Tabletki opóźniające Finlepsina o przedłużonym działaniu 200 mg N50
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Karbamazepina
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Składnik czynny: karbamazepina Stężenie składnika aktywnego (mg): 200 mg
Efekt farmakologiczny
Leki przeciwpadaczkowe (pochodna dibenzazepiny), które mają również działanie przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne i antydiuretyczne, działają przeciwbólowo u pacjentów z nerwobólami. Mechanizm działania jest podobne do blokowania kanałów sodowych bramkowanych napięciem, co prowadzi do stabilizacji membrany overexcited neuronów, zahamowanie występowania szeregowych bitów neuronów i redukcji synaptycznych impulsów. Zapobiega ponownemu tworzeniu się zależnych od Na + potencjałów czynnościowych w depolaryzowanych neuronach. Zmniejsza uwalnianie podniecającego neuroprzekaźnika, glutaminianu aminokwasu, zwiększa obniżony próg drgawkowy ośrodkowego układu nerwowego, a tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia napadu padaczkowego. Zwiększa przewodnictwo K +, moduluje zależne od napięcia kanały Ca2 +, które mogą również przyczyniać się do działania przeciwdrgawkowego leku. Skuteczny w ognisku (częściowe) napady padaczkowe (proste i złożone), przy czy nie towarzyszy wtórnego uogólnienia, z uogólnionych toniczno-klonicznych napadów padaczkowych, oraz kombinacje tych rodzajów napadów (zwykle nieefektywne małe napady - petit mai, napady nieświadomości i drgawki miokloniczne ). Pacjenci z epilepsją (szczególnie u dzieci i młodzieży) mają pozytywny wpływ na objawy lęku i depresji, a także na zmniejszenie drażliwości i agresywności. Wpływ na funkcje poznawcze i sprawność psychomotoryczną zależy od dawki. Rozpoczynając działanie przeciwdrgawkowe waha się od kilku godzin do kilku dni (często do 1 miesiąca powodu autoindukcji metabolizmu) .W zasadniczego i wtórnego nerwoból nerwu trójdzielnego karbamazepina, w większości przypadków, zapobiega powstawaniu bolesnych ataków. Tłumienie ból związany z nerwobólem nerwu trójdzielnego obserwowany po 8-72 C.pri zespołu odstawienia alkoholu podwyższa próg drgawkowy, która w tym stanie jest zwykle zmniejszony i zmniejsza się nasilenie objawów klinicznych zespołu (lęk, drżenie, zaburzenia chodu) .Antipsihoticheskoe (przeciwmaniakalnym) Działanie rozwija po 7-10 dniach może być wynikiem zahamowania metabolizmu dopaminy i noradrenaliny.
Farmakokinetyka
Wchłanianie - wchłanianie jest powolne, ale całkowite (przyjmowanie pokarmu nie wpływa znacząco na szybkość i stopień wchłaniania). Po pojedynczej dawce tabletki Cmax osiąga się po 12 godzinach Średnia zawartość Cmax niezmienionej substancji czynnej po pojedynczej dawce karbamazepiny w dawce 400 mg wynosi około 4,5 μg / ml. Czas osiągnięcia Cmax wynosi 4-5 h. Dystrybucję Css leku w osoczu osiąga się w ciągu 1-2 tygodni (szybkość osiągania zależy od indywidualnego metabolizmu: autoindukcja układów enzymów wątrobowych, heteroindukcja przez inne, jednocześnie stosowane leki), jak również stan pacjenta, dawka lek i czas trwania leczenia. Zaobserwowano znaczące różnice międzyosobnicze w wartościach Css w zakresie terapeutycznym: u większości pacjentów wartości te wynoszą od 4 do 12 μg / ml (17-50 μmol / l). Stężenie karbamazepino-10,11-epoksydu (farmakologicznie aktywnego metabolitu) stanowi około 30% stężenia karbamazepiny. Wiązanie z białkami osocza u dzieci - 55-59%, u dorosłych - 70-80%. Pozorne