Dexilant kapsułki 60 mg 28 sztuk
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Dekslansoprazol
Formularz zwolnienia
Kapsułki
Skład
Składnik aktywny: Dekslanzoprazol (Dekslanoprazol) Stężenie aktywnego składnika (mg): 60
Efekt farmakologiczny
Inhibitor pompy protonowej. Hamuje wydzielanie soku żołądkowego poprzez hamowanie H + / K + -ATP-azy w komórkach okładzinowych żołądka. Blokuje końcowy etap wydzielania kwasu chlorowodorowego Kapsułka leku Dexilant rozpada się w żołądku i zawiera dwa rodzaje powlekających jelitowo granulek, które uwalniają substancję czynną w zależności od pH w różnych obszarach jelita cienkiego. Ta kombinacja pomaga przedłużyć działanie dekslanzoprazolu i pomaga w zmniejszeniu wydzielania soku żołądkowego przez długi czas.
Farmakokinetyka
Wchłanianie Dekslansoprazol dobrze wchłaniany po podaniu doustnym. Jego biodostępność wynosi 76% lub więcej Dwukomponentowa kompozycja leku Dexilant powoduje wchłanianie w postaci dwóch faz zależnych od pH. Pierwsze szczytowe stężenie substancji czynnej występuje w zakresie od 1 do 2 godzin po spożyciu (1-fazowe uwalnianie substancji czynnej) i od 4 do 5 godzin (2-fazowe uwalnianie substancji czynnej), odpowiednio. Po 5 dniach podawania dekslanzoprazolu w dawce 30 mg i 60 mg Cmax w osoczu krwi wynosi odpowiednio 658 ng / ml i 1397 ng / ml. AUC wynosi 3275 ng x h / ml i 6529 ng x h / ml po 5 dniach podawania dekslanzoprazolu w dawkach odpowiednio 30 mg i 60 mg. w wyniku utleniania, redukcji, a następnie powstawania związków siarczanowych, glukoronowych i glutationowych. Utlenianie prowadzi się przy użyciu układu enzymatycznego cytochromu P450, który bierze udział zarówno w procesie hydroksylacji (głównie izoenzym CYP2C19), jak iw procesie utleniania (izoenzym CYP3A4). Izoenzym CYP2C19 jest polimorficznym izoenzymem wątrobowym, który występuje w 3 frakcjach, które wykazują różne właściwości w metabolizmie substratów: szybko, umiarkowanie i wolno metabolizująco. Deksansoprazol jest głównym składnikiem osocza krwi, niezależnie od rodzaju metabolizera zgodnie z izoenzymem CYP2C19.W przypadku osób o średnim i silnym metabolizmie izoenzymu CYP2C19, głównym metabolitem w osoczu krwi jest 5-hydroksydeksano-pirazol i jego związek glukuronowy. U osób słabo metabolizujących izoenzym CYP2C19 - sulfon dekslanzoprazolu Wydajność T1 / 2 wynosi 1-2 h. Klirens po 5 dniach deksansoprazolu wynosi odpowiednio 11,4 i 11,6 l / h dla dawek 30 mg i 60 mg. Lek jest wydalany przez nerki (około 51%), a 48% jest wydalane przez jelita. Od lek jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie, z zastosowaniem dekslanzoprazolu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, nie jest konieczne zmniejszenie dawki. Podobnie jak u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, nie oczekuje się zmiany farmakokinetyki.
Wskazania
leczenie erozyjnego zapalenia przełyku o dowolnym nasileniu, - leczenie wspomagające po leczeniu erozyjnego zapalenia przełyku i złagodzenie zgagi, - leczenie objawowe refluksu żołądkowo-przełykowego choroby refluksowej przełyku (tj., NERD - choroba nie-erozyjna refluksowa).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku - Łączne stosowanie z inhibitorami proteazy HIV (atazanawir, nelfinawir), - wiek do 18 lat, - ciąża, - okres laktacji Preparat zawiera sacharozę, dlatego nie zaleca się jej stosowania u pacjentów z dziedziczną nietolerancją fruktozy, glukozy zaburzenie wchłaniania przez laktozę lub niedobór izomaltazy bursztynowej.
