Kapsułki Diflucan 150 mg N4
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Flukonazol
Formularz zwolnienia
Kapsułki
Skład
Kapsułki, kompozycja (1 kapsułki): Substancja czynna: flukonazol - 150 mg Adiuwanty: laktoza - 149,123 mg; skrobia kukurydziana - 49,5 mg; koloidalny ditlenek krzemu - 0,352 mg; stearynian magnezu - 3,173 mg; laurylosiarczan sodu - 0,365 mg kapsułki: w dawce 150 mg: dwutlenek tytanu (E171) - 1,47%, żelatyna - do 100%; opatentowany niebieski barwnik (E131) - 0,03% tuszu do znakowania na kapsułkach: szkliwo szelakowe - 63%; czerń tlenku czarnego (E172) - 25%; Alkohol N-butylowy - 8,995%; przemysłowy spirytus metylu 74 EF - 2%; lecytyna sojowa - 1%; składnik przeciw pienieniu DC - 0,005% 1510
Efekt farmakologiczny
przeciwgrzybicze
Farmakokinetyka
Ma podobne parametry farmakokinetyczne z / we wprowadzeniu i połknięciu. Po podaniu doustnym flukonazol jest dobrze wchłaniany, a jego poziomy w osoczu (i całkowita biodostępność) przekraczają 90% stężenia flukonazolu w osoczu po podaniu dożylnym. Jednoczesne spożycie nie wpływa na wchłanianie leku po podaniu doustnym. Cmax w osoczu osiąga się w 0,5-1.5 godziny po przyjęciu flukonazolu na pusty żołądek, a T1 / 2 wynosi około 30 h. Stężenie w osoczu jest proporcjonalne do dawki. 90% Css osiąga się w 4-5 dniu leczenia lekiem (powtarzane podawanie 1 raz dziennie) Podanie dawki nasycającej (w 1. dniu), dwukrotnie większej niż normalna dawka dzienna, pozwala osiągnąć 90% Css co 2 dzień th Vd zbliża się do całkowitej wody w organizmie. Wiązanie z białkami jest niskie (11-12%) Flukonazol wnika dobrze we wszystkie płyny ustrojowe. Stężenie flukonazolu w ślinie i plwocinie jest podobne do stężeń w osoczu. U pacjentów z grzybiczym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych stężenie flukonazolu w płynie mózgowo-rdzeniowym wynosi około 80% jego stężenia w osoczu, a w warstwie rogowej naskórka, skórze właściwej i płynie potowym osiągane są wysokie stężenia, które przekraczają poziomy w surowicy. Flukonazol gromadzi się w warstwie rogowej. W przypadku przyjmowania w dawce 50 mg 1 raz dziennie, stężenie flukonazolu po 12 dniach wynosi 73 μg / g, a 7 dni po zaprzestaniu leczenia - jedynie 5,8 μg / g. W przypadku stosowania w dawce 150 mg 1 raz na tydzień stężenie flukonazolu w warstwie rogowej 7 dnia wynosi 23,4 μg / g, a 7 dni po przyjęciu drugiej dawki - 7,1 μg / g. Stężenie flukonazolu w paznokciach po 4 - comiesięczne podawanie w dawce 150 mg 1 raz w tygodniu wynosi 4,05 μg / g u zdrowych i 1,8 μg / g u dotkniętych paznokciami; 6 miesięcy po zakończeniu leczenia flukonazol jest nadal wykrywany w paznokciach, lek wydalany jest głównie przez nerki; około 80% podanej dawki znajduje się w postaci niezmienionej w moczu. Klirens flukonazolu jest proporcjonalny do klirensu kreatyniny.Nie znaleziono krążących metabolitów, a trwała T1 / 2 z osocza pozwala na przyjmowanie flukonazolu raz na kandydozę pochwy i raz na dobę lub raz na tydzień w przypadku innych wskazań Porównując stężenia w ślinie i osoczu po podaniu pojedynczej dawki 100 mg flukonazolu w postaci kapsułek i zawiesina (płukanie, przechowywanie w jamie ustnej przez 2 minuty i połknięcie) wykazała, że Cmax flukonazolu w ślinie podczas przyjmowania zawiesiny obserwowano 5 minut po spożyciu i 182 razy więcej niż po przyjęciu kapsułki (osiągnięto po 4 godzinach). Po około 4 godzinach stężenia flukonazolu w ślinie były takie same. AUC (0-96) w ślinie było znacząco wyższe po podaniu w postaci zawiesiny niż kapsułki. Nie stwierdzono znaczących różnic w szybkości wydalania z farmakokinetyki śliny lub osocza przy użyciu dwóch postaci dawkowania Farmakokinetyka u dzieci U dzieci uzyskano następujące parametry farmakokinetyczne: wiek, mg / kg T1 / 2, h AUC, μg - h / ml11 dni - 11 miesiące Jeden raz, w / w, 3 mg / kg 23 110,19 miesiąca - 13 lat Jeden