Tabletki powlekane Clarithromycin Teva 500 mg N10
Condition: New product
999 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Klarytromycyna
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
1 tabletka zawiera: klarytromycynę 500 mg, substancje pomocnicze: powidon, celuloza mikrokrystaliczna, sól sodowa kroskarmelozy, koloidalny ditlenek krzemu, stearynian magnezu. Skład powłoki: opadry II 31F58914 biały (hypromeloza, monohydrat laktozy, ditlenek tytanu (E171), makrogol 4000, cytrynian sodu).
Efekt farmakologiczny
Klarytromycyna jest półsyntetycznym antybiotykiem makrolidowym o szerokim spektrum działania. Przeciwbakteryjne działanie klarytromycyny osiąga się poprzez hamowanie syntezy białka z powodu wiązania bakteryjnych rybosomów z podjednostką 50s. Klarytromycyna ma wyraźną aktywność wobec szerokiego zakresu tlenowych i beztlenowych organizmów gram-dodatnich i gram-ujemnych. Minimalne stężenie hamujące klarytromycyny (BMD) jest o połowę mniejsze niż erytromycyny w przypadku większości mikroorganizmów. 14-hydroksylowy metabolit klarytromycyny ma również działanie przeciwdrobnoustrojowe. Minimalne stężenia hamujące tego metabolitu są równe lub przekraczają MPK klarytromycyny; w odniesieniu do H. influenzae 14-hydroksymetabolit jest dwa razy bardziej aktywny niż klarytromycyna. Klarytromncyna działa in vitro na następujące organizmy - Gram-dodatnie bakterie tlenowe: Staphylococcus aureus (wrażliwy na metycylinę), Streptococcus agalactiae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumonia, Streptococcus viridans i Listeria monocytogenes; Gram-ujemne bakterie tlenowe: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria gonorrhea, Legionella pneumophila, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori, Campylobacter jejuni przeważnie wewnątrzkomórkowe mikroorganizmy: Mycoplasma pneumonia, Ureaplasma urealyticum, Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumonia, Mycobacterium avium, Mycobacterium leprae, M. kansaii, M. chelonae, M. marinum, M. fortitum; mikroorganizmy beztlenowe: Bacteroides fragilis, Clostridium perfringens, Propionibacterium acnes, gatunki Peptococcus; Gatunki Peptostreptococcus. Ponadto lek jest aktywny przeciwko gatunkom Toxoplasma. Działanie bakteriobójcze klarytromycyny na niektóre szczepy bakterii: Haemophilus influenzae; Streptococcus pneumoniae; Streptococcus pyogenes; Streptococcus agalactiae; Moraxella (Branhamella) catarrhalis; Neisseria gonorrhoeae; Helicobacter pylori i Campylobacter spp.
Farmakokinetyka
Klarytromycyna jest szybko i dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym. Mikrobiologicznie czynny metabolit 14-hydroksyloarytromycyny powstaje po pierwszym przejściu przez wątrobę. Posiłek nie wpływa na biodostępność klarytromycyny, jednak nieco spowalnia początek wchłaniania klarytromycyny i tworzenie 14-hydroksymetabolitu. Farmakokinetyka klarytromycyny jest nieliniowa; jednak stężenie równowagi osiąga się 2 dni po rozpoczęciu leku. Klarytromycyna jest wydalana z moczem, a także z kałem, głównie przez żółć. Po otrzymaniu 250 mg klarytromycyny 2 razy / dobę, 15-20% podanej dawki jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem.Podczas przyjmowania 500 mg 2 razy / dobę wydalanie z moczem wynosi około 36%. 14-hydroksyloarytromycyna jest głównym metabolitem występującym w moczu, stanowiąc około 10-15%. Po otrzymaniu 500 mg klarytromycyny 3 razy dziennie, stężenie klarytromycyny w osoczu jest wyższe niż przy przyjmowaniu tej dawki 2 razy / dobę. Zawartość klarytromycyny w tkankach, w tym tkance gruczołowej i płucnej, jest kilkakrotnie wyższa niż w krwi krążącej. W stężeniach terapeutycznych klarytromycyna wiąże się w 80% z białkami osocza. Klarytromycyna przenika przez śluz żołądkowy. Poziom klarytromycyny w śluzie i tkankach żołądka wzrasta wraz z terapią skojarzoną z omeprazolem. Klarytromycyna przenika do mleka matki.
