Tabletki powlekane Metformin Teva 1000 mg N60
Condition: New product
997 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Metformina
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Chlorowodorek metforminy 1000 mg; Substancje pomocnicze: Povidone K30 - 31,6 mg, Povidone K90 - 22,6 mg, koloid dwutlenku krzemu - 2,4 mg, stearynian magnezu - 5,4 mg; Kompozycja powłoki: biała Yadhra Y-1-7000H (hypromeloza (E464) - 20 mg, ditlenek tytanu (E171) - 10 mg, makrogol 400 - 2 mg).
Efekt farmakologiczny
Metformina jest doustnym środkiem hipoglikemizującym z grupy biguanidów. U pacjentów z cukrzycą zmniejsza stężenie glukozy we krwi poprzez hamowanie glukoneogenezy w wątrobie, zmniejszając wchłanianie glukozy z przewodu pokarmowego i zwiększając jej wykorzystanie w tkankach poprzez zwiększenie ich wrażliwości na insulinę (głównie mięśnie prążkowane, w mniejszym stopniu - tkanka tłuszczowa). Nie stymuluje wydzielania insuliny, nie wywołuje reakcji hipoglikemicznych. Wpływa na metabolizm lipidów - obniża stężenie w surowicy trójglicerydów, cholesterolu i lipoprotein o niskiej gęstości. Pobudza glikogenezę wewnątrzkomórkową poprzez aktywację syntazy glikogenu.
Farmakokinetyka
Wchłanianie; Po przyjęciu leku wewnątrz leku Metformin całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego. Całkowita biodostępność wynosi 50-60%. Maksymalne stężenie (Cmax) w osoczu wynosi w przybliżeniu 2 μg / ml lub 15 μmol / l i jest osiągane po 2,5 h. Po 7 h absorpcja z końców przewodu pokarmowego i stężenie metforminy w osoczu stopniowo zmniejsza się. Przy jednoczesnym przyjmowaniu pokarmu wchłanianie metforminy zmniejsza się i spowalnia. Dystrybucja: Metformina praktycznie nie wiąże się z białkami osocza i jest szybko rozprowadzana w tkankach organizmu. Przechodzi w krwinki czerwone. Gromadzi się w gruczołach ślinowych, wątrobie i nerkach. Pozorna objętość dystrybucji wynosi 63-276 l. Metabolizm i wydalanie są wydalane przez nerki w niezmienionej postaci. Klirens metforminy u zdrowych osób wynosi 400 ml / min, co wskazuje na aktywną filtrację kłębuszkową i wydzielanie kanalikowe. Okres półtrwania (T1 / 2) wynosi około 6,5 h. Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych: U pacjentów z niewydolnością nerek klirens nerkowy metforminy zmniejsza się proporcjonalnie do zmniejszenia klirensu kreatyniny, zwiększa się T1 / 2, co prowadzi do zwiększenia stężenia metforminy we krwi. Kumulacja jest możliwa.
Wskazania
- cukrzyca typu 2 u dorosłych (zwłaszcza u pacjentów z otyłością) z nieskuteczną dietą i ćwiczeniami w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami hipoglikemizującymi lub insuliną.
Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na metforminę lub jakąkolwiek substancję pomocniczą leku; - cukrzycowa kwasica ketonowa, prekomek cukrzycowy, śpiączka; - niewydolność nerek lub upośledzona czynność nerek (CC poniżej 60 ml / min); - Ostre stany występujące w grupie ryzyka zaburzeń czynności nerek; - odwodnienie (z biegunką, wymiotami), gorączka, ciężkie choroby zakaźne; - stany niedotlenienia (wstrząs, posocznica, infekcje nerkowe, choroby oskrzelowo-płucne); - klinicznie wyraźne objawy ostrych i przewlekłych chorób, które mogą prowadzić do rozwoju niedotlenienia tkanek (w tym niewydolności serca lub niewydolności oddechowej, ostrego zawału mięśnia sercowego); - rozległe operacje i urazy, gdy wskazana jest terapia insulinowa; - niewydolność wątroby, nieprawidłowa czynność wątroby; - przewlekły alkoholizm, ostre zatrucie alkoholem; - kwasica mleczanowa (w tym historia); - stosowanie przez co najmniej 48 godzin przed i w ciągu 48 godzin po przeprowadzeniu badań izotopowych lub rentgenowskich z wprowadzeniem środka kontrastowego zawierającego jod; - co najmniej 48 godzin przed i w ciągu 48 godzin po operacji w znieczuleniu ogólnym, znieczuleniu rdzeniowym lub zewnątrzoponowym; - przestrzeganie diety niskokalorycznej (mniej niż 1000 kcal / dzień); - Dzieci w wieku poniżej 18 lat. Ostrożnie: u osób powyżej 60. roku życia wykonujących ciężką pracę fizyczną (zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy mleczanowej).
