Lamitr tabletki 100 mg N50
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Lamotrygina
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Lamotrygina * 100 mg; * - ogólna międzynarodowa nazwa zalecana przez WHO - lamotrygina.
Efekt farmakologiczny
Lek przeciwdrgawkowy (przeciwpadaczkowy). Blokujące kanały sodowe zależne od napięcia. Powoduje blok pulsacyjnych wyładowań w hodowli neuronów i hamuje nadmierne uwalnianie glutaminianu (aminokwasów, które odgrywają kluczową rolę w generowaniu napadów padaczkowych) wraz z hamowaniem wywołanych glutaminianem impulsów efektorowych.
Farmakokinetyka
Po podaniu doustnym lamotrygina jest szybko i całkowicie absorbowana z przewodu żołądkowo-jelitowego. Cmax w osoczu obserwuje się 2,5 ± 1,5 godziny po podaniu doustnym. Czas osiągnięcia Cmax jest nieco dłuższy w przypadku przyjmowania leku po posiłku, ale stopień wchłaniania pozostaje niezmieniony. Farmakokinetyka jest liniowa aż do dawki 450 mg - maksymalnej jednorazowej dawki, która została zbadana. Istnieją znaczne indywidualne różnice w wartościach Cmax leku, ale indywidualne stężenia różnią się bardzo niewiele: Dystrybucja; Wiązanie z białkami osocza wynosi około 55%; Metabolizm; Metabolizowany w wątrobie z wytworzeniem głównie glukuronidów; Wydalanie; T1 / 2 u zdrowych osób dorosłych wynosi 24 -35 h Średnie wartości klirensu u osób zdrowych wynoszą 39 ± 14 ml / min, Lamotrygina jest wydalana z organizmu z moczem w postaci glukuronidów. Mniej niż 10% jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem. Tylko 2% produktów przemiany materii wydala się w kale. Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych Lamotrygina T1 / 2 w dużej mierze zależy od równoczesnego leczenia lekowego, Lamotrygina T1 / 2 zmniejsza się do 14 godzin w połączeniu z lekami indukującymi aktywność izoenzymów cytochromu P450 , takie jak karbamazepina i fenytoina, i wzrasta średnio do około 70 godzin w przypadku jednoczesnego stosowania z walproinianem sodu T1 / 2 lamotrygina u dzieci jest zwykle krótsza niż u dorosłych. T1 / 2 u dzieci wynosi około 7 godzin po zażyciu leków, które indukują aktywność izoenzymów, takich jak karbamazepina, fenytoina, fenobarbital i prymidon. T1 / 2 wzrasta do 45-55 godzin w połączeniu z walproinianem sodu. Badanie farmakokinetyki lamotryginy w pojedynczej dawce u pacjentów z chorobą nerek sugeruje, że parametry farmakokinetyczne zmieniają się nieznacznie,jednak stężenie głównego metabolitu w postaci glukuronidu wzrasta prawie 8-krotnie ze względu na zmniejszenie klirensu nerkowego.
Wskazania
Lamitor jest zalecany jako monoterapia i terapia uzupełniająca dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat: - proste napady częściowe; - złożone napady częściowe; - Wtórnie uogólnione napady toniczno-kloniczne; - pierwotnie uogólnione napady toniczno-kloniczne; - typowe nieobecności; - nieobecności nietypowe; - napady miokloniczne; - napady drgawkowe oporne na inne leki przeciwpadaczkowe dowolnego typu. Lamitor jest również stosowany jako terapia wspomagająca u dzieci w wieku od 2 do 12 lat.
Przeciwwskazania
- ciężka niewydolność wątroby; - Nadwrażliwość na lamotryginę i inne składniki leku.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Lek nie powinien być przepisywany w czasie ciąży i laktacji, z wyjątkiem przypadków, w których spodziewana korzyść z terapii dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu i dziecka.
Dawkowanie i sposób podawania
Początkowa dawka leku Lamitor dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat, nie przyjmująca walproinianu sodu, ale przyjmowanie innych leków przeciwpadaczkowych indukujących izoenzymy wynosi 50 mg 1 raz / dobę przez pierwsze 2 tygodnie i 100 mg / dobę (2 dawki) na następny 2 tygodnie. Następnie dawkę należy zwiększyć do 200-400 mg / dobę (w 2 dawkach). Początkowa dawka produktu leczniczego Lamitor dla pacjentów przyjmujących walproinian sodu w połączeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi indukującymi izoenzymy wynosi 25 mg co drugi dzień przez pierwsze 2 tygodnie, a następnie 25 mg 1 raz / dzień przez następne 2 tygodnie. Następnie należy zwiększyć dawkę, aby osiągnąć optymalny efekt terapeutyczny. Dawka podtrzymująca - 100-200 mg (w 1 lub 2 dawkach). Początkowa dawka leku Lamitor dla dzieci w wieku od 2 do 12 lat, które nie przyjmują walproinianu sodu, ale przyjmują inne leki przeciwpadaczkowe indukujące izoenzymy wynoszą 2 mg / kg / dobę ( 2 dawki) w ciągu pierwszych 2 tygodni i 5 mg / kg / dzień (w 2 dawkach) przez następne 2 tygodnie. Dawka podtrzymująca - 5-15 mg / kg mc./dobę (w 2 dawkach) Początkowa dawka leku Lamitor dla dzieci przyjmujących walproinian sodu w skojarzeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi indukującymi izoenzymy wynosi 0,2 mg / kg 1 raz na dobę w ciągu pierwszych 2 tygodni, następnie 0,5 mg / kg 1 raz dziennie przez następne 2 tygodnie. Następnie należy zwiększyć dawkę, aby osiągnąć optymalny efekt terapeutyczny.Dawka podtrzymująca - 1-5 mg / kg (w 1 lub 2 dawkach).
