Haloperidol-Richter roztwór do wstrzykiwań dożylnych i domięśniowych 5 mg 1 ml N5
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Haloperidol
Formularz zwolnienia
Rozwiązanie
Skład
1 ml dekanianu haloperidolu 70,52 mg, co odpowiada zawartości haloperidolu 50 mg. Substancje pomocnicze: wodorotlenek sodu - 1,783 mg, chlorek sodu - 6,9 mg, woda d / i - 988,317 mg.
Efekt farmakologiczny
Leki przeciwpsychotyczne. Dekahydrat haloperydolu jest estrem haloperidolu i kwasu dekanowego. Po podaniu i / m podczas powolnej hydrolizy uwalniany jest haloperidol, który następnie wchodzi do krążenia ogólnoustrojowego. Dekahydrat haloperidolu jest pochodną neuroleptyku, butyrofenonu. Haloperidol jest wyraźnym antagonistą centralnych receptorów dopaminy i jest uważany za silny neuroleptyk. Haloperidol jest wysoce skuteczny w leczeniu urojenia i halucynacje, dzięki bezpośredniemu blokadą receptorów dopaminy w ośrodkowym układzie (mogącymi struktur mezokortykalny i limbicznych) działa w zwojach podstawy mózgu (nigrostriya). Wywiera wyraźny efekt uspokajający w przypadku pobudzenia psychoruchowego, jest skuteczny w manii i innych pobudzeniach. Aktywność limbiczna leku przejawia się w działaniu uspokajającym. skuteczny jako dodatek w przewlekłym bólu. Oddziaływanie na zwoje podstawy powoduje reakcje pozapiramidowe (dystonia, akatyzja, parkinsonizm). U pacjentów izolowanych społecznie normalizuje się zachowania społeczne. Poważne działania antidopaminovaya obwodowa związana jest z rozwojem nudności i wymioty (chemoreceptorów podrażnienie), rozluźnienia zwieracza żołądka i zwiększone uwalnianie prolaktyny (bloki prolaktyny hamująca czynnik w części gruczołowej przysadki).
Wskazania
- przewlekła schizofrenia i inna psychoza, szczególnie gdy leczenie szybkodziałającym haloperidolem było skuteczne i konieczne jest skuteczne działanie neuroleptyczne o umiarkowanie uspokajającym działaniu. - inne zaburzenia aktywności umysłowej i zachowania, przebiegające z pobudzeniem psychoruchowym i wymagające długotrwałego leczenia.
Przeciwwskazania
- śpiączka - depresja OUN wywołana lekami lub alkoholem - choroba Parkinsona - uszkodzenie zwojów podstawy - wiek dzieci - nadwrażliwość na lek.Lek należy przepisywać ostrożnie w zdekompensowanych chorobach układu sercowo-naczyniowego (w tym dławicy piersiowej, zaburzeniach przewodnictwa wewnątrzsercowego, wydłużeniu odstępu QT lub podatności na to - hipokaliemii, jednoczesnym stosowaniu innych leków, które mogą powodować wydłużenie odstępu QT), epilepsji, jaskrę z niedrożnością kątową, niewydolność wątroby i / lub nerek, nadczynność tarczycy (z objawami tyreotoksykozy), niewydolność oddechową serca i niewydolność oddechową (w tym POChP i ostry choroby ektsionnyh), gruczołu krokowego zatrzymanie moczu, alkoholizm.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Badania przeprowadzone z udziałem dużej liczby pacjentów wskazują, że dekanian haloperydolu nie powoduje znaczącego wzrostu częstości występowania wad rozwojowych. W kilku pojedynczych przypadkach obserwowano wrodzone wady rozwojowe przy jednoczesnym stosowaniu dekanianu haloperidolu z innymi lekami podczas okresu rozwoju płodu. Przepisywanie leku podczas ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy zamierzona korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Haloperidol Decanoate przenika do mleka kobiecego. Przepisanie leku w okresie karmienia piersią jest możliwe tylko wtedy, gdy zamierzona korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla dziecka. W niektórych przypadkach u dzieci wystąpiły objawy pozapiramidowe, gdy lek był przyjmowany przez matkę karmiącą.
