Enalapril Hexal tabletki 5 mg N20
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Enalapril
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
1 tabletka zawiera: Substancja czynna: maleinian enalaprilu 5 mg Substancje pomocnicze: monohydrat laktozy - 106 mg, węglan magnezu - 71,645 mg, żelatyna - 7,8 mg, krospowidon - 7,8 mg, stearynian magnezu - 1,755 mg.
Efekt farmakologiczny
Farmakodynamika Enalapril jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE) stosowanym w leczeniu nadciśnienia, niewydolności serca, nefropatii cukrzycowej. Kliniczny efekt enalaprylu wynika z zahamowania aktywności ACE iw rezultacie zmniejszenia tworzenia się angiotensyny II z angiotensyny I w tkankach i krwi krążącej. Zmniejszenie stężenia angiotensyny II prowadzi z kolei do wazodylatacji, zmniejszenia wydzielania aldosteronu, zwiększenia zawartości potasu i stężenia reniny w osoczu krwi. Hemodynamiczne konsekwencje tych zmian to zmniejszenie całkowitego obwodowego oporu naczyniowego (OPS), skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi, zwiększenie pojemności minutowej serca, zmniejszenie obciążenia wstępnego i wstępnego mięśnia sercowego. Enalapril rozszerza tętnice w większym stopniu niż żyły, podczas gdy nie ma odruchowego wzrostu częstości akcji serca (HR). Zmniejsza degradację bradykininy, zwiększa syntezę prostaglandyn. Działanie przeciwnadciśnieniowe jest bardziej wyraźne przy wysokim stężeniu reniny niż przy jej normalnym lub obniżonym poziomie. Czas wystąpienia efektu przeciwnadciśnieniowego przy podawaniu doustnym wynosi 1 godzinę, który osiąga maksimum po 4-6 godzinach i utrzymuje się do 24 godzin Niektórzy pacjenci potrzebują terapii przez kilka tygodni, aby osiągnąć optymalne ciśnienie krwi. W przewlekłej niewydolności serca obserwuje się zauważalny efekt kliniczny podczas długotrwałego leczenia - 6 miesięcy lub dłużej. Czas trwania działania terapeutycznego zależy od dawki. Działanie rozszerzające naczynia krwionośne i niektóre działanie moczopędne enalaprylu wynika również z blokady zniszczenia bradykininy, która z kolei stymuluje syntezę prostaglandyn rozszerzających naczynia i nerki. Zwiększenie zawartości bradykininy w osoczu krwi i miejscowo w narządach i tkankach organizmu blokuje procesy patologiczne występujące w przewlekłej niewydolności serca w mięśniu sercowym, nerkach i mięśniach gładkich naczyń.Jednocześnie obserwuje się wzrost przepływu krwi wieńcowej i nerkowej, długotrwałe stosowanie (od 3-4 tygodni leczenia), przerost lewej komory i miofibryle tętnic rezystancyjnych zmniejszają się, rozszerzenie lewej komory zmniejsza się, poprawia się dopływ krwi do niedokrwionego miokardium, poprawia się metabolizm i poprawia się częstość występowania arytmii, stwierdza się po przywróceniu dopływu krwi do mięśnia sercowego. Ze względu na umiarkowane działanie moczopędne leku zmniejsza się nadciśnienie tętnicze, zmniejsza się rozwój stwardnienia kłębuszków nerkowych i zmniejsza się ryzyko przewlekłej niewydolności nerek. Obniżenie ciśnienia krwi w zakresie terapeutycznym (nie niższe niż 110/60 mmHg, art.) Nie wpływa na krążenie mózgowe: przepływ krwi do mózgu utrzymuje się na odpowiednim poziomie i na niskim poziomie ciśnienia krwi. Nagłe przerwanie leczenia nie prowadzi do syndromu "anulowania" (gwałtowny wzrost ciśnienia krwi). Enalapril nie powoduje zaburzeń metabolicznych, nie wpływa na metabolizm glukozy, nie zwiększa stężenia kwasu moczowego, nie zmienia profilu lipoprotein we krwi. Enalapril może zmniejszać hipokalemiczny wpływ diuretyków tiazydowych. Farmakokinetyka Wchłanianie