Tabletki Forsiga 10 mg N30
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Dapagliflozin
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
1 tabletka zawiera: Dapagliflozin propanodiol monohydrat 12,3 mg, co odpowiada zawartości substancji mgVspomogatelnye dapagliflozyna 10 celuloza mikrokrystaliczna - 171,45 mg bezwodnej laktozy krospowidon - 50 mg - 10 mg dwutlenku krzemu - 3,75 mg stearynian magnezu - 2,5 powłoki mg.Sostav : Żółty Opadry II - 10 mg (częściowo zhydrolizowany alkohol poliwinylowy - 4 mg, dwutlenek tytanu - 2,35 mg, makrogol 3350 - 2,02 mg, talk - 1,48 mg, tlenek żelaza - żółty tlenek - 0,15 mg).
Efekt farmakologiczny
Doustnie hipoglikemiczne preparat.Mehanizm deystviyaDapagliflozin - grubość (Stała hamowania (Ki) 0,55 nM), odwracalnym inhibitorem selektywnym sodu kotransportera glukozy typu 2 (SGLT2). SGLT2 ulega selektywnej ekspresji w nerkach i nie występuje w więcej niż 70 innych tkankach ciała (w tym w wątrobie, mięśniach szkieletowych, tkance tłuszczowej, gruczołach sutkowych, pęcherzu moczowym i mózgu). SGLT2 jest głównym nośnikiem biorącym udział w procesie reabsorpcji glukozy w kanalikach nerkowych. Reabsorpcja glukozy w kanalikach nerkowych u pacjentów z cukrzycą typu 2 (cukrzyca typu 2) utrzymuje się pomimo hiperglikemii. Hamując transfer nerkowy glukozy, dapagliflozyna zmniejsza jej wchłanianie zwrotne w kanalikach nerkowych, co prowadzi do eliminacji glukozy przez nerki. Wynikiem dapagliflozinu jest zmniejszenie stężenia glukozy na czczo i po posiłku, a obniżone stężenie hemoglobiny glikozylowanej u pacjentów z glukozą SD2.Vyvedenie (efekt glyukozurichesky) obserwowano po pierwszym dawkę leku utrzymywano przez dalsze 24 godzin, a dalej w czasie leczenia . Ilość glukozy wydalana przez nerki dzięki temu mechanizmowi zależy od stężenia glukozy we krwi i od wskaźnika filtracji kłębuszkowej (GFR). Dapagliflozyna nie wpływa na prawidłową endogenną produkcję glukozy w odpowiedzi na hipoglikemię. Wpływ dapagliflozyny nie zależy od wydzielania insuliny i wrażliwości na insulinę. W badaniach klinicznych, lek wykazało poprawę Forsiga funkcji β komórek (test HOMA, ocena modelu homeostazy glukozy) .Vyvedenie nerkach spowodowanych dapagliflozin, wraz z utratą kalorii i zmniejszenie wagi ciała.Hamowanie dapagliflozyna sodu glukoza cotransport towarzyszy słaby środek moczopędny i natriuretyczny effektami.Dapagliflozin przejściowy nie ma wpływu na inne transportery glukozy niosących transportu glukozy do tkanek obwodowych i wykazują ponad 1400 razy większą selektywność wobec SGLT2 niż SGLT1, głównego przenośnika jelita Farmakodynamika Po przyjęciu dapagliflozyny przez zdrowych ochotników i pacjentów z cukrzycą typu 2 nastąpił wzrost liczby oh glukozy przez nerki. Po otrzymaniu dapagliflozyny w dawce 10 mg / dobę przez 12 tygodni pacjenci z cukrzycą typu 2 przyjmowali około 70 g glukozy / dzień przez nerki (co odpowiada 280 kcal / dzień). U pacjentów z cukrzycą typu 2, którzy przyjmowali dapagliflozynę w dawce 10 mg / dobę przez długi czas (do 2 lat), wydalanie glukozy utrzymywało się przez cały czas leczenia, a wydalanie glukozy przez nerki z dapagliflozyną prowadzi również do diurezy osmotycznej i zwiększenia objętości moczu. Zwiększenie objętości moczu u pacjentów z cukrzycą 2, którzy przyjmowali dapagliflozynę w dawce 10 mg / dobę, utrzymywało się przez 12 tygodni i wynosiło około 375 ml / dobę. Zwiększeniu objętości moczu towarzyszył niewielki i przejściowy wzrost wydalania sodu przez nerki, który nie zmienił stężenia sodu w surowicy. Planowana analiza wyników 13 badań kontrolowanych placebo wykazała spadek skurczowego ciśnienia krwi (MAP) o wartości 3,7 mm Hg. i rozkurczowe ciśnienie krwi (DBP) przy 1,8 mm Hg. w 24. tygodniu leczenia dapagliflozyną w dawce 10 mg / dobę w porównaniu ze zmniejszeniem SBP i DBP o 0,5 mm Hg. w grupie placebo. Podobny spadek ciśnienia tętniczego obserwowano podczas 104-tygodniowego leczenia Stosując dapagliflozynę w dawce 10 mg / dobę u pacjentów z cukrzycą typu 2 z niedostateczną kontrolą glikemii i nadciśnieniem tętniczym, otrzymujących leki blokujące receptory angiotensyny II, inhibitory ACE, w tym w połączeniu z innym lekiem przeciwnadciśnieniowym nastąpił spadek indeksu glikowanej hemoglobiny o 3,1% i spadek GAD o 4,3 mm Hg. po 12 tygodniach terapii w porównaniu z placebo.