Vd wynosi 0,8-1,9 l / kg. W płynie mózgowo-rdzeniowym i ślinie stężenia są tworzone proporcjonalnie do ilości substancji czynnej niezwiązanej z białkami (20-30%). Wnika w barierę łożyskową. Stężenie w mleku kobiecym wynosi 25-60% w osoczu Metabolizm Metabolizowany w wątrobie, głównie wzdłuż szlaku epoksydowego z utworzeniem głównych metabolitów: aktywnego - 10.11-epoksyd karbamazepiny i nieaktywnego koniugatu z kwasem glukuronowym. Głównym izoenzymem zapewniającym biotransformację karbamazepiny do 10,11-epoksydu karbamazepiny jest cytochrom P450 (CYP3A4). W wyniku reakcji metabolicznych powstaje także nieaktywny metabolit 9-hydroksy-metylo-10-karbamoilo-akrydan. Może indukować własny metabolizm. Stężenie karbamazepiny-10,11-epoksydu wynosi 30% stężenia karbamazepiny, a wydalanie T1 / 2 po podaniu pojedynczej dawki doustnej wynosi 25-65 godzin (średnio 36 godzin), po podaniu wielokrotnym w zależności od czasu trwania leczenia - 12-24 godzin ( z powodu autoindukcji układu monooksygenazy wątrobowej). U pacjentów otrzymujących dodatkowe inne leki przeciwdrgawkowe - induktory układu monooksygenazy (fenytoina, fenobarbital) T1 / 2 wynoszą średnio 9-10 godzin.Po podaniu pojedynczej dawki karbamazepiny wewnątrz 72% podanej dawki jest wydalane z moczem, a 28% z kałem. Około 2% dawki wydalanej z moczem w postaci niezmienionej karbamazepina, około 1% - w postaci 10,11-epoksy metabolita.Farmakokinetika w specjalnych klinicznych sluchayahU dzieci na skutek szybszej eliminacji może wymagać używania stosunkowo dużych dawek leku na kg masy ciała w porównaniu Nie ma danych dotyczących zmian w farmakokinetyce karbamazepiny u pacjentów w podeszłym wieku.
Wskazania
Padaczka: napady częściowe z objawami żywiołów (napady ogniskowe); napady częściowe o złożonych objawach (napady psychoruchowe); duże drgawki, głównie ogniskową (duże napady podczas snu, rozległe napady padaczkowe); mieszane formy padaczki, neuralgii nerwu trójdzielnego, napadowy ból nieznanego pochodzenia, związane z jednej strony języka, gardła i podniebienia miękkiego (genuinnaya językowo-gardłowe poopryszczkowych), ból uszkodzeń nerwów obwodowych w cukrzycy (bolesna neuropatia cukrzycowa); drgawki padaczkowe stwardnienia rozsianego takich jak skurcze mięśni twarzy, nerwoból nerwu trójdzielnego, skurcze toniczne, ruchy kurczowego i zaburzenia mowy (dyzartria napadowe ataksja), nieprzyjemne uczucie Nia (napadowe parestezje), a epizody bólu, zapobieganie napadów podczas zespołu odstawienia alkoholu, psychoza (głównie w stanach maniakalno-depresyjna, depresja hipochondryk). Prewencja wtórna afektywnej i schizoafektywne psihozov.Predupreditelnoe Uwaga: Aby zapobiec rozwojowi napadów podczas odstawienia alkoholu zespołem finlepsin używany tylko w szpitalu.
Przeciwwskazania
Finlepsinum 200 retard przeciwwskazane zastosowania, gdy: obecność uszkodzeń szpiku kostnego, naruszenia pobudzeniu serca (blok przedsionkowo-komorowy), znana nadwrażliwość na substancję czynną, tricyklicznych leków przeciwdepresyjnych, lub jednego z innych składników, jak również ostre przerywanej porfirii (określony defekt dziedziczne w wymianie porfiryn).Finlepsin 200 retard nie powinien być stosowany jednocześnie z preparatami litu (patrz "Interakcje z innymi lekami"). Ponieważ opóźnienie finlepsin 200 może wywołać nowe lub wzmocnić istniejące specjalne formy napadów (tzw. Absansy), nie zaleca się wyznaczania go pacjentom cierpiącym na te formy napadów.
