More info
Aktywne składniki
Methylprednisolone
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Substancja czynna: metyloprednizolon (metyloprednizolon) Stężenie aktywnego składnika (mg): 4
Efekt farmakologiczny
Syntetyczny GCS. Przeciwzapalny, antyalergiczny, immunosupresyjne, zwiększa wrażliwość p-adrenergicznego na endogenne kateholaminam.Vzaimodeystvuet ze specyficznymi receptorami cytoplazmatycznych (receptory glikokortykosteroidy wszystkich tkanek, w szczególności w wielu wątroby), tworząc kompleks, który indukuje powstawanie białek (łącznie enzymy regulujące procesy życiowe w komórkach) Wpływ metylprednizolonu na metabolizm białek: zmniejsza ilość globulin w osoczu, zwiększa syntezę albuminy wątroby i nerki (wzrost w / stosunek globuliny albumina) zmniejsza syntezę białek i wzrostu mięśni katabolizm tkani.Vozdeystvie metyloprednizolonu na metabolizm lipidów: wyższe zwiększa syntezę kwasów tłuszczowych i triglicerydów, redystrybucję tłuszczu (nagromadzenie tłuszczu występuje głównie w pasa barkowego, twarzy, żołądek), prowadzi do rozwoju metyloprednizolon giperholesterinemii.Vozdeystvie na metabolizm węglowodanów: zwiększa wchłanianie węglowodanów w jelitach, zwiększenie aktywności glukozo-6-fosfatazy (zwiększanie wychwytu glukozy od wątrobę do krwi), i zwiększa aktywność syntezy fosfoenolpiruvatkarboksilazy aminotransferazy (uaktywnia glukoneogenezy) promuje giperglikemii.Vozdeystvie metyloprednizolon na metabolizm w wodzie elektrolitu Delay sodu i wody w organizmie, pobudzają wydalanie potasu (aktywność mineralokortykoidów) zmniejsza absorpcję wapnia z jelita, zmniejsza mineralizację kości, działanie przeciwzapalne jest związane z hamowaniem uwalniania mediatorów stanu zapalnego przez eozynofile i komórki tuczne poprzez indukcję Anija lipokortinov i spadek liczby komórek tucznych, które produkują kwas hialuronowy o zmniejszenie przepuszczalności naczyń włosowatych, stabilizacji błon komórkowych (szczególnie lizosomalnych) i błon organelli. Działa na wszystkich etapach procesu zapalnego: hamuje syntezę prostaglandyn, na poziomie kwasu arachidonowego (Lipokortin inhibituje fosfolipazę A2 liberatiou hamuje kwasu arachidonowego i endoperekisey hamuje biosyntezy leukotrienów przyczyniają tym zapalenie, alergie), syntezę cytokin prozapalnych (Vol. hinterleukiny 1, czynnik martwicy nowotworu-alfa), zwiększa się odporność błony komórkowej na działanie różnych szkodliwy wpływ na skutek faktorov.Immunodepressivnoe zwanego zanik tkanki limfoidalnej, hamowanie proliferacji limfocytów (szczególnie limfocytów T), zahamowanie migracji komórek B i interakcji limfocytów T i B hamowanie uwalniania cytokin (interleukina-1, 2, interferon gamma) z limfocytów i makrofagów i zmniejszenie powstawania antitel.Protivoallergicheskoe działania rozwija się w wyniku redukcji syntezatora Eza i wydzielanie mediatorów alergii, zahamowanie uwalniania od uczulonych komórek tucznych i granulocytów zasadochłonnych, histaminy i innych substancji biologicznie czynnych, zmniejszenie liczby krążących leukocytów zasadochłonnych, T i limfocyty B, komórki tuczne, tłumienie limfocytów i tkanki łącznej, zmniejszają wrażliwość komórek efektorowych mediatorów alergii , hamowanie wytwarzania przeciwciał, zmiany w odpowiedzi immunologicznej organizmu W obturacyjnych chorobach układu oddechowego efekt jest głównie spowodowany hamowaniem stanu zapalnego Procesy Yelnia, zapobieganie lub zmniejszenie nasilenia obrzęku śluzówki zmniejszenia infiltracji eozynofili nabłonka oskrzeli warstwy podśluzówkowej i osadzania w śluzówce oskrzeli krążących kompleksów immunologicznych i erozirovaniya hamowania i śluzówki złuszczanie. Uczulające oskrzelowa beta-adrenergicznych małych i średniego kalibru endogenicznej katecholaminy i egzogennie sympatykomimetyków zmniejszenie lepkości śluzu poprzez zmniejszenie syntezy produktsii.Podavlyaet i wydzielania ACTH, a drugie - do syntezy endogennej reakcji łącznej GKS.Tormozit podczas procesu zapalnego i zmniejsza możliwość powstawania blizny tkanka.
