More info
Aktywne składniki
Eteksylan dabigatranu
Formularz zwolnienia
Kapsułki
Skład
Eteksylanu dabigatranu mesylan 86,48 mg, co odpowiada zawartości eteksylanu dabigatranu 75 mg.Vspomogatelnye składników: guma - 4,43 mg Kwas winowy gruboziarnisty - 22,14 mg, proszek kwasu winowego - 29,52 mg, kwas winowy, krystaliczne - 36,9 mg Hypromeloza - 2,23 mg, dimetikon - 0,04 mg, talk - 17,16 mg, hyprolose (hydroksypropyloceluloza) - 17,3 mg. Skład otoczki otoczki: kapsułka z hypromelozą (HPMC) z nadrukowanym czarnym tuszem - 60 * mg. Skład kapsułek HPMC: Karagenina (E407) - 0,2 mg, chlorek potasu - 0,27 mg ditlenek tytanu (E 171) - 3,6 mg, indygo karmin (E132) - 0,036 mg, barwnik żółcień pomarańczowa (E110) - 0,002 mg hypromeloza (hydroksypropylometyloceluloza) - 52,9 mg, woda oczyszczona - 3 mg. Skład czarnego tuszu (%, masa): Szelak - 24-27%, butanol - 1-3%, izopropanol - 1-3%, czarny tlenek żelaza (E172) - 24-28%, woda oczyszczona - 15-18 %, glikol propylenowy - 3-7%, etanol - 23-26%, woda amoniakalna - 1-2%, wodorotlenek potasu - 0,05-0,1%.
Efekt farmakologiczny
Bezpośredni inhibitor trombiny. Eteksylan dabigatranu jest niskocząsteczkowym, niefarmakologicznie czynnym prekursorem aktywnej postaci dabigatranu. Po podaniu doustnym eteksylanu dabigatranu są szybko absorbowane z przewodu żołądkowo-jelitowego, a w wyniku hydrolizy katalizowanej przez esterazy, w wątrobie i osoczu krwi jest przekształcany dabigatranu. Dabigatran jest silnie konkurencyjnym odwracalnym bezpośrednim inhibitorem trombiny i głównej substancji czynnej w osoczu krwi. Od trombina (proteaza serynowa) przekształca fibrynogen w fibrynę w procesie krzepnięcia, zahamowanie jego aktywności zapobiega tworzeniu się skrzepu krwi. Dabigatran hamuje wolną trombinę, trombinę wiążącą fibrynę i agregację płytek indukowaną trombiną. W badaniach doświadczalnych na różnych modelach zakrzepicy in vivo i ex vivo działania przeciwzakrzepowego, potwierdzając aktywność przeciwzakrzepową dabigatranu po / w eteksylanu dabigatranu i - po spożyciu. Stwierdzono bezpośrednią korelację między stężeniem dabigatranu w osoczu krwi a nasileniem działania przeciwzakrzepowego. Dabigatran wydłuża czas APTT, czas krzepnięcia ekarinovo (EVS) i czas trombiny (TV). Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej (VTE) po endoprotetyce dużych stawów Wyniki badań klinicznych u pacjentówpoddawanych chirurgii ortopedycznej - stawu kolanowego i stawów biodrowych - potwierdziło zapisywania parametrów hemostatyczne i równoważne zastosowania eteksylanu dabigatranu w dawkach 75 mg lub 110 mg raz na 1-4 godziny po operacji i następnie dawki podtrzymującej, 150 mg lub 220 mg na 1 raz / dobę przez 6- 10 dni (z operacją stawu kolanowego) i 28-35 dni (na stawie biodrowym) w porównaniu z enoksaparyną w dawce 40 mg 1 raz / dobę, którą stosowano dzień przed i po operacji. Wskazuje równoważność eteksylanu dabigatranu działania przeciwzakrzepowego przy stosowaniu w dawce 150 mg lub 220 mg w porównaniu z enoksaparyny 40 mg / dzień w pierwotnej oceny końcowego, który obejmuje wszystkie przypadki zakrzepicy żylnej i śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny. Profilaktyki udaru i zatoru układowego u pacjentów z migotaniem przedsionków przedłużone, średnio około 20 miesięcy, stosowanie u pacjentów z migotaniem przedsionków i o średnim lub wysokim ryzykiem wystąpienia udaru lub zatoru w krążeniu systemowym Wykazano, że eteksylanu dabigatranu dawkę 110 mg używany 2 razy / dzień, nie był gorszy od warfaryny dla skuteczności profilaktyki udaru i zatorowości obwodowej u pacjentów z migotaniem przedsionków, podobnie jak w grupie dabigatranu zmniejszył ryzyko krwawienia wewnątrzczaszkowego i wrzącej krwawienia. Stosowanie leku w większej dawce (150 mg, 2 razy / dzień), znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia udaru