Glucovans tabletki 2,5 mg + 500 mg 30 sztuk
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Glibenklamid + Metformina
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
1 tabletka zawiera: Glibenklamid 2,5 mg Chlorowodorek metforminy 500 mg Substancje uzupełniające: kroskarmeloza sodowa - 14 mg, powidon K30 - 20 mg, celuloza mikrokrystaliczna - 56,5 mg, stearynian magnezu - 7 mg.
Efekt farmakologiczny
Połączony lek hipoglikemizujący do podawania doustnego Glukovan jest ustaloną kombinacją dwóch doustnych środków hipoglikemizujących z różnych grup farmakologicznych: metforminy i glibenklamidu, Metformina należy do grupy biguanidów i zmniejsza zawartość glukozy w osoczu i poposiłkowym. Metformina nie stymuluje wydzielania insuliny i dlatego nie powoduje hipoglikemii. Ma 3 mechanizmy działania: - zmniejsza wytwarzanie glukozy przez wątrobę w wyniku hamowania glukoneogenezy i glikogenolizy, - zwiększa wrażliwość receptorów obwodowych na insulinę, zużycie i wykorzystanie glukozy przez komórki w mięśniach, - opóźnia wchłanianie glukozy z przewodu pokarmowego. cholesterol całkowity, LDL i TG Glibenklamid należy do grupy pochodnych sulfonylomocznika II generacji. Zawartość glukozy podczas przyjmowania glibenklamidu zmniejsza się w wyniku stymulacji sekrecji insuliny trzustkowymi komórkami p. Metformina i glibenklamid mają różne mechanizmy działania, ale wzajemnie uzupełniają się nawzajem hipoglikemicznie. Połączenie dwóch środków hipoglikemicznych ma działanie synergistyczne w zmniejszaniu poziomów glukozy.
Farmakokinetyka
Absorpcja i dystrybucja glibenklamidu Po spożyciu wchłanianie z przewodu pokarmowego wynosi ponad 95%. Glibenklamid, który jest częścią Glucovans, jest mikronizowany. Cmax w osoczu osiąga około 4 godziny, Vd - około 10 litrów. Wiązanie z białkami osocza wynosi 99% Metabolizm i wydalanie Prawie całkowicie metabolizowany w wątrobie w celu utworzenia dwóch nieaktywnych metabolitów, które są wydalane przez nerki (40%) i z żółcią (60%). T1 / 2 - od 4 do 11 rano Mettformina Wchłanianie i dystrybucja Metetformina po podaniu doustnym jest całkowicie wchłaniana z przewodu żołądkowo-jelitowego. Cmax w osoczu osiąga się w ciągu 2,5 godziny.Absolutna biodostępność waha się od 50 do 60% Metformina jest szybko rozprowadzana w tkankach, praktycznie nie wiąże się z białkami osocza Metabolizm i eliminacja T1 / 2 średnio 6,5 h. Jest metabolizowany w bardzo niskim stopniu i wydalany przez nerki. Około 20-30% metforminy jest wydalane przez przewód żołądkowo-jelitowy w niezmienionej postaci Połączenie metforminy i glibenklamidu w pojedynczej postaci dawkowania ma taką samą biodostępność, jak przy przyjmowaniu tabletek zawierających metforminę lub glibenklamid w izolacji. Biodostępność metforminy w połączeniu z glibenklamidem nie zależy od przyjmowania pokarmu, a także od dostępności biologicznej glibenklamidu. Jednak szybkość wchłaniania glibenklamidu zwiększa się wraz z przyjmowaniem pokarmu Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych W zaburzeniach czynności nerek klirens nerkowy zmniejsza się, podobnie jak CC, podczas gdy T1 / 2 wzrasta, co prowadzi do wzrostu stężenia metforminy w osoczu.
Wskazania
Cukrzyca typu 2 u dorosłych: - z nieskutecznością terapii dietetycznej, ćwiczeń i wcześniejszej monoterapii metforminą lub pochodną sulfonylomocznika, - w celu zastąpienia poprzedniej terapii dwoma lekami (metforminą i pochodną sulfonylomocznika) u pacjentów ze stabilną i dobrze kontrolowaną glikemią.
