Metoprolol ratiopharm tabletki 50 mg N30
Condition: New product
1000 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Opis
Tabletki ratopochodne Metoprolol są beta-blokerami, które wpływają na beta-adrenoreceptory serca i poprawiają przepływ krwi przez tętnice mięśnia sercowego.
Aktywne składniki
Metoprolol
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Winian metoprololu 50 mg
Efekt farmakologiczny
Cardioselektywny beta-bloker bez wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej. Ma działanie hipotensyjne, przeciwdławicowe i antyarytmiczne. Zmniejsza automatyzm węzła zatokowego, zmniejsza częstość akcji serca, spowalnia przewodnictwo przedsionkowo-komorowe, zmniejsza kurczliwość i pobudliwość mięśnia sercowego, zmniejsza pojemność minutową serca, zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Hamuje działanie pobudzające katecholamin na serce podczas stresu fizycznego i psychoemocjonalnego, wywołuje efekt hipotensyjny, który stabilizuje się pod koniec drugiego tygodnia aplikacji. Dzięki wysiłkowej dławicy, metoprolol zmniejsza częstotliwość i nasilenie drgawek. Normalizuje rytm serca w częstoskurczu nadkomorowym i migotaniu przedsionków. Gdy zawał serca przyczynia się do ograniczenia strefy niedokrwiennej mięśnia sercowego i zmniejsza ryzyko śmiertelnych zaburzeń rytmu, zmniejsza prawdopodobieństwo nawrotu zawału mięśnia sercowego. Stosowany w umiarkowanych dawkach terapeutycznych ma mniej wyraźny wpływ na mięśnie gładkie oskrzeli i tętnic obwodowych niż nieselektywne beta-blokery.
Farmakokinetyka
Po podaniu doustnym metoprolol jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego, Cmax substancji czynnej w osoczu krwi osiąga się w ciągu 1-2 godzin, a po wchłonięciu metoprolol jest w dużej mierze wystawiony na działanie "pierwszego przejścia" przez wątrobę. Intensywnie metabolizowany w wątrobie z udziałem izoenzymów układu cytochromu P450 z powstawaniem metabolitów nektivnyh. T1 / 2 metoprololu w osoczu wynosi 3-4 h i nie zmienia się w trakcie leczenia. Ponad 95% przyjętej dawki jest wydalane przez nerki, z czego tylko 3% pozostaje niezmienione.
Wskazania
Nadciśnienie tętnicze, zapobieganie udarom, zaburzenia rytmu serca (częstoskurcz nadkomorowy, dodatkowe zawroty głowy), wtórna profilaktyka po zawale mięśnia sercowego, hiperkinetyczny zespół sercowy (w tym nadczynność tarczycy, NDC). Zapobieganie atakom migreny.
Przeciwwskazania
Blok AV II i III stopnia, blok zatokowo-przedsionkowy, bradykardia (HR poniżej 50 uderzeń / min), SSSU, niedociśnienie tętnicze, przewlekła niewydolność serca stopnia IIB-III, ostra niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, kwasica metaboliczna, znaczne zaburzenia krążenia obwodowego, nadwrażliwość na metoprolol.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Zastosowanie ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy zamierzone korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Metoprolol przenika przez barierę łożyskową. W związku z możliwym rozwojem bradykardii u noworodków, niedociśnienia tętniczego, hipoglikemii i zatrzymania oddechu, metoprolol musi zostać anulowany 48-72 godzin przed planowanym okresem porodu. Po porodzie konieczne jest ścisłe monitorowanie stanu noworodka w ciągu 48-72 h. Metoprolol jest wydalany w niewielkich ilościach wraz z mlekiem matki. Nie zaleca się stosowania w okresie laktacji.
Dawkowanie i sposób podawania
Tabletki są przyjmowane wewnętrznie z niewielką ilością płynu, bez żucia, z jedzeniem lub bezpośrednio po posiłku. Tablety można podzielić. Przebieg leczenia nie jest ograniczony w czasie i zależy od charakterystyki przebiegu choroby. Jeśli konieczne jest anulowanie leczenia, dawkę zmniejsza się stopniowo (minimum 10 dni) pod nadzorem lekarza Nadciśnienie tętnicze: początkowa dawka dobowa wynosi 50-100 mg w 1-2 dawkach (rano i wieczorem). Przy niewystarczającym działaniu terapeutycznym dawkę dzienną można stopniowo zwiększać do 100-200 mg. Maksymalna dzienna dawka 200 mg.Stenokardia, arytmie, zapobieganie atakom migreny: 100-200 mg dziennie w dwóch dawkach (rano i wieczorem) Wtórne zapobieganie zawałowi serca: 200 mg na dobę w dwóch dawkach (rano i wieczorem). aktywności połączone z tachykardią: 100 mg na dobę w dwóch dawkach (rano i wieczorem). Po osiągnięciu efektu terapeutycznego dawka zostaje zmniejszona (pod nadzorem lekarza) Zaleca się, aby starsi pacjenci rozpoczęli leczenie dawką 50 mg / dobę. Jak podzielić pigułkę. "Metoprolol ratiopharm" - tabletki można łatwo podzielić na 2 lub 4 części. Aby podzielić tablet, konieczne jest umieszczenie nie twardej powierzchni (na przykład płyty) z nacięciem w kształcie krzyża.Jeśli wepchniesz jeden palec w środek naciętego nacięcia, tablet można łatwo podzielić na 4 części (po 25 mg). Dwa palce na krawędzi tabletu można łatwo podzielić na dwie części (po 50 mg).