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Lek jest przeciwwskazany do stosowania w czasie ciąży i podczas karmienia piersią Podczas planowania lub wystąpienia ciąży należy przerwać stosowanie produktu Metformin-Teva i przepisać insulinoterapię. Pacjent powinien zostać ostrzeżony o konieczności powiadomienia lekarza w przypadku ciąży. Należy monitorować matkę i dziecko. Nie wiadomo, czy metformina przenika do mleka kobiecego. Jeśli to konieczne, stosowanie leku podczas laktacji powinno przerwać karmienie piersią.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz, w trakcie lub bezpośrednio po posiłku Monoterapia i terapia skojarzona z innymi doustnymi lekami hipoglikemizującymi: Dawka początkowa: 500-1000 mg raz na dobę wieczorem. Po 7-15 dniach w przypadku braku działań niepożądanych na przewód pokarmowy, 500-1000 mg przepisuje się 2 razy dziennie, rano i wieczorem. Być może dalsze stopniowe zwiększenie dawki, w zależności od stężenia glukozy we krwi. Dawka podtrzymująca: 1500-2000 mg / dzień. Aby zmniejszyć skutki uboczne z przewodu pokarmowego, dawkę należy podzielić na 2-3 dawki. Maksymalna dawka: 3000 mg / dzień w 3 dawkach podzielonych. Powolne zwiększanie dawki może poprawić tolerancję żołądkowo-jelitową leku Pacjenci przyjmujący metforminę w dawkach 2000-3000 mg / dobę mogą być przeniesieni do dawki 1000 mg. Maksymalna zalecana dawka: 3000 mg / dobę w 3 dawkach podzielonych. Przestawiając się na terapię za pomocą innego środka hipoglikemizującego, należy przerwać przyjmowanie innego leku i rozpocząć przyjmowanie leku Metformin-Teva w dawce wskazanej powyżej: Kombinacje z insuliną: Metformina-Teva i insulina mogą być stosowane jako leczenie skojarzone w celu uzyskania lepszej kontroli glikemii. Lek Metformin-Teva jest przepisywany w zwykłej początkowej dawce 500 mg lub 850 mg 2-3 razy na dobę. Dawka insuliny dobierana jest na podstawie wyników pomiaru stężenia glukozy we krwi. Po 10-15 dniach dawkę dostosowuje się w zależności od stężenia glukozy we krwi. Maksymalna dawka metforminy w leczeniu skojarzonym: 2 g / dobę w 2-3 dawkach. U pacjentów w podeszłym wieku dobowa dawka nie powinna przekraczać 1000 mg na dobę.
Efekty uboczne
Działania niepożądane są klasyfikowane według następującej częstości: bardzo często - co najmniej 10%; często nie mniej niż 1%, ale mniej niż 10%; rzadko - nie mniej niż 0,1%, ale mniej niż 1%; rzadko - nie mniej niż 0,01%, ale mniej niż 0,1%; bardzo rzadko - mniej niż 0,01%, w tym pojedyncze przypadki, ze strony ośrodkowego układu nerwowego: często - naruszenie smaku (metaliczny smak w ustach); ze strony układu pokarmowego: bardzo często - nudności, wymioty, bóle brzucha, brak apetytu, w początkowym okresie leczenia iw większości przypadków spontanicznie przechodzi; pojedyncze przypadki - zaburzenia czynności wątroby lub zapalenie wątroby, całkowite zaniknięcie po odstawieniu leku. Reakcje alergiczne: bardzo rzadko - rumień, świąd, wysypka; Metabolizm: bardzo często - kwasica mleczanowa (wymaga przerwania leczenia lekiem); Inne: bardzo rzadko - przy długotrwałym stosowaniu rozwija się hypowitaminoza B12.
Przedawkowanie
Objawy: Podczas stosowania metforminy w dawce 85 g nie zaobserwowano hipoglikemii, ale zaobserwowano rozwój kwasicy mleczanowej. Wczesnymi objawami kwasicy mleczanowej są: nudności, wymioty, biegunka, obniżenie temperatury ciała, ból brzucha, ból mięśni, może wystąpić zwiększenie oddychania, zawroty głowy, zaburzenia świadomości i rozwój śpiączki w przyszłości Leczenie Jeśli pojawią się oznaki kwasicy mleczanowej, leczenie lekiem należy natychmiast przerwać. , pacjent jest pilnie hospitalizowany i po ustaleniu stężenia mleczanu, w celu wyjaśnienia diagnozy. Najbardziej skutecznym środkiem do wydzielania mleczanów i metforminy jest hemodializa. Przeprowadza się także leczenie objawowe.