Przeciwwskazania
- cukrzyca typu 1, - cukrzycowa kwasica ketonowa, - cukrzycowa prekomena, śpiączka cukrzycowa, - niewydolność nerek lub upośledzona czynność nerek (CK <60 ml / min), - ostre stany, które mogą prowadzić do zmian w czynności nerek: odwodnienie, ciężkie zakażenie, wstrząs, donaczyniowe wstrzykiwanie środków kontrastowych zawierających jod, - ostre lub przewlekłe choroby, którym towarzyszy niedotlenienie tkanek: niewydolność serca lub układu oddechowego, niedawny zawał mięśnia sercowego, wstrząs, - niewydolność wątroby, - porfiria, - brzoza menstruacja, - okres laktacji (karmienie piersią), - jednoczesne stosowanie mikonazolu, - rozległe zabiegi chirurgiczne, - przewlekły alkoholizm, ostre zatrucie alkoholowe, - kwasica mleczanowa (w tym historia), - przestrzeganie diety niskokalorycznej (mniej niż 1000 kalorii / dzień - nadwrażliwość na składniki leku - nadwrażliwość na inne pochodne sulfonylomocznika Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów w wieku powyżej 60 lat wykonujących ciężką pracę fizyczną, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem ich rozwoju Laktacidoza Glukovan zawiera laktozę,dlatego jego stosowanie nie jest zalecane u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi chorobami związanymi z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Środki ostrożności
Należy go stosować ostrożnie w zespole gorączkowym, niewydolności nadnerczy, niedoczynności przedniego płata przysadki, chorobach tarczycy z niewyrównanym naruszeniem jej funkcji.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Stosowanie leku jest przeciwwskazane w ciąży. Należy ostrzec pacjenta, że w okresie leczenia lekiem Glucovance należy poinformować lekarza o planowanej ciąży i początku ciąży. Przy planowaniu ciąży, a także w przypadku ciąży, w okresie stosowania Glyukovans lek, lek należy odstawić i traktowane insulinom.Glyukovans przeciwwskazany w okresie karmienia piersią, ponieważ nie ma danych na temat zdolności substancji czynnych lek przenika do mleka matki.
Dawkowanie i sposób podawania
Dawkę leku określa lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od poziomu glikemii. Początkowa dawka leku Glyukovans to 1 zakładka. 2,5 mg / 500 mg lub 5 mg / 500 mg 1 raz dziennie. Aby uniknąć hipoglikemii początkowej dawki nie powinna przekraczać dziennej dawki glibenklamidu (lub równoważnej dawki innych uprzednio odebranych leków sulfonylomocznika) lub metformina, jeśli były stosowane jako leczenie pierwszego rzutu. Zaleca się, aby zwiększyć dawkę nie większą niż 5 mg glibenklamidu / metforminy w dawce 500 mg dziennie na 2 lub więcej tygodni do osiągnięcia odpowiedniej kontroli poziomu glukozy w krovi.Zameschenie poprzednich terapii skojarzonej metforminy i glibenklamidu: początkowa dawka nie powinna przekraczać dziennej dawki glibenklamidu (lub równoważnej dawki inny sulfonylomocznik leku) i metforminę, pobrane wcześniej. Co 2 lub więcej tygodni po rozpoczęciu leczenia dawka leku jest dostosowywana w zależności od poziomu glikemii Maksymalna dzienna dawka to 4 tab. lek Glucovans 5 mg / 500 mg lub 6 tab. Lek Glyukovans 2,5 mg / 500 mg.Rezhim dozowania ustawione individualno.Dlya dawki 2,5 mg / 500 mg a 5 mg / 500 mg: - jeden raz / dziennie, rano, w czasie śniadania - podczas przypisywania kartę 1. dziennie, - 2 razy / dzień, rano i wieczorem - z zakładem 2 lub 4 zakładki. dziennie Dawkowanie 2,5 mg / 500 mg: - 3 razy / dzień, rano, po południu i wieczorem - z zakładem 3, 5 lub 6 zakładki.dziennie Dla dawek 5 mg / 500 mg: - 3 razy / dzień, rano, po południu i wieczorem - z powołaniem 3 zakładki. dziennie Tabletki należy przyjmować z posiłkami. Każdemu przyjmowaniu leku powinno towarzyszyć spożycie odpowiednio wysokiej zawartości węglowodanów, aby zapobiec wystąpieniu hipoglikemii, a dla pacjentów w podeszłym wieku dawkę ustala się biorąc pod uwagę stan czynności nerek. Początkowa dawka nie powinna przekraczać 1 zakładki. lek Glucovans 2,5 mg / 500 mg. Konieczna jest regularna ocena czynności nerek Lek Glucovans nie jest zalecany do stosowania u dzieci.