Farmakokinetyka
Wchłanianie Po spożyciu dapagliflozyna jest szybko i całkowicie wchłaniana z przewodu pokarmowego i może być przyjmowana zarówno podczas posiłku, jak i poza nim.Cmax dapagliflozyny w osoczu krwi zwykle osiąga się w ciągu 2 godzin po podaniu na pusty żołądek. Wartości Cmax i AUC zwiększają się proporcjonalnie do dawki dapagliflozyny. Całkowita biodostępność dapagliflozyny po podaniu doustnym w dawce 10 mg wynosi 78%. Posiłek miał umiarkowany wpływ na farmakokinetykę dapagliflozyny u zdrowych ochotników. Spożywanie dużej ilości tłuszczu zmniejszyło Cmax dapagliflozyny o 50%, wydłużyło T max w osoczu o około 1 godzinę, ale nie wpłynęło na AUC w porównaniu do postu. Zmiany te nie mają znaczenia klinicznego: rozkład wiązania dapagliflozyny z białkami osocza wynosi około 91%. U pacjentów z różnymi chorobami, takimi jak upośledzenie funkcji nerek lub wątroby ta nie izmenyalsya.MetabolizmDapagliflozin - C-przyłączony aglikonu glukozyd, które wiąże się z glukozy wiązanie węgiel-węgiel, co zapewnia jego stabilność pod względem glikozydazy. Dapagliflozyna postać metabolizowany głównie, nieaktywny metabolit dapagliflozyna-3-O-glyukuronida.Posle spożycie 50 mg dapagliflozyna 14C-61% dawki jest metabolizowana w Dapagliflozin-3-O-glukuronidu, co stanowi 42% całkowitej radioaktywności w osoczu ( na AUC0-12 h). Niezmieniony lek stanowi 39% całkowitej radioaktywności w osoczu. Udział innych metabolitów nie przekracza 5% całkowitej radioaktywności w osoczu. Dapagliflozyno-3-O-glukuronid i inne metabolity nie mają działania farmakologicznego. Dapagliflozyna-3-O-glukuronidu jest utworzona przez urydyny enzym difosforan-glukuronylotransferazy 1A9 (UGT1A9), występującego w wątrobie i nerkach cytochromu izoenzymów cytochromu zaangażowanych w metabolizm mniejszym stepeni.VyvedenieSredny T1 / 2 osocza od zdrowych ochotników 12,9 godziny po podaniu pojedynczej dawki dapagliflozyna doustnie w dawce 10 mg. Dapagliflozyna i jej metabolity są wydalane głównie przez nerki, a tylko mniej niż 2% jest wydalane w postaci niezmienionej. Po przyjęciu 50 mg 14-dapagliflozyny wykryto 96% radioaktywności - 75% w moczu i 21% w kale. W przybliżeniu 15% radioaktywności wykrytej w kale w niezmodyfikowanej dapagliflozin.Farmakokinetika miał szczególny sluchayahPatsienty kliniczne z upośledzoną czynnością nerek.W stanie równowagi (AUC średnia) ekspozycja ustrojowa Dapagliflozin u pacjentów z cukrzycą typu 2 i niewydolność nerek światła, umiarkowanych lub ciężkich (określane w rozliczeniu joheksolu) 32%, 60% i 87% większe niż u pacjentów z cukrzycą typu 2 i normalnego funkcjonowania nerki, odpowiednio. Ilość glukozy wydalana przez nerki w ciągu dnia podczas przyjmowania dapagliflozyny w stanie równowagi zależała od stanu czynności nerek. Pacjenci z cukrzycą typu 2 i prawidłową czynnością nerek i niewydolność nerek, łagodne, umiarkowane lub ciężkie dziennie zaciskowej 85, 52, 18, i 11 g glukozy, odpowiednio. Nie