Roztwór Ciprolet do butelki infuzyjnej 100 ml
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Formularz zwolnienia
Rozwiązanie
Skład
1 ml 1 fl. ciprofloksacyna 2 mg 200 mg. Substancje pomocnicze: chlorek sodu - 900 mg, wersenian disodu - 10 mg, kwas mlekowy - 75 mg, monohydrat kwasu cytrynowego - 12 mg, wodorotlenek sodu - 8 mg, kwas chlorowodorowy - 0.
Efekt farmakologiczny
Lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania z grupy fluorochinolonów. Działanie bakteriobójcze. Lek hamuje enzymową gyrazę DNA bakterii, w wyniku czego naruszona zostaje replikacja DNA i synteza białek komórkowych bakterii. Cyprofloksacyna działa zarówno na mikroorganizmy hodowlane, jak i na te w fazie spoczynku. Przez cyprofloksacyny wrażliwych bakterii gram-ujemnych bakterii tlenowych: Escherichia coli, Salmonella, Shigella spp, Citrobacter spp, gatunki Klebsiella, Enterobacter spp, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Serratia marcescens, Hafhia alvei, edwardsiella tarda, Providencia spp Morganella ...... morganii, Vibrio spp., Yersinia spp .; inne Gram-ujemne bakterie: Haemophilus influenzae, Pseudomonas aeruginosa, Moraxella catarrhalis, Aeromonas spp, Pasteurella multocida, shigelloides Plesiomonas Campylobacter jejuni, Neisseria spp; ... Niektóre wewnątrzkomórkowe patogeny: Legionella pneumophila, Brucella spp, Chlamydia trachomatis, Listeria monocytogenes, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium avium-intracellulare .. Gram-dodatnie bakterie tlenowe są również wrażliwe na cyprofloksacynę: Staphylococcus spp. (S. aureus, S.haemolyticus, S.hominis, S.saprophyticus), Streptococcus spp. (St. pyogenes, St.agalactiae). Większość gronkowców opornych na metycylinę jest również oporna na cyprofloksacynę. Wrażliwość bakterii Streptococcus pneumoniae, Enterococcus faecalis jest umiarkowana. Corynebacterium spp., Bacteroides fragilis, Pseudomonas cepacia, Pseudomonas maltophilia, Ureaplasma urealyticum, Clostridium difficile, Nocsteria asteroides są oporne na lek. Wpływ leku na Treponema pallidum nie jest dobrze znany.
Farmakokinetyka
Po dożylnym wlewie 200 mg lub 400 mg TCmax - 60 min, Cmax - 2,1 μg / ml i 4,6 μg / ml, odpowiednio. Vd - 2-3 l / kg, wiązanie z białkami osocza - 20-40%. Jest dobrze rozmieszczony w tkankach ciała (z wyjątkiem tkanek bogatych w tłuszcze, na przykład w tkankę nerwową). Zawartość w tkankach jest 2-12 razy wyższa niż w osoczu. Stężenie terapeutyczne osiągane w ślinie, migdałków, wątroby, pęcherzyka żółciowego, żółci, jelit, bóle brzucha i w obrębie miednicy, macicy, nasienia, tkanki prostaty, śluzówki macicy, jajowodów i jajników, nerek i narządów moczowych, tkanki płuc, wydzieliny oskrzelowej, tkanki kostne, mięśnie, płyn stawowy i chrząstka stawowa, płyn otrzewnowy, skóra. W CSF penetruje w niewielkiej ilości, gdzie jego stężenie w niezapalnych błonach mózgowych wynosi 6-10% w osoczu, a w stanie zapalnym - 14-37%. Cyprofloksacyna wnika również do płynu w gałkach ocznych, wydzieliny oskrzeli, opłucnej, otrzewnej, limfy, przez łożysko. Stężenie ciprofloksacyny w neutrofilach we krwi jest 2-7 razy większe niż w surowicy. Aktywność zmniejsza się nieznacznie przy kwaśnych wartościach pH.jest metabolizowany w wątrobie (15-30%), z wytworzeniem nieaktywnych metabolitów (dietiltsiprofloksatsin, sulfotsiprofloksatsin, oksotsiprofloksatsin, formiltsiprofloksatsin). On / na wstępie TT1 / 2 - 5,6 h CRF. - 12 godzin pochodzi głównie przez nerki rurowego filtracji i wydzielania rurowego w postaci niezmienionej (w / na wstępie - 50-70%) w postaci metabolitów (z włączeniem / wprowadzeniem - 10%), reszta - przez przewód żołądkowo-jelitowy. Niewielka ilość przenika do mleka kobiecego. Po podaniu i / v stężenie w moczu podczas pierwszych 2 godzin po podaniu jest prawie 100 razy większe niż w surowicy, co znacznie przewyższa BMD w przypadku większości infekcji dróg moczowych. Klirens nerkowy - 3-5 ml / min / kg; całkowity klirens - 8-10 ml / min / kg. Gdy CRF (CC większa niż 20 ml / min) Procent podawanych leków przez nerek jest zmniejszona, jednak akumulacja w korpusie nie jest spowodowany wzrostem kompensacyjnego metabolizowania i wydalania kału. Pacjentom z ciężką niewydolnością nerek (CC poniżej 20 ml / min / 1,73 m2) należy podać połowę dawki dobowej.