Farmakokinetyka
Wchłanianie i dystrybucja W przypadku szybkiego wchłaniania wchłanianie jest większe niż 70%. Odsłonięty do pierwszego przejścia przez wątrobę. Czas do osiągnięcia Cmaxv osocza po podaniu doustnym wynosi 1,5 ch.Svyazyvanie białek osocza (albuminy tylko) - 62% podanej niezależnie dozy.MetabolizmMetaboliziruetsya głównie w wątrobie. Metabolity (związki 11-keto i 20-hydroksylowe) nie wykazują aktywności glukokortykoidów i są wydalane głównie przez nerki.W ciągu 24 godzin około 85% podanej dawki znajduje się w moczu, a około 10% w kale. Wnika w barierę BBB i barierę łożyskową. Metabolity wykryte w piersi moloke.VyvedenieT1 / 2 z osocza po podaniu doustnym wynosi około 3,3 godziny. Ze względu na aktywność wewnątrzkomórkowej ujawniły wyraźną różnicę pomiędzy T1 / 2metilprednizolona od osocza krwi, a T1 / 2 organizmu jako całości (około 12-36 godzin). Działanie farmakoterapeutyczne utrzymuje się nawet wtedy, gdy stężenie leku we krwi nie jest określone.
Wskazania
Układ choroby tkanki łącznej (SLE, twardzina skóry, zapalenie tętnic, zapalenie reumatoidalne zapalenie stawów); ostrą i przewlekłą chorobą zapalną stawów - dnawe i łuszczycowe zapalenie stawów, chorobę zwyrodnieniową stawów (w tym pourazowe ..), zapalenie stawów (w tym otępienie starcze ..), łopatkowo periarthritis, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (choroby Bechterewa), młodzieńcze zapalenie stawów, zespół Stilla dorosłych, zapalenie kaletki, niespecyficzne zapalenie ścięgna, zapalenie błony maziowej i zapalenie nadkłykcia; ostry reumatyzm, reumatyczne zapalenie kości, mała pląsawica; astma oskrzelowa, stan astmatyczny; ostre i chroniczne choroby alergiczne (w tym reakcje alergiczne na leki i żywności, choroba posurowicza, pokrzywki, alergicznego nieżytu nosa, obrzęk naczynioruchowy, Drug wysypki, pyłkowicą ..); choroby skóry - pęcherzyca zwykła, łuszczyca, egzema, atopowe zapalenie skóry (wspólne nerwowa), zapalenie skóry umowy (wypływające na duże powierzchnie skóry), reakcję leku, łojotokowe zapalenie skóry, złuszczające zapalenie skóry, martwica rozpływna toksyczna naskórka (zespół Lyella), pęcherzowe opryszczkowe zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona ; obrzęk mózgu (w tym na tle guza mózgu lub związany z operacją, radioterapią lub urazem głowy) po uprzednim pozajelitowym podaniu GCS; alergiczne choroby oczu - alergiczne postaci zapalenia spojówek; choroby zapalne oka - współczulna okulistyka, ciężkie powolne zapalenie przedniego i tylnego odcinka błony naczyniowej oka, zapalenie nerwu wzrokowego; pierwotna lub wtórna niewydolność kory nadnerczy (w tym stan po usunięciu gruczołów nadnerczy); wrodzony przerost nadnerczy; choroby genetyczne autoimmunologiczne nerek (w tymostre zapalenie kłębuszków nerkowych); zespół nerczycowy; podostre zapalenie tarczycy; choroby krwi i układu krwiotwórczego - agranulocytozą panmielopatiya, autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, limfoidalnych i białaczek szpikowych, limfogranulomatoz, plamica małopłytkowa, małopłytkowość wtórna u dorosłych erytroblastopenia (czerwonych krwinek), wrodzona (erytroidalna) niedokrwistość hipoplastyczna; śródmiąższowe choroby płuc - ostre zapalenie pęcherzyków płucnych, zwłóknienie płuc, sarkoidoza stadium