stwierdzono różnic w wiązaniu dapagliflozyny z białkami u zdrowych ochotników oraz u pacjentów z niewydolnością nerek o różnym nasileniu. Nie wiadomo, czy hemodializa wpływa na ekspozycję na dapagliflozynę Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z niewydolnością wątroby, łagodne lub umiarkowane, średnie wartości C max i AUC dapagliflozyna wynosiły odpowiednio 12% i 36% wyższa w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Różnice te nie mają znaczenia klinicznego, dlatego nie jest konieczne dostosowanie dawki dapagliflozyny w łagodnej i umiarkowanej niewydolności wątroby. U pacjentów z niewydolnością wątroby, ciężka (klasa C wg Childa-Pugha), średnie wartości Cmax i AUC dapagliflozyna były odpowiednio 40% i 67% większa w porównaniu ze zdrowymi dobrovoltsami.Patsienty starszych (wieku 65 lat). Nie zaobserwowano znaczącego klinicznie wzrostu ekspozycji u pacjentów w wieku poniżej 70 lat (chyba że wzięto pod uwagę czynniki inne niż wiek). Jednak można się spodziewać zwiększenia ekspozycji z powodu zmniejszenia czynności nerek związanej z wiekiem. Dane dotyczące ekspozycji u pacjentów w wieku powyżej 70 lat są niewystarczające. U kobiet średnia wartość AUC w równowadze jest o 22% większa niż u mężczyzn. Nie stwierdzono klinicznie istotnych różnic w ekspozycji układowej wśród przedstawicieli rasy rasy białej, negroidów i mongoloidów. Oznaczono niższe wartości ekspozycji przy zwiększonej masie ciała. Dlatego u pacjentów o niskiej masie ciała może wystąpić nieznaczny wzrost ekspozycji, a u pacjentów ze zwiększoną masą ciała można zaobserwować zmniejszenie ekspozycji na dapagliflozynę.Różnice te nie mają jednak znaczenia klinicznego.
Wskazania
Cukrzyca typu 2 oprócz diety i ćwiczeń fizycznych w celu poprawy kontroli glikemii jako: - monoterapia, - uzupełnienie terapii metforminą, pochodnymi sulfonylomocznika (w tym w połączeniu z metforminą), tiazolidynodionem, inhibitorami peptydazy dipeptydylowej 4 (DPP-4 ) (w tym w połączeniu z metforminą), preparaty insuliny (w tym w połączeniu z jednym lub dwoma preparatami hipoglikemizującymi do podawania doustnego) przy braku odpowiedniej kontroli glikemii w tej terapii; leczenie metforminą, z zasadnością tej terapii.
Przeciwwskazania
- cukrzyca typu 1, - cukrzycowa kwasica ketonowa, - umiarkowana lub ciężka niewydolność nerek (GFR <60 ml / min / 1,73 m2) lub schyłkowa niewydolność nerek, - dziedziczna nietolerancja laktozy, niedobór laktazy i nietolerancja glukozy-galaktozy, - ciąża - okres karmienia piersią, - dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat (bezpieczeństwo i skuteczność nie są badane), - pacjenci przyjmujący diuretyki pętlowe lub o obniżonej BCC, na przykład z powodu ostrych chorób (takich jak żołądkowo-jelitowy - choroby jelitowe) - pacjenci w podeszłym wieku w wieku 75 lat i starsi (w celu rozpoczęcia leczenia), - zwiększona indywidualna wrażliwość na jakikolwiek składnik leku.