krwotocznego i niedokrwiennego, zgonu, krwawienia śródczaszkowego i całkowitej częstości występowania krwawienia w porównaniu z warfaryną. Niższa dawka dabigatranu charakteryzowała się istotnie niższym ryzykiem dużego krwawienia w porównaniu z warfaryną. Korzyść kliniczna netto oceniano przez określenie punkt końcowy występowania udaru mózgu, zator układowy, zatorowość płuc, ostrego zawału mięśnia sercowego, śmiertelności sercowo-naczyniowej i krwawień. Roczna częstość występowania tych zdarzeń u pacjentów otrzymujących eteksylan dabigatranu była mniejsza niż u pacjentów otrzymujących warfarynę. Zmiany parametrów laboratoryjnych czynności wątroby u pacjentów otrzymujących eteksylan dabigatranu obserwowano z porównywalną lub niższą częstością w porównaniu z pacjentami otrzymującymi warfarynę.Profilaktyka zakrzepowo-zatorowa u pacjentów z zastawkami zastawki serca Podczas badań klinicznych fazy II stosowania dabigatranu i warfaryny u pacjentów poddanych zabiegom chirurgicznym w celu zastąpienia zastawki serca mechaniczną protezą (ostatnio wykonywane operacje i operacje ponad 3 miesiące temu), wzrost częstości występowania zakrzepowo-zatorowej i ogólnej liczba krwawień (głównie z powodu małego krwawienia) u pacjentów otrzymujących eteksylan dabigatranu. We wczesnym okresie pooperacyjnym duże krwawienie charakteryzowało się głównie wysiękem krwotocznym w osierdziu, szczególnie u pacjentów, którym eteksylan dabigatranu został przepisany we wczesnym okresie (w dniu 3) po chirurgicznej wymianie zastawek serca. Leczenie ostrej zakrzepicy żył głębokich (THV) i / lub płucnej choroby zakrzepowo-zatorowej (PE) i zapobieganie zgonom spowodowanym przez te choroby Wyniki badań klinicznych u pacjentów z ostrym THV i / lub PEH, którzy początkowo otrzymywali terapię parenteralną co najmniej Po 5 dniach potwierdzono, że eteksylan dabigatranu w dawce 150 mg, stosowany 2 razy / dobę, nie ustępował warfarynie pod względem skuteczności w zmniejszaniu częstości nawracających objawowych ZŻG i / lub zatorowości płucnej i zgonów z powodu te choroby podczas 6-miesięcznego okresu leczenia. U pacjentów, którzy otrzymywali eteksylan dabigatranu, krwawienie obserwowano znacznie rzadziej niż u pacjentów otrzymujących warfarynę. Częstość zawału mięśnia sercowego we wszystkich trwających badaniach z VTE we wszystkich leczonych grupach była niska. Zapobieganie nawrotom ZŻG i / lub zatorowości płucnej i zgonom spowodowanym przez te choroby Wyniki badania klinicznego u pacjentów z nawrotową ZŻG i zatorowością płucną, którzy otrzymywali leczenie przeciwzakrzepowe przez 3 do 12 miesięcy i wymagali kontynuacji leczenia, potwierdziły, że leczenie eteksylanem dabigatranu 150 mg 2 razy / dobę nie było gorsze od efektu terapeutycznego warfaryny (p = 0,0135). U pacjentów, którzy otrzymywali eteksylan dabigatranu, krwawienie obserwowano znacznie rzadziej niż u pacjentów otrzymujących warfarynę. W badaniu porównującym eteksylan dabigatranu z placebo u pacjentów przyjmujących już antagonistów witaminy K przez 6 do 18 miesięcy stwierdzono, że dabigatran działał skuteczniej niż placebo w zapobieganiu nawracającym objawowym DVT / TELA, w tym zgonom z nieznanej przyczyny, zmniejszając ryzyko w tym okresie leczenie wyniosło 92% (mniej niż 0,0001).Częstość zawału mięśnia sercowego we wszystkich trwających badaniach z VTE we wszystkich leczonych grupach była niska. Wskaźniki czynności wątroby W badaniach z użyciem aktywnych leków porównawczych, możliwe zmiany wskaźników czynności wątroby występowały u pacjentów, którzy otrzymywali eteksylan dabigatranu, z porównywalną lub niższą częstością niż u pacjentów otrzymujących warfarynę. W badaniu z placebo nie było znaczących różnic w zmianach wskaźników czynności wątroby, które mogą mieć znaczenie kliniczne, między grupami stosującymi eteksylan dabigatranu i placebo.