Środki ostrożności
Nie przekraczaj zalecanych dawek.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Stosowanie leku Dexilant w czasie ciąży jest przeciwwskazane. Jeśli to konieczne, stosowanie leku podczas laktacji powinno przerwać karmienie piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz: kapsułka jest pobierana całkowicie niezależnie od posiłku. Można również otworzyć kapsułkę, wlać granulki z niej do łyżki stołowej i wymieszać je z jabłkiem; następnie natychmiast, bez żucia, połknąć, Leczenie erozyjnego zapalenia przełyku o dowolnym nasileniu: zalecana dawka to 60 mg 1 raz na dobę. Przebieg leczenia wynosi 8 tygodni Leczenie wspomagające po leczeniu erozyjnego zapalenia przełyku i łagodzenia objawów zgagi: zalecana dawka to 30 mg 1 raz na dobę. W przeprowadzonych badaniach przebieg leczenia wynosił do 6 miesięcy, aw przypadku umiarkowanego i ciężkiego erozyjnego zapalenia przełyku zalecana dawka to 60 mg 1 raz na dobę. W przeprowadzonych badaniach przebieg leczenia wynosił do 6 miesięcy. Objawowe leczenie choroby refluksowej przełyku z GERD (tj.NERD - niereduzyjna choroba refluksowa): zalecana dawka wynosi 30 mg 1 raz / dobę. Przebieg leczenia - 4 nedeli.U pacjentów z niewydolnością wątroby, umiarkowane (klasa B dzieci Pugh) Dawka dobowa wynosi 30 mg dekslansoprazola.Klinicheskie danych o zażyciu leku u pacjentów z ciężką niewydolnością pacjentów (klasa C wg Childa-Pugha ) są nieobecne. Nie jest wymagana korekta dawki u pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz z zaburzeniami czynności wątroby o łagodnym nasileniu (klasa A w skali Childa-Pugha).
Efekty uboczne
Najczęściej (co najmniej 2%): biegunki, wzdęć, bólu brzucha, nudności, wymioty, zakażenia górnych dróg oddechowych putey.Opredelenie występowania niepożądanych często (≥1 / 10), często (≥1 / 100 <1 / 10), rzadko (≥1 / 1000 i <1/100), rzadko (≥1 / 10 000 i <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000, w tym pojedyncze przypadki), częstotliwość jest nieznana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych) Od strony układu odpornościowego: częstotliwość jest nieznana - nadwrażliwość (w tym reakcje anafilaktyczne), złośliwy rumień wysiękowy (zespół Stevensa-Johnsona), toksyczny naskórek n ekroliz, złuszczające zapalenie skóry, anafilaktyczny metabolizm strona shok.So: częstość nieznana - hipomagnezemia, giponatriemiya.So układ trawienny: często - biegunka, dyskomfort i ból brzucha, zaparcia, wzdęcia, nudności, wymioty; nieczęsto - suchość w ustach; rzadko - doustna kandydoza; Częstotliwość jest nieznany - obrzęki jamy ustnej, układu moczowego pankreatit.So: nieznana częstotliwości - ostra niewydolność nerek boku nedostatochnost.So wątroby i dróg żółciowych: rzadko - zmiana parametrów aktywności funkcjonalnej wątroby; Częstość występowania jest nieznana - WZW typu lekarskiego po stronie skóry i tkanki podskórnej: rzadko - wysypka, pokrzywka, swędzenie; Częstość nieznana - leukocytoclastic vasculitis, uogólniona wysypka Na układzie oddechowym: często - zakaźne choroby górnych dróg oddechowych; nieczęsto - kaszel; częstotliwość jest nieznany - obrzęk gardła, ucisk w ręku gorle.So krwi i układu chłonnego: częstość nie jest znana - autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, samoistna część plamica purpura.So układu mięśniowo-szkieletowego: częstość nie jest znana - perelomy.So układu krążenia: rzadko - uderzenia gorąca (uderzenia gorąca), podwyższone ciśnienie krwi, od układu nerwowego: często - ból głowy; rzadko - zawroty głowy, zaburzenia smaku; rzadko - parestezje, drgawki; nieznana częstotliwość - udarprzemijający atak niedokrwienny Dla narządu wzroku: rzadko - zaburzenia widzenia; Częstotliwość nieznana - zaburzenia widzenia (zaparowania) na części narządu słuchu i zaburzenia błędnika: rzadko - zawroty głowy; Częstość nieznana - osłabienie słuchu Zaburzenia psychiczne: nieregularnie - bezsenność, depresja; rzadko, halucynacje słuchowe, Zaburzenia ogólne: rzadko, osłabienie, zmiany w apetycie; nieznana częstotliwość - obrzęk twarzy.
