Tabletki powlekane Domperidone Teva 10 mg N30
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Domperydon
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Maleinian domperidonu 12,73 mg, co odpowiada zawartości domperidonu 10 mg; Substancje pomocnicze: 50 mg monohydratu laktozy, 10 mg skrobi kukurydzianej, laurylosiarczan sodu 200 μg, powidon K30 3 mg, celuloza mikrokrystaliczna 23,32 mg, koloidalny ditlenek krzemu 250 μg, magnez mkg; Skład powłoki: hypromeloza 2,8 mg, glikol propylenowy 300 mcg, talk 700 mcg, ditlenek tytanu (E171) 1,2 mg.
Efekt farmakologiczny
Domperydon jest blokerem receptora dopaminy o działaniu przeciwwymiotnym. Działanie przeciwwymiotne wynika z kombinacji działania obwodowego (gastrokinetycznego) i hamowania receptorów dopaminy w strefie aktywacyjnej chemoreceptorów mózgu zlokalizowanych poza barierą krew-mózg w obszarze areapostrema. Po spożyciu domperidon zwiększa obniżone ciśnienie w przełyku, poprawia ruchliwość trzustkowo-jelitową i przyspiesza opróżnianie żołądka, bez wpływu na wydzielanie żołądkowe. Domperydon zwiększa wydzielanie prolaktyny w przysadce mózgowej.
Farmakokinetyka
Po spożyciu na pusty żołądek, domperydon jest szybko wchłaniany, jego Cmax w osoczu osiąga w ciągu 30-60 minut. Niska bezwzględna biodostępność po spożyciu (około 15%) wynika z "pierwszego przejścia" przez wątrobę. Chociaż u zdrowych ochotników biodostępność domperydonu wzrasta po posiłku, pacjenci z dolegliwościami ze strony przewodu żołądkowo-jelitowego powinni przyjmować domperydon 15-30 minut przed posiłkiem. Wraz ze spadkiem kwasowości soku żołądkowego dochodzi do naruszenia wchłaniania domperydonu. Wstępne spożycie cymetydyny i wodorowęglanu sodu zmniejsza biodostępność domperydonu. W przypadku spożycia po posiłku wymagany jest nieco dłuższy czas, aby osiągnąć maksymalną absorpcję. Po spożyciu domperidon nie kumuluje się i nie wywołuje własnego metabolizmu. Domperydon wiąże się w 91-93% z białkami osocza. Domperydon jest rozprowadzany w różnych tkankach ciała, znajduje się w mleku matki, ale nie przenika przez barierę krew-mózg. Stężenie domperidonu w mleku kobiecym wynosi 10-50% stężenia w osoczu. Metabolizm domperidonu występuje w wątrobie i ścianie jelit poprzez hydroksylację i N-dezalkilację przy udziale izoenzymów CYP3A4, CYP1A2 i CYP2E1. nerki (33%), wł. bez zmian (odpowiednio 10% i 1%). T1 / 2 wynosi 7-9 godzin, farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów.U pacjentów ze stężeniem kreatyniny w surowicy większym niż 0,6 mmol / l T1 / 2 wynosi od 7,4 do 20,8 godz., Podczas gdy stężenie domperydonu w osoczu krwi jest zmniejszone.
Wskazania
Objawy dyspeptyczne, takie jak nudności, wymioty, uczucie pełności w okolicy nadbrzusza, dyskomfort w górnej części brzucha i niedomykalność treści żołądkowej.
Przeciwwskazania
- nadwrażliwość na domperydon lub jakikolwiek inny składnik leku; - guz przysadki wydzielający prolaktynę (prolactinoma); - krwawienie z przewodu pokarmowego; - perforacja przewodu żołądkowo-jelitowego; - mechaniczna niedrożność jelit; - dziedziczna nietolerancja laktozy, niedobór laktozy lub zaburzenie wchłaniania glukozy-galaktozy; - okres karmienia piersią; - Dzieci o wadze mniejszej niż 35 kg. Ostrożnie. Ciąża, niewydolność wątroby, niewydolność nerek.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Stosowanie domperydonu podczas ciąży jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy spodziewana korzyść dla matki przeważa nad możliwym ryzykiem dla płodu. W czasie podawania domperidon należy przerwać karmienie piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz przed jedzeniem, picie dużej ilości wody; Dorośli i dzieci o wadze powyżej 35 kg 1-2 tabletki 3-4 razy dziennie. Maksymalna dawka wynosi 80 mg na dobę. Czas trwania leczenia wynosi 4 tygodnie. Dalsze podawanie leku jest możliwe po konsultacji z lekarzem. Pacjentów z niewydolnością nerek zaleca się zmniejszyć częstotliwość przyjmowania leku do 1-2 razy dziennie.