Farmakokinetyka
Wchłanianie: Po podaniu doustnym eteksylanu dabigatranu obserwuje się szybkie zależne od dawki zwiększenie stężenia w osoczu i AUC. Cmax eteksylanu dabigatranu osiąga się w ciągu 0,5-2 h. Po osiągnięciu wartości Cmax stężenie dabigatranu maleje dwunastorzędowo. Bezwzględna biodostępność dabigatranu po przyjęciu leku w kapsułkach powlekanych hypromelozą wynosi około 6,5%. Jedzenia nie wpływa na biodostępność eteksylanu dabigatranu, ale czas do osiągnięcia Cmax wzrasta do 2 godzin. W przypadku stosowania eteksylanu dabigatranu bez specjalnej otoczce kapsułki wykonane z hypromelozy, biodostępność przy podawaniu doustnym, można w przybliżeniu wzrosła 1,8 razy (75%) w porównaniu z dawką postaci w kapsułkach. Dlatego konieczne jest, w celu zachowania integralności kapsułek wykonanych z hypromelozy, ze względu na ryzyko zwiększenia biodostępności eteksylanu dabigatranu nie zaleca się otwarcie kapsułki i ich zawartość użyte w czystej postaci (na przykład, dodawania do żywności i napojów). Podczas stosowania eteksylanu dabigatranu po 1-3 godzinach u pacjentów po leczeniu chirurgicznym obserwuje się spadek szybkości wchłaniania leku w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. AUC charakteryzuje się stopniowym wzrostem amplitudy bez pojawienia się wysokiego szczytowego stężenia w osoczu. Wartość Сmax w osoczu krwi obserwuje się 6 godzin po zastosowaniu eteksylanu dabigatranu lub 7-9 godzin po operacji. Należy zauważyć, że takie czynniki jak znieczulenie, niedowład przewodu pokarmowego i zabieg chirurgiczny mogą być ważne w spowolnieniu wchłaniania, niezależnie od postaci dawkowania leku. Spadek tempa wchłaniania leku jest zwykle odnotowywany tylko w dniu operacji.W kolejnych dniach absorpcja dabigatranu następuje szybko, z osiągnięciem Cmax 2 godziny po spożyciu. Dystrybucja: Vd dabigatran wynosi 60-70 litrów i przekracza objętość całkowitej zawartości wody w organizmie, co wskazuje na umiarkowane rozmieszczenie dabigatranu w tkankach. Dabigatran ma niską zdolność wiązania się z białkami osocza (34-35%), niezależnie od stężenia leku. Metabolizm: Po spożyciu w procesie hydrolizy pod wpływem esterazy dabigatranowej, eteksylan szybko i całkowicie przekształca się w dabigatran, który jest głównym aktywnym metabolitem w osoczu krwi. Podczas koniugacji dabigatranu powstają 4 izomery aktywnych farmakologicznie acyloglukuronidów: 1-O, 2-0, 3-0, 4-0, z których każdy stanowi mniej niż 10% całkowitej zawartości dabigatranu w osoczu krwi. Ślady innych metabolitów są wykrywane tylko przy użyciu bardzo czułych metod analitycznych. Wydalanie: Dabigatran jest wydalany w postaci niezmienionej, głównie przez nerki (85%), a tylko 6% przez przewód pokarmowy. Ustalono, że po 168 godzinach od podania znakowanego leku radioaktywnego, 88-94% jego dawki jest wydalane z organizmu. Końcowy T1 / 2 po wielokrotnym stosowaniu leku wynosił około 12-14 godzin, T1 / 2 nie zależy od dawki. Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów Pacjenci w podeszłym wieku: u osób w podeszłym wieku wartość AUC jest 1,4-1,6 razy większa (niż u ludzi młodych), 1,4-1,6 razy (o 40-60%), a Cmax - o ponad 1,25 razy (o 25%). Obserwowane zmiany korelowały ze związanym z wiekiem spadkiem QA. U starszych kobiet (powyżej 65 lat) wartości AUCt, ss i Cmax, ss były około 1,9 razy i 1,6 razy wyższe niż u młodszych kobiet (18-40 lat), a u starszych mężczyzn 2,2 i 2,0 razy wyższy niż u młodych mężczyzn. Badanie pacjentów z migotaniem przedsionków potwierdziło wpływ wieku na ekspozycję na dabigatran: początkowe stężenia dabigatranu u pacjentów