Syrop Erius 0,5 mg / ml 60 ml
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Opis
Przezroczysty pomarańczowy płyn.
Aktywne składniki
Desloratadyna
Formularz zwolnienia
Syrop
Skład
Składnik czynny: desloratadyna (zmikronizowana) 0,5 mg. Substancje pomocnicze: glikol propylenowy 100 mg, sorbitol 150 mg, kwas cytrynowy 0,5 mg, cytrynian sodu dwuwodny 1,26 mg, benzoesan sodu 1 mg, wersenian disodu 0,25 mg, sacharoza 490 mg, substancja smakowa nr 15864 0,75 mg, barwnik zachód słońca żółty 0,023 mg, woda oczyszczona do 1 ml.
Efekt farmakologiczny
Nieseksacyjny długo działający lek przeciwhistaminowy. Jest głównym aktywnym metabolitem loratadyny. Hamuje uwalnianie histaminy z komórek tucznych. Hamuje kaskadę reakcji alergicznego zapalenia, w tym uwalnianie prozapalnych cytokin, w tym interleukin IL-4, IL-6, IL-8, IL-13, uwalnianie cząsteczek adhezyjnych, takich jak P-selektyna. W ten sposób zapobiega rozwojowi i ułatwia przebieg reakcji alergicznych, ma działanie przeciwświądowe i przeciwwysiękowe, zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, zapobiega rozwojowi obrzęku tkanek i skurczom mięśni gładkich. Lek nie wpływa na centralny układ nerwowy, nie powoduje senności (stosowanie desloratadyny w zalecanej dawce 5 mg na dobę nie towarzyszy zwiększeniu częstości występowania senności w porównaniu z grupą placebo) i nie wpływa na szybkość reakcji psychomotorycznych. Nie powoduje wydłużenia odstępu QT na EKG. Działanie leku Erius rozpoczyna się w ciągu 30 minut po spożyciu i utrzymuje się przez 24 godziny.
Farmakokinetyka
Desloratadyna jest dobrze wchłaniana w przewodzie żołądkowo-jelitowym. Oznaczane w osoczu krwi 30 minut po spożyciu. Maksymalne stężenie osiąga się średnio 3 godziny po spożyciu. Nie przenika przez barierę krew-mózg. Komunikacja z białkami osocza wynosi 83-87%. W przypadku stosowania u dorosłych i młodzieży przez 14 dni w dawce 5 mg do 20 mg 1 raz dziennie, nie ma klinicznie znaczącej kumulacji leku. Jednoczesne spożycie pokarmu lub soku grejpfrutowego nie wpływa na dystrybucję desloratadyny, gdy stosuje się ją w dawce 7,5 mg 1 raz dziennie. Desloratadyna nie jest inhibitorem CYP3A4 i CYP2D6 i nie jest substratem ani inhibitorem P-glikoproteiny.Jest on w dużym stopniu metabolizowany w wątrobie przez hydroksylację z wytworzeniem 3-OH-desloratadyny połączonej z glukuronidem. Tylko niewielka część spożytej dawki jest wydalana przez nerki (<2%) i przez jelita (<7%) bez zmian. Okres półtrwania wynosi średnio 27 godzin.
Wskazania
Alergiczny nieżyt nosa (eliminacja lub łagodzenie kichania, przekrwienie błony śluzowej nosa, wydzielina śluzu z nosa, swędzenie nosa, świąd nieba, swędzenie i zaczerwienienie oczu, łzawienie) Pokrzywka (redukcja lub eliminacja świądu, wysypka).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na desloratadynę, inne składniki leku lub loratadynę. Ciąża i okres karmienia piersią. Dzieci w wieku do 6 miesięcy. Choroby przenoszone dziedzicznie: nietolerancja fruktozy, upośledzona absorpcja glukozy-galaktozy lub niedobór sucrazo-izomaltazy w organizmie (ze względu na obecność sacharozy i sorbitolu w kompozycji).