Wskazania
Zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę: Infekcje dolnych dróg oddechowych (w tym ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc) Infekcje górnych dróg oddechowych (w tym zapalenie zatok i gardła) Infekcje skóry i tkanek miękkich. pylori (w ramach kompleksowej terapii z inhibitorami pompy protonowej).
Przeciwwskazania
Równoczesne spotkanie z pochodnymi sporyszu. Równoczesne mianowanie następujących leków: cyzapryd, pimozyd, terfenadyna. Wiek dzieci do 12 lat. Ciąża i laktacja. Nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe. Ostrożnie: dla pacjentów z dysfunkcją wątroby i nerek.
Środki ostrożności
Ostrożnie: dla pacjentów z dysfunkcją wątroby i nerek.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Nie badano bezpieczeństwa klarytromycyny podczas ciąży i laktacji. Lek przenika do mleka matki. Jeśli to konieczne, należy podczas karmienia piersią przerwać karmienie piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz Dorośli: zwykle stosowana dawka wynosi 250 mg 2 razy na dobę przez 7 dni, w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 500 mg 2 razy na dobę przez okres do 14 dni w przypadku ciężkich zakażeń. Dzieci w wieku powyżej 12 lat: schemat dawkowania, jak u dorosłych. Do leczenia owrzodzeń dwunastnicy spowodowanych przez N. pylori (dla dorosłych): schemat terapii potrójnej (1-14 dni): klarytromycyna 500 mg 2 razy / dobę; lansoprazol 30 mg 2 razy / dobę; Amoksycylina 1000 mg 2 razy / dobę. Schemat potrójnej terapii (7 dni): klarytromycyna 500 mg 2 razy / dobę; lansoprazol 30 mg 2 razy / dobę; Metronidazol 400 mg 2 razy / dobę. Schemat potrójnej terapii (7 dni): Clargromycin 500 mg 2 razy / dobę; Omeprazol 40 mg / dzień; Amoksycylina 1000 mg 2 razy / dobę lub metronidazol 400 mg 2 razy / dobę.Schemat potrójnej terapii (10 dni): klarytromycyna 500 mg 2 razy / dobę jest przepisywana amoksycyliną 100 mg 2 razy / dobę i omeprazolem 20 mg / dobę. Reżim terapii podwójnej (14 dni): klarytromycyna 500 mg 3 razy / dobę, omeprazol doustnie 40 mg 1 raz / dobę. Jeśli czynność nerek jest zaburzona, zwykle nie jest wymagana modyfikacja dawki, z wyjątkiem pacjentów z ciężkim uszkodzeniem nerek (CC poniżej 30 ml / min), ale w razie potrzeby całkowita dawka dzienna powinna zostać zmniejszona o połowę, tj. 250 mg 1 raz / dobę lub 250 mg 2 razy / dobę w przypadku cięższych zakażeń. Jeśli rytonawir przyjmuje się w tym samym czasie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, zaleca się dostosowanie dawki w następujący sposób: u pacjentów z CK 30-60 ml / min dawkę klarytromycyny należy zmniejszyć o 50%. W przypadku pacjentów z QA mniejszą niż 30 ml / min, dawkę klarytromycyny należy zmniejszyć o 75%. Podczas jednoczesnego stosowania klarytromycyny i rytonawiru nie należy stosować dawek klarytromycyny w dawce 1 g na dobę.
Efekty uboczne
Klarytromycyna jest zwykle dobrze tolerowana przez pacjentów: z przewodu pokarmowego, nudności, wymioty, niestrawność, biegunka, bóle brzucha, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, zapalenie trzustki, kandydoza jamy ustnej, przebarwienia języka i zębów. rzadko - rzekomobłoniaste zapalenie jelit. Przebarwienia zębów są odwracalne i zwykle są odnawiane specjalnym zabiegiem w klinice dentystycznej. Podobnie jak w przypadku przyjmowania innych antybiotyków z grupy makrolidów, możliwa jest dysfunkcja wątroby, w tym zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, hepatocytów i / lub cholestatycznego zapalenia wątroby z żółtaczką lub bez niej. Te nieprawidłowe funkcje wątroby mogą być poważne, ale zazwyczaj są odwracalne. Bardzo rzadko obserwowano przypadki niewydolności wątroby i zgonu, głównie na tle ciężkich chorób współistniejących i (lub) jednoczesnego stosowania leków, w wyjątkowych przypadkach leukopenii i trombocytopenii. wzrost poziomu kreatyniny w surowicy, z centralnego i obwodowego układu nerwowego, parestezje, bóle głowy, zaburzenia węchu, zmiany w smaku. zawroty głowy, pobudzenie, bezsenność, koszmary senne, lęk, dzwonienie w uszach, dezorientacja, omamy, psychoza, depersonalizacja. odwracalny ubytek słuchu. drgawki: po stronie układu sercowo-naczyniowego, jak również podczas przyjmowania innych makrolidów, wydłużenie odstępu QT, częstoskurcz komorowy, polimorficzna tachyarytmia komorowa (torsades de pointes) .W części bólów stawów układu mięśniowo-szkieletowego,mialgiya.So układ moczowy indywidualnych przypadkach zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu krwi, śródmiąższowe zapalenie nerek, zapalenie nerek, reakcję nedostatochnost.Allergicheskie pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, w rzadkich przypadkach - zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne elidermalky nekroliz.Prochie rzadko - hipoglikemia u pacjentów otrzymujących doustne środki hipoglikemizujące lub insulina.
