Prestarium A tabletki 5 mg 14 sztuk
Condition: New product
997 Items
Rating:
Be the first to write a review!
More info
Aktywne składniki
Perindopril
Formularz zwolnienia
Pigułki
Skład
Argininowej peryndoprylu 5 mg, co odpowiada zawartości peryndoprylu 3,395 mgVspomogatelnye substancji: laktoza jednowodna - Stearynian magnezu 72,58 mg - 0,45 mg maltodekstryna - 9 mg, hydrofobowa krzemionka koloidalna - karboksymetyloskrobia sodowa 0,27 mg - 2,7 mg.Sostav powłoki: premiks do filmu powłoki w jasnozielonym kolorze Sepifilm 4193 (glicerol (E422a), - 4,5%, hypromelozę (E464) - 74,8%, Macrogol 6000 - 1,8% stearynianu magnezu - 4,5% dwutlenek tytanu (E 171) - 14,328%, miedź chlorofilina (E141 ( ii)) - 0,072%) - 1,931 mg, makrogol 6000 - 0,069 mg.
Efekt farmakologiczny
Peryndopryl - inhibitor ACE. ACE kininaza lub II jest egzopeptydazę, co prowadzi zarówno konwersję angiotensyny I do związku zwężania naczyń angiotensyny II, a także niszczenie bradykininy, który ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne, do nieaktywnego geptapeptida.Ingibirovanie ACE zmniejszenie stężenia angiotensyny II w osoczu krwi, co powoduje wzrost aktywności renina osocza (mechanizm negatywnego sprzężenia zwrotnego) i zmniejszenie wydzielania aldosteronu Ponieważ ACE dezaktywuje bradykininę, supresji ACE towarzyszy wzrost ktivnosti zarówno w obiegu i tkanek układu kallikreinę-kininy system jest aktywowane prostaglandyn. Jest możliwe, że ten efekt jest częścią inhibitora ACE mechanizm działania przeciwnadciśnieniowego i mechanizm rozwoju pewnych skutków ubocznych tej klasy leków (na przykład, kaszel) .Perindopril ma działanie terapeutyczne przez aktywny metabolit Peryndoprylat. Inne metabolity leku nie mają działania hamującego na ACE in vitro Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo Nadciśnienie tętnicze Peryndopryl jest skuteczny w leczeniu nadciśnienia o dowolnym stopniu nasilenia. Na tle stosowania leku obserwuje się spadek zarówno skurczowego, jak i rozkurczowego ciśnienia krwi u pacjenta leżącego i stojącego. Peryndopryl zmniejsza okrągły, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi, podczas gdy we krwi obwodowej przyspiesza niezmienionej ChSS.Kak ogólnie perindoprilu prowadzi do zwiększenia przepływu krwi przez nerki, GFR bez izmenyaetsya.Antigipertenzivnoe działania leku osiąga maksimum po 4-6 godzinach po podaniu pojedynczej dawki i utrzymuje się przez 24 h. 24 godziny po spożyciu obserwuje się wyraźne (około 87-100%) resztkowe hamowanie ACE. Obniżone ciśnienie krwi osiąga się dość szybko.U pacjentów z pozytywną odpowiedzią na leczenie normalizacja ciśnienia krwi występuje w ciągu miesiąca i utrzymuje się bez rozwoju tachyfilaksji, czemu nie towarzyszy rozwój efektu odbicia. Jednoczesne podawanie diuretyków tiazydowych zwiększa nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego. Ponadto, połączenie inhibitora ACE i diuretyku tiazydowego zmniejsza również ryzyko wystąpienia hipokaliemii podczas przyjmowania leków moczopędnych. pacjenci z chorobą naczyń mózgowych w wywiadzie. Po wprowadzeniu tipbutyloaminy 2 mg peryndoprylu (równoważnik 2,5 mg perindoprilu) 1 raz dziennie przez 2 tygodnie, a następnie 4 mg (co odpowiada 5 mg peryndoprylu w dawce 5 mg) 1 raz na dobę przez kolejne 2 tygodnie, 6105 pacjentów zostało zrandomizowanych na dwie grupy: placebo (n = 3054) i perindopril tertbutyloaminę 4 mg każda (co odpowiada 5 mg peryndoprylu argininy) (monoterapia) lub w kombinacji z indapamidem (n = 3051). Indapamid został dodatkowo przepisany pacjentom, którzy nie