Tabletki powlekane Dexalgin 25 mg N10
Condition: New product
998 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Dexketoprofen
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
1 ml: 36,9 mg tetrafetolu Deksketoprofenu, co odpowiada zawartości dekoksketoprofenu 25 mg Adiuwanty: etanol 96% - 200 mg, chlorek sodu - 8 mg, wodorotlenek sodu - do pH 7,4, woda d / i - do 2 ml.
Efekt farmakologiczny
Niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ). Ma działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe. Mechanizm działania jest związany z hamowaniem syntezy prostaglandyn na poziomie COX-1 i COX-2 Działanie przeciwbólowe występuje 30 minut po podaniu pozajelitowym. Czas trwania działania przeciwbólowego po podaniu w dawce 50 mg wynosi 4-8 h. W terapii skojarzonej z opioidowymi lekami przeciwbólowymi trometamol deksoketoprofenu znacząco (do 30-45%) zmniejsza zapotrzebowanie na opioidy.
Farmakokinetyka
Wchłanianie Po podaniu mc. Trometamolu deksketoprofenu Cmax w surowicy osiąga się średnio po 20 minutach (10-45 minut). AUC po pojedynczym wstrzyknięciu w dawce 25-50 mg jest proporcjonalne do dawki, tak jak w przypadku / m, i a / we wprowadzeniu. Odpowiednie parametry farmakokinetyczne są podobne po podaniu pojedynczej dawki i powtarzanego podawania domięśniowego lub dożylnego, co wskazuje na brak kumulacji leku Dystrybucja Dla trometamolu deksketoprofenu obserwuje się wysoki poziom wiązania z białkami osocza (99%). Średnia wartość Vd jest mniejsza niż 0,25 l / kg, czas półtrwania to około 0,35 h. Wprowadzenie Głównym sposobem na wyeliminowanie deksketoprofenu jest jego koniugacja z kwasem glukuronowym, a następnie wydalanie przez nerki. T1 / 2 trometamolu deksketoprofenu wynosi około 1-2.7 h. Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych u osób w podeszłym wieku jest zwiększeniem czasu trwania T1 / 2 (zarówno po podaniu pojedynczej dawki, jak i po wielokrotnym podaniu domięśniowym lub dożylnym) do średnio 48% i zmniejszony całkowity klirens leku.
Wskazania
- zespół łagodzenia bólu o różnej genezie (w tym ból pooperacyjny, ból w przerzutach do kości, ból pourazowy, ból w kolce nerkowej, algomenorrhea, rwa kulszowa, rwa kulszowa, nerwoból, ból zęba), - objawowe leczenie ostrego i przewlekłego stanu zapalnego, zapalne - choroby zwyrodnieniowe i metaboliczne układu mięśniowo-szkieletowego (w tymreumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie stawów kręgosłupa, artroza, osteochondroza).
Przeciwwskazania
- wrzód żołądka i dwunastnicy, - krwawienie z przewodu pokarmowego w wywiadzie, inne czynne krwawienie (w tym podejrzenie krwawienia śródczaszkowego), leczenie przeciwzakrzepowe, - choroby żołądkowo-jelitowe (choroba Leśniowskiego-Crohna, niespecyficzne wrzodziejące zapalenie jelita grubego); zaburzenia czynności wątroby (10-15 punktów w skali Child-Pugh), - ciężka niewydolność nerek (CK <50 ml / min), - astma oskrzelowa (w tym w przeszłości), - ciężka niewydolność serca, - leczenie bólu zespół z pomostowaniem tętnic wieńcowych - hemoroidy - skaza lub inne zaburzenia krzepnięcia, - wiek dzieci, - nadwrażliwość na deksketoprynę lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, z której składa się preparat. lek powinien być stosowany w schorzeniach alergicznych w historii; zaburzenia układu krwiotwórczego; ze SLE lub mieszanymi chorobami tkanki łącznej; jednocześnie z innymi lekami; w przypadku predyspozycji do hipowolemii; z CHD; u starszych pacjentów (powyżej 65 lat).
Środki ostrożności
Nie przekraczaj zalecanych dawek.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Stosowanie leku Dexalgin podczas ciąży i laktacji jest przeciwwskazane.
