Tabletki rdzeniowe Aritel powlekane 2,5 mg N30
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Bisoprolol
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Bisoprolol (w postaci fumaranu) 2,5 mg adiuwanty: koloidalny ditlenek krzemu (aerosil) - 1,5 mg, skrobia ziemniaczana - 18 mg, monohydrat laktozy (cukier mlekowy) - 54 mg, powidon - 3 mg, celuloza mikrokrystaliczna - 20 mg, stearynian magnezu - 1 mg kompozycji powlekającej: aq-02140 selekoat - 3 mg (hypromeloza (hydroksypropylometyloceluloza) - 1,8 mg, makrogol (glikol polietylenowy 400) - 0,33 mg, makrogol (glikol polietylenowy 6000) - 0,45 mg, ditlenek tytanu - 0,39 mg, barwnik do opalania żółty - 0,03 mg).
Efekt farmakologiczny
Selektywny beta-bloker. Nie posiada własnej aktywności sympatykomimetycznej i właściwości stabilizujących błonę. Ma jedynie niewielkie powinowactwo do receptorów β2-adrenergicznych mięśni gładkich oskrzeli i naczyń krwionośnych, a także do receptorów β2-adrenergicznych zaangażowanych w regulację metabolizmu. W związku z tym bisoprolol ogólnie nie wpływa na oporność dróg oddechowych i procesy metaboliczne, w które zaangażowane są β2-adrenoreceptory .Bizoprolol zmniejsza czynność układu współczulno-nadnerczowego poprzez blokowanie receptorów adrenergicznych β1 Kiedy przyjmuje się je raz do podawania doustnego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca bez objawów przewlekłej niewydolności serca. bisoprolol zmniejsza częstość akcji serca, zmniejsza objętość wyrzutową iw rezultacie zmniejsza frakcję wyrzutową i zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Przy długotrwałej terapii początkowo zwiększał się spadek OPS. Zmniejszenie aktywności reniny w osoczu krwi jest uważane za jeden ze składników działania hipotensyjnego beta-blokerów Z reguły maksymalny spadek ciśnienia krwi osiąga się 2 tygodnie po rozpoczęciu terapii.
Farmakokinetyka
Wchłanianie bisoprololu jest prawie całkowicie (ponad 90%) wchłaniane z przewodu pokarmowego. Lekko wystawiony na działanie pierwszego przejścia przez wątrobę (około 10%), w wyniku czego biodostępność po podaniu doustnym wynosi około 90%. Spożywanie pokarmu nie wpływa na biodostępność. Cmax w osoczu krwi osiąga się w ciągu 2-3 h. Dystrybucja bisoprololu rozprowadzana jest dość szeroko. Vd wynosi 3,5 l / kg. Wiązanie z białkami osocza osiąga około 30% Bisoprolol wykazuje liniową kinetykę, a jego stężenie w osoczu jest proporcjonalne do dawki przyjmowanej w zakresie od 5 do 20 mg Metabolizm Metabolizuje się wzdłuż ścieżki oksydacyjnej bez następnej koniugacji. Wszystkie metabolity są polarne (rozpuszczalne w wodzie) i wydalane przez nerki.Główne metabolity występujące w osoczu i moczu nie wykazują aktywności farmakologicznej. Dane uzyskane w wyniku eksperymentów z ludzkimi mikrosomami wątroby in vitro wskazują, że bisoprolol jest metabolizowany głównie przez izoenzym CYP3A4 (około 95%), a izoenzym CYP2D6 odgrywa jedynie niewielką rolę. Wydalanie bisoprololu z Cleoprenu jest określone przez równowagę między wydalaniem nerki w niezmienionej postaci ( około 50%) i metabolizm w wątrobie (około 50%) do metabolitów, które są również wydalane przez nerki. Całkowity prześwit wynosi 15 l / h. T1 / 2 - 10-12 godzin Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych Brak danych dotyczących farmakokinetyki bisoprololu u pacjentów z niewydolnością serca i jednoczesnym zaburzeniem czynności wątroby lub nerek.
