Carboplatin Teva koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji 450 mg N1

Carboplatin

1 butelka zawiera: Substancja czynna: karboplatyna 450 mg Substancje pomocnicze: mannitol.

Karboplatyna jest nieorganicznym związkiem kompleksowym zawierającym metal ciężki - platynę, przyjmuje się, że głównym mechanizmem działania tego leku jest wiązanie z DNA, co powoduje powstawanie przeważnie wewnątrzhelikalnych wiązań poprzecznych, które zmieniają strukturę DNA i hamują jego syntezę. Ten efekt pojawia się niezależnie od fazy cyklu komórkowego. Hydratacja karboplatyny, która powoduje powstawanie aktywnej formy (postaci) leku, jest wolniejsza niż hydratacja cisplatyny.

Po jednokrotnym wstrzyknięciu karboplatyny w postaci wlewu dożylnego przez 1 godzinę, stężenie w osoczu całkowitej platyny i wolnej (ultrafiltrowalnej) platyny zmniejsza się zgodnie z dwufazowym modelem kinetyki pierwszego rzędu. Początkowa T1 / 2 wolnej platyny wynosi około 1-2 godzin, a terminal T1 / 2 wynosi 3-6 godzin; całkowita platyna charakteryzuje się podobnym początkowym T1 / 2, ale jej końcowa T1 / 2 jest dłuższa (około 24 godzin). Po wielokrotnych wstrzyknięciach przez cztery kolejne dni nie zaobserwowano gromadzenia się platyny w osoczu. 24 godziny po podaniu, ponad 85% platyny w osoczu jest w stanie związanym z białkami, Karboplatyna jest wydalana głównie przez nerki, a około 30% podanej dawki jest wydalane w postaci niezmienionej. U pacjentów z CC wynoszącą 60 ml / min lub więcej, około 65% i 70% podanej dawki eliminuje się, odpowiednio, 12 i 24 godziny po podaniu. Ponieważ karboplatyna jest eliminowana prawie całkowicie przez filtrację kłębuszkową, tylko bardzo małe stężenie karboplatyny występuje w kanalikach nerkowych, co może wyjaśniać mały potencjał nefrotoksyczny leku w porównaniu z cisplatyną.

Leczenie następujących guzów litych: - raka jajnika, - guzów zarodkowych mężczyzn i kobiet, - raka płuc, - raka szyjki macicy, - nowotworów głowy i szyi, - mięsaków kościotoczkowych, - rdzeniaka zarodkowego.

- ciężka niewydolność nerek, - ciężka mielosupresja, - obfite krwawienie, - okres ciąży i laktacji, - nadwrażliwość na karboplatynę lub inne związki zawierające platynę.

Przeciwwskazania: ciąża i laktacja.

Dawkowanie i sposób podawania

Karboplatyna może być stosowana zarówno w monoterapii, jak iw połączeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi. Lek podaje się w następujących schematach dawkowania: - 300-400 mg / m2 kroplówki IV przez 15-60 minut lub jako 24-godzinny wlew - 100 mg / m2 kroplówki IV przez 15-60 minut codziennie przez 5 dni Infuzje karboplatyny powtarzają się w odstępach co najmniej 4 tygodni z liczbą płytek krwi wynoszącą co najmniej 100 000 komórek / mm3 krwi i neutrofilami co najmniej 1 500 komórek / mm3 krwi. W zależności od stanu szpiku kostnego lub czynności nerek, terapeutyczna dawka karboplatyny i można go skorygować w następujący sposób: - w przypadku pacjentów, u których występują objawy umiarkowanej lub ciężkiej toksyczności hematologicznej (tj. liczba płytek krwi i neutrofilowych leukocytów wynosi odpowiednio mniej niż 50 000 i 500 / mm3), należy rozważyć możliwość zmniejszenia dawki - zarówno w monoterapii, jak i oraz w schematach leczenia skojarzonego - o 25%, w obecności czynników ryzyka, takich jak, na przykład, wcześniejsze cykle leczenia mielosupresyjnego i / lub wiek powyżej 65 lat, zalecane jest zmniejszenie dawki o 20-25%; Zaleca się również ostrożne stosowanie karboplatyny, jeśli pacjent był wcześniej leczony lekami nefrotoksycznymi, takimi jak cisplatyna. Przed użyciem roztwór karboplatyny musi być wizualnie monitorowany pod kątem obecności wtrąceń mechanicznych i odbarwień. Karboplatyna powinna być rozcieńczona w roztworze fizjologicznym lub 5% roztworze glukozy, aby osiągnąć stężenie 1-0,5 mg / ml bezpośrednio przed użyciem - infuzję należy wykonać nie dłużej niż 24 godziny po przygotowaniu roztworu.