Dawkowanie i sposób podawania
Dexalgin jest przeznaczony do wlewów dożylnych i dożylnych Zalecana dawka dla dorosłych: 50 mg co 8-12 godzin Jeśli to konieczne, powtarzane podawanie leku jest możliwe w odstępach 6-godzinnych. Dawka dobowa wynosi 150 mg U pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek leczenie produktem Dexalgin należy rozpoczynać od niższych dawek; dzienna dawka wynosi 50 mg Dexalgin jest przeznaczony do krótkotrwałego (nie więcej niż 2 dni) stosowania w okresie ostrego zespołu bólowego. W przyszłości możliwe jest przeniesienie pacjenta na leki przeciwbólowe do podawania doustnego Zasady przygotowywania i podawania roztworów Zawartość jednej ampułki (2 ml) powoli wstrzykuje się w głąb tkanki domięśniowej Zawartość jednej ampułki (2 ml) podaje się przez powolną iniekcję dożylną trwającą co najmniej 15 sekund. jedną ampułkę (2 ml) rozcieńcza się w 30-100 ml soli fizjologicznej, roztworu glukozy lub roztworu Ringera (mleczanu).Roztwór powinien być przygotowany w warunkach aseptycznych i zawsze chroniony przed dostępem światła dziennego. Rozcieńczony roztwór (powinien być klarowny) podaje się powolnym dożylnym wlewem trwającym 10-30 minut.
Efekty uboczne
Częstość występowania działań niepożądanych: często (1-10%), rzadko (0,1-1%) rzadko (0,01-0,1%), bardzo rzadko (mniej niż 0,01%, w tym pojedyncze raporty) Z układu krwiotwórczego: rzadko - niedokrwistość; bardzo rzadko - neutropenia, trombocytopenia W przypadku ośrodkowego układu nerwowego: rzadko - bóle głowy, zawroty głowy, bezsenność, senność; rzadko - parestezje, dla zmysłów: rzadko - niewyraźne widzenie; rzadko - szum w uszach Z boku układu sercowo-naczyniowego: rzadko - niedociśnienie tętnicze, uczucie gorąca, przekrwienie skóry; rzadko - pozaustrojowe, tachykardia, nadciśnienie tętnicze, obrzęki obwodowe, powierzchowne zakrzepowe zapalenie żył, ze strony układu oddechowego: rzadko - bradypnea; bardzo rzadko - skurcz oskrzeli, duszność, z układu pokarmowego: często - nudności, wymioty; rzadko - ból brzucha, niestrawność, biegunka, zaparcie, krwawe wymioty, suchość w jamie ustnej; rzadko - erozyjne i wrzodziejące uszkodzenia przewodu żołądkowo-jelitowego, w tym krwawienie i perforacja, jadłowstręt, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, żółtaczka; bardzo rzadko - uszkodzenie trzustki, uszkodzenie wątroby, z układu moczowego: rzadko - wielomocz, kolka nerkowa; bardzo rzadko - zapalenie nerek lub zespół nerczycowy Z układu rozrodczego: rzadko - u kobiet - zaburzenia miesiączkowania, u mężczyzn - upośledzona funkcja prostaty, z układu mięśniowo-szkieletowego: rzadko - skurcz mięśni, trudności w ruchach stawów, reakcje dermatologiczne: czasami - zapalenie skóry, wysypka, pocenie się; rzadko trądzik; bardzo rzadko - fotosensybilizacja Reakcje alergiczne: rzadko - pokrzywka; bardzo rzadko - ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella), obrzęk naczynioruchowy, alergiczne zapalenie skóry, metabolizm: rzadko - hiperglikemia, hipoglikemia, hipertriglicerydemia, od wskaźników laboratoryjnych: rzadko - ketonuria, białkomocz, miejscowe i ogólne. : często - ból w miejscu wstrzyknięcia; rzadziej - reakcja zapalna, krwiak, krwotoki w miejscu wstrzyknięcia, uczucie gorąca, dreszcze,zmęczenie; rzadko ból pleców, omdlenia, gorączka; bardzo rzadko - wstrząs anafilaktyczny, obrzęk twarzy, inne: aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, występujące głównie u pacjentów z układowym toczniem rumieniowatym lub mieszanymi chorobami tkanki łącznej, zaburzeniami hematologicznymi (plamicą, niedokrwistością aplastyczną i hemolityczną, rzadko - agranulocytozą i hipoplazją szpiku kostnego).
