrzymywać 2 razy dziennie zgodnie z oryginalnym schematem.
Efekty uboczne
Niedokrwistość, krwawienie, małopłytkowość, nadwrażliwość, krwotoki w tkance gałki ocznej, niedociśnienie, krwawienia z nosa, krwioplucie, nudności; krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawienie z odbytu, krwawienie z dziąseł, zwiększona aktywność aminotransferaz, w tym zwiększona aktywność ALT, AST, GGTP, zmiany patologiczne w testach czynności wątroby, zwiększona aktywność alkalicznych komórek fosforu we krwi, zwiększone stężenie bilirubiny we krwi, krwotok mięśni, krwiomocz.
Przedawkowanie
Przedawkowanie zwiększa ryzyko krwawienia. W kontrolowanych badaniach klinicznych apiksaban był przyjmowany doustnie przez zdrowych ochotników w dawkach do 50 mg / dobę przez 3 do 7 dni (25 mg 2 razy dziennie przez 7 dni lub 50 mg 1 raz dziennie przez 3 dni); nie stwierdzono klinicznie istotnych działań niepożądanych Leczenie: w przypadku przedawkowania tego leku można rozważyć zastosowanie węgla aktywowanego. Kiedy zdrowym ochotnikom węgiel w 2 i 6 godzin po podaniu apiksaban 20 mg, AUC apiksaban zmniejszyła się o 50% i 27%, odpowiednio (Cmax nie zmienia się). T1 / 2 apiksaban zmniejszył się z 13,4 do 5,3 i 4,9 godziny sootvetstvenno.Antidot znany. Nie oczekuje się, że stosowanie dializy w przedawkowaniu apiksaban będzie skutecznym środkiem.
Interakcje z innymi lekami
Wpływ innych leków na farmakokinetykę apiksabanaIngibitory izoenzym CYP3A4 i P-glikoproteinaKombinatsiya apiksaban z ketokonazolem (400 mg, 1 godzina / dzień), jest silnym inhibitorem obu CYP3A4 izoenzymu, jak P-glikoproteiny, w wyniku zwiększone średnie AUC apiksaban 2 razy a średnia wartość Cmax - 1,6 razy. dostosowanie dawki apiksaban połączeniu z ketokonazol nie jest jednak wymagane apiksaban powinny być ostrożnie stosowane u pacjentów otrzymujących azolowe środki przeciwgrzybicze systemowej terapii, zwłaszcza ketokonazol lub inne silne inhibitory CYP3A4 izoenzymu i p-glikoproteina.Induktory izoenzym CYP3A4 i P-glikoproteinaSochetanie apiksaban rifampicyną (silny induktor izoenzym CYP3A4 i P-glikoproteina) zmniejszenie średnich wartości AUC i Cmax apiksaban o około 54% i 42% odpowiednio. Najwyraźniej apiksaban kombinacji z innymi silnymi induktorami izoenzym CYP3A4 i P-glikoproteiny (konkretnie, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital lub preparaty Hypericum perforatum) może również prowadzić do zmniejszenia stężenia apiksaban osoczu krwi (około 50%). Dostosowanie dawki apiksaban w połączeniu ze środkami z tej grupy nie są wymagane podczas przypisywania wskazań: zapobieganie zakrzepowo-zatorowej po stawów stawu biodrowego, profilaktyki udaru i zatorowości obwodowej z niezwiązanym z wadą zastawkową migotaniem przedsionków i zapobieganiu nawrotom zakrzepicy żył głębokich, zatorowość płucna, ale połączenie tych środków z ostrożnością .Podczas stosowania w leczeniu zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej nie zaleca się jednoczesnego stosowania apiksabanu i silnych induktorów izoenzymu CYP3A4 i glikoproteiny P. 5 mg) stwierdzono addytywny wpływ tych środków na aktywność FXa Objawy interakcji farmakokinetycznej lub farmakodynamicznej apiksabanu z kwasem