w wieku ≥75 lat były około 1,3 razy (31%) wyższe, a u pacjentów w wieku poniżej 65 lat - około 22% niższe, niż u pacjentów w wieku 65-75 lat. U pacjentów w podeszłym wieku końcowe stężenie T1 / 2 wynosi około 11 godzin Zaburzenia czynności nerek: W przypadku niewydolności nerek T1 / 2 wydłuża się. U ochotników z umiarkowaną niewydolnością nerek (CK 30-50 ml / min) wartość AUC dabigatranu po podaniu doustnym była około 3 razy większa niż u osób z niezmienioną czynnością nerek.U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CK 10-30 ml / min) wartości AUC eteksylanu dabigatranu i T1 / 2 wzrastały odpowiednio 6 i 2 razy, w porównaniu z wartościami u pacjentów bez zaburzeń czynności nerek. U pacjentów z migotaniem przedsionków i umiarkowaną niewydolnością nerek (CC 30-50 ml / min) AUC dabigatranu przed i po zastosowaniu leku było średnio 2,29 i 1,81 razy większe niż u pacjentów bez zaburzeń czynności nerek. W leczeniu ostrej ZŻG i / lub zatorowości płucnej i zapobiegania zgonom spowodowanym przez te choroby u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek (CK 30-50 ml / min), podstawowe stężenie dabigatranu w stanie równowagi farmakokinetycznej wynosiło średnio 1,7; 3,4 razy wyższy niż u pacjentów z CC ponad 80 ml / min. Podczas stosowania hemodializy u pacjentów bez migotania przedsionków stwierdzono, że ilość wydalanego leku jest proporcjonalna do szybkości przepływu krwi. Czas dializy, przy szybkości przepływu dializatu 700 ml / min, wynosił 4 godziny, a szybkość przepływu krwi wynosiła 200 ml / min lub 350-390 ml / min. Spowodowało to usunięcie odpowiednio 50% i 60% stężeń wolnego i całkowitego dabigatranu. Działanie przeciwzakrzepowe dabigatranu zmniejszało się wraz ze zmniejszaniem się stężeń w osoczu, związek farmakokinetyki i farmakodynamiki nie ulegał zmianie. Zaburzenia czynności wątroby: U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby (7-9 punktów w skali Child-Pugh) stężenie dabigatranu w osoczu krwi nie uległo zmianie w porównaniu z pacjentami bez zaburzeń czynności wątroby. Masa ciała: W badaniach podstawowe stężenia dabigatranu u pacjentów ważących więcej niż 100 kg były o około 20% niższe niż u pacjentów o masie ciała 50-100 kg. Masa ciała większości (80,8%) pacjentów wynosiła ≥50-mniej niż 100 kg, w tym zakresie nie było oczywistych różnic w stężeniach dabigatranu. Dane dla pacjentów o masie ciała ≤ 50 kg są ograniczone. Płeć: W badaniach głównych dotyczących zapobiegania rozwojowi ŻChZZ stwierdzono, że działanie leku u kobiet było wyższe o 1,4-1,5 razy (40-50%). U pacjentów z migotaniem przedsionków podstawowe stężenia i stężenia po zastosowaniu leku były średnio o 1,3 (30%) wyższe. Ustalone różnice nie miały znaczenia klinicznego.grupy etnicznej: W badaniu porównawczym, farmakokinetyka dabigatranu w Europy i japońskim po pojedynczym i powtarzanym podawaniu leku w badanych grupach etnicznych, nie stwierdzono klinicznie istotnych różnic. Badania farmakokinetyczne u pacjentów rasy Negroid są ograniczone, ale dostępne dane wskazują na brak istotnych różnic.
Wskazania
- profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów poddawanych ortopedycznym zapobiegania operatsiy- udaru mózgu, zatorowości obwodowej i zmniejszenie śmiertelności sercowo-naczyniowej u pacjentów z migotaniem przedsionków predserdiy- leczeniu ostrej zakrzepicy żył głębokich i / lub tętnic tromboemboliilegochnoy i profilaktyce zgonów spowodowanych tymi zabolevaniyami- zapobieganiu zakrzepicy nawracających głębokim żyły i / lub zakrzepica zatorowa tętnicy płucnej i zgony spowodowane tymi chorobami.
