Proszek endoksanu do sporządzania roztworu do wstrzykiwań 200 mg
Condition: New product
999 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Cyklofosfamid
Formularz zwolnienia
Proszek
Skład
W jednej fiolce Endoxan 500 mg zawiera: składnik aktywny: monohydrat cyklofosfamidu 534,5 równoważnik bezwodnego cyklofosfamidu 500,0 mg; zaróbki: nie.
Efekt farmakologiczny
Cyklofosfamid jest cytostatycznym środkiem alkilującym chemicznie zbliżonym do analogów iperytu azotowego. Zakłada się, że mechanizm działania obejmuje tworzenie wiązań poprzecznych między niciami DNA i RNA, a także hamowanie syntezy białka.
Farmakokinetyka
Zawartość leku we krwi po wprowadzeniu / we wprowadzeniu i spożyciu tego samego. Metabolizowane głównie w wątrobie pod wpływem układu oksydazy mikrosomalnej, tworząc aktywne metabolity alkilujące (4-OH cyklofosfamid i aldofosfamid), z których niektóre podlegają dalszej transformacji do nieaktywnych metabolitów, część jest transportowana do komórek, gdzie pod wpływem fosfataz stają się metabolitami o działaniu cytotoksycznym. Cmax metabolitów osiąga stężenie w osoczu 2-3 godziny po podaniu dożylnym. Wiązanie niezmienionego leku z białkami osocza jest nieznaczne (12-14%), ale niektóre metabolity wiążą się ponad 60%. Poprzez BBB penetruje w ograniczonym zakresie. Cyklofosfamid jest wydalany przez nerki głównie w postaci metabolitów, jednak 5-25% podanej dawki wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej, jak również w żółci. T1 / 2 wynosi 7 godzin dla dorosłych i 4 godziny dla dzieci.
Wskazania
- ostra limfoblastyczna i przewlekła białaczka limfatyczna; - Choroba Hodgkina; - chłoniaki nieziarnicze; - szpiczak mnogi; - rak piersi; - rak jajnika; - nerwiak niedojrzały; - retinoblastoma; - grzybica grzybowa. Endoksan jest również stosowany w połączeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi w leczeniu raka płuca, guzów zarodkowych, raka szyjki macicy, raka pęcherza, mięsaka tkanek miękkich, mięsaka retykostomii, mięsaka Ewinga, guza Wilmsa, raka prostaty. Endoksan jest stosowany jako środek immunosupresyjny do postępujących chorób autoimmunologicznych (reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, kolagenoza, autoimmunologiczna anemia hemolityczna, zespół nerczycowy) i do hamowania reakcji odrzucania przeszczepu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na historię cyklofosfamidu. Ciężka dysfunkcja szpiku kostnego (szczególnie pacjenci, którym przepisano leki cytotoksyczne i / lub radioterapię). Zapalenie pęcherza moczowego Opóźnij oddawanie moczu. Ciąża i okres laktacji. Aktywne infekcje.
Środki ostrożności
Używaj ostrożnie: w ciężkich chorobach nerek i wątroby.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży i laktacji. Lek może powodować niepłodność u mężczyzn i kobiet, co w niektórych przypadkach może być nieodwracalne. U znacznej części kobiet rozwija się brak miesiączki, regularne miesiączkowanie zwykle ustępuje w ciągu kilku miesięcy po zaprzestaniu leczenia. U dziewczynek, w wyniku leczenia cyklofosfamidem w okresie przedpokwitaniowym, wtórne cechy seksualne rozwijały się normalnie, a miesiączka była normalna; później byli w stanie począć. U mężczyzn, w wyniku leczenia farmakologicznego, może rozwinąć się oligospermia lub azoospermia, związana ze wzrostem gonadotropin podczas normalnego wydzielania testosteronu. Pobudzenie seksualne i siła działania u tych pacjentów nie jest zaburzona, u chłopców, w okresie przedurocznym, wtórne cechy seksualne rozwijają się normalnie, jednak może wystąpić oligospermia lub azoospermia i zwiększone wydzielanie gonadotropin. Może występować zanik jąder w różnym stopniu. U niektórych pacjentów azoospermia wywołana przez lek jest odwracalna, jednak przywrócenie upośledzenia czynności może nastąpić dopiero kilka lat po zaprzestaniu leczenia.
