Supraks kapsułki 400 mg N6

Cefiksime

Kapsułki

1 kapsułka zawiera: cefiksym (w postaci trójwodzianu) 400 mg Substancje pomocnicze: koloidalny ditlenek krzemu, stearynian magnezu, karmeloza wapnia. Skład powłoki kapsułek: dwutlenek tytanu, azorubina barwnika (E122), barwnik indygo-karmin (E132), żelatyna. Skład atramentu spożywczego: szelak, etanol, izopropanol, butanol, glikol propylenowy, wodorotlenek sodu, powidon, dwutlenek tytanu.

Semisyntetyczny antybiotyk cefalosporynowy o szerokim spektrum działania III generacji do podawania doustnego Działanie bakteriobójcze. Mechanizm działania jest spowodowany hamowaniem syntezy błony komórkowej patogenu. Cefiksym jest oporny na β-laktamazę wytwarzaną przez większość Gram-dodatnich i Gram-ujemnych bakterii. W warunkach in vitro i praktyce klinicznej cefiksym jest aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich: Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes; Gram-ujemne bakterie: Haemophilus influenzae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Escherichia coli, Proteus mirabilis, Neisseria gonorrhoeae. In vitro cefiksym jest aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich: Streptococcus agalactiae; Gram-ujemne bakterie: Haemophilus parainfluenzae Proteus vulgaris, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella oxytoca, Pasteurella multocida, Providencia spp, Salmonella, Shigella spp citrobacter amalonaticus, Citrobacter diversus, Serratia marcescens .... Pseudomonas spp., Enterococcus (Streptococcus) serogrupa D, Listeria monocytogenes, Staphylococcus spp. Są oporne na cefexim. (w tym szczepy oporne na metycylinę), Enterobacter spp., Bacteroides fragilis, Clostridium spp.

Wchłanianie i dystrybucja: W przypadku przyjmowania doustnego, biodostępność cefiksymu wynosi 40-50% niezależnie od przyjmowania pokarmu, jednak Cefaxime w surowicy osiąga się szybciej o 0,8 godziny podczas przyjmowania leku z pokarmem. Podczas przyjmowania leku w postaci kapsułek Cmax w surowicy osiąga się po 4 godzinach i wynosi 3,5 μg / ml. Przyjmując lek w postaci zawiesiny w dawce 200 mg Cmax w surowicy osiąga po 4 godzinach i wynosi 2,8 μg / ml, gdy przyjmuje się w dawce 400 mg - 4,4 μg / ml. Wiązanie z białkami osocza, głównie z albuminą, wynosi 65%. Wycofanie: Około 50% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej w ciągu 24 godzin, około 10% dawki jest wydalane z żółcią. T1 / 2 zależy od dawki i wynosi 3-4 godziny Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych: U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek z CK od 20 do 40 ml / min, T1 / 2 wzrasta do 6,4 h, z CK 5-10 ml / min. - do 11,5 godziny

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek: Zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok, Ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli Środkowe zapalenie ucha środkowego, Nieskomplikowane infekcje dróg moczowych, Nieskomplikowana rzeżączka.

Niewydolność nerek z CC poniżej 60 ml / min (dla kapsułek), dzieci poniżej 12 lat, nadwrażliwość na cefalosporyny i penicyliny Lek należy przepisać ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku, z przewlekłą niewydolnością nerek i rzekomobłoniastym zapaleniem okrężnicy (w historii).

Z ostrożnością, lek powinien być przepisywany pacjentom w podeszłym wieku, z przewlekłą niewydolnością nerek, rzekomobłoniastym zapaleniem okrężnicy (w historii).

Stosowanie leku Supraksa w czasie ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy zamierzona korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Jeśli to konieczne, należy zastosować Supraksa w okresie laktacji, aby przerwać karmienie piersią.

Dawkowanie i sposób podawania

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat o masie ciała większej niż 50 kg leku przepisuje się w dawce 400 mg 1 raz na dobę. W przypadku nieskomplikowanej rzeżączki podaje się 400 mg jeden raz. Średni czas leczenia wynosi 7-10 dni. W przypadku zakażeń wywołanych przez Streptococcus pyogenes, leczenie powinno trwać co najmniej 10 dni. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek z CC poniżej 60 ml / min, którzy są poddawani hemodializie lub dializie otrzewnowej, lek należy przepisać w postaci zawiesiny do przyjmowania In.

Reakcje alergiczne pokrzywka, przekrwienie skóry, świąd, eozynofilia, gorączka, wielopostaciowy rumień wysiękowy (w tym zespół Stevensa-Johnsona), martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella), wstrząs anafilaktyczny, reakcje przypominające chorobę posurowiczą. bóle głowy, zawroty głowy, szumy uszne, drgawki, ze strony układu pokarmowego, suchość w ustach, jadłowstręt, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, wzdęcia, bóle brzucha, dysbioza, zaburzenia czynności wątroby, cholestaza, żółtaczka cholestatyczna ha, kandydoza, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego Od strony układu krwiotwórczego są ludzie, w centrum cystrofii, leukopenia, neutropenia, agranulocytoza, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna, krwotok. zapalenie pochwy układu rozrodczego, swędzenie narządów płciowych, ze wskaźników laboratoryjnych, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej, hiperbilirubinemia, zwiększony poziom azotu mocznikowego, perkreatininemiya, zwiększona protrombiny vremeni.Prochie kandydozy, duszność.

Objawy: nasilone objawy opisanych działań niepożądanych, zwłaszcza układu pokarmowego, z wyjątkiem reakcji alergicznych. Leczenie: płukanie żołądka; przeprowadzać leczenie objawowe i wspomagające, które w razie potrzeby obejmuje stosowanie leków przeciwhistaminowych, GKS, adrenaliny, noradrenaliny, dopaminy, tlenoterapii, transfuzji roztworów do infuzji, wentylacji mechanicznej. Cefiksym nie jest wydalany w dużych ilościach z krwi krążącej przez hemo-lub dializę otrzewnową.

Rurowe blokery sekrecji (allopurinol, diuretyki) opóźniają wydalanie cefiksymu przez nerki, co może prowadzić do zwiększenia stężenia leku w osoczu krwi. Przy równoczesnym stosowaniu cefiksymu i karbamazepiny wzrasta stężenie karbamazepiny w osoczu krwi. Zmniejsza wskaźnik protrombiny, wzmacnia działanie pośrednich antykoagulantów. Środki zobojętniające zawierające wodorotlenek magnezu lub glinu spowalniają wchłanianie leku, dlatego lek należy stosować 1-2 godziny przed lub 4 godziny po przyjęciu tych leków.

Przy długotrwałym stosowaniu leku może zaburzyć prawidłową mikroflorę jelitową, co może prowadzić do zwiększenia Clostridium difficile i spowodować rozwój ciężkiej biegunki i rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. Pacjenci, u których w przeszłości występowały reakcje alergiczne na penicyliny, mogą wykazywać zwiększoną wrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe. Podczas leczenia możliwa jest bezpośrednia pozytywna reakcja Coombsa i fałszywie dodatnia reakcja moczu na glukozę. Pacjenci z cukrzycą powinni wziąć pod uwagę, że zawiesina zawiera sacharozę: 15 gw 20 ml (400 mg). Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów kontrolnych: Pacjenci przyjmujący cefiksym powinni zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających zwiększonej koncentracji i reakcji psychomotorycznych, biorąc pod uwagę profil skutków ubocznych.

Tak