Indapamide retard hemofarm tabletki 1,5 mg N30
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Indapamid
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Składnik aktywny: indapamid (indapamid) Stężenie substancji czynnej (mg): 1.5
Efekt farmakologiczny
Leki przeciwnadciśnieniowe (moczopędne, rozkurczające naczynia krwionośne). Farmakologicznie podobny do diuretyków tiazydowych (upośledzona reabsorpcja jonów sodu w odcinku korowym pętli Henle). Zwiększa wydalanie sodu, chloru i, w mniejszym stopniu, jonów potasu i magnezu. Posiadając zdolność selektywnego blokowania wolnych kanałów wapniowych, zwiększa elastyczność ścianek tętnic i zmniejsza całkowity obwodowy opór naczyniowy. Pomaga zmniejszyć przerost lewej komory. Nie wpływa na lipidy osocza (trójglicerydy, lipoproteiny o niskiej gęstości, lipoproteiny o dużej gęstości); nie wpływa na metabolizm węglowodanów (w tym u pacjentów z cukrzycą). Zmniejsza wrażliwość ściany naczynia na noradrenalinę i angiotensynę II, stymuluje syntezę prostaglandyny E2, zmniejsza wytwarzanie wolnych i stabilnych rodników tlenowych Działanie przeciwnadciśnieniowe rozwija się pod koniec pierwszego tygodnia, utrzymuje się przez 24 godziny w stosunku do pojedynczej dawki.
Farmakokinetyka
Po spożyciu jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu żołądkowo-jelitowego; biodostępność - wysoka (93%). Posiłek nieco spowalnia szybkość wchłaniania, ale nie wpływa na ilość zaabsorbowanej substancji. Cmax w osoczu - 12 godzin po spożyciu. Przy wielokrotnym podawaniu zmniejsza się fluktuacje stężenia leku w osoczu krwi w przedziale pomiędzy podaniem dwóch dawek. Stężenie w równowadze ustala się po 7 dniach regularnego przyjmowania. T1 / 2 - 18 godzin, wiązanie z białkami osocza wynosi 79%. Również związane z elastyną mięśni gładkich ściany naczynia. Ma wysokie Vd, przechodzi przez bariery histohematogenne (w tym łożysko), przenika do mleka matki, jest metabolizowany w wątrobie. 60-80% jest wydalanych przez nerki, ponieważ metabolity (około 5% jest wydalane w postaci niezmienionej), przez jelita - 20%. U pacjentów z niewydolnością nerek farmakokinetyka się nie zmienia. Nie kumuluje się.
Wskazania
Pierwotna hipercholesterolemia, mieszana hiperlipidemia (w tym u pacjentów z cukrzycą insulinoniezależną), heterozygotyczna i homozygotyczna rodzinna hipercholesterolemia (jako uzupełnienie diety).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na indapamid, inne pochodne sulfonamidów lub inne składniki leku, dekompensację czynności nerek (bezmocz) i (lub) wątrobę (w tymz encefalopatią), hipokaliemii, jednoczesnego podawania leków wydłużających odstęp QT, ciążę, laktację, wiek do 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa).
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Pacjenci przyjmujący glikozydy nasercowe, środki przeczyszczające, przed hiperaldosteronizm, a także starszych przedstawia regularnej kontroli zawartości jonów potasowych i tła kreatinina.Na indapamidu należy regularnie kontrolować stężenia jonów potasu, sodu, magnezu osoczu (elektrolitu może rozwijać naruszenia), pH, stężenie glukozy, kwasu moczowego i stężenia resztkowego azotu Najbardziej staranna kontrola występuje u pacjentów z marskością wątroby (szczególnie z obrzękiem lub wodobrzuszem) - ryzyko rozwoju metabolizmu W przypadku zasadowicy, która zwiększa objawy encefalopatii wątrobowej, choroby niedokrwiennej serca, niewydolności serca, a także u osób w podeszłym wieku, zwiększona grupa ryzyka obejmuje również pacjentów z wydłużonym odstępem QT w zapisie EKG (wrodzonym lub rozwiniętym na tle dowolnego procesu patologicznego). pomiar stężenia potasu we krwi należy wykonać w ciągu 1 tygodnia leczenia Hiperkalcemia w obecności indapamidu może być spowodowana wcześniej nierozpoznaną nadczynnością przytarczyc u pacjentów z cukrzycą Niezwykle ważne jest kontrolowanie poziomu glukozy we krwi, szczególnie w obecności hipokaliemii, ponieważ znaczne odwodnienie może prowadzić do rozwoju ostrej niewydolności nerek (zmniejszenie filtracji kłębuszkowej) Pacjenci muszą zrekompensować utratę wody i na początku leczenia uważnie monitorować czynność nerek. Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym i hiponatremią (z powodu przyjmowania leków moczopędnych) wymagają 3 dni przed rozpoczęciem przyjmowania angiotensyny Aby przerwać przyjmowanie leków moczopędnych (w razie potrzeby diuretyki można wznowić nieco później) lub przepisać początkowe małe dawki inhibitorów ACE. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów kontrolnych W niektórych przypadkach możliwe są indywidualne reakcje związane ze zmianami ciśnienia krwi, szczególnie ale na początku leczenia i po dodaniu innego środka przeciwnadciśnieniowego.W rezultacie można zmniejszyć zdolność prowadzenia pojazdów i pracować z mechanizmami wymagającymi zwiększonej uwagi.
