Tabletki powlekane loperelem 75 mg N28
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Klopidogrel
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Wodorosiarczan klopidogrelu 97,87 mg, co odpowiada zawartości substancji klopidogrelu podstawy 75 mg.Vspomogatelnye Laktoza - 78,13 mg Celuloza mikrokrystaliczna - 68,75 mg Krospowidon (typ A) - 13,75 mg Dibehenian glicerolu - talk 8,25 mg - 8,25 mg Opadry® II 85G34669 owy - około 8,25 mg (alkohol winylowy - talk 3,63 mg - 1,65 mg ditlenek tytanu (E 171) - 1,63 mg makrogol 3350 - 1,02 mg lecytyny (E322) - 0,29 mg, barwnik czerwony tlenek żelaza (E172) - 0,03 mg ).
Efekt farmakologiczny
Mechanizm działania: klopidogrel jest prolekiem, którego jeden z metabolitów jest aktywny i hamuje agregację płytek krwi. Aktywny metabolit klopidogrelu selektywnie hamuje wiązanie adenozyny (ADP), receptor płytkowego R2Y12 i późniejszego pośredniczy ADP aktywacji kompleksu glikoproteiny Ilb / IIIa, powodując zahamowanie agregacji płytek krwi. Ze względu na nieodwracalne wiązania płytek krwi pozostanie nieprzepuszczalna dla stymulacji ADP przez pozostałą część okresu użytkowania (około 7-10 dni), a przywrócenie normalnego funkcjonowania płytek krwi występuje z szybkością odpowiadającą szybkości aktualizacji płytek. Agregacja płytek krwi wywołane przez innych agonistów nie ADP było hamowane przez blokowanie aktywacji wzmocnionej ADP rozłącznego. Od Tworzenie się aktywnego metabolitu następuje za pomocą systemu izoenzymów cytochromu P450, z których niektóre mogą być różne lub polimorfizm mogą być hamowane przez inne leki, nie wszyscy pacjenci mogą wystarczające zahamowanie agregacji płytek krwi. Właściwości farmakodynamiczne: Z codzienne podawanie klopidogrelu w dawce 75 mg, od dnia przyjęcia oznaczone znaczącego hamowania wywołanej ADP agregacji płytek krwi wzrasta stopniowo w ciągu 3-7 dni, a następnie przechodzi się na stałym poziomie (po osiągnięciu stanu równowagi). W stanie równowagi po podaniu dawki 75 mg / dzień agregacji płytek krwi jest hamowane o średnio 40-60%. Po ustaniu klopidogrelu agregację płytek krwi, i czas krwawienia stopniowo powrócił do poziomu wyjściowego średnio w ciągu 5 dni. Kliniczna skuteczność i bezpieczeństwo klopidogrelu jest w stanie zapobiegać rozwojowi miażdżycy w dowolnej lokalizacji zmian miażdżycowych naczyń, zwłaszcza u pacjentów ze zmianami mózgowych naczyń wieńcowych lub tętnic obwodowych.Badanie kliniczne ACTIVE-A wykazało, że u pacjentów z migotaniem przedsionków, którzy mieli co najmniej jeden czynnik ryzyka rozwoju powikłań naczyniowych, ale nie byli w stanie zaakceptować pośrednich antykoagulantów, klopidogrel w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym (w porównaniu do przyjmowania wyłącznie kwasu acetylosalicylowego ) zmniejszyło częstość udaru mieszanego, zawału mięśnia sercowego, ogólnoustrojowej choroby zakrzepowo-zatorowej poza ośrodkowym układem nerwowym lub śmiertelności związanej z naczyniami, w większym stopniu zmniejszając ryzyko udaru. Skuteczność klopidogrelu w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym wykryto wcześnie i utrzymywała się przez okres do 5 lat. Zmniejszenie ryzyka wystąpienia poważnych powikłań naczyniowych w grupie pacjentów przyjmujących klopidogrel w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym wynikało głównie z większego spadku częstości występowania udarów. Ryzyko udaru albo ciężkości przy odbiorze klopidogrelu wraz z kwasem acetylosalicylowym spadła, a także tendencję do zmniejszania częstotliwości mięśnia sercowego w grupie leczonej klopidogrelu w kombinacji z kwasem acetylosalicylowym, ale żadnych różnic w częstości zatorowości OUN lub zgonu. Ponadto stosowanie klopidogrelu w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym zmniejszyło całkowitą liczbę dni hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych.