Na części układu krwiotwórczego: głównym czynnikiem toksycznym ograniczającym dawkę karboplatyny jest zahamowanie funkcji hematopoezy szpiku kostnego. Mielosupresja zależy od dawki. Najniższy poziom płytek i leukocytów / granulocytów, z reguły, osiąga się w ciągu 2-3 tygodni po rozpoczęciu przyjmowania leku, podczas gdy małopłytkowość jest częstsza. Odpowiednie wyleczenie do poziomu pozwalającego na przyjęcie kolejnej dawki karboplatyny zwykle trwa co najmniej 4 tygodnie.Wystarczająco duża liczba pacjentów może również wykazywać objawy anemii (poziom hemoglobiny poniżej 11 g / dl), których intensywność zależy od całkowitej dawki leku. Może być konieczne przeprowadzenie leczenia transfuzyjnego, szczególnie u pacjentów poddawanych długotrwałemu leczeniu (na przykład więcej niż 6 cykli przyjmowania leku). Istnieje również możliwość wystąpienia powikłań klinicznych, takich jak gorączka, choroby zakaźne, sepsa / wstrząs septyczny i krwawienie .. Po stronie żołądkowo-jelitowej: przez 6-12 godzin po przyjęciu leku istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia nudności i (lub) wymiotów (łagodnego do umiarkowanego) 24 godziny lub więcej. Ryzyko efektu wymiotnego można zmniejszyć poprzez wstępne leczenie środkami przeciwwymiotnymi, ciągły wlew dożylny karboplatyny przez 24 godziny lub podawanie ułamkowe przez 5 kolejnych dni. W niektórych przypadkach zaobserwowano także inne rodzaje działań niepożądanych na przewód pokarmowy, takie jak zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, biegunkę, zaparcia i bóle brzucha. odruchów, co jest bardziej prawdopodobne u pacjentów w wieku powyżej 65 lat z długotrwałym lub wcześniejszym leczeniem cisplatyną. Możliwe jest również pojawienie się objawów dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego. Długotrwałe leczenie farmakologiczne może prowadzić do kumulatywnej neurotoksyczności: narząd słuchu: ototoksyczność objawia się w postaci szumu w uszach i upośledzenia słuchu. także inne zaburzenia funkcji wzrokowej. Poprawa i / lub pełne wyleczenie widzenia z reguły następuje w ciągu kilku tygodni po zaprzestaniu stosowania leku. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek leczonych dużymi dawkami karboplatyny obserwowano ślepotę korową po stronie nerki: można zaobserwować nieznaczne i przejściowe zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika w surowicy. U rzadko obserwowano ostre uszkodzenie nerek. Ryzyko nefrotoksyczności u pacjentów otrzymujących karboplatynę (zmniejszenie klirensu kreatyniny) zwiększa się wraz ze wzrostem dawki karboplatyny, a także u pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali leczenie cisplatyną. w surowicy.U pacjentów leczonych dużymi dawkami karboplatyny z autologicznym przeszczepem szpiku kostnego obserwowano istotne upośledzenie czynności wątroby: na równowadze elektrolitowej możliwe są: hipokaliemia, hipokalcemia, hiponatremia i / lub hipomagnezemia. niedociśnienie tętnicze i reakcje anafilaktyczne. Reakcje te mogą wystąpić w ciągu kilku minut po wprowadzeniu karboplatyny. W rzadkich przypadkach może również wystąpić złuszczające zapalenie skóry Inne działania niepożądane: łysienie, astenia, objawy grypopodobne, zespół hemolityczno-mocznicowy, bóle mięśni / stawów, niewydolność serca, zaburzenia naczyniowo-mózgowe i reakcje alergiczne bezpośrednio w miejscu wstrzyknięcia.

Nie istnieją specjalne antidota stosowane w przypadku przedawkowania karboplatyny. W przypadku przedawkowania należy spodziewać się cięższych reakcji niepożądanych wymienionych powyżej. Objawowe leczenie. W ciągu pierwszych 3 godzin po podaniu leku można zastosować hemodializę.

Stosowanie karboplatyny w połączeniu z innymi lekami mielosupresyjnymi lub radioterapią może zwiększać ryzyko toksyczności hematologicznej.Zawsze stosowanie karboplatyny w połączeniu z aminoglikozydami, a także z innymi lekami nefrotoksycznymi zwiększa ryzyko działania nefrotoksycznego i / lub ototoksycznego.

Wprowadzenie karboplatyny powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza z doświadczeniem w stosowaniu leków cytotoksycznych. Ciągłe monitorowanie możliwych skutków toksycznych w leczeniu karboplatyną jest obowiązkowe, szczególnie w przypadku stosowania dużych dawek leku, igieł, strzykawek, cewników i systemów infuzyjnych nie należy stosować do przygotowywania i podawania leku. Aluminium może reagować z karboplatyną, co prowadzi do sedymentacji lub utraty aktywności leku Pacjenci powinni regularnie (na przykład raz w tygodniu) obliczyć jednorodne elementy krwi obwodowej i monitorować czynność nerek (najbardziej czułym wskaźnikiem jest CC) Zaleca się okresowe badania neurologiczne. szczególnie u pacjentów wcześniej leczonych cisplatyną iu pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Karboplatyna może powodować kumulacyjny efekt ototoksyczny.Badania audiologiczne powinny być wykonywane przed i podczas leczenia lub w przypadku objawów uszkodzenia słuchu. W przypadku istotnej klinicznie upośledzenia słuchu może być konieczna odpowiednia zmiana dawki leku lub przerwanie leczenia Kobiety i mężczyźni w trakcie leczenia karboplatyną i przez 3 miesiące po jej zakończeniu powinni stosować skuteczne metody antykoncepcyjne .W przypadku kontaktu z oczami natychmiast przemyć dużą ilością woda lub roztwór chlorku sodu. W przypadku kontaktu ze skórą natychmiast przemyć miejsce kontaktu z lekiem dużą ilością wody. W przypadku wdychania leku lub dostania się go do ust należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Tak