Dawkowanie i sposób podawania
Lek jest przeznaczony wyłącznie dla osób dorosłych, tylko do wprowadzenia / m. Zabronione jest wprowadzanie leku do środka. Zaleca się stosowanie dekanianu haloperydolu w okolicy pośladkowej. Należy unikać podawania w dawkach większych niż 3 ml, aby uniknąć nieprzyjemnego uczucia rozszerzenia w miejscu wstrzyknięcia. Pacjenci poddawani długotrwałemu leczeniu doustnymi środkami przeciwpsychotycznymi (głównie haloperidolem) mogą zostać poproszeni o przejście na iniekcje depot. Dawkę należy dobrać indywidualnie ze względu na znaczące różnice w odpowiedziach na leczenie u różnych pacjentów. Wybór dawki należy przeprowadzić pod ścisłym nadzorem lekarza nad pacjentem.Wybór początkowej dawki jest przeprowadzany z uwzględnieniem objawów choroby, jej nasilenia, dawki haloperidolu lub innych neuroleptyków podawanych podczas poprzedniego leczenia. Na początku leczenia, co 4 tygodnie, zaleca się przepisanie dawki, 10-15 razy większej niż dawka haloperidolu do podawania dożylnego, co zwykle odpowiada 25-75 mg leku Haloperidol Decanoate (0,5-1,5 ml). Maksymalna dawka początkowa nie powinna przekraczać 100 mg. W zależności od efektu dawkę można zwiększać stopniowo, po 50 mg, aż do uzyskania optymalnego efektu. Dawka podtrzymująca zwykle odpowiada 20-krotnej dziennej dawce doustnej haloperidolu. W przypadku wznowienia objawów choroby podstawowej podczas okresu doboru dawki, leczenie haloperidolem dekanatu można uzupełnić haloperidolem do podawania doustnego. Zazwyczaj iniekcje podaje się co 4 tygodnie, ale ze względu na duże indywidualne różnice w skuteczności może być konieczne częstsze stosowanie leku. Starszym pacjentom i pacjentom z oligofrenią zaleca się niższą dawkę początkową, na przykład 12,5-25 mg co 4 tygodnie. W przyszłości można zwiększyć zależność od wpływu dawki.
Efekty uboczne
Działania niepożądane, które rozwijają się podczas leczenia lekiem Haloperidol Decanoate są spowodowane działaniem haloperidolu. Zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy, bezsenność lub senność (szczególnie na początku leczenia), lęk, niepokój, pobudzenie, lęki, akatyzja, euforia lub depresja, letarg, epizody epilepsji, rozwój paradoksalnej reakcji - zaostrzenie psychozy i halucynacje. z długotrwałym leczeniem - zaburzenia pozapiramidowe, w tym późna dyskineza (uderzanie i marszczenie warg, nadymanie policzków, szybkie i ruchy robaka języka, niekontrolowane ruchy żucia, niekontrolowane ruchy rąk i nóg), późna dystonia (częste mruganie lub skurcze powiek, nietypowy wyraz twarzy lub pozycja ciała, niekontrolowane ruchy zgięciowe szyi, ciała , ręce i stopy) i złośliwy zespół neuroleptyczny (trudności lub szybkie oddychanie, tachykardia, arytmia, hipertermia, zwiększone lub obniżone ciśnienie krwi, zwiększone pocenie się, nietrzymanie moczu, sztywność mięśnie, drgawki, utrata przytomności).Ponieważ układ sercowo-naczyniowy: stosowany w dużych dawkach - obniżenie ciśnienia krwi, niedociśnienie ortostatyczne, arytmie, tachykardia, zmiany w EKG (wydłużenie odstępu QT, objawy drżenia i migotanie komór). Od układu pokarmowego: w przypadku stosowania w dużych dawkach - zmniejszenie