Farmakokinetyka
Wchłanianie: po podaniu pojedynczej dawki i podczas przyjmowania doustnego w dawce 75 mg / dobę klopidogrel jest szybko wchłaniany. Średnie wartości Cmax w osoczu niezmienionego klopidogrelu wynoszą około 2,2-2,5 ng / ml i osiągają około 45 minut po podaniu. Zgodnie z metabolizmem metabolitów klopidogrelu przez nerki jego wchłanianie wynosi co najmniej 50%. Dystrybucja Klopidogrel in vitro i jego główny nieaktywny metabolit krążący we krwi odwracalnie wiążą się z białkami osocza w 98% i 94%, odpowiednio. W warunkach in vitro to wiązanie jest nienasycone w szerokim zakresie stężeń. Metabolizm: Klopidogrel jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie. In vitro i in vivo klopidogrel jest metabolizowany na dwa sposoby: pierwszy to esteraz, a następnie hydroliza, z wytworzeniem nieaktywnej pochodnej kwasu karboksylowego (85%) metabolitów krążących w krążeniu ogólnym, a drugą drogą jest układ cytochromu P450.Początkowo klopidogrel jest metabolizowany do 2-oksoklopidogrelu, który jest pośrednim metabolitem. Późniejszy metabolizm 2-oksoklopidogrelu prowadzi do powstania aktywnego metabolitu klopidogrelu, tiolowego metabolitu klopidogrelu. Metabolizm in vitro wzdłuż tej drogi następuje z udziałem izoenzymów CYP3A4, CYP2C19, CYP1A2 i CYP2B6. Aktywny metabolit tiolowy klopidogrelu, który został wyizolowany w badaniach in vitro, szybko i nieodwracalnie wiąże receptory płytkowe, hamując w ten sposób ich agregację. Po podaniu pojedynczej dawki klopidogrelu w dawce nasycającej 300 mg Cmax, czynny metabolit jest 2 razy większy niż Cmax po przyjęciu klopidogrelu w dawce podtrzymującej 75 mg przez 4 dni. Cmax aktywnego metabolitu występuje w ciągu 30-60 minut po przyjęciu klopidogrelu. Wycofanie: W ciągu 120 godzin po przyjęciu klopidogrelu znakowanego węglem 14C przez człowieka, około 50% radioaktywności jest wydalane przez nerki i około 46% radioaktywności przez jelita. Po pojedynczej doustnej dawce 75 mg T1 / 2 klopidogrel wynosi około 6 godzin Po podaniu pojedynczej dawki i powtarzanych dawek T1 / 2 głównego nieaktywnego metabolitu krążącego we krwi wynosi 8 godzin Farmakogenetyka: Zarówno czynny metabolit jak i produkt pośredni metabolit - 2-oksoklopidogrel. Farmakokinetyka i działanie przeciwpłytkowe aktywnego metabolitu klopidogrelu w badaniu agregacji płytek krwi ex vivo różnią się w zależności od genotypu izoenzymu CYP2C19. Allel genu CYP2C19 * 1 odpowiada w pełni funkcjonalnemu metabolizmowi, podczas gdy allele genów CYP2C19 * 2 i CYP2C19 * 3 są niefunkcjonalne. Allele genów CYP2C19 * 2 i CYP2C19 * 3 są odpowiedzialne za zmniejszenie metabolizmu u większości rasy białej (85%) i rasy mongoloidalnej (99%). Inne allele, które są związane z brakiem lub zmniejszeniem metabolizmu są mniej powszechne i obejmują, ale nie wyłącznie, allele genu CYP2C19 * 4, * 5, * 6, * 7 i * 8. Pacjenci słabo metabolizujący powinni mieć oba allele genu wskazanego powyżej z utratą funkcji. Opublikowane częstości występowania fenotypów słabych czynników metabolizujących CYP2C19 wynoszą 2% dla ludzi rasy białej, 4% dla ludzi rasy Negroid i 14% dla Chińczyków. W przekrojowym badaniu 40 ochotników, 10 osób w każdej grupie z 4 podtypami izoenzymu CYP2C19 (ultra-szybkie metabolizery, intensywne metabolizery, pośrednie metabolizery, słabe metabolizatory),farmakokinetykę i działanie przeciwpłytkowe oceniano po przyjęciu klopidogrelu w dawce 300 mg, a następnie biorąc 75 mg / dobę, a klopidogrel przyjmowano w dawce 600 mg, a następnie przyjmowano 150 mg / dobę przez 5 dni (osiągnięcie stanu równowagi). Nie stwierdzono istotnych różnic w ekspozycji na aktywny metabolit i średnich wartościach hamowania agregacji płytek (IAT) (indukowanej przez ADP) w ultraszybkich, intensywnych i pośrednich metabolizatorach. U osób słabo metabolizujących ekspozycja aktywnego metabolitu była zmniejszona o 63-71% w porównaniu z osobami intensywnie metabolizującymi. W przypadku stosowania schematu leczenia w dawce 300 mg / 75 mg u osób słabo metabolizujących działanie przeciwpłytkowe zmniejszyło się, gdy