Efekty uboczne
Metabolizm: hipoglikemia; rzadko, epizody porfirii wątrobowej i porfirii skórnej; bardzo rzadko - kwasica mleczanowa. Długotrwałe stosowanie metforminy - zmniejszenie wchłaniania witaminy B12, któremu towarzyszy zmniejszenie stężenia w surowicy. W przypadku wykrycia niedokrwistości megaloblastycznej należy wziąć pod uwagę możliwość takiej etiologii. Reakcja disulfiramopodobna podczas picia alkoholu, ze strony układu trawiennego: bardzo często - nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i brak apetytu. Objawy te występują częściej na początku leczenia iw większości przypadków zanikają same. Aby zapobiec rozwojowi tych objawów, zaleca się przyjmowanie leku w 2 lub 3 dawkach; powolne zwiększanie dawki leku poprawia również jego tolerancję. Bardzo rzadko - naruszenie czynności wątroby lub zapalenie wątroby, wymagające przerwania leczenia, z narządów krwiotwórczych: rzadko - leukopenia i trombocytopenia; bardzo rzadko - agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna, aplazja szpiku kostnego i pancytopenia. Te działania niepożądane ustępują po odstawieniu leku, z narządów zmysłów: często - naruszenie smaku (metaliczny smak w ustach). Na początku leczenia może wystąpić czasowe upośledzenie wzroku z powodu zmniejszenia zawartości glukozy we krwi. bardzo rzadko - rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, fotosensybilizacja .. Reakcje alergiczne: rzadko - pokrzywka; bardzo rzadko - skórne lub trzewne alergiczne zapalenie naczyń, wstrząs anafilaktyczny. Możliwe są reakcje nadwrażliwości krzyżowej na sulfonamidy i ich pochodne Parametry laboratoryjne: nierzadko - wzrost stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy od umiarkowanego do umiarkowanego; bardzo rzadko - hiponatremia.
Przedawkowanie
Objawy: hipoglikemia może rozwinąć się z powodu obecności pochodnej sulfonylomocznika. Przedłużone przedawkowanie lub obecność związanych czynników ryzyka może wywołać rozwój kwasicy mleczanowej, ponieważ Lek zawiera metforminę Leczenie: Łagodne i umiarkowane objawy hipoglikemii bez utraty przytomności i objawów neurologicznych można skorygować poprzez natychmiastowe spożycie cukru. Musisz wykonać dostosowanie dawki i / lub zmienić dietę. Pojawienie się ciężkich reakcji hipoglikemii u pacjentów z cukrzycą towarzyszy śpiączka, paroksyzm lub innymi zaburzeniami neurologicznymi, wymaga leczenia w nagłych wypadkach. Powinna ona być w / w roztwór dekstrozy natychmiast po rozpoznaniu, lub podejrzewa się, hipoglikemii przed hospitalizacją. Po odzyskaniu przytomności konieczne jest podanie pacjentowi pokarmu bogatego w łatwo przyswajalne węglowodany (w celu uniknięcia nawrotu hipoglikemii) Kwasica mleczanowa jest stanem wymagającym pilnej opieki medycznej; leczenie kwasicy mleczanowej należy przeprowadzić w klinice. Najbardziej skuteczną metodą leczenia, zdolny do wyświetlania mleczanów i metforminy, glibenklamid jest gemodializ.Klirens osoczu może być zwiększone u pacjentów z chorobami wątroby. Ponieważ glibenklamid jest aktywnie związany z białkami krwi, lek nie jest eliminowany podczas dializy.
