Edarby Clos tabletki 40 mg + 25 mg 28 sztuk
Condition: New product
999 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Opis
Tabletki Edarby Clos w powłoce filmowej - złożony lek przeciwnadciśnieniowy. Lek Edarbi Clo zawiera antagonistę receptora angiotensyny II (medoksomil azylsartanu) i diuretyk tiazydopodobny (chlortalidon). Jednoczesne stosowanie dwóch substancji czynnych prowadzi do wyraźniejszego obniżenia ciśnienia krwi w porównaniu z przyjęciem każdej z nich w monoterapii. W przypadku przyjmowania leku 1 raz na dobę, skuteczne obniżenie ciśnienia krwi uzyskuje się w ciągu 24 godzin. Medoksomil azilsartanu jest specyficznym antagonistą receptorów angiotensyny II typu 1 (AT1). Angiotensyna II powstaje z angiotensyny I w reakcji katalizowanej przez enzym konwertujący angiotensynę (ACE, kininaza II). Angiotensyna II jest głównym czynnikiem zwężającym naczynia z RAAS, jej działanie obejmuje zwężanie naczyń, stymulację syntezy i wydzielanie aldosteronu, zwiększoną częstość akcji serca i reabsorpcję sodu przez nerki. Medoksomil azilsartanu jest prolekiem do podawania doustnego. Jest on szybko przekształcany w aktywną cząsteczkę azilsartana selektywnie uniemożliwiający skutki dla rozwoju angiotensyny II przez blokowanie jej wiązania z receptora AT1 w różnych tkankach, takich jak naczyniowe mięśnie gładkie i nadnercza. Dlatego jego działanie nie jest związane z biosyntezą angiotensyny II. Receptor AT2 występuje również w wielu tkankach, ale nie uczestniczy w regulacji układu sercowo-naczyniowego. Powinowactwo azylsartanu do receptora AT1 jest 10 000 razy większe niż w przypadku receptora AT2. Hamowanie aktywności RAAS za pomocą inhibitorów ACE hamujących tworzenie angiotensyny II z angiotensyny I jest szeroko stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Inhibitory ACE hamują również rozkład bradykininy, którą katalizuje ACE. Ponieważ azylsartan nie hamuje ACE (kininazy II), nie powinien wpływać na aktywność bradykininy. Azylsartan nie wiąże się z innymi receptorami lub kanałami jonowymi, które odgrywają ważną rolę w regulacji układu sercowo-naczyniowego i nie blokuje ich. Azylsartan hamuje działanie zwężające naczynia w angiotensynie II w sposób zależny od dawki. Pojedyncza dawka azylsartanu w dawce równoważnej 32 mg medoksomilu azylsartanu hamowała maksymalne działanie zwężające naczynia krwionośne angiotensyny II o około 90% w czasie największego stężenia i około 60% 24 godziny po podaniu.U zdrowych ochotników stężenie angiotensyny I i angiotensyny II oraz aktywność reniny w osoczu wzrosły, a stężenia aldosteronu zmniejszyły się po podaniu pojedynczej dawki i po wielokrotnych dawkach medoksomilu azylsartanu, nie stwierdzono klinicznie znaczącego wpływu na stężenie potasu lub sodu w surowicy. Na ogół farmakodynamiczne właściwości medoksomilu azylsartanu są