mieli bezpośrednich wskazań ani przeciwwskazań do stosowania diuretyków. Terapia ta została przepisana jako uzupełnienie standardowej terapii udaru i / lub nadciśnienia tętniczego lub innych stanów patologicznych. Wszyscy chorzy z randomizacją mieli w przeszłości historię choroby naczyniowej mózgu (udar lub przemijający napad niedokrwienny) w ciągu ostatnich 5 lat. Wartość ciśnienia krwi nie była kryterium włączenia: 2916 pacjentów miało nadciśnienie tętnicze i 3189 - normalne ciśnienie krwi. Po 3,9 roku leczenia ciśnienie krwi (skurczowe / rozkurczowe) zmniejszyło się średnio o 9/4 mm Hg. Wykazano również znaczące zmniejszenie ryzyka nawrotu udaru (zarówno niedokrwiennego, jak i krwotocznego, rzędu 28% w porównaniu z placebo (10,1% i 13,8%) .Dodatkowo wykazano znaczące zmniejszenie ryzyka udarów związanych z zgonem lub niepełnosprawnością; w tym zawał mięśnia sercowego, w tymśmiertelne; otępienie związane z udarem; Poważne pogorszenie funkcji poznawczych zaobserwowano u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i prawidłowym ciśnieniem krwi, bez względu na wiek, płeć, obecność lub brak cukrzycy i typu udaru Stabilny IBS Skuteczność stosowania perindoprilu u pacjentów (12 218 pacjentów po 18) ze stabilną chorobą wieńcową bez klinicznych objawów przewlekłej niewydolności serca badano podczas czteroletniego badania. 90% uczestników badania miało wcześniej ostry zawał mięśnia sercowego i / lub procedurę rewaskularyzacji. Oprócz badanego leku większość pacjentów otrzymywała standardowe leczenie, w tym leki przeciwpłytkowe, leki obniżające stężenie lipidów i beta-blokery. Jako główne kryterium skuteczności wybrano łączny punkt końcowy, obejmujący śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawał mięśnia sercowego bez powikłań i (lub) zatrzymanie akcji serca przy udanej reanimacji Leczenie erbuminą perindoprilu w dawce 8 mg / dobę (co odpowiada 10 mg argininy perindoprilu) spowodowało znaczny spadek ryzyko łącznego punktu końcowego 1,9% (względne zmniejszenie ryzyka - 20%). U pacjentów, którzy wcześniej przeszli zawał mięśnia sercowego lub procedurę rewaskularyzacji, bezwzględne ryzyko zmniejszyło się o 2,2% (względne zmniejszenie ryzyka - 22,4%) w porównaniu z grupą placebo Dzieci poniżej 18 lat Skuteczne i bezpieczne stosowanie peryndoprylu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat dane pochodzą z badań klinicznych z udziałem 62 pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wieku od 2 do 15 lat z GFR> 30 ml / min / 1,73 m2 powierzchni ciała, którzy otrzymywali perindopril w dawce 0,07 mg / kg mc. to. Dawkę dostosowano indywidualnie, w zależności od ogólnego stanu pacjenta i wskaźników ciśnienia krwi w odpowiedzi na leczenie, z maksymalną dawką 0,135 mg / kg / dobę. 55 pacjentów uczestniczyło w badaniu przez 3 miesiące, a 36 pacjentów ukończyło wydłużony okres badania, co nie mniej niż 24 miesiące (średni czas uczestnictwa w badaniu wynosił 44 miesiące) Wskaźniki skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi pozostawały stabilne przez cały okres badania (od momentu włączenia do badania Jestem przed ostateczną oceną) u pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali inne leki przeciwnadciśnieniowe i zmniejszali się u pacjentówPonad 75% dzieci w tej drugiej definicji miało skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi poniżej 95. Dane dotyczące bezpieczeństwa uzyskane w tym badaniu są zgodne z dostępnymi już informacjami na temat bezpieczeństwa peryndoprylu. Podwójna blokada RAASI jest połączona z danymi klinicznymi