More info
Aktywne składniki
Tiaprid
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Składnik czynny: Tiaprid; Stężenie składnika aktywnego (mg): 100 mg
Efekt farmakologiczny
Środek przeciwpsychotyczny (neuroleptyczny) z grupy podstawionych benzamidów. Działanie przeciwpsychotyczne jest spowodowane blokadą receptorów dopaminowych D2 układu mezolimbicznego lub mezoidalnego. Ma działanie przeciwbólowe w bólu interoceptywnym i egzeryceptywnym. Ma działanie uspokajające z powodu blokady adrenoreceptorów tworzenia siatkowatego pnia mózgu; efekt przeciwwymiotny związany z blokadą receptorów D2 dopaminy w strefie spustowej centrum wymiotów; efekt hipotermiczny z powodu blokady receptorów dopaminowych podwzgórza.
Farmakokinetyka
Po spożyciu jest szybko wchłaniany z przewodu żołądkowo-jelitowego. Cmax w osoczu osiąga się po 1 h. Wiązanie z białkami osocza jest niskie. Penetruje BBB. T1 / 2 wynosi 3-4 godziny, nerki są wydalane głównie w postaci niezmienionej. W niewydolności nerek eliminacja tiapridu z organizmu jest spowolniona.
Wskazania
Tiaprid jest przeznaczony do leczenia osób dorosłych z przewlekłym bólem, pacjentów w stanie pobudzenia psychoruchowego, agresji w wieku podeszłym lub podczas alkoholizmu. Zaleca się przyjmowanie przez dzieci i dorosłych tabletek na leki z pląsawicą i zespołem Gilles de la Tourette'a. Lek jest skuteczny w leczeniu dzieci w wieku powyżej 6 lat z zaburzeniami zachowania, któremu towarzyszy pobudzenie i agresja. Wstrzyknięcia Tiaprid są z powodzeniem stosowane w leczeniu pląsawicy, drżenia, nerwowego tiku, zespołów hiperkinetycznych i dyskinetycznych, pobudzenia psychomotorycznego, parkinsonizmu pochodzenia naczyniowego, neurogennej przyczyny bólu głowy. Lek pomaga pacjentom z nadużywaniem alkoholu i substancji w zaburzeniach zachowania w abstynencji i psychozach alkoholowych. Tiaprid jest skuteczny w niestabilności ruchów starczych, różnych zaburzeniach zachowania osób starszych i przewlekłych zespołach bólowych.
Przeciwwskazania
Zabronione jest stosowanie Tiapridu u osób z alergią na skład leku.Nie zaleca się stosowania leku na guz chromochłonny, przełom nadciśnieniowy, niewydolność nerek. Tabletki Tiaprid są przeciwwskazane u dzieci w wieku do 6 lat, a w postaci wstrzyknięć - do 7 lat. Tabletki nie mogą być stosowane u pacjentów z guzami zależnymi od prolaktyny. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, epilepsją, chorobą Parkinsona, chorobami serca i chorobą naczyniową podczas dekompensacji. Z ostrożnością Tiaprid stosuje się u osób starszych. Tabletki Tiaprid ze zwiększoną uwagą należy stosować u pacjentów z bradykardią, hipokaliemią, zwiększonym odstępem QT. ;
Stosuj podczas ciąży i laktacji
W czasie ciąży tiapryd jest stosowany wyłącznie w bezwzględnych wskazaniach w minimalnych skutecznych dawkach. Noworodkom, których matki otrzymywały tiapryd w czasie ciąży, zaleca się monitorowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego i przewodu pokarmowego. Nie wiadomo, czy tiaprid przenika do mleka kobiecego. Jeśli to konieczne, w okresie karmienia piersią należy przerwać karmienie piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Tabletki Tiaprid Zaleca się rozpoczęcie leczenia agresji i pobudzenia psychomotorycznego za pomocą tabletek Tiaprid z minimalnymi dawkami, stopniowo zwiększając do 200-300 mg / dobę. Dawka zwiększa się o 0,05-0,1 g w 2-3-dniowych odstępach. Dzienne maksimum wynosi 300 mg. Przebieg leczenia powinien wynosić co najmniej 1-2 miesiące. • Zespół przewlekłego bólu leczy się dawką Tiaprid 0,2-0,4 g / dobę. Lek w tabletkach na pląsawicę, zespół de la Tourette'a należy spożywać w dawce 0,3-0,8 g na dobę. Recepcja zaczyna się od 20 mg dziennie i stopniowo zwiększa się do zalecanego. Dzieci dawkę leku należy dobierać indywidualnie, w dawce 3-6 mg / kg / dobę. W leczeniu dzieci z zaburzeniami zachowania i pobudzenia, Tiaprid powinien być spożywany w dawce 100-150 mg / dobę. ; Roztwór do / m i / we wprowadzeniu; przy stałym bólu zespół Tiaprid stosuje się w dawce 200-400 mg / dzień. Stan delirii leczy się wstrzyknięciami leku w odstępie 4-6 godzin, przynosząc dawkę do 0,4-1,2 g / dzień. Całkowita dawka leku nie powinna przekraczać 1800 mg. W wieku dziecięcym roztwór do wstrzykiwań należy stosować w dawce 100-150 mg / dobę. Dzienne maksimum nie powinno przekraczać 300 mg.