Wskazania
- przewlekła niewydolność serca (CHF), - nadciśnienie tętnicze, - IHD: zapobieganie atakom stabilnej dławicy piersiowej.
Przeciwwskazania
- wstrząs kardiogenny, - zapaść, - ostra niewydolność serca, - przewlekła niewydolność serca w fazie dekompensacji, wymagająca leczenia inotropowego, - blokada przedsionkowo-komorowa AV II i III stopnia (bez rozrusznika), - blokada zatokowo-przedsionkowa, - SSS, - niedociśnienie tętnicze (skurczowe BP poniżej 90 mm Hg), - wyraźne zaburzenia krążenia obwodowego lub zespołu Raynauda, - ciężka astma oskrzelowa, - ciężka POChP, - pheochromocytoma (bez jednoczesnego stosowania leków blokujących receptory alfa-adrenergiczne), - kwas metaboliczny h; - jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO (z wyjątkiem inhibitorów MAO typu B), - niedobór laktazy, nietolerancja laktozy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy, - okres laktacji, - wiek do 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa) - nadwrażliwość na składniki lek i inne beta-blokery, z ostrożnością należy stosować lek podczas leczenia odczulającego; Printsmetal dławica piersiowa; nadczynność tarczycy; cukrzyca typu 1 i cukrzyca ze znacznymi wahaniami stężenia glukozy we krwi; Blokada AV stopnia I; ciężka niewydolność nerek (CC poniżej 20 ml / min); ciężka upośledzona czynność wątroby; łuszczyca; restrykcyjna kardiomiopatia; wrodzone wady serca lub zastawkowa choroba serca z ciężkimi zaburzeniami hemodynamicznymi; przewlekła niewydolność serca z zawałem mięśnia sercowego w ciągu ostatnich 3 miesięcy; pheochromocytoma (przy równoczesnym stosowaniu alfa-blokerów); przestrzeganie ścisłej diety.
Środki ostrożności
W okresie leczenia może zwiększyć psoriaza.Pri pheochromocytoma propranolol mogą być wykorzystane dopiero po otrzymaniu alfa adrenoblokatora.Posle długotrwałego leczenia propranololem powinien być stopniowo pod nadzorem leczenia vracha.Na propranololem w dawce należy unikać w / na wprowadzenie werapamil, diltiazem .W kilka dni przed podczas znieczulenia należy przerwać przyjmowanie propranololu lub znaleźć lek na znieczulenie z minimalnymi negatywnymi działaniami inotropowymi. Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne u pacjentów, których aktywność wymaga zwiększonej uwagi, kwestię użycia propranololu w warunkach ambulatoryjnych należy rozwiązać dopiero po ocenie indywidualnej reakcji pacjenta.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
W czasie ciąży lek Aritel Cor powinien być zalecany do stosowania tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przewyższają ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u płodu. Z reguły beta-blokery zmniejszają przepływ krwi w łożysku i mogą wpływać na rozwój płodu. Należy monitorować przepływ krwi w łożysku i macicy, a także obserwować wzrost i rozwój nienarodzonego dziecka. W przypadku wystąpienia zdarzeń niepożądanych związanych z ciążą i / lub płodem, należy zastosować terapie alternatywne. Konieczne jest dokładne zbadanie noworodka po porodzie. W pierwszych 3 dniach życia mogą wystąpić objawy hipoglikemii i bradykardii Brak danych dotyczących uwalniania bisoprololu z mleka. Dlatego stosowanie leku Aritel Cor nie jest zalecane kobietom w okresie laktacji. Jeśli to konieczne, należy przerwać stosowanie leku w okresie karmienia piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Lek przyjmuje się doustnie 1 raz dziennie, rano, niezależnie od posiłku. Tabletki należy przyjmować z niewielką ilością płynu; Tabletek nie należy żuć ani sproszkować Przewlekła niewydolność serca (CHF) Rozpoczęcie leczenia przewlekłej niewydolności serca produktem Aritel Cor wymaga specjalnej fazy miareczkowania i regularnego monitorowania medycznego Warunkiem wstępnym leczenia produktem Aritel Cor jest stabilna przewlekła niewydolność serca bez objawów nasilenia. Leczenie CHF preparatem Aritel Corrozpoczyna się zgodnie z następującym schematem miareczkowania. Zalecana dawka początkowa wynosi 1,25 mg (1/2 tab., 2,5 mg) 1 raz / dobę. Konieczne jest monitorowanie indywidualnej adaptacji pacjenta do przepisanej dawki. W zależności od indywidualnej tolerancji dawkę należy stopniowo zwiększać do 2,5 mg, 3,75 mg, 5 mg, 7,5 mg i 10 mg 1 raz na dobę. Każde kolejne