leczenie inhibitorem ACE i antagonistą receptora angiotensyny II (ARA II) Przeprowadzono badanie kliniczne z udziałem pacjentów z wywiadem sercowo-naczyniowym w wywiadzie. choroba naczyniowa lub naczyniowo-mózgowa lub cukrzyca typu 2, której towarzyszą potwierdzone zmiany w narządzie docelowym, a także badania z udziałem pacjentów z cukrzycą typu 2 i nefropatią cukrzycową Badania te nie wykazały istotnego pozytywnego wpływu leczenia skojarzonego na występowanie zdarzeń nerkowych i / lub sercowo-naczyniowych. i śmiertelności, podczas gdy ryzyko wystąpienia hiperkaliemii, ostrej niewydolności nerek i (lub) niedociśnienia tętniczego wzrosło w Biorąc pod uwagę podobne wewnątrzgrupowe właściwości farmakodynamiczne inhibitorów ACE i ARA II, tych wyników można się spodziewać w przypadku interakcji jakichkolwiek innych leków, przedstawicieli klas inhibitorów ACE i ARA II. W związku z tym inhibitorów ACE i ARA II nie należy stosować jednocześnie u pacjentów z nefropatią cukrzycową Istnieją dane z badania klinicznego oceniającego pozytywne efekty dodania aliskirenu do standardowej terapii inhibitorem ACE lub ARA II u pacjentów z cukrzycą typu 2 i przewlekłą chorobą nerek lub chorobą układu krążenia, lub po połączeniu tych chorób. Badanie zostało zakończone wcześniej ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Zgony sercowo-naczyniowe i udar były częściej obserwowane w grupie pacjentów otrzymujących aliskiren w porównaniu z grupą placebo; również zdarzenia niepożądane i poważne niepożądane zdarzenia o szczególnym znaczeniu (hiperkaliemia, niedociśnienie i dysfunkcja nerek) rejestrowano częściej w grupie aliskirenowej niż w grupie placebo.
Farmakokinetyka
Wchłanianie i metabolizm Po podaniu doustnym, peryndopryl jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego, Cmax w osoczu krwi osiąga się po 1 godzinie, T1 / 2 peryndoprylu z osocza krwi wynosi 1 h. Peryndopryl nie wykazuje aktywności farmakologicznej. Około 27% całkowitego wchłoniętego perindoprilu wchodzi do krwioobiegu jako aktywny metabolit perindoprilatu. Cmax peryndoprylatu w osoczu krwi osiąga się po 3-4 h. Oprócz peryndoprylatu powstaje 5 metabolitów w procesie metabolizmu, które nie mają aktywności farmakologicznej, a spożywanie pokarmu spowalnia konwersję perindoprilu na peryndoprylat, co wpływa na biodostępność leku. W związku z tym lek należy przyjmować doustnie raz dziennie, rano, przed jedzeniem Wykazano, że związek pomiędzy dawką peryndoprylu a jego stężeniem w osoczu jest liniowy Dystrybucja Wiązanie perindoprilatu z białkami osocza, głównie ACE, wynosi 20% i nosi zależna od dawki. Vd wolnego peryndoprylatu wynosi około 0,2 l / kg. Wydalanie perindoprylatów jest wydalane przez nerki, końcowa T1 / 2 wolnej frakcji wynosi około 17 godzin, w wyniku czego stan równowagi osiąga się w ciągu 4 dni. Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych z niewydolnością serca i nerek Klirens dializacyjny peryndoprylu wynosi 70 ml / min U pacjentów z marskością wątroby klirens peryndoprylu w wątrobie zmniejsza się 2 razy. Jednakże ilość utworzonego peryndoprylatu nie zmniejsza się i nie jest wymagane dostosowanie dawki leku (patrz rozdziały Sposób dawkowania i Specjalne instrukcje).
Wskazania
- nadciśnienie tętnicze, - przewlekła niewydolność serca, - zapobieganie nawrotom udaru (terapia skojarzona z indapamidem) u pacjentów po udarze lub przejściowym krążeniu mózgowym typu niedokrwiennego, - stabilna choroba niedokrwienna serca: w celu zmniejszenia ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych.