II-III; gruźlicze zapalenie opon mózgowych, gruźlica płuc, aspiracyjne zapalenie płuc (w połączeniu ze swoistą chemioterapią); beryloza, zespół Lefflera (niepodatny na inne leczenie); rak płuca (w połączeniu z cytostatykami); stwardnienie rozsiane; wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Leśniowskiego-Crohna, miejscowe zapalenie jelit; zapalenie wątroby; stany hipoglikemiczne; zapobieganie odrzuceniu przeszczepu po przeszczepieniu narządu; hiperkalcemia przeciwko chorobom onkologicznym, nudnościom i wymiotom podczas leczenia cytostatykami; szpiczak
Przeciwwskazania
Do krótkotrwałego stosowania z ważnych powodów, jedynymi przeciwwskazaniami jest nadwrażliwość na metyloprednizolon lub składniki leku. U dzieci w okresie wzrostu GKS powinien być stosowany wyłącznie zgodnie z bezwzględnymi wskazaniami i staranną obserwacją lekarza. Środki powinny być określone leku do następujących chorób i stanów: choroby przewodu pokarmowego - wrzód żołądka i dwunastnicy, wrzody, zapalenie przełyku, zapalenie żołądka, ostre lub utajone wrzodowej Niedawno ustalono zespolenia jelit, wrzodziejące zapalenie jelita grubego z zagrożeniem perforacji lub ropnie, zapalenie uchyłków; infekcyjne choroby pasożytnicze i wirusowe, grzybowego lub bakteryjnego (obecnie lub niedawno przenoszone w tym ostatnim kontakcie z ciałem pacjenta) - wirusa opryszczki, półpaśca (faza viremicheskaya), ospa wietrzna, odra, amebiaza, węgorczyca, grzybicy układowego aktywna i utajona gruźlica (stosowanie w ciężkich chorobach zakaźnych jest dopuszczalne tylko na tle określonej terapii); Okres przed i po szczepieniu (8 tygodni przed i 2 tygodnie po szczepieniu) węzłów chłonnych po szczepieniu BCG, odporności (w tym AIDS i zakażenia HIV, ..); choroby układu sercowo-naczyniowego (w tymniedawny zawał mięśnia sercowego - u pacjentów z ostrym i podostrym zawałem mięśnia sercowego ognisko martwicy może się rozprzestrzeniać, spowalniając tworzenie się tkanki bliznowatej, aw konsekwencji rozerwanie mięśnia sercowego), ciężką przewlekłą niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemię; choroby endokrynologiczne - cukrzyca (w tym upośledzona tolerancja węglowodanów), tyreotoksykoza, niedoczynność tarczycy, choroba Itsenko-Ksinga, otyłość (III-IV stopień); ciężka przewlekła niewydolność nerek i (lub) niewydolność wątroby, zapalenie nerki; hipoalbuminemia i stany predysponujące do jej wystąpienia; układowa osteoporoza, myasthenia gravis, ostra psychoza, choroba Heinego-Medina (z wyjątkiem postaci zapalenia opon mózgowych), jaskra otwarta i zamknięta; ciąża
Środki ostrożności
Przedłużone stosowanie leku Metipred może prowadzić do pojawienia się zaćmy podtorebkowej tylnej i zaćmy jądrowej (szczególnie u dzieci), wytrzeszczu lub jaskry z możliwym uszkodzeniem nerwu wzrokowego i prowokować dodanie wtórnej infekcji grzybiczej lub wirusowej oka. Za pomocą leku Metipred odnotowano wzrost ciśnienia krwi, zatrzymanie płynów i soli w organizmie, utratę potasu, zasadowicę hipokalemiczną. Efekty te są mniej wyraźne przy użyciu syntetycznych pochodnych, z wyjątkiem przypadków ich zastosowania w dużych dawkach. Konieczne może być ograniczenie zapotrzebowania na produkty zawierające sól i sód, Metipred może maskować objawy choroby wrzodowej iw