Tabletki Irumed 20 mg 30 sztuk
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Lizynopryl
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Lizynopryl (w postaci dihydratu) 20 mg, substancje pomocnicze: mannitol, dwuwodny fosforan wapnia, skrobia kukurydziana, wstępnie żelowana skrobia kukurydziana, tlenek żelaza barwnik żółty (e172), tlenek żelaza czerwony barwnik (e172), dwutlenek krzemu, koloidalny, stearynian magnezu.
Efekt farmakologiczny
Inhibitor ACE. Leki przeciwnadciśnieniowe. Mechanizm działania jest związany z hamowaniem aktywności ACE, co prowadzi do zahamowania tworzenia się angiotensyny II z angiotensyny I i do bezpośredniego zmniejszenia uwalniania aldosteronu. Zmniejsza degradację bradykininy i zwiększa syntezę prostaglandyn. Zmniejsza OPSS, ciśnienie krwi, napięcie wstępne, ciśnienie w naczyniach włosowatych płuc, powoduje wzrost minimalnej objętości krwi i zwiększa tolerancję na stres u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. Lizynopryl ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne, rozszerzając tętnice w większym stopniu niż żyły. Niektóre efekty przypisuje się działaniu na układy renina-angiotensyna w tkankach. Poprawia ukrwienie niedokrwionego mięśnia sercowego. Przy długotrwałym stosowaniu zmniejsza się przerost mięśnia sercowego i ściany tętnic rezystancyjnych. Stosowanie inhibitorów ACE u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca prowadzi do wzrostu oczekiwanej długości życia; u pacjentów po zawale mięśnia sercowego, bez klinicznych objawów niewydolności serca, w celu spowolnienia postępu dysfunkcji lewej komory; Początek działania odnotowano 1 godzinę po zażyciu leku, maksymalny efekt odnotowano po 6-7 godzinach, czas działania wynosi 24 h. Przy nadciśnieniu, efekt odnotowano w pierwszych dniach po rozpoczęciu leczenia, stabilne działanie rozwija się po 1-2 miesiącach. Przy nagłym usunięciu leku nie zaobserwowano wyraźnego wzrostu ciśnienia krwi. Oprócz zmniejszenia ciśnienia krwi lizynopryl zmniejsza albuminurię. U pacjentów z hiperglikemią pomaga normalizować funkcjonowanie uszkodzonego śródbłonka kłębuszkowego. Lizynopryl nie wpływa na stężenie glukozy w osoczu u pacjentów z cukrzycą i nie prowadzi do zwiększenia hipoglikemii.
Farmakokinetyka
Wchłanianie: po przyjęciu leku około 25% lisinoprilu jest absorbowane z przewodu pokarmowego.Jedzenie nie wpływa na wchłanianie lizynoprylu. Średnie wchłanianie 30%. Biodostępność - 29%. Cmax w osoczu występuje po około 6-8 godzinach; Dystrybucja; Słabo związane z białkami osocza. Lizynopryl słabo penetruje BBB przez barierę łożyskową. Wycofanie, T1 / 2 - 12 h. Lizynopryl nie jest metabolizowany i jest wydalany w postaci niezmienionej z moczem.
Wskazania
- nadciśnienie tętnicze (w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi); - przewlekła niewydolność serca (w ramach leczenia skojarzonego w leczeniu pacjentów przyjmujących naparstnicę i / lub leki moczopędne); - wczesne leczenie ostrego zawału mięśnia sercowego (w ramach leczenia skojarzonego w ciągu pierwszych 24 godzin u pacjentów ze stabilnymi parametrami hemodynamicznymi, w celu utrzymania tych wskaźników i zapobiegania dysfunkcjom lewej komory i niewydolności serca); - nefropatia cukrzycowa (w celu zmniejszenia albuminurii u pacjentów insulinozależnych z prawidłowym ciśnieniem krwi i pacjentów niezależnych od insuliny z nadciśnieniem tętniczym).
