Emanera kapsułki 20 mg 14 sztuk
Condition: New product
996 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Esomeprazol
Formularz zwolnienia
Kapsułki
Skład
1 kapsułka zawiera: esomeprazol magnezu 20,645 mg, co odpowiada zawartości esomeprazolu w dawce 20 mg Substancje: peletki cukrowe - 35,58 mg, powidon K30 - 7,5 mg, laurylosiarczan sodu - 0,9 mg Skład peletek: opadry II biały 85F28751 (alkohol poliwinylowy - 3.3 mg, dwutlenek tytanu (E171) - 5,86 mg, makrogol 3000 - 4,735 mg, talk - 3,469 mg) - 23,44 mg, wodorowęglan magnezu (ciężki węglan magnezu) - 3 mg, dyspersja kopolimeru kwasu metakrylowego z kopolimerem etylu (1: 1) 30% - 127,49 mg, talk - 11,925 mg, makrogol 6000 - 3,825 mg, tytanu dwutlenek (E171) - 3,825 mg, polisorbat 80 - 1,72 mg. owego kapsułka - 48 mg.Sostav pustych kapsułek: obudowa - barwnik czerwony tlenek żelaza (E 172) - 0,014 mg ditlenek tytanu (E 171) - 0.406 mg, żelatyna - 28,38 mg; czapeczka - tlenek żelaza czerwony barwnik (E172) - 0,01 mg, tytanu dwutlenek (E171) - 0,271 mg, żelatyna - 18,92 mg.
Efekt farmakologiczny
Działanie farmakologiczne - przeciwwrzodowe.
Farmakokinetyka
Wchłanianie i dystrybucjaEzomeprazol jest niestabilny w środowisku kwaśnym, dlatego przyjmuje się go doustnie w postaci kapsułek jelitowych zawierających peletki leku, którego skorupa jest również odporna na działanie soku żołądkowego. In vivo, niewielką część esomeprazolu przekształca się w izomer R. Esomeprazol jest szybko wchłaniany, osiągając Cmax w osoczu krwi około 1-2 godzin po spożyciu. Bezwzględna biodostępność wynosi 64% po podaniu pojedynczej dawki 40 mg i wzrasta do 89% przy codziennym przyjmowaniu esomeprazolu 1 raz dziennie. Biodostępność esomeprazolu w dawce 20 mg wynosi odpowiednio 50 i 68%. Vss u zdrowych ochotników wynosi około 0,22 l / kg. Komunikacja z białkami osocza - 97% Pobór pokarmu spowalnia i zmniejsza wchłanianie esomeprazolu, który nie ma znaczącego znaczenia klinicznego Metabolizm i eliminacja Esomeprazol jest całkowicie metabolizowany przy udziale izoenzymów cytochromu P450 w wątrobie. Większość metabolizowanych przy udziale polimorficznego izoenzymu CYP2C19, który jest odpowiedzialny za tworzenie metabolitów hydroksy- i demetylowanych. Reszta esomeprazolu jest metabolizowana przez izoenzym CYP3A4, który jest odpowiedzialny za tworzenie sulfonu esomeprazolu, głównego metabolitu w osoczu krwi Całkowity klirens osoczowy po pojedynczej dawce wynosi około 17 i 9 l / h po wielokrotnym podaniu. T1 / 2 wynosi 1,3 godziny przy długotrwałym stosowaniu leku 1 raz dziennie. AUC wzrasta przy wielokrotnym użyciu.Zależne od dawki zwiększenie AUC w przypadku wielokrotnego stosowania jest nieliniowe z powodu zmniejszenia metabolizmu podczas pierwszego przejścia przez wątrobę, zmniejszenia klirensu, prawdopodobnie spowodowanego hamowaniem izoenzymu CYP2C19 przez esomeprazol i / lub jego metabolit zawierający sulfon. W przypadku pojedynczego dziennego spożycia esomeprazol jest całkowicie usuwany z osocza krwi w okresie między dawkami, Esomeprazol nie kumuluje się. Główne metabolity esomeprazolu nie wpływają na wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Prawie 80% podanej doustnie dawki esomeprazolu jest wydalane przez nerki w postaci metabolitów, a pozostała część przez jelita. W moczu wykrywa się mniej niż 1% niezmienionego esomeprazolu Farmakokinetyka w niektórych grupach pacjentów W przybliżeniu 2,9 ± 1,5% populacji uległa zmniejszeniu aktywność izoenzymu CYP2C19. U tych pacjentów metabolizm esomeprazolu jest prowadzony