Przedawkowanie
W wyniku stosowania leku Dexilant nie zgłoszono istotnych przypadków przedawkowania Objawy: wielokrotne podanie dawki 120 mg i pojedyncza dawka 300 mg nie spowodowały poważnych działań niepożądanych. Przed leku Deksilant 60 mg 2 razy / dzień, nie było zwiększenie ciśnienia krwi w 140/90 rt.st.Lechenie W przypadku przedawkowania, a tylko wtedy, gdy objawy kliniczne jest leczenie objawowe. Deksansoprazol nie jest wydalany przez hemodializę.
Interakcje z innymi lekami
Deksansoprazol można podawać bez ryzyka interakcji lekowej z pacjentami przyjmującymi klopidogrel. W przypadku jednoczesnego podawania dawki korekcji klopidogrelu trebuetsya.Takzhe nie obserwowano brak klinicznie istotnych interakcji lekowych z fenytoina, teofilina i diazepamom.Odnovremennoe stosowania dekslansoprazola może wpływać na wchłanianie leków, biodostępność, która jest zależna od wartości pH środowiska żołądka (na przykład, złożone estry ampicylinę, digoksyna, sole żelazo, ketokonazol, erlotynib) Jednoczesne podawanie takrolimusu może prowadzić do zwiększenia stężenia takrolimusu w osoczu, szczególnie u pacjentów po splantatsii które są umiarkowanymi lub powolne metabolizmem z izoenzymu CYP2C19.Pri równocześnie z fluwoksaminą jest prawdopodobnie zwiększają ekspozycję układowy odbioru dekslansoprazola.Odnovremenny dekslansoprazola i metotreksat może prowadzić do coraz wyższych stężeń metotreksatu konserwacji i / albo jego metabolitu w osoczu krwi, które odpowiednio może prowadzić do rozwoju toksyczności metotreksatu. Jeśli konieczne jest przyjmowanie dużych dawek metotreksatu, zaleca się czasowe odstawienie dekslanzoprazolu.
Instrukcje specjalne
Przed rozpoczęciem leczenia dekslanzoprazolem należy wykluczyć możliwość wystąpienia nowotworu złośliwego, ponieważ lek może maskować objawy i opóźnić prawidłową diagnozę.Jeśli objawy utrzymują się pomimo odpowiedniego leczenia, należy przeprowadzić dalsze badania. infekcje jelitowe, którym towarzyszy biegunka, której czynnikiem sprawczym są bakterie z rodzaju Clostridium difficile, zwłaszcza w hospitalizacji pacjenci Należy wziąć to pod uwagę, jeśli stan pacjenta nie poprawi się w leczeniu biegunki.W takich przypadkach zaleca się przyjmowanie minimalnej skutecznej dawki dekslanzoprazolu przy jak najkrótszym czasie leczenia Pacjenci otrzymujący duże dawki leku lub przedłużoną terapię inhibitorami pompy protonowej w ciągu roku lub więcej wzrasta ryzyko złamań osteoporotycznych w obrębie ud, rąk i kręgosłupa. Pacjenci z ryzykiem złamań osteoporotycznych powinni przestrzegać zalecanych dawek.W rzadkich przypadkach u pacjentów wystąpił objawowy i bezobjawowy niedobór wapnia podczas przyjmowania leków IIT przez co najmniej 3 miesiące, aw większości przypadków - podczas przyjmowania leku przez rok. Objawy hipomagnezemii to tężyczka, arytmia i drgawki. Leczenie polega na uzupełnieniu magnezu i przerwaniu przyjmowania narkotyków IDU. U pacjentów wymagających długotrwałego leczenia lub jednoczesnego przyjmowania leków z digoksyną lub innymi lekami, które mogą powodować hipomagnezemia (na przykład leki moczopędne), konieczne jest kontrolowanie stężenia magnezu w surowicy przed leczeniem iw trakcie leczenia. Wpływ na zdolność kierowania i kontroli mechanizmów - ze względu na prawdopodobieństwo zawrotów głowy i zaburzeń widzenia, pacjenci w okresie leczenia powinni powstrzymać się od prowadzenia pojazdu i innych mechanizmów, które wymagają wysoka uwaga.
Recepta
Tak