Efekty uboczne
Od układu sercowo-naczyniowego: możliwe bradykardia, niedociśnienie tętnicze, naruszenie przewodzenia AV, pojawienie się objawów niewydolności serca. Na części układu pokarmowego: na początku leczenia, suchość w ustach, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia; w niektórych przypadkach - nieprawidłowa czynność wątroby. Na części ośrodkowego układu nerwowego i obwodowego układu nerwowego: na początku leczenia, osłabienie, zmęczenie, zawroty głowy, bóle głowy, skurcze mięśni, uczucie zimna i parestezji w kończynach; możliwe zmniejszenie wydzielania płynu łzowego, zapalenia spojówek, nieżytu nosa, depresji, zaburzeń snu, koszmarów sennych. Z układu krwiotwórczego: w niektórych przypadkach - małopłytkowość. Ze strony układu hormonalnego: stany hipoglikemiczne u pacjentów z cukrzycą. Ze strony układu oddechowego: u osób predysponowanych możliwe są objawy niedrożności oskrzeli. Reakcje alergiczne: wysypka skórna, swędzenie.
Przedawkowanie
Objawy: wyrażona ciężka bradykardia zatokowa, zawroty głowy, nudności, wymioty, sinica, znaczący spadek ciśnienia krwi, arytmii komorowych przedwczesnych uderzeniach, skurcz oskrzeli, omdlenia, w ostrym przedawkowania - wstrząs kardiogenny, utrata przytomności, śpiączka, blok przedsionkowo-komorowy (aż do pełnego rozwoju przekrojów blokady i zatrzymanie akcji serca), cardialgia. Pierwsze oznaki przedawkowania pojawiają się po 20 minutach - 2 godziny po przyjęciu leku. Leczenie: płukanie żołądka i wyznaczanie chłonnych funduszy; leczenie objawowe: z wyraźnym obniżeniem ciśnienia krwi - pacjent powinien znajdować się w pozycji Trendelenburga; w przypadku nadmiernego spadku ciśnienia krwi, niewydolności serca, bradykardia i - w / w odstępach 2-5 minut bata-adrenostimulyatorov - w celu uzyskania pożądanego efektu lub / 0,5-2 mg siarczanu atropiny. W przypadku braku pozytywnego działania - dopaminy, dobutaminy lub noradrenaliny (noradrenaliny). W dalszej kolejności, być może, mianowanie 1-10 mg glukagonu, inscenizacja przezżylnego wewnątrzoponowego elektrostymulator.Kiedy skurcz oskrzeli powinien być wprowadzony do / w stymulatorach beta-adrenoreceptory. W przypadku drgawek wolno podawać diazepam w postaci dożylnej. Hemodializa nie jest skuteczna.
Interakcje z innymi lekami
Przy równoczesnym stosowaniu z lekami przeciwnadciśnieniowymi, lekami moczopędnymi, lekami przeciwarytmicznymi, azotanami istnieje ryzyko ciężkiego niedociśnienia tętniczego, bradykardia, blokada przedsionkowo-komorowa. Przy jednoczesnym stosowaniu z barbituranami przyspiesza się metabolizm metoprololu, co prowadzi do zmniejszenia jego skuteczności. Przy równoczesnym stosowaniu z lekami hipoglikemizującymi może nasilać działanie leków hipoglikemizujących. Przy równoczesnym stosowaniu z NLPZ możliwe jest zmniejszenie hipotensyjnego działania metoprololu. Przy równoczesnym stosowaniu z opioidowymi lekami przeciwbólowymi działanie kardiodepresyjne jest wzajemnie wzmacniane. Przy równoczesnym stosowaniu z obwodowymi środkami zwiotczającymi mięśnie mogą zwiększać blokadę nerwowo-mięśniową. Przy równoczesnym stosowaniu ze środkami do inhalacji znieczulenie zwiększa ryzyko zahamowania czynności mięśnia sercowego i rozwoju niedociśnienia tętniczego. Przy równoczesnym stosowaniu z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi, hydralazyna, ranitydyna, cymetydyna zwiększa stężenie metoprololu w osoczu krwi. Przy równoczesnym stosowaniu z niedociśnieniem tętniczym amiodaronu możliwe są bradykardia, migotanie komór, asystolia. Przy jednoczesnym stosowaniu z werapamilem Cmax wzrasta w osoczu i AUC metoprololu. Obniża objętość serca i udaru serca, tętno, niedociśnienie tętnicze. Być może rozwój niewydolności serca, duszności i blokady węzła zatokowego. Po wprowadzeniu werapamilu u pacjentów otrzymujących metoprolol istnieje ryzyko zatrzymania krążenia. Przy równoczesnym stosowaniu