Efekty uboczne
Częstość występowania działań niepożądanych jest klasyfikowana zgodnie z zaleceniami WHO: rzadko - nie mniej niż 0,01%, ale mniej niż 0,1%; bardzo rzadko - mniej niż 0,01%, w tym pojedyncze przypadki; z układu odpornościowego: bardzo rzadko - anafilaksja, w tym wstrząs anafilaktyczny, pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy .;, z układu hormonalnego: rzadko - zwiększenie stężenia prolaktyny ;, z układu nerwowego : bardzo rzadko - zaburzenia pozapiramidowe: ze strony układu pokarmowego: rzadko - zaburzenia żołądkowo-jelitowe; bardzo rzadko - skurcze jelit, biegunka .; ze skóry i tkanek podskórnych: bardzo rzadko - świąd, wysypka; z układu rozrodczego i gruczołów sutkowych: rzadko - mlekotok, ginekomastia, brak miesiączki.
Przedawkowanie
Objawy przedawkowania to: senność, dezorientacja i zaburzenia pozapiramidowe, zwłaszcza u dzieci Leczenie: Nie ma swoistego antidotum. W przypadku przedawkowania może być skuteczne płukanie żołądka i stosowanie aktywowanego węgla drzewnego. Zaleca się ostrożną obserwację i leczenie wspomagające; M-blokery antycholinergiczne i leki stosowane w leczeniu parkinsonizmu mogą być skuteczne w łagodzeniu zaburzeń pozapiramidowych.
Interakcje z innymi lekami
M-holinoblokatori może neutralizować działanie domperydonu; nie należy przyjmować leków zobojętniających i przeciwwydzielniczych jednocześnie z domperydonem, ponieważ zmniejszają one jego biodostępność po podaniu doustnym. Ketokonazol hamuje zależne od metabolizmu CYP3A4 pierwotnego domperidon, osiągając w ten sposób w przybliżeniu trzykrotnie zwiększenie wartości Cmax i AUC domperidon w fazie plateau, izoenzymu inhibitory CYP3A4 są również następujące leki: - azolowe środki przeciwgrzybicze ;. - antybiotyki makrolidowe; - inhibitory proteazy HIV; - nefazodon Przy jednoczesnym stosowaniu domperydonu w dawce 10 mg 4 razy na dobę i ketokonazolu w dawce 200 mg 2 razy na dobę, odstęp Q-T wydłużono do 10-20 ms. W monoterapii domperidon w podobnych dawkach i przy otrzymywać dzienną dawkę 160 mg 2 razy maksymalnej, nie było istotnych klinicznie zmian odstępu QT ;. Domperidon może wpływać na wchłanianie jednocześnie stosować preparaty doustne, w szczególności preparaty o przedłużonym uwalnianiu substancja czynna lub leki, powlekane dojelitowo. Jednakże stosowanie domperydonu u pacjentów z paracetamolem lub z wybraną terapią digoksyną nie miało wpływu na stężenie tych leków we krwi. Domperydon można również łączyć z: - neuroleptykami, których działanie nie poprawia; - agoniści receptora dopaminy (bromokryptyna, L-DOPA), co jest niepożądane efekty obwodowe, takich jak zaburzenia układu pokarmowego, nudności, wymioty, hamuje bez neutralizacji jego podstawowe właściwości.
Instrukcje specjalne
Domperidon-Teva zawiera laktozę, dlatego nie należy jej przepisywać pacjentom z nietolerancją laktozy, galaktozemią lub upośledzoną absorpcją glukozy lub galaktozy. niewydolność. Kiedy częstotliwość ponownego powołania powinna być zmniejszona do 1-2 razy dziennie, w zależności od powagi niepowodzenia; może być również konieczne zmniejszenie dawki. Przy długotrwałej terapii tacy pacjenci powinni być regularnie monitorowani. Przyjmowanie leku po posiłku spowalnia jego wchłanianie; Wpływ na zdolność do zarządzania pojazdami i pracy z wyposażeniem: brak efektu.