takim przypadku może dojść do perforacji lub krwawienia bez znaczącego bólu Metipodowane skutki uboczne układu sercowo-naczyniowego, takie jak dyslipidemia, wzrost ciśnienia krwi może wywołać nowe reakcje u predysponowanych pacjentów w przypadku stosowania dużych dawek leku Metipred i długotrwałego leczenia. W związku z tym lek Metipred należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Wymaga regularnego monitorowania funkcji serca. Stosowanie małych dawek leku Metipred co drugi dzień może zmniejszyć nasilenie tych działań niepożądanych Pacjentom przyjmującym lek Metipred należy ostrożnie przepisać leki przeciwbólowe kwasu acetylosalicylowego i NLPZ.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
W wielu badaniach na zwierzętach z wprowadzeniem metyloprednizolonu w dużych dawkach wykryto deformacje płodu.Nie przeprowadzono odpowiednich badań wpływu na funkcje rozrodcze człowieka. Od nie można wykluczyć możliwej szkody metylprednizolonu, przyjmowanie leku w czasie ciąży i u kobiet planujących ciążę jest wskazane tylko wtedy, gdy oczekiwany efekt terapeutyczny u matki przekracza ryzyko negatywnego wpływu na płód. Metyloprednizolon należy przepisać kobietom w ciąży tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Metyloprednizolon przenika przez barierę łożyskową. Zauważono również wzrost liczby noworodków z opóźnieniem wzrostu wewnątrzmacicznego, urodzonych przez matki otrzymujące metyloprednizolon, a u noworodków wystąpiły zaćmy. Wpływ metyloprednizolonu na przebieg i wynik porodu jest nieznany. Noworodki urodzone przez matki, które otrzymywały metyloprednizolon w czasie ciąży, powinny być dokładnie zbadane, aby zidentyfikować możliwe objawy niewydolności kory nadnerczy, ponieważ metyloprednizolon przenika do mleka matki, karmienie piersią należy przerwać, jeśli laktacja jest konieczna.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz, w trakcie lub bezpośrednio po posiłku, popija się niewielką ilością płynu. Zaleca się, aby cała dzienna dawka leku przyjmowała pojedynczą lub podwójną dawkę dobową - co drugi dzień, biorąc pod uwagę rytm okołodobowy endogennego wydzielania GCS w zakresie od 6 do 8 rano. Wysoką dawkę dzienną można podzielić na 2-4 dawki, z dużą dawką przyjmowaną rano. Początkowa dawka leku może wynosić od 4 do 48 mg metyloprednizolonu dziennie, w zależności od charakteru choroby. W przypadku mniej poważnych chorób zwykle wystarcza stosowanie niższych dawek, chociaż indywidualni pacjenci mogą wymagać wyższych dawek. Wysokie dawki mogą być wymagane w przypadku takich chorób i stanów, jak stwardnienie rozsiane (200 mg / dzień), obrzęk mózgu (200-1000 mg / dzień) i przeszczep narządu (do 7 mg / kg / dzień). Jeśli po upływie wystarczająco długiego czasu nie można uzyskać zadowalającego efektu klinicznego, należy przerwać stosowanie leku i przepisać inny rodzaj leczenia. W przypadku dzieci lekarz określa dawkę na podstawie masy ciała lub powierzchni ciała. Gdy niewydolność kory nadnerczy - wewnątrz 0,18 mg / kg lub 3,33 mg / m2 na dobę w 3 dawkach podzielonych, dla innych wskazań - 0,42-1,67 mg / kg lub 12,5-50 mg / m2 na dobę w 3 dawkach. Przy długotrwałym stosowaniu leku dawkę dzienną należy stopniowo zmniejszać. Terapii długoterminowej nie należy nagle przerwać!
