Tabletki glimepirydu 2 mg 30 sztuk
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Glimepiryd
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
1 tabletka zawiera: Aktywny składnik: 2 mg glimepirydu Substancje pomocnicze: monohydrat laktozy 159 mg, celuloza mikrokrystaliczna 24 mg, karboksymetyloskrobia sodowa 10 mg, powidon 2 mg, polisorbat 80 1 mg, stearynian magnezu 2 mg.
Efekt farmakologiczny
Doustny środek hipoglikemizujący, pochodna sulfonylomocznika. Pobudza wydzielanie insuliny przez komórki β trzustki, zwiększa uwalnianie insuliny. Zwiększa czułość tkanek obwodowych na insulinę.
Farmakokinetyka
Przy wielokrotnym spożyciu w dawce 4 mg / dzień, Cmax w surowicy osiąga się po około 2,5 godziny i wynosi 309 ng / ml; istnieje liniowa zależność między dawką a Cmax, jak również między dawką a AUC. Przyjmowanie pokarmu nie ma znaczącego wpływu na wchłanianie, Vd około 8,8 l. Wiązanie z białkami osocza wynosi ponad 99%, a klirens około 48 ml / min. Jest metabolizowany. Powstają hydroksylowane i karboksylowane metabolity glimepirydu, najwyraźniej na skutek metabolizmu w wątrobie i znajdują się w moczu i kale T1 / 2 wynosi 5-8 h. Po przyjęciu glimepirydu w dużych dawkach zwiększa się T1 / 2. Po podaniu pojedynczej doustnej dawki glimepirydu znakowanego radioaktywnością, 58% radioaktywności wykryto w moczu, a 35% w kale. Nie wykryto niezmienionej substancji czynnej w moczu: hydroksylowane i karboksylowane metabolity glimepirydu T1 / 2 wynosiły odpowiednio 3-6 godzin i 5-6 godzin. zmniejszyć średnie stężenia w surowicy. Tak więc w tej kategorii pacjentów nie ma dodatkowego ryzyka kumulacji glimepirydu.
Wskazania
Cukrzyca typu 2 (niezależna od insuliny) w przypadku niepowodzenia terapii dietetycznej i ćwiczeń fizycznych.
Przeciwwskazania
Cukrzyca typu 1 (zależna od insuliny), kwasica ketonowa, prekomoza, śpiączka, niewydolność wątroby, niewydolność nerek (w tym pacjenci poddawani hemodializie), ciąża, laktacja, nadwrażliwość na glimepiryd, inne pochodne sulfonylomocznika i sulfanilamidy.
Środki ostrożności
Jest stosowany z ostrożnością u pacjentów ze współistniejącymi schorzeniami układu dokrewnego, które wpływają na metabolizm węglowodanów (w tym zaburzenia czynności tarczycy, niewydolność adeno-przysadka lub niewydolność kory nadnerczy).
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Przeciwwskazane do stosowania w ciąży. W przypadku planowanej ciąży lub ciąży kobieta powinna zostać przeniesiona na insulinę.Podczas laktacji kobieta powinna zostać przeniesiona na insulinę.W badaniach eksperymentalnych ustalono, że glimepiryd przenika do mleka kobiecego.
Dawkowanie i sposób podawania
Dawkę początkową i podtrzymującą ustala się indywidualnie w oparciu o wyniki regularnego monitorowania poziomu glukozy we krwi i w moczu, początkowa dawka wynosi 1 mg 1 raz na dobę. Jeśli to konieczne, dawkę dzienną można stopniowo zwiększać (o 1 mg w ciągu 1-2 tygodni) do 4-6 mg. Maksymalna dawka wynosi 8 mg / dobę.
Efekty uboczne
Ze strony metabolizmu: hipoglikemia, hiponatremia, ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu, bóle brzucha, biegunka, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, cholestaza, żółtaczka, zapalenie wątroby (aż do rozwoju niewydolności wątroby). hematopoeza: małopłytkowość, leukopenia, erytropenia, granulocytopenia, agranulocytoza, pancytopenia, niedokrwistość hemolityczna Na części narządu wzroku: przemijające zaburzenia widzenia Reakcje alergiczne: swędzenie, pokrzywka, wysypka skórna; rzadko - duszność, spadek ciśnienia krwi, wstrząs anafilaktyczny, alergiczne zapalenie naczyń, nadwrażliwość na światło.