Przeciwwskazania
- obrzęk naczynioruchowy w historii (w tym z zastosowaniem inhibitorów ACE); - dziedziczny obrzęk naczynioruchowy lub obrzęk idiopatyczny; - ciąża; - okres laktacji (karmienie piersią); - wiek do 18 lat (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa); - nadwrażliwość na lizynopryl i inne inhibitory ACE; Środki powinny być określone ze zwężeniem aorty, choroby naczyń mózgowych (włączając niewydolność naczyń mózgowych), choroby niedokrwiennej serca, niewydolność wieńcową, poważne układowych chorób tkanki łącznej, w tym (SLE), twardziny, i hamowanie hematopoezę szpiku kostnego, cukier cukrzyca, hiperkaliemia, obustronne zwężenie tętnic nerkowych, pojedyncze zwężenie tętnic nerkowych, ze stanem po przeszczepieniu nerki, niewydolność nerek, azotemia, pierwotny hiperaldosteronizm , Niedociśnienie, hipoplazja szpiku, kardiomiopatię przerostową, niedociśnienie, na warunkach solnych dieta restrykcyjnych dotyczących redukcji BCC (w tym biegunka, wymioty), u pacjentów w podeszłym wieku.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Stosowanie preparatu Irumed w czasie ciąży i laktacji (karmienie piersią) jest przeciwwskazane. Lizynopryl przenika przez barierę łożyskową. W przypadku zajścia w ciążę, leczenie produktem Irumed należy natychmiast przerwać. Przyjmowanie inhibitorów ACE w II i III trymestrze ciąży może spowodować śmierć płodu i noworodka. Noworodki mogą rozwinąć niedorozwój czaszki, małowodzie, deformację kości czaszki i twarzy, niedorozwój płuc, zaburzenia rozwoju nerek. W przypadku noworodków i niemowląt, których matki stosowały inhibitory ACE w czasie ciąży, zaleca się dokładne monitorowanie w celu szybkiego wykrycia wyraźnego spadku ciśnienia krwi, skąpomoczu, hiperkaliemii. Brak danych dotyczących przenikania lisinoprilu do mleka matki. Podczas leczenia lekiem Irumed należy przerwać karmienie piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Lek jest przepisywany w środku. Jedzenie nie wpływa na wchłanianie, więc lek można przyjmować przed, w trakcie lub po posiłku. Częstotliwość podawania wynosi 1 raz dziennie (mniej więcej w tym samym czasie). W leczeniu nadciśnienia pierwotnego zaleca się przepisanie początkowej dawki 10 mg. Dawka podtrzymująca wynosi 20 mg / dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 40 mg. W celu pełnego rozwinięcia efektu może być wymagany 2-4-tygodniowy cykl leczenia lekiem (należy to wziąć pod uwagę przy zwiększaniu dawki). Jeżeli stosowanie leku w maksymalnej dawce nie powoduje wystarczającego efektu terapeutycznego, możliwe jest dodatkowe przepisanie innego środka przeciwnadciśnieniowego. Pacjenci przyjmujący leki moczopędne powinni przerwać stosowanie diuretyków na 2-3 dni przed rozpoczęciem stosowania urządzenia Irumed. W przypadku pacjentów, u których niemożliwe jest przerwanie leczenia moczopędnego, lek Irumed jest przepisywany w początkowej dawce 5 mg na dobę. W przypadku nadciśnienia naczyniowo-nerkowego lub innych stanów o zwiększonym działaniu układu renina-angiotensyna-aldosteron, lek Irumed jest przepisywany w początkowej dawce 2,5-5 mg / dobę pod kontrolą ciśnienia krwi, czynności nerek i stężenia potasu w surowicy. Dawka podtrzymująca jest ustalana w zależności od ciśnienia krwi. U pacjentów z niewydolnością nerek i pacjentami poddawanymi hemodializie dawka początkowa jest określana w zależności od CC. Dawka podtrzymująca jest określana w zależności od ciśnienia krwi (pod kontrolą czynności nerek, poziomu potasu i sodu we krwi). W przewlekłej niewydolności serca lizynopryl może być stosowany jednocześnie z lekami moczopędnymi i / lub glikozydami nasercowymi. Jeśli to możliwe, dawkę