Fraxiparin 9500ME / ml sphre3800ME / 0,4 ml N10
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Wapń Nadroparyna
Skład
1 strzykawka nadroparyna wapniowa 3800 IU anty-Ha.
Efekt farmakologiczny
Nadroparyna wapniowa to heparyna drobnocząsteczkowa (LMWH), otrzymana w wyniku depolimeryzacji ze standardowej heparyny, jest glikozoaminoglikanem o średniej masie cząsteczkowej 4300 daltonów. Wykazuje wysoką zdolność do wiązania antytrombiny III z białkami osocza (AT III). Wiązanie to prowadzi do przyspieszonego hamowania czynnika Xa, co jest przyczyną wysokiego potencjału przeciwzakrzepowego nadroparyny. Inne mechanizmy zapewniające efekt przeciwzakrzepowy nadroparyny obejmują aktywację inhibitora konwersji czynnika tkankowego (TFPI), aktywację fibrynolizy przez bezpośrednie uwalnianie tkankowego aktywatora plazminogenu z komórek śródbłonka i modyfikację właściwości reologicznych krwi (zmniejszenie lepkości krwi i zwiększenie przepuszczalności błony płytek i granulocytów). Nadroparyna wapniowa charakteryzuje się wyższą aktywnością czynnika przeciw czynnikowi Xa w porównaniu z czynnikiem anty-IIa lub działaniem przeciwzakrzepowym i ma zarówno natychmiastową, jak i długotrwałą aktywność przeciwzakrzepową. W porównaniu z heparyną niefrakcjonowaną, nadroparyna ma mniejszy wpływ na funkcję płytek i agregację oraz mniej wyraźny wpływ na pierwotną hemostazę. W dawkach profilaktycznych nadroparyna nie powoduje wyraźnego zmniejszenia APTT. W trakcie leczenia w okresie maksymalnej aktywności możliwe jest zwiększenie APTT do wartości 1,4 razy wyższej od normy. Takie przedłużenie odzwierciedla resztkowy efekt przeciwzakrzepowy nadroparyny wapniowej.
Wskazania
- zapobieganie powikłaniom zakrzepowo-zatorowym (w interwencjach chirurgicznych i ortopedycznych) u pacjentów z wysokim ryzykiem tworzenia skrzepu w ostrej niewydolności oddechowej i / lub niewydolności serca w warunkach OIOM). - leczenie choroby zakrzepowo-zatorowej. - zapobieganie krzepnięciu krwi podczas hemodializy. - leczenie niestabilnej stenokardii i zawału mięśnia sercowego bez załamka Q.
Przeciwwskazania
- małopłytkowość z nadroparyną w wywiadzie - oznaki krwawienia lub zwiększone ryzyko krwawienia związane z upośledzoną hemostazą (z wyjątkiem DIC, niezwiązaną z heparyną) - uszkodzenie organicznego organu z tendencją do krwawienia (np.ostry wrzód żołądka lub dwunastnicy) - uraz lub operacja mózgu i rdzenia kręgowego lub na oczach - krwotok śródczaszkowy - ostre septyczne zapalenie wsierdzia - ciężka niewydolność nerek (CC poniżej 30 ml / min) u pacjentów otrzymujących Fraxiparin w leczeniu choroby zakrzepowo-zatorowej, zawał mięśnia sercowego i zawał mięśnia sercowego bez załamka Q - dzieciństwa i dorastania (do 18 lat) - nadwrażliwość na nadroparynę lub jakiekolwiek inne składniki leku. Ostrożnie, Fraxiparin powinien być przepisywany w sytuacjach zwiększonego ryzyka krwawienia: - w niewydolności wątroby - w niewydolności nerek - w ciężkim nadciśnieniu - w przypadku wrzodów trawiennych w wywiadzie lub innych chorobach o zwiększonym ryzyku krwawienia - w zaburzeniach krążenia w naczyniówce i siatkówce - w okresie pooperacyjnym po operacjach na mózgu i rdzeniu kręgowym lub na oczach - u pacjentów o masie ciała mniejszej niż 40 kg - w przypadku trwania leczenia jest dłuższy niż zalecane (10 dni) - w przypadku niestosowania się do zalecanych warunków leczenia (w szczególności czasu trwania i ustalenia dawki w oparciu o masę ciała do wykorzystania w trakcie kursu) - w połączeniu z lekami zwiększającymi ryzyko krwawienia.