More info
Aktywne składniki
Bacytracyna + Neomycyna
Formularz zwolnienia
Maść
Skład
Maść do użytku zewnętrznego jest żółtawa, jednorodna, o słabym charakterystycznym zapachu.1 gbacytracyna (w postaci cynku bacytracyny) 250 MEEOMYCHYNA (w postaci siarczanu neomycyny) Adiuwanty 5000 MW: lanolina, biała parafina miękka.
Efekt farmakologiczny
W połączeniu lek przeciwbakteryjny do użytku zewnętrznego. Zawiera dwa antybiotyki o działaniu bakteriobójczym, neomycynę i bacytracynę Bacytracin jest antybiotykiem polipeptydowym, który hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii. Jest aktywny wobec gram-dodatnich (Streptococcus spp. / W tym paciorkowców β-hemolitycznych /, Staphylococcus spp.) I niektórych mikroorganizmów Gram-ujemnych. Oporność na bacytracynę jest rzadko opracowywana Neomycyna jest antybiotykiem aminoglikozydowym, który hamuje syntezę białek bakteryjnych. Jest aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, dzięki zastosowaniu kombinacji tych dwóch antybiotyków osiąga się szerokie spektrum działania leku i synergizm działania z wieloma mikroorganizmami, na przykład gronkowcami.
Farmakokinetyka
Aktywne składniki zazwyczaj nie są wchłaniane (nawet uszkodzona skóra), jednak ich stężenia są wysokie w skórze. Przy stosowaniu leku na duże obszary zmian skórnych należy wziąć pod uwagę możliwość ogólnoustrojowego wchłaniania leku, który ma dobrą tolerancję na tkankę; nie obserwuje się dezaktywacji przez produkty biologiczne, krew i składniki tkanek.
Wskazania
Leczenie zakaźnych i zapalnych chorób skóry wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na: - ogniskowe infekcje skóry, w tym furuncles, carbuncles (po leczeniu chirurgicznym), syloza gronkowcowa, zapalenie periporitis, głębokie zapalenie mieszków włosowych, ropne zapalenie hydradenitis, zanokcica, - infekcje bakteryjne skóry o ograniczonej prewalencji, w tym. zakaźna liszajec, zakażone wrzody kończyn dolnych, drugorzędowe zakażonych wyprysk, dermatozy z wtórnego zakażenia, nacięcia, otarcia, oparzenia, chirurgii kosmetycznej i przeszczepu skóry (także w celu zapobiegania i impregnowania bandaże) .Profilaktika i leczenia infekcji po operacji (w skład terapii skojarzonej w okresie pooperacyjnym).
Przeciwwskazania
- rozległe zmiany skórne (ryzyko ototoksycznego działania, któremu towarzyszy ubytek słuchu) - wyraźna upośledzona funkcja wydalnicza nerek (spowodowana niewydolnością serca lub nerek) u pacjentów z istniejącymi chorobami aparatu ślimakowo-przedsionkowego (jeżeli możliwa jest ogólnoustrojowa absorpcja leku); z perforacją błony bębenkowej, - jednoczesne stosowanie układowych aminoglikozydów z antybiotykami z grupy aminoglikozydów (ryzyko kumulatywnej toksyczności), - zwiększona wrażliwość dla bacytracyny, neomycyny lub innych aminoglikozydów, pomocniczych składników leku.Nie należy stosować leku do leczenia infekcji oczu.Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i / lub choroby nerek, kwasicą, ciężką miastenią lub innymi chorobami nerwowo-mięśniowymi.
Środki ostrożności
Stosowanie w przypadku naruszeń funkcji wątroby Z zachowaniem ostrożności lek należy przepisać pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby Stosowanie w leczeniu niewydolności nerekZ ostrożnością lek należy przepisać pacjentom z zaburzeniami czynności nerek Stosowanie u dzieci Jeśli lek jest stosowany u dzieci, należy najpierw skonsultować się z lekarzem. dostosowanie dawki nie jest wymagane
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Zastosowanie leku Baneocin; w czasie ciąży i laktacji jest możliwe po konsultacji z lekarzem i tylko wtedy, gdy zamierzona korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia Należy pamiętać, że neomycyna, podobnie jak wszystkie antybiotyki z grupy aminoglikozydów, może przenikać przez barierę łożyskową. Przy systemowym stosowaniu antybiotyków z grupy aminoglikozydów w dużych dawkach opisano wewnątrzmaciczną utratę słuchu płodu.
Dawkowanie i sposób podawania
Lek stosuje się zewnętrznie. U dorosłych i dzieci, maść nakłada się cienką warstwą na dotknięte obszary - 2-3 razy / dobę. Możliwe jest aplikowanie maści pod opatrunkiem Obszar stosowania maści nie powinien przekraczać 1% powierzchni ciała (co odpowiada wielkości dłoni pacjenta) Dawka neomycyny dla dorosłych i dzieci oraz młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie powinna przekraczać 1 g / dobę ) przez 7 dni Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby / nerek i pacjenci w podeszłym wieku nie wymagają dostosowania dawki, maść może być stosowana jako dodatkowe leczenie w okresie pooperacyjnym.Nakładanie maści na bandaże jest korzystne dla miejscowego leczenia zakażonych ubytków i ran (np. Infekcje bakteryjne w zewnętrznym kanale słuchowym bez perforacji błony bębenkowej, rany lub nacięcia chirurgiczne, które goją się wtórnym napięciem).