Dawkowanie i sposób podawania
Endoksan jest częścią wielu schematów chemioterapii, dlatego przy wyborze reżimu dawkowania w każdym indywidualnym przypadku należy kierować się danymi specjalnej literatury. Najczęściej stosowane dawki i schematy dla dorosłych i dzieci przy podawaniu pozajelitowym: - 50-100 mg / m2 na dobę przez 2-3 tygodnie; - 100-200 2 mg / m2 lub 3 razy w tygodniu przez 3-4 tygodnie, doustnie lub we / wy; - 600-750 mg / m2 1 raz w 2 tygodnie / w. - 1500-2000 mg / m2 1 co 3-4 tygodnie do całkowitej dawki 6-14 g. Stosowanie leku w połączeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi może wymagać zmniejszenia dawki zarówno endoksanu, jak i innych leków. Przed wprowadzeniem leku należy go rozpuścić w wodzie do iniekcji lub 0,9% roztworze chlorku sodu do stężenia 20 ng / ml.
Efekty uboczne
Z układu krwiotwórczego: leukopenia, neutropenia; rzadko - małopłytkowość, niedokrwistość. Największy spadek liczby leukocytów i płytek krwi obserwuje się zwykle w 7-14 dniu leczenia. Odzyskiwanie parametrów krwi w leukopenii zwykle rozpoczyna się po 7-10 dniach od zaprzestania leczenia. Na części układu pokarmowego: nudności, wymioty, anoreksja, mniej zapalenie jamy ustnej, dyskomfort lub ból w okolicy brzucha, biegunka lub zaparcie. Istnieją odrębne raporty na temat rozwoju krwotocznego zapalenia jelita grubego, żółtaczka. Występują rzadkie przypadki nieprawidłowej czynności wątroby, objawiające się wzrostem aktywności transaminaz wątrobowych, poziomami alkalicznej fosfatazy i poziomem bilirubiny w surowicy. U 15-50% pacjentów otrzymujących duże dawki cyklofosfamidu w połączeniu z busulfanem i całkowitym napromienianiem podczas allogenicznego przeszczepu szpiku kostnego dochodzi do rozwoju zapalenia żył endofobowych żył wątrobowych. Podobną reakcję w bardzo rzadkich przypadkach obserwowano również u pacjentów otrzymujących duże dawki jednego cyklofosfamidu u pacjentów z niedokrwistością aplastyczną. Zespół ten rozwija się zwykle 1-3 tygodnie po transplantacji szpiku i charakteryzuje się gwałtownym wzrostem masy ciała, hepatomegalią, wodobrzuszem i hiperbilirubinemią. Można również obserwować encefalopatię wątrobową. Ze strony części skóry i przydatków skóry: często rozwija się łysienie. Odrastanie włosów rozpoczyna się po zakończeniu leczenia farmakologicznego lub nawet podczas długotrwałego leczenia; włosy mogą różnić się strukturą i kolorem. Czasami podczas leczenia pojawia się wysypka na skórze, obserwuje się pigmentację skóry i zmiany w paznokciach. Ze strony układu moczowego: krwotoczne zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza moczowego, martwica kanalików nerkowych. W rzadkich przypadkach stan ten może być poważny, a nawet śmiertelny. Zwłóknienie pęcherza, czasami szeroko rozpowszechnione, może również rozwijać się w połączeniu z zapaleniem pęcherza lub bez niego. Nietypowe komórki nabłonkowe pęcherza można znaleźć w moczu. Te działania niepożądane zależą od dawki endoksanu i czasu trwania leczenia. Zapobieganie zapaleniu pęcherza sprzyja nawodnieniu i stosowaniu leku mesna. Zwykle w ciężkich postaciach krwotocznego zapalenia pęcherza należy przerwać leczenie lekiem.Przy rzadkich przypadkach stosowania wysokich dawek cyklofosfamidu może wystąpić upośledzenie czynności nerek, hiperurykemia, nefropatia związana ze