zgodne z blokowaniem receptorów AT1 Działanie przeciwnadciśnieniowe medoksomilu azylsartanu pojawia się podczas pierwszych 2 tygodni stosowania, a maksymalny efekt terapeutyczny osiąga się po 4 tygodniach. Spadek ciśnienia krwi po przyjęciu pojedynczej dawki zwykle osiąga się w ciągu kilku godzin i trwa 24 godziny Chlorortalidon, diuretyk tiazydowy, hamuje czynną reabsorpcję jonów sodu w kanalikach nerkowych (początkowa część dystalnych zakrzepłych kanalików nerkowych), zwiększając wydalanie jonów sodu i chloru oraz wzmacniając diureza. Ponadto chlortalidon zwiększa wydalanie jonów potasowych, magnezowych i wodorowęglanowych, zachowuje jony wapnia i kwas moczowy. Przeciwnadciśnieniowe działanie chlortalidonu wiąże się z eliminacją płynów i sodu z organizmu. Działanie diuretyczne rozwija się 2-3 godziny po przyjęciu chlortalidonu doustnie i utrzymuje się przez 2-3 dni Działanie przeciwnadciśnieniowe chlortalidonu rozwija się stopniowo wraz z osiągnięciem maksymalnego efektu terapeutycznego w 2-4 tygodnie po rozpoczęciu leczenia.W badaniach klinicznych połączenie medoksomilu i chlorotalidonu azylsartanu bardziej skuteczne niż połączenie azylsartanu medoksomilu z hydrochlorotiazydem lub połączenie olmesartanu medoksomil / hydrochlorotiazyd, mimo że wyższy odsetek uczestników Badanie w grupie porównawczej wymagało zwiększenia dawki z powodu niewystarczającej kontroli ciśnienia tętniczego krwi Podczas podwójnie ślepej próby z zaplanowanym wzrostem dawki wynoszącym 12 tygodni, połączenie azylsartanu medoksomil / chlortalidon w dawce 40 mg / 25 mg było znacznie wyższe niż połączenie medoksomilu z olmesartanem / hydrochlorotiazydu 40 mg / 25 mg spadek skurczowego ciśnienia krwi z umiarkowanym i ciężkim nadciśnieniem tętniczym. Podobne wyniki uzyskano we wszystkich podgrupach pacjentów, niezależnie od wieku, płci czy rasy.Kombinacja azylsartanu medoksomil / chlortalidonu skuteczniej niż połączenie skojarzenia olmesartanu medoksomil / hydrochlorotiazyd w każdej godzinie 24-godzinnego odstępu między dawkami leków, zgodnie z danymi BPMD (codzienne monitorowanie ciśnienia krwi).
Aktywne składniki
Medoksomil azilsartanu + hlortalidon
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Aksamitan medoksomil potasu 42,68 mg, co odpowiada zawartości medoksomilu azylsartanu 40 mg, chlortalidonu 12,5 mg. Substancje pomocnicze: mannitol - 211,23 mg, celuloza mikrokrystaliczna - 54 mg, kwas fumarowy - 2 mg, wodorotlenek sodu - 0,69 mg, hipoliza - 10,8 mg, krospowidon - 22,5 mg, stearynian magnezu - 3,6 mg. Skład powłoczki: hypromeloza 2910 - 7,8 mg, talk - 1,2 mg, dwutlenek tytanu - 0,99 mg, czerwony tlenek żelaza - 0,01 mg, makrogol 8000 - 0,18 mg, szary atrament F1 oczyszczony do znakowania - ilości śladowe.
Wskazania
Nadciśnienie tętnicze (dla pacjentów, którzy są zalecaną terapią skojarzoną).