średnie wartości IAT wyniosły 24% (po 24 godzinach) i 37% (w piątym dniu leczenia) w porównaniu z IAT wynoszącym 39% (po 24 godzinach) i 58% (w piątym dniu leczenia) u osób intensywnie metabolizujących i 37% (po 24 godzinach) i 60% (w dniu 5 leczenia) u osób o pośrednim metabolizmie. Jeśli osoby słabo metabolizujące otrzymały schemat leczenia 600 mg / 150 mg, ekspozycja na aktywny metabolit była wyższa niż w przypadku schematu leczenia 300 mg / 75 mg. Ponadto IAT wynosił 32% (po 24 godzinach) i 61% (w piątym dniu leczenia), co było więcej niż u osób słabo metabolizujących, które otrzymały schemat leczenia 300 mg / 75 mg i było podobne do tych w grupach pacjentów o wyższym nasileniu CYP2C19. -metabolizm leczony schematem leczenia 300 mg / 75 mg. Jednak w badaniach klinicznych nie ustalono jeszcze schematu dawkowania klopidogrelu u pacjentów z tej grupy. Zgodnie z wynikami tego badania metaanaliza sześciu badań, w których wzięły udział dane od 335 ochotników, którzy otrzymali klopidogrel i którzy byli w stanie osiągnąć Css, wykazała, że u osób o pośrednim metabolizmie ekspozycja na czynny metabolit spadła o 28%, a u osób słabo metabolizujących - o 72 %, chociaż IAT był zmniejszony w porównaniu do osób intensywnie metabolizujących, z różnicami w IAT odpowiednio o 5,9% i 21,4%. Nie przeprowadzono oceny wpływu genotypu CYP2C19 na wyniki kliniczne u pacjentów leczonych klopidogrelem w prospektywnych, randomizowanych, kontrolowanych badaniach. Jednak obecnie istnieje kilka retrospektywnych analiz. Wyniki genotypowania są dostępne w następujących badaniach klinicznych: CURE (n = 2721), CHARISMA (n = 2428), CLARITY-TIMI 28 (n = 227), TRITON-TIMI 38 (n = 1477) i ACTIVE-A (n = 601) a także w kilku opublikowanych badaniach kohortowych.W badaniach kohortowych TRITON-TIMI 38 i 3 (Collet, Sibbing, Giusti) pacjenci z grupy złożonej ze średnim lub słabym metabolizmem mieli większą częstość powikłań sercowo-naczyniowych (zgon, zawał mięśnia sercowego i udar) lub zakrzepicy w stencie w porównaniu z intensywnymi metabolizatory. W badaniu CHARISMA i jednym badaniu kohortowym (Simon) wzrost częstości powikłań sercowo-naczyniowych obserwowano tylko u osób słabo metabolizujących (w porównaniu z intensywnymi metabolizatorami). W badaniu CURE, CLARITY, ACTIVE-A i jednym z badań kohortowych (Trenk) nie obserwowano zwiększenia częstości powikłań sercowo-naczyniowych, w zależności od intensywności metabolizmu CYP2C19. Dotychczasowe badania kliniczne nie miały wystarczającej wielkości próby, aby wykryć różnice w wynikach klinicznych u pacjentów z niską aktywnością izoenzymu CYP2C19. Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych: Nie badano farmakokinetyki aktywnego metabolitu klopidogrelu w niektórych grupach pacjentów. Starsi wolontariusze (powyżej 75 lat) w porównaniu z młodymi ochotnikami nie wykazali różnic pod względem agregacji płytek krwi i czasu krwawienia. U pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczne dostosowanie dawki. Nie badano farmakokinetyki klopidogrelu u dzieci. U pacjentów z ciężkimi uszkodzeniami nerek (CK 5-15 ml / min), po wielokrotnych dawkach klopidogrelu w dawce 75 mg / dobę, rozpoczęcie indukowanej ADP agregacji płytek było mniejsze (25%) niż u zdrowych ochotników, ale wydłużenie czasu krwawienia było podobnie jak u zdrowych ochotników, którzy otrzymywali klopidogrel w dawce 75 mg / dobę. Klopidogrel był dobrze tolerowany u wszystkich pacjentów. U pacjentów z ciężkim uszkodzeniem wątroby po codziennym podawaniu klopidogrelu w dawce 75 mg / dobę przez 10 dni hamowanie indukowanej przez ADP agregacji płytek było podobne jak u zdrowych ochotników. Średni czas krwawienia był również porównywalny w obu grupach. Częstość występowania alleli genów izoenzymu CYP2C9, odpowiedzialnych za pośredni i zmniejszony metabolizm, jest różna u przedstawicieli różnych grup rasowych. Dane dotyczące literatury wśród członków rasy mongoloidalnej są bardzo ograniczone, co nie pozwala nam oszacować znaczenia genotypowania izoenzymu CYP2C19 w rozwoju powikłań niedokrwiennych.