zwiększenie dawki należy wykonać nie później niż 2 tygodnie później. Jeśli zwiększenie dawki leku jest słabo tolerowane przez pacjenta, możliwe jest zmniejszenie dawki Maksymalna zalecana dawka w leczeniu CHF wynosi 10 mg 1 raz na dobę. Jeśli pacjent nie toleruje maksymalnej zalecanej dawki leku, możliwe jest stopniowe zmniejszanie dawki, podczas miareczkowania zaleca się regularne monitorowanie ciśnienia krwi, częstości akcji serca i nasilenia objawów niewydolności serca. Pogorszenie objawów CHF jest możliwe już od pierwszego dnia zażywania narkotyków, a podczas fazy zwiększania lub po nim może wystąpić czasowe pogorszenie przebiegu CHF, niedociśnienie lub bradykardia. W takim przypadku zaleca się przede wszystkim dostosowanie dawek leków związanych z równoczesną terapią. Może również wymagać czasowego zmniejszenia dawki leku Aritel Cor lub wycofania leku. Po ustabilizowaniu się stanu pacjenta należy powtórzyć miareczkowanie lub kontynuować leczenie Nadciśnienie tętnicze i stabilna dławica piersiowa We wszystkich przypadkach lekarz dobiera indywidualnie schemat dawkowania u każdego pacjenta, w szczególności biorąc pod uwagę częstość akcji serca pacjenta i stan pacjenta. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 10 mg 1 raz na dobę Maksymalna zalecana dawka to 20 mg 1 raz na dobę Czas trwania leczenia we wszystkich wskazaniach Leczenie lekiem Aritel Cor zwykle prowadzi się przez długi czas. W ciężkich zaburzeniach czynności nerek (CC poniżej 20 ml / min) iu pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby maksymalna dzienna dawka wynosi 10 mg. Zwiększenie dawki u tych pacjentów powinno być prowadzone z najwyższą ostrożnością Pacjenci w podeszłym wieku nie wymagają dostosowania dawki Obecnie brak wystarczających danych dotyczących stosowania bisoprololu u pacjentów z CHF w połączeniu z cukrzycą typu 1, ciężką upośledzoną czynnością nerek i (lub) wątrobą, restrykcyjnymi kardiomiopatia, wrodzone wady serca lub choroba zastawek serca z ciężkimi zaburzeniami hemodynamicznymi.
Efekty uboczne
Częstość występowania reakcji ubocznych podana poniżej została określona następująco: bardzo często (≥1 / 10); często (≥1 / 100, <1/10); sporadycznie (≥1 / 1000, <1/100); rzadko (≥1 / 10,000, <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000, w tym pojedyncze raporty), po stronie OUN: często - zawroty głowy *, ból głowy *; rzadko - utrata przytomności Zaburzenia psychiczne: sporadycznie - depresja, bezsenność; rzadko - halucynacje, koszmary senne Na części narządu wzroku: rzadko - zmniejszenie łzawienia (należy wziąć pod uwagę przy noszeniu soczewek kontaktowych); bardzo rzadko - zapalenie spojówek: od strony narządu słuchu: rzadko - uszkodzenie słuchu, od strony układu sercowo-naczyniowego: bardzo często - bradykardia (u pacjentów z niewydolnością serca); często - nasilenie objawów niewydolności serca (u pacjentów z niewydolnością serca), uczucie chłodzenia i drętwienie kończyn, wyraźne obniżenie ciśnienia krwi, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca; rzadko - naruszenie przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, bradykardia (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową), nasilenie objawów CHF (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową), niedociśnienie ortostatyczne. historia dróg oddechowych; rzadko - alergiczny nieżyt nosa Z układu pokarmowego: często - nudności, wymioty, biegunka, zaparcia; rzadko - zapalenie wątroby, z układu mięśniowo-szkieletowego: rzadko - osłabienie mięśni, skurcze mięśni, ze skóry: rzadko - reakcje nadwrażliwości, takie jak świąd, wysypka, przekrwienie skóry; bardzo rzadko - łysienie. Beta-adrenolityki mogą nasilać objawy łuszczycy lub powodować łuszczycę typu wysypka Na układ rozrodczy: rzadko - osłabiona siła działania Testy laboratoryjne: rzadko - wzrost stężenia triglicerydów i aktywność aminotransferaz wątrobowych we krwi (ACT, ALT) Inne: często - astenia (u pacjentów z CHF), zmęczenie *; rzadko, astenia (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową). * U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową objawy te pojawiają się zazwyczaj na początku leczenia, są łagodne i ustępują w ciągu 1-2 tygodni po rozpoczęciu leczenia.