zwiększonym wytwarzaniem kwasu moczowego. Infekcje: Pacjenci z ciężką immunosupresją mogą rozwinąć poważne infekcje. Ponieważ układ sercowo-naczyniowy: kardiotoksyczność obserwowano po wprowadzeniu dużych dawek 4,5-10 g / m2 (120 do 270 mg / kg) leku przez kilka dni, zwykle w ramach intensywnego skojarzonego leczenia przeciwnowotworowego lub farmakologicznego do przeszczepu narządu. W tym samym czasie odnotowano ciężkie, a czasami śmiertelne epizody zastoinowej niewydolności serca wywołanej krwotocznym zapaleniem mięśnia sercowego. Ze strony układu oddechowego: śródmiąższowe zwłóknienie płuc (z wprowadzeniem wysokich dawek leku przez długi czas). Układ rozrodczy: upośledzona oogeneza i spermatogeneza. Lek może powodować niepłodność u mężczyzn i kobiet, co w niektórych przypadkach może być nieodwracalne. U znacznej części kobiet rozwija się brak miesiączki, regularne miesiączkowanie zwykle ustępuje w ciągu kilku miesięcy po zaprzestaniu leczenia. U dziewczynek, w wyniku leczenia cyklofosfamidem w okresie przedpokwitaniowym, wtórne cechy seksualne rozwijały się normalnie, a miesiączka była normalna; później byli w stanie począć. U mężczyzn, w wyniku leczenia farmakologicznego, może rozwinąć się oligospermia lub azoospermia, związana ze wzrostem gonadotropin podczas normalnego wydzielania testosteronu. Pobudzenie seksualne i siła działania u tych pacjentów nie jest zaburzona, u chłopców, w okresie przedurocznym, wtórne cechy seksualne rozwijają się normalnie, jednak może wystąpić oligospermia lub azoospermia i zwiększone wydzielanie gonadotropin. Może występować zanik jąder w różnym stopniu. U niektórych pacjentów azoospermia wywołana przez lek jest odwracalna, jednak przywrócenie upośledzenia czynności może nastąpić dopiero kilka lat po zaprzestaniu leczenia. Działanie rakotwórcze: u niektórych pacjentów, którzy byli wcześniej leczeni lekiem w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi i / lub innymi metodami leczenia, rozwinęły się wtórne guzy złośliwe.Najczęściej były to guzy pęcherza moczowego (zwykle u pacjentów, którzy wcześniej cierpieli na krwotoczne zapalenie pęcherza), choroby mieloproliferacyjne lub limfoproliferacyjne. Guzy wtórne najczęściej rozwijają się u pacjentów w wyniku leczenia pierwotnych złośliwych nowotworów mieloproliferacyjnych lub chorób niezłośliwych, z naruszeniem procesów immunologicznych. W niektórych przypadkach guz wtórny rozwinął się kilka lat po odstawieniu leku. Oceniając stosunek oczekiwanych wyników pozytywnych i możliwego ryzyka stosowania leku, należy zawsze pamiętać o prawdopodobieństwie indukcji leku przez nowotwór złośliwy. Reakcje alergiczne: wysypka skórna, pokrzywka lub swędzenie; rzadko - reakcje anafilaktyczne. Inne: opisuje jeden przypadek możliwej nadwrażliwości krzyżowej z innymi czynnikami alkilującymi. Cyklofosfamid może zakłócać normalne gojenie się ran. Być może rozwój zespołu, podobny do zespołu niewystarczającego wydzielania ADH. Zaczerwienienie, obrzęk lub ból w miejscu wstrzyknięcia. Pośpiech krwi na twarz lub zaczerwienienie twarzy, ból głowy, nadmierna potliwość.
Przedawkowanie
Specyficzne antidotum na przedawkowanie jest nieznane. W przypadku przedawkowania należy zastosować środki podtrzymujące, w tym odpowiednie leczenie infekcji, objawów mielosupresji lub kardiotoksyczności.