apetytu, suchość w ustach, sialoschesis, nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia, zaburzenia czynności wątroby, aż do rozwoju żółtaczki. Na części układu krwiotwórczego: rzadko - przemijająca leukopenia lub leukocytoza, agranulocytoza, erytropenia i tendencja do monocytozy. Ze strony układu moczowego: zatrzymanie moczu (z rozrostem gruczołu krokowego), obrzęk obwodowy. Ze strony układu rozrodczego i gruczołu mlekowego: ból gruczołów mlecznych, ginekomastia, hiperprolaktynemia, zaburzenia miesiączkowania, zmniejszona siła działania, zwiększone libido, priapizm. Na części narządu wzroku: zaćma, retinopatia, niewyraźne widzenie. Metabolizm: hiperglikemia, hipoglikemia, hiponatremia. Ze skóry i tkanki podskórnej: zmiany plamkowo-grudkowe i podobne do trądziku, fotouczulanie. Reakcje alergiczne: rzadko - skurcz oskrzeli, laryngizm. Inne: łysienie, zwiększenie masy ciała.
Instrukcje specjalne
Działania niepożądane, które rozwijają się podczas leczenia lekiem Haloperidol Decanoate są spowodowane działaniem haloperidolu. Zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy, bezsenność lub senność (szczególnie na początku leczenia), lęk, niepokój, pobudzenie, lęki, akatyzja, euforia lub depresja, letarg, epizody epilepsji, rozwój paradoksalnej reakcji - zaostrzenie psychozy i halucynacje. z długotrwałym leczeniem - zaburzenia pozapiramidowe, w tym późna dyskineza (uderzanie i marszczenie warg, nadymanie policzków, szybkie i ruchy robaka języka, niekontrolowane ruchy żucia, niekontrolowane ruchy rąk i nóg), późna dystonia (częste mruganie lub skurcze powiek, nietypowy wyraz twarzy lub pozycja ciała, niekontrolowane ruchy zgięciowe szyi, ciała , ręce i stopy) i złośliwy zespół neuroleptyczny (trudności lub szybkie oddychanie, tachykardia, arytmia, hipertermia, zwiększone lub obniżone ciśnienie krwi, zwiększone pocenie się, nietrzymanie moczu, sztywność mięśnie, drgawki, utrata przytomności).Ponieważ układ sercowo-naczyniowy: stosowany w dużych dawkach - obniżenie ciśnienia krwi, niedociśnienie ortostatyczne, arytmie, tachykardia, zmiany w EKG (wydłużenie odstępu QT, objawy drżenia i migotanie komór). Od układu pokarmowego: w przypadku stosowania w dużych dawkach - zmniejszenie apetytu, suchość w ustach, sialoschesis, nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia, zaburzenia czynności wątroby, aż do rozwoju żółtaczki. Na części układu krwiotwórczego: rzadko - przemijająca leukopenia lub leukocytoza, agranulocytoza, erytropenia i tendencja do monocytozy. Ze strony układu moczowego: zatrzymanie moczu (z rozrostem gruczołu krokowego), obrzęk obwodowy. Ze strony układu rozrodczego i gruczołu mlekowego: ból gruczołów mlecznych, ginekomastia, hiperprolaktynemia, zaburzenia miesiączkowania, zmniejszona siła działania, zwiększone libido, priapizm. Na części narządu wzroku: zaćma, retinopatia, niewyraźne widzenie. Metabolizm: hiperglikemia, hipoglikemia, hiponatremia. Ze skóry i tkanki podskórnej: zmiany plamkowo-grudkowe i podobne do trądziku, fotouczulanie. Reakcje alergiczne: rzadko - skurcz oskrzeli, laryngizm. Inne: łysienie, zwiększenie masy ciała.
Recepta
Tak