acetylosalicylowym (w dawce 325 mg 1 raz na dobę) u zdrowych ludzi Nie było zaleceń, nie zaleca się stosowania leków, które mogą być związane z rozwojem poważnych krwawień, takich jak niefrakcjonowana heparyna lub pochodne heparyny (w tym heparyny drobnocząsteczkowe), inhibitory FXa, oligosacharydy (np. Fondaparynuks), bezpośrednie inhibitory trombiny II ( desirudyna), leki trombolityczne, antagoniści receptora glikoproteiny IIb / IIIa, dipirydamol, dekstran, sulfinoprazon, antagoniści witaminy K i inne doustne leki przeciwzakrzepowe. Należy zauważyć, że niefrakcjonowaną heparynę można stosować w dawkach koniecznych do utrzymania drożności cewnika żylnego lub tętniczego. U pacjentów po planowanym endoprotetyce stawu biodrowego lub kolanowego nie zaleca się jednoczesnego podawania apiksabanu z innymi lekami przeciwpłytkowymi lub innymi lekami przeciwzakrzepowymi Kombinacja z innymi lekami Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych lub farmakodynamicznych apiksabanu z atenololem lub famotydyną. Łączenie apiksabanu (w dawce 10 mg) z atenololem (w dawce 100 mg) nie prowadziło do rozwoju klinicznie istotnych zmian parametrów farmakokinetycznych apiksabanu, jednak towarzyszyło mu zmniejszenie średnich wartości AUC i Cmax apiksabanu odpowiednio o 15% i 18% w porównaniu do schematu monoterapii. Powołanie apiksabanu (w dawce 10 mg) z famotydyną (w dawce 40 mg) nie miało wpływu na wartości AUC lub Cmax apiksabanu Wpływ apiksabanu na farmakokinetykę innych leków W badaniach in vitro apiksaban nie hamował aktywności izoenzymów CYP1A2, CYP2A6, CYP2B6, CYP2. , CYP2D6 lub CYP3A4 (stężenie hamujące (IC50)> 45 μmol / l), jednak stwierdzono słabe hamowanie aktywności izoenzymu CYP2C19 (IC50> 20 μmol / l) przez apiksaban w stężeniu znacznie przekraczającym Cmax leku w osoczu krwi podczas jego klinicznego stosowania.Apiksaban nie jest induktorem izoenzymów CYP1A2, CYP2B6, CYP3A4 / 5 w stężeniach do 20 μmol / L. W związku z tym oczekuje się, że zastosowane łącznie nie wpłynie na klirens leków metabolizowanych przez te izoenzymy. Ponadto apiksaban nie wpływa znacząco na aktywność P-glikoproteiny.
Instrukcje specjalne
Ryzyko krwawienia Pacjenci z migotaniem przedsionków i chorobami wymagającymi monoterapii lub leczenia skojarzonego dwoma lekami przeciwpłytkowymi powinni być dokładnie oceniani pod kątem stosunku korzyści do ryzyka przed rozpoczęciem jednoczesnego stosowania produktu Eliquis Nie zaleca się stosowania produktu Eliquis u pacjentów z chorobą wątroby, której towarzyszy upośledzony system krwi i klinicznie znaczące ryzyko krwawienia u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka po ostrym zespole wieńcowym, przy Wykazano, że zarówno współistniejące choroby serca, jak i inne choroby sercowe znacznie zwiększają ryzyko krwawienia po jednoczesnym zastosowaniu apiksabanu i kwasu acetylosalicylowego lub kombinacji kwasu acetylosalicylowego i klopidogrelu w porównaniu z placebo. dla rozwoju krwawienia. W przypadku wystąpienia ciężkiego krwawienia należy przerwać stosowanie produktu Eliquis, a po wystąpieniu powikłań krwotocznych należy przerwać leczenie lekiem, a następnie przeprowadzić badanie w celu ustalenia źródła krwawienia. Jeśli