głównie przez izoenzym CYP3A4. Po wielokrotnym podaniu esomeprazolu w dawce 40 mg 1 raz na dobę, średnia wartość AUC jest około 2 razy większa niż u pacjentów z obniżoną aktywnością CYP2C19. Średnia wartość Cmax w osoczu wzrasta o około 60% U pacjentów w podeszłym wieku (w wieku 71-80 lat) metabolizm esomeprazolu nie zmienia się znacząco Po podaniu pojedynczej dawki 40 mg esomeprazolu, średnia wartość AUC jest około 30% wyższa u kobiet niż u mężczyzn. Następnie, przy systematycznym codziennym przyjmowaniu esomeprazolu 1 raz dziennie, nie obserwowano różnic w farmakokinetyce u pacjentów obu płci. Te cechy nie wpływają na dawkę i sposób stosowania leku, metabolizm esomeprazolu może być upośledzony u osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Tempo przemiany materii zmniejsza się w ciężkich zaburzeniach czynności wątroby, czemu towarzyszy dwukrotny wzrost AUC. Dlatego maksymalna dobowa dawka esomeprazolu u tych pacjentów wynosi 20 mg. Nie przeprowadzono badań u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Ponieważ nie esomeprazol sam w sobie, ale jego metabolity są eliminowane przez nerki, metabolizm esomeprazolu nie zmienia się u tych pacjentów Po wielokrotnym podaniu 20 i 40 mg esomeprazolu, poziomy AUC i czas osiągnięcia Cmax u dzieci w wieku 12-18 lat i dorosłych były takie same.
Wskazania
Choroba refluksowa przełyku (GERD): leczenie refluksowej choroby refluksowej przełyku; długotrwałe leczenie podtrzymujące pogojenie się refluksu żołądkowo-przełykowego w celu zapobiegania nawrotom, leczenie objawowe GERD.yc. cyns; pylori.Pacjenci, którzy przez długi czas przyjmowali niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): gojenie wrzodu żołądka związanego z przyjmowaniem NLPZ, zapobieganie owrzodzeniom i choroba wrzodowa dwunastnicy związana z przyjmowaniem NLPZ u pacjentów z grupy ryzyka Trwałe zapobieganie nawrotom nawracających krwawień z wrzodów trawiennych (po dożylnym podaniu leków obniżających wydzielanie gruczołów gastrycznych), zespół Zollingera-Ellisona i inne schorzenia charakteryzujące się zwiększonym wydzielaniem żołądkowym , w tym nadmierne wydzielanie idiopatyczne.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na esomeprazol, podstawione benzoimidazole lub inne składniki leku, dzieci poniżej 12 lat (brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa) i dzieci w wieku powyżej 12 lat w przypadku innych wskazań, z wyjątkiem choroby refluksowej przełyku (GERD), jednoczesne spożycie z atazanawirem i nelfinawirem
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Stosowanie leku Emaner podczas ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy spodziewana korzyść dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu, ponieważ niewystarczające dane dotyczące stosowania esomeprazolu u kobiet w ciąży W badaniach epidemiologicznych podczas stosowania mieszaniny racemicznej omeprazolu nie stwierdzono działania fetotoksycznego ani zaburzeń rozwojowych płodu W badaniach esomeprazolu u zwierząt nie stwierdzono bezpośredniego ani pośredniego negatywnego wpływu na rozwój zarodka lub płodu; nie stwierdzono również bezpośredniego ani pośredniego negatywnego wpływu na przebieg ciąży, poród i okres po urodzeniu noworodka, obecnie nie wiadomo, czy esomeprazol przenika do mleka kobiecego, dlatego leku Emanera nie należy stosować w okresie karmienia piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz, bez żucia, zmywając niewielką ilością płynu.Pacjentom z trudnością po połknięciu należy przelać zawartość kapsułek