Środki ostrożności
Ciężka niewydolność nerek.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Nie zaleca się stosowania leku u kobiet w ciąży ze względu na brak danych klinicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku Erius w czasie ciąży. Desloratadyna przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się stosowania Eriusu podczas karmienia piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz, niezależnie od posiłków, przy niewielkiej ilości wody. Dzieci w wieku od 6 do 12 miesięcy - 1 mg (2 ml syropu) 1 raz dziennie. Dzieci w wieku od 1 roku do 5 lat - po 1,25 mg (2,5 ml syropu) 1 raz dziennie. Dzieci w wieku od 6 do 11 lat - 2,5 mg (5 ml syropu) 1 raz dziennie. Dorośli i młodzież w wieku 12 lat - 5 mg (10 ml syropu) 1 raz dziennie.
Efekty uboczne
U dzieci w wieku poniżej 2 lat odnotowano następujące działania niepożądane, których częstość była nieco wyższa niż w grupie placebo (≥ 1/100 do <1/10): biegunka (w 3,7% przypadków), gorączka (2, 3%), bezsenność (2,3%). U dzieci w wieku od 2 do 11 lat z użyciem syropu Erius, częstotliwość działań niepożądanych była taka sama jak w przypadku placebo. U dorosłych i młodzieży (w wieku 12 lat i starszych) częstość występowania działań niepożądanych była nieznacznie wyższa w porównaniu z placebo (≥ 1/100 do <1/10), z których najczęstszymi były: zmęczenie (1,2%), suchość w jamie ustnej. (0,8%), ból głowy (0,6%). Podczas stosowania leku Erius syrop u dorosłych i młodzieży w zalecanej dawce 5 mg na dobę, częstotliwość senności nie była większa niż podczas stosowania placebo.Wśród bardzo rzadkich działań niepożądanych (<1/10 000) odnotowano: ze strony układu nerwowego: halucynacje, zawroty głowy, senność, bezsenność, nadpobudliwość psychoruchową, napady padaczkowe; ze strony wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny, zapalenie wątroby; ze strony układu pokarmowego: bóle brzucha, nudności, wymioty, niestrawność, biegunka; ze strony układu sercowo-naczyniowego: tachykardia, kołatanie serca; z układu mięśniowo-szkieletowego: bóle mięśni; Reakcje alergiczne: anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, duszność, świąd, wysypka, w tym pokrzywka. Ze skóry i tkanki podskórnej możliwa jest nadwrażliwość na światło.
Przedawkowanie
Objawy Otrzymanie dawki przekraczającej zalecane 5 razy nie powodowało pojawienia się jakichkolwiek objawów. Podczas badań klinicznych codzienne stosowanie desloratadyny w dawce do 20 mg przez 14 dni u dorosłych i młodzieży nie wiązało się ze statystycznie lub klinicznie znaczącymi zmianami w układzie sercowo-naczyniowym. W klinicznym badaniu farmakologicznym stosowanie desloratadyny w dawce 45 mg na dobę (9 razy większej niż zalecana) przez 10 dni nie powodowało wydłużenia odstępu QT i nie towarzyszyło wystąpieniu poważnych działań niepożądanych. Leczenie. W przypadku przypadkowego spożycia dużej ilości leku należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Zalecane płukanie żołądka, biorąc aktywowany węgiel drzewny; jeśli to konieczne, leczenie objawowe. Desloratadyna nie jest wydalana przez hemodializę, nie określono skuteczności dializy otrzewnowej.
Interakcje z innymi lekami
Interakcji z innymi lekami nie wykryto w badaniach z azytromycyną, ketokonazolem, erytromycyną, fluoksetyną i cymetydyną. Jedzenie nie wpływa na skuteczność leku. Erius nie zwiększa działania alkoholu na centralny układ nerwowy.
Instrukcje specjalne
Stosowanie u dzieci Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania syropu Erius u dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy. Nie przeprowadzono badań nad skutecznością leku Erius w etiologii zakaźnej nieżytu nosa.Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów: Należy uwzględnić potencjalne działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i senność. Przy wystąpieniu opisanych zdarzeń niepożądanych należy powstrzymać się od wykonywania określonych czynności.
Warunki przechowywania
W temperaturze nie wyższej niż 30 °С. Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.