Strzykawka do wstrzykiwań Clexane 20 mg / 0,2 ml N10
Condition: New product
995 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Enoxaparin Sodium
Formularz zwolnienia
Rozwiązanie
Skład
Eksoksaparyna sodowa 20 mg * (2000 przeciw Ha IU) Rozpuszczalnik: woda d / i - do 0,2 ml.
Efekt farmakologiczny
Wytwarzanie heparyny drobnocząsteczkowej (ciężar cząsteczkowy około 4500 daltonów: mniej niż 2000 daltonów - mniej niż 20%, od 2000 do 8000 daltonów - więcej niż 68%, więcej niż 8000 daltonów - mniej niż 18%). Sól sodową enoksaparyny otrzymuje się przez alkaliczną hydrolizę estru benzylowego heparyny wyizolowanej z błony śluzowej jelita cienkiego świni. Jego strukturę charakteryzuje nieredukujący fragment kwasu 2-O-sulfo-4-enepirazoksyuronowego i odzyskiwalny fragment 2-N, 6-O-disulfo-D-glukopiranozydu. Struktura enoksaparyny zawiera około 20% (w zakresie od 15% do 25%) 1,6-anhydro-pochodnej w odzyskiwanym fragmencie łańcucha polisacharydowego. W układzie oczyszczonym in vitro sól sodowa enoksaparyny ma wysoką aktywność anty-Xa (około 100 IU / ml) i niską aktywność anty-IIa lub antytrombiny (około 28 IU / ml). Ta aktywność antykoagulacyjna działa poprzez antytrombinę III (AT-III), zapewniając aktywność przeciwzakrzepową u ludzi. Oprócz aktywności anty-Xa / IIa wykryto również dodatkowe właściwości przeciwzakrzepowe i przeciwzapalne soli sodowej enoksaparyny u zdrowych ludzi i pacjentów oraz w modelach zwierzęcych. Obejmuje to zależne od AT-III hamowanie innych czynników krzepnięcia jako czynnik VIIa, aktywację uwalniania szlaku inhibitora czynnika tkankowego (PTF), jak również zmniejszenie uwalniania czynnika von Willebranda ze śródbłonka naczyniowego do krwioobiegu. Czynniki te zapewniają ogólnie działanie przeciwzakrzepowe soli sodowej enoksaparyny. Stosowanie leku w dawkach profilaktycznych nieznacznie zmienia APTT, praktycznie nie ma wpływu na agregację płytek i na poziom wiązania fibrynogenu z receptorami płytek krwi. Aktywność anty-IIa w osoczu jest około 10 razy mniejsza niż aktywność anty-Xa. Średnia maksymalna aktywność anty-IIa jest obserwowana około 3-4 godziny po wstrzyknięciu s / c i osiąga 0,13 IU / ml i 0,19 IU / ml po wielokrotnym podaniu 1 mg / kg masy ciała przy podwójnym podawaniu i 1,5 mg / kg masy ciała przy pojedynczej dawce. wprowadzenie odpowiednio. Średnią maksymalną aktywność w osoczu przeciw Xa obserwuje się 3-5 godzin po wstrzyknięciu s / c i wynosi ona około 0,2, 0,4, 1,0 i 1,3 anty-Xa IU / ml po podaniu s / c 20, 40 mg i 1 mg / kg i 1,5 mg / kg, odpowiednio.