Wskazania
Zapobieganie powikłaniom miażdżycowym: u dorosłych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego (z zaleceniem od kilku dni do 35 dni), udarem niedokrwiennym (z zaleceniem od 7 dni do 6 miesięcy) lub z rozpoznaniem okluzyjnej choroby tętnic obwodowych u dorosłych pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym: bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez załamka Q), w tym u pacjentów poddanych stentowaniu przezskórnej interwencji wieńcowej (w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym) - z Uniesienie odcinka ST (ostry zawał mięśnia sercowego) z leczeniem farmakologicznym i możliwością trombolizy (w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym). mają co najmniej jeden czynnik ryzyka rozwoju powikłań naczyniowych, nie mogą przyjmować pośrednich antykoagulantów i mają niskie ryzyko krwawienia (w połączeniu z acetylem kwas alicylowy).
Przeciwwskazania
- ciężka niewydolność wątroby - ostre krwawienie (w tym krwawienie z wrzodów trawiennych lub krwotok śródczaszkowy) - ciąża i okres karmienia piersią - dzieci poniżej 18 lat (skuteczność i bezpieczeństwo nie zostały ustalone) - rzadka dziedziczna nietolerancja laktozy, niedobór laktazy i zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy - nadwrażliwość na klopidogrel lub jakąkolwiek substancję pomocniczą leku Z ostrożnością: - z łagodną niewydolnością wątroby, w predyspozycja do krwawienia (ograniczone doświadczenie kliniczne) - z niewydolnością nerek (ograniczone doświadczenie kliniczne) - z urazami, interwencjami chirurgicznymi (ryzyko zwiększonego krwawienia) - z chorobami, które mają predyspozycje do rozwoju krwawienia (szczególnie żołądkowo-jelitowego lub śródgałkowego) - z równoczesnym mianowaniem inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) - podczas przyjmowania NLPZ, w tym i selektywne inhibitory COX-2 - przy jednoczesnym podawaniu warfaryny, heparyny,inhibitory glikoproteiny IIb / IIIa - ze wskazaniem w historii reakcji alergicznych i hematologicznych na inne tienopirydyny (takie jak tiklopidyna, prasugrel) ze względu na możliwość reakcji krzyżowej i hematologicznej - u pacjentów z genetycznie ustalonym zmniejszeniem funkcji izoenzymu CYP2C19 (u pacjentów słabych Metabolizery CYP2C19, w przypadku stosowania klopidogrelu w zalecanych dawkach, wytwarzany jest mniej czynny metabolit klopidogrelu, a jego działanie przeciwagregacyjne jest słabsze, a słabe metabolity przekrwienie przyjmujące klopidogrel w zalecanych dawkach, z ostrym zespołem wieńcowym lub przezskórną interwencją wieńcową, może mieć większą częstość powikłań sercowo-naczyniowych niż u pacjentów z prawidłową czynnością izoenzymu CYP2C19).
