Roztwór Fraksiparin do wstrzykiwań 5700me strzykawka 0,6ml N10
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Wapń Nadroparyna
Formularz zwolnienia
Rozwiązanie
Skład
Składnik czynny: Nadroparyna wapniowa Stężenie substancji czynnej (jednostki): 5700 ME
Efekt farmakologiczny
Nadroparyna jest heparyna o niskim ciężarze cząsteczkowym (LMWH), otrzymane przez depolimeryzację standardowej heparyny glikozoaminoglikanov o średniej masie cząsteczkowej 4300 dalton.Proyavlyaet wysokie wiązanie z białkami osocza, antytrombiny III (AT III). Wiązanie prowadzi do przyspieszonego hamowanie czynnika Xa, a to jest spowodowane wysokimi przeciwzakrzepowe potencjalnych mechanizmów nadroparina.Drugie zapewniających przeciwzakrzepowe nadroparyna transformacja obejmuje aktywacji inhibitora czynnika tkankowego (TFPI), aktywację fibrynolizy przez bezpośrednie uwalnianie plazminogenu tkankowego aktywatora z komórek śródbłonka i modyfikowania właściwości reologicznych krew (zmniejszenie lepkości krwi i zwiększenie przepuszczalności błony płytkowej i granulocytowej). arakterizuetsya wyższa aktywność przeciw czynnikowi Xa niż anty-IIa lub aktywności czynnika przeciwzakrzepowego i ma zarówno natychmiastowe i długotrwałe przeciwzakrzepowe aktivnostyu.Po porównaniu z heparyną niefrakcjonowaną nadroparyną ma mniejszy wpływ na funkcjonowanie i agregacji płytek i właśnie zauważalnego wpływu na pierwotnej hemostazy W dawkach profilaktycznych nadroparyna nie powoduje wyraźnego zmniejszenia aPTT, w trakcie leczenia w okresie maksymalnej aktywności, wzrost APTT do wartości Ja, 1,4 razy standard. Takie przedłużenie odzwierciedla resztkowy efekt przeciwzakrzepowy nadroparyny wapniowej.
Farmakokinetyka
Właściwości farmakokinetyczne określono na podstawie zmiany aktywności anty-czynnika Xa plazmy.VsasyvaniePosle S / C podawania poziomy w osoczu Cmax osiągnięte po upływie 3-5 godzin, nadroparyna prawie całkowicie wchłaniany (około 88%). Po podaniu dożylnym maksymalną aktywność anty-Xa osiąga się w czasie krótszym niż 10 minut, T1 / 2 wynosi około 2 godzin Metabolizm Metabolizowany głównie w wątrobie przez odsiarczanie i depolimeryzację Wyjście Po podskórnym wstrzyknięciu T1 / 2 wynosi około 3,5 godziny.Jednakże aktywność anty-Xa utrzymuje się przez co najmniej 18 godzin po wstrzyknięciu nadroparyny w dawce 1900 anty-Xa ME. Farmakokinetyki w szczególnych sytuacjach klinicznych u pacjentów w podeszłym wieku z powodu fizjologicznego pogorszenia czynności nerek, eliminacja nadroparyny spowalnia. Prawdopodobna niewydolność nerek u tej grupy pacjentów wymaga oceny i odpowiedniego dostosowania dawki W badaniach klinicznych nad farmakokinetyką nadroparyny po podaniu i / v pacjentom z niewydolnością nerek o różnym nasileniu stwierdzono korelację pomiędzy klirensem nadroparyny i klirensu kreatyniny. Porównując wartości uzyskane z wynikami uzyskanymi u zdrowych ochotników, stwierdzono, że AUC i T1 / 2 u pacjentów z łagodną niewydolnością nerek (CC 36-43 ml / min) zwiększono odpowiednio do 52% i 39%, a klirens osoczowy nadroparyny zmniejszono do 63% normalnych wartości. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CK 10-20 ml / min) wartości AUC i T1 / 2 były zwiększone odpowiednio do 95% i 112%, a klirens osoczowy nadroparyny zmniejszono do 50% wartości prawidłowych. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CK 3-6 ml / min) i hemodializą wartości AUC i T1 / 2 były zwiększone odpowiednio do 62% i 65%, a klirens nadmiaru nadroparyny zmniejszono do 67% wartości prawidłowych. wykazali, że niewielką kumulację nadroparyny można zaobserwować u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek (CC ≥ 30 ml / min i <60 ml / min). W związku z tym dawkę Fraxiparyny należy zmniejszyć o 25% u pacjentów otrzymujących Fraxiparin w celu leczenia choroby zakrzepowo-zatorowej, niestabilnej dławicy piersiowej / zawału mięśnia sercowego bez załamka Q. Pacjenci z ciężką niewydolnością nerek są przeciwwskazani u pacjentów z umiarkowaną lub umiarkowaną niewydolnością nerek. stopnia przy stosowaniu Fraxiparyny w zapobieganiu chorobie zakrzepowo-zatorowej, nagromadzenie nadroparyny nie przekracza tego u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, przyjmowanie Fraxiparin w dawki terapeutyczne. W przypadku stosowania Fraxiparin do zapobiegania zmniejszeniu dawki w tej kategorii pacjentów nie jest wymagane. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, którzy przyjmują Fraxiparin w dawkach profilaktycznych, konieczne jest zmniejszenie dawki o 25% Heparyna drobnocząsteczkowa jest wstrzykiwana do tętniczej pętli dializacyjnej w wystarczająco wysokich dawkach, aby zapobiec krzepnięciu krwi w pętli dializacyjnej.Parametry farmakokinetyczne nie ulegają zasadniczym zmianom, z wyjątkiem przypadku przedawkowania, kiedy przejście leku do krążenia ogólnoustrojowego może prowadzić do zwiększenia aktywności czynnika przeciw czynnikowi Xa, ze względu na końcową fazę niewydolności nerek.