raz, doustnie, 2 mg / kg 25 94,79 miesiąca - 13 lat Jeden raz, doustnie, 8 mg / kg 19,5 362,55 15 lat Wielokrotnie, w / w, 2 mg / kg 17,4 1 67,4 * 5-15 lat Wielokrotnie, w / w, 4 mg / kg 15.2 * 139,1 * 5-15 lat Wielokrotnie, w / w - 8 mg / kg 17,6 * 196,7 * Średnia wieku 7 lat Wielokrotność, int 3 mg / kg 15,5 41,6 * Wskaźnik ostatniego dnia Dla wcześniaków (około 28 tygodni rozwoju) flukonazol podawano IV w dawce 6 mg / kg co 3 dni przed podaniem maksymalnie 5 dawek w tym czasie , podczas gdy dzieci pozostawały na oddziale intensywnej terapii. Średnia T1 / 2 wyniosła 74 godziny (44-185 godzin) w pierwszym dniu, a spadek 7 dnia - średnio 53 godziny (30-131 godzin), a 13 dnia - średnio 47 godzin (27-68 h) Wartości AUC wynosiły 271 μg - h / ml (173-385 μg - h / ml) w dniu 1, następnie zwiększono do 490 μg / h - ml (292-734 μg - h / ml ) w siódmym dniu i spadła średnio do 360 μg - h / ml (167-566 μg - h / ml) do 13. dnia. Vd wynosił 1183 ml / kg (1070-1470 ml / kg) w 1- następnie zwiększono średnio do 1184 ml / kg (510-2130 ml / kg) w 7. dniu i do 1328 ml / kg (1040-1680 ml / kg) w 13. dniu. Farmakokinetyka u pacjentów w podeszłym wieku. jednorazowe stosowanie flukonazolu w dawce 50 mg doustnie Pacjenci z MI w wieku 65 lat i starsi, z których niektórzy przyjmowali leki moczopędne w tym samym czasie, stwierdzili, że Cmax w osoczu osiągnięto 1,3 godziny po podaniu i wynosiło ono 1,54 μg / ml, średnie wartości AUC (76,4 ± 20, 3) μg - h / ml, a średnia T1 / 2 - 46,2 godziny Wartości tych parametrów farmakokinetycznych są wyższe niż u młodych pacjentów.Jednoczesne stosowanie diuretyków nie spowodowało wyraźnej zmiany wartości AUC i Cmax. Kreatynina C (74 ml / min), procent leku wydalany z moczem w postaci niezmienionej (0-24 h, 22%) i klirens nerkowy flukonazolu (0,124 ml / min / kg) u pacjentów w podeszłym wieku jest niższy w porównaniu z młodym. Wyższe parametry farmakokinetyczne u pacjentów w podeszłym wieku przyjmujących flukonazol są prawdopodobnie związane ze zmniejszoną czynnością nerek, co jest charakterystyczne dla starszego wieku.
Wskazania
kryptokokozy, w tym kryptokokowe zapalenie opon mózgowych i infekcje innej lokalizacji (na przykład płuc, skóry), w tym u pacjentów z prawidłową odpowiedzią immunologiczną i pacjentami z AIDS, biorcami przeszczepionych narządów i pacjentami z innymi postaciami niedoboru odporności; terapia wspomagająca zapobiegająca nawrotom kryptokokozy u pacjentów z AIDS, uogólniona kandydoza, w tym kandydemia, rozsiana kandydoza i inne formy inwazyjnego zakażenia, takie jak infekcje otrzewnej, wsierdzia, oczu, dróg oddechowych i układu moczowego, w tym u pacjentów z nowotworami złośliwymi na oddziałach intensywnej opieki medycznej, którzy otrzymują leki cytotoksyczne lub immunosupresyjne, a także u pacjentów z innymi czynnikami predysponującymi do rozwoju kandydozy, kandydoza błony śluzowej, w tym błony śluzowe jamy ustnej i gardła, przełyk, nieinwazyjne zakażenia oskrzelowo-płucne, Candiduria, śluzowata skórna i przewlekła zanikowa kandydoza jamy ustnej (związana ze stosowaniem protez dentystycznych), w tym u pacjentów z prawidłową i stłumioną funkcją odpornościową; zapobieganie nawracającej kandydozy jamy ustnej i gardła u pacjentów z AIDS, kandydoza narządów płciowych; ostra lub nawracająca kandydoza pochwy; zapobieganie w celu zmniejszenia częstości nawrotów kandydozy pochwy (3 lub więcej epizodów rocznie); Candida Candida, zapobieganie infekcjom grzybiczym u pacjentów z nowotworami złośliwymi predysponowanymi do takich zakażeń w wyniku cytotoksycznej chemioterapii lub radioterapii, grzybic skóry, w tym grzybice stóp, ciała, okolicy pachwinowej, pityrias, łuszczycy, grzybicy paznokci i kandydozy skóry, głębokie endemiczne grzybice u pacjentów z normalną odpornością, kokcydioidomikozą, parakokcydioidomikozą, sporotrychozą i histoplazmozą.