Farmakokinetyka
Farmakokinetyka enoksaparyny w tych schematach dawkowania jest liniowa. Zmienność w obrębie i pomiędzy grupami pacjentów jest niewielka.Wchłanianie i dystrybucja: Po wielokrotnych podskórnych wstrzyknięciach soli sodowej enoksaparyny w dawce 40 mg oraz w dawce 1,5 mg / kg masy ciała 1 raz dziennie u zdrowych ochotników, Css osiąga się 2 dni, przy średniej wartości AUC o 15% większej niż po podaniu pojedynczej dawki. wprowadzenie. Po wielokrotnych podskórnych wstrzyknięciach soli sodowej enoksaparyny w dawce dziennej 1 mg / kg masy ciała 2 razy / dobę Css osiąga się w ciągu 3-4 dni, z AUC średnio o 65% wyższym niż po pojedynczym wstrzyknięciu, a średnie wartości Cmax wynoszą odpowiednio 1,2 jm. / ml i 0,52 jm / ml. Dostępność biologiczna soli sodowej enoksaparyny w przeliczeniu na s / c, oszacowana na podstawie aktywności anty-Xa, jest bliska 100%. Vd soli sodowej enoksaparyny (dla aktywności anty-Xa) wynosi w przybliżeniu 5 litrów i zbliża się do objętości krwi. Metabolizm: Soksoksaparyna sodowa ulega głównie biotransformacji w wątrobie przez odsiarczanie i / lub depolimeryzację z wytworzeniem substancji o niskiej masie cząsteczkowej o bardzo niskiej aktywności biologicznej. Wycofanie: Sól sodowa enoksaparyny jest lekiem o niskim klirensie. Po podaniu i / v przez 6 godzin w dawce 1,5 mg / kg masy ciała, średnia wartość klirensu anty-Xa w osoczu wynosi 0,74 l / h. Usunięcie leku ma charakter jednofazowy. T1 / 2 wynosi 4 godziny (po pojedynczym wstrzyknięciu sc) i 7 godzin (po wielokrotnym podaniu leku). 40% podanej dawki jest wydalane przez nerki, a 10% pozostaje niezmienione. Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych: Możliwe opóźnienie w eliminacji soli sodowej enoksaparyny u pacjentów w podeszłym wieku w wyniku zmniejszonej czynności nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zmniejsza się klirens sodu enoksaparyny. U pacjentów z łagodną (CC 50-80 ml / min) i umiarkowanej (CC 30-50 ml / min), zaburzenia czynności nerek po wielokrotnym n / a 40 mg sól sodowa enoksaparyny 1 raz / dzień wzrostem aktywności anty-Xa, reprezentowane przez AUC . U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CC poniżej 30 ml / min) z powtarzanym wstrzyknięciem leku w dawce 40 mg 1 raz na dobę, AUC w równowadze jest średnio o 65% wyższe. U pacjentów z nadwagą, gdy s / do wprowadzenia klirensu leku jest nieco mniej. Jeśli nie podano dawki kompensacji ciężaru ciała pacjenta, a następnie po podaniu pojedynczej s / c enoksaparyny 40 mg, aktywność anty-Xa, wynosi 50% wyższy u kobiet o wadze poniżej 45 kg, i 27% u mężczyzn o masie ciało mniej niż 57 kg, w porównaniu z pacjentami o normalnej średniej masie ciała.
Wskazania
- zapobieganie zakrzepicy żył i zatoru, zwłaszcza podczas operacji ortopedycznych i chirurgicznych operatsiyah- ogólnie profilaktyka zakrzepicy żylnej i powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentów poddawanych bedrest powodu ostrych chorób terapeutycznych (ostra niewydolność serca, przewlekła niewydolność serca, niewyrównaną III i IV klasy czynnościowej Klasyfikacja NYHA, ostra niewydolność oddechowa, ciężka ostra infekcja, ostre choroby reumatyczne w połączeniu z Te czynniki ryzyka żylnej skrzepliny) - leczenie zakrzepicy żył głębokich lub bez powikłań zakrzepowo-zatorowych płuc arterii- profilaktyce zakrzepów w pozaustrojową krwią podczas hemodializy (zwykle, gdy czas trwania sesji nie więcej niż 4 godziny) - leczeniu niestabilnej dusznicy bolesnej i zawału mięśnia sercowego bez zębów Q w połączenie z acetylosalicylowego kislotoy- leczenia ostrego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST pacjentów, leczniczych lub po przezskórnej twornik Interwencja Narnii.