Przeciwwskazania
- ciężkie uszkodzenie nerek (menshe30 klirens kreatyniny ml / min) - aktywny klinicznie istotne krwawienie, skazę krwotoczną, samoistne lub farmakologicznie indukowanej naruszenie gemostaza- uszkodzenia narządów w wyniku klinicznie istotnego krwawienia, w tym udaru krwotocznego, w ciągu ostatnich 6 miesięcy przed znacznym terapii- ryzyka poważnych krwawień z istniejącym lub niedawno pokarmowego owrzodzeń, obecność złośliwych guzów z wysokim ryzykiem krwawienia, Recent uszkodzenia mózgu p lub rdzenia kręgowego, zabieg chirurgiczny w mózgu lub kręgosłupa, lub chirurgii okulistycznej, ostatni krwotoku śródczaszkowego, obecność lub podejrzenie żylaków przełyku, wrodzone tętniczo wad, tętniaków naczyń i dużą wewnątrzkręgowe lub śródmózgowego naczyń narusheniya- równoczesnego podawania innych leków przeciwzakrzepowych w t.ch.nefraktsionirovannogo heparyny, heparyny o niskiej masie cząsteczkowej (w tym enoksaparyny dalteparyny), pochodne heparyny (włączając fondaparynuks ), Doustne środki przeciwkrzepliwe (warfaryna, rywaroksabanem tym, apiksaban), chyba że przejście leczenia lekiem lub Pradaksa; lub w przypadku heparyny niefrakcjonowanej w dawkach niezbędnych do utrzymania centralny żylnej lub tętniczej katetera- jednoczesnego podawania ketokonazolu do stosowania ogólnego, cyklosporyna,Itrakonazol, takrolimus i dronedaron - zaburzenia czynności wątroby i choroby wątroby, które mogą wpływać na przeżycie - obecność protezy zastawki serca - dzieci i młodzież poniżej 18 lat (brak danych klinicznych) - wrażliwość na eteksylan dabigatranu lub dabigatranu lub na jedną z substancji pomocniczych Zachowując ostrożność, należy stosować lek w warunkach zwiększających ryzyko krwawienia: - wiek 75 lat i starszych - umiarkowane zmniejszenie czynności nerek (CC 30-50 ml / min) - jednoczesne stosowanie Inhibitory P-glikoproteiny (z wyjątkiem tych wskazanych w rozdziale Przeciwwskazania) - masa ciała poniżej 50 kg - jednoczesne podawanie NLPZ (w tym kwasu acetylosalicylowego), klopidogrel, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny, a także inne leki których zastosowanie może przerwać hemostazę - wrodzone lub nabyte choroby układu krzepnięcia krwi - trombocytopenia lub funkcjonalne wady płytek - ostatnia biopsja lub transfuzja Zużyte rozległe urazowe bakterii endokardit- zapalenie przełyku, zapalenie żołądka i refluks żołądkowo-przełykowy.
Dawkowanie i sposób podawania
Kapsułki należy przyjmować doustnie, 1 lub 2 razy dziennie, niezależnie od pory posiłków, popijając szklanką wody, aby ułatwić przechodzenie leku do żołądka. Nie otwieraj kapsułki. Aby wyjąć kapsułki z blistra: - oderwij jeden pojedynczy blister z opakowania blistrowego wzdłuż linii perforacji, - wyjmij kapsułkę z blistra poprzez oderwanie folii, - nie ściskaj kapsułek przez folię. Lek jest przepisywany dorosłym. Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej (VTE) u pacjentów po operacjach ortopedycznych: zalecana dawka wynosi 220 mg 1 raz / dobę (2 kapsułki po 110 mg). U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek ze względu na ryzyko krwawienia zalecana dawka wynosi 150 mg 1 raz na dobę (2 kapsułki po 75 mg). Zapobieganie ŻChZZ po alloplastykach stawu kolanowego: stosowanie leku Pradaksa; powinien rozpoczynać się po 1-4 godzinach po zakończeniu operacji z otrzymaniem 110 mg (1 kapsułki.), a następnie zwiększyć dawkę do 220 mg (2 kapsułki) / dziennie 1 raz / dobę przez następne 10 dni. Jeśli hemostaza nie zostanie osiągnięta, leczenie należy odłożyć.Jeśli leczenie nie rozpoczęło się w dniu operacji, leczenie powinno rozpocząć się od pobrania 220 mg (2 kapsułki) / 1 dnia / dzień. Zapobieganie ŻChZZ po alloplastykach stawu biodrowego: stosowanie leku Pradaksa; powinien rozpoczynać się po 1-4 godzinach od zakończenia operacji z dawką 110 mg (1 kapsułka), a następnie zwiększać dawkę do 220 mg (2 kapsułki) / dziennie 1 raz / dobę przez następne 28-35 dni. Jeśli hemostaza nie zostanie osiągnięta, leczenie należy