diuretyku należy zmniejszyć przed rozpoczęciem stosowania lizynoprylu.Początkowa dawka wynosi 2,5 mg 1 raz / dobę, następnie stopniowo zwiększa się (o 2,5 mg w ciągu 3-5 dni) do 5-10 mg / dobę. Maksymalna dawka wynosi 20 mg / dobę; W ostrym zawale mięśnia sercowego (w ramach leczenia skojarzonego, w ciągu pierwszych 24 godzin, u pacjentów ze stabilnymi parametrami hemodynamicznymi) w ciągu pierwszych 24 godzin, przepisuje się 5 mg, następnie 5 mg co drugi dzień, 10 mg - po dwóch dniach, a następnie 10 mg 1 raz / dobę. U pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego lek stosuje się przez 6 tygodni. Na początku leczenia lub w ciągu pierwszych 3 dni po ostrym zawale mięśnia sercowego u pacjentów z niskim skurczowym ciśnieniem krwi (120 mm Hg lub niższym) lek jest przepisywany w dawce 2,5 mg. W przypadku niedociśnienia tętniczego (skurczowego ciśnienia krwi mniejszego lub równego 100 mm Hg) dawkę dobową 5 mg można czasowo zmniejszyć do 2,5 mg. W przypadku dłuższego niedociśnienia tętniczego (skurczowego ciśnienia krwi poniżej 90 mm Hg przez ponad 1 godzinę), należy przerwać Irumed; W nefropatii cukrzycowej u pacjentów z cukrzycą typu 1 (zależną od insuliny) Irumed jest przepisywany w dawce 10 mg 1 raz na dobę. Jeśli to konieczne, dawkę można zwiększyć do 20 mg / dobę, aby osiągnąć rozkurczowe wartości ciśnienia krwi poniżej 75 mm Hg. w pozycji siedzącej. U pacjentów z cukrzycą typu 2 (niezależną od insuliny) dawka jest taka sama, aby osiągnąć rozkurczowe wartości ciśnienia krwi poniżej 90 mm Hg. w pozycji siedzącej.
Efekty uboczne
Najczęściej: zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie, biegunka, suchy kaszel, nudności.; Od układu sercowo-naczyniowego: wyraźne obniżenie ciśnienia krwi, ból w klatce piersiowej; rzadko - niedociśnienie ortostatyczne, tachykardia, bradykardia, nasilenie objawów niewydolności serca, upośledzone przewodzenie AV, zawał mięśnia sercowego. Na części ośrodkowego układu nerwowego i obwodowego układu nerwowego: niestabilność nastroju, dezorientacja, parestezje, senność, szarpane mięśnie kończyn i warg; rzadko, zespół asteniczny.; Na części układu pokarmowego: suchość w ustach, jadłowstręt, niestrawność, zmiana smaku, ból brzucha, zapalenie trzustki, wątrobowokomórkowy lub cholestatyczny, żółtaczka, zapalenie wątroby, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, hiperbilirubinemia.; Ze strony układu oddechowego: duszność, skurcz oskrzeli. Reakcje skórne: zwiększone pocenie się, świąd, łysienie, fotosensybilizacja. Od strony narządów krwiotwórczych: leukopenia, trombocytopenia, neutropenia, agranulocytoza, niedokrwistość (zmniejszenie hematokrytu, hemoglobina, erytrocytopenia); Metabolizm: hiperkaliemia, hiponatremia, hiperurykemia,zwiększone stężenie kreatyniny we krwi. Ze strony układu moczowego: dysfunkcja nerek, skąpomocz, bezmocz, mocznica, białaczka. Reakcje alergiczne: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy twarzy, kończyn, warg, języka, nagłośni i / lub krtani, wysypka skórna, świąd, gorączka, pozytywne wyniki testu na przeciwciała przeciwjądrowe, zwiększona ESR, eozynofilia, leukocytoza; w niektórych przypadkach śródmiąższowy obrzęk naczynioruchowy. Inne: bóle stawów / zapalenie stawów, bóle mięśni, zapalenie naczyń, zmniejszona siła działania.
Przedawkowanie
Objawy: wyraźne obniżenie ciśnienia krwi, suchość w jamie ustnej, senność, zatrzymanie moczu, zaparcia, lęk, drażliwość .; Leczenie: prowadzenie leczenia objawowego, we wprowadzaniu soli fizjologicznej i, jeśli to konieczne, stosowanie leków wazopresyjnych pod kontrolą ciśnienia krwi i równowagi wodno-elektrolitowej. Być może zastosowanie hemodializy.