to konieczne, zaleca się odpowiednie leczenie, w szczególności chirurgiczne leczenie krwotoku lub transfuzji świeżo mrożonego osocza. apiksaban, z czynnym krwawieniem, przed planowaną interwencją chirurgiczną lub zabiegiem inwazyjnym, może prowadzić do zwiększonego ryzyka zakrzepicy. Należy unikać długotrwałego zaprzestania leczenia, a jeśli konieczne jest czasowe przerwanie leczenia apiksabanem, należy je wznowić tak szybko, jak to możliwe. Leczenie interwencyjne związane ze złamaniem bliższego końca kości udowejw związku z tym nie badano skuteczności i bezpieczeństwa tej kategorii pacjentów Wykonanie znieczulenia, punkcji lub nakłucia zewnątrzoponowego u pacjentów otrzymujących produkt Eliquis Podczas wykonywania znieczulenia rdzeniowego lub zewnątrzoponowego lub przebicia diagnostycznego tych obszarów u pacjentów otrzymujących leki przeciwzakrzepowe w zapobieganiu chorobie zakrzepowo-zatorowej istnieje ryzyko rozwoju zewnątrzoponowego lub krwiaki rdzenia kręgowego, które z kolei mogą powodować trwałe lub nieodwracalne porażenie. Ryzyko to może dalej wzrastać przy zastosowaniu ustalonego cewnika zewnątrzoponowego w okresie pooperacyjnym lub przy jednoczesnym stosowaniu innych leków, które wpływają na hemostazę. Zainstalowane cewniki zewnątrzoponowe lub podpajęczynówkowe należy usunąć co najmniej 5 godzin przed pierwszą dawką leku Eliquis. Brak jest danych klinicznych dotyczących stosowania apiksabanu u pacjentów z ustalonym cewnikiem dooponowym lub zewnątrzoponowym. Jeśli taka sytuacja jest konieczna, w oparciu o właściwości farmakokinetyczne apiksabanu należy zachować odstęp 20-30 godzin (tj. 2 T1 / 2) pomiędzy ostatnią dawką apiksabanu a usunięciem cewnika, dlatego należy pominąć co najmniej jedną dawkę apiksabanu. przed usunięciem cewnika. Podobny wzrost ryzyka może wystąpić, gdy wykonywane są traumatyczne lub wielokrotne przebicia przestrzeni nadtwardówkowej lub podpajęczynówkowej. Konieczne jest częste monitorowanie pacjentów pod kątem rozwoju objawów zaburzeń czynności układu nerwowego (w szczególności drętwienie lub osłabienie kończyn dolnych, upośledzenie funkcji jelit lub pęcherza moczowego). Wraz z rozwojem takich zaburzeń konieczne jest przeprowadzenie badania i leczenia w nagłych wypadkach. Przed wykonaniem interwencji w przestrzeniach zewnątrzoponowych lub podpajęczynówkowych u pacjentów otrzymujących antykoagulanty, w tym. w celu zapobiegania zakrzepicy konieczna jest ocena stosunku potencjalnych korzyści i ryzyka Pacjenci z zaworami zastawki sercowej Bezpieczeństwo i skuteczność leku u pacjentów z zastawkami zastawki sercowej z migotaniem przedsionków i bez tego nie było badane. Nie zaleca się stosowania produktu Eliquis w tej grupie pacjentów Leczenie zakrzepicy żył głębokich i TELANE zaleca się zastąpić terapią nefrakcyjną heparyną preparatem Eliquis w początkowym okresie leczenia pacjentów z zatorowością płucną o niestabilnej hemodynamice,możliwe przeprowadzenie trombolizy lub trombektomii tętnicy płucnej Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i zarządzanie mechanizmami Eglibrisy nie wywiera istotnego wpływu na zdolność kontrolowania transportu motorycznego i pracy z mechanizmami.
Recepta
Tak