odłożyć. Jeśli leczenie nie rozpoczęło się w dniu operacji, leczenie powinno rozpocząć się od pobrania 220 mg (2 kapsułki) / 1 dnia / dzień. Zapobieganie udarowi, ogólnoustrojowej chorobie zakrzepowo-zatorowej i zmniejszaniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z migotaniem przedsionków: zaleca się stosowanie leku Pradax; w dziennej dawce 300 mg (1 kapsułka 150 mg 2 razy / dobę). Terapię należy kontynuować przez całe życie. Leczenie ostrych zakrzepicy żył głębokich i (lub) zatorowości płucnej i zapobieganie zgonom spowodowanym tymi chorobami: zaleca się stosowanie leku Pradax; w dawce dziennej 300 mg (1 kapsułka 150 mg 2 razy / dobę) po pozajelitowym leczeniu antykoagulantem przez co najmniej 5 dni. Terapię należy kontynuować do 6 miesięcy. Zapobieganie nawrotom THV i / lub zatorowości płucnej i śmierci spowodowanej tymi chorobami: zaleca się stosowanie leku Pradax; w dziennej dawce 300 mg (1 kapsułka 150 mg 2 razy / dobę). Terapię można kontynuować przez całe życie, w zależności od indywidualnych czynników ryzyka. Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: Przed rozpoczęciem leczenia, aby uniknąć podawania leku pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CC poniżej 30 ml / min), należy wstępnie ocenić CC. W związku z brakiem danych na temat stosowania leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CC mniej niż 30 ml / min), stosowanie leku Pradax; przeciwwskazane. Czynność nerek powinna być oceniana w trakcie leczenia, gdy istnieje podejrzenie o możliwym zmniejszeniu lub pogorszeniu czynności nerek (na przykład w przypadku hipowolemii, odwodnienia, jednoczesnego stosowania niektórych leków). Podczas badań klinicznych leku Pradaksa; Jako metodę oceny czynności nerek wykorzystano obliczenia QC za pomocą formuły Cockroft-Gault. Dabigatran pochodzi z hemodializy, ale doświadczenie kliniczne u pacjentów poddawanych hemodializie jest ograniczone.Podczas stosowania leku Pradaksa; w zapobieganiu zakrzepicy żylnej u pacjentów poddawanych chirurgii ortopedycznej z umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 30-50 ml / min), dzienna dawka powinna być zredukowana do 150 mg (2 kapsułki. 75 mg jeden raz / dzień). Podczas stosowania leku Pradaksa; do profilaktyki udaru, zator układową i zmniejszenia śmiertelności sercowo-naczyniowej u pacjentów z migotaniem przedsionków, z umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 30-50 ml / min), wymagana jest regulacja dawki. Zaleca się stosowanie leku w dziennej dawce 300 mg (1 kapsułka 150 mg 2 razy / dobę). Czynność nerek należy oceniać co najmniej raz w roku. Podczas stosowania leku Pradaksa; w celu leczenia ostrej DVT i / lub PE oraz zapobiegania zgonom spowodowanym przez te choroby, dostosowanie dawki nie jest wymagane u pacjentów z CC powyżej 30 ml / min. Zaleca się stosowanie leku w dziennej dawce 300 mg (1 kapsułka 150 mg 2 razy / dobę). Podczas stosowania leku Pradaksa; W celu zapobiegania nawrotom THV i / lub zatorowości płucnej i zgonom spowodowanym przez te choroby u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (CC 30-50 ml / min), dostosowanie dawki nie jest wymagane. Zaleca się stosowanie leku w dziennej dawce 300 mg (1 kapsułka 150 mg 2 razy / dobę). Czynność nerek należy oceniać co najmniej raz w roku. Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku: Ze względu na to, że zwiększenie ekspozycji na lek u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 75 lat) jest często spowodowane zmniejszeniem czynności nerek, konieczne jest oszacowanie czynności nerek przed przepisaniem leku. Czynność nerek należy oceniać co najmniej raz w roku lub częściej, w zależności od sytuacji klinicznej. Dostosowanie dawki leku należy przeprowadzić w zależności od nasilenia zaburzeń czynności nerek. Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej po operacjach ortopedycznych u pacjentów w wieku powyżej 75 lat: doświadczenie z ograniczonym dostępem. Zalecana dawka to 150 mg (2 kapsułki, 75 mg w pojedynczej dawce). Podczas stosowania leku Pradaksa; u pacjentów w wieku powyżej 80 lat w zapobieganiu udarowi, ogólnoustrojowej chorobie zakrzepowo-zatorowej i zmniejszeniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z migotaniem przedsionków Pradax; należy przyjmować w dawce dziennej 220 mg (1 kapsułka, 110 mg 2 razy na dobę). Leczenie ostrej ZŻG i / lub zatorowości płucnej i zapobieganie zgonom spowodowanym tymi chorobami u pacjentów w wieku powyżej 75 lat: dostosowanie dawki nie jest wymagane. Zaleca się stosowanie leku w dziennej dawce 300 mg (1 kapsułka 150 mg 2 razy / dobę).Zapobieganie nawrotom THV i / lub zatorowości płucnej i śmierci spowodowanej tymi chorobami u pacjentów w wieku powyżej 75 lat: dostosowanie dawki nie jest wymagane. Zaleca się stosowanie leku w dziennej dawce 300 mg (1 kapsułka 150 mg 2 razy / dobę). Stosowanie u dzieci: u pacjentów w wieku poniżej 18 lat skuteczność i bezpieczeństwo stosowania leku Pradaks; nie badano, więc nie zaleca się stosowania leku u dzieci. Pacjenci o różnej masie ciała: Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej po operacjach ortopedycznych u pacjentów o masie ciała poniżej 50 kg i ponad 110 kg doświadczenia jest ograniczone. Zgodnie z dostosowaniem dawek danych farmakokinetycznych i klinicznych nie jest wymagane. Zaleca się jednak obserwację takich pacjentów. Zapobieganie udarowi, ogólnoustrojowej chorobie zakrzepowo-zatorowej i zmniejszeniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z migotaniem przedsionków: dostosowanie dawki nie jest wymagane zgodnie z danymi farmakokinetycznymi i klinicznymi. Jednak pacjenci ważący mniej niż 50 kg powinni być monitorowani. Leczenie ostrych zakrzepicy żył głębokich i (lub) zatorowości płucnej oraz zapobieganie zgonom spowodowanym tymi chorobami: nie wymagają dostosowania dawki w zależności od masy ciała. Zapobieganie nawrotom THV i / lub zatorowości płucnej i zgonom spowodowanym przez te choroby: dostosowanie dawki nie jest wymagane w zależności od masy ciała. Jednoczesne stosowanie leku Pradaksa; z aktywnymi inhibitorami glikoproteiny P (amiodaron, chinidyna, werapamil) Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej po operacjach ortopedycznych: przy równoczesnym stosowaniu z amiodaronem, chinidyną lub werapamilem w dawce leku Pradax; należy zmniejszyć do 150 mg 1 raz dziennie (2 kapsułki, 75 mg). Pacjenci przyjmujący lek Pradaksa; po operacjach ortopedycznych nie zaleca się jednoczesnego rozpoczęcia stosowania werapamilu i łączenia go z terapią w przyszłości. Zapobieganie udarowi, ogólnoustrojowej chorobie zakrzepowo-zatorowej i zmniejszaniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z migotaniem przedsionków: dostosowanie dawki nie jest konieczne, zaleca się stosowanie leku w dziennej dawce 300 mg (1 kapsułka 150 mg 2 razy / dobę). Leczenie ostrej ZŻG i / lub zatorowości płucnej i zapobieganie zgonom spowodowanym przez te choroby: dostosowanie dawki nie jest wymagane. Zalecane stosowanie leku w dziennej dawce 300 mg (1 czapki.150 mg 2 razy / dobę). Zapobieganie nawrotom THV i / lub zatorowości płucnej i śmierci spowodowanej przez te choroby: dostosowanie dawki nie jest wymagane. Zaleca się stosowanie leku w dziennej dawce 300 mg (1 kapsułka 150 mg 2 razy / dobę). Stosowanie u pacjentów z podwyższonym ryzykiem krwawienia: zapobieganie udarowi, ogólnoustrojowej chorobie zakrzepowo-zatorowej i zmniejszaniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z migotaniem przedsionków: obecność czynników takich jak wiek 75 lat lub starszych, umiarkowane zmniejszenie czynności nerek (CC 30-50 ml / min), jednoczesne stosowanie inhibitorów glikoproteiny P lub krwawienie z przewodu pokarmowego w wywiadzie może zwiększać ryzyko krwawienia. U pacjentów z jednym lub większą liczbą tych czynników ryzyka, według uznania lekarza, możliwe jest zmniejszenie dawki dobowej Pradax; do 220 mg (1 kapsułka, 110 mg 2 razy / dobę). Leczenie ostrych zakrzepicy żył głębokich i (lub) zatorowości płucnej