Maninil 5 tabletek 5 mg 120 sztuk
Condition: New product
980 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Glibenklamid
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
1 tabletka zawiera: Glybenklamid 5 mg Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna - 90 mg, skrobia ziemniaczana - 48,697 mg, stearynian magnezu - 1,5 mg, talk - 2,25 mg, żelatyna - 2,55 mg, barwnik szkarłatny (Ponso 4R) (E124) - 0,003 mg .
Efekt farmakologiczny
Doustne leki hipoglikemizujące z grupy obejmującej pochodne sulfonylomocznika wydzielanie insuliny II pokoleniya.Stimuliruet wiązanie do specyficznych receptorów błonowych trzustkowych komórek beta zmniejsza próg glukozy stymulacji trzustkowych komórek beta poprawia wrażliwość na insulinę, i stopień jej wiązania się z komórkami docelowymi, który zwiększa uwalnianie insuliny wzmacnia działanie insuliny na wychwyt glukozy przez mięśnie i wątrobę, zmniejszając w ten sposób stężenie glukozy we krwi. Działa w drugim etapie wydzielania insuliny. Hamuje lipolizę w tkance tłuszczowej. Ma działanie hipolipidemiczne, zmniejsza właściwości trombogenne krwi Maninil 1.5 i Maninil 3.5 w postaci zmikronizowanej to zaawansowana technologicznie, specjalnie zmiażdżona forma glibenklamidu, pozwalająca na szybsze wchłanianie leku z przewodu pokarmowego. W związku z wcześniejszym osiągnięciem Cmax glibenklamidu w osoczu, działanie hipoglikemiczne praktycznie odpowiada w czasie wzrostowi stężenia glukozy we krwi po posiłku, co powoduje, że działanie leku jest bardziej miękkie i bardziej fizjologiczne. Czas trwania działania hipoglikemicznego wynosi 20-24 h. Hipoglikemiczny efekt leku Maninil 5 rozwija się w ciągu 2 godzin i trwa 12 godzin.
Farmakokinetyka
Wchłanianie Po spożyciu Manin 1,75 i Manin 3.5 dochodzi do szybkiego i prawie całkowitego wchłonięcia z przewodu pokarmowego. Całkowite uwolnienie mikro-zjonizowanej substancji czynnej następuje w ciągu 5 minut Po wchłonięciu Maninilu 5 wchłanianie z przewodu pokarmowego wynosi 48-84%. Тmax - 1-2 h. Absolutna biodostępność - 49-59% Dystrybucja Wiązanie z białkami Plasma wynosi ponad 98% w przypadku Manil 1.75 i Manila 3.5, 95% w przypadku Manil 5. Metabolizm i wydalanie Prawie całkowicie metabolicznie w wątrobie z utworzeniem dwóch nieaktywnych metabolitów, jeden z nich jest wydalany przez nerki, a drugi z żółcią.T1 / 2 dla Manil 1.75 i Manin 3.5 wynosi 1,5-3,5 h, dla Manina 5 to 3-16 godz.
Wskazania
- cukrzyca typu 2 - w monoterapii lub w ramach terapii skojarzonej z innymi doustnymi lekami hipoglikemizowanymi, z wyjątkiem pochodnych sulfonylomocznika i glinidów.
Przeciwwskazania
- nadwrażliwość na glibenklamid i / lub składniki, które składają się na lek, - nadwrażliwość na inne pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy, leki moczopędne (diuretyczne) zawierające grupę sulfonamidową w cząsteczce i na probenecyd, ponieważ mogą wystąpić reakcje krzyżowe; - cukrzyca typu 1, - cukrzycowa kwasica ketonowa, cukrzycowe zapalenie skóry i śpiączka, - stan po resekcji trzustki, - ciężka niewydolność wątroby, - ciężka niewydolność nerek (CC 30 ml / min), - dekompensacja metabolizmu węglowodanów w chorobach zakaźnych, oparzeniach, urazach lub po dużych operacjach, gdy wskazana jest terapia insulinowa, - leukopenia, - niedrożność jelit, niedowład żołądka; laktoza - niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, - ciąża, - okres laktacji (karmienie piersią), - dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat (nie badano skuteczności i bezpieczeństwa).