Środki ostrożności
Ostrożnie: ciężka niewydolność wątroby, zakażenie dróg moczowych, ryzyko zmniejszenia BCC, pacjenci w podeszłym wieku, przewlekła niewydolność serca, zwiększony hematokryt.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Ze względu na to, że stosowanie dapagliflozyny podczas ciąży nie było badane, lek jest przeciwwskazany w tej kategorii pacjentów. W przypadku rozpoznania ciąży leczenie dapagliflozyną należy przerwać i nie wiadomo, czy dapagliflozyna i / lub jej nieaktywne metabolity przenikają do mleka matki. Ryzyko dla noworodków / dzieci nie może być wykluczone. Dapagliflozyna przeciwwskazana podczas karmienia piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz, niezależnie od posiłku - Monoterapia: Zalecana dawka produktu Forsig wynosi 10 mg raz na dobę - Leczenie skojarzone: Zalecana dawka produktu Forsig wynosi 10 mg raz na dobę w skojarzeniu z metforminą. - Początkowa terapia skojarzona z metforminą: Zalecane dawka leku Forsig wynosi 10 mg raz na dobę,Dawka metforminy wynosi 500 mg raz na dobę W przypadku niewystarczającej kontroli glikemii należy zwiększyć dawkę metforminy Stosowanie w szczególnych grupach pacjentów Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby W przypadku upośledzenia czynności wątroby, łagodne lub umiarkowane nasilenie nie wymaga dostosowania dawki leku. nieprawidłowa czynność wątroby jest zalecana początkowa dawka 5 mg. Przy dobrej tolerancji dawkę można zwiększyć do 10 mg (patrz "Farmakokinetyka" i "Instrukcje specjalne") Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Skuteczność dapagliflozyny zależy od czynności nerek, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek o umiarkowanym nasileniu skuteczność leczenia jest zmniejszona, oraz u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami, najprawdopodobniej jest nieobecny. Lek Forsig jest przeciwwskazany u pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością nerek (klirens kreatyniny (CK) w łagodnych zaburzeniach czynności nerek). Nie trzeba dostosowywać dawki leku Dzieci Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności dapagliflozyny u pacjentów w wieku poniżej 18 lat (patrz punkt "Przeciwwskazania") Pacjenci w podeszłym wieku Pacjenci w podeszłym wieku nie muszą dostosowywać dawki, jednak przy wyborze dawki należy pamiętać, że ta kategoria pacjentów jest bardziej narażona na zaburzenia czynności nerek i ryzyko zmniejszenia objętości krwi krążącej (BCC) Ponieważ doświadczenie kliniczne z lekiem u pacjentów w wieku 75 lat i starszych jest ograniczone, jest przeciwwskazane w Inat terapia dapagliflozin w tej grupie wiekowej.
Efekty uboczne
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa We wcześniej zaplanowanej analizie zebranych danych, uwzględniono wyniki z 12 badań kontrolowanych placebo, w których 1 193 pacjentów przyjmowało dapagliflozynę w dawce 10 mg, a 1339 pacjentów otrzymywało placebo Ogólna częstość występowania zdarzeń niepożądanych (krótkoterminowa terapia) u pacjentów przyjmujących dapagliflozynę w 10 dawkach mg było podobne do obserwowanego w grupie placebo Liczba zdarzeń niepożądanych prowadzących do przerwania leczenia była niewielka i zrównoważona w grupach terapeutycznych. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi, które doprowadziły do zniesienia terapii dapagliflozyną w dawce 10 mg, było zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi (0,4%), zakażenie dróg moczowych (0,3%), nudności (0,2%), zawroty głowy (0, 2%) i wysypka (0,2%).U jednego pacjenta, który zażywał dapagliflozynę, zdiagnozowano rozwój zdarzenia niepożądanego ze strony wątroby wywołanego polekowym zapaleniem wątroby i / lub autoimmunologicznym zapaleniem wątroby, Najczęstszym działaniem niepożądanym była hipoglikemia, w zależności od rodzaju podstawowej terapii stosowanej w każdym badaniu. Częstość występowania łagodnych epizodów hipoglikemii była podobna w grupach leczonych, w tym w grupie placebo. Lista niechcianych reakcji w postaci tabeli Poniżej wymieniono niepożądane reakcje zgłaszane w badaniach klinicznych kontrolowanych placebo. Żadna z nich nie zależała od dawki leku Częstość występowania działań niepożądanych jest przedstawiona w następującej gradacji: bardzo często (≥1 / 10), często (≥1 / 100, Działania niepożądane w badaniach kontrolowanych placebo (a) Zakażenia i inwazje: często * - zapalenie sromu i pochwy, balanitis i podobne infekcje narządów płciowych (b), (C), zakażenia dróg oddechowych (b) rzadko ** - sromu zud.Narusheniya metabolizmu i odżywiania .. często - hipoglikemii (gdy jest stosowany w połączeniu z sulfonylomocznikiem lub insuliny) (b) Rzadko ** - Zmniejszone BCC (b), (e) Pragnienie. Przewód pokarmowy: Rzadko ** - Zaparcia Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Rzadko ** - Zwiększona potliwość Zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej: Często * - Bóle pleców. nerek i dróg moczowych: Często * - trudności w oddawaniu moczu, wielomocz (d) Rzadko ** - Nikturiya.Laboratornye danych instrumentalnej :. Często * - Dyslipidemia (f), zwiększenie wartości hematokrytu (g) Niezbyt ** - wzrost stężenia kreatyniny w surowicy. . Wzrost stężenia mocznika we krwi (A) -. W poniższej tabeli przedstawiono dane dla leku, do 24 tygodni (krótkotrwałego leczenia), niezależnie od otrzymania dodatkowego hipoglikemiczne leku (B) -. Patrz odpowiedniej sekcji, aby uzyskać więcej informacji, (C). - zapalenie sromu i pochwy, balanitis i podobne infekcje narządów płciowych obejmują, na przykład, następujące z góry określone korzystne terminy: zakażenie grzybicze sromu i pochwy, zakażenie pochwy, zapalenie balanowe, zakażenie grzybicze narządów płciowych, sromowag kandydoza jamy ustnej, zapalenie sromu i pochwy, zapalenie balidionu candida, kandydoza narządów płciowych, zakażenie narządów płciowych, zakażenie narządów płciowych u mężczyzn, zakażenie prącia,zapalenie sromu, bakteryjne zapalenie pochwy, ropień sromu. (d) - Poliuria obejmuje korzystne terminy: pollakiuria, poliuria i zwiększona diureza. (e) - Zmniejszona bcc obejmuje, na przykład, następujące z góry określone preferowane terminy: odwodnienie, hipowolemię, niedociśnienie tętnicze. - Średnia zmiana następujących wskaźników w procentach wartości wyjściowych odpowiednio dla grupy otrzymującej dapagliflozynę wynoszącej 10 mg i dla grupy placebo wyniosła: 1,4% całkowitego cholesterolu w porównaniu do 0,4%; cholesterol - HDL 5,5% w porównaniu z 3,8%; cholesterol - LDL 2,7% w porównaniu z - 1,9%; trójglicerydy - 5,4% w porównaniu do - 0,7%. (g) - Średnia zmiana w hematokrycie od wartości wyjściowych wyniosła 2,15% w grupie otrzymującej dapagliflozynę 10 mg w porównaniu do - 0,40% w grupie placebo. ≥2% pacjentów przyjmujących dapagliflozynę w dawce 10 mg i ≥1% częściej niż w grupie otrzymującej placebo. ** Oznaczone w ≥0,2% pacjentów i ≥0,1% częściej u większej liczby pacjentów (co najmniej 3) w grupie otrzymującej dapagliflozynę 10 mg w porównaniu z grupą placebo, niezależnie od uzupełniającego leku hipoglikemicznego. Opis niektórych niepożądanych reakcji S: Hipoglikemia Częstość występowania hipoglikemii zależy od rodzaju podstawowej terapii stosowanej w każdym badaniu. W badaniach nad dapagliflozyną stosowanej w monoterapii, w leczeniu skojarzonym z metforminą przez okres do 102 tygodni, częstość występowania łagodnej hipoglikemii była podobna (zmniejszenie wartości BCC, a reakcje niepożądane związane ze spadkiem wartości Bcc (w tym przypadki