Środki ostrożności
Ostrożnie: ciężka przewlekła niewydolność serca (klasyfikacja NYHA 4), dysfunkcja nerek (CC powyżej 30 ml / min), łagodna do umiarkowanej dysfunkcja funkcji wątroby (5-9 punktów w skali Child-Pugh), obustronne zwężenie nerek tętnice i zwężenie tętnicy pojedynczej czynnej nerki, kardiomiopatia niedokrwienna, niedokrwienne choroby naczyń mózgowych, stan po transplantacji nerki, stany towarzyszące spadkowi BCC (w tym wymioty, biegunka, stosowanie diuretyków w dużych dawkach), oraz kzhe pacjentów na diecie z ograniczeniem soli, hiperaldosteronizmu pierwotnego, hiperurykemia, dna, astma, układowy toczeń rumieniowaty, zwężenie zastawki aorty i zastawki dwudzielnej, kardiomiopatię przerostową (GOKMP) w wieku powyżej 75 lat, hipokalemii.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Doświadczenia związane ze stosowaniem leku Edarbi Clo u kobiet w ciąży są nieobecne. Nie zaleca się stosowania leku w czasie ciąży i podczas karmienia piersią Noworodki, których matki otrzymywały auksynę w postaci medoksomilu mogą mieć niedociśnienie tętnicze, dlatego noworodki powinny być uważnie monitorowane Chloridalidon przenika przez barierę łożyskową do krwi pępowinowej i może powodować żółtaczka płodu lub noworodka, trombocytopenia i inne niepożądane reakcje,oznaczane u dorosłych Natychmiast po potwierdzeniu ciąży należy przerwać stosowanie leku Edarbi Clo i, w razie potrzeby, przełączyć się na stosowanie leków o udowodnionym bezpieczeństwie stosowania w czasie ciąży Brak jest informacji na temat zdolności azylsartanu i (lub) jego metabolitów do przechodzenia do mleka matki. W eksperymentalnych badaniach na zwierzętach stwierdzono, że azylsartan i jego metabolit M-II są wydzielane do mleka szczurów w okresie laktacji Chloridalidon przenika przez barierę łożyskową i jest wykrywany we krwi pępowinowej, krwi płodowej i mleku matki .Jeśli konieczne jest stosowanie leku Edarbi Clough w okresie laktacji, należy przerwać karmienie lub zaprzestanie przyjmowania leku. Najlepiej stosowanie leków o sprawdzonym profilu bezpieczeństwa.
Dawkowanie i sposób podawania
Edarbi Clough przyjmuje się doustnie raz na dobę, niezależnie od pory posiłku Zalecana dawka początkowa preparatu Edarbi Clough wynosi 40 mg medoksomilu azylsartanu + 12,5 mg chlortalidonu raz na dobę. medoksomil + 25 mg chlortalidonu 1 raz na dobę, Edarbi Clo należy przyjmować codziennie, bez przerwy. W przypadku przerwania leczenia pacjent powinien poinformować o tym lekarza.W przypadku pominięcia kolejnej dawki, pacjent powinien przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. Nie należy przyjmować podwójnej dawki leku Edarbi Clo. Cancellation Syndrome z nagłym odstawieniem medoksomilu azylsartanu po długotrwałym leczeniu (przez 6 miesięcy) nie zaobserwowano. Jednakże, jeśli to możliwe, eliminacja leku Edarbi Claw po długotrwałym leczeniu powinna być przeprowadzana stopniowo, o ile to możliwe, stopniowo Osoby w podeszłym wieku (65 lat i starsze) nie muszą dostosowywać początkowej dawki leku Brak doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania produktu leczniczego Edarby Clo u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym z naruszeniem ciężka czynność nerek (CC poniżej 30 ml / min), dlatego nie zaleca się stosowania leku u tej kategorii pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek o nasileniu łagodnym do umiarkowanego (CC powyżej 30 ml / min) nie jest konieczna korekta schematu dawkowania.Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ nie ma doświadczenia klinicznego stosowania (patrz punkt Przeciwwskazania).Ze względu na ograniczone doświadczenie, lek Edarby Clough należy stosować ostrożnie u pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością wątroby (mniej niż 9 w skali Child-Pugh), ponieważ nawet niewielkie naruszenie równowagi wodno-elektrolitowej podczas przyjmowania leków moczopędnych może wywołać śpiączkę wątrobową. Zaleca się, aby aktywnie monitorować stan pacjentów patsientov.U z obniżonym BCC przed narkotykami Edarbi Clos potrzeby uzupełnić utratę pacjentów z nadciśnieniem płynów i elektrolitov.U z ciężką niewydolnością przewlekłą serca (IV NYHA klasa czynnościowa klasyfikacji) należy stosować ostrożnie ze względu Edarbi Clos brak doświadczenia klinicznego U pacjentów rasy Negroid, dostosowanie dawki nie jest wymagane, ponieważ Działanie przeciwnadciśnieniowe preparatu Edarby Clos w tej kategorii pacjentów jest podobne do jego działania u pacjentów innych ras.
