More info
Aktywne składniki
Bisoprolol
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Hemifumaran bisoprololu 10 mg; Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna - 40 mg, wodorofosforan wapnia - 103,6 mg, skrobia kukurydziana - 10 mg, kroskarmeloza sodowa - 3,4 mg, stearynian magnezu - 1,5 mg, dwutlenek krzemu, bezwodny koloidalny - 1,5 mg. laktoza jednowodna - 2,48 mg, hypromeloza - 1,92 mg, dwutlenek tytanu - 1,8 mg, makrogol 4000 - 0,68 mg, tlenek żelaza (III) barwnik żółty - 0,12 mg, tlenek żelaza czerwony (czerwony) - 0,002 mg.
Efekt farmakologiczny
Bisoprolol jest selektywnym beta-adrenoblockerem, bez własnej aktywności sympatykomimetycznej, nie ma efektu stabilizacji błony. Podobnie jak w przypadku innych beta-blokerów, mechanizm działania w nadciśnieniu tętniczym jest niejasny. Jednocześnie wiadomo, że bisoprolol zmniejsza aktywność reniny w osoczu krwi, zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen i zmniejsza częstość akcji serca. Ma działanie hipotensyjne, antyarytmiczne i przeciwdławicowe, blokując β1-adrenoreceptory serca w niskich dawkach, zmniejsza stymulowane katecholaminami wytwarzanie cAMP z ATP, zmniejsza wewnątrzkomórkowy prąd jonów wapnia, hamuje wszystkie funkcje serca, zmniejsza przewodnictwo i pobudliwość AV. Jeśli dawka terapeutyczna zostanie przekroczona, ma działanie blokujące beta2-adrenergiczne. OPSS na początku leku, w ciągu pierwszych 24 godzin, wzrasta (w wyniku wzajemnego wzrostu aktywności β-adrenoreceptora i eliminacji stymulacji β2-adrenoreceptorów), który powraca do swojej pierwotnej wartości po 1-3 dniach i zmniejsza się przy długotrwałym stosowaniu. ze zmniejszeniem minimalnej objętości krwi, stymulacją układu współczulnego naczyń obwodowych, zmniejszeniem aktywności układu współczulkowo-nadnerczowego (jest ważniejsze dla pacjentów z początkowym nadmiernym wydzielaniem reniny), odzyskaniem uczuć telnosti w odpowiedzi na obniżenie ciśnienia krwi i wpływ na centralny układ nerwowy. W przypadku nadciśnienia tętniczego efekt występuje po 2-5 dniach, stabilny efekt obserwuje się po 1-2 miesiącach, efekt przeciwdławicowy wynika ze zmniejszenia zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen w wyniku zmniejszenia kurczliwości i innych funkcji mięśnia sercowego, dłuższego rozkurczu i poprawy perfuzji mięśnia sercowego.Zwiększając ciśnienie końca rozkurczu w lewej komorze i zwiększając rozciąganie włókien mięśniowych w komorach, może wzrosnąć zapotrzebowanie na tlen, szczególnie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. W przypadku stosowania w umiarkowanych dawkach terapeutycznych, w przeciwieństwie do nieselektywnych beta-blokerów, narządy zawierające β2-adrenoreceptory (trzustka, mięśnie szkieletowe, mięśnie gładkie tętnic obwodowych, oskrzela i macicy) i metabolizm węglowodanów. Nie powoduje opóźnienia jonów sodu w ciele; nasilenie działania aterogennego nie różni się od działania propranololu.
Farmakokinetyka
Wchłanianie: Bisoprolol jest prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego, spożycie pokarmu nie wpływa na wchłanianie. Biodostępność wynosi około 90%. Tmax w osoczu - 2-4 godziny po spożyciu; Dystrybucja i metabolizm; Wiązanie z białkami osocza - 26-33%. Metabolizowane w wątrobie metabolity bisoprololu nie wykazują aktywności farmakologicznej. Przepuszczalność przez BBB i barierę łożyskową jest niska, w małych ilościach wydalana do mleka kobiecego. Eliminacja, T1 / 2 wynosi 9-12 godzin, co umożliwia stosowanie leku 1 raz dziennie. Wydalany przez nerki (50% niezmienione), mniej niż 2% przez jelita.