Przeciwwskazania
nadwrażliwość na flukonazol, inne składniki leku lub substancje azolowe o strukturze podobnej do flukonazolu, równoczesne stosowanie terfenadyny podczas wielokrotnego stosowania flukonazolu w dawce 400 mg / dobę lub więcej (patrz "Interakcja"), równoczesne stosowanie cyzaprydu (patrz "Interakcja" Ostrożnie: upośledzone wskaźniki funkcji wątroby przy użyciu flukonazolu; pojawienie się wysypki na tle stosowania flukonazolu u pacjentów z powierzchniowym zakażeniem grzybiczym i inwazyjnymi / ogólnoustrojowymi zakażeniami grzybiczymi; jednoczesne stosowanie terfenadyny i flukonazolu w dawce mniejszej niż 400 mg / dobę; potencjalnie proarytmiczne u pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka (organiczna choroba serca, brak równowagi elektrolitowej i jednoczesna terapia sprzyjająca rozwojowi takich zaburzeń).
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Nie przeprowadzono odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań kobiet w ciąży. Opisano przypadki wielu wrodzonych wad rozwojowych u noworodków, których matki przez 3 miesiące lub więcej otrzymały terapię flukonazolem w dużych dawkach (400-800 mg / dobę) na kokcydioidomikozę. Nie ustalono związku między tymi zaburzeniami a przyjmowaniem flukonazolu Podczas ciąży należy unikać stosowania flukonazolu, z wyjątkiem przypadków ciężkich i potencjalnie zagrażających życiu zakażeń grzybiczych, gdy spodziewana korzyść z leczenia przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. Dlatego kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować antykoncepcję Flukonazol znajduje się w mleku kobiecym w stężeniach zbliżonych do stężenia w osoczu, dlatego nie zaleca się jego stosowania u kobiet w okresie laktacji.
Dawkowanie i sposób podawania
Kapsułki: wewnątrz, połykanie w całości Terapia może być rozpoczęta przed uzyskaniem wyników siewu i innych badań laboratoryjnych. Jednak w przypadku, gdy wyniki tych badań staną się znane, należy odpowiednio zmienić leczenie przeciwinfekcyjne Flukonazol można podawać doustnie lub dożylnie we wlewie z szybkością nie większą niż 10 ml / min. Wybór sposobu podawania zależy od stanu klinicznego pacjenta. Podczas przenoszenia pacjenta z IV do doustnego podawania leku lub odwrotnie, zmiana dziennej dawki nie jest wymagana.W roztworze do iniekcji dożylnej flukonazol rozpuszcza się w 0,9% roztworze chlorku sodu; każda 200 mg (butelka 100 ml) zawiera 15 mmol Na + i Cl-. Dlatego u pacjentów, którzy wymagają ograniczenia spożycia sodu lub płynów, należy wziąć pod uwagę szybkość podawania płynu.Dawka dobowa Diflucan zależy od charakteru i ciężkości zakażenia grzybiczego. W kandydozie pochwy w większości przypadków skuteczna jest pojedyncza dawka leku. W przypadku zakażeń wymagających wielokrotnego stosowania leku przeciwgrzybiczego, leczenie należy kontynuować do zaniku klinicznych lub laboratoryjnych objawów czynnej infekcji grzybiczej. Pacjenci z AIDS i kryptokokowym zapaleniem opon mózgowych lub nawrotową kandydoza jamy ustnej i gardła zwykle wymagają leczenia wspomagającego, aby zapobiec nawrotom zakażenia. W przypadku kryptokokowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i infekcji kryptokokowych w innej lokalizacji, w pierwszym dniu zwykle przepisuje się 400 mg, a następnie kontynuować leczenie dawką 200-400 mg raz na dobę. Czas leczenia zakażeń kryptokokami zależy od obecności efektu klinicznego i mikologicznego; z kryptokokowym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych leczenie jest zwykle kontynuowane przez co najmniej 6-8 tygodni Aby zapobiec nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych u pacjentów z AIDS, po zakończeniu pełnego cyklu leczenia pierwotnego, leczenie lekiem Diflucan w dawce 200 mg / dobę może być kontynuowane przez bardzo długi czas. W przypadku