Wskazania
choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na ciprofloksacynę, w tym: -. infekcji układu oddechowego - zakażenie górnych dróg oddechowych - nerek, infekcje dróg moczowych, infekcje narządów płciowych - (rzeżączki, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie przydatków) i poporodową infekcji - zakażeń żołądkowo-jelitowych ( włączając w jamie ustnej, zębów, szczęki) - zakażenie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, - infekcji skóry, błon śluzowych i tkanek miękkich - zakażenie układu mięśniowo - posocznica - otrzewnej. Profilaktyka i leczenie zakażeń u pacjentów z obniżoną odpornością (z leczeniem immunosupresyjnym).
Przeciwwskazania
- rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy - niedobór glukozo-6-fosforanu, dehydrogenazy niedoboru - ciąży - laktacji (karmienia) - dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (przed zakończeniem tworzenia szkieletu) - nadwrażliwość cyprofloksacyny lub inne leki z grupy fluorochinolony. Środki ostrożności powinny być przepisywane leku u pacjentów z ciężką miażdżycą naczyń mózgowych, zaburzenia krążenia mózgowego, choroby psychiczne, zespół konwulsyjny, epilepsja, ciężka niewydolność nerek i / lub wątroby, a także pacjentów w podeszłym wieku.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Lek jest przeciwwskazany do stosowania w czasie ciąży i laktacji.
Dawkowanie i sposób podawania
Lek należy podawać w kroplówce przez 30 minut (200 mg) i 60 minut (400 mg). Roztwór do infuzji jest kompatybilny z 0,9% roztworem chlorku sodu, roztworem Ringera, 5% i 10% roztworem dekstrozy, 10% roztworem fruktozy, a także roztworem zawierającym 5% roztwór dekstrozy z 0,225% lub 0,45% roztworem chlorku sodu. Dawka Tsiprolet zależy od ciężkości choroby, rodzaju infekcji, stanu organizmu, wieku, masy ciała i czynności nerek pacjenta. Pojedyncza dawka, średnio, wynosi 200 mg (w przypadku ciężkich zakażeń, 400 mg), częstość podawania wynosi 2 razy / dobę. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby i wynosi 1-2 tygodnie, jeśli to konieczne, dłuższe podawanie leku. W ostrej rzeżączce lek jest przepisywany w dawce pojedynczej wynoszącej 100 mg. W celu zapobiegania zakażeniom pooperacyjnym podaje się je dożylnie w ciągu 30-60 minut przed operacją w dawce 200-400 mg.
Efekty uboczne
Na części układu trawiennego: nudności, biegunka, wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, jadłowstręt, żółtaczka cholestatyczna (szczególnie u pacjentów z chorobami wątroby w przeszłości), zapalenie wątroby, hepatonekroza, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej. Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie, lęk, drżenie, bezsenność, koszmary senne, obwodowa paralgezja (nieprawidłowe odczytywanie bólu), pocenie się, zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, lęk, dezorientacja, depresja, omamy i inne objawy reakcje psychotyczne (czasami przechodzące w stan, w którym pacjent może wyrządzić sobie krzywdę), migrenę, omdlenie, zakrzepicę tętnicy mózgowej. Ze strony zmysłów: upośledzenie smaku i zapachu, zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, zmiana postrzegania barw), szum w uszach, utrata słuchu. Od układu sercowo-naczyniowego: tachykardia, zaburzenia rytmu serca, obniżone ciśnienie krwi, przypływ krwi do skóry twarzy. Na części układu krwiotwórczego: leukopenia, granulocytopenia, niedokrwistość, trombocytopenia, leukocytoza, trombocytoza, niedokrwistość hemolityczna. Na podstawie parametrów laboratoryjnych: hipoprotrombinemia, nadmiar kreatyniny, hiperbilirubinemia, hiperglikemia.Ze strony układu moczowego: krwiomocz, krystaluria (zwłaszcza z moczem zasadowym i małą diurezą), kłębuszkowe zapalenie nerek, bolesne oddawanie moczu, wielomocz, zatrzymanie moczu, albuminuria, krwawienie z cewki moczowej, krwiomocz, zmniejszona przez azot czynność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek. Reakcje alergiczne: świąd, pokrzywka, pęcherze, z towarzyszącym krwawieniem i małymi guzkami, które tworzą strupy, gorączka leku, krwotoki punktowe (wybroczyny), obrzęk twarzy lub krtani, duszność, eozynofilia, zwiększona wrażliwość na światło, zapalenie naczyń, guzkowy rumień, rumień, wzór serca, niewydolność serca, guzkowy rumień. , Zespół Stevensa-Johnsona (złośliwy rumień wysiękowy), martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyell'a). Na części układu mięśniowo-szkieletowego: bóle stawów, zapalenie stawów, zapalenie ścięgien i pochwy, zerwania ścięgien, bóle mięśni. Inne: ogólne osłabienie, nadkażenie (kandydoza, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy). Reakcje miejscowe: ból i pieczenie w miejscu wstrzyknięcia, zapalenie żyły.