Przeciwwskazania
- nadwrażliwość na substancję czynną, inne inhibitory ACE i substancje pomocnicze (patrz punkt "Skład i forma uwalniania"), które są częścią preparatu, - obrzęk naczynioruchowy (obrzęk naczynioruchowy) w historii,związane z przyjmowaniem inhibitora ACE, dziedzicznym / idiopatycznym obrzękiem naczynioruchowym, jednoczesnym stosowaniem z aliskirenem i lekami zawierającymi aliskiren u pacjentów z cukrzycą lub upośledzeniem czynności nerek (GFR <60 ml / min / 1,73 m2 powierzchni ciała) (patrz działanie farmakologiczne i interakcje lekowe), - ciąża (patrz sekcja Ciąża i laktacja), - okres karmienia piersią (patrz sekcja Ciąża i laktacja), - wiek do 18 lat (skuteczność i bezpieczeństwo nie zostały ustalone) .- niedobór la ktazy, nietolerancja laktozy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy; zachowaj ostrożność (patrz również sekcje Specjalne instrukcje i interakcje leków), lek powinien być stosowany do obustronnego zwężenia tętnicy nerkowej lub obecności tylko jednej funkcjonującej nerki; niewydolność nerek; układowe choroby tkanki łącznej (w tym toczeń rumieniowaty układowy, sklerodermia); leczenie lekami immunosupresyjnymi, allopurinolem, prokainamidem (ryzyko wystąpienia neutropenii, agranulocytozy); zmniejszona dawka bcc (przyjmowanie diuretyków, dieta bez soli, wymioty, biegunka); dławica piersiowa; choroby naczyń mózgowych; nadciśnienie naczyniowo-nerkowe; cukrzyca; przewlekła niewydolność serca IV FC zgodnie z klasyfikacją NYHA; jednoczesne stosowanie oszczędzających potas diuretyków, preparatów potasu, substytutów soli zawierających potas, preparatów litu; hiperkaliemia; interwencja chirurgiczna / znieczulenie ogólne; hemodializa z zastosowaniem membran o wysokim przepływie; terapia odczulająca; afereza LDL; stan po transplantacji nerki; zwężenie zastawki aortalnej / zwężenie zastawki dwudzielnej / przerostowa kardiomiopatia zaporowa; u pacjentów rasy Negroid.
Środki ostrożności
W okresie leczenia może zwiększyć psoriaza.Pri pheochromocytoma propranolol mogą być wykorzystane dopiero po otrzymaniu alfa adrenoblokatora.Posle długotrwałego leczenia propranololem powinien być stopniowo pod nadzorem leczenia vracha.Na propranololem w dawce należy unikać w / na wprowadzenie werapamil, diltiazem .W kilka dni przed podczas znieczulenia należy przerwać przyjmowanie propranololu lub znaleźć lek na znieczulenie z minimalnymi negatywnymi działaniami inotropowymi.Wpływ na zdolność kierowania pojazdami i mechanizmy kontrolne u pacjentów, których aktywność wymaga zwiększonej uwagi, kwestię użycia propranololu w warunkach ambulatoryjnych należy rozwiązać dopiero po ocenie indywidualnej reakcji pacjenta.
Stosuj podczas ciąży i laktacji
Prestarium A jest przeciwwskazane do stosowania w ciąży (patrz punkt Przeciwwskazania) Obecnie nie ma jednoznacznych danych epidemiologicznych dotyczących ryzyka teratogennego przyjmowania inhibitorów ACE w pierwszym trymestrze ciąży. Nie można jednak wykluczyć niewielkiego wzrostu ryzyka zaburzeń rozwojowych płodu. Planując ciążę lub jej wystąpienie podczas stosowania Prestarium A, należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i, jeśli to konieczne, przepisać kolejną terapię hipotensyjną o dowiedzionym profilu bezpieczeństwa podczas ciąży Wiadomo, że działanie inhibitorów ACE na płód w drugim i trzecim trymestrze ciąży może spowodować do zaburzenia jego rozwoju (zmniejszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnione kostnienie kości czaszki) i rozwój powikłań u noworodka (niewydolność nerek, ialnaya niedociśnienie, hiperkaliemia) .W pacjent otrzymał inhibitor ACE, II i III trymestrze ciąży, to zaleca się przeprowadzenie ultradźwięków do oceny stanu i funkcjonowania kości czaszki pochek.Novorozhdennye których matki otrzymane inhibitory ACE podczas ciąży należy pilnować, ze względu na ryzyko tętniczych niedociśnienie Okres karmienia piersią W chwili obecnej nie ustalono, czy peryndopryl przenika do mleka kobiecego. Ze względu na brak informacji dotyczących stosowania perindoprilu podczas karmienia piersią jego odbiór nie jest zalecany. Zaleca się stosowanie innych leków o bardziej zbadanym profilu bezpieczeństwa podczas karmienia piersią, zwłaszcza w przypadku karmienia noworodków lub wcześniaków Płodność W badaniach przedklinicznych wykazano, że peryndopryl nie wpływa na funkcje rozrodcze u szczurów obu płci.