kandydozy, rozsianej kandydozy i innych inwazyjnych zakażeń Candida dawka wynosi zwykle 400 mg w dniu 1, a następnie 200 mg / dobę. W zależności od nasilenia efektu klinicznego, dawkę można zwiększyć do 400 mg / dobę. Czas trwania terapii zależy od skuteczności klinicznej. W przypadku kandydozy jamy ustnej i gardła lek jest zwykle przepisywany w dawce 50-100 mg raz na dobę przez 7-14 dni. Jeśli to konieczne, pacjenci z wyraźną supresją funkcji odpornościowej mogą kontynuować leczenie przez dłuższy czas. W zanikowej kandydozy jamy ustnej związanej z noszeniem protez, lek jest zwykle przepisywany w dawce 50 mg 1 raz dziennie przez 14 dni w połączeniu z miejscowymi środkami antyseptycznymi do leczenia protezy W przypadku innych infekcji kanalizacyjnych błon śluzowych (z wyjątkiem kandydozy narządów płciowych, patrzponiżej), na przykład, zapalenie przełyku, nieinwazyjne zakażenia oskrzelowo-płucne, candiduria, kandydoza skóry i błon śluzowych, itd., skuteczna dawka wynosi zwykle 50-100 mg / dzień przy czasie leczenia 14-30 dni Aby zapobiec nawrotowi kandydozy jamy ustno-gardłowej u pacjentów Po zakończeniu pełnego cyklu leczenia pierwotnego lek Diflucan można podawać 150 mg raz na tydzień. W przypadku kandydozy pochwy, lek Diflucan jest przepisywany raz doustnie w dawce 150 mg, aby zmniejszyć częstotliwość nawrotów kandydozy pochwy, lek można stosować w dawce 150 mg raz na miesiąc. Czas trwania terapii ustalany jest indywidualnie; waha się od 4 do 12 miesięcy. Niektórzy pacjenci mogą wymagać częstszego stosowania leku. Stosowanie pojedynczej dawki u dzieci w wieku poniżej 18 lat oraz u pacjentów w wieku powyżej 60 lat nie jest zalecane bez recepty lekarza.W przypadku zapalenia pochwy spowodowanego przez Candida, Diflucan przepisywany jest raz w dawce 150 mg doustnie. W zapobieganiu kandydozie zalecana dawka leku Diflucan wynosi 50-400 mg 1 raz na dobę, w zależności od stopnia ryzyka rozwoju infekcji grzybiczej. W przypadku pacjentów z wysokim ryzykiem ogólnego zakażenia, na przykład z ciężką lub długotrwałą neutropenią, zalecana dawka wynosi 400 mg 1 raz na dobę. Lek Diflucan jest przepisywany kilka dni przed spodziewanym rozwojem neutropenii, a po wzroście liczby neutrofili o ponad 1000 na mm3 leczenie kontynuuje się przez kolejne 7 dni. W przypadku infekcji skóry, w tym grzybic stóp, gładkiej skóry, okolicy pachwinowej i drożdżaków, zalecana dawka wynosi 150 mg 1 raz na tydzień lub 50 mg 1 raz dziennie. Czas trwania leczenia wynosi zazwyczaj 2-4 tygodnie, jednak w przypadku grzybic stóp może być konieczne dłuższe leczenie (do 6 tygodni) W przypadku łupieżu zalecana dawka wynosi 300 mg raz w tygodniu przez 2 tygodnie; niektórzy pacjenci wymagają trzeciej dawki 300 mg / tydzień, podczas gdy u pojedynczych pacjentów wystarczy pojedyncza dawka 300-400 mg. Alternatywnym schematem leczenia jest stosowanie leku w dawce 50 mg 1 raz dziennie przez 2-4 tygodnie. W grzybicy paznokci (grzybica paznokci) zalecana dawka wynosi 150 mg 1 raz na tydzień. Leczenie należy kontynuować do momentu wymiany zakażonego paznokcia (rośnie niezainfekowany gwóźdź). W przypadku ponownego wzrostu paznokci na palcach i stopach, zwykle zajmuje to odpowiednio 3-6 i 6-12 miesięcy. Jednak tempo wzrostu może się znacznie różnić u różnych osób, a także w zależności od wieku.Po skutecznym leczeniu długotrwałych przewlekłych zakażeń czasami obserwuje się zmianę kształtu paznokci.7. W przypadku endemicznych grzybic może być konieczne stosowanie leku w dawce 200-400 mg / dobę przez okres do 2 lat. Czas trwania terapii ustalany jest indywidualnie; to 11-24 miesiące - z kokcydioidomikozą; 2-17 miesięcy - z parakokcydioidomikozą; 1-16 miesięcy - ze sporotrychozą i 3-17 miesięcy - z histoplazmozą Stosowanie u dzieci Podobnie jak w przypadku podobnych infekcji u dorosłych, czas trwania