Efekty uboczne
Z układu hormonalnego: zmniejszenie tolerancji glukozy, cukrzycy steroidu przejaw utajonej cukrzycy, niewydolności kory nadnerczy (księżyca twarz, otyłość typu przysadki, hirsutyzm, podwyższone ciśnienie krwi, zaburzenia miesiączkowania, brak miesiączki, osłabienie mięśni, rozstępów), zespół Cushinga, opóźniony rozwój seksualny u dzieci. Z przewodu pokarmowego: mdłości, wymioty, zapalenie trzustki, sterydów wrzodów żołądka i dwunastnicy, wrzody, zapalenie przełyku, krwawienia z przewodu pokarmowego, perforacji ściany przewodu pokarmowego, naruszenie apetytu, niestrawności, wzdęcia, drobnymi; rzadko - zwiększona aktywność aminotransferaz w wątrobie i fosfatazy alkalicznej. układu sercowo-naczyniowego, arytmia, bradykardia (aż do zatrzymania serca); U pacjentów z predyspozycją rozwijać lub zwiększenia stopnia zaawansowania niewydolności serca, zmian w EKG typowe hipokalemii, zwiększonego ciśnienia krwi, nadkrzepliwości, zakrzepica; u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego i podostrych mogą rozprzestrzeniać martwicę, spowalniając tworzenie się tkanki bliznowatej, która może doprowadzić do pęknięcia mięśnia sercowego. OUN i obwodowy układ nerwowy: delirium, dezorientacja, euforia, halucynacje, psychoza depresyjna maniakalna, depresja, paranoja, zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, nerwowość, lęk, bezsenność, zawroty głowy, zawroty głowy, pseudo-guz móżdżku, ból głowy, drgawki. Od zmysłów: tylne zaćma podtorebkowe, zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe z możliwością uszkodzenia nerwu wzrokowego, skłonność do rozwijania wtórne bakteryjne, grzybicze lub wirusowe infekcje oczu, zmiany troficzne rogówki, wytrzeszcz, nagłą utratę wzroku (gdy podawane pozajelitowo w obrębie głowy, szyi, donosowo pojemnikami, głowy można osadzać kryształów leku w naczyniach krwionośnych oka). Metabolizm: zwiększone wydalanie wapnia, hipokalcemii, zwiększenie masy ciała, ujemne saldo azotu (zwiększony rozpad białka), zwiększone pocenie; względu mineralokortykoidów aktywność - płyn opóźnienia i sodu (obrzęk obwodowy), hipernatremia, zespół hipokaliemii (hipokalemię, zaburzenia rytmu serca, ból mięśni i skurcz mięśni, osłabienie i zmęczenie niezwykłe).W ramach układu mięśniowo-szkieletowego: spowolnienie wzrostu i kostnienia dzieci (przedwczesne zamknięcie strefy wzrostu nasadowej), osteoporoza (bardzo rzadko - patologiczne złamania, aseptyczne martwica głowy kości ramiennej i kości udowej), pęknięcie ścięgna mięśni steroidu miopatii, zmniejszonej masy mięśniowej (atrofia). Reakcje dermatologiczne: opóźnione gojenie się ran, wybroczyny, wybroczyny, ścieńczenie skóry, nadmierne lub niedobór pigmentacji, trądzik steroidowy, rozstępy, skłonność do rozwoju ropnego zapalenia skóry i kandydozy. Reakcje alergiczne: wysypka skórna, swędzenie, wstrząs anafilaktyczny, miejscowe reakcje alergiczne. Reakcje miejscowe z podawaniem pozajelitowym: pieczenie, drętwienie, ból, mrowienie w miejscu wstrzyknięcia, zakażenie miejsca wstrzyknięcia; rzadko - martwica otaczających tkanek, tworzenie blizn w miejscu wstrzyknięcia, zaniki skóry i tkanki podskórnej podczas podawania i / m (szczególnie w mięśniu naramiennym). Inne: rozwój lub zaostrzenie infekcji (wspólnie stosowane leki immunosupresyjne i szczepienia przyczyniają się do wystąpienia tego działania niepożądanego), leukocyturia, zespół odstawienia, uderzenia gorąca do głowy.
Przedawkowanie
Ostra toksyczność z metyloprednizolonem jest mało prawdopodobna. Po przewlekłym przedawkowaniu, z powodu możliwej niewydolności czynności nadnerczy, dawkę leku należy stopniowo zmniejszać. W przypadku pojedynczego doustnego przedawkowania leczenie powinno być pomocne; możesz przeprowadzić płukanie żołądka i przypisać aktywowany węgiel. Nie ma swoistych antidotum na metyloprednizolon. Metyloprednizolon pochodzi z dializy.