Dawkowanie i sposób podawania
Lopirel przyjmować doustnie, niezależnie od posiłku. Dorośli i osoby w podeszłym wieku z prawidłową czynnością izoenzymu CYP2C19: Zawał mięśnia sercowego, udar niedokrwienny i diagnozowana choroba tętnic obwodowych okluzyjnych: Lek przyjmuje 75 mg 1 raz na dobę. Ostry zespół wieńcowy bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego bez zęba Q) Leczenie klopidogrelem należy rozpocząć od pojedynczej dawki 300 mg, a następnie kontynuować dawkę 75 mg 1 raz na dobę (w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym w dawkach 75-325 mg / dzień). Ponieważ stosowanie kwasu acetylosalicylowego w wyższych dawkach wiąże się ze zwiększonym ryzykiem krwawienia, zalecana dawka kwasu acetylosalicylowego do tego wskazania nie powinna przekraczać 100 mg. Optymalny czas trwania leczenia nie został oficjalnie określony. Te badania kliniczne potwierdzają lek do 12 miesięcy, maksymalny korzystny efekt zaobserwowano w trzecim miesiącu leczenia. Ostry zespół wieńcowy z uniesieniem odcinka ST (ostry zawał mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST) Klopidogrel należy przyjmować raz na poziomie 75 mg na dobę, stosując początkową pojedynczą dawkę klopidogrelu w dawce 300 mg w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym w połączeniu z trombolitycznym lub bez trombolitycznych. U starszych pacjentów w wieku powyżej 75 lat leczenie klopidogrelem należy rozpoczynać od pominięcia dawki nasycającej.Leczenie skojarzone rozpoczyna się jak najwcześniej po wystąpieniu objawów i kontynuuje przez co najmniej 4 tygodnie. Nie badano skuteczności połączenia klopidogrelu i kwasu acetylosalicylowego w tym wskazaniu przez ponad 4 tygodnie. Migotanie przedsionków (migotanie przedsionków): Klopidogrel należy przyjmować w dawce 75 mg 1 raz na dobę. W połączeniu z klopidogrelem należy rozpocząć i kontynuować przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego (75-100 mg / dobę). Pomijanie następnej dawki: 1. Jeśli minęło mniej niż 12 godzin po pominięciu kolejnej dawki, należy natychmiast przyjąć pominiętą dawkę leku, a następnie przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze. 2. Jeśli minęło więcej niż 12 godzin od pominięcia kolejnej dawki, pacjent powinien przyjąć następną dawkę o zwykłej porze (nie należy stosować dawki podwójnej). Pacjenci z genetycznie zmniejszoną aktywnością izoenzymu CYP2C19 Niska aktywność izoenzymu CYP2C19 jest związana ze zmniejszeniem działania przeciwpłytkowego klopidogrelu. Reżim podawania w wyższych dawkach (dawka nasycająca - 600 mg, a następnie 150 mg 1 raz dziennie na dobę) u pacjentów z niską aktywnością izoenzymu CYP2C19 nasila działanie przeciwpłytkowe klopidogrelu. Jednak obecnie badania kliniczne, które uwzględniają wyniki kliniczne, nie wykazały optymalnego schematu dawkowania klopidogrelu u pacjentów z jego zmniejszonym metabolizmem z powodu genetycznie określonej niskiej aktywności izoenzymu CYP2C19. Specjalne grupy pacjentów: Osoby w podeszłym wieku w wieku powyżej 75 lat w porównaniu z młodymi ochotnikami nie wykazywały różnic pod względem agregacji płytek krwi i czasu krwawienia. W przypadku pacjentów w podeszłym wieku dostosowanie dawki nie jest wymagane. Lopirel nie powinien być stosowany u dzieci, ponieważ nie ma doświadczenia w jego stosowaniu w tej grupie pacjentów. Po wielokrotnych dawkach klopidogrelu w dawce 75 mg / dobę u pacjentów z ciężkim uszkodzeniem nerek (CC od 5 do 15 ml / min), hamowanie indukowanej przez ADP agregacji płytek (25%) było niższe w porównaniu do aktywności u zdrowych ochotników, ale wydłużenie czasu krwawienia był podobny do zdrowych ochotników, którzy otrzymywali klopidogrel w dawce 75 mg / dobę. Ponadto wszyscy pacjenci mieli dobrą tolerancję.Po codziennym podawaniu klopidogrelu przez 10 dni w dawce dobowej 75 mg u pacjentów z ciężkimi uszkodzeniami wątroby hamowanie indukowanej przez ADP agregacji płytek było podobne jak u zdrowych ochotników. Średni czas krwawienia był również porównywalny w obu grupach. Częstość występowania alleli genów izoenzymu CYP2C19, odpowiedzialnych za pośredni i zmniejszony metabolizm klopidogrelu do jego czynnego metabolitu, różni się w zależności od członków różnych grup etnicznych. Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące przedstawicieli rasy mongoloidalnej w celu oceny wpływu genotypu izoenzymu CYP2C19 na wyniki kliniczne. W małym badaniu porównującym właściwości farmakodynamiczne klopidogrelu u mężczyzn i kobiet, kobiety wykazywały mniejszą inhibicję indukowanej ADP agregacji płytek, ale nie było różnic w wydłużaniu czasu krwawienia. W dużym kontrolowanym badaniu CAPRIE (klopidogrel versus kwas acetylosalicylowy u pacjentów zagrożonych wystąpieniem powikłań niedokrwiennych) częstość występowania objawów klinicznych, innych działań niepożądanych oraz nieprawidłowych parametrów klinicznych i laboratoryjnych była taka sama zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet.
Recepta
Tak