Efekty uboczne
Niedokrwistość, zawroty głowy, ortostatyczne zawroty głowy, uczucie mrowienia, nadmierne obniżenie ciśnienia krwi, biegunka, nudności, wymioty, wysypka, swędzenie, skurcze mięśni, hipokalemii, hiperkalemia, niedoboru sodu we krwi, zaostrzenia dny, zwiększenie stężenia kreatyniny, zwiększenie stężenia mocznika, zwiększenie stężenia glukozy, obrzęk , zmęczenie, obrzęk obwodowy. Azilsartana medoxomil (monoterapia), zawroty głowy, bóle głowy, nadmierne obniżenie ciśnienia krwi, biegunka, nudności, wysypka, swędzenie, skurcze mięśni, zwiększenie stężenia kreatyniny, hiperurykemii, obrzęk naczynioruchowy, uczucie zmęczenia, obrzęki obwodowe. Chlortalidon (monoterapia), trombocytopenia, leukopenia, agranulocytoza, eozynofilia, ból głowy, nadmierne obniżenie ciśnienia krwi, arytmii, alergicznego obrzęku płuc, utrata apetytu, zaburzenia przewodu pokarmowego, zaparcia, ból brzucha, wewnątrzwątrobowej cholestazy lub żółtaczki, zapalenie trzustki, alergicznego śródmiąższowe zapalenie nerek, nadwrażliwość na światło, zapalenie naczyń skóry, hiperlipidemia, hipokaliemia, hipomagnezemia, hiperkalcemia, dekompensacji istniejących cukrzycę, pokrzywka, osłabienie potencji. Przy równoczesnym stosowaniu medoksomilu azylsartanu z chlortalidonem zmniejsza się częstość występowania hipokaliemii.
Przedawkowanie
Objawy: wyraźne obniżenie ciśnienia krwi, zawroty głowy Leczenie: gdy wyraźny spadek ciśnienia krwi powinien przenieść pacjenta do pozycji poziomej przy niskim wezgłowiu, zaleca się podjęcie działań zwiększających BCC i leczenie objawowe. Azilsartan nie jest pochodną ogólnoustrojowego przepływu krwi w wyniku dializy Chlortalidon (monoterapia) Objawy: nudności, osłabienie, zawroty głowy, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej Leczenie: nie ma swoistego antidotum. W przypadku wyraźnego obniżenia ciśnienia tętniczego należy przepłukać żołądek, zaleca się normalizację równowagi wody i elektrolitów (terapia infuzyjna), leczenie objawowe.
Interakcje z innymi lekami
Wystąpił odwracalny wzrost stężenia litu w surowicy i toksyczności podczas jednoczesnego stosowania preparatów litu i diuretyków oraz preparatów litu z antagonistami receptora angiotensyny II (APA II). Dlatego nie zaleca się równoczesnego stosowania leku Edarbi Clo w połączeniu z preparatami litu (patrz punkt "Instrukcje specjalne"). Jeśli to konieczne, zaleca się stosowanie odpowiedniej terapii skojarzonej w celu regularnego monitorowania stężenia litu w surowicy krwi. U pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z obniżoną BCC (w tym przyjmujących leki moczopędne) lub z zaburzeniami czynności nerek równoczesne stosowanie ARA II i NLPZ może prowadzić do pogorszenia czynności nerek aż do wystąpienia ostrej niewydolności nerek. Dlatego na początku leczenia pacjenci powinni regularnie przyjmować wystarczającą ilość płynu i monitorować czynność nerek. Przy jednoczesnym stosowaniu ARA II i NLPZ, w tym selektywnych inhibitorów COX-2, kwasu acetylosalicylowego (więcej niż 3 g / dzień) i nieselektywnych NLPZ, działanie przeciwnadciśnieniowe może być osłabione. niedociśnienie, hiperkaliemia i pogorszenie czynności nerek (w tym ostra niewydolność nerek) w porównaniu z monoterapią. Jednoczesne