Interakcje z innymi lekami
Metyloprednizolon jest substratem dla enzymu cytochromu P450; metabolizowany głównie przez enzym CYP3A4. Enzym CYP3A4 jest kluczowym enzymem podrodziny CYP. Największa ilość znajduje się w wątrobie. Katalizuje on 6-beta-hydroksylację steroidów i jest ważną pierwszą fazą procesu metabolicznego zarówno endogennych, jak i syntetycznych kortykosteroidów. Wiele substancji będących substratami CYP3A4 jest znanych, niektóre z nich (w tym inne substancje lecznicze) mogą wpływać na metabolizm GCS poprzez indukowanie lub hamowanie enzymu CYP3A4, inhibitory izoenzymu CYP3A4: leki hamujące aktywność CYP3A4 zmniejszają klirens wątrobowy i zwiększają stężenie leków we krwi, działając jako substraty izoenzymu CYP3A4 (metyloprednizolon).Jeżeli pacjent jest już otrzymania inhibitora CYP3A4 metipred dawka leku powinno być ustawione w taki sposób, aby uniknąć zjawisk peredozirovki.K tej grupy obejmują erytromycyna, klarytromycyna, troleandomycynę, ketokonazol, itrakonazol, izoniazyd, diltiazem, aprepitant fozaprepitant, inhibitory proteazy HIV (indinawir i ritonawir ), cyklosporyny i etynyloestradiolu, noretisteronu, blokerów receptora histaminowego H2 (cymetydyna). Inhibitor CYP3A4 to także sok grejpfrutowy, induktory izoenzymu CYP3A4: substancje lecznicze, które indukują zwiększenie klirensu wątrobowego w aktywności CYP3A4, a tym samym obniżenie stężenia we krwi substancji leczniczych działających jako substraty izoenzymu CYP3A4. Jednoczesne leczenie induktorami CYP3A4 wymaga zwiększenia dawki leku Metipred w celu uzyskania pożądanego rezultatu leczenia. Leki w tej grupie obejmują: ryfampicynę, karbamazepinę, fenobarbital, fenytoinę, substraty izoenzymatyczne CYP3A4 Jeśli pacjent otrzymuje już substraty CYP3A4, może to hamować lub wywoływać klirens wątrobowy metyloprednizolonu. W takim przypadku wymagane jest dostosowanie dawki leku Metipred. Istnieje możliwość, że efekty uboczne charakterystyczne dla obu leków mogą występować częściej, gdy zostaną razem wzięte. Jednoczesne przyjmowanie metyloprednizolonu i takrolimusu może zmniejszać stężenie takrolimusu w organizmie Jednoczesne przyjmowanie cyklosporyny i metyloprednizolonu hamuje ich metabolizm stawów, co może zwiększać stężenia jednej z tych substancji w osoczu lub obu. W związku z tym niepożądane skutki tych leków, które występują podczas monoterapii, mogą być bardziej wyraźne, gdy są łączone. Istnieją przypadki napadów padaczkowych, które występują jednocześnie z cyklosporyną i metyloprednizolonem.
Instrukcje specjalne
Ponieważ powikłania terapii lekowej Metipred zależą od wielkości dawki i czasu trwania leczenia, w każdym przypadku, w oparciu o analizę stosunku ryzyka do korzyści, decydują o potrzebie takiego leczenia, a także określają czas trwania leczenia i częstotliwość podawania. dawka leku Metipred.Po osiągnięciu efektu dawka powinna być stopniowo zmniejszana do podtrzymania lub przerwania leczenia Ze względu na ryzyko wystąpienia arytmii, stosowanie leku Metipred w dużych dawkach powinno być wykonywane w szpitalu z niezbędnym sprzętem (elektrokardiograf, defibrylator). W przypadku długotrwałego leczenia należy regularnie badać pacjenta (prześwietlenie klatki piersiowej, stężenie glukozy w osoczu) do 2 godzin po posiłku, analizę moczu, ciśnienie krwi, kontrola masy ciała, pożądane jest, aby przeprowadzić badania radiologicznego lub endoskopowego o historii pokarmowego choroby wrzodowej), powinny być starannie kontrolować wzrost i rozwój dzieci, które mają w długotrwałej terapii metipred. Opóźnienie wzrostu można zaobserwować u dzieci otrzymujących długoterminowo codziennie, podzielonych na kilka dawek, terapię. Codzienne stosowanie metyloprednizolonu przez długi czas u dzieci jest możliwe tylko przy pomocy bezwzględnych wskazań. Stosowanie leku co drugi dzień może zmniejszyć ryzyko wystąpienia tego efektu ubocznego lub go całkowicie uniknąć .. U dzieci, które otrzymują długoterminową terapię lekiem