Efekty uboczne
Według WHO, działania niepożądane są klasyfikowane według częstości występowania następujących objawów: bardzo często (≥1 / 10), często (od ≥1 / 100 do <1/10), rzadko (od ≥1 / 1000 do <1/100) , rzadko (od ≥10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstotliwość jest nieznana (zgodnie z dostępnymi danymi nie było możliwe ustalenie częstotliwości występowania) Preparat Baneotsin; zwykle dobrze tolerowane przez zewnętrzne stosowanie: z układu odpornościowego: rzadko - reakcje alergiczne (w przypadku reakcji alergicznych na neomycynę w 50% przypadków możliwe jest wystąpienie alergii krzyżowej na inne aminoglikozydy); Częstość nieznana - zwiększona wrażliwość na różne substancje, w tym neomycynę (zwykle obserwowane przy stosowaniu w leczeniu przewlekłej dermatozy), w niektórych przypadkach reakcje alergiczne mogą wyglądać jak brak efektu terapii .Od układu nerwowego: częstotliwość nieznana - uszkodzenie nerwu przedsionkowego, naruszenie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego Od strony narządu słuchu: częstotliwość jest nieznana - ototoksyczność Po stronie skóry i tkanki podskórnej: rzadko - reakcje alergiczne, przejawiające się w postaci aktywne zapalenie skóry, reakcja alergiczna na neomycynę; Częstość występowania jest nieznana - reakcje alergiczne w postaci zaczerwienienia i suchości skóry, wysypki, świądu (przy długotrwałym stosowaniu) mogą być podobne do rozprzestrzeniania się pierwotnych zmian chorobowych lub braku gojenia. Może rozwinąć się nadwrażliwość na światło i reakcje fototoksyczne (w przypadku przebywania na słońcu lub narażone na działanie promieniowania UV) z układu moczowego: nieznana częstotliwość - nefrotoksyczność Jeśli wystąpią te działania niepożądane lub wystąpią jakiekolwiek inne działania niepożądane, które nie są wymienione w instrukcjach, należy natychmiast poinformować pacjenta o tym lekarzu.
Przedawkowanie
W przypadku stosowania w dawkach znacznie wyższych niż zalecane, szczególnie w leczeniu (neuro) owrzodzeń troficznych, ze względu na możliwą absorpcję aktywnych składników leku Baneotsin; Mogą wystąpić reakcje nefro i ototoksyczne.
Interakcje z innymi lekami
W przypadku ogólnoustrojowego wchłaniania aktywnych składników leku, równoczesne stosowanie cefalosporyn lub antybiotyków z grupy aminoglikozydów może zwiększać prawdopodobieństwo reakcji nefrotoksycznych, przy równoczesnym stosowaniu leku Baneocin; z kwasem etakrynowym lub furosemidem zwiększa ryzyko rozwoju oto-i nefrotoksycznych reakcji wchłanianie aktywnych składników leku Baneotsin; przy jednoczesnym stosowaniu z opioidowymi lekami przeciwbólowymi, środki znieczulające i zwiotczające mięśnie mogą zwiększać ryzyko rozwoju zaburzonego przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.
Instrukcje specjalne
Ponieważ ryzyko działań toksycznych zwiększa się wraz ze spadkiem czynności wątroby i / lub nerek, u pacjentów z niewydolnością wątroby i / lub nerek, należy przeprowadzić badania krwi i moczu wraz z badaniem audiometrycznym przed leczeniem i w trakcie leczenia Baneocinem, z możliwym wchłanianiem aktywnych składników Baneocin; Konieczne jest monitorowanie możliwego pojawienia się objawów blokady nerwowo-mięśniowej, szczególnie u pacjentów z kwasicą, miastenią (miastenia ciężka) lub innymi chorobami nerwowo-mięśniowymi. Wraz z rozwojem blokady nerwowo-mięśniowej wskazane są preparaty wapnia lub neostygminy: przy przedłużonym stosowaniu leku konieczne jest monitorowanie możliwego nadmiernego wzrostu opornych mikroorganizmów. Jeśli to konieczne, należy przepisać odpowiednie leczenie W przypadku stosowania leku u dzieci, pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek, a także z dużym obszarem leczonej powierzchni, długotrwałym stosowaniem i głębokimi uszkodzeniami skóry, należy najpierw skonsultować się z lekarzem, w przypadku wystąpienia reakcji alergicznych i nadkażenia Możliwe, że u pacjentów stosujących maść Baneocin może wystąpić fotosensybilizacja lub reakcje fototoksyczne podczas przebywania na słońcu lub ekspozycji na promieniowanie UV Napromieniowanie Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne Nie są wymagane żadne specjalne środki ostrożności.