More info
Aktywne składniki
Mianserin
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Składnik aktywny: Mianserin Substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana, bezwodny koloidalny ditlenek krzemu, stearynian magnezu, metyloceluloza, wodorofosforan wapnia, hypromeloza, makrogol, ditlenek tytanu (E 171) Stężenie substancji czynnej (mg): 30 mg
Efekt farmakologiczny
Mianserin należy do grupy związków piperazyno-azepinowych, które nie są chemicznie związane z tricyklicznymi antydepresantami (TCA). Lerivon wzmaga transmisję noradrenergiczną mózgu poprzez blokowanie receptorów alfa 2 i hamowanie wychwytu zwrotnego norepinefryny. Ponadto stwierdzono interakcje z receptorami serotoninowymi w OUN. Aktywność leku Lerivon w stosunku do receptorów histaminowych H1 i antagonizm wobec adrenoreceptorów α1 odpowiada za jego działanie uspokajające, lek ma również działanie przeciwlękowe, co jest ważne w leczeniu pacjentów z zaburzeniami lękowymi i zaburzeniami snu związanymi z zaburzeniami depresyjnymi. Lerivon jest dobrze tolerowany, ponieważ osoby starsze i pacjenci z chorobami sercowo-naczyniowymi. W terapeutycznie skutecznych dawkach lek Lerivon w rzeczywistości nie wykazuje działania antycholinergicznego i nie ma praktycznie żadnego wpływu na układ sercowo-naczyniowy. W porównaniu z TCA, powoduje mniej skutków kardiotoksycznych w przedawkowaniu. Lek Lerivon nie jest antagonistą leków sympatykomimetycznych i przeciwnadciśnieniowych.
Farmakokinetyka
Wchłanianie i dystrybucja Po spożyciu substancji czynnej leku Lerivon, mianseryny, szybko i dobrze wchłaniane, osiągając Cmax w osoczu po 3 godzinach. Biodostępność wynosi około 20% Wiązanie się mianseryny z białkami osocza wynosi około 95%. Równowaga w osoczu osiąga się po 6 dniach Metabolizm i wydalanie T1 / 2 (21-61 godzin) pozwala uzasadnić pojedynczą dawkę dobową Mianserin jest w znacznym stopniu metabolizowany i wydalany z moczem i kałem w 7-9 dni. Głównymi drogami biotransformacji są demetylacja i utlenianie, a następnie tworzenie koniugatów.
Wskazania
Depresja różnych etiologii.
Przeciwwskazania
Mania; Choroba wątroby z poważną dysfunkcją; Nadwrażliwość na mianserynę lub którykolwiek składnik leku; Leku Lerivon nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Środki ostrożności
Nie należy przekraczać zalecanej dawki Z ostrożnością: niewydolność wątroby lub nerek, przewlekła niewydolność serca, jaskra z zamkniętym kątem, przerost prostaty, cukrzyca.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Chociaż doświadczenia na zwierzętach i ograniczone dane dotyczące ludzi wskazują, że mianseryna nie powoduje szkód w okresie płodowym lub noworodkowym i że mianseryna przenika do mleka kobiecego tylko w bardzo małych ilościach, należy stosować Lerivon w czasie ciąży lub laktacji. ocenić potencjalne ryzyko dla płodu lub noworodka.
Dawkowanie i sposób podawania
Tabletki należy przyjmować doustnie, w razie potrzeby popijając szklanką wody i połykać bez żucia. Dorośli: Schemat dawkowania ustalany jest indywidualnie. Zalecana jest początkowa dawka 30 mg na dobę. Dawka ta może być stopniowo zwiększana co kilka dni w celu uzyskania optymalnej odpowiedzi klinicznej. Skuteczna dzienna dawka wynosi zwykle 60-90 mg. Osoby w podeszłym wieku: schemat dawkowania ustalany jest indywidualnie. Początkowa dawka powinna wynosić 30 mg. Dawka ta może być stopniowo zwiększana co kilka dni. Zadowalająca odpowiedź kliniczna może wymagać niższej dawki niż zwykle u dorosłych. Dzieci: Leku Lerivon nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (patrz Sekcje Przeciwwskazania, Instrukcje specjalne). Dzienna dawka może być podzielona na kilka dawek lub korzystnie (biorąc pod uwagę korzystny wpływ na sen) w postaci pojedynczej dawki na noc. Leczenie odpowiednią dawką powinno dać pozytywną odpowiedź na leczenie po 2-4 tygodniach. W przypadku niewystarczającej odpowiedzi na leczenie, dawkę można zwiększyć. Jeśli po kolejnych 2-4 tygodniach nie będzie reakcji na leczenie, wówczas należy przerwać leczenie lekiem. Zaleca się prowadzenie leczenia przeciwdepresyjnego przez 4-6 miesięcy po rozpoczęciu poprawy klinicznej.Nagłe przerwanie leczenia lekiem Lerivon w bardzo rzadkich przypadkach powoduje objawy odstawienia.