Po przyjęciu enalapryl jest szybko wchłaniany, maksymalne stężenie w osoczu występuje w ciągu 1 godziny Enalapryl jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego (GIT), efekt terapeutyczny osiąga się w ciągu 1 godziny (maksymalnie 4-8 godzin) po podaniu doustnym. Jedzenie nie wpływa na wchłanianie leku. Dystrybucja U pacjentów z prawidłową czynnością nerek stężenie enalaprylu w osoczu w stanie równowagi osiąga się 2-3 dni po rozpoczęciu podawania. Nie kumuluje się. Komunikacja z białkami osocza krwi około 50%. Wycofanie Poddaje się biotransformacji w wątrobie z utworzeniem aktywnego metabolitu - enalaprilatu, którego maksymalne stężenie określa się 4 godziny po podaniu. Enalapryl eliminowany jest głównie przez nerki - 60% (20% - w postaci enalaprilu i 40% - w postaci enalaprilatu), przez jelita - 33% (6% - w postaci enalaprilu i 27% - w postaci enalaprylatu). Okres półtrwania (T1 / 2) wynosi 11 h. U pacjentów z klirensem kreatyniny (CK) mniejszym niż 30 ml / min, enalapryl T1 / 2 wzrasta.Zmniejszone wydzielanie nerkowe enalaprylu może zwiększać hydrolizę do enalaprilatu i zwiększać wydalanie pozaustrojowe leku. Szybkość hydrolizy enalaprylu może zmniejszyć się u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, nie zmniejszając efektu terapeutycznego. Wnika w barierę łożyskową. Jest wydzielany do mleka kobiecego. Praktycznie nie przenika przez barierę krew-mózg. Nie kumuluje się w żadnych tkankach i narządach.
Wskazania
nadciśnienie tętnicze; przewlekła niewydolność serca (w ramach terapii skojarzonej); zapobieganie rozwojowi klinicznie ciężkiej niewydolności serca u pacjentów z bezobjawową dysfunkcją lewej komory (w ramach terapii skojarzonej).
Przeciwwskazania
nadwrażliwość na enalapryl i inne inhibitory ACE, a także na jakikolwiek inny składnik leku; nietolerancja laktozy, niedobór laktazy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy; obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie związany z wcześniejszym stosowaniem inhibitorów ACE, dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego lub idiopatycznego obrzęku naczynioruchowego; jednoczesne stosowanie enalaprylu i aliskirenu u pacjentów z cukrzycą lub niewydolnością nerek (QA poniżej 60 ml / min); wiek do 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa); ciąża Enalapril Hexal powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności, gdy pacjent ma obustronne zwężenie tętnicy nerkowej lub zwężenie tętnicze pojedynczej nerki, pierwotny hiperaldosteronizm, hiperkaliemię lub stan po transplantacji nerki; choroby naczyń mózgowych (w tym niewydolność naczyń mózgowych); choroba niedokrwienna serca (CHD), niedawny zawał mięśnia sercowego (do 3 miesięcy); przewlekła niewydolność serca, zwężenie zastawki aortalnej i / lub mitralnej (z upośledzonymi parametrami hemodynamicznymi), przerostowa kardiomiopatia zaporowa; stan hipowolemiczny (związany z długotrwałym podawaniem diuretyków, obecnością diety z ograniczeniem soli, biegunką lub wymiotami, hemodializą, po operacji); ciężkie autoimmunologiczne choroby układowe tkanki łącznej (w tymsklerodermia, toczeń rumieniowaty układowy); w tłumieniu hematopoezy w szpiku kostnym; z niewydolnością wątroby; w starszym wieku (powyżej 65 lat); cukrzyca; w przypadku niewydolności nerek (białkomocz - więcej niż 1 g / dzień); przy równoczesnym stosowaniu z lekami immunosupresyjnymi i diuretykami; u pacjentów dializowanych za pomocą membran o wysokim przepływie (takich jak AN69); podczas desensytyzacji; u pacjentów rasy murzyńskiej; z aferezą lipoproteiny o niskiej gęstości.