Środki ostrożności
Nie należy przekraczać zalecanej dozy.S należy zachować ostrożność w przygotowaniu niewyrównaną zastoinową niewydolność serca, co jest sprzeczne z chorobą wątroby, i / lub nerek u pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentów z przewlekłym alkoholizmem (Enhanced depresja ośrodkowego układu nerwowego, zwiększenie metabolizmu karbamazepina) z rozcieńczeń niedobór sodu we krwi (zespół Nadmierne wydzielanie ADH, niedoczynność przysadki, niedoczynność tarczycy, niewydolność kory nadnerczy), z hamowaniem hematopoezy szpiku kostnego na tle leków (w historii), z hiperplazją i prostaty, zwiększając ciśnienie wewnątrzgałkowe; przy równoczesnym stosowaniu z lekami uspokajającymi i nasennymi.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Kobiety w wieku rozrodczym Finlepsin, o ile to możliwe, jest przepisywany jako monoterapia, w minimalnej skutecznej dawce, ponieważ Częstość występowania wrodzonych anomalii noworodków matek przyjmujących skojarzone leczenie przeciwpadaczkowe jest większa niż w monoterapii, a gdy zajdzie ciąża, konieczne jest porównanie oczekiwanej korzyści terapii i możliwych powikłań, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży. Wiadomo, że dzieci matek cierpiących na epilepsję są predysponowane do zaburzeń rozwojowych płodu, w tym wad rozwojowych. Finlepsin może zwiększać ryzyko tych zaburzeń. Istnieją sporadyczne zgłoszenia przypadków wrodzonych chorób i wad rozwojowych, w tym rozszczep kręgów (rozszczep kręgosłupa). Leki przeciwpadaczkowe zwiększyć niedobór kwasu foliowego jest często obserwowany w czasie ciąży, które mogą przyczynić się do zwiększenia częstości występowania wad wrodzonych u dzieci, dlatego przed planowaną ciążą iw czasie ciąży zaleca się spożycie foliowego kisloty.S w profilaktyce powikłań krwotocznych u noworodków, kobiet w ostatnich tygodniach ciąży , jak również noworodkom, zaleca się przepisywanie witaminy K. Karbamazepina wchodzi do mleka matki, więc powinieneś porównać korzyści i Możliwe niepożądane skutki karmienia piersią w kontekście trwającej terapii.Kontynuując karmienie piersią w tle zażywania leku Finlepsin należy monitorować pod kątem obecności dziecka w związku z możliwością wystąpienia działań niepożądanych (np. Ciężkiej senności, alergicznych reakcji skórnych).
Dawkowanie i sposób podawania
Bez szczegółowych zaleceń lekarza prowadzącego w celu zmniejszenia opóźnienia 200, obowiązują następujące schematy dawkowania. Należy przestrzegać dawek przepisanych przez lekarza, ponieważ inaczej opóźnienie 200 nie będzie miało działania terapeutycznego! charakter i ciężkość obrazu choroby. Następnie dawkę powoli zwiększa się, aż zostanie osiągnięta najskuteczniejsza dawka podtrzymująca. Optymalna dawka leku dla pacjenta, szczególnie w przypadku leczenia skojarzonego, jest określona na podstawie jego poziomu w osoczu krwi. Zgodnie z zebranym doświadczeniem stężenie terapeutyczne opóźnienia Finlepsin 200 w osoczu krwi wynosi 4-12 μg / ml, Zastępując jeden lek przeciwpadaczkowy za pomocą opóźnienia Finlepsin 200 należy postępować stopniowo, zmniejszając dawkę wcześniej stosowanego leku. Gdy tylko jest to możliwe, leki przeciwpadaczkowe stosuje się tylko w monoterapii. W trakcie leczenia ustalana jest obserwacja przez specjalistę medycznego Uogólniony zakres dawek wynosi 400-1 200 mg opóźnień Finlepsin 200 na dobę, które są podzielone na 1-2 pojedyncze dawki dziennie. Przekroczenie całkowitej dziennej dawki 1200 mg nie ma sensu. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 1600 mg, ponieważ wyższe dawki mogą przyczyniać się do zwiększenia liczby działań niepożądanych, w niektórych przypadkach dawka wymagana do leczenia może znacząco odbiegać od zalecanej dawki początkowej i dawki podtrzymującej, na przykład z powodu przyspieszonego metabolizmu spowodowanego indukcja mikrosomalnych enzymów wątrobowych lub interakcji z innymi lekami w terapii skojarzonej, o ile nie zaleci tego specjalnie lekarz, należy postępować zgodnie z poniższym indykatywnym schematem zażywania narkotyków ta: Leczenie przeciwdrgawkowe Ogólnie u dorosłych początkową dawkę 1-2 tabletek o opóźnionym uwalnianiu (odpowiadającą 200-400 mg karbamazepiny) powoli zwiększa się do dawki podtrzymującej,równe tabletkom o opóźnionym działaniu 4-6 (co odpowiada 800-1.200 mg karbamazepiny) Ogólnie, dawka podtrzymująca karbamazepiny dla dzieci wynosi średnio 10-20 mg / kg masy ciała na dobę Zaleca się następujący schemat dawkowania 200-300 mg przepisano rano / wieczorem wieczorem, 200-600 mg, 400-600 mg, przepisane są dzieci, patrz instrukcje od 6 do 10 lat wieczorem, 150-200 mg wieczorem, 200 mg rano, 200-400 mg, 11-15 lat rano / wieczorem, 150-200 mg wieczorem 200-400 mg. 400-600 mg.Tabela Dla dzieci w wieku poniżej 6 lat dostępny jest stół do wstępnego i wspomagającego leczenia. etki nie przedłużonym działaniu. Ze względu na brak doświadczenia zdobytego w przypadku tabletek opóźniających, nie są one zalecane dla dzieci w tym wieku Zapobieganie powstawaniu napadów drgawkowych podczas syndromu odstawienia alkoholu w warunkach szpitalnych Średnia dzienna dawka to 1 tabletka opóźniająca rano, 2 tabletki opóźniające są przepisywane wieczorem (co odpowiada 600 mg karbamazepiny) . W ciężkich przypadkach, w pierwszych dniach dawkę można zwiększyć do 3 tabletek opóźniających 2 razy dziennie (co odpowiada 1200 mg karbamazepiny). Leku Finlepsin 200 nie należy łączyć z lekami uspokajającymi i nasennymi. Zgodnie z wymogami klinicznymi, jeśli to konieczne, lek Finlepsin 200 może być łączony z innymi substancjami stosowanymi w leczeniu odstawienia alkoholu W trakcie leczenia należy regularnie kontrolować opóźnienie Finlepsin 200 w osoczu krwi Z uwagi na rozwój działań niepożądanych ze strony ośrodkowego i autonomicznego układ nerwowy (patrz zjawisko odstawienia alkoholu w sekcji "Skutki uboczne") dla pacjentów, aby ustalić ostrożną obserwację kliniczną nerwoból nerwu trójdzielnego, genua Ta nerwoból językowo-gardłowy Początkowa dawka to tabletki o 1-2 opóźnieniu (odpowiadające 200-400 mg karbamazepiny), która zwiększa się do 2-4 tabletek opóźniających (odpowiadających 400-800 mg karbamazepiny), które są 1-2 razy dawki na dzień. Następnie u pewnej części pacjentów leczenie można kontynuować, stosując mniejszą dawkę podtrzymującą, która może zapobiegać atakom bólu na 1 tabletkę opóźniającą 2 razy na dobę (co odpowiada 400 mg karbamazepiny). U starszych i wrażliwych pacjentów opóźnienie finlepsyny 200 jest przepisywane w początkowej dawce, składnik 1 opóźnienia tabletki 1 raz dziennie (odpowiada 200 mg karbamazepiny) Ból w neuropatii cukrzycowej Średnia dzienna dawka to 1 tabletka opóźniająca rano i 2 tabletki opóźniające wieczorem (odpowiada 600 mg karbamy Yeping).W wyjątkowych przypadkach retard Finlepsin 200 może być przepisywany w dawce 3 tabletek opóźniających 2 razy dziennie (co odpowiada 1200 mg karbamazepiny) Epileptiform drgawki w stwardnieniu rozsianym Średnia dzienna dawka wynosi 1-2 tabletki opóźnienia 2 razy dziennie (co odpowiada 400-800 mg karbamazepiny) Leczenie i zapobieganie psychozie Początkowa dawka, która z reguły wystarcza również jako dawka podtrzymująca, to 1-2 tabletki opóźniające na dobę (co odpowiada 200-400 