Physiotens tabletki 0,4 mg 28 sztuk
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Opis
Tabletki powlekane Fizioteny są lekami przeciwnadciśnieniowymi o działaniu ośrodkowym. Moksonidyna jest lekiem hipotensyjnym o centralnym mechanizmie działania. W strukturach pnia mózgu (warstwa rostralna komór bocznych), moksonidyna selektywnie stymuluje wrażliwe na imidazolin receptory, które biorą udział w regulacji tonicznej i odruchowej współczulnego układu nerwowego. Stymulacja receptora imidazolinowego zmniejsza obwodową aktywność układu współczulnego i ciśnienie krwi (BP). Moksonidyna różni się od innych sympatykolitycznych leków przeciwnadciśnieniowych swoim niższym powinowactwem do adrenoreceptorów α2, co tłumaczy mniejsze prawdopodobieństwo wywołania działania uspokajającego i suchości w jamie ustnej. Akceptacja moksonidyny prowadzi do obniżenia układowego oporu naczyniowego i ciśnienia krwi. Hipotensyjne działanie moksonidyny zostało potwierdzone w randomizowanych badaniach z podwójnie ślepą próbą i kontrolowanych placebo. Wyniki badania klinicznego z udziałem 42 pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory (LVH) wykazały, że przy podobnym obniżeniu ciśnienia krwi zastosowanie kombinacji antagonistów receptora angiotensyny II z moksonidyną pozwala na większe zmniejszenie LVH w porównaniu z wolną kompozycją diuretyku tiazydowego i blokera " wolne kanały wapniowe (15% w porównaniu do 11%, p˂0,05). Moksonidyna poprawia o 21% wskaźnik wrażliwości na insulinę (w porównaniu do placebo) u pacjentów z otyłością, opornością na insulinę i umiarkowanym stopniem nadciśnienia tętniczego.
Aktywne składniki
Moksonidyna
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Składnik aktywny: moksonidyna 0,4 mg. Substancje pomocnicze: monohydrat laktozy, powidon, krospowidon, stearynian magnezu. Skorupa: hypromeloza, etyloceluloza, makrogol, talk, czerwony tlenek żelaza (E 172), dwutlenek tytanu (E 171).
Wskazania
Nadciśnienie.
Środki ostrożności
Przed użyciem należy skonsultować się z lekarzem. Lek jest dostępny na receptę.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Ciąża Dane kliniczne dotyczące stosowania fiziotenii u kobiet w ciąży nie są dostępne. W badaniach na zwierzętach ustalono działanie embriotoksyczne leku.Fizjotyny powinny być przepisywane kobietom w ciąży dopiero po dokładnej ocenie stosunku ryzyka do korzyści, gdy korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Okres laktacji. Moksonidyna przenika do mleka matki i dlatego nie należy jej podawać podczas karmienia piersią. Jeśli konieczne jest stosowanie fizjotensyny podczas karmienia piersią, należy przerwać karmienie piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz, niezależnie od posiłku. W większości przypadków początkowa dawka leku Physiotens wynosi 0,2 mg na dobę. Maksymalna pojedyncza dawka wynosi 0,4 mg. Maksymalna dzienna dawka, którą należy podzielić na 2 dawki, wynosi 0,6 mg. Konieczne jest indywidualne dostosowanie dawki dobowej w zależności od tolerancji pacjenta na wykonywaną terapię. Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby. Początkowa dawka u pacjentów poddawanych hemodializie wynosi 0,2 mg na dobę. Jeśli to konieczne i o dobrej tolerancji, dawkę dzienną można zwiększyć do 0,4 mg na dobę. Pacjentom z niewydolnością nerek zaleca się ostrożne dobieranie dawki, szczególnie na początku leczenia. Początkowa dawka powinna wynosić 0,2 mg na dobę. Jeśli jest to konieczne i o dobrej tolerancji, dzienną dawkę leku można zwiększyć do maksymalnie 0,4 mg u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (CC powyżej 30 ml / min, ale mniej niż 60 ml / min) i 0,3 mg u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek błąd (CC poniżej 30 ml / min).
Efekty uboczne
Najczęstsze działania niepożądane u pacjentów przyjmujących moksonidynę: suchość w ustach, zawroty głowy, astenia i senność. Objawy te często ustępują po pierwszych tygodniach leczenia. Pacjenci uczestniczący w kontrolowanych placebo badaniach klinicznych leku Physiotens wykazali następujące działania niepożądane. Częstotliwość wymienionych poniżej działań niepożądanych została określona zgodnie z następującymi kryteriami: bardzo często (> 1/10), często (> 1/100, <1/10), rzadko (> 1/1000, <1/100), w tym pojedyncze wiadomości. Z centralnego układu nerwowego. Często: bóle głowy, zawroty głowy (zawroty głowy), senność. Rzadko: omdlenia. Od układu sercowo-naczyniowego. Rzadko: wyraźny spadek ciśnienia krwi, niedociśnienie ortostatyczne, bradykardia. Z przewodu żołądkowo-jelitowego.Bardzo często: suchość w ustach. Często: biegunka, nudności, wymioty, niestrawność. Ze skóry i tkanek podskórnych. Często: wysypka skórna, świąd. Rzadko: obrzęk naczynioruchowy. Zaburzenia psychiczne. Często: bezsenność. Rzadko: nerwowość. Ze strony narządu słuchu i zaburzeń błędnika. Rzadko: dzwonienie w uszach. Od tkanki mięśniowo-szkieletowej i tkanki łącznej. Często: ból pleców. Rzadko: ból szyi. Ogólne zaburzenia i zaburzenia w miejscu podania. Często: astenia. Rzadko: obrzęki obwodowe.