Wskazania
- nadciśnienie tętnicze; - IHD: zapobieganie atakom stabilnej dławicy piersiowej; - przewlekła niewydolność serca (w ramach terapii skojarzonej).
Przeciwwskazania
- ostra niewydolność serca i przewlekła niewydolność serca na etapie dekompensacji, wymagająca leczenia inotropowego; - wstrząs kardiogenny; - zwiń; - AV blok II i III stopnia (bez rozrusznika); - blok zatokowo-przedsionkowy; - chory zespół zatokowy; - bradykardię (częstość akcji serca mniejsza niż 50 uderzeń / min przed leczeniem); - ciężkie niedociśnienie (skurczowe ciśnienie krwi mniejsze niż 100 mm Hg. - kardiomegalię (bez objawów niewydolności serca); - ciężkie postaci astmy oskrzelowej i POChP w historii; - wyraźne zaburzenia krążenia obwodowego; - zespół Raynauda; - kwasica metaboliczna; - guza chromochłonnego (bez równoczesnego stosowania alfa-blokerów); - jednoczesne stosowanie floktafeniny i sultoprydu; - nietolerancja laktozy, niedobór laktazy,zaburzenie wchłaniania glukozy-galaktozy; - wiek do 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa); - nadwrażliwość na bisoprolol lub którykolwiek ze składników leku i inne leki beta-adrenolityczne Z ostrożnością: - skurcz oskrzeli (astma oskrzelowa, obturacyjne choroby układu oddechowego); - prowadzenie terapii odczulającej; - nadczynność tarczycy; - cukrzyca typu 1 i cukrzyca ze znacznymi wahaniami stężenia glukozy we krwi; - ciężka niewydolność nerek (CC poniżej 20 ml / min); - ciężka nieprawidłowa czynność wątroby; - łuszczyca; - naruszenie krążenia krwi obwodowej (na początku leczenia objawy mogą się nasilać); - znieczulenie ogólne; - myasthenia gravis; - blok AV stopnia I; - dławica Prinzmetala; - kardiomiopatia restrykcyjna; - wrodzona wada serca lub choroba zastawkowa serca z ciężkimi zaburzeniami hemodynamicznymi; - przewlekła niewydolność serca z zawałem mięśnia sercowego w ciągu ostatnich 3 miesięcy; - depresja (w tym w wywiadzie); - pheochromocytoma (jednoczesne stosowanie alfa-blokerów); - ścisła dieta; - Reakcje alergiczne w historii.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Bisoprolol nie ma bezpośredniego działania cytotoksycznego, mutagennego i teratogennego, ale ma działanie farmakologiczne, które może mieć szkodliwy wpływ na przebieg ciąży i / lub płód lub noworodka. Zazwyczaj beta-blokery zmniejszają perfuzję łożyska, co prowadzi do spowolnienia wzrostu płodu, śmierci płodu, poronienia lub przedwczesnego porodu. Płód i noworodek mogą doświadczać patologicznych reakcji, takich jak opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego, hipoglikemia, bradykardia. Lek Biol; nie należy go stosować w czasie ciąży, stosowanie jest możliwe, jeżeli korzyści dla matki przewyższają ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u płodu i / lub dziecka. W przypadku, gdy leczenie lekiem Biol; w razie konieczności należy monitorować przepływ krwi w łożysku i macicy, a także monitorować wzrost i rozwój nienarodzonego dziecka, a w przypadku zdarzeń niepożądanych związanych z ciążą i / lub płodem należy przyjąć alternatywne metody leczenia. Należy dokładnie zbadać noworodka po porodzie.Objawy hipoglikemii i bradykardii zwykle występują podczas pierwszych 3 dni życia Brak danych dotyczących przenikania bisoprololu do mleka matki. Dlatego stosowanie leku Biol; nie zaleca się kobietom w okresie laktacji. Jeśli to konieczne, należy przerwać stosowanie leku w okresie karmienia piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Lek biol; przyjmować doustnie, rano na pusty żołądek, 1 raz dziennie z niewielką ilością płynu, rano przed śniadaniem, w trakcie lub po nim. Tabletek nie należy żuć ani wcierać w proszek.W każdym przypadku lekarz dobierze dawkę i dawkę indywidualnie dla każdego pacjenta, w szczególności biorąc pod uwagę częstość akcji serca i stan pacjenta, Nadciśnienie i IHD, W nadciśnieniu i IHD, Biol; zastosować 5 mg 1 raz / dobę. Jeśli to konieczne, dawkę zwiększa się do 10 mg 1 raz / dobę, w leczeniu nadciśnienia i dusznicy bolesnej maksymalna dzienna dawka wynosi 20 mg 1 raz / dobę, przewlekła niewydolność serca (CHF), początek leczenia CHF za pomocą Biol; wymaga specjalnej fazy miareczkowania i regularnego nadzoru lekarskiego, warunku wstępnego leczenia produktem Biol; jest stabilna CHF bez objawów zaostrzenia; Leczenie CHF za pomocą Biol; rozpoczyna się zgodnie z następującym schematem miareczkowania. W takim przypadku może być wymagana indywidualna adaptacja w zależności od tego, jak dobrze pacjent toleruje przepisaną dawkę, tj. Dawka może być zwiększona tylko wtedy, gdy poprzednia dawka była dobrze tolerowana.W celu zapewnienia odpowiedniego procesu miareczkowania zaleca się stosowanie leku w mniejszych dawkach w początkowych etapach leczenia Zalecana dawka początkowa wynosi 1,25 mg (1/4 tab. 5 mg) 1 raz. dziennie W zależności od indywidualnej tolerancji dawkę należy stopniowo zwiększać do 2,5 mg (1/2 tab. 5 mg), 3,75 mg (3/4 tab. 5 mg.), 5 mg (1 zakładka 5 mg lub 1/2 zakładki. 10 mg każdy), 7,5 mg (3/4 tab. 10 mg każdy) i 10 mg 1 raz / dzień w odstępie co najmniej 2 tygodni lub więcej. Jeśli zwiększenie dawki leku jest słabo tolerowane przez pacjenta, możliwe jest zmniejszenie dawki Maksymalna dzienna dawka do leczenia CHF wynosi 10 mg 1 raz na dobę Podczas miareczkowania zaleca się regularne monitorowanie ciśnienia krwi, częstości akcji serca i objawów podwyższonej wartości CHF.Pogorszenie objawów CHF jest możliwe już od pierwszego dnia stosowania leku, a podczas fazy zwiększania lub po nim może wystąpić czasowe pogorszenie przebiegu CHF, niedociśnienie lub bradykardia. W takim przypadku zaleca się przede wszystkim zwrócenie uwagi na dobór dawki równoczesnej standardowej terapii. Może być również konieczne tymczasowe zmniejszenie dawki Biolu; 5 mg lub rezygnacja z leczenia; po ustabilizowaniu się stanu pacjenta dawkę należy ponownie zwiększyć lub kontynuować leczenie Zaburzenie czynności nerek lub wątroby Zaburzenie czynności wątroby lub nerek o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu zwykle nie wymaga dostosowania dawki. Przy wyraźnej zaburzeniach czynności nerek (CC poniżej 20 ml / min) iu pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby maksymalna dzienna dawka wynosi 10 mg. Zwiększenie dawki u takich pacjentów powinno być prowadzone z zachowaniem szczególnej ostrożności. Dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczne; Do tej pory brak wystarczających danych na temat stosowania leku Biol; 5 mg u pacjentów z CHF związaną z cukrzycą typu 1, ciężką upośledzoną czynnością nerek i (lub) wątrobą, restrykcyjną kardiomiopatią, wrodzonymi wadami serca lub hemodynamicznie wywołaną chorobą serca. Ponadto do tej pory nie uzyskano wystarczających danych dotyczących pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca z zawałem mięśnia sercowego w ciągu ostatnich 3 miesięcy.