Interakcje z innymi lekami
Induktory mikrosomalnego utleniania w wątrobie mogą wywoływać mikrosomalny metabolizm cyklofosfamidu, co prowadzi do zwiększonego powstawania metabolitów alkilujących, zmniejszając tym samym okres półtrwania cyklofosfamidu i zwiększając jego aktywność. Zastosowanie cyklofosfamidu, który powoduje wyraźne i długotrwałe hamowanie aktywności cholinoesterazy, wzmaga działanie suksamethonii, a także zmniejsza lub spowalnia metabolizm kokainy, zwiększając w ten sposób i / lub wydłużając czas jej działania i zwiększając ryzyko toksycznego działania. Przy równoczesnym stosowaniu z allopurinolem można dodatkowo zwiększyć toksyczny wpływ na szpik kostny. Przy jednoczesnym stosowaniu cyklofosfamidu, allopurinolu, kolchicyny, probenecydu, sulfinpirazonu może być konieczne dostosowanie dawkowania preparatów przeciw dnie.Stosowanie leków przeciw-wydzielaniu moczanowemu może zwiększać ryzyko wystąpienia nefropatii związanej ze zwiększonym wytwarzaniem kwasu moczowego podczas stosowania cyklofosfamidu. Cyklofosfamid może zwiększać aktywność przeciwzakrzepową w wyniku zmniejszenia syntezy czynników krzepnięcia krwi i zaburzeń tworzenia płytek krwi w wątrobie, ale może również zmniejszać aktywność antykoagulantów poprzez nieznany mechanizm. Ponieważ grejpfrut zawiera związek, który może zakłócać aktywację cyklofosfamidu, a tym samym jego działanie, nie zaleca się pacjentom spożywania grejpfrutów ani picia soku z grejpfruta. Cyklofosfamid wzmaga kardiotoksyczne działanie doksorubicyny i daunorubicyny. Inne leki immunosupresyjne (azatiopryna, chlorambucil, GCS, cyklosporyna, merkaptopuryna) zwiększają ryzyko rozwoju infekcji i wtórnych nowotworów. Przy równoczesnym stosowaniu lowastatyny u pacjentów po przeszczepieniu serca możliwe jest zwiększone ryzyko ostrej martwicy mięśni szkieletowych i ostrej niewydolności nerek. Leki, które powodują mielosupresję, a także radioterapię - prawdopodobnie addytywne hamowanie czynności szpiku kostnego. Jednoczesne stosowanie cytarabiny w dużych dawkach z cyklofosfamidem w przygotowaniu do przeszczepu szpiku kostnego spowodowało zwiększoną częstość występowania kardiomiopatii, a następnie zgonu.
Instrukcje specjalne
Podczas leczenia farmakologicznego konieczne jest regularne przeprowadzanie badań krwi (zwłaszcza zwracając uwagę na zawartość neutrofilów i płytek krwi) w celu oceny stopnia zahamowania czynności szpiku kostnego, a także regularnego przeprowadzania analizy moczu w krwinkach czerwonych, których pojawienie się może poprzedzać rozwój krwotocznego zapalenia pęcherza. Jeśli wystąpią objawy zapalenia pęcherza z krwiomoczem lub krwiomoczem, leczenie produktem Endoxan należy przerwać. Przy spadku liczby leukocytów do 2500 / μl i / lub płytek do 100 000 / μl należy przerwać leczenie Endoksanem. W przypadku zakażeń w trakcie leczenia produktem Endoxan leczenie należy przerwać lub zmniejszyć dawkę. Gdy stosuje się wysokie dawki preparatu Endoxan w celu zapobiegania rozwojowi krwotocznego zapalenia pęcherza, przepisuje się lek mesna. W okresie leczenia należy powstrzymać się od spożywania napojów alkoholowych.Jeśli pacjentowi przepisano endoksan w ciągu pierwszych 10 dni po operacji wykonywanej w znieczuleniu ogólnym, konieczne jest poinformowanie o tym anestezjologa. Po adrenalektomii pacjent musi dostosować dawki zarówno kortykosteroidów stosowanych w terapii zastępczej, jak i leku Endoxan. Kobiety i mężczyźni podczas leczenia produktem Endoxan powinni stosować skuteczne metody antykoncepcyjne.
Recepta
Tak