leczenia zależy od efektu klinicznego i mikologicznego. W przypadku dzieci dzienna dawka leku nie powinna przekraczać dziennej dawki dla dorosłych. Lek Diflucan stosuje się codziennie, 1 raz dziennie, aw przypadku kandydozy na błonę śluzową zalecana dawka Diflucan wynosi 3 mg / kg / dobę. Pierwszego dnia, w celu uzyskania bardziej trwałego Css, można przepisać dawkę nasycającą 6 mg / kg, w leczeniu uogólnionej kandydozy i zakażenia kryptokokami zalecana dawka wynosi 6-12 mg / kg / dobę, w zależności od ciężkości choroby. pacjenci z obniżoną odpornością, u których ryzyko rozwoju zakażenia jest związane z neutropenią rozwijającą się w wyniku cytotoksycznej chemioterapii lub radioterapii, lek jest przepisywany w dawce 3-12 mg / kg / dobę, w zależności od ciężkości i czasu trwania neutropenia indukowana (patrz dawka dla dorosłych, u dzieci z niewydolnością nerek - patrz dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek) U dzieci w wieku 4 tygodni lub mniej, flukonazol jest powoli wydalany u noworodków. W pierwszych 2 tygodniach życia lek jest przepisywany w tej samej dawce (w mg / kg) jak starsze dzieci, ale w odstępie 72 h. Dzieci w wieku 3 i 4 tygodnie tę samą dawkę podaje się w odstępach 48 godzin. W przypadku braku objawów niewydolności nerek lek jest przepisywany w zwykłej dawce. U pacjentów z niewydolnością nerek (Cl kreatyniny <50 ml / min) dawkę leku dostosowuje się zgodnie z poniższym opisem Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek Flukonazol jest wydalany głównie w moczu w postaci niezmienionej. Z pojedynczą dawką nie jest wymagane. U pacjentów (w tym dzieci) z zaburzeniami czynności nerek z wielokrotnym stosowaniem leku należy początkowo wprowadzić dawkę nasycającą 50 do 400 mg,po czym dawkę dobową (w zależności od wskazania) ustala się następująco: klirens kreatyniny, ml / min Zalecana dawka> 50 100% <50 (bez dializy) 50% Regularna dializa 100% (po każdej dializie) Instrukcja przygotowania zawiesiny do przyjmowania Wewnątrz Przygotowanie zawiesiny: dodać 24 ml wody do zawartości 1 butelki z proszkiem do przygotowania zawiesiny i dobrze wstrząsnąć. Wstrząsaj przed każdym użyciem.
Efekty uboczne
Tolerancja jest zazwyczaj bardzo dobra Następujące reakcje niepożądane były najczęściej odnotowywane w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu leku do obrotu (*) produktu Diflucan: Z centralnego i obwodowego układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy *, skurcze *, zmiana smaku *. Z przewodu pokarmowego: ból żołądek, biegunka, wzdęcia, nudności, niestrawność *, wymioty * Po stronie wątroby: hepatotoksyczność, w tym rzadkie przypadki zakończone zgonem, zwiększone stężenie fosfatazy alkalicznej, stężenie bilirubiny, stężenie AlAT i AspAT w surowicy, nieprawidłowe działanie wątroby *, zapalenie wątroby *, martwica komórek wątrobowych *, żółtaczka * Na skórze i tkankach podskórnych: wysypka, łysienie *, złuszczające choroby skóry *, w tym zespół Stevensa-Johnsona i toksyczna martwica naskórka.Z boku układu krwiotwórczego i układu limfatycznego *: leukopenia, w tym neutropenia i agranulocytoza, trombocytopenia Dla układu odpornościowego *: anafilaksja (w tym obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, pokrzywka, świąd) Dla CVS *: zwiększony odstęp QT na EKG, migotanie / trzepotanie komory (patrz rozdział "Instrukcje specjalne") Zaburzenia metaboliczne / troficzne *: podwyższony poziom cholesterolu i trójglicerydów w osoczu, hipokaliemia U niektórych pacjentów, zwłaszcza u pacjentów z ciężkimi chorobami, takimi jak AIDS lub rak, podczas leczenia lekiem Diflucan i podobnymi lekami obserwowano zmiany we wskaźnikach i funkcjach krwi nerki i wątroba (patrz rozdział "Instrukcje specjalne"), jednak znaczenie kliniczne tych zmian i ich związek z leczeniem nie zostały ustalone.