do połowy szklanki niegazowanej wody, zamieszać i wypić natychmiast lub w ciągu 30 minut. Następnie ponownie napełnij szklankę wodą o połowę, przepłucz ścianki szklanki i wypij. Nie mieszaj leku z innymi płynami, ponieważ Może to doprowadzić do rozpuszczenia powłoki powstrzymującej pellet. Granulki nie należy żuć lub razdavlivat.Patsientam które nie mogą samodzielnie połykania zawartość kapsułki powinien być rozpuszczony w niegazowanej wody i esomeprazol wprowadzić nosowo-żołądkowej strzykawki wyboru dopasowanie zond.Neobhodimo do wstrzykiwań i sondy. Instrukcje dotyczące wytwarzania i podawania preparatu przez sondę nosowo-żołądkową przedstawionych w rozdziale „Wstęp do leku przez sondę żołądkową” dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 choroby letGastroezofagealnaya refluksowej przełyku (GERD): erozyjne ze stanem zapalnym (leczenie): 40 mg 1 raz dziennie przez 4 tygodnie. Jeżeli po zakończeniu pierwszego cyklu leczenia zapalenie przełyku leczenia nie występuje lub objawy utrzymują się, zaleca się dodatkowy 4-tygodniowego leczenia podtrzymującego cykl leczenia ezomeprazolom.Dlitelnoe po leczenia refluksowego refluksowej przełyku w celu zapobiegania nawrotom 20 mg jeden raz na leczenie sutki.Simptomaticheskoe GERD 20 mg 1 raz dziennie - pacjentom bez zapalenia przełyku. Jeśli po 4 tygodniach leczenia nie można było kontrolować objawów, konieczne jest ponowne zbadanie pacjenta. Po wyeliminowaniu objawów można kontynuować przyjmowanie leku Emaner "na żądanie", tj. przyjmować 20 mg leku 1 raz dziennie, jeśli wystąpią objawy. Pacjenci przyjmujący NLPZ, u których występuje ryzyko wystąpienia wrzodów żołądka lub dwunastnicy, nie są zalecani do leczenia na żądanie. Helicobacter pylori związany z nawrotami wrzodów trawiennych związanych z Helicobacter pylori i zapobiegający ich nawrotom: połączona terapia eradykacyjna Helicobacter pylori obejmuje: Emanera 20 mg, oraz Moksycylina 1 g i klarytromycyna 500 mg. Wszystkie leki są przyjmowane 2 razy dziennie przez 7-14 dnidługotrwałe niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): Leczenie wrzodów żołądka związanych z przyjmowaniem NLPZ: 20 mg lub 40 mg 1 raz dziennie przez 4-8 tygodni Zapobieganie wrzodom żołądka i dwunastnicy związanym z przyjmowaniem NLPZ u pacjentów grupa ryzyka: lek Emanera 20 mg lub 40 mg 1 na dzień Długotrwała profilaktyka nawrotu powtarzającego się krwawienia z wrzodów trawiennych (po dożylnym podaniu leków obniżających wydzielanie gruczołów gastrycznych): Emanera 40 mg 1 raz dziennie 4 tygodnie po rozpoczęciu dożylnego zapobiegania nawracającym krwawieniom Zespół Zollingera-Ellisona i inne schorzenia charakteryzujące się zwiększonym wydzielaniem w żołądku, w tym idiopatycznym nadmiernym wydzielaniem: początkowa dawka leku Emanera 40 mg 2 razy na dobę. Dawka leku i czas trwania leczenia dobierane są indywidualnie w zależności od klinicznego obrazu choroby. Choroba u większości pacjentów jest kontrolowana przez przyjmowanie leku w dawce od 80 mg do 160 mg na dobę. Jeśli to konieczne, stosowanie leku Emanera ponad 80 mg dziennie, dawka dzienna jest podzielona na dwie dawki Naruszenie funkcji nerek Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek nie muszą zmieniać dawki. Doświadczenie ze stosowaniem esomeprazolu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek jest ograniczone; w związku z tym należy zachować ostrożność przy przepisywaniu takich pacjentów Niewydolność wątroby Pacjenci z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie muszą zmieniać