Ampułki do roztworu chlorowodorku papaweryny 2% 2ml N10
Condition: New product
969 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Papaverine
Formularz zwolnienia
Rozwiązanie
Skład
substancja czynna - chlorowodorek papaweryny - 0,04 g w 2 ml roztworu, substancje pomocnicze: metionina, sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego, woda do wstrzykiwań.
Efekt farmakologiczny
Miotropowe przeciwskurczowe. Hamuje PDE, powoduje gromadzenie się cAMP w komórce i zmniejsza zawartość wewnątrzkomórkowego wapnia. Zmniejsza napięcie mięśni gładkich narządów wewnętrznych (przewodu żołądkowo-jelitowego, oddechowego, moczowego, układu rozrodczego) i naczyń krwionośnych. Powoduje rozszerzenie tętnic, przyczynia się do zwiększenia przepływu krwi, w tym. mózgowy Działa hipotensyjnie, w dużych dawkach zmniejsza pobudliwość mięśnia sercowego i spowalnia przewodnictwo wewnątrzsercowe.W przypadku stosowania w umiarkowanych dawkach terapeutycznych działanie na OUN jest słabe.
Farmakokinetyka
Po podaniu podskórnym i domięśniowym jest szybko i całkowicie wchłaniany. Terapeutycznie skuteczne stężenia leku w osoczu wynoszą 0,2-2,0 μg / ml. Przy wielokrotnym stosowaniu leku jego farmakokinetyka się nie zmienia, wiąże się z białkami osocza o 90%. Łatwo przechodzi przez bariery histohematogenne. W wątrobie i tkance tłuszczowej tworzy magazyn. Poddany biotransformacji w wątrobie. Okres półtrwania Papaverine T1 / 2 wynosi 0,5-2,0 h. Wydalany w postaci metabolitów w moczu w małych ilościach (mniej niż 0,5%) w postaci niezmienionej.
Wskazania
Wskazania do stosowania leku Chlorowodorek Papaverina to: skurcz mięśni gładkich narządów jamy brzusznej (zapalenie pęcherzyka żółciowego, odmazynowa, spastyczne zapalenie okrężnicy, kolka nerkowa); skurcz naczyń obwodowych (zapalenie wsierdzia); skurcz naczyń mózgowych; dławica piersiowa (w ramach kompleksowej terapii); skurcz oskrzeli.
Przeciwwskazania
- wiek dzieci do 1 roku, - depresja oddechowa lub śpiączka, - blok przedsionkowo-komorowy, - nadwrażliwość na papawerynę, - jaskra, - wiek powyżej 75 lat (ryzyko hipertermii), - choroba Peyroniego (w przypadku podawania jamistego).
Środki ostrożności
Ekstremalna ostrożność. Należy zachować ostrożność, aby stosować tylko małe dawki papaweryny u pacjentów z urazowym uszkodzeniem mózgu, upośledzoną czynnością wątroby i nerek, niedoczynnością tarczycy i niewydolnością kory nadnerczy, ponieważ zwiększają one hipotensyjne działanie papaweryny.U osób z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego wysokie dawki papaweryny mogą powodować nagłe zatrzymanie moczu.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Podczas ciąży i laktacji nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności chlorowodorku papaweryny.
Dawkowanie i sposób podawania
Podaj podskórnie, domięśniowo lub dożylnie Dorośli przepisują 20-40 mg (1-2 ml 2% roztworu) 2-4 razy dziennie (przerwa pomiędzy wstrzyknięciami wynosi co najmniej 4 godziny). Po podaniu dożylnym 10 mg (1 ml 2% roztworu) rozpuszcza się w 10-20 ml 0,9% roztworu chlorku sodu. Najwyższa pojedyncza dawka 200 mg (10 ml 2% roztworu), dzienna dawka 300 mg (15 ml 2% roztworu) Podczas leczenia zaburzeń erekcji w początkach naczyń krwionośnych, do ciał jamistych (w ciał jamistych prącia) 10 mg (0,5 ml 2%) roztwór) przez 20-30 minut przed planowaną aktywnością seksualną U osób w wieku powyżej 70 lat początkowa pojedyncza dawka papaweryny nie jest większa niż 10 mg (0,5 ml 2 roztworu) Dzieci w wieku od 1 do 12 lat są przepisywane w dawce 0,3- 0,5 mg / kg masy ciała 2-3 razy dziennie.
Efekty uboczne
- nudności, zaparcia, - senność, zwiększone pocenie się, - zwiększona aktywność aminotransferaz, eozynofilia, - niedociśnienie, blokada przedsionkowo-komorowa, dodatnia komorowalna komora, - włókniste stwardnienie prącia, priapizm z ciałem jamistym.
Przedawkowanie
Objawy zatrucia pojawiają się wraz z wprowadzeniem wysokich dawek, szczególnie na tle patologii wątroby i nerek. Widoczne jest podwójne widzenie, osłabienie, senność, niedociśnienie, nie ma swoistego antidotum. Środki pomocnicze obejmują eliminację leku, płukanie żołądka mlekiem i aktywnym węglem, terapię wspomagającą i objawową, mającą na celu wyeliminowanie zaburzeń i zwiększenie ciśnienia krwi, w celu wyeliminowania priapizmu po dokazowym podaniu papaweryny, wykonuje się wstrzyknięcia adrenaliny i fenylefryny do ciał jamistych. W ciężkich przypadkach stosowano hemoaspirację i pomostowanie chirurgiczne na naczyniach prącia.
Interakcje z innymi lekami
Przy równoczesnym stosowaniu papaweryny nasila działanie alkoholu, osłabia hipotensyjne działanie metylodopy, u palaczy metabolizm papaweryny ulega przyspieszeniu, a jej stężenie w osoczu i działanie farmakologiczne spada. (analgin) i diklofenak nasilają przeciwskurczowe działanie papaweryny Roztwory papaweryny są niezgodne farmaceutycznie z roztworami glukozy (częściowa inaktywacja pas paverina).
Instrukcje specjalne
Chlorowodorek papaweryny w ciekłych postaciach dawkowania jest niekompatybilny z alkaliami i substancjami o odczynie alkalicznym (wytrąca się baza papaweryny), halogeny (z powodu wytrącania halogenków papaweryny), chlorek sodu i chlorek wapnia (strącanie), benzoesan sodu i salicylan sodu ( powstaje słabo rozpuszczalny benzoesan papawerynowy i salicylan papawerynowy) Stosowany w pediatrii. Nie zaleca się stosowania chlorowodorku papaweryny u dzieci w pierwszym roku życia ze względu na wysokie ryzyko hipertermii, wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów kontrolnych. W dawkach terapeutycznych papaweryna nie wpływa niekorzystnie na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych lub innych czynności operatora.
Recepta
Tak