Przedawkowanie
Objawy: objawy przewodu żołądkowo-jelitowego; U jednego z pacjentów przyjmujących 8 g klarytromycyny wystąpił zaburzenie psychiczne, zachowanie paranoidalne, hipoglikemia, hipoksemia. Leczenie: płukanie żołądka, leczenie podtrzymujące. Hemodializa lub dializa otrzewnowa są nieskuteczne, tak jak w przypadku innych makrolidów.
Interakcje z innymi lekami
W przypadku jednoczesnego podawania z cisapryd, klarytromycynę pimozyd i terfenadyna w większych stężeniach tych leków obserwowany w osoczu, które może prowadzić do wydłużenia odstępu QT i arytmii serca, w tym częstoskurcz komorowy, migotanie komór arytmii torsade de pointes; podobne efekty obserwuje się podczas przyjmowania astemizolu i innych makrolidów. Klarytromycyna nie wchodzi w interakcje z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi. Ponieważ odbiór inne antybiotyki makrolidowe, równoczesnego klarytromycyna i innych leków metabolizowanych przez cytochrom P450 (warfaryna, alkaloidy sporyszu, triazolam, midazolam, dyzopiramidem lowastatyna, ryfabutyna, fenytoina, cyklosporynę i takrolimus) może towarzyszyć wzrost stężenia następujących leków w surowicy krew. Przy równoczesnym stosowaniu klarytromycyny i inhibitorów reduktazy HMG-KoA (lowastatyna, symwastatyna) możliwe jest wystąpienie rabdomiolizy. Przy równoczesnym mianowaniu klarytromycyny i teofiliny wzrasta stężenie teofiliny w surowicy i jej toksyczność. Równoczesnemu mianowaniu klarytromycyny i warfaryny lub digoksyny może towarzyszyć wzrost nasilenia ich działania. Przy równoczesnym mianowaniu klarytromycyny i karbamazepiny działanie karbamazepiny może wzrosnąć z powodu zmniejszenia szybkości wydalania karbamazepiny.Przy równoczesnym podawaniu klarytromycyny i zydowudyny (doustnie) u dorosłych pacjentów zakażonych wirusem HIV możliwe jest obniżenie stężenia zydowudyny w równowadze; można tego w dużej mierze uniknąć, zwiększając odstęp między dawkami klarytromycyny i zydowudyny do 1-2 godzin. W przypadku dzieci interakcja ta nie została odnotowana. Jednoczesne stosowanie rytonawiru i klarytromycyny w tym drugim przypadku zwiększa wartości parametrów farmakokinetycznych: AUC, Cmax, Cmin. U pacjentów z prawidłową czynnością nerek, dostosowanie dawki nie jest zwykle konieczne ze względu na szeroki zakres dawek terapeutycznych klarytromycyny. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny i omeprazolu, klarytromycyny i lanzoprazolu, a także klarytromycyny i ranitydyny, możliwe jest zwiększenie stężenia leków w osoczu krwi, ale zwykle nie jest wymagane dostosowanie dawki. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny i środków hipoglikemicznych, w tym insuliny, w rzadkich przypadkach może rozwinąć się hipoglikemia.
Instrukcje specjalne
Nie zaleca się stosowania tabletek klarytromycyny u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Przy równoczesnym mianowaniu klarytromycyny i warfaryny czas protrombinowy powinien być regularnie monitorowany. Przy jednoczesnym wyznaczaniu klarytromycyny i digoksyny należy monitorować stężenie digoksyny w surowicy.
Recepta
Tak