Interakcje z innymi lekami
Kontr kombinatsiiSvyazannye glibenklamidaPri przy jednoczesnym stosowaniu preparatu zdolnego do wywołania Glyukovans mikonazol hipoglikemii (do rozwoju śpiączki) .Svyazannye pomocą metforminaV zależności od funkcji nerek otrzymującego lek należy przerwać 48 godzin przed i po na / w przeciwieństwie do zawierających jod sredstv.Nerekomenduemye kombinatsiiSvyazannye z użyciem pochodnych sulfonylomocznika Reakcja disulfiramopodobna występuje bardzo rzadko (nietolerancja alkoholu) kiedy nowoczesne spożycie etanolu i glibenklamidu. Picie alkoholu zwiększa działanie hipoglikemiczne (hamując reakcje kompensacyjne lub opóźniać jego inaktywacji metabolicznej), co może przyczyniać się do rozwoju śpiączki hipoglikemicznej.Podczas leczenia lekiem Glyukovans należy unikać alkoholu i narkotyków zawierających etanol, a fenylobutazon nasila hipoglikemię pochodnych sulfonylomocznika (zastępując pochodne sulfonylomocznika w miejscach wiążących białka i / lub zmniejszając ich eliminację). Zaleca się stosowanie innych leków przeciwzapalnych, które charakteryzują się mniej wyraźną interakcją lub ostrzec pacjenta o potrzebie niezależnej kontroli poziomu glikemii. Jeśli to konieczne, dawkę należy dostosować, gdy środek przeciwzapalny jest stosowany jednocześnie i po jego przerwaniu. W połączeniu z użyciem glibenklamidu lek Bosentan w połączeniu z glibenklamidem zwiększa ryzyko działania hepatotoksycznego. Zaleca się unikać przyjmowania tych leków w tym samym czasie. Możliwe jest także zmniejszenie hipoglikemizującego działania glibenklamidu, który wiąże się ze stosowaniem metforminy Ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej zwiększa się wraz z ostrym zatruciem alkoholem, szczególnie w przypadku postu, złego odżywiania lub niewydolności wątroby. Podczas leczenia lekiem Glyukovans należy unikać spożywania alkoholu i leków zawierających etanol Połączenia wymagające zachowania ostrożności w skojarzeniu ze stosowaniem wszystkich środków hipoglikemizujących Chlorpromazyna w dużych dawkach (100 mg / dobę) powoduje zwiększenie glikemii (zmniejszenie uwalniania insuliny). Przy równoczesnym korzystaniu z pacjenta należy ostrzec o potrzebie samokontroli stężenia glukozy we krwi; jeśli to konieczne, dawkę leku hipoglikemicznego należy skorygować podczas równoczesnego stosowania leku przeciwpsychotycznego i po zaprzestaniu jego stosowania kortykosteroidy i tetrakozaktydy powodują wzrost stężenia glukozy we krwi, któremu czasami towarzyszy ketoza (GCS powoduje zmniejszenie tolerancji glukozy). Przy równoczesnym korzystaniu z pacjenta należy ostrzec o potrzebie samokontroli stężenia glukozy we krwi; jeśli to konieczne, dawkę środka hipoglikemizującego należy dostosować podczas równoczesnego stosowania kortykosteroidów i po zaprzestaniu ich stosowania Danazol wykazuje działanie hiperglikemiczne.Jeśli to konieczne, leczenie danazolem i odstawienie tego ostatniego wymaga dostosowania dawki leku Glyukovans pod kontrolą poziomu glukozy we krwi Beta2-adrenomimetyki wywołane przez stymulację β2-adrenoreceptorów zwiększają stężenie glukozy we krwi. Przy równoczesnym korzystaniu z pacjenta należy ostrzec i ustalić kontrolę stężenia glukozy we krwi, możliwe jest przeniesienie do terapii insulinowej. Diuretyki mogą zwiększyć stężenie glukozy we