Przedawkowanie
Objawy: Istnieją doniesienia o przedawkowaniu flukonazolu, aw jednym przypadku 42-letni pacjent zakażony HIV po przyjęciu 8200 mg leku pojawiły się halucynacje i zachowanie paranoidalne.Pacjent był hospitalizowany; jego stan powrócił do normy w ciągu 48 godzin Leczenie: leczenie objawowe (w tym leczenie podtrzymujące i płukanie żołądka) Flukonazol jest wydalany głównie w moczu, więc wymuszona diureza prawdopodobnie przyspieszy wydalanie leku. 3-godzinna sesja hemodializacyjna zmniejsza stężenie flukonazolu w osoczu w osoczu o około 50%.
Interakcje z innymi lekami
Leki przeciwzakrzepowe. Podobnie jak inne leki przeciwgrzybicze - pochodne azolowe, flukonazol stosowany w połączeniu z warfaryną zwiększa PV (12%), a zatem może rozwinąć się krwawienie (krwiaki, krwawienie z nosa i przewodu pokarmowego, krwiomocz, melena). U pacjentów otrzymujących leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny PV.Azitromycynę należy stale monitorować. Jednoczesne doustne podawanie flukonazolu w pojedynczej dawce 800 mg z azytromycyną w pojedynczej dawce 1200 mg wyraźnych interakcji farmakokinetycznych pomiędzy dwoma lekami nie jest zainstalowane Benzodiazepiny (krótkodziałające). Po połknięciu midazolamu flukonazol znacznie zwiększa stężenie midazolamu i efektów psychomotorycznych, a efekt ten jest bardziej wyraźny po doustnym podaniu doustnym flukonazolu, niż gdy jest on podawany dożylnie. Jeśli to konieczne, jednoczesne leczenie benzodiazepinami pacjentów przyjmujących flukonazol należy monitorować w celu odpowiedniego zmniejszenia dawki benzodiazepiny. Przy jednoczesnym stosowaniu flukonazolu i cizapridu możliwe są niepożądane reakcje serca, w tym migotanie / trzepotanie komór (torsade de points). Zastosowanie flukonazolu w dawce 200 mg 1 raz na dobę i cyzapryd w dawce 20 mg 4 razy dziennie prowadzi do wyraźnego wzrostu stężenia cisapridu w osoczu i zwiększenia odstępu QT w zapisie EKG. Jednoczesne stosowanie cyzaprydu i flukonazolu jest przeciwwskazane. U pacjentów z przeszczepioną nerką stosowanie flukonazolu w dawce 200 mg / dobę prowadzi do powolnego wzrostu stężenia cyklosporyny. Jednak w przypadku wielokrotnego podawania flukonazolu w dawce 100 mg / dobę nie zaobserwowano zmiany stężenia cyklosporyny u biorców szpiku kostnego. Przy równoczesnym stosowaniu flukonazolu i cyklosporyny zaleca się monitorowanie stężenia cyklosporyny we krwi Hydrochlorotiazyd.Powtórne stosowanie hydrochlorotiazydu jednocześnie z flukonazolem prowadzi do zwiększenia stężenia flukonazolu w osoczu o 40%. Wpływ tego nasilenia nie wymaga zmiany schematu dawkowania flukonazolu u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki moczopędne, ale lekarz powinien wziąć to pod uwagę doustne środki antykoncepcyjne. Przy jednoczesnym stosowaniu złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych z flukonazolem w dawce 50 mg znaczący wpływ na poziom hormonu nie jest ustawiony, przy czym dzienna dawka 200 mg flukonazol AUC etynyloestradiolu i lewonorgestrelu zwiększa się o 40 i 24%, odpowiednio, i po otrzymaniu 300mg flukonazolu raz w tygodniu - AUC etynyloestradiolu i noretindronu wzrastają odpowiednio o 24 i 13%. Zatem wielokrotne stosowanie flukonazolu w tych dawkach prawdopodobnie nie wpłynie na skuteczność złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. Jednoczesnemu stosowaniu flukonazolu i fenytoiny może towarzyszyć klinicznie znaczący wzrost stężenia fenytoiny. Jeśli to konieczne, jednoczesne stosowanie obu leków powinno monitorować stężenie fenytoiny i odpowiednio dostosowywać jej dawkę, aby zapewnić terapeutyczne stężenie w osoczu. Jednoczesne stosowanie flukonazolu i ryfabutyny może prowadzić do zwiększenia stężenia tego ostatniego w surowicy. Przy