odwodnienia, hipowolemii lub niedociśnienia tętniczego) odnotowano w 0,8 % i 0,4% pacjentów przyjmujących dapagliflozynę w dawce 10 mg i placebo, ciężkie reakcje odnotowano w przypadku zapalenia sromu i pochwy, zapalenia balanowego i podobnych zakażeń narządów płciowych, zapalenia pochwy, zapalenia pochwy i podobnej infekcji Narządy płciowe zdiagnozowano u 4,8% i 0,9% pacjentów przyjmujących odpowiednio 10 mg i dapagliflozynę. Większość zakażeń była łagodna lub umiarkowana, początkowy przebieg standardowej terapii był skuteczny, dlatego pacjenci rzadko zaprzestali przyjmowania dapagliflozyny. Infekcje te częściej rozwijają się u kobiet (odpowiednio 6,9% i 1,5% w przypadku odpowiednio dapagliflozyny i placebo) oraz u pacjentów z takimi zakażeniami w przeszłości, częściej nawracają .. Zakażenia dróg moczowych Zakażenia dróg moczowych są częściej odnotowywane, gdy są stosowane i dapagliflozyna 10 mg niż w grupie placebo (4,3% w porównaniu z 3,7%, odpowiednio; patrz rozdział "Instrukcje specjalne").Większość zakażeń była łagodna lub umiarkowana; początkowy przebieg standardowej terapii był skuteczny i dlatego pacjenci rzadko przerwali stosowanie dapagliflozyny. Zakażenia te częściej występowały u kobiet iu pacjentów z takimi zakażeniami w historii, częściej nawracały, parathormon (PTH), notowano nieznaczny wzrost stężenia PTH w surowicy oraz w większym stopniu u pacjentów z wyższymi wyjściowymi stężeniami PTH. Badania gęstości mineralnej kości u pacjentów z prawidłową czynnością nerek lub łagodną niewydolnością nerek nie wykazały utraty masy kostnej w ciągu roku leczenia Nowotwory złośliwe W badaniach klinicznych ogólny odsetek pacjentów ze złośliwymi lub nieokreślonymi nowotworami był podobny w grupie z dapagliflozyną (1, 47%) oraz placebo / grupa odniesienia (1,35%). Według badań na zwierzętach lek nie wykazywał właściwości rakotwórczych ani mutagennych. Rozważając przypadki rozwoju nowotworów różnych narządów, względne ryzyko związane z dapagliflozyną wynosiło powyżej 1 dla niektórych nowotworów (pęcherz, gruczołu krokowego, gruczoł mleczny) i poniżej 1 dla innych (na przykład krwi i układu limfatycznego, jajników, układu moczowego) na ogół bez zwiększania ryzyka rozwoju nowotworów związanych z dapagliflozyną. Zwiększone / zmniejszone ryzyko nie było statystycznie istotne dla żadnego układu narządów. Biorąc pod uwagę brak informacji na temat rozwoju nowotworów w badaniach przedklinicznych, a także krótki okres utajony między pierwszą ekspozycją leku a diagnozą guza, związek przyczynowy ocenia się jako mało prawdopodobny. Ponieważ brak równowagi numerycznej guzów piersi, pęcherza moczowego i gruczołu krokowego wymaga szczególnej uwagi, badanie tej kwestii będzie kontynuowane w ramach badań porejestracyjnych. Starsi pacjenci (≥65 lat) Niepożądane reakcje związane z zaburzeniami czynności nerek lub niewydolnością nerek zgłaszane są w 2 badaniach. 5% pacjentów, którzy otrzymywali dapagliflozynę i 1,1% pacjentów otrzymujących placebo, w grupie pacjentów ≥65 lat (patrz sekcja "Instrukcje specjalne"). Najczęstszym działaniem niepożądanym związanym z zaburzeniami czynności nerek był wzrost stężenia kreatyniny w surowicy.Większość tych reakcji była przejściowa i odwracalna. Wśród pacjentów w wieku ≥65 lat, spadek BCC, najczęściej rejestrowany jako niedociśnienie tętnicze, obserwowano u 1,5% i 0,4% pacjentów przyjmujących odpowiednio dapagliflozynę i placebo (patrz punkt "Instrukcje specjalne").
Przedawkowanie