Interakcje z innymi lekami
Przy jednoczesnym stosowaniu leku Irumed z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (spironolakton, triamteren, amiloryd), preparatami potasu, substytutami soli zawierającymi potas, zwiększa się ryzyko hiperkaliemii, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Przy jednoczesnym stosowaniu leku Irumed z lekami moczopędnymi występuje wyraźne obniżenie ciśnienia krwi. Przy równoczesnym stosowaniu leku Irumed z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi odnotowano efekt addytywny. Przy równoczesnym stosowaniu preparatu Irumed z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), estrogenami, adrenostymulantami, zmniejsza się działanie przeciwnadciśnieniowe lizynoprylu. Jednoczesne użycie urządzenia Irumed z litem spowalnia proces eliminacji litu z organizmu. Przy równoczesnym stosowaniu preparatu Irumed z lekami zobojętniającymi kwas i kolestyraminą zmniejsza się wchłanianie lizynoprylu z przewodu pokarmowego. Etanol zwiększa działanie leku.
Instrukcje specjalne
Należy pamiętać, że wyraźne obniżenie ciśnienia krwi występuje wraz ze zmniejszeniem objętości płynu spowodowanego leczeniem diuretykiem, ze spadkiem soli w żywności, podczas dializy oraz u pacjentów z biegunką lub wymiotami. U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca z równoczesną niewydolnością nerek lub bez niej, możliwe jest rozwinięcie się objawowego niedociśnienia tętniczego, które było częściej wykrywane u pacjentów z ciężką niewydolnością serca, w wyniku stosowania dużych dawek leków moczopędnych, hiponatremii lub zaburzeń czynności nerek. U takich pacjentów leczenie powinno rozpocząć się pod ścisłym nadzorem lekarza (starannie wybrać dawkę leku i diuretyki).Podobną taktykę należy stosować, przepisując produkt Irumed pacjentom z chorobą niedokrwienną serca, niewydolnością naczyń mózgowych, w których gwałtowny spadek ciśnienia krwi może prowadzić do zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu; W przypadku wystąpienia wyraźnego spadku ciśnienia krwi, pacjent powinien otrzymać pozycję poziomą i, jeśli to konieczne, wejść / włożyć, aby wprowadzić 0,9% roztwór chlorku sodu. Przejściowa reakcja hipotensyjna nie jest przeciwwskazaniem do przyjęcia kolejnej dawki leku. Podczas stosowania leku Irumed u niektórych pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, ale z normalnym lub obniżonym ciśnieniem krwi, może wystąpić obniżenie ciśnienia krwi, co zwykle nie jest powodem do przerwania leczenia. Jeśli niedociśnienie tętnicze stanie się objawowe, konieczne jest zmniejszenie dawki leku lub przerwanie leczenia metodą Irumeda. W ostrym zawale mięśnia sercowego wskazane jest zastosowanie standardowej terapii (środki trombolityczne, kwas acetylosalicylowy, beta-blokery). Irumed może być stosowany w połączeniu z dożylnym podawaniem lub z użyciem systemów transdermalnych nitrogliceryn. Leku Irumed nie należy przepisywać pacjentom z ostrym zawałem mięśnia sercowego, u których istnieje ryzyko dalszego pogorszenia parametrów hemodynamicznych po zastosowaniu leków rozszerzających naczynia krwionośne: u pacjentów ze skurczowym ciśnieniem krwi wynoszącym 100 mm Hg. lub niższy lub z wstrząsem kardiogennym; U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca wyraźne obniżenie ciśnienia krwi po rozpoczęciu leczenia inhibitorami ACE może prowadzić do dalszego pogorszenia czynności nerek. Przypadki rozwoju ostrej niewydolności nerek. U pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętniczym pojedynczej nerki, którzy otrzymywali inhibitory ACE, obserwowano wzrost stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy, zwykle odwracalnych po zakończeniu leczenia (występował on częściej u pacjentów z niewydolnością nerek); Lizynopryl nie jest przepisywany z powodu ostrego zawału mięśnia sercowego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, o stężeniu kreatyniny w surowicy powyżej 177 mmol / l lub z białkomoczem przekraczającym 500 mg / dobę. W przypadku wystąpienia zaburzeń