Dawkowanie i sposób podawania
Wewnątrz 1 tabletki 1 raz dziennie, najlepiej rano, przed jedzeniem .Wybierając dawkę, weź pod uwagę specyfikę sytuacji klinicznej (patrzrozdział Instrukcje specjalne) i stopień obniżenia ciśnienia tętniczego krwi na tle terapii Nadciśnienie tętnicze Prestarium A może być stosowane zarówno w monoterapii, jak i w ramach leczenia skojarzonego (patrz punkty Przeciwwskazania, instrukcje specjalne i działanie farmakologiczne) Zalecana dawka początkowa to 5 mg 1 raz dziennie Jeśli to konieczne, miesiąc po rozpoczęciu terapii można zwiększyć dawkę leku do 10 mg 1 raz na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 10 mg. Pacjenci z wyraźną aktywnością układu RAA (szczególnie w przypadku nadciśnienia naczyniowego, hipowolemii i / lub zmniejszenia stężenia elektrolitów w osoczu krwi, dekompensacji przewlekłej niewydolności serca lub ciężkiego nadciśnienia tętniczego) po przyjęciu pierwszej dawki leku mogą znacznie zmniejszyć ciśnienie krwi. Na początku leczenia tacy pacjenci powinni być pod ścisłym nadzorem lekarza. Zalecana dawka początkowa dla tych pacjentów wynosi 2,5 mg 1 raz na dobę, a na początku leczenia Prestarium A może wystąpić objawowe niedociśnienie. U pacjentów otrzymujących jednocześnie leki moczopędne, ryzyko niedociśnienia tętniczego jest większe ze względu na możliwą hipowolemię i zmniejszenie zawartości elektrolitów w osoczu krwi. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Prestarium A w tej grupie pacjentów. Zaleca się, jeśli to możliwe, przerwanie przyjmowania leków moczopędnych 2-3 dni przed planowanym rozpoczęciem leczenia Prestarium A (patrz punkt "Instrukcje specjalne"). Jeśli nie można usunąć leków moczopędnych, początkowa dawka Prestarium A wynosi 2,5 mg. Konieczne jest kontrolowanie czynności nerek i zawartości potasu w surowicy. W przyszłości, jeśli to konieczne, dawka leku może zostać zwiększona. W razie konieczności można wznowić stosowanie leków moczopędnych. Pacjenci w podeszłym wieku powinni rozpocząć leczenie od dawki 2,5 mg / dobę. W razie potrzeby, miesiąc po rozpoczęciu leczenia, dawkę można zwiększyć do 5 mg / dobę, a następnie do maksymalnej dawki 10 mg / dobę, biorąc pod uwagę stan czynności nerek (patrz tabela) Niewydolność serca Leczenie pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca przy pomocy Prestarium A w połączeniu Zaleca się rozpoczęcie od oszczędzania wapnia leków moczopędnych i / lub digoksyny i (lub) beta-blokerów, pod ścisłym nadzorem lekarza, przepisując lek w dawce początkowej 2,5 mg 1 raz dziennie, rano.Po 2 tygodniach leczenia dawkę leku można zwiększyć do 5 mg 1 raz na dobę, pod warunkiem, że dawka 2,5 mg jest dobrze tolerowana, a pacjent w satysfakcjonujący sposób reaguje na leczenie: u pacjentów z ciężką niewydolnością serca, a także u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka i tendencja do osłabiania równowagi wodno-elektrolitowej, pacjenci otrzymujący jednocześnie leki moczopędne i / lub rozszerzające naczynia krwionośne), należy rozpocząć leczenie pod ścisłą kontrolą lekarską (patrz punkt Specjalny Azania) .ui u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia objawów niedociśnienia, na przykład, o zmniejszonej zawartości elektrolitu, z lub bez hiponatremii hipowolemii lub diuretyki przed otrzymaniem lek A Prestarium jako możliwych stanów muszą zostać dostosowane. Wskaźniki takie jak ciśnienie krwi, czynność nerek i potas w osoczu krwi powinny być monitorowane zarówno przed