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Eksperymenty na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego lub toksycznego dla płodu nadroparyny, jednak obecnie istnieją jedynie ograniczone dane dotyczące przenikania wapnia nadroparynowego przez łożysko u ludzi. Dlatego nie zaleca się stosowania leku Fraxiparin w czasie ciąży, chyba że potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Obecnie istnieją tylko ograniczone dane dotyczące uwalniania nadroparyny wapnia w mleku matki. W związku z tym nie zaleca się stosowania nadroparyny wapnia podczas karmienia piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Po podaniu s / c, korzystne jest podawanie leku w pozycji pacjenta, w tkance sutku przednio-bocznej lub tylno-bocznej powierzchni brzucha, naprzemiennie po prawej i lewej stronie. Wprowadzenie do uda jest dozwolone. Aby uniknąć utraty leku podczas używania strzykawek, nie należy usuwać pęcherzyków powietrza przed wstrzyknięciem.Igła powinna być umieszczona prostopadle, a nie pod kątem, w zgiętym fałdzie skóry utworzonym między kciukiem a palcem wskazującym. Złożenie powinno być utrzymane przez cały okres podawania leku. Nie należy pocierać miejsca wstrzyknięcia po wstrzyknięciu. W zapobieganiu chorobie zakrzepowo-zatorowej w ogólnej praktyce chirurgicznej zalecana dawka Fraxiparyny to 0,3 ml (2850 anty-Xa ME) s / c. Lek podaje się przez 2-4 godziny przed operacją, a następnie - 1 raz / dobę. Leczenie jest kontynuowane przez co najmniej 7 dni lub przez cały okres zwiększonego ryzyka zakrzepicy, aż do momentu przeniesienia pacjenta do ambulatoryjnej terapii. W zapobieganiu chorobie zakrzepowo-zatorowej podczas operacji ortopedycznej Fraxiparin wstrzykuje się s / c w dawce, która jest ustalana w zależności od masy ciała pacjenta w tempie 38 anty Ha IU / kg, która może być zwiększona do 50% w 4. dobie pooperacyjnej. Początkowa dawka jest zalecana 12 godzin przed operacją, druga dawka - 12 godzin po zakończeniu operacji. Ponadto, nadal stosuje się Fraxiparin raz dziennie podczas całego okresu zwiększonego ryzyka powstawania zakrzepu aż do przeniesienia pacjenta do trybu ambulatoryjnego. Minimalny czas leczenia wynosi 10 dni. Masa ciała (kg) Dawka Fraxiparin, podawana 12 godzin przed i 12 godzin po operacji, a następnie 1 raz dziennie do 3 dnia po operacji Dawka Fraxiparin, podawana 1 raz dziennie, począwszy od 4 dnia po operacji. (ml) Objętość anty-Xa (ME) (ml) Anty-Xa (ME) jest mniejsza niż 50 0,2 1900 0,3 2850 50-69 0,3 2850 0,4 3800 i # 8805 0,70 0,4 3800 0,6 5700 Pacjenci z wysokim ryzykiem tworzenia skrzepliny (zwykle znajduje się na oddziale intensywnej opieki medycznej i na oddziale intensywnej opieki medycznej / niewydolności oddechowej i / lub infekcji dróg oddechowych i / lub niewydolności serca /) Fraksiparin jest przepisywany n / d 1 raz dziennie w dawce, ivaemoy w zależności od masy ciała pacjenta. Fraxiparin stosuje się w całym okresie ryzyka zakrzepicy. Masa ciała (kg) Dawka Fraxiparin z wprowadzeniem 1 raz / dobę Objętość Fraxiparin (ml) Anti-Xa (ME) i # 8804. 