czynności nerek na tle stosowania leku (zawartość kreatyniny w surowicy jest większa niż 265 mmol / l lub 2-krotny wzrost w porównaniu z częstością przed leczeniem), należy ocenić potrzebę kontynuacji leczenia metodą Irumed. Pacjenci przyjmujący inhibitory ACE, w tym lizynopryl, rzadko rozwijają obrzęk naczynioruchowy twarzy, kończyn, warg, języka, nagłośni i / lub krtani, a ich rozwój jest możliwy w dowolnym momencie leczenia.W takim przypadku należy jak najszybciej przerwać leczenie lekiem Irumed, a pacjenta należy monitorować do czasu całkowitego ustąpienia objawów. Jednak w przypadkach, gdy obrzęk występuje tylko na twarzy i ustach, a stan najczęściej normalizuje się bez leczenia, można przepisać leki przeciwhistaminowe. Jeśli obrzęk naczynioruchowy rozprzestrzenia się na język, nagłośnię lub krtań, niedrożność dróg oddechowych może być śmiertelna, dlatego należy natychmiast zastosować odpowiednią terapię (0,3-0,5 ml roztworu adrenaliny 1: 1000) i / lub środki zapewniające drożność dróg oddechowych. Stwierdzono, że obrzęk naczynioruchowy rozwijał się częściej u pacjentów rasy Negroid, którzy przyjmowali inhibitory ACE częściej niż u pacjentów innych ras. Pacjenci, u których w przeszłości występował już obrzęk naczynioruchowy, niezwiązany z wcześniejszym leczeniem inhibitorami ACE, mogą mieć zwiększone ryzyko rozwoju podczas leczenia metodą Irumed. U pacjentów przyjmujących inhibitory ACE podczas odczulania na truciznę błonkoskrzydłych (osy, pszczoły, mrówki) niezwykle rzadko można się spodziewać reakcji anafilaktycznej. Można tego uniknąć, jeśli czasowo przerwie się leczenie inhibitorem ACE przed każdym desensytyzacją. Należy pamiętać, że pacjenci przyjmujący inhibitory ACE i poddawani hemodializie z użyciem przepuszczalnych błon dializacyjnych (na przykład AN69) mogą rozwinąć reakcję anafilaktyczną. W takich przypadkach konieczne jest rozważenie możliwości zastosowania innego rodzaju membrany do dializy lub innego leku przeciwnadciśnieniowego. Podczas stosowania inhibitorów ACE odnotowuje się kaszel (suchy, długotrwały, który znika po zaprzestaniu leczenia inhibitorem ACE). W diagnostyce różnicowej kaszlu należy również wziąć pod uwagę kaszel wywołany stosowaniem inhibitora ACE. Podczas stosowania leków obniżających ciśnienie krwi u pacjentów z rozległymi zabiegami chirurgicznymi lub podczas znieczulenia ogólnego, lizynopryl może blokować powstawanie angiotensyny II, wtórnie do kompensacyjnego uwalniania reniny. Wyraźne obniżenie ciśnienia krwi, które jest uważane za konsekwencję tego mechanizmu, można wyeliminować poprzez zwiększenie BCC. Przed operacją (w tym chirurgią stomatologiczną) chirurg / anestezjolog powinien być poinformowany o stosowaniu inhibitora ACE. W niektórych przypadkach obserwowano hiperkaliemię.czynniki ryzyka rozwoju hiperkaliemii obejmują niewydolność nerek, cukrzyca i jednoczesne stosowanie oszczędzające potas diuretyki (spironolakton, triamteren, amiloryd i), substytuty soli potasu lub leki zawierające potas, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek. Jeśli to konieczne, stosowanie tych kombinacji powinno regularnie monitorować poziom potasu w surowicy. Pacjenci, którzy są w grupie ryzyka wystąpienia objawowego niedociśnienia (znajduje się na malosolevoy lub bezsolnej diety) z / bez hiponatremii, a także u pacjentów otrzymujących wysokie dawki diuretyków, powyższy warunek przed rozpoczęciem leczenia muszą być kompensowane (utrata płynów i soli). Konieczne jest kontrolowanie wpływu początkowej dawki leku Irumed na wartość ciśnienia krwi. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów zarządzania; Brak danych dotyczących wpływu Irumeda stosowanego w dawkach terapeutycznych, zdolność do prowadzenia pojazdów i mechanizmów, jednak należy pamiętać, że mogą wystąpić zawroty głowy. Dlatego w okresie leczenia pacjenci powinni zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i wykonywania pracy, która wymaga dużej koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.
Recepta
Tak