leczeniem, jak iw trakcie leczenia Zapobieganie nawrotom udaru (terapia skojarzona z indapamidem) U pacjentów z chorobą naczyń mózgowych w wywiadzie Prestarium A powinno zacząć od dawki 2,5 mg przez pierwsze 2 tygodnie, następnie zwiększając dawkę do 5 mg na kolejne 2 tygodnie przed rozpoczęciem stosowania indapamidu. Terapię należy rozpocząć w dowolnym momencie (od 2 tygodni do kilku lat) po udar mózgu: zmniejszenie ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych u pacjentów, u których wcześniej zawał mięśnia sercowego i / lub rewaskularyzacja wieńcowa W stabilnej chorobie niedokrwiennej serca należy rozpocząć podawanie Prestaru A w dawce 5 mg 1 raz na dobę. Po 2 tygodniach, z dobrą tolerancją i biorąc pod uwagę stan czynności nerek, dawkę można zwiększyć do 10 mg 1 raz / dobę. U pacjentów w podeszłym wieku leczenie należy rozpocząć od dawki 2,5 mg 1 raz / dobę przez 1 tydzień, następnie 5 mg 1 raz / dzień w ciągu następnego tygodnia. Następnie, biorąc pod uwagę stan czynności nerek, dawkę można zwiększyć do 10 mg 1 raz / dobę (patrz tabela). Możliwe jest zwiększenie dawki leku tylko wtedy, gdy jest dobrze tolerowany w dawce zalecanej wcześniej .Przepisując lek pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby, dostosowanie dawki nie jest wymagane (patrz sekcja "Farmakokinetyka i instrukcje specjalne"). - ze względu na brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa leku u pacjentów tej grupy wiekowej (patrz punkt Przeciwwskazania).Obecnie brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności peryndoprylu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Dostępne dane opisane w sekcji Działanie farmakologiczne nie pozwala na sformułowanie zaleceń dotyczących sposobu podawania i dawkowania leku u pacjentów tej grupy wiekowej.
Efekty uboczne
Profil bezpieczeństwa peryndoprylu jest zgodny z profilem bezpieczeństwa inhibitorów ACE Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi zgłaszanymi w badaniach klinicznych obserwowanymi podczas stosowania peryndoprylu są: zawroty głowy, ból głowy, parestezja, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, szum w uszach, nadmierne obniżenie ciśnienia krwi, kaszel, duszność, bóle brzucha, zaparcia, biegunka, zaburzenia smaku, niestrawność, nudności, wymioty, świąd, wysypka skórna, skurcze mięśni i astenia, określenie częstości występowania działań niepożądanych (zgodnie z zaleceniem WHO), które zostały odnotowane w trakcie badań klinicznych i / lub po dokonaniu rejestracji peryndoprylu: bardzo często (≥1 / 10); często (≥1 / 100, <1/10); sporadycznie (≥1 / 1000, <1/100); rzadko (≥1 / 10,000, <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); nieokreślona częstotliwość (częstość nie może być obliczona na podstawie dostępnych danych) Na części krwi i układu limfatycznego: nierzadko * - eozynofilia; bardzo rzadko, zmniejszenie hemoglobiny i hematokrytu, trombocytopenia, leukopenia / neutropenia, agranulocytoza, pancytopenia, niedokrwistość hemolityczna u pacjentów z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (patrz rozdział "Instrukcje specjalne"). sekcje Specjalne instrukcje i interakcje leków), hiperkaliemia, odwracalna po odstawieniu leku (patrz: sekcja Instrukcje specjalne), hiponatremia, OUN: często - parestezja, ból głowy, zawroty głowy, zawroty głowy; rzadko - zaburzenia snu, niestabilność nastroju, senność *, omdlenia *; bardzo rzadko - dezorientacja, z narządów zmysłów: często - zaburzenia widzenia, szum