Dapagliflozyna jest bezpieczna i dobrze tolerowana przez zdrowych ochotników, gdy przyjmuje się raz w dawkach do 500 mg (50 razy więcej niż zalecana dawka). Glukozę oznaczano w moczu po przyjęciu leku (co najmniej 5 dni po przyjęciu dawki 500 mg), podczas gdy nie wykryto żadnych przypadków odwodnienia, niedociśnienia tętniczego, braku równowagi elektrolitowej lub klinicznie znaczącego wpływu na odstęp QTc. Częstość występowania hipoglikemii była podobna do częstości występowania w przypadku placebo. W badaniach klinicznych u zdrowych ochotników i pacjentów z T2DM, którzy przyjmowali lek raz w dawkach do 100 mg (10 razy większych niż maksymalna zalecana dawka) przez 2 tygodnie, częstość występowania hipoglikemii była nieco wyższa niż w przypadku przyjmowania placebo i nie zależała od dawki . Częstość występowania zdarzeń niepożądanych, w tym odwodnienia lub niedociśnienia, była podobna do częstości w grupie placebo, bez istotnych klinicznie, zależnych od dawki zmian parametrów laboratoryjnych, w tym biomarkerów w surowicy elektrolitowej i funkcji nerek Leczenie: w przypadku przedawkowania konieczna jest terapia podtrzymująca, biorąc pod uwagę stan pacjenta. Nie badano usuwania dapagliflozyny za pomocą hemodializy.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje farmakodynamiczneDepagliflozyna może nasilać działanie moczopędne diuretyków tiazydowych i pętlowych oraz zwiększać ryzyko odwodnienia i niedociśnienia tętniczego Hipoglikemię może wystąpić na tle insuliny i leków wydzielania insuliny. Dlatego, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia hipoglikemii podczas jednoczesnego przepisywania preparatu Forsig z preparatem insuliny lub leku, który zwiększa wydzielanie insuliny, może być konieczne zmniejszenie dawki preparatu insuliny lub leku, który zwiększa wydzielanie insuliny. Podczas badań in vitro dapagliflozyna nie hamowała izoenzymów cytochromu P450 CYP1A2, CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6, CYP3A4 i nie indukowała Wał izoenzymy CYP2B6, CYP1A2 i CYP3A4.W związku z tym nie przewiduje się, aby wpływać dapagliflozyna klirensu metabolicznego stosowanie innych leków, które są metabolizowane przez działanie tych izofermentov.Vliyanie innych leków na interakcji dapagliflozinIssledovaniya udziałem zdrowych ochotników, głównie występujące w pojedynczej dawce leku podano, że metformina, pioglitazon, sitagliptyny, glimepiryd, wogliboza, hydrochlorotiazyd, bumetanid, walsartan lub symwastatyna nie wpływają na farmakokinetykę dapagliflozyny. hosta dapagliflozyna i rifampicyna induktor różne aktywne transporterów i enzymów metabolizujących leki zmniejszenie narażenia Dapagliflozin (AUC) o 22%, bez istotnego klinicznie wpływu na dobowego wydalania glukozy w nerkach. Nie zaleca się dostosowywania dawki leku. Klinicznie znaczące wyniki przy stosowaniu do innych czynników (na przykład, karbamazepina, fenytoina, fenobarbital) nie ozhidaetsya.Posle wspólnego dapagliflozinu aplikacji i kwas mefenamowy (inhibitor UGT1A9) był wyższy od 55% Dapagliflozin ogólnoustrojowym, ale nie znaczące klinicznie wpływ na codzienne wydalania nerki glukozy . Nie jest zalecane dostosowanie dawki preparata.Vliyanie dapagliflozin na inne leki badaniach interakcji u zdrowych ochotników, głównie, gdy wziął dawkę leku, dapagliflozin nie wpływa na farmakokinetykę metforminy, pioglitazonu, sitagliptyny, glimepirydu, hydrochlorotiazyd, bumetanid, walsartan, digoksyny (substrat P -gp) lub warfaryny (S-warfaryna, substrat izoenzymu CYP2C9) lub działania przeciwzakrzepowego, jak oceniono za pomocą MHO. dapagliflozyna zastosowanie w pojedynczej dawce 20 mg symwastatyny (substrat izoenzym CYP3A4) wykazało wzrost o 19% AUC symwastatyny i 31% kwasu AUC simvastatinovoy. Zwiększenie ekspozycji na kwas symwastatyny i simvastatinovoy nie za klinicznie znachimym.Drugie vzaimodeystviyaVliyanie rodzajów palenia, diety, preparatów ziołowych i otrzymania alkoholu na farmakokinetykę PARAMETRY dapagliflozyna nie badano.