Wskazania
- zapobieganie powikłaniom zakrzepowo-zatorowym (z zabiegami chirurgicznymi i ortopedycznymi, u pacjentów z wysokim ryzykiem tworzenia skrzeplin w ostrej niewydolności oddechowej i / lub niewydolności serca w warunkach OIOM), - leczenie choroby zakrzepowo-zatorowej, - zapobieganie krzepnięciu krwi podczas hemodializy; Fala Q.
Przeciwwskazania
historia małopłytkowości z nadroparyną, oznaki krwawienia lub zwiększone ryzyko krwawienia związanego z upośledzoną hemostazą (z wyjątkiem DIC, niezwiązanego z heparyną); choroby organiczne z tendencją do krwawień (na przykład ostry wrzód żołądka lub dwunastnicy); uraz lub operacja mózgu i rdzenia kręgowego lub na oczach; krwotok śródczaszkowy, ostre septyczne zapalenie wsierdzia; ciężka niewydolność nerek (CC <30 ml / min) u pacjentów otrzymujących Fraxiparin w leczeniu choroby zakrzepowo-zatorowej, niestabilnej dławicy piersiowej i zawału mięśnia sercowego bez załamka Q; dzieci i młodzieży (do 18 lat), nadwrażliwość na nadroparynę lub inne składniki leku Ostrożnie Fraxiparin powinien być przepisywany w sytuacjach związanych ze zwiększonym ryzykiem krwawienia: w niewydolności wątroby, niewydolności nerek, w ciężkim nadciśnieniu tętniczym, anamneza wrzodów trawiennych lub innych chorób o zwiększonym ryzyku krwawienia, z naruszeniem krążenia krwi w naczyniówce i siatkówce, w okresie pooperacyjnym po operacji cyny i rdzenia kręgowego lub w oczach, u pacjentów o masie ciała mniejszej niż 40 kg, z czasem trwania terapii przekraczającym zalecaną (10 dni), w przypadku niestosowania się do zalecanych warunków leczenia (szczególnie wydłużając czas i dawkę w trakcie stosowania), w połączeniu z lekami, zwiększyć ryzyko krwawienia.
Środki ostrożności
Jeśli w przeszłości pojawiła się trombocytopenia wywołana heparyną (z heparynami normalnymi lub o niskiej masie cząsteczkowej), w razie potrzeby można podać Fraxiparin. Jednak w tej sytuacji przedstawiono ścisłe monitorowanie kliniczne i co najmniej codzienny pomiar liczby płytek krwi. Jeśli wystąpi trombocytopenia, należy natychmiast przerwać stosowanie Fraxiparin. Jeśli tangocytopenia występuje na tle heparyn (normalna lub niskocząsteczkowa), należy rozważyć możliwość przepisania leków przeciwzakrzepowych innych grup. Jeśli inne leki nie są dostępne, możliwe jest zastosowanie innej heparyny drobnocząsteczkowej. Powinien codziennie monitorować liczbę płytek we krwi. Jeśli po wymianie leku nadal będą występować oznaki początkowej trombocytopenii, leczenie należy przerwać tak szybko, jak to możliwe.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Obecnie dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące przenikania nadroparyny przez barierę łożyskową u ludzi. Dlatego nie zaleca się stosowania Fraxiparyny podczas ciąży, z wyjątkiem przypadków, w których potencjalna korzyść dla matki przewyższa ryzyko dla płodu.Obecnie dostępne są tylko ograniczone dane dotyczące uwalniania nadroparyny z mlekiem matki. W związku z tym nie zaleca się stosowania nadroparyny w okresie laktacji (karmienia piersią) W badaniach na zwierzętach nie wykryto działania teratogennego nadroparyny wapniowej.