Przedawkowanie
Objawy: blokada przedsionkowo-komorowa, bradykardia, obniżone ciśnienie krwi, skurcz oskrzeli,ostra niewydolność serca i hipoglikemia Leczenie: w przypadku przedawkowania należy przede wszystkim przerwać przyjmowanie leku i rozpocząć leczenie objawowe, w ciężkiej bradykardii - we wprowadzeniu atropiny. Jeśli efekt jest niewystarczający, zachowaj ostrożność, możesz wprowadzić narzędzie o dodatnim działaniu chronotropowym. Czasami może być konieczne tymczasowe zainstalowanie sztucznego rozrusznika serca, jeśli ciśnienie krwi jest zbyt niskie, konieczne jest wstrzyknięcie IV w roztwory zastępujące osoczę i podanie wazopresora. Podczas blokady AV pacjenci powinni być stale monitorowani i leczeni adrenomimetykami alfa i beta, takimi jak epinefryna. Jeśli to konieczne, inscenizacja sztucznego rozrusznika serca W ostrym zaostrzeniu CHF, dożylnym podawaniu leków moczopędnych, leków o dodatnim działaniu inotropowym i leków rozszerzających naczynia krwionośne W przypadku skurczu oskrzeli, stosowanie leków rozszerzających oskrzela, Włącznie. beta2-sympatykomimetyczne i / lub aminofilina Do hipoglikemii - we wprowadzaniu dekstrozy (glukozy).
Interakcje z innymi lekami
Niezalecane kombinacje W leczeniu przewlekłej niewydolności serca leki antyarytmiczne klasy I (na przykład chinidyna, dizopramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon) mogą również zmniejszać przewodność i kurczliwość AV w trakcie leczenia przewlekłej niewydolności serca. blokery anginy z powolnymi kanałami wapniowymi (BCCA) typu werapamil oraz, w mniejszym stopniu, diltiazem, przy jednoczesnym stosowaniu z bisoprololem Oguta prowadzić do zmniejszenia kurczliwości mięśnia sercowego i zaburzeń przewodzenia AV. W szczególności podawanie werapamilu pacjentom przyjmującym beta-adrenolityki może powodować ciężkie niedociśnienie tętnicze i blokadę przedsionkowo-komorową. Leki przeciwpotowo działające na ośrodkowy układ nerwowy (takie jak klonidyna, metylodopa, moksonidyna, rilmenidyna) mogą prowadzić do zmniejszenia częstości pracy serca i zmniejszenia wydolności serca , a także rozszerzenie naczyń krwionośnych z powodu zmniejszenia centralnego napięcia sympatycznego. Nagłe zniesienie, zwłaszcza przed zniesieniem beta-blokerów, może zwiększać ryzyko wystąpienia nadciśnienia z rykoszetem.wymagające szczególnej troski Podczas leczenia nadciśnienia tętniczego, stabilnej dławicy piersiowej, leki antyarytmiczne klasy I (na przykład chinidyna, dizopramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon) mogą również zmniejszać przewodność