Metipred, występuje zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, dlatego też Metipred należy przepisać z dużą ostrożnością pacjentom z potwierdzonymi lub podejrzewanymi infekcjami pasożytniczymi, takie jak strongyloidoza. Immunosupresja wywołana przez metyloprednizolon u takich pacjentów prowadzi do silnej hiperinsekcji i rozprzestrzeniania się tego procesu z szeroką migracją larw, często z rozwojem ciężkiego zapalenia jelit i posocznicy o ujemnej liczbie gramów z możliwym skutkiem śmiertelnym. Na przykład, ospa wietrzna i odra mogą mieć cięższy przebieg, nawet śmierć u nieimmunizowanych dzieci lub u dorosłych otrzymujących Metipred. Pacjenci, którzy mogą być narażeni na stres podczas leczenia Metipredem, wykazują zwiększoną dawkę leku przed, w trakcie i po Na tle terapii lekowej Metipred, podatność na infekcje może się zwiększyć, niektóre infekcje mogą wystąpić w postaci zużytej, a ponadto mogą rozwinąć się nowe infekcje. Ponadto zmniejsza się zdolność organizmu do zlokalizowania procesu infekcji.Rozwój zakażeń wywołanych przez różne patogenne organizmy, takie jak wirusy, bakterie, grzyby, pierwotniaki lub robaki, które są zlokalizowane w różnych układach organizmu człowieka, może być związany ze stosowaniem leku Metipred, zarówno w monoterapii, jak iw połączeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi. na odporność komórkową, odporność humoralną lub na czynność neutrofilów. Infekcje te mogą być łagodne, jednak w niektórych przypadkach mogą być ciężkie, a nawet śmiertelne. Ponadto, im wyższe dawki leku, tym większe prawdopodobieństwo powikłań infekcyjnych Pacjenci otrzymujący leczenie Metipredem w dawkach, które mają działanie immunosupresyjne są przeciwwskazane przy wprowadzaniu żywych lub żywych atenuowanych szczepionek, ale można podawać zabite lub unieczynnione szczepionki, ale odpowiedź na wprowadzenie takich szczepionek może być zmniejszona lub nawet nieobecna. Zgodnie z odpowiednimi wskazaniami można zaszczepić pacjentów otrzymujących Metipred w dawkach, które nie mają działania immunosupresyjnego, a Metipred z czynną gruźlicą należy ograniczyć do przypadków piorunującej i rozsianej gruźlicy, gdy Metipred stosuje się w leczeniu choroby w połączeniu z odpowiednią chemioterapią przeciwgruźliczą. Metipred jest przepisywany pacjentom z utajoną gruźlicą lub z pozytywnymi testami tuberkulinowymi Leczenie powinno być prowadzone pod ścisłym nadzorem lekarza, ponieważ możliwa jest reaktywacja choroby. Podczas długotrwałej terapii lekowej tacy pacjenci powinni otrzymać odpowiednie leczenie profilaktyczne, a zaobserwowano, że mięsak Kaposiego zaobserwowano u pacjentów, którzy otrzymywali terapię Metipredem. Po zniesieniu leku może dojść do remisji klinicznej, ponieważ przy stosowaniu leku Metipred w dawkach terapeutycznych przez długi czas może dojść do zahamowania układu podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowego (wtórna niewydolność kory nadnerczy). Stopień i czas trwania niewydolności kory nadnerczy są indywidualne dla każdego pacjenta i zależą od dawki, częstości stosowania, czasu leczenia i czasu trwania leczenia, Efekt tego działania można zmniejszyć, stosując lek co drugi dzień lub stopniowo zmniejszając dawkę.Ten typ względnej niewydolności kory nadnerczy może trwać kilka miesięcy po zakończeniu leczenia, dlatego w każdej stresującej sytuacji w tym okresie Metipred powinien zostać ponownie mianowany. Ponieważ wydzielanie mineralokortykosteroidów może być zaburzone, konieczne jest jednoczesne podawanie elektrolitów i / lub minerokortykosteroidów. Ostra niewydolność kory nadnerczy prowadząca do śmiertelnego wyniku może wystąpić z nagłym odstawieniem Metipredu. Wycofanie, najwyraźniej niezwiązane z niewydolnością nadnerczy, może również wystąpić z powodu nagłego odstawienia leku Metipred. Zespół ten obejmuje objawy, takie jak anoreksja, nudności, wymioty, letarg, ból głowy, gorączka, bóle stawów, łuszczenie skóry, bóle mięśni, utrata masy ciała i