mg karbamazepiny). Jeśli to konieczne, dawkę tę można zwiększyć do 2 tabletek opóźniających 2 razy dziennie (co odpowiada 800 mg karbamazepiny) Wskazanie Pacjenci z ciężkimi chorobami układu krążenia, uszkodzeniem wątroby i nerek oraz osobami starszymi są przepisani mniejszymi dawkami leku. przyjmowanie opóźnienia finlepsin 200 Tabletki opóźniające mają rowek rozdzielający, są przyjmowane podczas lub po posiłku, wypijając wystarczającą ilość płynu (na przykład szklankę wody) Tabletki opóźniające można przyjmować po wcześniejszym rozpadzie i je w wodzie (w zawieszeniu). Wydłużony efekt utrzymuje się nawet po rozpadzie tabletki w wodzie, w niektórych przypadkach dawka dzienna 4-5 pojedynczych dawek dziennie okazała się szczególnie skuteczna. Do tego najlepiej nadaje się lek o długotrwałym działaniu Jak długo należy przyjmować lek Finlepsin 200 Czas trwania stosowania zależy od wskazania i indywidualnej odpowiedzi pacjenta na lek. Leczenie padaczki trwa długo. Lekarz specjalistyczny powinien zdecydować o przeniesieniu pacjenta na prokrezy Finlepsin 200, o czasie stosowania i zniesieniu go w każdym indywidualnym przypadku. Ogólnie rzecz biorąc, dawkę leku można próbować obniżyć lub całkowicie przerwać leczenie nie wcześniej niż po 2-3-letniej nieobecności drgawek. Leczenie zatrzymuje się stopniowo zmniejszając dawkę leku przez 1-2 lata. W takim przypadku dzieci powinny wziąć pod uwagę wzrost masy ciała. W tym samym czasie wskaźniki EEG nie powinny się pogarszać, a przy leczeniu neuralgii pomocne było przepisanie opóźnienia Finlepsin 200 w dawce podtrzymującej, która wystarcza do złagodzenia bólu przez kilka tygodni. Poprzez ostrożne obniżenie dawki należy ustalić, czy doszło do spontanicznej remisji objawów choroby.Po wznowieniu bolesnych ataków leczenie kontynuuje się z tą samą dawką podtrzymującą Czas trwania leczenia bólu w neuropatii cukrzycowej i napadów padaczkowych w stwardnieniu rozsianym jest taki sam jak w nerwobólach. Zapobieganie fazom depresji maniakalnej odbywa się przez długi czas.
Efekty uboczne
Obserwowane działania niepożądane występowały częściej w leczeniu skojarzonym niż w monoterapii. W zależności od dawki, głównie na początku leczenia mogą wystąpić następujące działania niepożądane: Centralny układ nerwowy / PsihikaChasto może powstać dezorientacja, delirium (senność), zawroty głowy, zmęczenie, zaburzenia chodu i ruchów (ataksja móżdżkowa) oraz bóle głowy. Pacjenci w podeszłym wieku mogą wywołać zamęt i lęk, w pojedynczych przypadkach obserwuje się depresyjny nastrój, agresywne zachowanie, blokadę myślenia, zubożenie i zaburzenia percepcji (halucynacje) oraz szum w uszach. Przy leczeniu Finlepsinum opóźnienia 200 może być aktywowana utajony psihozy.Redko powstają ruchów mimowolnych, takich jak krupnorazmashisty drżenie, skurcz mięśni lub skurcze gałki ocznej (oczopląs). Ponadto, u pacjentów w podeszłym wieku z uszkodzenia mózgu może dojść do takich zaburzeń skoordynowane czynności ruchowych, takich jak niekontrolowane ruchy w obszarze ustnotwarzowej jak skrzywiony (dyskineza ustno-twarzowej), przy czym ruch obrotowy (choreoatetoza). Poinformowano pojedyncze przypadki zaburzeń mowy, fałszywych doznań, osłabienie mięśni, zapalenie nerwów (zapalenie nerwów obwodowych), jak również przejawy paraliż kończyn dolnych (niedowład) i zaburzeń percepcji vkusa.Bolshinstvo zjawiska te same znikają po 8-14 dniach lub po chwilowym zmniejszeniem dawki. Dlatego możliwe Finlepsinum 200 retard ostrożnie dawkuje leczenie wychodząc z niskich dawek, a następnie stopniowo povyshaya.GlazaV ich indywidualne przypadki wynikają oczy łącznej