Przeciwwskazania
- zwiększona wrażliwość na enoksaparyny, heparyna i jej pochodne, w tym innych małocząsteczkowego aktywnego gepariny- wielu krwawień, a także stanów i chorób, w których występuje wysokie ryzyko krwawienia, zagrożone aborcji mózgowy lub tętniaka aorty (z wyjątkiem chirurgicznych interwencja), niedawny udar krwotoczny, niekontrolowane krwawienie, małopłytkowość w połączeniu z pozytywnym Przeciwciało przeciwpłytkowe in vitro w obecności enoksaparyny natriya- wieku 18 lat (skuteczność i bezpieczeństwo nie ustalono) .ne Zalecane zastosowanie Clexane leku; w celu zapobiegania zakrzepicy u kobiet ciężarnych z mechanicznymi protezami zastawek serca (niewystarczające doświadczenie kliniczne z) .Za ostorozhnostyuSostoyaniya w których istnieje potencjalne ryzyko krwawienia - zaburzenia hemostazy (w tym hemofilię, małopłytkowość, hypocoagulation, choroba von Willebranda)vaskulit- ciężkie wrzód żołądka i dwunastnicy, lub innego uszkodzenia erozyjne i wrzodziejące zapalenie przewodu pokarmowego u anamneze- ostatnim zawale niedokrwiennym insult- niekontrolowanej tętniczym gipertenziya- ciężkiego z cukrzycą ostre lub krwotoczny retinopatiya- cukrzyca diabet- świeżo przeniesiony lub podejrzewanego neurologicznych lub okulistyczne operatsii- prowadzenie rdzenia i znieczulenie zewnątrzoponowe (potencjał krwiak), nakłucie lędźwiowe (niedawno przeniesiony) - Ned rody- zapalenie wsierdzia bakteryjne (ostre i podostre) - zapalenie osierdzia lub osierdziowego vypot- nerek i / lub wątroby nedostatochnost- domaciczne antykoncepcyjne (IUD) - ciężkie uszkodzenie (zwłaszcza ośrodkowego układu nerwowego), otwarte rany z dużym sterylność rany poverhnostyu- jednoczesne podawanie leków, wpływających na układ gemostaza- małopłytkowości indukowanej heparyną (historia), w połączeniu z nie danych dotyczących stosowania klinicznego Clexane leków lub bez zakrzepicy nego.Kompaniya; w następujących warunkach: czynnej gruźlicy radioterapii (świeżo przeniesiony).
Dawkowanie i sposób podawania
Z wyjątkiem szczególnych przypadków (leczenie zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST, przyjmowaniem leków lub przezskórną interwencją wieńcową i zapobieganiem zakrzepicy w krążeniu pozaustrojowym podczas hemodializy), enoksaparynę sodową wstrzykuje się głęboko podskórnie. Iniekcje korzystnie wykonuje się u pacjenta leżącego. Przy użyciu wstępnie napełnionych strzykawek dla 20 mg i 40 mg w celu uniknięcia strat leku przed podaniem, nie jest konieczne, w celu usunięcia pęcherzyków powietrza ze strzykawki. Zastrzyki należy wykonywać naprzemiennie w lewej lub prawej przednio-bocznej lub tylno-bocznej powierzchni brzucha. Igła musi być włożona na całej długości w pionie (bez boków) do fałdu skóry, zebrana i utrzymana do momentu zakończenia wstrzyknięcia pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym. Fałd skóry jest uwalniany dopiero po zakończeniu wstrzyknięcia. Nie należy masować miejsca wstrzyknięcia po wstrzyknięciu. Wstępnie napełniona strzykawka jest gotowa do użycia. Leku nie można podawać w / m! Profilaktyka zakrzepicy żylnej i zatorowości w trakcie zabiegu, zwłaszcza ortopedyczne i ogólnych operacji chirurgicznych, u pacjentów z umiarkowanym ryzykiem zakrzepicy i zatorowości (npchirurgia brzuszna) zalecana dawka Clexane; wytwarza 20 mg lub 40 mg 1 raz / dni p / do. Pierwsze wstrzyknięcie wykonuje się 2 godziny przed operacją. W przypadku pacjentów z wysokim ryzykiem zakrzepicy i zatorowości (na przykład podczas operacji