Dawkowanie i sposób podawania
Po podaniu s / c, korzystne jest podawanie leku w pozycji pacjenta, w tkance sutku przednio-bocznej lub tylno-bocznej powierzchni brzucha, naprzemiennie po prawej i lewej stronie. Dopuszcza się wprowadzenie do uda, aby uniknąć utraty leku podczas używania strzykawek, nie należy usuwać pęcherzyków powietrza przed wstrzyknięciem Igła powinna być wprowadzana prostopadle, a nie pod kątem, do uciskanego fałdu skóry utworzonego między kciukiem a palcem wskazującym. Złożenie powinno być utrzymane przez cały okres podawania leku. Nie należy pocierać miejsca wstrzyknięcia po wstrzyknięciu.
Efekty uboczne
Ze strony układu krzepnięcia krwi: bardzo często - krwawienie z różnych miejsc,częściej u pacjentów z innymi czynnikami ryzyka: z krwioobiegu: rzadko - małopłytkowość; Bardzo rzadko - eozynofilia, preparata.So odwracalny po odstawieniu układzie pokarmowym: często - wzrost transaminazę wątroby (zwykle charakter przejściowy) reakcji .Allergicheskie: bardzo rzadko - obrzęk naczynioruchowy, skóry reaktsii.Mestnye reakcji bardzo często - utworzenie małej krwiaka podskórnego miejsce wstrzyknięcia; w niektórych przypadkach pojawia się gęste guzki (nie oznaczające kapsułkowania heparyny), które znikają po kilku dniach; bardzo rzadko, martwica skóry, zwykle w miejscu wstrzyknięcia. Martwica jest zwykle poprzedzona plamicą lub naciekową lub bolesną rumieniową plamą, której mogą towarzyszyć ogólne objawy (w takich przypadkach należy natychmiast przerwać leczenie Fraxiparin). u pacjentów z ryzykiem).
Przedawkowanie
Objawy: Głównym objawem przedawkowania jest krwawienie; konieczne jest monitorowanie liczby płytek krwi i innych parametrów układu krzepnięcia krwi Leczenie: niewielkie krwawienie nie wymaga specjalnej terapii (zwykle wystarcza zmniejszenie dawki lub odroczenie późniejszego podawania). Siarczan protaminy wywiera wyraźny efekt neutralizujący na działanie przeciwzakrzepowe heparyny, ale w niektórych przypadkach aktywność anty-Xa może częściowo ulec poprawie. Zastosowanie siarczanu protaminy jest konieczne tylko w ciężkich przypadkach. Należy zauważyć, że 0,6 ml siarczanu protaminy neutralizuje około 950 nadroparyny anty-Xa ME. Dawka siarczanu protaminy obliczana jest z uwzględnieniem czasu, jaki upłynął od podania heparyny, z możliwym zmniejszeniem dawki antidotum.
Interakcje z innymi lekami
Zwiększone ryzyko hiperkaliemii stosując Fraksiparina pacjentów otrzymujących potasu, oszczędzające potas diuretyki, inhibitory konwertazy angiotensyny, antagoniści receptora angiotensyny II, niesteroidowe leki przeciwzapalne, heparynę (o niskiej masie cząsteczkowej lub niefrakcjonowana), cyklosporynę, i takrolimus, trimetoprim.Fraksiparin mogą nasilać działanie leków wpływających hemostaza takie jak kwas acetylosalicylowy i inne NSAID, antagoniści witaminy K, fibrynolityki i dekstranu, inhibitory agregacji płytek (inne niż kwas acetylosalicylowy jako nalgeziruyuschego i przeciwgorączkowe lek, tjw dawce większej niż 500 mg; NLPZ): abciximab, kwas acetylosalicylowy jako środek przeciwpłytkowy (to znaczy w dawce 50-300 mg) w przypadku wskazań kardiologicznych i neurologicznych, beraprost, klopidogrel, eptifibatyd, iloprost, tyklopidyna, tirofiban zwiększają ryzyko krwawienia.