Środki ostrożności
Lek należy przepisać ostrożnie w chorobach tarczycy (z upośledzeniem funkcji), zespołem gorączkowym, niedoczynnością przedniego płata przysadki lub kory nadnerczy, przewlekłym alkoholizmem, ostrym zatrucie alkoholem u starszych pacjentów (powyżej 70 lat) ze względu na ryzyko hipoglikemii.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Lek jest przeciwwskazany do stosowania w czasie ciąży i podczas karmienia piersią.Po zajściu w ciążę lek należy odstawić.
Dawkowanie i sposób podawania
Stężenie glukozy we krwi na pusty żołądek i 2 godziny po posiłku Początkowa dawka leku Maninil 5 to zakładka 1 / 2-1. (2,5-5 mg) 1 raz dziennie. Przy niewystarczającej skuteczności pod nadzorem lekarza, dawka leku jest stopniowo zwiększana, aż do osiągnięcia dziennej dawki niezbędnej do stabilizacji metabolizmu węglowodanów. Dawkę należy zwiększać w odstępach od kilku dni do 1 tygodnia, aż do osiągnięcia wymaganej dawki terapeutycznej, która nie powinna przekraczać wartości maksymalnej. Maksymalna dzienna dawka leku Maninil 5 to 3 tab.(15 mg) Przejście od innych leków hipoglikemizujących na Maninil 5 należy rozpocząć pod nadzorem lekarza z zakładką 1 / 2-1. Lek Manil 5 na dobę (2,5-5 mg), stopniowo zwiększając dawkę do wymaganej dawki terapeutycznej U pacjentów w podeszłym wieku, osłabionych pacjentów, pacjentów z obniżonym odżywianiem, u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, dawkę początkową i dawkę podtrzymującą produktu Manilil należy zmniejszyć. z uwagi na ryzyko hipoglikemii Manilin należy przyjmować przed posiłkami, bez żucia i zmywania niewielką ilością płynu. Dzienne dawki leku, do 2 kart., Zwykle należy przyjmować 1 raz dziennie - rano, tuż przed śniadaniem. Większe dawki dzielą się na poranne i wieczorne spożycie, a pomijając pojedynczą dawkę leku, następną tabletkę należy przyjąć o zwykłej porze i nie należy przyjmować większej dawki.
Efekty uboczne
Ze względu na metabolizm: często - hipoglikemię (głód, hipertermię, tachykardię, senność, osłabienie, wilgotność skóry, zaburzenia koordynacji ruchów, drżenie, lęk ogólny, lęk, bóle głowy, przemijające zaburzenia neurologiczne, w tym zaburzenia widzenia i mowa, pojawienie się niedowładu lub paraliżu lub zmienione postrzeganie wrażeń); zwiększenie masy ciała; Na części układu pokarmowego: rzadko - nudności, uczucie ciężkości w żołądku, odbijanie, wymioty, bóle brzucha, biegunka, metaliczny smak w jamie ustnej. , zapalenie wątroby, z układu odpornościowego: rzadko - swędzenie, pokrzywka, plamica, wybroczyny, zwiększona fotosensybilizacja; bardzo rzadko - uogólnione reakcje alergiczne, którym towarzyszy wysypka skórna, bóle stawów, gorączka, białkomocz i żółtaczka; alergiczne zapalenie naczyń; wstrząs anafilaktyczny Z układu krwiotwórczego: rzadko - małopłytkowość; bardzo rzadko: leukopenia, erytropenia, agranulocytoza; w rzadkich przypadkach - pancytopenia, niedokrwistość hemolityczna Inne: bardzo rzadko - zaburzenia widzenia i zaburzenia akomodacji, zwiększona diureza, przemijające białkomocz, hiponatremia, reakcja podobna do disulfiramu podczas przyjmowania alkoholu (najczęstsze oznaki działania: nudności, wymioty,bóle brzucha, uczucie ciepła skóry twarzy i górnej części tułowia, tachykardia, zawroty głowy, ból głowy), alergia krzyżowa na probenecid, pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy, leki moczopędne (moczopędne) zawierające grupę sulfonamidową w cząsteczce.
