Kapsułki Minoleksin 100 mg N20
Condition: New product
993 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Minocyklina
Formularz zwolnienia
Kapsułki
Skład
Chlorowodorek minocykliny 100 mg; Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna - 147 mg, powidon o niskiej masie cząsteczkowej - 17,5 mg, skrobia ziemniaczana - 14 mg, stearynian magnezu - 3,5 mg, monohydrat laktozy - do 350 mg; Stała kapsułka żelatynowa: woda - 13-16 %, dwutlenek tytanu - 2-2.1118%, żelatyna - do 100%.
Efekt farmakologiczny
Półsyntetyczny antybiotyk z grupy tetracyklin. Ma działanie bakteriostatyczne na komórki podatnych szczepów mikroorganizmów ze względu na odwracalne hamowanie syntezy białka na poziomie podjednostek 30S rybosomów. Ma szerokie spektrum aktywności przeciwbakteryjnej, mikroorganizmy czułości :. - aerobowe Gram - niektóre z następujących mikroorganizmów wykazują oporność na minocyklinę, ale przed użyciem jest wykonanie laboratoryjnemu czułości - Bacillus anthracis, Staphylococcus aureus, Listeria monocytogenes, Streptococcus pneumoniae. Antybiotyki z grupy tetracyklin nie są zalecane do leczenia infekcji paciorkowcowych i gronkowcowych, chyba że mikroorganizmy są wrażliwe na minocyklinę; - aerobowe Gram - Bartonella bacilliformis, Francisella tularensis, gatunki Brucella, Haemophilus ducrey, Calymmatobacterium granulomati, Vibrio cholerae, Campylobacter płodu, Yersinia pestis; Następujących mikroorganizmów zaleca się, aby przeprowadzić badania wrażliwości na minocyklinę :. Acinetobacter, gatunek Klebsiella, Enterobacter aerogenes, Neisseria gonorrhoeae *, Escherichia coli, Neisseria meningitidis *, Haemophilus influenzae, gatunki Shigella; Dodatki: Actinomyces gatunków Mycobacterium marinum Borrelia recurrentis, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia psittaci, Propionibacterium acnes, Chlamydia trachomatis, riketsje, gatunki Clostridium, Treponema pallidum podgatunek pallidum, Entamoeba gatunki, podgatunki Treponema pallidum pertenue, Fusobacterium nucleatum podgatunek fusiforme, Ureaplasma urealyticum.
Farmakokinetyka
Wchłanianie: Jedzenie nie ma znaczącego wpływu na stopień wchłaniania minocykliny. Minocyklina ma wysoki stopień rozpuszczalności w lipidach i niskie powinowactwo do wiązania Ca2 +. Szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego proporcjonalnie do dawki. Maksymalne stężenie minocykliny w osoczu krwi (Cmax) po podaniu doustnym w dawce 200 mg wynosi 3,5 mg / l i jest osiągane (Tmax) po 2-4 godzinach; Dystrybucja; Wiązanie z białkami krwi wynosi 75%, wpływ różnych chorób na ten parametr nie jest badane. Vd wynosi 0/7 l / kg. Minocyklina dobrze do narządów i tkanek: 30-45 minut po podaniu doustnym przy terapeutycznych stężeń wykrytych nerki, śledziony, tkanki oka, wysięk i płynów, wodobrzusze, wysięk maziowej, szczęki wysięku i zatok czołowych, w dziąseł płynu crevicular. Dobrze wnika do płynu mózgowo-rdzeniowego (20-25% poziomu określonego w osoczu).Wnika przez barierę łożyskową, przenika do mleka kobiecego. W przypadku wielokrotnych wstrzyknięć lek może się kumulować. Gromadzi się w układzie siateczkowo-śródbłonkowym i tkance kostnej. W kościach i zębach tworzą się nierozpuszczalne kompleksy z Ca2 +; Eliminacja; Osoby poddane krążeniu jelitowo-wątrobowemu, 30-60% podanej dawki jest wydalane wraz z zawartością jelit; 30% jest wydalane przez nerki w ciągu 72 godzin (z czego 20-30% pozostaje niezmienione), z ciężką przewlekłą niewydolnością nerek, tylko 1-5%. Okres półtrwania (T1 / 2) minocykliny wynosi około 16 godzin.