Efekty uboczne
Częstość wymienionych poniżej działań niepożądanych została określona zgodnie z następującą klasyfikacją (klasyfikacja WHO): bardzo często (≥ 10%); często (≥ 1%, ale <10%); rzadko (≥0,1%, ale <1%); rzadko (≥0,01%, ale <0,1%); bardzo rzadko (<0,01%, w tym niektóre raporty); od strony układu sercowo-naczyniowego: bardzo często - zmniejszenie częstości akcji serca (bradykardia, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca), uczucie bicia serca; często - wyraźne obniżenie ciśnienia krwi (szczególnie u pacjentów z niewydolnością serca), manifestacja kurczliwości (zwiększone zaburzenia krążenia obwodowego, uczucie zimna w kończynach (parestezje), rzadko - upośledzone przewodzenie AV (do wystąpienia całkowitej blokady poprzecznej i zatrzymania krążenia), arytmia, ortostatyczne niedociśnienie, pogorszenie CHF z rozwojem obrzęku obwodowego (obrzęk kostek, stóp, zadyszka), ból w klatce piersiowej, od układu nerwowego: często - zawroty głowy, ból głowy, osłabienie, zmęczenie, zaburzenia snu, depresja zaburzenia, rzadko - dezorientacja lub krótkotrwała utrata pamięci, koszmary senne, halucynacje, miastenia, drżenie, skurcze mięśni.Zwykle te zjawiska są łagodne i zwykle mają miejsce w ciągu 1-2 tygodni po rozpoczęciu leczenia: od narządów zmysłów: rzadko - zaburzenia widzenia, zmniejszone łzawienie (należy rozważyć w przypadku noszenia soczewek kontaktowych), szum w uszach, zmniejszone ubytek słuchu, ból ucha; bardzo rzadko - suchość i ból oczu, zapalenie spojówek, zaburzenia smaku, ze strony układu oddechowego: rzadko - skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjnymi chorobami dróg oddechowych; rzadko, alergiczny nieżyt nosa; przekrwienie błony śluzowej nosa: ze strony układu trawiennego: często - nudności, wymioty, biegunka, zaparcie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból brzucha; rzadko - zapalenie wątroby, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (ALT, AST), zwiększone stężenie bilirubiny, zmiana smaku .; Od układu mięśniowo-szkieletowego: rzadko - bóle stawów, bóle pleców. Z układu moczowo-płciowego: bardzo rzadko - naruszenie siły, osłabienie Libido: z parametrów laboratoryjnych: rzadko - wzrost stężenia triglicerydów we krwi; w niektórych przypadkach - małopłytkowość, agranulocytoza, leukopenia. Reakcje alergiczne: rzadko - świąd, wysypka, pokrzywka .; od strony skóry: rzadko - zwiększone pocenie się, zaczerwienienie skóry, wysypka, łuszczycowe reakcje skórne; bardzo rzadko - łysienie, beta-blokery mogą zaostrzyć przebieg łuszczycy .; Inne: zespół odstawienia (zwiększone ataki dusznicy bolesnej, podwyższone ciśnienie krwi).