stosowanie glikozydów nasercowych i moczopędnych może nasilać się konsekwencje hipokaliemii, takie jak zaburzenia rytmu sercaglibenklamid, ketokonazol, metformina i warfaryna Medoksomil Azylsartanu przekształca się w farmakologicznie czynny metabolit azylsartan podczas wchłaniania z przewodu pokarmowego pod wpływem enzymu butenolidazy karboksymetylenowej w jelicie i wątrobie. Badania in vitro wykazały, że interakcje oparte na hamowaniu enzymów są mało prawdopodobne Dodatkowe informacje na temat interakcji chlorotalidonu Inhibitory MAO Jednoczesne stosowanie chlortalidonu z allopurinolem może prowadzić do zwiększenia częstotliwości reakcji nadwrażliwości na wszystkie Purynol Chlorthalidone może zwiększać ryzyko wystąpienia reakcji ubocznych spowodowanych przez amantadynę Miejscowe środki przeciwcholinergiczne (na przykład atropina, biperiden) mogą zwiększać biodostępność chlortalidonu, zmniejszać motorykę przewodu pokarmowego i usuwać zawartość żołądka. -adrenoblockery, karbenoksolon. Pacjenci podczas leczenia skojarzonego powinni monitorować zawartość potasu w surowicy krwi Może to wymagać korekty (zmniejszenie lub zwiększenie) dawki środków hipoglikemizujących do podawania doustnego i insuliny .. Farmakologiczne działanie soli wapnia i witaminy D może wzrosnąć do klinicznie znaczącego poziomu podczas stosowania chlortalidonu. stosowanie z cyklosporyną może zwiększać ryzyko hiperurykemii i powikłań, takich jak dna, a kolestyramina zaburza wchłanianie chlortalidonu. Być może zmniejszenie działania farmakologicznego chlortalidonu Jednoczesne stosowanie chlortalidonu z metotreksatem i cyklofosfamidem może nasilać farmakologiczne działanie leków przeciwnowotworowych.
Instrukcje specjalne
Przeciwwskazania: nadwrażliwość na substancje czynne i inne składniki leku, oporną hipokaliemię, bezmocz, jednoczesne stosowanie aliskirenu i leków zawierających aliskiren u pacjentów z cukrzycą lub umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynności nerek (GFR poniżej 60 ml / min / 1,73 m2 ), - ciężkie postacie cukrzycy, - ciężkie zaburzenia czynności wątroby (więcej niż 9 punktów w skali Child-Pugh), odnie ma doświadczenia w stosowaniu, - ciężka niewydolność nerek (CC poniżej 30 ml / min), ponieważ brak doświadczenia, - wiek do 18 lat (skuteczność i bezpieczeństwo nie zostały ustalone), - ciąża i okres karmienia piersią Z ostrożnością: - ciężka przewlekła niewydolność serca (IV FC według klasyfikacji NYHA), - niewydolność nerek (CC powyżej 30 ml / min), - dysfunkcja wątroby o stopniu łagodnym i umiarkowanym (5-9 punktów w skali Child-Pugh), - obustronne zwężenie tętnic nerkowych i zwężenie tętnic jedynej funkcjonującej nerki, - kardiomiopatia niedokrwienna, - niedokrwienne choroby naczyń mózgowych, - e po przeszczepieniu nerki, - schorzeniom towarzyszącym zmniejszeniu wartości Bcc (w tym wymiotom, biegunce, zastosowaniu diuretyków w dużych dawkach), a także u pacjentów stosujących dietę z ograniczoną solą, pierwotnym hiperaldosteronizmem, hiperurykemią, dną moczanową, hipokaliemia, - astma oskrzelowa, - toczeń rumieniowaty układowy, - zwężenie zastawki aortalnej i dwudzielnej, - przerostowa kardiomiopatia zaporowa (GOKMP), - wiek powyżej 75 lat.
Recepta
Tak