jednoczesnym stosowaniu flukonazolu i ryfabutyny opisano przypadki zapalenia błony naczyniowej. Pacjenci otrzymujący jednocześnie ryfabutynę i flukonazol muszą być uważnie monitorowani. Jednoczesne stosowanie flukonazolu i ryfampicyny prowadzi do zmniejszenia wartości AUC o 25% i czasu trwania flukonazolu T1 / 2 o 20%. U pacjentów przyjmujących ryfampicynę w tym samym czasie należy wziąć pod uwagę możliwość zwiększenia dawki flukonazolu, preparatów sulfonylomocznika. Flukonazol, gdy przyjmowany jest jednocześnie, prowadzi do zwiększenia stężenia T1 / 2 doustnych leków sulfonylomocznikowych (chlorpropamid, glibenklamid, glipizyd i tolbutamid). Pacjentom z cukrzycą można zalecić jednoczesne stosowanie flukonazolu i doustnych leków sulfonylomocznikowych, należy jednak rozważyć możliwość wystąpienia hipoglikemii.Jednoczesne stosowanie flukonazolu i takrolimusu prowadzi do zwiększenia stężenia tego ostatniego w surowicy. Opisano przypadki nefrotoksyczności. Pacjenci przyjmujący zarówno takrolimus, jak i flukonazol powinni być dokładnie monitorowani. Terfenadyna. Przy równoczesnym stosowaniu azolowych leków przeciwgrzybiczych i terfenadyny mogą wystąpić poważne arytmie w wyniku zwiększenia odstępu QT. Podczas odbioru flukonazol, 200 mg / dzień zwiększenie odstępu QT nie jest ustawiona, lecz zastosowanie flukonazolu w dawkach 400 mg / dzień i powyżej powoduje znaczny wzrost stężenia w osoczu terfenadyny. Jednoczesne podawanie flukonazolu w dawkach 400 mg / dobę lub więcej z terfenadyną jest przeciwwskazane (patrz punkt "Przeciwwskazania"). Leczenie flukonazolem w dawkach mniejszych niż 400 mg / dobę w skojarzeniu z terfenadyną powinno być dokładnie monitorowane. Przy jednoczesnym stosowaniu z flukonazolem w dawce 200 mg przez 14 dni, średnia szybkość klirensu teofiliny jest zmniejszona o 18%. Podczas przydzielania flukonazolu pacjentów przyjmujących wysokie dawki teofiliny lub u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem toksycznego działania teofiliny, powinny być monitorowane pod kątem wystąpienia objawów przedawkowania teofiliny, a jeżeli jest to konieczne, dostosowanie terapii W związku z powyższym obrazom.Zidovudin. Przy równoczesnym stosowaniu z flukonazolem obserwuje się wzrost stężenia zydowudyny, co prawdopodobnie wynika ze zmniejszenia metabolizmu tego ostatniego do jego głównego metabolitu. Przed i po terapii z flukonazolem 200 mg / dzień przez 15 dni z AIDS i ARC (kompleks związany z AIDS), zainstalowany znaczny wzrost AUC zydowudynę (20%), gdy stosuje się je u pacjentów zakażonych HIV, zydowudyny 200 mg co 8 godzin przez 7 dni w połączeniu z flukonazolem, 400 mg / dzień, z lub bez odstępie 21 dni, od dwóch schematach znaczny wzrost AUC zydowudyny (74%), podczas gdy zastosowanie flukonazolu. Pacjenci otrzymujący takie połączenie powinno być kontrolowane w celu wykrycia efektów ubocznych zidovudina.Odnovremennoe flukonazol lub astemizol z innymi lekami, których metabolizm układ cytochromu P450, może towarzyszyć zwiększone stężenia tych środków.Przy równoczesnym mianowaniu flukonazolu, w przypadku braku wiarygodnych informacji, należy zachować ostrożność. Pacjentów należy dokładnie obserwować Badania interakcji doustnych postaci flukonazolu z jednoczesnym przyjmowaniem go z pokarmem, cymetydyną, środkami zobojętniającymi kwas solny, a także po napromieniowaniu całego ciała w celu przygotowania do przeszczepu szpiku kostnego wykazały, że czynniki te nie mają klinicznie znaczącego wpływu na wchłanianie flukonazolu. z wielokrotnym stosowaniem flukonazolu; nie są znane interakcje leków wynikające z pojedynczej dawki flukonazolu Lekarze powinni wziąć pod uwagę, że interakcje z innymi lekami nie zostały dokładnie zbadane, ale jest to możliwe.