70 0,4 3800> 70 0,6 5700 W leczeniu niestabilnej stenokardii i zawału mięśnia sercowego bez załamka Q, Fraxiparin jest przepisywany s / c 2 razy / dobę (co 12 godzin). Czas trwania leczenia wynosi zwykle 6 dni. W badaniach klinicznych u pacjentów z niestabilną dławicą piersiową / zawałem mięśnia sercowego bez załamka Q, Fraxiparin przepisywano w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym w dawce 325 mg / dobę. Początkową dawkę podaje się jako pojedynczą iniekcję dożylną, kolejne dawki podaje się jako sc.Ustalono dawkę w zależności od masy ciała w dawce 86 anty-IU / kg. Masa ciała (kg) Dawka początkowa do wstrzyknięcia IV (bolus) Dawka dla kolejnych wstrzyknięć sc (co 12 h) Anty-Xa (ME) mniej niż 50 0,4 ml 0,4 ml 3800 50-59 0,5 ml 0,5 ml 4750 60- 69 0,6 ml 0,6 ml 5700 70-79 0,7 ml 0,7 ml 6650 80-89 0,8 ml 0,8 ml 7600 90-99 0,9 ml 0,9 ml 8550 i # 8805. 100 1,0 ml 1,0 ml 9500 W leczeniu choroby zakrzepowo-zatorowej doustne leki przeciwzakrzepowe (w przypadku braku przeciwwskazań) należy przepisać jak najszybciej. Leczenie Fraxiparin nie jest zatrzymywane, dopóki nie zostaną osiągnięte docelowe wartości czasu protrombinowego. Lek jest przepisywany s / c 2 razy / dobę (co 12 godzin), zwykle czas trwania kursu wynosi 10 dni. Dawka zależy od masy ciała pacjenta przy dawce 86 anty-Xa IU / kg masy ciała. Masa ciała (kg) Dawkowanie z wprowadzeniem 2 razy / dobę, czas trwania 10 dni Objętość (ml) Anty-Xa (ME) mniej niż 50 0.4 3800 50-59 0.5 4750 60-69 0.6 5700 70-79 0.7 6650 80-89 0.8 7600 & # 8805. 90 0,9 8550 Zapobieganie krzepnięciu krwi w krążeniu pozaustrojowym podczas hemodializy Dawkę Fraxiparin należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta, biorąc pod uwagę warunki techniczne dializy. Fraxiparin wstrzykuje się jednorazowo do linii tętniczej pętli dializy na początku każdej sesji. W przypadku pacjentów bez zwiększonego ryzyka krwawienia, zalecane dawki początkowe są ustalane, w zależności od masy ciała, ale wystarczające dla 4-godzinnej sesji dializacyjnej. Masa ciała (kg) Wstrzyknięcie do linii tętniczej pętli dializy na początku sesji dializacyjnej Objętość (ml) Anti-Xa (ME) jest mniejsza niż 50 0.3 2850 50-69 0.4 3800 & # 8805. 70 0,6 5700 U pacjentów z podwyższonym ryzykiem krwawienia można stosować połowę zalecanej dawki leku. Jeśli sesja dializacyjna trwa dłużej niż 4 godziny, można podać dodatkowe małe dawki Fraxiparin. W przypadku kolejnych sesji dializacyjnych dawkę należy dostosować w zależności od zaobserwowanych efektów. Pacjent powinien być obserwowany podczas dializy w związku z możliwym pojawieniem się krwawienia lub oznaki tworzenia się skrzepu w układzie dializacyjnym. Pacjenci w podeszłym wieku nie wymagają dostosowania dawki (z wyjątkiem pacjentów z zaburzeniami czynności nerek). Przed leczeniem Fraxiparin zaleca się monitorowanie wskaźników czynności nerek. U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek (CK & # 8805.30 ml / min i mniej niż 60 ml / min), nie jest konieczne zmniejszenie dawki w celu zapobiegania zakrzepicy, pacjenci z ciężką niewydolnością nerek (CK poniżej 30 ml / min) dawkę należy zmniejszyć o 25%.U pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek w leczeniu zakrzepicy z zatorami lub w zapobieganiu chorobie zakrzepowo-zatorowej u pacjentów z wysokim ryzykiem zakrzepicy (z niestabilną dławicą piersiową i zawałem mięśnia sercowego bez załamka Q) dawkę należy zmniejszyć o 25%, lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie prowadzono specjalnych badań dotyczących stosowania leku.