w uszach, z układu sercowo-naczyniowego: często - nadmierne obniżenie ciśnienia krwi i związane z tym objawy; rzadko * - zapalenie naczyń, tachykardia, kołatanie serca; bardzo rzadko, zaburzenia rytmu serca, dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego i udar, prawdopodobnie z powodu nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi u pacjentów wysokiego ryzyka (patrzsekcja Instrukcje specjalne) Ze strony układu oddechowego: często - kaszel, duszność; nieczęsto - skurcz oskrzeli; bardzo rzadko - eozynofilowe zapalenie płuc, katar, z układu pokarmowego: często - zaparcia, nudności, wymioty, bóle brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność, biegunka; nieczęsto - suchość błony śluzowej jamy ustnej; bardzo rzadko - zapalenie trzustki Od strony wątroby i dróg żółciowych: bardzo rzadko - zapalenie wątroby (cholestatyczne lub cytolityczne) (patrz punkt Instrukcje specjalne) Od strony skóry i podskórnej tkanki tłuszczowej: często - swędząca skóra, wysypka; rzadko * - fotouczulanie, pęcherzyca, zwiększona potliwość; bardzo rzadko - rumień wielopostaciowy Reakcje alergiczne: rzadko - obrzęk naczynioruchowy twarzy, warg, kończyn górnych i dolnych, błon śluzowych, języka, fałdów głosowych i / lub krtani, pokrzywka (patrz Szczegółowe instrukcje) .Z układu mięśniowo-szkieletowego: często - skurcze mięśni; rzadko * - bóle stawów, bóle mięśni.Z części nerek i dróg moczowych: rzadko - niewydolność nerek; bardzo rzadko - ostra niewydolność nerek Z układu rozrodczego: rzadko - zaburzenia erekcji Częste zaburzenia i objawy: często - astenia; rzadko - ból w klatce piersiowej *, obrzęk obwodowy *, osłabienie *, gorączka *, opadanie *. Od wskaźników laboratoryjnych: rzadko - zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych i stężenie bilirubiny w surowicy; rzadko * - zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu krwi * Ocena częstości występowania działań niepożądanych stwierdzonych w raportach spontanicznych została przeprowadzona na podstawie danych z badań klinicznych Działania niepożądane odnotowane w badaniach klinicznych W badaniu EUROPA odnotowano tylko poważne zdarzenia niepożądane. Ciężkie działania niepożądane obserwowano u 16 (0,3%) pacjentów w grupie leczonej perindoprilem oraz u 12 (0,2%) pacjentów w grupie placebo. W grupie peryndoprylu u 6 pacjentów zaobserwowano wyraźny spadek ciśnienia krwi, u 3 pacjentów - obrzęk naczynioruchowy, u 1 pacjenta - nagłe zatrzymanie krążenia. Częstotliwość wycofywania leku z powodu kaszlu, wyraźnego obniżenia ciśnienia krwi lub innych przypadków nietolerancji była wyższa w grupie peryndoprylu w porównaniu z grupą placebo.
Przedawkowanie
Dane dotyczące przedawkowania ogranicheny.Simptomy: znaczne zmniejszenie ciśnienia krwi, wstrząs, zaburzenia wody i równowagi elektrolitycznej, niewydolności nerek, hiperwentylacja, tachykardię, palpitacje, bradykardia, zawroty głowy, niepokój, kashel.Lechenie: znaczne obniżenie ciśnienia krwi powinny być przesyłane do pacjenta w pozycji leżącej na plecach z podniesionymi nogami; Jeśli to konieczne, należy wprowadzić / w 0,9% roztworze chlorku sodu, roztworu katecholamin. Peryndoprylat, czynny metabolit perindoprilu, można usunąć z organizmu za pomocą dializy. Wraz z rozwojem bradykardii opornej na leczenie może być konieczne zainstalowanie sztucznego stymulatora. Konieczne jest ciągłe monitorowanie wskaźników głównych funkcji życiowych organizmu, stężenia kreatyniny i elektrolitów w surowicy.