Przedawkowanie
Objawy: arytmia, przedwczesne rytmy komorowe, ciężka bradykardia, blokada przedsionkowo-komorowa, znaczne obniżenie ciśnienia krwi, ostra niewydolność serca, hipoglikemia, akrocyjanoza, trudności w oddychaniu, skurcz oskrzeli, zawroty głowy, omdlenia, drgawki; , należy podjąć środki adsorpcyjne, aby prowadzić leczenie objawowe. Z ciężką bradykardią - we wprowadzeniu atropiny. Jeśli efekt jest niewystarczający, zachowaj ostrożność, możesz wprowadzić narzędzie o dodatnim działaniu chronotropowym. Czasami może być potrzebne tymczasowe ustawienie sztucznego rozrusznika. Z wyraźnym obniżeniem ciśnienia krwi - we wprowadzaniu roztworów zastępujących osocz i vazopressorov. Kiedy hipoglikemia może być pokazana w / we wprowadzeniu glukagonu lub we wprowadzaniu dekstrozy (glukozy).W przypadku blokady przedsionkowo-komorowej: pacjenci muszą być pod stałym nadzorem i otrzymywać leczenie beta-adrenomimetykami, takimi jak epinefryna. W razie potrzeby - rozstawienie sztucznego stymulatora. Wraz z zaostrzeniem CHF - we wprowadzeniu leków moczopędnych, leków o działaniu inotropowym, a także leków rozszerzających naczynia krwionośne. W przypadku skurczu oskrzeli - mianowanie leków rozszerzających oskrzela, w tym. beta2-adrenomimetyki i / lub aminofilina.
Interakcje z innymi lekami
Na skuteczność i tolerancję bisoprololu może wpływać jednoczesne stosowanie innych leków. Ta interakcja może również wystąpić w przypadkach, gdy dwa leki są przyjmowane w krótkim czasie. Pacjent musi poinformować lekarza o przyjmowaniu innych leków, nawet jeśli są przyjmowane bez recepty lekarskiej (np. Leki bez recepty), niezalecane kombinacje leków przeciwarytmicznych klasy I (na przykład chinidyna, disopyramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon ) przy jednoczesnym stosowaniu z bisoprololem, może zmniejszać przewodność i kurczliwość mięśnia sercowego AV. Powolne blokery kanałów wapniowych (BMCC), takie jak werapamil i, w mniejszym stopniu, diltiazem podczas stosowania i bisoprolol może prowadzić do zmniejszenia kurczliwości mięśnia sercowego i zaburzeń przewodzenia AV. W szczególności podawanie werapamilu pacjentom przyjmującym beta-adrenolityki może powodować ciężkie niedociśnienie i blokadę AV. Centralne leki przeciwnadciśnieniowe (takie jak klonidyna, metyldopa, moksonidyna, rilmenidyna) mogą prowadzić do dekompensacji CHF z powodu zmniejszenie częstości akcji serca i zmniejszenie pojemności minutowej serca, a także pojawienie się objawów wazodylatacji w wyniku zmniejszenia centralnego napięcia układu współczulnego; Kombinacje wymagające szczególnej ostrożności; pochodne dihydropirydyny BCCA (na przykład nifedypina, felodion) w, amlodypina), natomiast wykorzystanie bisoprolol może zwiększyć ryzyko wystąpienia niedociśnienia. U pacjentów z niewydolnością serca nie można wykluczyć ryzyka późniejszego pogorszenia kurczliwości serca. Leki antyarytmiczne Klasy III (na przykładamiodaron) może zwiększyć