More info
Formularz zwolnienia
Maść
Skład
1 g srebra sulfadiazyny 10 mg. Substancje pomocnicze: olej wazelinowy, glikol propylenowy, alkohol cetylopearylowy, monostearynian glicerolu 40-55, polisorbat 80, para-hydroksybenzoesan metylu, para-hydroksybenzoesan propylu, woda oczyszczona.
Efekt farmakologiczny
Środek przeciwdrobnoustrojowy do sulfanilamidu o szerokim spektrum działania. Ma działanie bakteriobójcze. Lek jest aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych (Escherichia coli, Proteus spp., Staphylococcus spp., Klebsiella spp.), Jak również Candida spp. Fungi. i dermatofity. Bakteriobójcze właściwości maści Sulfargin wynikają z aktywności jonów srebra, które są uwalniane w ranie w wyniku dysocjacji soli sulfadiazynowej srebra; uwalnianie jonów srebra zachodzi stopniowo (umiarkowana dysocjacja), zapewniając stałość działania przeciwdrobnoustrojowego. Działanie bakteriobójcze jonów srebra uzupełnia bakteriostatyczne działanie sulfadiazyny (uwalnianej również podczas dysocjacji soli srebra sulfadiazyny). Sulfargin charakteryzuje się umiarkowaną aktywnością osmotyczną i nie ma właściwości nekrolitycznych. W przypadku maści nakładanej na zewnątrz możliwe jest wchłonięcie do 1% jonów srebra i do 10% sulfadiazyny z całkowitej ilości soli srebra sulfadiazynowego nałożonej na ranę z uszkodzonej powierzchni oparzenia lub rany.
Farmakokinetyka
Dane dotyczące farmakokinetyki leku Sulfargin nie podano.
Wskazania
U dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku w zapobieganiu i leczeniu ropnych ran i oparzeń z łagodnym wysiękiem, a także owrzodzeń troficznych, odleżyny: - podczas przetwarzania świeżych oparzeń w celu zapobiegania rozwojowi infekcji - do leczenia ran i oparzeń w pierwszym etapie procesu rany ostry wysięk - do leczenia ran i oparzeń stopnia I-IIIA w drugim i trzecim etapie procesu rany - w leczeniu owrzodzeń troficznych, odleżyn, rany nie gojące się (w tym rany kłute).
Przeciwwskazania
- ciąża - okres laktacji - znaczny niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej - wiek dzieci do 1 roku - nadwrażliwość na sulfonamidy. Sulfargin nie powinien być stosowany w leczeniu głębokich ropnych ran i oparzeń powierzchniami z obfitym wysiękiem.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży i laktacji.
Dawkowanie i sposób podawania
Zastosuj zewnętrznie. Po chirurgicznym leczeniu rany i usunięciu martwiczej tkanki, maść nanosi się na uszkodzoną powierzchnię cienką warstwą (2-4 mm) pod opatrunkiem lub metodą otwartą. Opatrunek zmieniany jest 1-2 razy dziennie lub krócej. Maksymalna jednorazowa dawka - 300 g. Czas trwania leczenia - do 3 tygodni.
Efekty uboczne
Reakcje ogólnoustrojowe: w przypadku długotrwałego stosowania Sulfargin na rozległych powierzchniach oparzeń, możliwe są zaburzenia układu trawiennego i zmiany we krwi obwodowej (leukopenia), objawy dyspeptyczne i objawy skórne reakcji alergicznych charakterystycznych dla preparatów sulfanilamidowych. Reakcje miejscowe: rzadko - krótkotrwałe miejscowe podrażnienie (pieczenie, ból), które zwykle znikają same w ciągu 5-10 minut po nałożeniu opatrunku z maścią.
Przedawkowanie
Dane dotyczące przedawkowania narkotyków Sulfargin nie podano.
Interakcje z innymi lekami
Dane na temat interakcji leków Lek nie dostarcza Sulfargin.
Instrukcje specjalne
Podczas nakładania maści na szeroką powierzchnię konieczne jest kontrolowanie stanu czynnościowego nerek, wątroby i zawartości krwinek; przypisać pacjentów z obfitym, alkalicznym napojem.