Przedawkowanie
Leczenie: specyficzne antidotum nie jest znane. Konieczne jest uważne monitorowanie stanu pacjenta, wykonanie płukania żołądka, wykonanie zwykłych środków ratunkowych w celu zapewnienia odpowiedniego spożycia płynu. Z hemo- lub dializy otrzewnowej można wyświetlać tylko niewielki (mniej niż 10%) ilość leku.
Interakcje z innymi lekami
Ze względu na spadek aktywności procesów mikrosomalnego utleniania w hepatocytach, zwiększa on stężenie i wydłuża T1 / 2 teofiliny (i innych ksantyn, na przykład kofeiny), doustnych leków hipoglikemizujących i pośrednich antykoagulantów, zmniejsza wskaźnik protrombiny. NLPZ (z wyjątkiem kwasu acetylosalicylowego) zwiększają ryzyko wystąpienia drgawek. Metoklopramid przyspiesza wchłanianie ciprofloksacyny, co prowadzi do skrócenia czasu do osiągnięcia Cmax. Jednoczesne podawanie leków przeciw urykozuranom prowadzi do wolniejszej eliminacji (do 50%) i wzrostu stężenia cyprofloksacyny w osoczu. W połączeniu z innymi środkami przeciwdrobnoustrojowymi (beta-laktamami, aminoglikozydami, klindamycyną, metronidazolem) zwykle obserwuje się synergizm; może być z powodzeniem stosowany w połączeniu z azlocyliną i ceftazydime w zakażeniach spowodowanych przez Pseudomonas spp .; z mezlocillin, azlocillin i innymi antybiotykami beta-laktamowymi - w przypadku infekcji paciorkowcami; z penicylinami izoksazolilowymi i wankomycyną - w przypadku zakażeń gronkowcami; z metronidazolem i klindamycyną - w przypadku infekcji beztlenowych.Wzmacnia działanie nefrotoksyczne cyklosporyny, zwiększa się stężenie kreatyniny w surowicy, więc pacjenci muszą kontrolować ten wskaźnik 2 razy w tygodniu. Jednocześnie wzmacnia działanie pośrednich antykoagulantów. Roztwór do infuzji jest niezgodny farmaceutycznie ze wszystkimi roztworami do infuzji i lekami, które są niestabilne fizycznie i chemicznie w środowisku kwaśnym (pH roztworu do infuzji ciprofloksacyny wynosi 3,5-4,6). Nie można mieszać roztworu do podawania dożylnego z roztworami o pH większym niż 7.
Instrukcje specjalne
W przypadku wystąpienia ciężkiej lub długotrwałej biegunki podczas lub po leczeniu lekiem Tsiprolet należy wykluczyć rozpoznanie rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy, co wymaga natychmiastowego przerwania leczenia i odpowiedniego leczenia. Jeśli wystąpią bóle ścięgien lub pojawią się pierwsze objawy zapalenia ścięgien i pochwy, leczenie należy przerwać. W okresie leczenia Tsiproletem należy zapewnić wystarczającą ilość płynu, obserwując normalną diurezę. Podczas leczenia Tsiprolet należy unikać kontaktu z bezpośrednim światłem słonecznym. Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne Pacjenci przyjmujący Tsiprolet powinni zachować ostrożność podczas prowadzenia samochodu i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności, wymagających zwiększonej uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych (szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu alkoholu).
Recepta
Tak