dawki. W ciężkiej niewydolności wątroby maksymalna dobowa dawka nie powinna przekraczać 20 mg Pacjenci w podeszłym wieku Pacjenci w podeszłym wieku nie wymagają dostosowania dawki Podawanie leku przez sondę nosowo-żołądkową W przypadku przepisywania leku przez zgłębnik nosowo-żołądkowy: Otworzyć kapsułkę i opróżnić zawartość kapsułki do specjalnej strzykawki. Do strzykawki dodać 25 ml wody pitnej i około 5 ml powietrza. W przypadku niektórych sond może zaistnieć konieczność rozcieńczenia leku w 50 ml wody pitnej, aby zapobiec zatykaniu się saszetki przez granulki zawarte w kapsułce .. Po dodaniu wody natychmiast potrząśnij strzykawką, aby uzyskać zawiesinę, upewnij się, że końcówka nie jest zatkana (lekko naciskając tłok trzymając strzykawkę w pozycji wierzchołka do góry) Wsuń końcówkę strzykawki w sondę, kontynuując trzymanie skierowaną do góry Potrząśnij strzykawką i odwróć ją do góry nogami. Natychmiast wprowadzić 5-10 ml rozpuszczonego leku do sondy.Po włożeniu roztworu, przywrócić strzykawkę do poprzedniej pozycji i wstrząsnąć (strzykawka powinna być trzymana do góry, aby uniknąć zatkania końcówki) Ponownie opuścić końcówkę strzykawki i dodać kolejne 5-10 ml roztworu do sondy. Powtarzaj tę procedurę, aż strzykawka będzie pusta Jeśli jakakolwiek część leku pozostanie w postaci osadu w strzykawce: napełnij strzykawkę 25 ml wody i 5 ml powietrza i powtórz procedury opisane w paragrafach 5 i 6. W przypadku niektórych sond do tego celu może być potrzebne 50 ml. woda pitna.
Efekty uboczne
Klasyfikacja występowania działań niepożądanych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO): bardzo często ≥1 / 10, często od ≥ 1/100 do <1/10, rzadko od ≥1 / 1000 do <1/100 rzadko od ≥1 / 10000 do <1/1000 bardzo rzadko, od <1/10000, nieznana częstotliwość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych. W każdej grupie działania niepożądane są przedstawione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem: od układu nerwowego: często: ból głowy; rzadko: bezsenność, zawroty głowy, parestezje, senność; rzadko: depresja, pobudzenie, dezorientacja; bardzo rzadko: halucynacje, agresywne zachowanie, ze strony układu oddechowego: rzadko: skurcz oskrzeli; po części układu trawiennego: często: bóle brzucha, zaparcia, biegunka, wzdęcia, nudności, wymioty; sporadycznie: suchość błony śluzowej jamy ustnej, zwiększona aktywność enzymów "wątrobowych"; rzadko: zapalenie jamy ustnej, kandydoza przewodu pokarmowego, zapalenie wątroby (z żółtaczką lub bez niej); bardzo rzadko: niewydolność wątroby, encefalopatia wątrobowa u pacjentów z chorobą wątroby w wywiadzie; z układu moczowego: bardzo rzadko: śródmiąższowe zapalenie nerek; z układu rozrodczego: bardzo rzadko: ginekomastia; z układu mięśniowo-szkieletowego: rzadko: bóle stawów, bóle mięśni; bardzo rzadko: osłabienie mięśni; ze skóry: rzadko: zapalenie skóry, wysypka na skórze, świąd, pokrzywka; rzadko: łysienie, nadwrażliwość na światło; bardzo rzadko: rumień wielopostaciowy, zespół Stephena-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka; Na części narządów krwiotwórczych: rzadko: leukopenia, małopłytkowość; bardzo rzadko: agranulocytoza, pancytopenia; Z narządów zmysłów: rzadko: niewyraźne widzenie; rzadko: zmiana smaku; reakcje alergiczne: rzadko: reakcje nadwrażliwości (np. gorączka, obrzęk naczynioruchowy, reakcja anafilaktyczna / wstrząs anafilaktyczny) Dane laboratoryjne: rzadko: hiponatremia Inne: rzadko: obrzęki obwodowe; rzadko: pocenie się; bardzo rzadko: osłabienie (złe samopoczucie).