naruszenie AV przewodzenie, działanie beta-blokery miejscowego (na przykład, krople do oczu do leczenia jaskry) może zwiększyć ogólnoustrojowe działania bisoprololu .. znaczne zmniejszenie ciśnienia krwi, zmniejszenie częstości akcji serca, parasympatykomimetyki, podczas gdy zastosowanie bisoprolol może zaostrzyć naruszenie AV -przewodnictwo i zwiększone ryzyko bradykardii. Jednoczesne stosowanie bisoprololu z beta-adrenomimetykami (np. izoprenalina, dobutamina) może prowadzić do zmniejszenia działania obu leków; C ochetanie bisoprolol z agonistami zmian i p- receptory adrenergiczne (takie jak noradrenalina, adrenalina) mogą zwiększać działanie zwężające naczynia tych czynników wynikających z udziałem receptorów adrenergicznych, co prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi. Takie interakcje są bardziej prawdopodobne przy zastosowaniu nieselektywnych beta-blokery ;. alergeny używane do immunoterapii lub ekstraktów alergenów do badania skóry zwiększa ryzyko poważnych ogólnoustrojowych reakcji alergicznych lub anafilaksji u pacjentów otrzymujących zawierający jod bisoprolol ;. nieprzepuszczalne dla promieni rentgenowskich środki diagnostyczne na / we wzroście ryzyko wystąpienia reakcji anafilaktycznych; wzrost fenytoiny we wprowadzeniu, zwiększenie znieczulenia wziewnego (pochodne węglowodorów); cardiodepressive działanie i zmniejsza prawdopodobieństwo AD; Skuteczność insuliny i czynniki hipoglikemiczne do odbioru może zmieniać się wewnątrz leczenia bisoprololu (maskowania objawów rozwijającego hipoglikemii: tachykardia, podwyższone ciśnienie krwi);.. Całkowita lidokainy i ksantyny (teofilina od siebie), może zmniejszyć się w wyniku ewentualnego zwiększenia ich stężenie, w osoczu, szczególnie u pacjentów z początkowo zwiększonym klirensem teofiliny pod wpływem palenia. Efekt przeciwnadciśnieniowy osłabia NLPZ (zatrzymanie jonów sodu i blokada syntezy staglandinov nerki), SC i estrogenów (opóźnienie jony sodu). glikozydów nasercowych zwiększenie ryzyka zachorowania lub pogorszenia bradykardię, al-blokerów, niewydolności serca i niewydolności serca, leki moczopędne, klonidyna, sympatykolityczne, hydralazynę i inne leki przeciwnadciśnieniowe mogą prowadzić do znacznej redukcji. AD. Efekt niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie i działanie przeciwzakrzepowe kumaryn podczas leczenia bisoprololem może być przedłużony. Tricyclic i tetracykliczne leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki), to olśrodki uspokajające i nasenne zwiększają depresję OUN. Nienahydratowane alkaloidy sporyszu zwiększają ryzyko rozwoju zaburzeń krążenia obwodowego, Sulfasalazyna zwiększa stężenie bisoprololu w osoczu; Inhibitory MAO (z wyjątkiem inhibitorów MAO typu B) mogą nasilać działanie przeciwnadciśnieniowe. Jednoczesne stosowanie może prowadzić do rozwoju kryzysu nadciśnieniowego: Ergotamina zwiększa ryzyko zaburzeń krążenia obwodowego, Rifampicyna skraca T1 / 2 bisoprolol.