Instrukcje specjalne
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek Skuteczność dapagliflozyny zależy od czynności nerek i ta skuteczność jest zmniejszona u pacjentów z umiarkowanie ciężką niewydolnością nerek i prawdopodobnie nie występuje u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Wśród pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (CC <60 ml / min lub szacunkowo GFR <60 ml / min / 1,73 m2), większy odsetek pacjentów otrzymujących dapagliflozynę wykazywał wzrost stężenia kreatyniny, fosforu, PTH i niedociśnienie tętnicze. pacjenci otrzymujący placebo. Lek Forsiga jest przeciwwskazany u pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością nerek (CC <60 ml / min lub szacunkowy GFR <60 ml / min / 1,73 m2). Lek Forsiga nie był badany w ciężkiej niewydolności nerek (CC <30 ml / min lub szacowany GFR <30 ml / min / 1,73 m2) lub w końcowej fazie niewydolności nerek Zaleca się monitorowanie czynności nerek w następujący sposób: - przed rozpoczęciem leczenia dapagliflozyną i co najmniej 1 raz na rok, - przed rozpoczęciem jednoczesnego stosowania leków, które mogą zmniejszać czynność nerek, a następnie okresowo, - w przypadku niewydolności nerek o nasileniu zbliżonym do umiarkowanego, co najmniej 2-4 razy w roku. Ze zmniejszeniem czynności nerek poniżej QC <60 ml / min lub oszacowanym GFR <60 ml / min / 1,73 m2, należy przerwać stosowanie dapagliflozyny Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby W badaniach klinicznych uzyskano ograniczone dane dotyczące stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Ekspozycja na dapagliflozynę jest zwiększona u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby Stosowanie u pacjentów z ryzykiem zmniejszenia dobowej objętości krwi w celu wykształcenia niedociśnienia tętniczego i / lub braku równowagi elektrolitowej Zgodnie z mechanizmem działania dapagliflozyna zwiększa diurezę, czemu towarzyszy niewielkie obniżenie ciśnienia krwi. Działanie moczopędne może być bardziej widoczne u pacjentów z bardzo wysokim stężeniem glukozy we krwi Dapagliflozyna jest przeciwwskazana u pacjentów przyjmujących diuretyki pętlowe lub u pacjentów z obniżoną BCC, na przykład z powodu ostrych chorób (takich jak choroby żołądkowo-jelitowe).dla których obniżenie ciśnienia krwi spowodowane przez dapagliflozynę może stanowić ryzyko, na przykład u pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi w wywiadzie, u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym w wywiadzie, zaleca się uważne monitorowanie BCC i pacjentów w podeszłym wieku. elektrolity (na przykład badanie fizykalne, pomiar ciśnienia krwi, testy laboratoryjne, w tym hematokryt) na tle powiązanych stanów, które mogą prowadzić do zmniejszenia BCC. Z obniżeniem BCC zaleca się tymczasowe przerwanie przyjmowania dapagliflozyny przed skorygowaniem tego stanu. Kwasica ketonowo-kwasowa została zgłoszona podczas stosowania leku po wprowadzeniu do obrotu, w tym. cukrzycowej kwasicy ketonowej, u pacjentów z cukrzycą typu 1 i 2, przyjmujących lek Forsig i inne inhibitory SGLT2, chociaż związek przyczynowy nie został ustalony. Forsigue nie jest wskazany w leczeniu pacjentów z cukrzycą typu 1. Pacjenci przyjmujący lek Forsig z objawami wskazującymi na kwasicę ketonową, w tym nudności, wymioty, bóle brzucha, złe samopoczucie i duszność, powinni być sprawdzeni pod kątem obecności kwasicy ketonowej. krew poniżej 14 mmol / l. Jeśli podejrzewa się kwasicę ketonową, należy rozważyć możliwość anulowania lub czasowego przerwania stosowania produktu Forsig, a pacjenta należy natychmiast zbadać. operacja trzustki), zmniejszenie dawki insuliny, spożycie kalorii spożytej żywności lub zwiększone zapotrzebowanie na insulinę z powodu i fektsy, chorobę lub zabieg chirurgiczny, a także nadużywanie alkoholu. Forsigus należy stosować ostrożnie u tych pacjentów Zakażenia układu moczowego Podczas analizowania połączonych danych dotyczących stosowania dapagliflozyny przez 24 tygodnie, zakażenia dróg moczowych są częstsze w przypadku stosowania dapagliflozyny w dawce 10 mg w porównaniu z placebo. Rozwój odmiedniczkowego zapalenia nerek był notowany rzadko, z podobną częstością w grupie kontrolnej.Wydalaniu glukozy przez nerki może towarzyszyć zwiększone ryzyko wystąpienia zakażeń dróg moczowych, dlatego też w leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek lub urosepsy należy rozważyć możliwość czasowego przerwania leczenia dapagliflozyną Urosepsis i odmiedniczkowe zapalenie nerek. Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano ciężkie zakażenia układu moczowego, w tym urosepsis i odmiedniczkowe zapalenie nerek, wymagające hospitalizacji pacjentów przyjmujących Forsig i inne inhibitory SGLT2. Terapia inhibitorami SGLT2 zwiększa ryzyko rozwoju infekcji dróg moczowych. Pacjenci powinni być monitorowani pod kątem oznak i objawów infekcji dróg moczowych i, jeśli to wskazane, powinni być leczeni natychmiast .. Pacjenci w podeszłym wieku Pacjenci w podeszłym wieku są bardziej narażeni na upośledzenie czynności nerek i (lub) stosują leki hipotensyjne, które mogą wpływać na czynność nerek, takie jak