Efekty uboczne
Często niepożądanymi objawami działania Lerivon są zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego: hipomanja, konwulsyjna gotowość z zespołem hiperkinetycznym, złośliwy zespół neuroleptyczny. Na początkowym etapie przyjmowania leku możliwe jest uzależnienie od bradykardii, różnych arytmii. Farmakokinetyczne właściwości leku powodują pojawienie się zwiększonej aktywności enzymów wątrobowych i żółtaczki w niektórych przypadkach. Agranulocytoza i granulocytopenia są możliwe na obrazie krwi. U niektórych pacjentów bóle stawów i wysypka alergiczna występowały jako działania niepożądane w czasie przyjmowania Lerivon.
Przedawkowanie
Objawy ostrego przedawkowania są zwykle ograniczone do wydłużenia czasu trwania działania uspokajającego. Zaburzenia rytmu serca, drgawki, ciężkie niedociśnienie i depresja oddechowa występują rzadko, nie ma swoistego antidotum. Leczenie polega na płukaniu żołądka w połączeniu z objawową i podtrzymującą terapią funkcji życiowych.
Interakcje z innymi lekami
Lerivon może nasilać działanie hamujące alkoholu na ośrodkowy układ nerwowy, a pacjentom należy zalecić, aby podczas leczenia powstrzymywali się od alkoholu Lerivon nie powinien być spożywany jednocześnie z inhibitorami MAO lub przez następne dwa tygodnie po zakończeniu leczenia tymi lekami Lerivon nie wchodzi w interakcje z betanidinem, klonidyna. metyldopa, guanetydyna i propranolol (oba w połączeniu z hydralazą i bez niej). Jednak zaleca się kontrolowanie ciśnienia krwi u pacjentów otrzymujących równocześnie leki przeciwnadciśnieniowe, podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, Lerivon może wpływać na metabolizm pochodnych kumaryny, na przykład warfaryny, co wymaga monitorowania.
Instrukcje specjalne
Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat Lek Lerivon nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. W badaniach klinicznych częściej obserwowano zachowania samobójcze (próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz wrogość (głównie agresywność, zachowania opozycyjne i gniew) u dzieci i młodzieży leczonych lekami przeciwdepresyjnymi w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo.Jeżeli, w zależności od potrzeb klinicznych, zostanie podjęta decyzja o przeprowadzeniu leczenia, należy uważnie obserwować pacjenta pod kątem występowania objawów samobójczych. Ponadto brak danych na temat długoterminowego bezpieczeństwa u dzieci i młodzieży dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i behawioralnego Samobójstwa / myśli samobójcze Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, samookaleczeń i samobójstw (gesty samobójcze). Ryzyko to utrzymuje się do momentu wystąpienia znaczącej remisji. Ponieważ w ciągu pierwszych kilku tygodni może nie nastąpić poprawa, pacjenci powinni pozostawać pod bezpośrednią kontrolą, dopóki nie nastąpi poprawa. Pacjenci z historią samobójczych gestów, wykazujących wysoki stopień wyobraźni samobójczej przed rozpoczęciem leczenia, oraz młodzi dorośli są bardziej narażeni na myśli samobójcze lub próby samobójcze, oraz powinny być dokładnie monitorowane podczas leczenia, a pacjenci (i ich opiekunowie) powinni zostać ostrzeżeni o potrzebie kontroli Kadź nagłego pojawienia się myśli i natychmiastowy dostęp do opieki medycznej, w przypadku takich simptomov.Soobschalos że podczas leczenia Lerivon zauważyć supresji szpiku kostnego, która jest zwykle wyrażona w postaci granulocytopenii lub agranulocytoza. Reakcje te najczęściej występowały po 4-6 tygodniach leczenia i zwykle ustępowały po przerwaniu leczenia; obserwowano je we wszystkich grupach wiekowych, ale częściej u pacjentów w podeszłym wieku. Jeśli u pacjenta występuje gorączka, zapalenie gardła, zapalenie jamy ustnej lub inne oznaki zakażenia, leczenie należy przerwać i sprawdzić spienioną formułę krwi Preparat Lerivon, podobnie jak inne leki przeciwdepresyjne, u osób podatnych na depresję bipolarną może powodować hipomanię. W takim przypadku należy przerwać leczenie lekiem Lerivon Podczas leczenia produktem Lerivon zaleca się bardzo uważne monitorowanie pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek, chorobami serca i cukrzycą Należy monitorować pacjentów z jaskrą z niedrożnością kątową lub objawami przerostu gruczołu krokowego,ze względu na nieprzewidywalność antycholinergicznych skutków ubocznych w leczeniu Lerivon, w przypadku żółtaczki leczenie leku należy przerwać. leczenie. Pacjenci poddawani leczeniu lekiem Lerivon powinni unikać czynności stwarzających potencjalne niebezpieczeństwo, takich jak prowadzenie samochodu lub praca z maszynami.
Recepta
Tak