Dawkowanie i sposób podawania
Tabletki przyjmuje się doustnie w dawce 1,5 mg raz na dobę (rano) W przypadku niewystarczającej ekspresji działania hipotensyjnego, po 2 tygodniach leczenia dawkę zwiększa się do 5-7,5 mg / dobę. Maksymalna dawka: 10 mg / dobę w 2 dawkach podzielonych (rano).
Efekty uboczne
Saluretyki, glikozydy nasercowe, leki gluko- i mineralokortykoidowe, tetrakozaktid, amfoterycyna B (w / w), środki przeczyszczające zwiększają ryzyko wystąpienia hipokaliemii, a jeśli przyjmowane są jednocześnie z glikozydami nasercowymi, zwiększa się prawdopodobieństwo zatrucia naparstnicą; z preparatami wapnia - hiperkalcemia; z metforminą - możliwe jest nasilenie kwasicy mleczanowej Zwiększa stężenie jonów litu w osoczu krwi (zmniejszone wydalanie z moczem), lit ma działanie nefrotoksyczne. ) i klasy III (amiodaron, tosylan Bretilija, sotalol) mogą prowadzić do rozwoju arytmii pirouette "(torsades de pointes), NLPZ, GCS, tetrakosaktyd, sympatykomimetyki zmniejszają działanie hipotensyjne, zwiększa się baklofen. leki moczopędne mogą być skuteczne u niektórych kategorii pacjentów, jednak nie wyklucza to całkowicie możliwości wystąpienia hipo- lub hiperkaliemii, szczególnie u pacjentów z cukrzycą i niewydolnością nerek inhibitory ACE zwiększają ryzyko niedociśnienia tętniczego i / lub ostrej niewydolności nerek zwężenie tętnicy nerkowej) Zwiększa ryzyko rozwoju niewydolności nerek podczas stosowania środków kontrastowych zawierających jod w dużych dawkach (odwodnienie organizmu). Pacjenci muszą odzyskać utratę płynów za pomocą środków kontrastowych zawierających jod Imipramina (trójcykliczne) leki przeciwdepresyjne i neuroleptyki nasilają działanie obniżające ciśnienie krwi i zwiększają ryzyko niedociśnienia ortostatycznego Cyklosporyna zwiększa ryzyko hiperreatreatinemii. w wyniku zmniejszenia objętości krążącej krwi i zwiększenia ich produkcji przez wątrobę (może być konieczne korekcja dawki) Wzmacnia blokadę transmisji nerwowo-mięśniowej, która rozwija się pod wpływem niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie.
Przedawkowanie
Ze strony przewodu żołądkowo-jelitowego: nudności / anoreksja, suchość w jamie ustnej, ból żołądka, wymioty, biegunka, zaparcie. Z układu nerwowego: astenia, nerwowość, ból głowy, zawroty głowy, senność, zawroty głowy, bezsenność, depresja; rzadko - zwiększone zmęczenie, ogólne osłabienie, złe samopoczucie, skurcz mięśni, napięcie, drażliwość, niepokój. Od zmysłów: zapalenie spojówek, niewyraźne widzenie. Ze strony układu oddechowego: kaszel, zapalenie gardła, zapalenie zatok, rzadko - nieżyt nosa. Od układu sercowo-naczyniowego: niedociśnienie ortostatyczne, zmiany w elektrokardiogramie (hipokaliemii), arytmia, kołatanie serca. Ze strony układu moczowego: częste infekcje, nokturia, wielomocz. Reakcje alergiczne: wysypka, pokrzywka, świąd, krwotoczne zapalenie naczyń. Wskaźniki laboratoryjne: hiperurykemia, hiperglikemia, hipokaliemia, hipochloremia, hiponatremia, hiperkalcemia, zwiększone stężenie azotu mocznikowego w osoczu krwi, nadmiar kreatyniny, glukozuria. Inne: zespół grypopodobny, ból w klatce piersiowej, ból pleców, infekcje, zmniejszona siła działania, zmniejszone libido, wyciek z nosa, pocenie się, utrata masy ciała, mrowienie kończyn, zapalenie trzustki, zaostrzenie układowego tocznia rumieniowatego.
Interakcje z innymi lekami
Środki ostrożności
Instrukcje specjalne
Objawy: nudności, wymioty, osłabienie, dysfunkcja przewodu pokarmowego, zaburzenia wody i elektrolitów, w niektórych przypadkach - nadmierne obniżenie ciśnienia krwi, depresja oddechowa. U pacjentów z marskością wątroby może rozwinąć się śpiączka, leczenie: płukanie żołądka, korekcja równowagi wodno-elektrolitowej, leczenie objawowe. Nie ma konkretnego antidotum.
Recepta
Tak