przedsionkowo-komorową i kurczliwość mięśnia sercowego z bisoprololem. Leki przeciwarytmiczne klasy I (na przykład chinidyna, dizopramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon) stosowane jednocześnie z bisoprololem mogą zmniejszać przewodność i kurczliwość mięśnia sercowego. nifedypina, felodypina, amlodypina) z jednoczesnym stosowaniem bisoprololu może zwiększać ryzyko niedociśnienia tętniczego. U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca nie można wykluczyć ryzyka dalszego pogorszenia kurczliwości serca, leki antyarytmiczne klasy III (np. Amiodaron) mogą nasilać zaburzenia przewodzenia AV. Blokery beta-adrenolityczne do stosowania miejscowego (np. Krople do oczu w leczeniu jaskry) mogą zwiększać ogólnoustrojową działanie bisoprololu (obniżenie ciśnienia krwi, zmniejszenie częstości pracy serca) Parasimpatomimetyki stosowane jednocześnie z bisoprololem mogą zwiększać zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego i zwiększać ryzyko I bradykardia Hipoglikemiczne działanie insuliny lub środków hipoglikemizujących do podawania doustnego może wzrosnąć. Objawy hipoglikemii (w szczególności tachykardia) mogą być maskowane lub tłumione. Takie interakcje są bardziej prawdopodobne, gdy stosuje się nieselektywne beta-blokery .. Ogólne środki znieczulające mogą zwiększać ryzyko efektu kardiodepresyjnego, prowadząc do niedociśnienia tętniczego. Glikozydy nasercowe stosowane jednocześnie z bisoprololem mogą prowadzić do zwiększenia czasu trwania impulsu, a tym samym do rozwoju bradykardii. NLPZ mogą zmniejszać hipotensyjne działanie bisoprololu, Jednoczesne stosowanie leku z naśladowcami beta-adrenergicznymi (na przykład, izoprenalina, dobutamina) może Połączenie bisoprololu z adrenomimetykami, które wpływają na receptory α- i β-adrenergiczne (na przykład norepinefryna, epinefryna) może nasilać działanie zwężające naczynia, które występują z udziałem adrenoreceptorów α, prowadząc do wzrostu ciśnienia krwi.Takie interakcje są prawdopodobne w przypadku stosowania selektywnej beta adrenoblokatorov.Antigipertenzivnye oznacza, jak również inne środki, z możliwym skutkiem niskim ciśnieniem (na przykład, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, barbiturany, fenotiazyny) mogą zwiększać działanie przeciwnadciśnieniowe bisoprolola.Meflohin natomiast zastosowanie bisoprolol może zwiększyć ryzyko bradikardii.Ingibitory MAO (za wyjątkiem typu inhibitorów MAO B) mogą zwiększać działanie przeciwnadciśnieniowe beta-blokerów. Jednoczesne stosowanie może również prowadzić do rozwoju kryzysu nadciśnieniowego.