Instrukcje specjalne
Nie przerywaj gwałtownie leczenia lekiem Biol; ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich zaburzeń rytmu serca i zawału mięśnia sercowego. Rezygnacja jest przeprowadzana stopniowo, zmniejszając dawkę o 25% co 3-4 dni. Monitorowanie stanu pacjentów przyjmujących lek Biol; powinna obejmować pomiar częstości akcji serca i ciśnienia krwi (na początku leczenia - codziennie, a następnie - raz na 3-4 miesiące), prowadząc EKG, oznaczanie stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą (1 raz na 4-5 miesięcy) Zaleca się monitorowanie czynności nerek u pacjentów w podeszłym wieku (1 raz na 4-5 miesięcy) Pacjenci powinni być przeszkoleni w zakresie obliczania częstości akcji serca i poinstruować konsultacja lekarska z częstością rytmu serca mniejszą niż 50 uderzeń / min. Jeśli wykryto pacjenta Pacjenci w podeszłym wieku z rosnącą bradykardią (częstość akcji serca poniżej 50 uderzeń / min), wyraźne obniżenie ciśnienia krwi (skurczowe ciśnienie krwi poniżej 100 mm Hg), blokada przedsionkowo-komorowa, konieczne jest zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia. oddychanie zewnętrzne u pacjentów z obciążoną historią oskrzelowo-płucną. Pacjenci stosujący soczewki kontaktowe powinni wziąć pod uwagę, że podczas leczenia lekiem można zmniejszyć wytwarzanie płynu łzowego; u pacjentów z guzem chromochłonnym istnieje ryzyko powstania paradoksalnego nadciśnienia tętniczego (chyba że wcześniej uzyskano skuteczną blokadę receptorów beta-adrenergicznych); w nadczynności tarczycy bisoprolol może maskować pewne kliniczne objawy nadczynności tarczycy (na przykład tachykardia). Nagłe odstawienie leku u pacjentów z nadczynnością tarczycy jest przeciwwskazane, ponieważ może nasilać objawy. W cukrzycy bisoprolol może maskować tachykardię wywołaną hipoglikemią.W przeciwieństwie do nieselektywnych blokerów beta-adrenergicznych, praktycznie nie powoduje hipoglikemii wywołanej przez insulinę i nie opóźnia przywrócenia stężenia glukozy we krwi do normalnego poziomu, przy jednoczesnym stosowaniu klonidyna może być zatrzymana zaledwie kilka dni po odstawieniu leku Biol; reakcje nadwrażliwości i brak działania zwykłych dawek adrenaliny na tle pogłębionej historii alergicznej .W przypadku konieczności operacji W międzyczasie lek odstawia się na 48 godzin przed rozpoczęciem znieczulenia ogólnego. Jeśli pacjent zażywał lek przed zabiegiem chirurgicznym, powinien wybrać lek do znieczulenia ogólnego z minimalnie ujemnym działaniem inotropowym. Odwrotną aktywację nerwu błędnego można wyeliminować przez dożylne podanie atropiny (1-2 mg) .Leki zmniejszające ilość przechowywanych katecholamin (w rezerpina), może nasilać działanie beta-blokerów, więc pacjenci przyjmujący takie kombinacje leków powinni być pod stałym nadzorem lekarza, aby wykryć wyraźne obniżenie ciśnienia krwi lub bradykardia; Pacjenci z chorobami oskrzelowymi mogą być ostrożnie przepisywani kardioselektywną beta, blokerami w przypadku nietolerancji i / lub nieskuteczności innych leków przeciwnadciśnieniowych. Podczas przyjmowania leków blokujących receptory beta-adrenergiczne u pacjentów ze współistniejącą astmą oskrzelową, oporność dróg oddechowych może się zwiększać. Jeśli przekroczysz dawkę leku Biol; u takich pacjentów występuje ryzyko rozwoju skurczu oskrzeli; w przypadku wzrostu bradykardii (HR poniżej 50 uderzeń na minutę), wyraźnego obniżenia ciśnienia krwi (skurczowego ciśnienia krwi poniżej 100 mm Hg), konieczna jest blokada przedsionkowo-komorowa, zmniejszenie dawki lub zatrzymanie Leczenie Zaleca się przerwanie leczenia lekiem Biol; wraz z rozwojem depresji. Nie można nagle przerwać leczenia z powodu ryzyka wystąpienia ciężkich zaburzeń rytmu serca i zawału mięśnia sercowego. Zniesienie leku odbywa się stopniowo, zmniejszając dawkę na 2 tygodnie lub więcej (zmniejszyć dawkę o 25% w 3-4 dni); Jest konieczne, aby anulować lek przed badaniem stężenia we krwi i moczu katecholamin, normetanfryny, kwas migdałowy wanilina,miana przeciwciał przeciwjądrowych. U pacjentów palących skuteczność beta-blokerów jest mniejsza, wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów kontrolnych, w okresie leczenia Biolem; Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających zwiększonej koncentracji i prędkości psychomotorycznej.
Recepta
Tak