krwi. Przy równoczesnym korzystaniu z pacjenta należy ostrzec o potrzebie samokontroli stężenia glukozy we krwi; może wymagać dostosowania dawki leku Glyukovans podczas jednoczesnego stosowania z lekami moczopędnymi i po zaprzestaniu ich stosowania.Stosowanie inhibitorów ACE (kaptopril, enalapril) pomaga zmniejszyć stężenie glukozy we krwi. Jeśli to konieczne, dawkę Glyukovans należy skorygować podczas równoczesnego stosowania z inhibitorami ACE i po zaprzestaniu ich stosowania .. Związany z zastosowaniem metforminy Lactacidosis, która występuje podczas przyjmowania metforminy na tle czynnościowej niewydolności nerek spowodowanej podawaniem leków moczopędnych, zwłaszcza zwrotnych. , rezerpina, guanetydyna i sympatykomimetyki maskują niektóre objawy hipoglikemii: kołatanie serca i tachykardię; większość nieselektywnych beta-blokerów zwiększa częstość występowania i nasilenie hipoglikemii. Pacjent powinien zostać ostrzeżony o potrzebie samokontroli stężenia glukozy we krwi, szczególnie na początku leczenia.W przypadku jednoczesnego stosowania z flukonazolem, występuje zwiększenie stężenia glibenklamidu T1 / 2 w miarę pojawiania się objawów hipoglikemii. Pacjent powinien zostać ostrzeżony o potrzebie samokontroli stężenia glukozy we krwi; Konieczne może być dostosowanie dawki leku Glucovans podczas równoczesnego leczenia flukonazolem i po zaprzestaniu jego stosowania. , antykoagulanty (pochodne kumaryny), inhibitory MAO, chloramfenikol, pent oksyfilina, leki obniżające stężenie lipidów z grupy fibratów, disopyramid.
Instrukcje specjalne
W okresie leczenia produktem Glucovans poziom glukozy we krwi powinien być regularnie monitorowany na czczo i po posiłku Kwasica mleczanowa Kwasica mleczanowa jest niezwykle rzadką, ale poważną (wysoką śmiertelnością w przypadku braku leczenia w nagłych wypadkach) powikłaniami, które mogą wystąpić z powodu kumulacji metforminy. Przypadki kwasicy mleczanowej u pacjentów leczonych metforminą występowały głównie u pacjentów z cukrzycą z ciężką niewydolnością nerek. Należy wziąć pod uwagę inne powiązane czynniki ryzyka, takie jak źle kontrolowana cukrzyca, ketoza, przedłużony głód, nadmierne spożycie alkoholu, niewydolność wątroby i wszelkie stany związane z ciężkim niedotlenieniem. Ryzyko kwasicy mleczanowej powinno być brane pod uwagę w przypadku pojawienia się niespecyficznych objawów, takich jak kurcze mięśni, którym towarzyszą zaburzenia dyspeptyczne, ból brzucha i ciężka niedyspozycja. W ciężkich przypadkach można zauważyć duszność kwasową, niedotlenienie, hipotermię i śpiączkę Diagnostyczne wskaźniki laboratoryjne to: niskie pH krwi, stężenie mleczanu w osoczu powyżej 5 mmol / l, zwiększony odstęp anionowy i stosunek mleczan / pirogronian. któremu towarzyszy ryzyko hipoglikemii u pacjenta. Stopniowe miareczkowanie dawki po rozpoczęciu leczenia może zapobiec wystąpieniu hipoglikemii. Takie leczenie może być przepisane tylko pacjentowi, który przestrzega normalnego czasu posiłku (w tym śniadania). Ważne jest, aby spożywanie węglowodanów było regularne, ponieważ ryzyko hipoglikemii wzrasta w przypadku późnego posiłku, nieodpowiedniego lub niezrównoważonego spożycia węglowodanów. Rozwój hipoglikemii jest najprawdopodobniej związany z dietą niskokaloryczną, intensywnym lub długotrwałym wysiłkiem fizycznym, piciem