ortopedycznych) lek zaleca się w dawce 40 mg 1 raz na dobę, nie stosować, pierwszą dawkę podaje się 12 godzin przed operacją lub 30 mg 2 razy / dobę, nie dotyczy początek wprowadzenia po 12-24 godzinach po operacji. Czas leczenia Clexane; średnio wynosi 7-10 dni. Jeśli to konieczne, terapia może być kontynuowana tak długo, jak długo utrzymuje się ryzyko zakrzepicy i zatorowości, i dopóki pacjent nie przejdzie na ambulatoryjny reżim. W przypadku operacji ortopedycznych wskazane może być kontynuowanie leczenia poprzez podawanie Clexan po początkowej terapii; w dawce 40 mg 1 raz dziennie przez 3 tygodnie. Cechy leku Clexane; do znieczulenia podpajęczynówkowego / zewnątrzoponowego, a także do procedur rewaskularyzacji wieńcowej opisano w rozdziale Instrukcje specjalne. Zapobieganie zakrzepicy żylnej i zatorowości u pacjentów leżących w łóżku z powodu ostrych chorób terapeutycznych Zalecana dawka Clexan; wytwarza 40 mg 1 raz / dni p / do, przynajmniej w ciągu 6 dni. Leczenie należy kontynuować do momentu pełnego przeniesienia pacjenta do trybu ambulatoryjnego (maksymalnie przez 14 dni). Leczenie zakrzepicy żył głębokich płucną chorobą zakrzepowo-zatorową lub bez choroby zakrzepowo-zatorowej tętnicy płucnej Lek wstrzykuje się s / c w dawce 1,5 mg / kg masy ciała 1 raz dziennie lub w dawce 1 mg / kg masy ciała 2 razy / dobę. U pacjentów ze skomplikowanymi zaburzeniami zakrzepowo-zatorowymi zaleca się stosowanie leku w dawce 1 mg / kg 2 razy / dobę. Średni czas leczenia wynosi 10 dni. Powinien natychmiast rozpocząć terapię z pośrednimi antykoagulantami, podczas leczenia Clexane; konieczne jest kontynuowanie aż do osiągnięcia terapeutycznego efektu przeciwzakrzepowego, tj. MHO powinno być 2-3. Zapobieganie zakrzepicy w krążeniu pozaustrojowym podczas hemodializy Zalecana dawka Clexane; średnie 1 mg / kg masy ciała. Przy wysokim ryzyku krwawienia dawkę należy zmniejszyć do 0,5 mg / kg masy ciała przy podwójnym podejściu naczyniowym lub 0,75 mg przy pojedynczym podejściu naczyniowym.W hemodializie lek należy wstrzyknąć w tętniczą część zastawki na początku sesji hemodializy. Pojedyncza dawka zwykle wystarcza na 4-godzinną sesję, jednak jeśli wykryte zostaną pierścienie fibryny podczas dłuższej hemodializy, lek można dodatkowo podawać w dawce 0,5-1 mg / kg masy ciała. Leczenie niestabilnej stenokardii i zawału mięśnia sercowego bez załamka Qtypan; podawany w dawce 1 mg / kg masy ciała co 12 godzin s / c, przy równoczesnym stosowaniu kwasu acetylosalicylowego w dawce 100-325 mg 1 raz dziennie. Średni czas trwania terapii wynosi co najmniej 2 dni (do czasu ustabilizowania stanu klinicznego pacjenta). Zazwyczaj podawanie leku trwa od 2 do 8 dni. Leczenie ostrego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST, leczeniem lub przezskórną interwencją wieńcową Leczenie rozpoczyna się od jednorazowego podania bolusa IV soli sodowej enoksaparyny w dawce 30 mg. Natychmiast po nim sód enoksaparyny podaje się w dawce 1 mg / kg. Następnie lek jest przepisywany s / c przy 1 mg / kg masy ciała co 12 godzin (maksymalnie 100 mg soli sodowej enoksaparyny dla każdego z pierwszych dwóch wstrzyknięć s / c, a następnie 1 mg / kg masy ciała dla pozostałych dawek podskórnych, tj. przy masie ciała powyżej 100 kg dawka pojedyncza może przekraczać 100 mg). U pacjentów w wieku 75 lat i starszych początkowy bolus IV nie jest stosowany. Enoksaparyna sodowa jest wstrzykiwana s / c w dawce 0,75 mg / kg co 12 godzin (ponadto podczas pierwszych dwóch wstrzyknięć