Efekty uboczne
Działania niepożądane przedstawiono w zależności od częstości występowania: bardzo często (> 1/10), często (> 1/100, mniej niż 1/10), czasami (> 1/1000, mniej niż 1/100), rzadko (> 1/10 000, mniej niż 1/1000), bardzo rzadko (mniej niż 1/10 000). Ze strony układu krzepnięcia krwi: bardzo często - krwawienie z różnych miejsc, często u pacjentów z innymi czynnikami ryzyka. Z układu krwiotwórczego: rzadko - małopłytkowość. bardzo rzadko - eozynofilia, odwracalna po odstawieniu leku. Ze strony układu wątrobowo-żółciowego: często - zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych (zwykle przemijająca). Ze strony układu odpornościowego: bardzo rzadko - reakcje nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy, reakcje skórne). Reakcje miejscowe: bardzo często - powstawanie niewielkiego krwiaka podskórnego w miejscu wstrzyknięcia. w niektórych przypadkach pojawiają się gęste guzki (nie oznaczające kapsułkowania heparyny), które znikają po kilku dniach. bardzo rzadko, martwica skóry, zwykle w miejscu wstrzyknięcia. Martwicę zwykle poprzedzają plamicę lub naciek lub bolesną rumieniową plamkę, której mogą towarzyszyć ogólne objawy (w takich przypadkach należy natychmiast przerwać leczenie Fraxiparin). Inne: bardzo rzadko, priapizm, odwracalna hiperkaliemia (związana ze zdolnością heparyn do hamowania wydzielania aldosteronu, szczególnie u pacjentów z ryzykiem).
Instrukcje specjalne
Działania niepożądane przedstawiono w zależności od częstości występowania: bardzo często (> 1/10), często (> 1/100, mniej niż 1/10), czasami (> 1/1000, mniej niż 1/100), rzadko (> 1/10 000, mniej niż 1/1000), bardzo rzadko (mniej niż 1/10 000). Ze strony układu krzepnięcia krwi: bardzo często - krwawienie z różnych miejsc, często u pacjentów z innymi czynnikami ryzyka. Z układu krwiotwórczego: rzadko - małopłytkowość. bardzo rzadko - eozynofilia, odwracalna po odstawieniu leku.Ze strony układu wątrobowo-żółciowego: często - zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych (zwykle przemijająca). Ze strony układu odpornościowego: bardzo rzadko - reakcje nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy, reakcje skórne). Reakcje miejscowe: bardzo często - powstawanie niewielkiego krwiaka podskórnego w miejscu wstrzyknięcia. w niektórych przypadkach pojawiają się gęste guzki (nie oznaczające kapsułkowania heparyny), które znikają po kilku dniach. bardzo rzadko, martwica skóry, zwykle w miejscu wstrzyknięcia. Martwicę zwykle poprzedzają plamicę lub naciek lub bolesną rumieniową plamkę, której mogą towarzyszyć ogólne objawy (w takich przypadkach należy natychmiast przerwać leczenie Fraxiparin). Inne: bardzo rzadko, priapizm, odwracalna hiperkaliemia (związana ze zdolnością heparyn do hamowania wydzielania aldosteronu, szczególnie u pacjentów z ryzykiem).
Recepta
Tak