alkoholu lub przyjmowaniem leków hipoglikemizujących, ze względu na reakcje kompensacyjne wywołane hipoglikemią, poceniem się, lękiem, tachykardią, nadciśnieniem, kołataniem serca, stenokardią arytmia Ostatnie objawy mogą być nieobecne, jeśli hipoglikemia rozwija się powoli, w przypadku neuropatii autonomicznej lub podczas przyjmowania beta-blokerów klonidyna,rezerpina, guanetydyna lub sympatykomimetyki Inne objawy hipoglikemii u pacjentów z cukrzycą mogą obejmować bóle głowy, głód, nudności, wymioty, silne zmęczenie, zaburzenia snu, pobudzenie, agresję, zaburzenia koncentracji i reakcje psychomotoryczne, depresję, dezorientację, zaburzenia mowy, niewyraźne widzenie, drżenie, paraliż, parestezje, zawroty głowy, delirium, drgawki, senność, utrata przytomności, płytki oddech i bradykardia, ostrożne podawanie leku, dobór dawki i Właściwe instrukcje dla pacjenta są ważne dla zmniejszenia ryzyka hipoglikemii. Jeśli u pacjenta występują nawroty hipoglikemii, które są ciężkie lub związane z ignorowaniem objawów, należy rozważyć możliwość leczenia innymi środkami hipoglikemizującymi Czynniki przyczyniające się do rozwoju hipoglikemii: równoczesne stosowanie alkoholu, szczególnie podczas postu, odmowa lub (szczególnie u starszych pacjentów) niezdolność pacjenta do interakcji z lekarzem i przestrzegania zaleceń podanych w instrukcji użycia, - złe odżywianie, nieregularne jedzenie, post lub zmiany w diecie, - brak równowagi między wysiłkiem fizycznym a spożyciem węglowodanów, - niewydolność nerek, - ciężka niewydolność wątroby, - przedawkowanie leku Glucovance, - oddzielne zaburzenia endokrynologiczne: niewydolność tarczycy, przysadki i nadnerczy, - jednoczesne przyjmowanie poszczególnych leków. Farmakokinetyka i / lub farmakodynamika może być różna u pacjentów z niewydolnością wątroby lub ciężką niewydolnością nerek. Hipoglikemia u takich pacjentów może być przedłużona, w takim przypadku należy rozpocząć odpowiednie leczenie Niestabilność glukozy we krwi W przypadku operacji lub innej przyczyny dekompensacji cukrzycy zaleca się tymczasowe przejście na leczenie insuliną. Objawy hiperglikemii to częste oddawanie moczu, silne pragnienie, suchość skóry, po 48 godzinach przed planowaną interwencją chirurgiczną lub podaniem I / v leku zawierającego jod, nieprzepuszczającego promieniowania, należy przerwać przyjmowanie leku Glyukovans.Leczenie jest zalecane, aby wznowić po 48 godzinach, a dopiero po nerek zostały ocenione i uznane normalnoy.Funktsiya pochekPoskolku metforminę wydalane przez nerki przed rozpoczęciem leczenia, a następnie regularnie do ustalenia QA i / lub stężenie kreatyniny w surowicy: co najmniej jeden raz w roku u pacjentów z prawidłową czynnością nerek i 2-4 razy w roku u pacjentów w podeszłym wieku, a także u pacjentów z QC na VGN. Zaleca się szczególnie ostrożność w przypadkach, gdy upośledzona jest czynność nerek, na przykład u pacjentów na starość lub w przypadku rozpoczęcia leczenia hipotensyjnego, przyjmowanie leków moczopędnych lub NLPZ Inne środki ostrożności Pacjent powinien poinformować lekarza o wystąpieniu infekcji oskrzelowo-płucnej lub zakażenia dróg moczowych. zachowaj środki ostrożności podczas jazdy i pracy z mechanizmami, które wymagają zwiększonej koncentracji i prędkości ps Reakcje homotornyh.
Recepta
Tak