Wskazania
Chlorowodorek minocykliny stosuje się w leczeniu następujących chorób podatnych na wrażliwość drobnoustrojów chorobotwórczych: - trądzik; - infekcje skórne; - gorączka plamista, dur brzuszny, dur brzuszny, gorączka Q (coxiellosis), gorączka rickettsiosis i gorączka kleszczowa; - infekcje dróg oddechowych; - weneryczny limfranulomię; - ornitoza; - jaglica (zakaźne zapalenie rogówki i spojówki); - zapalenie spojówek z wtrętami (paratakoma); - zapalenie cewki moczowej bez gonokoków, infekcje kanału szyjki macicy i odbytu u dorosłych; - cykliczna gorączka; - chancroid; - dżuma; - tularemia; - cholera; - bruceloza; - bartonelloza; - ziarniniak pachwinowy; - kiła; - rzeżączka; - odchylenia (ziarniniak tropikalny, kiła nienaurcowa); - listerioza; - wąglika; - dławica piersiowa Vincent; - promienica, w przypadku ostrej amebiozy jelitowej minocyklinę można stosować jako dodatek do preparatów amyloidowych, natomiast w ciężkim trądziku minocyklinę można stosować jako terapię wspomagającą. Aby zapobiec wystąpieniu oporności, zaleca się stosowanie minocykliny zgodnie z wynikami badań laboratoryjnych, w tym serotypowanie i edelenie podatność. Z tego samego powodu nie zaleca się stosowania minocykliny w celach profilaktycznych w przypadku wysokiego ryzyka meningokokowego zapalenia opon mózgowych. Nie zaleca się doustnego podawania minocykliny w leczeniu zakażeń meningokokowych Doświadczenie kliniczne pokazuje skuteczność minocykliny w leczeniu zakażeń Mycobacterium marinum, ale obecnie dane te nie są poparte kontrolowanymi badaniami klinicznymi.
Przeciwwskazania
- nadwrażliwość na minocyklinę, tetracykliny i inne składniki leku; - porfiria; - ciężka niewydolność wątroby; - ciężka niewydolność nerek; - leukopenia; - toczeń rumieniowaty układowy; - jednoczesny odbiór z izotretynoiną; - ciąża; - okres laktacji (karmienie piersią); - wiek dzieci do 8 lat (okres rozwoju zębów); - Niedobór laktozy, nietolerancja laktozy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy, przy czym należy zachować ostrożność przy przepisywaniu leku w przypadku naruszeń wątroby i nerek, przy równoczesnym stosowaniu leków hepatotoksycznych.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Stosowanie leku jest przeciwwskazane w okresie ciąży i laktacji.
Dawkowanie i sposób podawania
Lek przyjmuje się doustnie po posiłkach. Zaleca się przyjmowanie kapsułek z wystarczającą ilością płynu (można użyć mleka), aby zmniejszyć ryzyko podrażnienia i owrzodzenia w przełyku. 200 mg (2 kapsułki, 100 mg lub 4 kapsułki, 50 mg), następnie należy przyjąć 100 mg (1 kapsułka, 100 mg lub 2 kapsułki, 50 mg) co 12 godzin (2 razy / dobę). Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 400 mg, infekcje układu moczowo-płciowego i okolicy odbytu wywołane przez chlamydie i ureaplazmaty: 100 mg (1 kapsułka, 100 mg lub 2 kapsułki, 50 mg) co 12 godzin przez 7-10 dni; Choroby zapalne narządów miednicy u kobiet w ostrej fazie: 100 mg (1 kapsułka po 100 mg lub 2 kapsułki po 50 mg) co 12 godzin, czasami w połączeniu z cefalosporynami Kiła pierwotna u pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny: 100 mg (1 kapsułka 100 mg lub 2 kapsułki, 50 mg) 2 razy dziennie przez 10-15 dni .. Rzeżączka: 100 mg (1 kapsułka 100 m lub 2 kapsułki po 50 mg) 2 razy dziennie przez 4-5 dni lub raz 300 mg Nieskomplikowane zakażenia gonokokowe (z wyjątkiem zapalenia cewki moczowej i infekcji odbytnicy) u mężczyzn: początkowa dawka wynosi 200 mg (2 kapsułki 100 mg lub 4 kapsułki po 50 mg), podtrzymujące - 100 mg (1 kapsułka po 100 mg lub 2 kapsułki po 50 mg) co 12 godzin przez co najmniej 4 dni, a następnie mikrobiologiczna ocena wyzdrowienia 2-3 dni po odstawieniu lek; Nieskomplikowane zapalenie mięśnia cewki moczowej u mężczyzn: 100 mg (1 czapki. 