Interakcje z innymi lekami
Dane z badań klinicznych wskazują, że podwójne blokowanie RAAS przez jednoczesnego odbioru inhibitorów ACE, Ara II lub aliskiren zwiększa częstość występowania takich niekorzystnych zjawisk jak niedociśnienie, hiperkaliemię i dysfunkcja nerek (w tym z ostrą niewydolnością nerek) w stosunku do sytuacji gdy stosowany jest tylko jeden lek, który wpływa na RAAS (patrz sekcje Przeciwwskazania, specjalne instrukcje i efekty farmakologiczne). Leki lub inne farmakologiczne emiyuNekotorye klas leków może zwiększać ryzyko hiperkaliemii: aliskiren i aliskirensoderzhaschie leki, sole potasu, oszczędzające potas diuretyki, inhibitory konwertazy angiotensyny, Ara II NLPZ, heparyna, leki immunosupresyjne, takie jak cyklosporyna lub takrolimus, trimetoprym. Połączenie tych środków zwiększa ryzyko giperkaliemii.Odnovremennoe jest przeciwwskazane (patrz przeciwwskazań.) Aliskiren: pacjenci z cukrzycą lub zaburzeniami nerek zwiększa ryzyko hiperkaliemii, zaburzenia czynności nerek i zwiększonej zachorowalności krążenia i smertnosti.Odnovremennoe nie jest zalecane (patrz rozdział Instrukcje specjalne) Aliskiren: u pacjentów bez cukrzycy lub niewydolności nerek ryzyko hiperkaliemii może wzrosnąć, Funkcja nerek Yeniya i zwiększenie częstości zachorowań i zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych, wspólne leczenie inhibitorami ACE i antagonistami receptora angiotensyny.W literaturze doniesiono, że u pacjentów z rozpoznaną chorobą miażdżycową, niewydolnością serca lub cukrzycą z uszkodzeniem narządu docelowego, jednoczesne leczenie inhibitorem ACE i ARA II wiąże się z częstszym występowaniem niedociśnienia tętniczego, omdlenia, hiperkaliemii i upośledzonej czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek; niepowodzenie) w porównaniu z użyciem tylko jednego leku, który wpływa na RAAS. Podwójna blokada (na przykład, gdy łączy się inhibitor ACE z ARA II) powinna być ograniczona do pojedynczych przypadków z dokładnym monitorowaniem czynności nerek, potasu i BP Estramustyna. Jednoczesne stosowanie może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, takich jak obrzęk naczynioruchowy, diuretyki kalibrujące (takie jak triamteren, amiloryd), sole potasowe. Hiperkaliemia (prawdopodobnie śmiertelna), szczególnie w przypadku upośledzonej czynności nerek (dodatkowe działania związane z hiperkaliemią). Połączenie perindoprilu z wyżej wymienionymi lekami nie jest zalecane (patrz punkt Instrukcje specjalne). Jeżeli jednak wskazane jest jednoczesne podawanie, należy je stosować, zachowując środki ostrożności i regularnie monitorując zawartość potasu w surowicy krwi. Cechy stosowania spironolaktonu w niewydolności serca są opisane w dalszej części tekstu. Przy jednoczesnym stosowaniu preparatów litu i inhibitorów ACE może wystąpić odwracalny wzrost stężenia litu w surowicy krwi i związane z tym efekty toksyczne. Jednoczesne stosowanie perindoprilu i preparatów litu nie jest zalecane. Jeśli to konieczne, takie leczenie powinno być regularnie monitorowane pod kątem stężenia litu w osoczu krwi (patrz rozdział Instrukcje specjalne) Jednoczesne stosowanie wymagające szczególnej ostrożności Środki hipoglikemizujące (insulina, leki hipoglikemizujące do podawania doustnego). Zastosowanie inhibitorów ACE może nasilać hipoglikemiczne działanie insuliny i środków hipoglikemizujących do podawania doustnego aż do wystąpienia hipoglikemii. Z reguły obserwuje się to w pierwszych tygodniach jednoczesnej terapii iu pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, baklofen nasila przeciwnadciśnieniowe działanie inhibitorów ACE.Należy starannie monitorować poziom ciśnienia tętniczego krwi oraz, jeśli to konieczne, dawkę leków przeciwnadciśnieniowych. U pacjentów przyjmujących leki moczopędne, zwłaszcza przyjmujące płyn i / lub sole, na początku leczenia peryndoprylem można zaobserwować nadmierne obniżenie ciśnienia krwi, którego ryzyko można zmniejszyć przez zlikwidowanie leku moczopędnego, uzupełnienie płynu lub utraty soli przed rozpoczęciem peryndoprylu i przepisanie peryndoprylu w małych dawkach. dawka z dalszym stopniowym wzrostem. W nadciśnieniu u pacjentów otrzymujących leki moczopędne, zwłaszcza wydalanie płynów i (lub) soli, leki moczopędne należy albo anulować przed zastosowaniem inhibitora ACE (i można później ponownie zastosować diuretyk oszczędzający potas), albo inhibitor ACE powinien być przepisywany w małej dawce jego dalszy stopniowy wzrost. W przypadku stosowania leków moczopędnych w przypadku przewlekłej niewydolności serca inhibitor ACE powinien być przepisywany w małej dawce, prawdopodobnie po zmniejszeniu dawki jednocześnie stosowanego diuretyku oszczędzającego potas. Kiedy