Instrukcje specjalne
Szczególną uwagę należy zwrócić na szczegółowe instrukcje stosowania dla każdego leku należącego do klasy heparyn drobnocząstkowych, ponieważ można je stosować w różnych jednostkach dawkowania (U lub mg). Z tego powodu przemiana Fraxiparyny w inne LMWH przy długotrwałym leczeniu jest niedopuszczalna. Należy również zwrócić uwagę na rodzaj używanego leku - Fraksiparin lub Fraksiparin Forte, ponieważ Wpływa to na reżim dawkowania.Strzykawki z podziałką mają na celu dostosowanie dawki w zależności od masy ciała pacjenta: Fraxiparin nie jest przeznaczony do podawania domięśniowego Ponieważ istnieje możliwość wystąpienia trombocytopenii (trombocytopenia wywołana przez heparynę) podczas stosowania heparyn, Fraxiparin jest niezbędny podczas całego leczenia. monitorować liczbę płytek krwi. Zgłaszano rzadkie przypadki trombocytopenii, czasami ciężkie, które mogą być związane z zakrzepicą tętniczą lub żylną, co należy wziąć pod uwagę w następujących przypadkach: w przypadku małopłytkowości; ze znacznym spadkiem poziomu płytek krwi (o 30-50% w porównaniu ze zwykłymi dawkami); z ujemną dynamiką zakrzepicy, o której pacjent otrzymuje leczenie; z zespołem DIC. W takich przypadkach należy przerwać podawanie Fraxiparyny Trombocytopenia ma charakter immuno-alergiczny i zwykle występuje pomiędzy 5 a 21 dniem leczenia, ale może wystąpić wcześniej, jeśli u pacjenta wystąpiła trombocytopenia wywołana przez heparynę Należy pamiętać, że kontrola agregacji płytek krwi w oparciu o badania in vitro ma ograniczoną wartość w rozpoznawaniu małopłytkowości wywołanej heparyną, u pacjentów w podeszłym wieku, przed rozpoczęciem leczenia Fraxiparinem, konieczna jest ocena czynności nerek. hamują wydzielanie aldosteronu, co może prowadzić do hiperkaliemii, szczególnie u pacjentów z podwyższonym poziomem potasu we krwi lub u pacjentów z ryzykiem rozwoju hiperkaliemii (w cukrzycy, przewlekłej niewydolności nerek, kwasicy metabolicznej lub przy jednoczesnym stosowaniu leków, które mogą powodować hiperkaliemię, podczas długotrwałej terapii).U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem hiperkaliemii powinien monitorować poziom potasu w krovi.Risk występowania rdzeniowego / zewnątrzoponowego krwiaków jest zwiększona u pacjentów z ustalonymi zewnątrzoponowego cewników lub jednoczesne stosowanie innych leków, które mają wpływ na hemostazę terapię (niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki przeciwzakrzepowe, przeciwpłytkowe, inne). Ryzyko prawdopodobnie wzrośnie również w przypadku urazowych lub powtarzających się nakłuć zewnątrzoponowych lub rdzeniowych. Kwestia jednoczesnego stosowania blokowania neuroakustycznego i antykoagulantów powinna być podejmowana indywidualnie, po dokonaniu oceny stosunku skuteczności do ryzyka. U pacjentów, którzy już przyjmują leki przeciwzakrzepowe, konieczność znieczulenia podpajęczynówkowego lub zewnątrzoponowego powinna być uzasadniona. U pacjentów planujących planową interwencję chirurgiczną z użyciem znieczulenia rdzeniowego lub zewnątrzoponowego należy uzasadnić potrzebę wprowadzenia leków przeciwzakrzepowych. Jeżeli pacjent jest wykonywane nakłucie lędźwiowe znieczuleniu i zewnątrzoponowe, powinna być wystarczająca do wykonania przedział czasu pomiędzy wprowadzeniem Fraksiparina i wprowadzania lub usuwania rdzenia / cewnika albo igły. Dokładne monitorowanie pacjenta jest konieczne, aby zidentyfikować oznaki i objawy zaburzeń neurologicznych. Po wykryciu zaburzeń w neurologicznego stanu pacjenta wymaga pilnego odpowiadające zapobiegania terapiya.Pri lub leczenia zakrzepicy żylnej i w celu zapobiegania krzepnięciu krwi w pozaustrojowym krwi układu krążenia hemodializy nie zaleca Fraksiparina skojarzeniu z lekami, takimi jak kwas acetylosalicylowy, inne salicylany, NLPZ i środków przeciwpłytkowych ponieważ może to zwiększać ryzyko zachorowania krovotecheniy.Fraksiparin należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwzakrzepowe, kortykosteroidy do stosowania wewnętrznego i dekstran. Podczas przypisywania doustne leki przeciwzakrzepowe pacjentów otrzymujących Fraksiparin, jego stosowanie powinno w dalszym ciągu, aby ustabilizować wskaźnik do żądanego czasu protrombinowego znacheniya.Vliyanie zdolność do prowadzenia pojazdów i danymi o wpływie mehanizmamiNet Fraksiparina jazdy zdolności lub innych mechanizmów.
Recepta
Tak