Efekty uboczne
Skutki uboczne odnotowane w mianowaniu Lamitora jako monoterapii; Ze strony ośrodkowego układu nerwowego: zawroty głowy, ból głowy, senność, bezsenność, zmęczenie; Ze strony układu trawiennego: nudności. Reakcje alergiczne: grudkowo-grudkowe wysypki skórne (2%), najczęściej obserwowane w pierwszych 4 tygodniach po rozpoczęciu leczenia i znika po odstawieniu leku. W niektórych przypadkach - zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka Efekty uboczne obserwowane po wybraniu leku Lamitor jako dodatkowe leczenie standardowych leków przeciwpadaczkowych, CNS: zawroty głowy, ból głowy, senność, brak równowagi, zwiększone zmęczenie, drażliwość, agresywność, drżenie, dezorientacja, ze strony narządu wzroku: podwójne widzenie, osłabiona ostrość wzroku ;, ze strony układu krwiotwórczego: neutropenia, leukopenia., C część układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka zjawisko.
Przedawkowanie
Objawy: oczopląs, ataksja, zawroty głowy, senność, ból głowy, nudności, utrata przytomności, śpiączka. Leczenie: płukanie żołądka, przyjmowanie aktywowanego węgla drzewnego. Jeśli to konieczne, należy prowadzić leczenie objawowe.
Interakcje z innymi lekami
Przy równoczesnym stosowaniu z lekami przeciwpadaczkowymi, które indukują izoenzymy wątroby (fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, prymidon), wzrasta metabolizm Lamitora, co może wymagać zwiększenia jego dawki; Nie ma dowodów na to, że Lamitor jest w stanie indukować lub hamować izoenzymy w wątrobie, które metabolizują inne leki. Lamitor może indukować swój własny metabolizm, ale efekt ten jest bardzo nieznaczny i nie powoduje poważnych objawów klinicznych Chociaż niektórzy pacjenci wykazują zmiany stężenia innych leków przeciwpadaczkowych w osoczu, kontrolowane badania nie potwierdziły wpływu leku Lamitor na poziomy jednocześnie przyjmowanych leków przeciwpadaczkowych w osoczu krwi.Dane z badań in vitro wskazują, że Lamitor nie konkuruje z innymi lekami przeciwpadaczkowymi o miejsca wiązania z białkami osocza.
Instrukcje specjalne
Informacje na temat stosowania Lamitatora u pacjentów w podeszłym wieku są ograniczone. Dlatego lek tej kategorii pacjentów powinien być przepisywany z ostrożnością. Jeśli przekroczysz dawkę Lamitor, możesz rozwinąć wysypkę skórną (w tej sytuacji lek powinien zostać anulowany). W niektórych przypadkach lek może wywołać ciężką wysypkę skórną (w tym zespół Stevensa-Johnsona). ). Takie reakcje często rozwijają się u dzieci. Lamitor należy anulować przy pierwszym objawieniu wysypki. Ryzyko wystąpienia takich powikłań wzrasta, gdy lek Lamitor jest przepisywany równocześnie z walproinianem sodu i jeśli dawka leku Lamitor przekracza zalecaną początkową i maksymalną dawkę dobową. Wraz z rozwojem wysypki skórnej należy natychmiast przerwać stosowanie leku. Podczas stosowania produktu Lamitor mogą wystąpić takie objawy nadwrażliwości. przed wystąpieniem śmierci), takie jak: gorączka, złe samopoczucie, objawy przeziębienia, senność, powiększenie węzłów chłonnych, obrzęk twarzy i bardzo rzadko - zaburzenia Muszę zaburzeń czynności wątroby krwi (leukopenia i małopłytkowość). U większości pacjentów objawy te ustępują po odstawieniu produktu leczniczego Lamitor, w przypadku wystąpienia wysypki, dreszczy, objawów przeziębienia, senności, pogorszenia kontroli napadów padaczkowych (szczególnie w pierwszym miesiącu) podczas stosowania leku, testów czynności wątroby, wskaźników czynności nerek, należy monitorować krzepnięcie krwi. ; Dzięki nagłemu anulowaniu Lamitor może zwiększyć drgawki. Dawkę produktu leczniczego Lamitor należy stopniowo zmniejszać w ciągu 2 tygodni. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek w końcowym stadium choroby należy oczekiwać nagromadzenia się metabolitu w postaci glukuronidu. Dlatego, jeśli konieczne jest wyznaczenie takich pacjentów, należy zachować ostrożność Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne Pytanie dotyczące zdolności do kierowania pojazdami i pracy z mechanizmami poruszającymi podczas przyjmowania Lamitera rozwiązywane jest indywidualnie, biorąc pod uwagę sytuację kliniczną.
Recepta
Tak