zapalenie błony (zapalenie spojówek), niekiedy przemijające zaburzenia widzenia (zaburzenia noclegów oczu, podwójne widzenie, niewyraźne widzenie).Zgłaszano przypadki zmętnienia soczewki, u pacjentów z jaskrą należy regularnie mierzyć ciśnienie wewnątrzgałkowe Układ ruchowy W rzadkich przypadkach obserwowano bóle stawów i mięśni (bóle stawów, bóle mięśniowe) i skurcze mięśni. Zjawisko to zanikło po odstawieniu leku Skóra i błony śluzowePrzypadki alergicznych reakcji skórnych z gorączką lub bez, takie jak rzadka lub częsta pokrzywka, świąd, czasem gruboziarniste zapalenie łuski lub łuszczycy (złuszczające zapalenie skóry, erytromus) , martwica powierzchniowych powierzchni skóry z pęcherzami (zespół Lyella), światłoczułość (fotosensybilizacja), zaczerwienienie skóry z polimorficznymi wysypkami w postaci plamek i powstawaniem węzłów, z krwotokami ( rumień wielopostaciowy spojówek, rumień guzowaty, zespół Stevensa-Johnsona), krwotoczne wybroczyny w skórze i toczeń rumieniowaty (rozsiewowy toczeń rumieniowaty) W rzadkich lub rzadkich przypadkach obserwowano utratę włosów (łysienie) i pocenie się (potliwość). nadwrażliwość w leczeniu z opóźnieniem Finlepsin 200, ponadto mogą wystąpić następujące zaburzenia obrazu krwi: rzadko lub często wzrost (leukocytoza, eozynofilia) lub zmniejszenie (leukopenia) w liczbie leukocytów towarzysz lub płytek (trombocytopenia) w krwi obwodowej. Zgodnie z literaturą najczęściej pojawia się łagodna postać leukopenii (około 10% przypadków jest przejściowych, a 2% przypadków uporczywych) .Jedne przypadki chorób krwi, czasem nawet zagrażające życiu pacjenci, tacy jak agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, a także inne formy niedokrwistości (hemolityczne) , megaloblastyczne), a także powiększoną śledzionę i węzły chłonne .W przypadku leukopenii (najczęściej neutropenia), trombocytopenii, wysypki alergicznej na skórze (exanthema) i gorączki retlapsynowej, należy yut.Gastrointestinal tract W niektórych przypadkach rzadko występuje utrata apetytu, suchość w jamie ustnej, nudności i wymioty, biegunka lub zaparcie. Opisano go w pojedynczych przypadkach bólu brzucha i zapalenia błon śluzowych jamy ustnej i gardła (zapalenie jamy ustnej, zapalenie dziąseł, zapalenie języka).Zjawiska te zanikają same po 8-14 dniach leczenia lub po przejściowym zmniejszeniu dawki leku. Można ich uniknąć poprzez początkowe podawanie małych dawek leku z ich stopniowym wzrostem.W literaturze wskazano, że karbamazepina może czasami powodować zapalenie trzustki (zapalenie trzustki) Wątroba i żółć Czasami zmiany w funkcjonowaniu wątroby są wykrywane, w rzadkich przypadkach pojawia się żółtaczka w pojedynczych przypadkach Istnieją różne rodzaje zapalenia wątroby (cholestatyczne, wątrobowokomórkowe, ziarniniakowe, mieszane), opisano dwa przypadki ostrej przerywanej porfirii. opowiadanie lewej o przypadkach indywidualnych przypadków powiększenia piersi u mężczyzn (ginekomastia) i spontanicznego wypływu mleka z gruczołów piersiowych u kobiet (mlekotok) Opóźnienie Finlepsin 200 może wpływać na parametry czynności tarczycy (trójjodotyronina, tyroksyna, hormon tarczycy i wolna tyroksyna), szczególnie łącząc go z innymi lekami przeciwpadaczkowymi, ze względu na działanie opóźniacza finlepsin 200, który zmniejsza wydalanie moczu z organizmu (działanie antydiuretyczne), w rzadkich przypadkach może wystąpić zmniejszenie zawartość sodu w surowicy (hiponatremia), wraz z wymiotami, bólem głowy i splątaniem.Zostały odizolowane przypadki obrzęku i przyrostu masy ciała. Finlepsin 200 retard może obniżać poziom wapnia w surowicy. W pojedynczych