Efekty uboczne
Leczeniu za pomocą Tiapridom często towarzyszy senność, zwiększone zmęczenie, zawroty głowy, zwiększone ciśnienie, bezsenność, osłabienie, apatia, pobudzenie, zespół Parkinsona (spowolnienie pracy serca, zwiększone wydzielanie śliny, drżenie). Rzadziej leczenie lekami powoduje odwracalne objawy dystonii, wczesne dyskinezy i astazję. Długotrwałe stosowanie leku może powodować późne dyskinezy. Rzadko leczenie tabletkami Tiaprid powoduje hiperprolaktynemię i zaburzenia pokrewne: miąższ, brak miesiączki, impotencję, powiększenie piersi, zwiększenie masy ciała, migotanie przedsionków, ból w klatce piersiowej, złośliwy zespół neuroleptyczny, upośledzenie wytrysku, niedociśnienie ortostatyczne, ginekomastię i oziębłość. Podawanie pozajelitowe Tiaprid może powodować osłabienie mięśni, alergie, hipertermię, pobudzenie i niedociśnienie ortostatyczne. Wstrzyknięcia leków rzadziej wywołują objawy pozapiramidowe i nadmierną stymulację (lęk, zaostrzenie objawów schizofrenii).
Przedawkowanie
Obecnie nie zgłoszono przypadków przedawkowania.
Interakcje z innymi lekami
Przy jednoczesnym stosowaniu depresantów ośrodkowego układu nerwowego (w tym opioidowych leków przeciwbólowych, leków przeciwhistaminowych, barbituranów, benzodiazepin), możliwe jest zwiększenie działania hamującego na ośrodkowy układ nerwowy. Przy równoczesnym stosowaniu leków hipotensyjnych może zwiększyć działanie hipotensyjne.
Instrukcje specjalne
Ze szczególną ostrożnością stosowane u pacjentów z padaczką ze względu na możliwe obniżenie progu konwulsyjnej gotowości. Należy stosować ostrożnie w ciężkich chorobach układu krążenia, parkinsonizmu, niewydolności nerek, a także u pacjentów w podeszłym wieku. Podawanie pozajelitowe odbywa się pod nadzorem lekarza. Podczas leczenia tiapridom nie należy stosować lewodopy, agonistów receptora dopaminy (amantadyna, apomorfina, bromokryptyna, kabergolina, entakapon, lizurid, pergolid, pirybedil, pramipeksol, hinagolid), sułopryd; leki, które mogą powodować arytmie typu "piruet" (leki antyarytmiczne klasy I A i III, chlorpromazyna, lewomepromazyna, tiorydazyna, trifluoperazyna, sultopryd, droperidol, haloperidol, pimozyd, beprydyl, cisapryd, difemanil,erytromycyna do podawania iv, winkamina do podawania iv, a także halofantryna, morfoksacyna, pentamidyna, sparfloksacyna); Unikaj spożywania alkoholu. Wpływ na zdolność kierowania ruchem motorycznym i mechanizmy kontrolne, są stosowane ostrożnie u pacjentów, których aktywność wymaga koncentracji uwagi i dużej szybkości reakcji psychomotorycznych.
Recepta
Tak