100 mg lub 2 czapki. 50 mg) co 12 godzin przez 5 dni. Wysypka trądzikowa: 50 mg (1 kapsułka 50 mg) na dzień, długi przebieg 6-12 tygodni; Na tle leku, ze względu na działanie anaboliczne właściwe dla leków grupy tetracyklin, może wystąpić wzrost poziomu mocznika w osoczu krwi.U pacjentów z prawidłową czynnością nerek nie wymaga to przerwania leczenia. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek może wystąpić azotemia, hiperfosfatemia i kwasica. W tym przypadku konieczne jest, aby monitorować stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu krwi, przy maksymalnej dawki minocykliny nie powinna przekraczać 200 mg. Farmakokinetyka minocykliny u pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny niższy niż 80 ml / min) jest obecnie badany wystarczająco wyciągnąć wniosek co do potrzeby dozować korekcji ;. W preparatu ludzkich wątroby stosować ostrożnie, dzieci w wieku powyżej 8 lat w leczeniu zakażeń patogeny wrażliwe na minocyklinę: początkowa dawka wynosi 4 mg / kg, następnie 2 mg / kg co 12 godzin.
Efekty uboczne
Spektrum związanych z przyjmowaniem minocyklina nie różni się od innych tetracyklin niepożądanych Część układu pokarmowego :. brak łaknienia, mdłości, wymioty, biegunka, niestrawność, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, dysfagia, niedorozwój szkliwa, zapalenie jelit, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, zapalenie trzustki, zmiany zapalne (włącznie z grzybową) w jamie ustnej i odbytowo-płciowy, hiperbilirubinemii, cholestazy, aktywność enzymów wątroby, niewydolności wątroby, w tym Terminal, zapalenie wątroby, w tym autoimmunologicznego, z układu moczowo-płciowego :. kandydozy sromu i pochwy, śródmiąższowe zapalenie nerek, wzrost zależny od dawki mocznika w osoczu krwi balanitis, do skóry :. łysienie, rumień guzowaty, zabarwienie paznokci, świąd, toksyczna naskórka martwicy zapalenie naczyń makulo-grudkowa wysypka rumieniowa i zespół Stevensa-Johnsona, złuszczające zapalenie skóry, układu oddechowego :. duszność, skurcz oskrzeli, astma, zapalenie płuc, część układu mięśniowo-szkieletowego .: stawów, zapalenie stawów, ograniczenie ruchu i obrzęk stawów, odbarwienie kości, bóle mięśni (bóle), reakcje alergiczne. pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, polyarthralgia, reakcje anafilaktyczne (w tym wstrząs), rzekomoanafilaktyczna plamica (Henocha-Schónleina ), zapalenie osierdzia, zaostrzenie toczeń rumieniowaty, infiltracja płuc, wraz z eozynofilią; układu krwiotwórczego .. agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość, leukopenia, neytrotsitopeniya, niedokrwistość aplastyczna, hypoeosinophilia, eozynofilia, z Oron CNS: skurcze mięśni, zawroty głowy, drętwienie (w tymkończyn), letarg, zawroty głowy, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe u dorosłych, bóle głowy, od narządów zmysłów: szum w uszach i upośledzenie słuchu, od metabolizmu: pojedynczy przypadek złośliwej tarczycy, zmiana koloru (zgodnie z wynikami badań patologicznych ), dysfunkcja gruczołu tarczycy .; Inne: przebarwienia jamy ustnej (język, dziąsła, podniebienie), przebarwienia szkliwa zębów, gorączka, zabarwienie wydzieliny (na przykład pot).