Przedawkowanie
Objawy: hipoglikemia (głód, hipertermia, tachykardię, senność, osłabienie, wilgotność skóry, brak koordynacji ruchów, drżenie, lęk uogólniony, lęk, ból głowy, przemijające zaburzenia neurologiczne (np, zaburzenia widzenia i mowy, manifestacją niedowład lub paraliż lub . zmieniające percepcję wrażeń) z postępem hipoglikemii, pacjenci mogą stracić panowanie nad sobą i świadomości, rozwój hipoglikemii komy.Lechenie: hipoglikemia łagodny pacjent powinien brać pod , Kostki cukru, żywności lub napojów o wysokiej zawartości cukru (dżemu, miodu, słodkie herbaty szkła) w przypadku utraty świadomości musi wejść / glukoza - 40-80 ml 40% dekstrozy (glukozy), a następnie wlew 5-10% dekstrozy Następnie można wprowadzić dodatkowo 1 mg glukagonu w / in, in / m lub n / k. Jeśli pacjent nie odzyska przytomności, pomiar ten może się powtórzyć, a następnie może wymagać intensywnej terapii.
Interakcje z innymi lekami
Amplifikacja hipoglikemiczne działanie leku Mannino możliwe, przy inhibitory ACE, środki anaboliczne i męskie hormony płciowe, innych doustnych leków (na przykład akarboza, biguanidy) oraz insulinę, azapropazon, NLPZ, beta-blokery, chinolonu, chloramfenikol, klofibrat i analogi, pochodne kumaryny, dizopiramid, fenfluramina, leki przeciwgrzybicze (mikonazol, flukonazol), fluoksetyna, inhibitory MAO, PAS K, pentoksyfilina (w dużych dawkach po podaniu pozajelitowym), perheksylina, pochodne pirazolonów, fosfamidy (na przykład cyklofosfamid, ifosfamid, trofosfamidom), probenecyd, salicylany, sulfonamidy, tetracykliny i tritoqualina. lek Maninil poprzez zmniejszenie stopnia jego dysocjacji i zwiększenie jego reabsorpcji Hipoglikemiczny wpływ leku Maninil może się zmniejszyć z równoczesnym stosowaniem barbituranów, izoniazydu, diazoksyd, GCS, glukagon, nikotyniany (w wysokich dawkach), fenytoina, fenotiazyny, ryfampicyna, diuretyki tiazydowe,acetazolamid, doustne środki antykoncepcyjne i estrogeny, leki na hormon tarczycy, leki sympatykomimetyczne, powolne blokery kanału wapniowego, sole litu Antagoniści receptora H2 mogą z jednej strony osłabiać, az drugiej Manilil. lub zwiększenie stężenia glukozy we krwi, gdy stosowany jednocześnie z Maninilem, działanie pochodnych kumaryny może się zwiększać lub zmniejszać. Zwiększając efekt hipoglikemii, beta-blokery, klonidyna, guanetydyna i rezerpina, a także leki o centralnym mechanizmie działania, mogą osłabić uczucie prekursorów objawów hipoglikemii.
Instrukcje specjalne
Podczas leczenia Manin należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza w sprawie diety i samokontroli stężenia glukozy we krovi.Dlitelnoe abstynencji od żywności, niedostatecznej podaży organizmowi węglowodanów, intensywnych ćwiczeń, biegunki lub wymiotów niebezpieczeństwo leków gipoglikemii.Odnovremenny które mają wpływ w centralnym układzie nerwowym obniżenie ciśnienia krwi (w tym beta-blokerów), a także neuropatia obwodowa mogą maskować objawy hipoglikemii. Z wiekiem ryzyko hipoglikemii jest nieco wyższa, jednak bardziej ostrożny dobór dawki i regularnej kontroli stężenia glukozy we krwi, czczo i po posiłkach zwłaszcza wcześnie lecheniya.Alkogol może indukować hipoglikemii i rozwoju disulfiramopodobnyh reakcji (nudności, wymioty, żołądka, uczucie ciepła na skórze twarzy i górnej części ciała, tachykardia, zawroty głowy, ból głowy), więc należy powstrzymać się od alkoholu w trakcie leczenia Maninil.Bolshie chirurga Interwencje i urazy, rozległe poparzenia, choroby zakaźne z zespołem gorączki mogą wymagać przerwania doustnych leków hipoglikemizujących i insuliny Długotrwałe narażenie na słońce nie jest zalecane podczas leczenia Wpływ na zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi i mechanizmy kontrolne W okresie leczenia pacjenci powinni zachować ostrożność podczas leczenia. prowadzenie pojazdu i inne potencjalnie niebezpieczne czynności wymagające większej uwagi i szybkości gwałtowne reakcje.
Recepta
Tak