Instrukcje specjalne
W rzadkich przypadkach stosowaniu flukonazolu towarzyszyły toksyczne zmiany w wątrobie, w tym śmiertelne, głównie u pacjentów z ciężkimi współistniejącymi chorobami. W przypadku działań hepatotoksycznych związanych ze stosowaniem flukonazolu, nie są one oznakowane przez ich widoczną zależność od całkowitej dziennej dawki leku, czasu trwania terapii, płci i wieku pacjenta. Hepatotoksyczne działanie leku było zwykle odwracalne; jego objawy zniknęły po zaprzestaniu leczenia. Pacjenci, u których zaburzenia czynności wątroby są zaburzone podczas leczenia farmakologicznego, powinni być monitorowani w celu wykrycia oznak poważniejszego uszkodzenia wątroby. W przypadku pojawienia się klinicznych objawów uszkodzenia wątroby, które mogą być związane ze stosowaniem flukonazolu, należy przerwać podawanie leku Podobnie jak w przypadku stosowania innych azoli, flukonazol rzadko może powodować reakcje anafilaktyczne Podczas leczenia flukonazolem u pacjentów rzadko występowały złuszczające reakcje skórne. takie jak zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka. Pacjenci z AIDS są bardziej narażeni na ciężkie reakcje skórne przy użyciu wielu leków. Jeśli u pacjenta występuje wysypka na powierzchni, która może być związana z flukonazolem podczas leczenia, lek należy odstawić. Kiedy pojawia się wysypka u pacjentów z inwazyjnymi / ogólnoustrojowymi zakażeniami grzybiczymi, należy je uważnie monitorować, a lek należy przerwać, gdy pojawi się pęcherzowe uszkodzenie lub rumień wielopostaciowy. Podobnie jak inne azole, flukonazol może powodować wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG.Przy stosowaniu flukonazolu bardzo rzadko obserwowano wydłużenie odstępu QT oraz migotanie / trzepotanie komorowe u ciężko chorych pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka, takimi jak organiczna choroba serca, zaburzenie równowagi elektrolitowej i współistniejące zaburzenia rozwoju. Dlatego u takich pacjentów z potencjalnie proarytmicznymi zaburzeniami należy zachować ostrożność podczas stosowania flukonazolu Pacjenci z chorobami wątroby, serca i nerek powinni skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku. Przy stosowaniu Diflucan 150 mg w przypadku kandydozy pochwy należy ostrzec pacjentów, że poprawę objawów obserwuje się zwykle po 24 godzinach, ale czasami całkowite zniknięcie zajmuje kilka dni. Jeśli objawy utrzymują się przez kilka dni, należy skonsultować się z lekarzem Diflucan, roztwór do podawania dożylnego, jest kompatybilny z następującymi roztworami: - 20% roztwór glukozy, - roztwór Ringera, - roztwór Hartmanna, - roztwór chlorku potasu w glukozie, - 4, 2% roztwór wodorowęglanu sodu, - aminoufina, - izotoniczny roztwór soli fizjologicznej Diflucan można wprowadzić do układu infuzyjnego razem z jednym z powyższych roztworów. Chociaż przypadki swoistej niekompatybilności flukonazolu z innymi lekami nie są opisane, nie zaleca się mieszania go z innymi lekami przed wlewem Wpływ na zdolność prowadzenia samochodu lub wykonywania pracy wymagającej większej prędkości reakcji fizycznych i psychicznych. Doświadczenie związane ze stosowaniem Diflucan wskazuje, że naruszenie możliwości prowadzenia samochodu i mechanizmów związanych z używaniem leku jest mało prawdopodobne.