Tabletki powlekane ranitydyną 300 mg N20
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Opis
Lek przeciwwrzodowy, należący do grupy blokerów receptorów H₂-histaminowych, lek drugiego pokolenia. Działanie ranitydyny polega na zmniejszeniu wydzielania soku żołądkowego. Zawarte w liście podstawowych i niezbędnych leków.
Aktywne składniki
Ranitydyna
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Chlorek sodu, bufor boranowy, EDTA, poloksamer, poliheksanid 0,0005%.
Efekt farmakologiczny
Ranitydyna jest antagonistą histaminowych receptorów H2 w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka. Zmniejsza podstawowe i stymulowane wydzielanie kwasu solnego, spowodowane podrażnieniem baroreceptorów, obciążeniem pokarmowym, działaniem hormonów i biogennych środków pobudzających (gastryna, histamina, pentagastryna). Ranitydyna zmniejsza objętość soku żołądkowego i zawartość kwasu chlorowodorowego w nim, zwiększa pH zawartości żołądka, co prowadzi do zmniejszenia aktywności pepsyny. Po podaniu doustnym w dawkach terapeutycznych nie wpływa na poziom prolaktyny. Hamuje enzymy mikrosomalne. Czas działania po pojedynczej dawce do 12 godzin.
Farmakokinetyka
Szybko wchłaniany, spożycie pokarmu nie wpływa na stopień wchłaniania. Po spożyciu, biodostępność ranitydyny wynosi około 50%. Maksymalne stężenia w osoczu są osiągane w ciągu 2-3 godzin po spożyciu. Wiązanie z białkami osocza nie przekracza 15%. Lekko metabolizowany w wątrobie z utworzeniem desmetylantydyny i S-tlenku ranitydyny. Ma efekt <первого прохождения="прохождения"> przez wątrobę. Szybkość i stopień eliminacji zależą w niewielkim stopniu od stanu wątroby. Okres półtrwania po przyjęciu wynosi 2,5 godziny, a klirens kreatyniny 20-30 ml / min - 8-9 godzin. Głównie wydalany z moczem w niezmienionej postaci, niewielka ilość - z kałem. Bad przenika przez barierę krew-mózg. Wnika przez łożysko. Jest wydzielany do mleka kobiecego (stężenie w mleku kobiet podczas laktacji jest wyższe niż w osoczu).первого>
Wskazania
Leczenie i profilaktyka ostrych wrzodów żołądka i dwunastnicy, wrzodów żołądka i dwunastnicy związanych z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), refluksowym zapaleniem przełyku, erozyjnym zapaleniem przełyku, zespołem Zollingera-Ellisona, leczeniem i zapobieganiem pooperacyjnym, <стрессовых> wrzody górnego odcinka przewodu pokarmowego, zapobieganie nawracającym krwawieniom z górnego odcinka przewodu pokarmowego, zapobieganie aspiracji soku żołądkowego podczas operacji w znieczuleniu ogólnym (zespół Mendelssohna).стрессовых>
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ranitydynę lub inne składniki leku. Ciąża, laktacja. Wiek dzieci do 12 lat.
Środki ostrożności
Ostrożnie - niewydolność nerek i / lub wątroby, marskość wątroby z historią encefalopatii układowej, ostrą porfirię (w tym historię).
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Przeciwwskazane.
Dawkowanie i sposób podawania
Ranitydyna jest przyjmowana niezależnie od posiłku, bez żucia, z niewielką ilością płynu. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: wrzód trawienny i 12 wrzodów dwunastnicy. Do leczenia zaostrzeń przepisanych przy 0,15 g, 2 razy dziennie (rano i wieczorem) lub 0,3 g w nocy. Jeśli to konieczne, 0,3 g 2 razy dziennie. Czas trwania leczenia wynosi 4-8 tygodni. W celu zapobiegania zaostrzeń wyznaczyć 0,15 g na noc. Wrzody związane z przyjmowaniem NLPZ. Przypisuj 0,15 g 2 razy dziennie lub 0,3 g na noc przez 8-12 tygodni. Zapobieganie owrzodzeniom podczas przyjmowania NLPZ - 0,15 g, 2 razy dziennie. Owrzodzenia pooperacyjne i stresujące. Przypisywanie 0,15 g 2 razy dziennie przez 4-8 tygodni. Refluksowe zapalenie przełyku, erozyjne zapalenie przełyku. Przypisz 0,15 g 2 razy dziennie lub 0,3 g na noc. Jeśli to konieczne, dawkę można zwiększyć do 0,15 g 4 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 8-12 tygodni. Zespół Zollingera-Ellisona. Początkowa dawka wynosi 0,15 g 3 razy dziennie, w razie potrzeby dawkę można zwiększyć. Zapobieganie nawracającym krwawieniom. Na 0,15 g, 2 razy dziennie. Zapobieganie rozwojowi zespołu Mendelssohna. Przypisać dawkę 0,15 g na 2 godziny przed znieczuleniem, a najlepiej 0,15 g poprzedniego wieczora. W przypadku współistniejącej nieprawidłowej czynności wątroby może być konieczne zmniejszenie dawki. Pacjenci z niewydolnością nerek z klirensem kreatyniny poniżej 50 ml / min, zalecana dawka wynosi 0,15 g na dobę. Pacjenci poddawani hemodializie, następna dawka jest przepisywana natychmiast po hemodializie.