Instrukcje specjalne
Nie należy nagle przerywać leczenia lekami i zmieniać zalecanej dawki bez uprzedniej konsultacji z lekarzem, ponieważ Może to prowadzić do tymczasowego pogorszenia czynności serca. Leczenie nie powinno być nagle przerywane, szczególnie u pacjentów z chorobą wieńcową. Jeśli przerwanie jest to niezbędne, dawka powinna zostać zredukowana postepenno.Kontrol pacjentów otrzymujących bisoprolol powinien obejmować monitorowanie rytmu serca i ciśnienia krwi (na początku leczenia - dziennie, a następnie 1 raz na 3-4 miesiące), EKG, stężenie glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą cukrzyca (1 raz na 4-5 miesięcy). U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się monitorowanie czynności nerek (1 raz w ciągu 4-5 miesięcy). Należy uczyć procedurę liczenia tętna pacjenta i pouczać potrzebę porady lekarskiej częstości akcji serca poniżej 50 uderzeń na minutę. / Min.Pered rozpoczęcie leczenia zaleca się badanie funkcji oddechowych u pacjentów z wywiadem oskrzelowo anamnezom.Primerno 20% pacjentów z dusznicą bolesną, beta-blokery są nieskuteczne. Głównym powodem - ciężka miażdżyca tętnic wieńcowych o niskim progu niedokrwienia (. Tętna mniej niż 100 uderzeń / min) i zwiększonej objętości końcowo-rozkurczowej lewej komory, co narusza podwsierdziowe krovotok.U palenia pacjentom skuteczność beta-blokerów nizhe.Patsientam którzy używają soczewek kontaktowych, należy pamiętać, że w trakcie leczenia może się zmniejszyć wytwarzanie rozdarcie zhidkosti.Pri stosowania leku u pacjentów z guza chromochłonnego ma ryzyka nadciśnienia paradoksalny (o ile wcześniej nie osiągnie ciecierzyca skuteczne alfa adrenoblockade) .W wytwarzania nadczynnością mogą maskować niektóre objawy kliniczne (nadczynność tarczycy), takie jak częstoskurcz.Nagłe odstawienie leku u pacjentów z nadczynnością tarczycy jest przeciwwskazane, ponieważ może to nasilić objawy. W cukrzycy stosowanie leku może maskować tachykardię wywołaną przez hipoglikemię. W przeciwieństwie do nieselektywnych blokerów beta-adrenergicznych, hipoglikemia wywołana przez insulinę praktycznie nie zwiększa się i nie opóźnia przywrócenia prawidłowego poziomu glukozy we krwi, przy jednoczesnym stosowaniu z klonidyną można ją zatrzymać tylko kilka dni po odstawieniu leku Aritel Cor. wrażliwość i brak działania zwykłych dawek epinefryny (adrenaliny) na tle obciążonego wywiadu alergologicznego. Prowadząc planowane leczenie chirurgiczne, lek odstawia się na 48 godzin przed znieczuleniem ogólnym. Jeśli pacjent zażywał lek przed operacją, powinien wybrać lek do znieczulenia ogólnego z minimalnym negatywnym działaniem inotropowym. Pacjent powinien zostać ostrzeżony przez anestezjologa, że przyjmuje lek Aritel Cor. Odwrotną aktywację nerwu błędnego można wyeliminować przez dożylne podanie atropiny (1-2 mg). Leki zmniejszające ilość przechowywanych katecholamin (w tym rezerpiny) mogą nasilają działanie beta-blokerów, dlatego pacjenci przyjmujący takie kombinacje leków powinni być pod stałym nadzorem lekarza w celu wykrycia niedociśnienia tętniczego lub bradykardii. Pacjenci z zaburzeniami oskrzelowo-naczyniowymi mogą być przepisywani na adrenoblockery kardioselektywne w przypadku nietolerancji i / lub nieskuteczności innych leków przeciwnadciśnieniowych, ale dawkę należy ściśle przestrzegać. Przedawkowanie jest niebezpieczne dla rozwoju skurczu oskrzeli W przypadku nasilenia się bradykardii (mniej niż 50 uderzeń na minutę) u pacjentów, niedociśnienie tętnicze (skurczowe ciśnienie krwi poniżej 100 mm Hg), blokada przedsionkowo-komorowa, skurcz oskrzeli, komorowe zaburzenia rytmu serca, ciężka upośledzona czynność wątroby i nerek konieczne jest zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia Zaleca się przerwanie leczenia w przypadku wystąpienia depresji spowodowanej przyjmowaniem beta-blokerów, niemożliwe jest gwałtowne przerwanie leczenia ze względu na ryzyko ciężkich zaburzeń rytmu serca i zawału mięśnia sercowego.Anulowanie przeprowadza się stopniowo, zmniejszając dawkę przez 2 tygodnie lub dłużej (zmniejszyć dawkę o 25% w ciągu 3-4 dni). Konieczne jest anulowanie leku przed zbadaniem zawartości we krwi i moczu katecholamin, normetanfryny i kwasu wanilinowo-migdałowego; miano przeciwciał przeciwjądrowych Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów kontrolnych Podczas okresu leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających zwiększonej koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.
Recepta
Tak