może zwiększać bradykardię wywołaną przez glikozydy naparstnicy. W przypadku jednoczesnego stosowania z dekstropropoksyfenem zwiększa się biodostępność metoprololu. Jednoczesne stosowanie z diazepamem może zmniejszać klirens i zwiększać AUC diazepamu, co może prowadzić do zwiększenia jego działania i zmniejszenia szybkości reakcji psychomotorycznych. Przy równoczesnym stosowaniu z diltiazemem stężenie metoprololu w osoczu krwi wzrasta z powodu hamowania jego metabolizmu pod wpływem diltiazemu.Wpływ na aktywność serca jest dodatkowo hamowany ze względu na spowolnienie przewodzenia impulsu przez węzeł AV wywołany przez diltiazem. Istnieje ryzyko ciężkiej bradykardii, znacznego zmniejszenia udaru i objętości minutowej. Przy jednoczesnym stosowaniu z lidokainą może być możliwe naruszenie lidokainy. Przy jednoczesnym stosowaniu z mibefradilem u pacjentów z izoenzymem o niskiej izoenzym CYP2D6, możliwe jest zwiększenie stężenia metoprololu w osoczu i zwiększenie ryzyka efektów toksycznych. Przy równoczesnym stosowaniu z norepinefryną, adrenaliną, innymi adreno-i sympatykomimetykami (w tym w postaci kropli do oczu lub jako środków przeciwkaszlowych), możliwe jest zwiększenie ciśnienia krwi. Przy równoczesnym stosowaniu z propafenonem zwiększa się stężenie metoprololu w osoczu krwi i rozwija się toksyczne działanie. Uważa się, że propafenon hamuje metabolizm metoprololu w wątrobie, zmniejszając jego klirens i zwiększając stężenia w surowicy. Przy równoczesnym stosowaniu z rezerpiną, guanfacyną, metylodopa, klonidyna, możliwy jest rozwój ciężkiej bradykardii. Jednoczesne stosowanie ryfampicyny zmniejsza stężenie metoprololu w osoczu krwi. Metoprolol może powodować nieznaczne zmniejszenie klirensu teofiliny u pacjentów palących. Fluoksetyna hamuje izoenzym CYP2D6, co prowadzi do hamowania metabolizmu metoprololu i jego akumulacji, co może nasilać działanie kardiodepresyjne i powodować bradykardię. Przypadek rozwoju letargu jest opisany. Fluoksetyna, a przede wszystkim jej metabolity, charakteryzuje się długim T1 / 2, więc prawdopodobieństwo wystąpienia interakcji lekowej utrzymuje się nawet kilka dni po odstawieniu fluoksetyny. Istnieją doniesienia o zmniejszeniu klirensu metoprololu z organizmu podczas stosowania go z ciprofloksacyną. Przy równoczesnym stosowaniu z ergotaminą może zwiększyć obwodowe zaburzenia krążenia. Przy jednoczesnym stosowaniu z estrogenem zmniejsza działanie przeciwnadciśnieniowe metoprololu. Przy równoczesnym stosowaniu metoprololu zwiększa stężenie etanolu we krwi i przedłuża jego wydalanie.
Instrukcje specjalne
Ostrożnie stosowany u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, cukrzycy (zwłaszcza gdy labilna przepływu), choroba Raynauda i choroba zarostowa tętnic obwodowych, guz chromochłonny (do wykorzystania w połączeniu z alfa-blokery), ciężkie zaburzenia czynności nerek i wątroby.W przypadku leczenia metoprololem możliwe jest zmniejszenie wytwarzania płynu łzowego, co jest ważne w przypadku pacjentów stosujących soczewki kontaktowe. Zakończenie długotrwałego leczenia metoprololem należy przeprowadzać stopniowo (przez co najmniej 10 dni) pod nadzorem lekarza. Nie zaleca się równoczesnego stosowania metoprololu z inhibitorami MAO. W terapii skojarzonej z klonidyną należy ją przerwać kilka dni po usunięciu metoprololu, aby uniknąć wystąpienia nadciśnienia tętniczego. Przy równoczesnym stosowaniu z czynnikami hipoglikemicznymi wymagana jest korekta ich schematu dawkowania. Na kilka dni przed znieczuleniem należy przerwać przyjmowanie metoprololu lub wybrać lek na znieczulenie z minimalnymi negatywnymi działaniami inotropowymi. Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne U pacjentów, których aktywność wymaga zwiększonej uwagi, kwestię stosowania metoprololu w warunkach ambulatoryjnych należy rozwiązać dopiero po ocenie indywidualnej odpowiedzi pacjenta.
Recepta
Tak