Środki ostrożności
W okresie leczenia może zwiększyć psoriaza.Pri pheochromocytoma propranolol mogą być wykorzystane dopiero po otrzymaniu alfa adrenoblokatora.Posle długotrwałego leczenia propranololem powinien być stopniowo pod nadzorem leczenia vracha.Na propranololem w dawce należy unikać w / na wprowadzenie werapamil, diltiazem .W kilka dni przed podczas znieczulenia należy przerwać przyjmowanie propranololu lub znaleźć lek na znieczulenie z minimalnymi negatywnymi działaniami inotropowymi. Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne u pacjentów, których aktywność wymaga zwiększonej uwagi, kwestię użycia propranololu w warunkach ambulatoryjnych należy rozwiązać dopiero po ocenie indywidualnej reakcji pacjenta.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Nie zaleca się stosowania leku Enalapril Hexal podczas ciąży. W przypadku zajścia w ciążę należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku Enalapril Hexal. Inhibitory ACE mogą powodować chorobę lub śmierć płodu lub noworodka, gdy są przepisane w drugim i trzecim trymestrze ciąży. Stosowaniu inhibitorów ACE w tym okresie towarzyszył negatywny wpływ na płód i noworodka, w tym na rozwój niedociśnienia tętniczego, niewydolności nerek, hiperkaliemii i / lub hipoplazji kości czaszki u noworodków. Być może rozwój małowodzie, prawdopodobnie ze względu na zmniejszenie czynności nerek płodu. To powikłanie może prowadzić do przykurczu kończyn, deformacji kości czaszki, w tym jej twarzy i niedorozwoju płuc. Podczas przepisywania leku Enalapril Hexal konieczne jest poinformowanie pacjenta o potencjalnym ryzyku dla płodu.Enalapril, który przenika przez łożysko, może być częściowo usunięty z krążenia noworodka za pomocą dializy otrzewnowej; Teoretycznie można go usunąć poprzez transfuzję wymienną. Zaleca się uważne monitorowanie noworodków i niemowląt, które były narażone na prenatalną ekspozycję na lek Enalapril Hexal, aby na czas wykryć wyraźne obniżenie ciśnienia krwi, skąpomoczu, hiperkaliemii i zaburzeń neurologicznych, prawdopodobnie ze względu na zmniejszenie przepływu krwi przez nerki i mózg, jednocześnie obniżając ciśnienie krwi spowodowane przez inhibitory ACE. W przypadku skąpomoczu konieczne jest utrzymanie ciśnienia krwi i perfuzji nerek przez podawanie odpowiednich płynów i leków zwężających naczynia krwionośne. Enalapryl i enalaprilat przenikają do mleka kobiecego w śladowych stężeniach, przy zastosowaniu leku w dawkach terapeutycznych, wpływ na dziecko jest mało prawdopodobny. Jednak stosowanie leku jest przeciwwskazane u karmiących piersią wcześniaków i w pierwszych kilku tygodniach po urodzeniu ze względu na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u noworodków od strony układu sercowo-naczyniowego i nerek, a także z powodu braku dostatecznego doświadczenia klinicznego. Jeśli to konieczne, wyznaczenie leku Enalapril Hexal matek karmiących powinna zdecydować o zakończeniu karmienia piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Enalapril Hexal podaje się doustnie, niezależnie od posiłku, należy pić dużo płynów. Leczenie za pomocą Enalapril Hexal prowadzi się przez długi czas. Dawka leku powinna być dostosowana do stanu pacjenta. Lek Enalapril Hexal należy przyjmować o tej samej porze dnia, zwykle rano, ale podawanie leku Enalapril Hexal można podzielić na dwie dawki. Po przyjęciu pierwszej dawki zaleca się obserwację pacjenta i regularne mierzenie ciśnienia krwi w ciągu najbliższych kilku godzin. Jeśli istnieje wysokie ryzyko niedociśnienia tętniczego, pacjentowi należy podać pierwszą dawkę leku Enalapril Hexal w szpitalu i obserwować pacjenta przez co najmniej 5 godzin. Podczas obserwacji pacjent powinien znajdować się w pozycji "leżącej".Po pominięciu kolejnej dawki leku Enalapril Hexal należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę. Jeśli zbliża się kolejna dawka leku Enalapril Hexal, należy pominąć przyjęcie zapomnianej dawki i przyjąć kolejną dawkę na czas. W żadnym przypadku nie należy podwajać dawki. Schemat dawkowania dobierany jest indywidualnie.