Przedawkowanie
Objawy: nudności, anoreksja, bóle brzucha, ból głowy, zawroty głowy, dezorientacja, bezsenność Leczenie: leczenie objawowe; jeśli to konieczne, płukanie żołądka, dializa.
Interakcje z innymi lekami
Następujące interakcje leków są typowe dla wszystkich NLPZ, w tym Dexalgin Niespodziewane kombinacje Jednoczesne przyjmowanie kilku NLPZ, w tym salicylanów w dużych dawkach (ponad 3 g / dziennie), zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego i wrzodów z powodu synergizmu działania, gdy jest stosowane jednocześnie z doustnymi antykoagulantami, heparyna w dawkach przekraczających profilaktycznie i tiklopidynę zwiększa ryzyko krwawienia z powodu hamowania agregacji płytek i zmian śluzowych Trwałe osłonki żołądkowo-jelitowe PNVE zwiększają stężenie litu w osoczu, aż do toksyczności, dlatego należy monitorować ten wskaźnik podczas przepisywania, zmieniając dawkę i po odstawieniu NLPZ. W przypadku stosowania z metotreksatem w dużych dawkach (15 mg / tydzień lub więcej) obserwuje się wzrost hematologicznej toksyczności metotreksatu z powodu zmniejszenia jego klirensu nerkowego podczas terapii NLPZ, gdy stosowany jednocześnie z hydantoinami i sulfonamidami, istnieje ryzyko zwiększenia toksycznego działania tych leków. i te, które wymagają zachowania ostrożności, a jeśli to konieczne, powinny być przyjmowane równocześnie z lekami moczopędnymi i inhibitorami ACE, należy zauważyć, że terapia NLPZ wiąże się z ryzykiem ostrej niewydolności nerek u pacjentów z odwodnieniem (zmniejszenie filtracji kłębuszkowej spowodowane hamowaniem syntezy prostaglandyn). NLPZ mogą zmniejszać działanie hipotensyjne niektórych leków. Przy jednoczesnym przyjęciu leków moczopędnych konieczne jest upewnienie się, że bilans wodny pacjenta jest odpowiedni oraz monitorowanie czynności nerek przed przepisaniem NLPZ. Stosowanie jednocześnie z metotreksatem w małych dawkach (mniej niż 15 mg / tydzień) może zwiększyć hematologiczną toksyczność metotreksatu w związku ze spadkiem jego klirens nerkowy podczas terapii NLPZ.Konieczne jest monitorowanie liczby krwinek w pierwszych tygodniach jednoczesnej terapii raz w tygodniu. W przypadku upośledzenia czynności nerek, nawet w łagodnym stopniu, jak również u osób w podeszłym wieku, konieczna jest uważna obserwacja medyczna, a jednoczesne stosowanie z pentoksyfiliną zwiększa ryzyko krwawienia. Konieczna jest intensywna obserwacja kliniczna i częste monitorowanie czasu krwawienia (czasu krzepnięcia) .Jeśli stosuje się go jednocześnie z zydowudyną, istnieje ryzyko zwiększonego działania toksycznego na erytrocyty spowodowane ekspozycją na retikulocyty, z rozwojem ciężkiej niedokrwistości w tydzień po przepisaniu NLPZ. Konieczna jest kontrola wszystkich komórek krwi i retikulocytów w ciągu 1-2 tygodni. po rozpoczęciu leczenia NLPZ Hipoglikemiczny efekt pochodnych sulfonylomocznika może być zwiększony z powodu jego wypierania z miejsc wiązania białka w osoczu pod wpływem NLPZ, gdy stosowany jednocześnie z preparatami heparyny o niskiej masie cząsteczkowej zwiększa ryzyko krwawienia Kombinacje, które muszą być brane pod uwagę przez NLPZ, mogą zmniejszać efekt. , który jest wynikiem hamowania syntezy prostaglandyn. Gdy był stosowany jednocześnie z cyklosporyną i takrolimusem, NLPZ mogły ut wzmacnia nefrotoksyczność, w której