przypadkach prowadzi to do zmiękczenia kości (osteomalacji) Choroby układu oddechowego Opisano indywidualne przypadki nadwrażliwości płuc na lek, którym towarzyszy gorączka, duszność (duszność), zapalenie płuc i zwłóknienie płuc. (białkomocz), pojawienie się krwi w moczu (krwiomocz), zmniejszone wydzielanie moczu (skąpomocz), w pojedynczych przypadkach rozwijają się do niewydolności nerek. Być może te zaburzenia są spowodowane własnym antydiuretycznym działaniem substancji leczniczej. Czasami występują dysuria, marakuria i zatrzymanie moczu, a ponadto występują przypadki zaburzeń seksualnych, takich jakimpotencja i zmniejszenie pożądania seksualnego Układ sercowo-naczyniowy W rzadkich lub pojedynczych przypadkach, głównie u osób w podeszłym wieku lub u pacjentów ze stwierdzoną dysfunkcją serca, może wystąpić zmniejszenie częstości akcji serca (bradykardia), arytmie serca i nasilenie choroby niedokrwiennej serca. Rzadko obserwowane naruszenia pobudzenia w sercu (blok przedsionkowo-komorowy), w pojedynczych przypadkach z towarzyszącymi omdleniami. Ponadto, w niektórych przypadkach ciśnienie krwi jest znacznie zmniejszone lub zwiększone. Spadek ciśnienia krwi występuje głównie wtedy, gdy lek jest stosowany w dużych dawkach, a ponadto obserwowano zapalenie naczyń, zakrzepowe zapalenie żył i stan zakrzepowo-zatorowy. stawy, zmieniona liczba leukocytów we krwi obwodowej, powiększona wątroba i śledziona, zmiany w testach czynności wątroby, które mogą występują w różnych kombinacjach i obejmują także inne narządy, takie jak płuca, nerki, trzustka i mięsień sercowy.W rzadkich przypadkach wystąpiła ostra uogólniona reakcja i aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych za pomocą myoclonii i eozynofilii.Jeśli zauważysz jakiekolwiek skutki uboczne, które nie występują wymienionych w tej adnotacji, należy o tym poinformować lekarza lub farmaceutę.
Przedawkowanie
Objawy: zwykle odzwierciedlają naruszenia ośrodkowego układu nerwowego, układu krążenia i układu oddechowego.Z strony ośrodkowego układu nerwowego i narządów sensorycznych: depresja centralnego układu nerwowego, dezorientacja, senność, pobudzenie, halucynacje, śpiączka, niewyraźne widzenie, niewyraźna mowa, dyzartria, oczopląs, ataksja, dyskineza , hiperrefleksja (na początku), hyporefleksja (później), drgawki, zaburzenia psychoruchowe, mioklonie, hipotermia, rozszerzenie źrenic z układu sercowo-naczyniowego: tachykardia, obniżenie ciśnienia krwi, czasami - wzrost ciśnienia krwi, zaburzenia przewodzenia śródkomorowego z zaawansowanym ren zespołu QRS, omdlenia, serca serdtsa.So układ oddechowy: depresja oddechowa, obrzęk legkih.So układu pokarmowego: nudności i wymioty,opóźniona ewakuacja pokarmu z żołądka, zmniejszona ruchliwość okrężnicy, z układu moczowego: zatrzymanie moczu, skąpomocz, bezmocz, zatrzymanie płynów, hiponatremia. Leczenie: brak konkretnego antidotum. Objawowe leczenie wspomagające w OIOM, monitorowanie funkcji serca, temperatura ciała, odruchy rogówki, funkcje nerek i pęcherza, korekcja zaburzeń elektrolitowych są potrzebne. Konieczne jest określenie stężenia karbamazepiny w osoczu, aby potwierdzić zatrucie przez ten czynnik i ocenić stopień przedawkowania, płukanie żołądka, wyznaczenie węgla aktywowanego. Późna ewakuacja treści żołądkowej może prowadzić do opóźnionego wchłaniania w dniach 2 i 3 oraz do nawrotu objawów zatrucia w okresie rekonwalescencji. Wymuszona diureza, hemodializa i dializa otrzewnowa są nieskuteczne, ale dializa jest wskazana w połączeniu z ciężkim zatruciem i niewydolnością nerek. Małe dzieci mogą potrzebować transfuzji krwi.