oraz zapobieganie zgonom spowodowanym tymi chorobami: obecność czynników takich jak wiek 75 lat lub starszych, umiarkowany spadek czynności nerek (CC 30-50 ml / min) lub wskazanie krwawienia z przewodu pokarmowego w wywiadzie ryzyko krwawienia. U pacjentów z pojedynczym czynnikiem ryzyka dostosowanie dawki nie jest wymagane. W przypadku pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka dane kliniczne są ograniczone. U tych pacjentów lek należy stosować tylko w przypadkach, w których spodziewana korzyść przewyższa ryzyko krwawienia. Zapobieganie nawrotom THV i / lub zatorowości płucnej i zgonom spowodowanym przez te choroby: obecność czynników takich jak wiek 75 lat lub starszy, umiarkowany spadek czynności nerek (CC 30-50 ml / min) lub wskazanie krwawienia z przewodu pokarmowego w wywiadzie krwawienie. U pacjentów z jednym czynnikiem ryzyka: dostosowanie dawki nie jest wymagane. W przypadku pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka dane kliniczne są ograniczone. U tych pacjentów lek należy stosować tylko w przypadkach, w których spodziewana korzyść przewyższa ryzyko krwawienia. Przejście od używania leku Pradaksa; do pozajelitowego stosowania leków przeciwzakrzepowych: Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej u pacjentów po operacjach ortopedycznych: podawanie pozajelitowe leków przeciwzakrzepowych należy rozpocząć 24 godziny po przyjęciu ostatniej dawki produktu Pradax;Zapobieganie udarowi, ogólnoustrojowej chorobie zakrzepowo-zatorowej i zmniejszeniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z migotaniem przedsionków: pozajelitowe stosowanie leków przeciwzakrzepowych należy rozpocząć 12 godzin po przyjęciu ostatniej dawki produktu Pradax; Leczenie ostrych zakrzepicy żył głębokich i (lub) zatorowości płucnej oraz zapobieganie zgonom spowodowanym tymi chorobami: pozajelitowe stosowanie leków przeciwzakrzepowych należy rozpocząć 12 godzin po przyjęciu ostatniej dawki produktu Pradax; Zapobieganie nawrotom THV i (lub) zatorowości płucnej i zgonom spowodowanym tymi chorobami: pozajelitowe stosowanie leków przeciwzakrzepowych należy rozpocząć 12 godzin po przyjęciu ostatniej dawki produktu Pradax; Przejście od pozajelitowego stosowania leków przeciwzakrzepowych do stosowania leku Pradax: Pierwsza dawka leku Pradaks; mianowany zamiast unieszkodliwionego antykoagulanta w zakresie 0-2 godzin przed następnym zastrzykiem alternatywnej terapii lub jednocześnie z zaprzestaniem ciągłej infuzji (na przykład w / w użyciu niefrakcjonowanej heparyny). Przejście od stosowania antagonistów witaminy K do stosowania leku Pradaksa: Zapobieganie udarowi, układowa choroba zakrzepowo-zatorowa i zmniejszenie śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z migotaniem przedsionków: zaprzestano stosowania antagonistów witaminy K, stosowanie leku Pradaksa; możliwe przy MHO mniejszym niż 2,0. Leczenie ostrej ZŻG i / lub zatorowości płucnej i zapobieganie zgonom spowodowanym tymi chorobami: zaprzestać stosowania antagonistów witaminy K, stosowanie leku Pradaksa; możliwe przy MHO mniejszym niż 2,0. Zapobieganie nawrotom THV i / lub zatorowości płucnej i zgonom spowodowanym przez te choroby: zaprzestano stosowania antagonistów witaminy K, stosowanie leku Pradax; możliwe przy MHO mniejszym niż 2,0. Przejście od używania leku Pradaksa; do stosowania antagonistów witaminy K: zapobieganie udarowi, ogólnoustrojowej chorobie zakrzepowo-zatorowej i zmniejszaniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z migotaniem przedsionków: dla CC ≥50 ml / min, antagonistów witaminy K można używać w 3 dni, a dla CC 30-50 ml / min - dla 2 dni przed odstawieniem leku Pradax; Leczenie ostrej ZŻG i / lub zatorowości płucnej i zapobieganie zgonom spowodowanym tymi chorobami: z CC ≥50 ml / min, antagoniści witaminy K mogą być stosowani przez 3 dni, a dla CC 30-50 ml / min - 2 dni przed odstawieniem Pradax; .Zapobieganie nawrotom THV i / lub zatorowości płucnej i zgonom spowodowanym tymi chorobami: przy