pośredniczy działanie prostaglandyn nerkowych. W trakcie leczenia skojarzonego należy monitorować czynność nerek, a jeśli jest podawany jednocześnie z trombolitami, zwiększa się ryzyko krwawienia.W przypadku jednoczesnego stosowania z probenecydem stężenie NLPZ w osoczu może wzrosnąć, co może być spowodowane zahamowaniem wydzielania nerkowego i / lub koniugacji z kwasem glukuronowym. Wymaga to dostosowania dawki NLPZ, ponieważ PNVP mogą powodować wzrost stężenia glikozydów nasercowych w osoczu krwi Z uwagi na teoretyczne ryzyko zmiany skuteczności mifepristonu pod wpływem inhibitorów syntezy prostaglandyn, NLPZ nie powinny być przepisywane wcześniej niż 8-12 dni po zniesieniu mifepristonu. w doświadczalnych badaniach na zwierzętach wskazuje na wysokie ryzyko drgawek podczas przepisywania NLPZ podczas leczenia ciprofloksacyną w wysokich dawkach .. Interakcja farmaceutyczna Dexalgin nie jest możliwy z wymieszać w jednej strzykawce z roztworem dopaminy, prometazyny, pentazocyny, petidyny lub hydroksyzyny (tworzy się osad) Dexalgin można mieszać w jednej strzykawce z roztworem heparyny, lidokainy,Morfina i teofilina Rozcieńczony roztwór leku Dexalgin do infuzji nie powinien być mieszany z prometazyną lub pentazocyną. do naparów w plastikowych pojemnikach lub przy użyciu systemów infuzyjnych wykonanych z octanu winylu winylu, propionianu celulozy, polietylenu o niskiej gęstości lub poliny lhlorida wchłanianie substancji czynnej nie występuje wymienionych materiałów.
Instrukcje specjalne
U pacjentów z zaburzeniami układu pokarmowego lub chorób przewodu pokarmowego w historii konieczne jest stałe monitorowanie. W przypadku krwawienia lub owrzodzenia żołądkowo-jelitowego należy przerwać leczenie produktem Dexalgin. wszystkie NLPZ mogą hamować agregację płytek krwi i wydłużać czas krwawienia z powodu wolniejszej syntezy prostaglandyn, w kontrolowanych badaniach klinicznych badano równoczesne podawanie trometamolu dekoketoprofenu i heparyny niskocząsteczkowej w dawkach profilaktycznych w okresie pooperacyjnym. Nie zaobserwowano wpływu na parametry krzepnięcia. Jednakże, podczas przepisywania leku Dexalgin z innymi lekami, które wpływają na krzepnięcie krwi, wymagany jest staranny monitoring medyczny, podobnie jak inne NLPZ, Dexalgin może prowadzić do zwiększenia stężenia kreatyniny i azotu w osoczu. Podobnie jak inne inhibitory syntezy prostaglandyn, Dexalgin może powodować działania niepożądane na układ moczowy, co może prowadzić do rozwoju kłębkowego zapalenia nerek, śródmiąższowego zapalenia nerek, martwicy brodawek, zespołu nerczycowego i ostrej niewydolności nerek. przejściowy wzrost pewnych parametrów wątrobowych, jak również znaczny wzrost poziomów AST i ALT w surowicy. Jednocześnie u pacjentów w podeszłym wieku konieczne jest kontrolowanie czynności wątroby i nerek.W przypadku istotnego wzrostu odpowiednich wskaźników, należy wykluczyć stosowanie dexaliny, podobnie jak inne NLPZ, trometamol deksketoprofenu może maskować objawy chorób zakaźnych. W przypadku wystąpienia objawów zakażenia bakteryjnego lub pogorszenia stanu zdrowia podczas leczenia produktem Dexalgin, pacjent powinien zgłosić to lekarzowi: każda ampułka leku Dexalgin zawiera 200 mg etanolu. Dexalgin może zmniejszać zdolność koncentracji i przyspieszyć reakcje psychomotoryczne.