Przedawkowanie
Objawy: hipoglikemia, aż do rozwoju śpiączki Leczenie: wstrzyknięcie bolusa IV 50% roztworu glukozy, następnie infuzja 10% roztworu glukozy. Jeśli pacjent jest przytomny, zaleca się słodki, gorący napój. Konieczne jest stałe monitorowanie i utrzymanie funkcji życiowych, stężenie glukozy we krwi (5,5 mmol / l) przez co najmniej 24-48 godzin (powtarzające się epizody hipoglikemii).
Interakcje z innymi lekami
Nasilenie hipoglikemicznego działania glimepirydu jest możliwe przy równoczesnym stosowaniu z insuliną lub innymi lekami hipoglikemizującymi, inhibitorami ACE, allopurinolem,sterydy anaboliczne , probenecyd, chinolony, salicylany, sulfinopirazonem sulfonamidy hipoglikemizujące działanie glimepirydu tetratsiklinami.Oslablenie jest możliwe przy enenii z acetazolamid, barbiturany, kortykosteroidy, diazoksyd, diuretyki, epinefryny (adrenalinę) i inne leki sympatykomimetyczne, glukagon, środki przeczyszczające (po dłuższym okresie użytkowania), kwasu nikotynowego (wysoka dawka), estrogeny i progestageny, fenotiazyny, fenytoina, ryfampicyna, hormony tarczycy zhelezy.Pri równoczesne stosowanie blokerów receptorów histaminowych H2, klonidyna i rezerpina są zdolne zarówno wzmacniający i zmniejszenia hipoglikemiczne leczenia glyme glimepirida.Na Epiryd może nasilać lub osłabiać działanie pochodnych kumaryny Etanol może nasilać lub osłabiać hipoglikemiczne działanie glimepirydu.
Instrukcje specjalne
W sytuacjach stresowych (w urazach, chirurgii, chorób zakaźnych, którym towarzyszy gorączka) może być konieczne podczas tymczasowego przekazania pacjenta do insulin.Sleduet wziąć pod uwagę, że objawy hipoglikemii można wygładzić lub całkowicie nieobecne u starszych pacjentów, pacjentów z NCD lub otrzymujących jednocześnie leczenie beta adrenoblokatorami, klonidyny, rezerpina, guanetydyna lub inne simpatolitikami.Pri realizacji kompensacji cukrzyca zwiększa wrażliwość na insulinę; w związku z tym zapotrzebowanie na glimepiryd może się zmniejszyć podczas procesu leczenia. Aby uniknąć rozwoju hipoglikemii, konieczne jest natychmiastowe zmniejszenie dawki lub anulowanie glimepirydu. dostosowanie dawki powinny być również wykonywane na zmianę masy ciała pacjenta lub zmienić swój sposób życia, czy pojawienie się innych czynników przyczyniających się do rozwoju hipo- lub giperglikemii.Pri przejściu do schematu leczenia glimepirydem z innymi lekami, należy wziąć pod uwagę stopień i czas trwania efektu wcześniejszego agenta hipoglikemii.Konieczne może być czasowe przerwanie leczenia w celu uniknięcia efektu addytywnego W pierwszych tygodniach leczenia ryzyko hipoglikemii może wzrosnąć, co wymaga szczególnie ścisłego monitorowania pacjenta. Do czynników przyczyniających się do rozwoju hipoglikemii należą: nieregularne, niedożywienie; zmiany w zwykłej diecie; picie alkoholu, zwłaszcza w połączeniu z pomijaniem posiłków; zmiana w zwykłym reżimie aktywności fizycznej; jednoczesne stosowanie innych leków. Hipoglikemię można szybko powstrzymać, przyjmując węglowodany natychmiast, a w okresie leczenia konieczne jest regularne monitorowanie stężenia glukozy i moczu we krwi oraz stężenie hemoglobiny glikowanej. uwaga i szybkość reakcji psychomotorycznych.
Recepta
Tak