spadek ciśnienia krwi. Przyjmuje się, że skutki te występują w wyniku ostrej fluktuacji stężenia metyloprednizolonu w osoczu, a nie ze względu na zmniejszenie stężenia metyloprednizolonu w osoczu.Pacjenci z niedoczynnością tarczycy lub marskością wątroby zwiększają działanie leku Metipred .Przecięcie leku Metipred może prowadzić do zwiększenia stężenia glukozy w osoczu krwi, pogorszenie obecnej cukrzycy. Pacjenci otrzymujący długotrwałą terapię lekową Metipred może być predysponowany do rozwoju cukrzycy Na tle terapii lekowej Metipred mogą rozwinąć się różne zaburzenia psychiczne: od euforii, bezsenności, niestabilności nastroju, zmian osobowości i ciężkiej depresji po ostre objawy psychiczne. Ponadto, istniejąca już niestabilność emocjonalna lub tendencje do reakcji psychotycznych mogą się nasilić, ponieważ podczas stosowania leku Metipred mogą wystąpić potencjalnie poważne zaburzenia psychiczne. Objawy pojawiają się zwykle w ciągu kilku dni lub tygodni po rozpoczęciu leczenia. Większość reakcji ustępuje po zmniejszeniu dawki lub po odstawieniu leku. Mimo to może być wymagane szczególne leczenie, a pacjenci i / lub ich krewni powinni zostać ostrzeżeni, że w przypadku zmiany stanu psychicznego pacjenta (szczególnie w przypadku wystąpienia stanu depresyjnego i prób samobójczych), należy wystąpić oopieka medyczna. Pacjentów lub ich krewnych należy również ostrzec przed możliwością wystąpienia zaburzeń psychicznych podczas lub bezpośrednio po zmniejszeniu dawki leku lub całkowitym przerwaniu leczenia. Ze względu na fakt, że pacjenci otrzymujący GCS rzadko obserwowali takie zjawiska, jak podrażnienie skóry i reakcje anafilaktyczne lub pseudoanafilaktyczne, przed przepisaniem GCS należy podjąć niezbędne środki, zwłaszcza jeśli w przeszłości występowały reakcje alergiczne na leki w przeszłości. Ze względu na istniejące ryzyko perforacji rogówki, GKS powinien być przepisywany w leczeniu infekcji oczu wywołanych wirusem opryszczki pospolitej (opryszczka oczna) z dużą ostrożnością Wysokie dawki GCS mogą powodować ostre zapalenie trzustki, a terapia z wysokim stężeniem GCS może powodować ostrą miopatię; jednocześnie pacjenci z upośledzoną transmisją nerwowo-mięśniową (np. myasthenia gravis), jak również pacjenci otrzymujący jednocześnie leczenie cholinolityczne, np. blokery nerwowo-mięśniowe, są najbardziej podatni na tę chorobę. Ten rodzaj miopatii jest uogólniony; może wpływać na mięśnie oczu lub układu oddechowego, a nawet doprowadzić do paraliżu wszystkich kończyn. Ponadto może wzrosnąć poziom kinazy kreatynowej. W takich przypadkach powrót do zdrowia klinicznego może trwać kilka tygodni a nawet lat Osteoporoza jest często występującym (ale rzadko wykrywalnym) powikłaniem długotrwałej terapii dużymi dawkami GKS, GCS jest przepisowo przepisywany w długotrwałej terapii u pacjentów w podeszłym wieku ze względu na zwiększone ryzyko osteoporozy i zatrzymania płynów Ciało, które potencjalnie powoduje wzrost ciśnienia krwi Jednoczesne leczenie metyloprednizolonem i fluorochinolonami zwiększa ryzyko pęknięcia ścięgien, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. GCS może spowodować zapalenie trzustki w detey.Vysokie dawki metyloprednizolonu nie powinien być stosowany w czasie uszkodzenia mózgu spowodowane urazem golovy.T.k. Metyloprednizolon może nasilać objawy kliniczne zespołu Cushinga, należy unikać stosowania metylprednizolonu u pacjentów z chorobą Itenko-Cushinga Pacjentów otrzymujących układowe kortykosteroidy należy ściśle monitorować,i niedawny zawał mięśnia sercowego Pacjenci z historią lub obecnie cierpiący na zakrzepicę lub powikłania zakrzepowo-zatorowe muszą być uważnie monitorowani Należy zachować ostrożność w zakresie prowadzenia pojazdów mechanicznych i mechanizmów kontrolnych W związku z możliwością zawrotów głowy, zaburzeń widzenia i osłabienia osoby prowadzące pojazdy lub podejmujące czynności wymagające zwiększonej koncentracji i psychomiki orny reakcje.
Recepta
Tak