More info
Aktywne składniki
Ketoprofen
Formularz zwolnienia
Żel
Skład
100 g żelu zawiera: Substancja czynna: ketoprofen 2,5 g. Substancje dodatkowe: karbomer 940 - 1,5 g, etanol 96% - 40 ml, olej nieftylowany - 0,05 g, olej lawendowy (olejek lawendowy, hybrydowa lawenda) - 0,05 g, trolamina (trietanoloamina) - 2,8 mg, woda oczyszczona - do 100 g
Efekt farmakologiczny
NSAID, pochodna kwasu propionowego. Ma działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe. Mechanizm działania związane z hamowaniem aktywności COX - główny metabolizm enzym kwas arachidonowy prekursorów prostaglandyn, które odgrywają istotną rolę w patogenezie zapalenia, ból i przeciwbólowego działania ketoprofenu lihoradki.Vyrazhennoe spowodowane przez dwa mechanizmy: obwodowy (pośrednio, przez hamowanie syntezy prostaglandyny) oraz centralne ( ze względu na hamowanie syntezy prostaglandyn w centralnym i obwodowym układzie nerwowym, jak również działanie na biologicznie aktywne inne substancje neurotropowe, które odgrywają kluczową rolę w uwalnianiu mediatorów bólu w rdzeniu kręgowym). Ponadto ketoprofen wykazuje działanie przeciwskaradynowe, stabilizuje błonę lizosomalną i powoduje znaczące hamowanie aktywności neutrofili u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Pomija agregację płytek.
Farmakokinetyka
Po podaniu doustnym i doodbytniczym ketoprofen jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Cmax w osoczu po podaniu doustnym uzyskuje się w ciągu 1-5 godzin (w zależności od postaci dawkowania), po podaniu doodbytniczym, po 45-60 minutach, w dawce jednostkowej - w 20-30 minut, w / w podaniu - w ciągu 5 minut. Wiązanie z białkami osocza wynosi 99%. Ze względu na wyraźną lipofilowość szybko penetruje BBB. Css w osoczu i płynie mózgowo-rdzeniowym trwa od 2 do 18 godzin Ketoprofen przenika dobrze do płynu stawowego, gdzie jego stężenie w 4 godziny po podaniu przekracza poziom w osoczu, jest metabolizowany przez wiązanie kwasem glukuronowym iw mniejszym stopniu z powodu hydroksylacji. przez nerki iw znacznie mniejszym stopniu przez jelita. T1 / 2 ketoprofenu z osocza po podaniu doustnym wynosi 1,5-2 godziny, po podaniu doodbytniczym - około 2 godzin, po podaniu i / m - 1,27 godziny, po podaniu dożylnym - 2 godziny.
Wskazania
ból pochodzenia traumatycznego (siniaki, skręcenia i mięśnie), napięcie i sztywność mięśni szyi, lumbago (ból kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego), ból mięśni i stawów kostnych pochodzenia reumatycznego (np. choroba zwyrodnieniowa stawów).
Przeciwwskazania
osobnicza nadwrażliwość na ketoprofen lub inne składniki leku, kwas acetylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (wskazania w historii skurczu oskrzeli, pokrzywki lub nieżytu nosa spowodowane przyjmowaniem kwasu acetylosalicylowego) i fenofibrat, zwiększona wrażliwość skóry na działanie promieniowania słonecznego (fotosensybilizacja). historia ketoprofenu, kwasu tiaprofenowego, fenofibratu, filtrów przeciwsłonecznych i perfum, nasłonecznienie na leczonych obszarach, w tym solarium Przebieg stosowania leku i 2 tygodnie po dermatozie mococonus, egzemie, zakażonych otarciach, ranach (w miejscu podania żelu), dzieciom w wieku poniżej 12 lat (nie badano skuteczności i bezpieczeństwa), okresie ciąży i laktacji.
Środki ostrożności
Nie przekraczaj zalecanych dawek.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Przeciwwskazane do stosowania w III trymestrze ciąży. W I i II trymestrze ciąży, stosowanie ketoprofenu jest możliwe w przypadku, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla ploda.Pri potrzebują dla ketoprofenu w okresie laktacji należy zaprzestać karmienia piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Do użytku zewnętrznego Podczas używania tubki: pasek żelu o długości 5-10 cm nakłada się cienką warstwą na dotkniętą powierzchnię lub skórkę ponad centrum zapalnym 1-2 razy dziennie i lekko wciera W przypadku użycia pojemnika dozownika: dwa razy nacisnąć na kopułę dozownik (rys. 1) lub na podstawie (rys. 2) do pojawienia się żelu. Zalecane jest utrzymywanie pojemnika w pozycji poziomej. Nałożyć cienką warstwę żelu na obszar dotknięty chorobą lub skórę nad stanem zapalnym 1-2 razy dziennie i lekko potrzeć. Ilość nałożonego żelu zależy od wielkości leczonego obszaru.Możliwe jest stosowanie Fastum w połączeniu z fizjoterapią (fonoforeza i jontoforeza) .Leczenie leczenia wynosi 10 dni.
Efekty uboczne
Na części skóry: Rzadko: rumień, swędzenie, wyprysk Rzadko: nadwrażliwość na światło, pęcherzowe zapalenie skóry, pokrzywka Bardzo rzadko: kontaktowe zapalenie skóry, obrzęk naczynioruchowy Z przewodu pokarmowego: Bardzo rzadko: wrzód trawienny, krwawienie, biegunka. : Bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne, reakcje nadwrażliwości, układ moczowy: bardzo rzadko: nasilenie przebiegu niewydolności nerek.
Przedawkowanie
Nie zgłoszono przypadków przedawkowania.
Interakcje z innymi lekami
Przy równoczesnym stosowaniu ketoprofenu z innymi NLPZ zwiększa ryzyko wystąpienia erozyjnych i wrzodziejących uszkodzeń przewodu pokarmowego i krwawienia; z lekami przeciwnadciśnieniowymi (w tym beta-blokerami, inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi) - można zmniejszyć ich działanie; z trombolitami - zwiększone ryzyko krwawienia Podczas jednoczesnego stosowania z kwasem acetylosalicylowym ketoprofen może zmniejszać jego wiązanie z białkami osocza i zwiększać klirens osoczowy; z heparyną, tiklopidyną - zwiększone ryzyko krwawienia; z preparatami litu - możliwe jest zwiększenie stężenia litu w osoczu krwi do poziomu toksycznego poprzez zmniejszenie wydalania przez nerki: w przypadku równoczesnego stosowania z lekami moczopędnymi zwiększa się ryzyko wystąpienia niewydolności nerek ze względu na zmniejszenie nerkowego przepływu krwi w wyniku hamowania syntezy prostaglandyn i hipowolemii. może zmniejszyć ketoprofen i jego wiązanie z białkami osocza; z metotreksatem - prawdopodobnie zwiększone działania niepożądane metotreksatu Z równoczesnym stosowaniem warfaryny może rozwinąć się ciężkie, czasami śmiertelne krwawienie.
Instrukcje specjalne
Ze szczególną ostrożnością stosowaną u pacjentów z chorobami wątroby i nerek, chorobami przewodu pokarmowego w historii, objawami dyspeptycznymi, natychmiast po poważnych interwencjach chirurgicznych. W procesie leczenia wymaga systematycznego monitorowania czynności wątroby i nerek.