Efekty uboczne
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) działania niepożądane są klasyfikowane zgodnie z częstością ich rozwoju w następujący sposób: bardzo często (≥1 / 10), często (od ≥1 / 100 do <1/10), rzadko (od ≥1 / 1000 do <1/100), rzadko (od ≥1 / 10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000); Częstotliwość nie jest znana - według dostępnych danych nie można było ustalić częstotliwości występowania. Ponieważ układ sercowo-naczyniowy jest bardzo powszechny: zawroty głowy; często: wyraźny spadek ciśnienia krwi (w tym ortostatyczny), zaburzenia synchroniczne, ból w klatce piersiowej, arytmia, tachykardia, dławica piersiowa; rzadko: kołatanie serca, zawał mięśnia sercowego, udar, w tym. wtórne po wystąpieniu ciężkiego niedociśnienia; rzadko: choroba zakrzepowo-zatorowa gałęzi tętnicy płucnej, zespół Raynauda. O ośrodkowym układzie nerwowym często: ból głowy, depresja; rzadko: zawroty głowy, senność, bezsenność, drażliwość, dezorientacja, parestezje, zawroty głowy; rzadko: niezwykłe sny, zaburzenia snu. Z układu oddechowego bardzo często: kaszel; często: duszność; rzadko: wyciek z nosa, ból gardła, chrypka, skurcz oskrzeli (astma oskrzelowa); rzadko: naciek płuc, nieżyt nosa, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych (eozynofilowe zapalenie płuc). Ze strony układu pokarmowego bardzo często: nudności; często: biegunka, ból w jamie brzusznej, naruszenie odczuwania smaku; rzadko: niedrożność jelit, zapalenie trzustki, wymioty, niestrawność, zaparcia, anoreksja, wrzód trawienny, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zespół jelita drażliwego; rzadko: zapalenie jamy ustnej / aftowe zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, niewydolność wątroby, zapalenie wątroby (w tym martwica wątroby), cholestaza, żółtaczka, zwiększona aktywność aminotransferaz "wątrobowych" i bilirubina w osoczu; bardzo rzadko: jelitowy obrzęk naczynioruchowy. Ze względu na rzadkie występowanie układu moczowo-płciowego: niewydolność nerek, niewydolność nerek, białkomocz, impotencja, zwiększenie stężenia mocznika w osoczu krwi; rzadko: skąpomocz, ginekomastia. Na części narządu wzroku bardzo często: niewyraźne widzenie.Z układu krwiotwórczego i układu chłonnego Niezbyt często: niedokrwistość (w tym aplastyczna, hemolityczno); rzadko: neutropenia, trombocytopenia, agranulocytoza, hamowanie hematopoezę szpiku kostnego, niedokrwistość aplastyczna, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie hematokrytu, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, chorób autoimmunologicznych. Endocrine częstotliwość systemu jest znana: zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego. Reakcje alergiczne są często: pokrzywka, wysypka, wysypka, reakcje nadwrażliwości / obrzęk naczynioruchowy (obrzęk naczynioruchowy opisane twarzy i kończyn, warg, języka, gardła i / lub krtani); rzadko: zwiększone pocenie się, świąd, pokrzywka, łysienie; rzadko, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella), złuszczające zapalenie skóry, pęcherzyca, erytrodermia. Opisuje się objawów, które mogą zawierać gorączka, ból mięśni, ból stawów i zapalenie błony surowiczej, zapalenie naczyń, zwiększoną szybkość opadania krwinek czerwonych, leukocytoza i eozynofilia, wysypkę skórną, dodatni wynik testu na przeciwciał przeciwjądrowych. objawem jest opisany, który zawiera również zaczerwienienie twarzy, nudności, wymioty i niedociśnienie i może wystąpić podczas stosowania inhibitorów ACE, i leki złota (aurothiomalate sodu) dożylnie. Inne bardzo często: astenia; często: zwiększone zmęczenie, hiperkaliemia, zwiększone stężenie kreatyniny we krwi; rzadko: drżenie mięśni, szum w uszach (dzwonienie w uszach), zaczerwienienie (zaczerwienienie skóry), złe samopoczucie, gorączka, dysfonia, hipoglikemię, niedoboru sodu we krwi, zwiększone stężenie mocznika we krwi.
Przedawkowanie
Objawy: ból głowy, znaczący spadek ciśnienia krwi, aż do rozwoju upadku, zawał serca, udarem lub powikłań zakrzepowo-zatorowych, drgawki, osłupienie, tachykardia, kołatanie serca, zawroty głowy, bradykardia, kołatanie serca, niewydolność nerek, kaszel, stany lękowe. Leczenie: objawowe. Pacjent zostaje przeniesiony do pozycji "leżącej" z niską głową. W pokazanych przypadkach łagodnych spożyciu płukanie żołądka i węgiel aktywowany, w cięższych przypadkach - działania stabilizacji ciśnienia: dożylne wstrzyknięcie 0,9% roztworu chlorku sodu, zwiększające objętość osocza, łącznik stymulatora na oporne na lek bradykardii hemodializę (prędkość średni wydalanie enalaprylu wynosi 62 ml / min).