Interakcje z innymi lekami
Jednoczesne określenie karbamazepiny z inhibitorami CYP3A4 może prowadzić do zwiększenia stężenia w osoczu i rozwoju działań niepożądanych.Kumulowane stosowanie induktorów CYP3A4 może prowadzić do przyspieszenia metabolizmu karbamazepiny, zmniejszenia jej stężenia w osoczu i zmniejszenia efektu terapeutycznego; przeciwnie, ich usunięcie może zmniejszyć szybkość biotransformacji karbamazepina i prowadzić do zwiększenia jego stężenia kontsentratsii.Povyshayut karbamazepina osocza, werapamil, diltiazem, felodypina, dekstropropoksyfen, viloksazin, fluoksetyna, fluwoksamina, cymetydyna, acetazolamid, danazol, dezypramina, nikotynamid (tylko dla dorosłych w dużych dawkach), makrolidy (erytromycyna, josamycyna, klarytromycyna, troleandomycyna), azole (itrakonazol, ketokonazol, flukonazol), terfenadyna, loratadyna, izoniazyd, propoksyfen, sok grejpfrutowy, wirus inhibitorów proteazy stosowane w leczeniu zakażenia HIV (na przykład rytonawir) - wymagane jest skorygowanie reżimu dawkowania lub monitorowanie stężenia karbamazepiny w osoczu Phelbat zmniejsza stężenie karbamazepiny w osoczu i zwiększa stężenie 10,11-epoksydu karbamazepiny, podczas gdy felbamat w surowicy: stężenie karbamazepiny zmniejsza się przez fenobarbital,phenyinum białka osocza i zwiększenie stężenia farmakologicznie aktywnego metabolitu (10,11-epoksyd karbamazepiny). Łączne stosowanie Finlepsinum kwasu walproinowego w wyjątkowych przypadkach może pojawić się pomyłek lub śpiączka soznaniya.Izotretinoin modyfikuje biologiczną i / lub klirens karbamazepiny i karbamazepina-10,11-epoksyd (wymaga monitorowania stężenia w osoczu karbamazepina) .Karbamazepin może zmniejszać stężenie w osoczu (zmniejszenie lub nawet całkowicie neutralizować działanie), które może wymagać dawki korekcji następujących leków: klobazama, klonazepam, etosuksymid, digoksyna, prymidon, kwas walproinowy, alprazolam, Kortykosteroidy (prednizon, deksametazon) teteratsiklinov cyklosporyna (doksycyklina), haloperidol, metadon, preparatów do podawania doustnego, zawierające estrogeny i / lub progesteronu (wymaga wybór alternatywnych metod antykoncepcyjnych), teofilina, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi (warfaryna, fenprokumon, dikumarol), lamotryginy, topiramatu trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (imipramina, amitryptylina, nortryptylina, klomipramina), klozapina, felbamat, tiagabina, okskarbazepinę, inhibitory proteazy stosowane w terapii HIV (indinawir, rit onavira, sakwinawir), blokery kanału wapniowego (grupa dihydropirydyny, taka jak felodypina), cit, itrakonazol, lewotyroksyna, midazolam, olanzapina, limfocyt, risperidon, cit, tramadol, ziprasidon. Przy równoczesnym stosowaniu karbamazepiny i preparatów litu można zwiększyć działanie neurotoksyczne obu substancji aktywnych Tetracykliny mogą osłabić działanie terapeutyczne karbamazepiny. miejscowo paracetamolu zwiększa ryzyko efektów toksycznych w wątrobie zmniejsza skuteczność terapeutyczną (przyspieszenie metabolizmu paracetamolu) przypisania .Odnovremennoe karbamazepina fenotiazyny, pimozyd, tioksanteny, molindonu, haloperidol, maprotylinaklozapinę i trójpierścieniowe antydepresanty powoduje zwiększone działanie hamujące na ośrodkowy układ nerwowy i osłabiają działanie przeciwdrgawkowe karbamazepina.Ingibitory MAO giperpireticheskih zwiększa ryzyko kryzysowych, nadciśnieniowego, konwulsje i śmierć (przed terminem karbamazepiny inhibitory MAO powinno zostać przerwane przez co najmniej 2 tygodnie lub, jeśli pozwala na to sytuacja kliniczna, nawet przez dłuższy czas). Jednoczesne stosowanie diuretyków (hydrochlorotiazyd, furosemid) może prowadzić do na hiponatremię, której towarzyszą objawy kliniczne, Zmniejsza działanie niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie (pankuronium). W przypadku takiej kombinacji może wymagać zwiększenia dawki leków zwiotczających mięśnie, staranne monitorowanie pacjenta w związku z możliwością szybszego rozwiązania miorelaksantov.Karbamazepin zmniejsza Przenośność leki etanola.Mielotoksicheskie zwiększenia ekspresji gematotoksichnosti preparata.Uskoryaet antykoagulanty metabolizm, hormonalnych preparatów antykoncepcyjnych , kwas foliowy, prazykwantel, może y