Interakcje z innymi lekami
Wpływ esomeprazolu na farmakokinetykę innych leków Leki, których wchłanianie zależy od poziomu pH. Zmniejszone wydzielanie kwasu solnego w żołądku podczas leczenia esomeprazolem i innymi inhibitorami pompy protonowej może prowadzić do zmian w wchłanianiu leków, których wchłanianie zależy od kwasowości pożywki. Podobnie jak inne leki i środki zobojętniające kwasy, zmniejszając kwasowość soku żołądkowego, stosowanie esomeprazolu może powodować zmniejszenie wchłaniania ketokonazol, itrakonazol i erlotynib oraz zwiększenia absorpcji leków, takich jak omeprazol digoksin.Odnovremenny 20 mg 1 raz dziennie i zwiększa biodostępność digoksyny Digoksyna na 10% (biodostępność digoksyny wzrosła do 30% u 2 z 10 pacjentów) Wiadomo, że omeprazol wchodzi w interakcje z niektórymi lekami przeciwretrowirusowymi. Mechanizm i znaczenie kliniczne tych interakcji nie zawsze są znane. Zmniejszenie kwasowości soku żołądkowego podczas leczenia omeprazolem może wpływać na wchłanianie leków przeciwretrowirusowych. Interakcja na poziomie izoenzymu CYP2C19 jest również możliwa. Podczas leczenia omeprazolem obserwowano zmniejszenie stężenia niektórych leków przeciwretrowirusowych (atazanawiru i nelfinawiru) w surowicy. Dlatego jednoczesne stosowanie nie jest zalecane. Jednoczesne stosowanie omeprazolu (40 mg raz na dobę) z atazanawirem 300 mg / rytonawirem 100 mg u zdrowych ochotników towarzyszy znacznemu zmniejszeniu ekspozycji na atazanawir (wartości AUC, Cmax i Cmin w osoczu zmniejszyły się o około 75%). Zwiększenie dawki atazanawiru do 400 mg nie zrekompensowało wpływu omeprazolu na biodostępność atazanawiru. niezalecane leki metabolizowane przez CYP2C19. Esomeprazol hamuje CYP2C19, główny izoenzym metabolizmu esomeprazolu. Tak więc, podczas gdy zastosowanie esomeprazolu z lekami, które uczestniczy w CYP2C19 metabolizm izoenzymu, takie jak diazepam, citalopram, imipraminy, klomipraminy, fenytoina, etc., można zwiększyć stężenie leków w surowicy krwi, a zatem trzeba zmniejszać ich dawek Jest to szczególnie konieczne, aby wziąć pod uwagę przy przepisywaniu leku Emaner w trybie konieczności.Tak więc, podczas gdy zastosowanie 30 mg diazepamu esomeprazolu zmniejszony klirens (substrat izoenzymu CYP2C19) w 45% .Odnovremennoe esomeprazol zastosowanie 40 mg prowadzi do zwiększenia stężenia w osoczu fenytoiny u pacjentów z padaczką w 13% stężeniu w osoczu sterowania .Rekomenduetsya fenytoina krwi na początku terapii i jej otmene.Pri ezomeprazol 40 mg omeprazolu zwiększa Cmax i AUC worikonazol (substrat izoenzym CYP2C19), w 15 i 41%, podczas krzepnięcia sootvetstvenno.Vremya przedłużonym Otrzymujących warfarynę i ezomeprazol 40 mg pozostaje w akceptowalnych granicach. Zgłoszono jednak kilka przypadków klinicznie znaczącego wzrostu indeksu INR. Zalecane kontrola INR na początku i na końcu tego jednoczesnego stosowania warfaryny i esomeprazol lub innych pochodnych kumarina.Primenenie omeprazol 40 mg spowodowało wzrost Cmax i AUC cilostazol 18 i 26%; w jednym z aktywnych metabolitów cylostazol wzrost wynosił 29 i 69% sootvetstvenno.Odnovremennoe ezomeprazol 40 mg cisapridem zastosowanie prowadzi do zwiększenia farmakokinetycznych parametrów cyzaprydu zdrowych ochotników: AUC - 32%, a T1 / 2 - 31%, a Cmax nie zmienia się znacząco. Niewielki odstęp przedłużenie odstępu QT na elektrokardiogramie, co obserwuje się w przypadku monoterapii cyzaprydu wzrosła podczas dodawania ezomeprazola.U niektórych pacjentów odnotowano wzrost stężenia metotreksatu w surowicy w szczególności do równoczesnego stosowania z grupy inhibitorów pompy protonowej. Przy wyższych dawkach metotreksat należy rozważyć