s / c, 75 mg soli sodowej enoksaparyny można podawać jak najwięcej dla każdego wstrzyknięcia, następnie wszystkie następne dawki s / c 0,75 mg / kg masy ciała, tj. przy masie ciała większej niż 100 kg, dawka może przekroczyć 75 mg). W połączeniu z lekami trombolitycznymi (specyficznymi dla fibryny i niespecyficznymi dla fibryny), sól enoksaparyny należy podawać w zakresie od 15 minut przed rozpoczęciem leczenia trombolitycznego do 30 minut po nim. Jak najszybciej po wykryciu ostrego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST, należy jednocześnie rozpocząć podawanie kwasu acetylosalicylowego (w dawkach 75 do 325 mg), a jeśli nie ma przeciwwskazań, powinien on trwać co najmniej 30 dni. Zalecany czas leczenia lekiem wynosi 8 dni lub do momentu wypisania pacjenta ze szpitala, jeśli okres hospitalizacji jest krótszy niż 8 dni. W trakcie podawania bolusa enoksaparynę należy podawać przez cewnik żylny, a enoksaparyny sodowej nie należy mieszać ani podawać z innymi lekami.Aby uniknąć obecności śladów innych substancji leczniczych w układzie infuzyjnym i ich interakcji z enoksaparyną sodową, cewnik żylny należy przepłukać wystarczającą ilością 0,9% roztworu chlorku sodu lub dekstrozy przed i po iniekcji bolusowej IV dawki enoksaparyny sodowej. Sódan sodowy enoksaparyny można podawać bezpiecznie, stosując 0,9% roztwór chlorku sodu i 5% roztwór dekstrozy. W przypadku podawania bolusa enoksaparynowym sodu w dawce 30 mg w leczeniu ostrego zawału mięśnia sercowego ze zwiększeniem odcinka ST ze szklanych strzykawek 60 mg, 80 mg i 100 mg, należy usunąć nadmiar leku, tak aby pozostał tylko 30 mg (0,3 ml). Dawka 30 mg może być podawana bezpośrednio IV. W przypadku bolusa IV podawanego enoksaparynie przez cewnik żylny można użyć napełnionych strzykawek do podania / podania 60 mg, 80 mg i 100 mg leku. Zaleca się stosowanie strzykawek po 60 mg, ponieważ Zmniejsza to ilość leku usuwanego ze strzykawki. Strzykawki 20 mg nie są używane, ponieważ nie są wystarczającą ilością leku na bolus 30 mg soli sodowej enoksaparyny. Strzykawki 40 mg nie są używane, ponieważ nie ma na nich podziałów i dlatego nie jest możliwe dokładne zmierzenie ilości 30 mg. U pacjentów poddawanych przezskórnej interwencji wieńcowej, jeśli ostatnie c / s wstrzyknięcie enoksaparyny sodowej zostało wykonane mniej niż 8 godzin przed nadymaniem cewnika balonowego wprowadzonego do miejsca tętnicy wieńcowej, dodatkowe podawanie soli sodowej enoksaparyny nie jest wymagane. Jeśli ostatnie c / s wstrzyknięcia enoksaparyny sodowej zostało przeprowadzone ponad 8 godzin przed nadmuchaniem cewnika balonowego, należy podać dodatkową dawkę soli sodowej enoksaparyny IV w dawce 0,3 mg / kg. Aby zwiększyć dokładność dodatkowego bolusa małych objętości do cewnika żylnego podczas przezskórnych interwencji wieńcowych, zalecane jest rozcieńczenie leku do stężenia 3 mg / ml. Rozcieńczanie roztworu zaleca się bezpośrednio przed wprowadzeniem. Aby otrzymać roztwór soli sodowej enoksaparyny o stężeniu 3 mg / ml, używając ampułko-strzykawki o masie ciała 60 mg, zaleca się użycie 50 ml roztworu do infuzji (tj. 0,9% roztwór chlorku sodu lub 5% dekstrozy).Z pojemnika z roztworem do infuzji usunięto konwencjonalną strzykawkę i usunięto 30 ml roztworu. Sól sodową enoksaparyny (zawartość strzykawki do podawania sc 60 mg) wstrzykuje się do pozostałych 20 ml roztworu do infuzji w naczyniu. Zawartość pojemnika z rozcieńczonym roztworem soli sodowej enoksaparyny miesza się delikatnie. Pacjenci w podeszłym wieku. Z wyjątkiem leczenia zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (patrz wyżej), dla wszystkich innych wskazań dotyczących zmniejszania dawek soli sodowej enoksaparyny u pacjentów w podeszłym wieku, jeśli nie mają one zaburzenia czynności nerek, nie jest wymagane. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CC poniżej 30 ml / min) dawka soli sodowej enoksaparyny jest zmniejszona zgodnie z poniższymi tabelami, ponieważ ci pacjenci mają zwiększoną ekspozycję ogólnoustrojową (czas działania) leku. W przypadku światła (CK 50-80 ml / min) i umiarkowanego (CK 30-50 ml / min) zaburzenia czynności nerek, dostosowanie dawki nie jest wymagane, ale pacjenci powinni być pod uważnym nadzorem lekarza. W związku z brakiem badań klinicznych, lek Clexane; należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Instrukcje dotyczące samodzielnego wstrzykiwania leku Clexane; (ampułko-strzykawka z systemem ochrony igły) 1. Umyj ręce i obszar skóry (miejsce wstrzyknięcia), w które wstrzykniesz lek z mydłem i wodą. Osusz je. 2. Wybierz wygodną pozycję do siedzenia lub leżenia i zrelaksuj się. Upewnij się, że dobrze widzisz miejsce, w którym zamierzasz wstrzyknąć lek. Optymalne wykorzystanie fotela wypoczynkowego, szezlongu lub łóżka wyłożonego poduszkami dla wsparcia. 3. Wybierz miejsce wstrzyknięcia po prawej lub lewej stronie brzucha. To miejsce powinno znajdować się w odległości co najmniej 5 cm od pępka w kierunku boków. Nie wykonuj wstrzyknięcia samoczynnego w odległości 5 cm od pępka lub wokół istniejących blizn lub stłuczeń. Zmień miejsce wstrzyknięcia w prawej i lewej części brzucha, w zależności od miejsca wstrzyknięcia leku w poprzednim czasie. 4. Przetrzyj miejsce wstrzyknięcia gazikiem nasączonym alkoholem. 5. Ostrożnie zdejmij nasadkę z igły strzykawki za pomocą Clexane; Odłóż czapkę z powrotem. Strzykawka jest wstępnie napełniona i gotowa do użycia. Nie naciskaj tłoka, aby usunąć pęcherzyki powietrza przed włożeniem igły do miejsca wstrzyknięcia.Może to prowadzić do utraty leku. Po zdjęciu nasadki nie wolno dotykać żadnych przedmiotów igłą. Jest to konieczne, aby utrzymać sterylność igły. 6. Przytrzymaj strzykawkę w dłoni, którą piszesz, trzymając za ołówek, a drugą ręką delikatnie ściśnij obszar przetarcia alkoholem między kciukiem a palcem wskazującym, aby utworzyć fałdę skóry. Podczas wchodzenia do leku trzymaj fałd skóry. 7. Trzymaj strzykawkę tak, aby igła była skierowana w dół (pionowo pod kątem 90 °). Wsuń igłę do końca w fałd skóry. 8. Naciśnij palec na tłok. Zapewni to wprowadzenie leku do podskórnej tkanki tłuszczowej brzucha. Podczas wchodzenia do leku trzymaj fałd skóry. 9. Wyjmij igłę, pociągając ją do tyłu, nie odchylając się od osi. Mechanizm ochronny automatycznie zamknie igłę. Teraz możesz przestać zachować fałd skóry. System zabezpieczający, który zapewnia uruchomienie mechanizmu ochronnego, uruchamia się dopiero po włożeniu całej zawartości strzykawki przez naciśnięcie tłoka na całej długości jego ruchu. 10. Aby zapobiec powstawaniu siniaka, nie należy pocierać miejsca wstrzyknięcia po wstrzyknięciu. 11. Umieść używaną strzykawkę z mechanizmem ochronnym w pojemniku na ostre przedmioty. Zamknij pojemnik szczelnie pokrywką i trzymaj go z dala od dzieci. Podczas stosowania leku należy ściśle przestrzegać zaleceń podanych w instrukcji, a także instrukcji lekarza lub farmaceuty. W razie jakichkolwiek pytań należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Recepta
Tak