Efekty uboczne
Na części układu pokarmowego: nudności, suchość w ustach, zaparcia, wymioty, biegunka, bóle brzucha, rzadko - wątrobowokomórkowe, cholestatyczne lub mieszane zapalenie wątroby, ostre zapalenie trzustki. Od strony narządów krwiotwórczych: leukopenia, małopłytkowość, agranulocytoza, pancytopenia, niedoczynność i aplazja szpiku kostnego, niedokrwistość hemolityczna układu odpornościowego.Od układu sercowo-naczyniowego: niższe ciśnienie krwi, bradykardia, arytmia, blok przedsionkowo-komorowy. Ze strony układu nerwowego: zmęczenie, senność, ból głowy, zawroty głowy, rzadko - dezorientacja, szum w uszach, drażliwość, halucynacje (głównie u pacjentów w podeszłym wieku i ciężkich pacjentów), ruchy mimowolne. Od zmysłów: niewyraźna percepcja wzrokowa, niedowład mieszkaniowy. Od układu mięśniowo-szkieletowego: bóle stawów, bóle mięśni. Na części układu hormonalnego: hiperprolaktynemia, ginekomastia, brak miesiączki, zmniejszenie libido, impotencja. Reakcje alergiczne: pokrzywka, wysypka skórna, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, skurcz oskrzeli, rumień wielopostaciowy. Inne: łysienie, nadmierna kreatynina.
Przedawkowanie
Objawy: drgawki, bradykardia, arytmie komorowe. Leczenie: objawowe. Wraz z rozwojem napadów - diazepam in / in, z bradykardią lub komorowymi zaburzeniami rytmu - atropiną, lidokainą. Hemodializa jest skuteczna.
Interakcje z innymi lekami
Palenie zmniejsza skuteczność ranitydyny. Zwiększa AUC i stężenie metoprololu w surowicy (odpowiednio o 80% i 50%), podczas gdy T1 / 2 metoprololu zwiększa się z 4,4 do 6,5 h. Ze względu na wzrost pH zawartości żołądka, koadminazol i ketokonazol mogą się zmniejszać. Metabolizm w wątrobie fenazonu, aminofenazyny, diazepamu, heksobarbitalu, propranololu, diazepamu, lidokainy, fenytoiny, teofiliny, aminofiliny, pośrednich antykoagulantów, glipizydu, buforminy, metronidazolu, antagonistów wapnia, hamuje. Leki hamujące szpik kostny, zwiększają ryzyko neutropenii. Przy równoczesnym stosowaniu z lekami zobojętniającymi kwas sukralfat w dużych dawkach może spowolnić wchłanianie ranitydyny, więc odstęp pomiędzy przyjmowaniem tych leków powinien wynosić co najmniej 2 godziny.
Instrukcje specjalne
Leczenie ranitydyną może maskować objawy związane z rakiem żołądka, dlatego przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć obecność wrzodów nowotworowych. Ranitydyna, podobnie jak wszystkie blokery H2-histaminy, jest niepożądana, aby gwałtownie anulować (zespół <рикошета>). Przy długotrwałym leczeniu osłabionych pacjentów poddawanych stresowi możliwe są zmiany bakteryjne w żołądku, a następnie rozprzestrzenianie się infekcji.Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności ranitydyny u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Istnieją dowody na to, że ranitydyna może powodować ostre ataki porfirii. W okresie leczenia należy powstrzymać się od angażowania się w potencjalnie niebezpieczne działania, które wymagają zwiększonej koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych. Blokery receptora H2-histaminy należy przyjmować 2 godziny po przyjęciu itrakonazolu lub ketokonazolu, aby uniknąć znacznego zmniejszenia wchłaniania. Może zwiększać aktywność transpeptydazy glutaminianowej. Może to być przyczyną fałszywie dodatniej reakcji na badanie białka w moczu. Blokery receptorów H2-histaminowych mogą przeciwdziałać działaniu pentagistriny i histaminy na funkcję kwasuotwórczego w żołądku, dlatego nie zaleca się stosowania blokerów receptora H2-histaminy w ciągu 24 godzin poprzedzających badanie. Blokery receptora H2-histaminowego mogą tłumić reakcję skóry na histaminę, prowadząc w ten sposób do wyników fałszywie pozytywnych (zaleca się zaprzestanie stosowania blokerów receptora H2-histaminy w celu wykrycia reakcji alergicznej typu natychmiastowego typu). Podczas leczenia należy unikać jedzenia, napojów i innych leków, które mogą podrażniać błonę śluzową żołądka.рикошета>
Recepta
Tak