Przedawkowanie
Objawy: najczęściej występują zawroty głowy, nudności i wymioty Leczenie: selektywne antidotum na minocyklinę jest obecnie nieznane. W przypadku przedawkowania należy przerwać przyjmowanie leku, zastosować leczenie objawowe i leczenie podtrzymujące. Hemo - i dializa otrzewnowa usuwają minocyklinę w niewielkich ilościach.
Interakcje z innymi lekami
Leki tetracyklinowe zmniejszają aktywność protrombiny w osoczu, co może wymagać zmniejszenia dawek leków przeciwzakrzepowych u pacjentów otrzymujących leki przeciwzakrzepowe. Z uwagi na fakt, że leki bakteriostatyczne wpływają na działanie bakteriobójcze penicylin, należy unikać jednoczesnego podawania penicyliny i grup tetracyklin. naruszone, gdy przyjmowane są jednocześnie z lekami zobojętniającymi zawierającymi aluminium, wapń, magnez lub preparaty zawierające żelazo, które mogą prowadzące do zmniejszenia skuteczności antybiotykoterapii; w przypadku przyjmowania metoksyfuranu i leków z grupy tetracyklin wystąpiły objawy toksyczności końcowej nerek; jednoczesne przyjmowanie antybiotyków z grupy tetracyklin i doustnych środków antykoncepcyjnych może zmniejszać skuteczność antykoncepcji, należy natychmiast przyjmować izotretinoinę, bezpośrednio po podaniu minocyklina, ponieważ oba leki są zdolne do wywoływania łagodnego wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Jeden Leki z grupy tetracyklin z alkaloidami sporyszu i ich pochodnymi zwiększają ryzyko zatrucia sporyszem.
Instrukcje specjalne
W przypadku długotrwałego stosowania minocykliny należy regularnie monitorować skład komórkowy krwi obwodowej, wykonywać czynnościowe testy czynności wątroby, określać stężenia azotu w surowicy i stężenia mocznika; katecholaminy w moczu, gdy są określane metodą fluorescencyjną; W badaniu biopsji tarczycy u pacjentów, ale odbieranie tetracykliny, należy rozważyć możliwość ciemnobrązowej wycinki tkankowe barwienie ;. Podczas przyjmowania leku, i 2-3 tygodni po zaprzestaniu leczenia może rozwinąć biegunkę spowodowaną przez Clostridium dificile (rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego). W łagodnych przypadkach wystarczy przerwać leczenie i zastosować żywice jonowymienne (Kolestiramine, Colestipol), w ciężkich przypadkach wykazano, że rekompensują utratę płynu, elektrolitów i białka, wyznaczenie wankomycyny, bacytracyny lub metronidazolu. Nie należy stosować leków hamujących perystaltykę jelit. Aby uniknąć rozwoju oporności, minocyklinę należy stosować wyłącznie zgodnie z wynikami badań wrażliwości drobnoustrojów chorobotwórczych. Jeśli nie można zbadać wrażliwości drobnoustrojów, należy wziąć pod uwagę profil epidemiologiczny i wrażliwość drobnoustrojów w danym regionie W przypadku chorób przenoszonych drogą płciową, jeśli podejrzewa się współistniejącą kiłę, przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest przeprowadzenie badań mikroskopii w ciemnym polu. Zaleca się serologiczną diagnostykę surowicy krwi co najmniej 1 raz na 4 miesiące. Konieczna jest okresowa diagnostyka laboratoryjna funkcji organizmu, w tym: funkcje hematopoetyczne i nerkowe, a także stan wątroby; Algorytmy działania w przypadku wystąpienia niektórych działań niepożądanych: - w przypadku wystąpienia nadkażenia podawanie minocykliny należy przerwać i zastosować odpowiednią terapię; - w przypadku wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego należy przerwać przyjmowanie minocykliny; - biegunka jest częstym zaburzeniem związanym z podawaniem antybiotyków.W przypadku biegunki podczas leczenia minocykliną, pilna potrzeba skonsultowania się z lekarzem; - antybiotyki z grupy tetracyklin powodują wzrost wrażliwości na bezpośrednie promieniowanie słoneczne i ultrafioletowe. W przypadku rumienia antybiotyk powinien zostać zatrzymany, wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających zwiększonej koncentracji i reakcji psychomotorycznych ze względu na fakt, że Minocyklina ma działanie niepożądane, takie jak zawroty głowy.
Recepta
Tak