anulowanie czasowego ezomeprazola.Ezomeprazol nie powodować klinicznie znaczące zmiany w farmakokinetyce amoksycyliny i hinidina.Odnovremennoe krótkim esomeprazolu aplikacji i naproksen lub rofekoksyb, nie stwierdzono istotnych klinicznie farmakokinetycznych vzaimodeystviya.V badań klinicznych badano oddziaływanie z klopidogrelu (300 mg - dawka nasycająca, następnie - 75 mg / dobę) z omeprazolem (80 mg) w tym samym czasie, w tym samym czasie podczas 5 dni. Aktywność metabolitu tiolowego (aktywnego metabolitu) klopidogrelu zmniejszyła się o 46% (pierwszy dzień leczenia) i 42% (5 dzień leczenia), jednocześnie przyjmując klopidogrel i omeprazol.Podczas odbioru klopidogrelu i omeprazol jednocześnie średnie hamowanie agregacji płytek krwi (IPA), została zmniejszona o 47% (w ciągu 24 godzin po terapii) i 30% (5-tym dniu leczenia) .po kolejne badanie: omeprazolu podczas podawania z klopidogrelem niejednocześnie w różnych okresach, ma wpływ hamujący na CYP2C19 izoenzymu. W badaniach sprzecznych danych odnotowano objawów klinicznych interakcji klopidogrelu z głównego układu krążenia sobytiyam.Pri równoczesnego zastosowania takrolimusu może zwiększać stężenie leków w surowicy takrolimusa.Vliyanie ezomeprazolaV farmakokinetyki metabolizmu esomeprazolu udział izozymów CYP3A4 i CYP2C19. Przy jednoczesnym stosowaniu esomeprazolu klarytromycyny (500 mg, 2 razy dziennie) (inhibitor izoenzym CYP3A4) zwiększa wartość AUC esomeprazol 2 raza.Odnovremennoe aplikacji esomeprazol i łączny inhibitor izoenzymy CYP2C19 i CYP3A4, np worykonazol może towarzyszyć wzrost AUC esomeprazol więcej niż 2 razy. Zwykle w takich sytuacjach nie jest wymagana zmiana dawki esomeprazolu. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub konieczne leczenie długoterminowe należy rozważyć zmniejszenie dawki ezomeprazola.Lekarstvennye leków wywołujących izoenzymy CYP2C19 i CYP3A4, takich jak rifampicyna i preparaty Hypericum perforatum, podczas gdy zastosowanie esomeprazolu może prowadzić do obniżenia stężenia w osoczu esomeprazolu krew przyspieszając metabolizm esomeprazolu.
Instrukcje specjalne
Kiedy objawy lęku (na przykład takich jak znaczny spontanicznej utraty masy ciała, powtarzające się wymioty, zaburzenia połykania, wymioty krwią lub melena), a także w przypadku podejrzenia lub wykrywania choroby wrzodowej żołądka w celu wykluczenia złośliwego nowotworu, ponieważ zastosowanie Emanera leku może zmniejszyć nasilenie objawów i opóźnienia ustawienie diagnoza.Patsienty, długi czas (szczególnie w ciągu roku) Emanera zażyciu leku powinny być przedmiotem regularnych medycznej nablyudeniem.Patsienty zażyciu leku na t Wymagane muszą być poinformowani o konieczności uciekania się do lekarza, gdy zmienia naturę simptomov.Uchityvaya oscylacji esomeprazolu stężenie w osoczu krwi podczas stosowania leku w trybie na żądanie, powinno być brane pod uwagę interakcje z innymi lekami (patrz."Interakcja") Podczas stosowania esomeprazolu do zwalczania Helicobacter pylori należy wziąć pod uwagę możliwą interakcję pomiędzy składnikami potrójnej terapii. Klarytromycyna jest silnym inhibitorem CYP3A4, dlatego też należy rozważyć przeciwwskazania i interakcje lekowe klarytromycyny podczas przepisywania potrójnej terapii pacjentom, którzy równocześnie przyjmują leki metabolizowane przez CYP3A4, takie jak cyzapryd. zaburzenie wchłaniania lub niedobór sacharyzy-izomaltazy Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i innych jest trudny mi mechanizmy. Lek Emanera nie wpływa na kontrolę pojazdów i pracę z innymi urządzeniami technicznymi, wymagającymi zwiększonej koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.
Recepta
Tak