Interakcje z innymi lekami
Niezalecane kombinacje, przy jednoczesnym stosowaniu metforminy z danazolem może wystąpić efekt hiperglikemiczny. Jeśli to konieczne, leczenie danazolem i po zakończeniu jego podawania wymaga dostosowania dawki metforminy w ramach kontroli glikemii, a jednoczesne stosowanie metforminy z alkoholem i lekami zawierającymi etanol zwiększa ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej podczas ostrego zatrucia alkoholowego, zwłaszcza po posiłku lub po diecie niskokalorycznej, a także w niewydolności wątroby. • Kombinacje wymagające szczególnej ostrożności: Chlorpromazyna w dużych dawkach (100 mg / dobę) zmniejsza uwalnianie insuliny i zwiększa stężenie glukozy ozy we krwi. Przy jednoczesnym stosowaniu z neuroleptykami i po zaprzestaniu ich podawania, dostosowanie dawki metforminy jest wymagane podczas kontroli glikemii. Glukokortykosteroidy (GCS) zmniejszają tolerancję glukozy i zwiększają stężenie glukozy we krwi, w niektórych przypadkach powodując ketozę. Jeśli konieczne jest zastosowanie takiej kombinacji po odstawieniu GCS, konieczne jest dostosowanie dawki metforminy podczas kontroli glikemii, przy jednoczesnym stosowaniu "pętlowych" leków moczopędnych i metforminy istnieje ryzyko rozwoju kwasicy mleczanowej z powodu możliwej obecności funkcjonalnej niewydolności nerek. Badanie radiologiczne za pomocą jodowych środków kontrastowych do badań rentgenowskich powodują rozwój kwasicy mleczanowej u pacjentów z cukrzycą na tle czynnościowej niewydolności nerek.Stosowanie metforminy należy przerwać na 48 godzin przed i nie wznowić wcześniej niż 48 godzin po prześwietleniu rentgenowskim przy użyciu środków do radiopłaską. Podawanie w postaci wstrzyknięć beta-adrenomimetycznych zmniejsza hipoglikemiczny efekt metforminy spowodowany stymulacją receptorów beta2-adrenergicznych. W takim przypadku należy monitorować stężenie glukozy we krwi i, jeśli to konieczne, przepisać insulinę. Inhibitory konwertazy angiotensyny i inne leki przeciwnadciśnieniowe mogą zmniejszać stężenie glukozy we krwi. Jeśli to konieczne, dostosuj dawkę metforminy, przy jednoczesnym stosowaniu metforminy z pochodnymi sulfonylomocznika, insuliną, akarbozą i sapicylanami, działanie hipoglikemiczne może być nasilone. Leki moczopędne "Loopback" i NLPZ zwiększają ryzyko zmniejszenia czynności nerek. W takim przypadku należy zachować ostrożność podczas stosowania metforminy.
Instrukcje specjalne
W okresie leczenia produktem Metformin-Teva należy regularnie monitorować stężenie glukozy na czczo oraz po jedzeniu Należy ostrzec pacjenta przed koniecznością przerwania przyjmowania leku i skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią wymioty, ból brzucha, ból mięśni, ogólne osłabienie i ciężkie złe samopoczucie. Objawy te mogą być oznaką początkowej kwasicy mleczanowej. Lek Metformin-Teva powinien zostać anulowany 48 godzin przed i w ciągu 48 godzin po badaniu rentgenowskim (w tym urografia, dożylna angiografia) za pomocą środków nieprzepuszczających promieniowania rentgenowskiego Lek Metformin-Teva należy anulować 48 godzin przed i w ciągu 48 godzin. godziny po operacji w znieczuleniu ogólnym, znieczuleniu rdzeniowym lub zewnątrzoponowym. Ponieważ metformina jest wydalana przez nerki, należy ją regularnie określać przed rozpoczęciem leczenia: u pacjentów z zachowaną czynnością nerek 1 raz w roku, u pacjentów z niską CC oraz u pacjentów w podeszłym wieku 2-4 razy w roku. Należy zachować szczególną ostrożność z naruszeniem czynność nerek, na przykład w początkowym okresie leczenia lekami przeciwnadciśnieniowymi, lekami moczopędnymi, NLPZ Należy poinformować pacjenta o potrzebie skonsultowania się z lekarzem, jeśli pojawią się objawy infekcji oskrzelowo-płucnej lub układu moczowego władze.Na tle stosowania leku Metformin-Teva powinien powstrzymać się od spożywania alkoholu, ze względu na zwiększone ryzyko hipoglikemii i efektu podobnego do disulfiramu. Hipowitaminoza B12 podczas przyjmowania leku Metformin-Teva jest spowodowana naruszeniem wchłaniania witaminy B12 i jest odwracalna. Po zniesieniu leku Metformin-Teva, objawy hipowitaminoz B12 szybko znikają. Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne, Monoterapia z Metforminą-Teva nie powoduje hipoglikemii, a zatem nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i pracy z mechanizmami. Podczas stosowania leku Metformin-Teva z innymi lekami hipoglikemizującymi (pochodne sulfonylomocznika, insulina itp.) Mogą rozwinąć się stany hipoglikemiczne, w których pogarsza się zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających zwiększonej uwagi i reakcji psychomotorycznych.
Recepta
Tak