Interakcje z innymi lekami
Jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE z innymi lekami działającymi na układ renina-angiotensyna-aldosteron (RAAS) zwiększa ryzyko niedociśnienia tętniczego, hiperkaliemii i zaburzeń czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek). Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II, jednoczesne stosowanie enalaprylu i aliskirenu jest przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub niewydolnością nerek (CC poniżej 60 ml / min). Wzajemne wzmocnienie działania przy równoczesnym stosowaniu enalaprylu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Jednoczesne stosowanie z nitrogliceryną lub innymi azotanami lub innymi środkami rozszerzającymi naczynia krwionośne, tricyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi, neuroleptykami, środkami znieczulającymi ogólnie, środkami narkotycznymi prowadzi do zwiększonego działania przeciwnadciśnieniowego. Przy równoczesnym stosowaniu enalaprylu z lekami moczopędnymi (diuretyki tiazydowe lub "pętlowe") można zwiększyć działanie przeciwnadciśnieniowe. Nie zaleca się równoczesnego stosowania enalaprylu i leków moczopędnych oszczędzających potas (takich jak spironolakton, eplerenon, triamteren, amiloryd), preparatów potasowych lub substytutów soli zawierających potas, a także stosowanie innych leków zwiększających zawartość potasu w osoczu krwi (np. Heparyna). Jednoczesne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) (w tym selektywnych inhibitorów cyklooksygenazy 2 (COX-2)) może osłabić działanie przeciwnadciśnieniowe leków przeciwnadciśnieniowych, ze względu na zwiększenie stężenia potasu w osoczu krwi, co prowadzi do odwracalnej dysfunkcji nerek . Tak więc przeciwnadciśnieniowe działanie antagonistów receptora angiotensyny II lub inhibitorów ACE może być osłabione przez NLPZ, w tym inhibitory COX-2. NLPZ i inhibitory ACE mają addytywny wpływ na zwiększenie stężenia potasu w surowicy, co może prowadzić do pogorszenia czynności nerek, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Ten efekt jest odwracalny. Łączone stosowanie powinno być przeprowadzane ostrożnie u pacjentów z niewydolnością nerek.Jednoczesne stosowanie preparatów enalaprilu i litu nie jest zalecane, ponieważ zwiększa się stężenie litu w osoczu krwi, a tym samym zwiększa się jego toksyczne działanie. Przy równoczesnym stosowaniu preparatów enalaprilu i litu konieczne jest kontrolowanie stężenia litu w osoczu krwi. Jednoczesne stosowanie z diuretykami tiazydowymi prowadzi do zwiększenia stężenia soli litu w osoczu krwi. Przy równoczesnym stosowaniu enalaprilu ze złotymi preparatami do podawania pozajelitowego (izotiomalan sodu) może wystąpić zespół objawów, w tym zaczerwienienie twarzy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze. Osłabiaj działanie leków zawierających teofilinę. Jednoczesne przyjmowanie z insuliną i środkami hipoglikemizującymi do podawania doustnego zwiększa ryzyko hipoglikemii. Leki immunosupresyjne, allopurinol, leki cytotoksyczne nasilają hematotoksyczność. Leki hamujące czynność szpiku kostnego zwiększają ryzyko wystąpienia neutropenii i / lub agranulocytozy. Etanol nasila działanie przeciwnadciśnieniowe enalaprylu. Enalapryl może być stosowany jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym (jako lek przeciwpłytkowy), lekami trombolitycznymi i β-blokerami. Jednoczesne stosowanie z innymi inhibitorami ACE może zwiększać ryzyko wystąpienia hiperkaliemii. Środki zobojętniające kwas mogą zmniejszać biodostępność inhibitorów ACE. Sympatykomimetyki mogą zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitorów ACE.
Instrukcje specjalne
Jest stosowany z dużą ostrożnością u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi, cukrzycą, nieprawidłową czynnością wątroby, ciężkim zwężeniem zastawki aortalnej, subaortycznym zwężeniem mięśnia nieznanego pochodzenia, kardiomiopatią przerostową, z utratą płynów i soli. W przypadku wcześniejszego leczenia lekami moczopędnymi, zwłaszcza u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, ryzyko niedociśnienia ortostatycznego wzrasta, dlatego przed rozpoczęciem leczenia enalaprylem należy zrekompensować utratę płynu i soli Podczas długotrwałego leczenia enalaprylem konieczne jest okresowe monitorowanie schematu krwi obwodowej. Nagłe odstawienie enalaprylu nie powoduje gwałtownego wzrostu ciśnienia krwi, a podczas zabiegów chirurgicznych podczas leczenia enalaprylem może wystąpić niedociśnienie, które należy skorygować podając wystarczającą ilość płynu.
Recepta
Tak