Przedawkowanie
Istnieją doniesienia o kilku przypadkach przedawkowania bez zgonu, przy równoczesnym stosowaniu dawek do 19,6 mg. Objawy: ból głowy, uspokojenie, senność, wyraźne obniżenie ciśnienia krwi, zawroty głowy, astenia, bradykardia, suchość w jamie ustnej, wymioty, zmęczenie, ból w okolicy nadbrzusza, depresja oddechowa i zaburzenia świadomości. Ponadto, możliwe jest również krótkotrwałe zwiększenie ciśnienia krwi, tachykardia i hiperglikemia, co wykazano w kilku badaniach prowadzonych na zwierzętach z dużą dawką. Leczenie: nie ma swoistego antidotum. W przypadku wyraźnego spadku ciśnienia krwi może być konieczne przywrócenie objętości krążącej krwi z powodu podania płynu i dopaminy (wstrzyknięcia). Bradykardia może zostać zatrzymana przez atropinę (wstrzyknięcie). W ciężkich przypadkach przedawkowania zaleca się uważne monitorowanie upośledzenia świadomości i unikanie depresji oddechowej. Antagoniści receptora alfa-adrenergicznego mogą zmniejszyć lub wyeliminować paradoksalne nadciśnienie wywołane przedawkowaniem moksonidyny
Interakcje z innymi lekami
Połączone stosowanie moksonidyny z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi prowadzi do efektu addytywnego. Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne mogą zmniejszać skuteczność działających ośrodkowo leków hipotensyjnych, dlatego nie są zalecane w połączeniu z moksonidyną. Moksonidyna może nasilać działanie uspokajające trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych (należy unikać jednoczesnego podawania), środków uspokajających, etanolu, środków uspokajających i nasennych. Moksonidyna może umiarkowanie poprawiać upośledzoną funkcję poznawczą u pacjentów otrzymujących lorazepam. Moksonidyna może nasilać uspokajające działanie benzodiazepiny wytwarzanej podczas jednoczesnego podawania.Moksonidyna jest wydzielana przez sekrecję kanalikową. Dlatego jego interakcje z innymi lekami wydzielanymi przez wydzielanie cewkowe nie są wykluczone.
Instrukcje specjalne
Przeciwwskazania: nadwrażliwość na substancję czynną i inne składniki leku, zespół chorej zatoki, ciężka bradykardia (tętno (HR) odpoczynek mniej niż 50 uderzeń / min), blokada przedsionkowo-komorowa drugiego lub trzeciego stopnia, ostre i przewlekłe serce niepowodzenie, laktacja, dziedziczna nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy lub złe wchłanianie glukozy-galaktozy, wiek do 18 lat (ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności). Środki ostrożności: należy zachować szczególną ostrożność stosując moksonidynę u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia (ryzyko wystąpienia bradykardii), ciężką chorobą wieńcową i niestabilną dławicą piersiową (doświadczenie w stosowaniu jest niewystarczające), niewydolność nerek. Po wprowadzeniu do obrotu obserwowano przypadki bloku przedsionkowo-komorowego o różnym nasileniu u pacjentów przyjmujących moksonidynę. Nie można całkowicie wykluczyć związku między przyjmowaniem Physiotens a spowolnieniem przewodnictwa przedsionkowo-komorowego. Dlatego w leczeniu pacjentów z prawdopodobną predyspozycją do rozwoju bloku przedsionkowo-komorowego zaleca się zachowanie ostrożności. Jeśli chcesz anulować jednocześnie przyjmowane beta-blokery i lek Physiotens najpierw anuluj beta-blokery i tylko kilka dni później Physiotens. Obecnie nie ma dowodów, że odstawienie leku Physiotens prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi. Jednak nie zaleca się gwałtownego zażywania Physiotens, zamiast tego stopniowo zmniejszać dawkę leku w ciągu dwóch tygodni. Wpływ na zdolność prowadzenia samochodu i kontrolowania samochodów i mechanizmów. Nie przeprowadzono badań nad wpływem leku na zdolność prowadzenia pojazdów i inne mechanizmy. Istnieją doniesienia o senności i zawrotach głowy podczas leczenia moksonidyną. Należy wziąć to pod uwagę podczas wykonywania powyższych czynności.